Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
28-06-2011
Het cadeautje voor mijn vrouwtje.
Het cadeautje voor mijn vrouwtje.
Ga ik vorige zaterdag een juwelierszaak binnen,
kijk wat rond en zie plots een prachtige diamanten
armband liggen.
Wanneer ik voorover buig om het sieraad achter de
toonbank van naderbij te bekijken,
ontglipt mij plots een windje.
Ik kijk schichtig om mij heen in de hoop dat
niemand iets gehoord heeft.
Jammer genoeg staat er net de knappe verkoopster
achter mijn rug,
ze begroet mij vriendelijk alsof er niets aan de
hand is en geeft deskundig uitleg over het juweel.
Nog altijd lichtjes rood aangelopen en in
verlegenheid, vraagt ik de dame hoeveel deze armband nu juist kost ?
Flegmatiek antwoordt de verkoopster:
Mijnheer, als je al een windje laat bij het
bekijken van het juweel,
ga je zeker in je broek schijten als je de prijs
hoort !
Na haast vier weken aanmodderen is
het zo ver, ons baasje zijn kleine meid is voor de derde maal in haar jonge
leven loops.
Volgens de normen van het baasje zou
ze nu mogen gedekt worden en haar eerste nestje krijgen . Maar t baasje zegt
niet voor niets tegen Hera zijn kleine meid. t Baasje is van mening dat ze
er nog niet rijp of klaar voor is. In zijn ogen is ze nog te onvolwassen.
Intussen laat ze zich goed soigneren
door Belle en Heros. Die likken haar te pas en te onpas zuiver. Als ze het zelf
zou willen hoefde ze zelf niets te doen aan haar toilet maken.
Eindelijk is het dan zover, haast een
maand zien dat er wat op komst is en wanneer het dan niet doorkomt blijft het
oppassen tijdens de wandelingen. Het is bij Hera zo onduidelijk allemaal,
comfortabel is het helemaal niet. Niet voor haar, maar ook niet voor het
hoofdbestuur.
Als er nog een nestje komt met Hera
dan zal dat een dekking worden in februari met pupjes die juist voor het
zomerverlof naar hun eigenaars mogen. Maar voor we zover zijn staat er voor
haar nog flink wat onderzoeken op het programma die alle goed moeten zijn.
Ook voor de baasjes staat er dan nog
heel wat opzoekwerk voor de deur, maar dat is nog allemaal toekomstmuziek. We
zien wel hoe het verloopt en jullie kunnen het hier van dag tot dag volgen, dat
is alvast beloofd.
En wie er in gaat wandelen is z.t
, Dat zou een actueel nieuw rijmpje
kunnen zijn, daarenboven is het een waarheid als een koe.
En toch zijn we een toerke gaan
wandelen, door het bos, terwijl het baasje angstvallig de stammen in t oog hield
op zoek naar rupsen uit Echternach. Of waren het gewone processierupsen ?
Wij hebben er alleszins geen gezien
tijden sonze wandeling. Maar het baasje oordeelde dat er toch wat schaduw nodig
was om zijn koppel jonge Drenten te kunnen in de hand te houden gedurende de
wandeling . En t is gelukt, t baasje lekte wel uit van t zweet dat m gelaen
had bij het uitoefenen van zijn remkracht. Want zo zijn die Drenten dan ook
weer, naar de stand van de zon en de thermometer hebben die nog nooit gekeken.
Ook hebben ze dan nog eens een duik
mogen nemen in de amfibievijver. Daar staat het waterpeil zo laag dat zelfs Fifi
hondjes er al niet meer in kunnen verdrinken.
Nog een geluk dat het in huis nog
redelijk fris is, maar morgen gaat het baasje toch pas terug wandelen wanneer
het donker is
1. als lopen gezond was, zou de
postbode onsterfelijk zijn !!!!! 2. een walvis zwemt de hele dag, eet
alleen maar vis, drinkt water en is toch dik !! 3. een konijn rent, springt en is
vegetarisch. hij leeft maar 8 tot 10 jaar !!!! 4. een schilpad rent niet, springt
niet, heeft nooit haast en komt altijd als laatste aan, en hij leeft ruim 120
jaar !!!
conclusie: .oprotten met al dat sporten en diëten !!!!!
27 februari- 27 juni, vier maanden
scheiden de ze twee data. Dat wil ook zeggen dat mijn negen pupjes vandaag al
vier maanden oud worden. Het is nog wel geen verJAARdag maar toch houden we er
aan van het even te vermelden en er een berichtje aan te wijden.
Dus gaan Kiet, Kody, Kwispel,
Kyra-Luna, Kyra-Belle, Kiki, Kona, Kibbels en Kato waarschijnlijk wel iets
lekkers extra krijgen vandaag.
Vier maanden geleden, het lijkt
gisteren wel, was ik het middelpunt van de wereld met niets dan bezorgde mensen
rondom mij. t Baasje en t vrouwtje, dr. Nelly en ook Hera en Heros waren
bezig om het mij zo comfortabel mogelijk te maken terwijl ik met haast een
regelmaat van de klok, één voor één, negen pupjes op de wereld zette.
Negen gezonde prachtpups die door
mijn zorgen alle stevige opdondertjes zijn geworden ! Ook negen opdondertjes
waarover hun baasjes regelmatig ons nieuwtjes toesturen zodat we hen kunnen opvolgen met alle leed en
plezier die pups eigen zijn.
Met plezier denken wij terug aan de
tijd dat de baasjes apetrots op mij waren dat ik zon prachtmoedertje was in de
verzorging en toewijding aan dat kleine grut, en ook aan de vier weken dat die
pups hier in de tuin op het gazon (?) konden ravotten. Maar ook aan de talrijke
bezoeken van de kandidaat pupeigenaars die telkens, soms lange, verplaatsingen
moesten doen om hun oogappeltje te komen zien evolueren.
Wij van onze kant hopen in elk geval
nog vele jaren berichtjes als deze te kunnen plaatsen voor alle puppies,
opdondertjes, woelwaters, wieters, en wat voor troetelnamen ze al niet gekregen
hebben !
Het gaat stukken beter met Hera haar
rug, na een week betrekkelijke rust is zij best terug een vinnig hondje. Ons
baasje denkt dat hij het zich inbeeld maar Hera voelt voor zichzelf aan dat,
wanneer ze onnozele kuren uithaalt daar ook de gevolgen van moet dragen.
De jachttraining die we nog te goed
hebben volgende woensdag, die gaan we aan Heros overlaten. Die zal daar ook
niet neen tegen zeggen want die zag dat vorige week woensdag ook wel zitten,
hoewel hij er niet veel van bakte !
Hier ten huize is iedereen tevreden
met de ontwikkelingen van het genezingsproces van Hera. Blijkt nu toch dat consequent
optreden en een dierenarts bezoek zijn vruchten afwerpt.
Wij hebben met ons Hera terug een
blij pijnloos hondje in huis Nu proberen ze nog een tijdje niet te laten
springen en bruut te laten spelen.
Aande
universiteit moet een professor zijn nieuwe studenten vertrouwd maken met
autopsie.
Hij begint zijn verhaal :
"Bij het verrichten van een autopsie zijn twee punten erg belangrijk : Ten eerste mag je nergens bang voor
zijn en je mag niets vies vinden."
Om dit te bewijzen stopt hij zijn vinger in de anus van het lijk
en
likt hij vervolgens zijn vinger af.
De studenten moeten hem nadoen.
Om niet af te gaan
en
in de gunst te staan bij de prof
doen
de studenten hem stuk voor stuk na,
de
vieze smaak en stank verbijtend.
De prof hervat zijn verhaal :
'Ten tweede is het belangrijk om oog voor detail te hebben.
Deze nieuwtjes maken het voor ons ook zo plezant,
nieuws van het puppyfront, de opgroeiende mini-duiveltjes die het leven van de
eigenaars elke dag weer opvrolijken.
Soms een probleempje in de aanbieding, een vraag om
raad, of het vertellen van de grappen en grollen van de oogappels (tiens,
daarjuist waren het nog mini-duiveltjes) .
Zo kregen we deze week berichtjes in de mailbox van
Marian en Kiki uit Arnhem en van Gonda en haar Kyra uit Heijen beide uit
Nederland.
Belle & co
Hoi
Jan,
Ik
had je laatst in een mail verteld dat Kiki zo bang was in het donker tijdens
het laatste rondje. Nou,ik dénk dat het voor een groot deel getackled is!
Ten
eerste heb ik inderdaad de route verlegd en ten tweede heb ik haar vaak dat
groene tuig aan gedaan,en dat heeft denk ik goed gewerkt.
Ze
wordt nu ook groter natuurlijk (geestelijk) en volgens mij kan ze dingen nu wat
beter plaatsen.
Ben
nog steeds hartstikke blij met mijn kanjertje!!!!!!!!!!
Hoi Jan en Simonne,
We hadden van de ouders van Anton een mooi kussen
gekregen voor in de bench. Deze hadden we nog niet gebruikt omdat we de bench
verkleind hadden. Nu was de oude mat zo erg kapot dat ik hem niet meer kon
wassen, er kwam allemaal schuimrubber uit. Dus nu was het tijd om het nieuwe
kussen in gebruik te nemen en de benchverkleiner er uit te halen. Maar dan
begint het probeer het kussen maar eens in de hoes te krijgen. Helaas was er
niemand om te filmen, maar ik neem aan dat jullie je wel een voorstelling
kunnen maken van iemand die met moeite probeert een kussen in een hoes te
krijgen en daarbij geholpen/geplaagd wordt door een overactieve Drent die
heeeel erg nieuwsgierig is en overal met haar neus bovenop wil zitten/liggen . JJJ
Natuurlijk moest ze hem meteen even uitproberen..
Daarna de benchverkleiner er uit gehaald en ook toen moest ze hem nog
een keer uitproberen. Ze was even verbaast, hé mijn bench is groter! Maar het
kussen is helemaal goedgekeurd!!!
Zie hier een intens tevreden pup . Dadelijk nog
Meneer Beer er bij en dan is het geluk compleet!
En zo kunnen jullie van een afstandje toch nog een
beetje meegenieten van jullie dondersteen (zoals wij haar regelmatig noemen )!
was het deze middag in de trouwmis
van An van ons Carine. Een trouwerij in grote stijl met klasse. In de stijl
van comme il faut met een vader die zijn dochter nog uithuwelijkt en die
samen aan de kerk in een spijtig genoeg, gesloten, witte cabrio arriveren.
De eieren voor de arme Klaren waren
niet in verhouding tot wat de boer die water voor zijn akker nodig had bij de
nonnekens had binnengebracht, die had er misschien nog wel een stuk mager spek bij
gedaan ?
De parochiekerk van het H.Hart is op
zich al een mooie gotische kerk en daar verzorgde de fanfare het werk der
toekomst uit Beerse de live muziek. Reken daarbij dat de kerk een akoestiek
heeft van een concertzaal dan kan je de kippenvel momenten al wel voorstellen.
Reken er dan nog de romantiek bij van
het jonge koppel waar het allemaal om draait en dan worden er langs alle kanten
zakdoeken boven gehaald.
En het blijft nog altijd zo, één foto
zegt meer dan duizend woorden, hier enkele fotos. Straks moet ons baasje nog
naar het huwelijksfeest. Hij heeft zijn dansschoenen nog maar eens extra
gepoetst en t vrouwtje staat ook in t nief zegt het baasje.
Wij hebben vanavond thuiswacht
iemand moet er toch voor have en goed passen zeggen wij dan maar !
Het baasje zijn zus zal te weinig
eieren naar de Zusters Arme Klaren in Turnhout gebracht hebben ons gedacht. Het
was de bedoeling dat d zusters voor een zonnige dag zouden bidden, maar ons
baasje zegt dat er een boer meer eieren heeft gebracht omdat die regen nodig
had voor zijn gewassen.
Nichtje An haar huwelijksdag zal dus
een natte dag worden, fotos onder een paraplu en natte voeten in de witte
schoentjes Niet echt waar de familie op gehoopt had.
De fotos van het kersverse echtpaar
gaan ze nemen in de buurt van ons bos. Hey is dus opletten dat we er niet te
veel in de buurt gaan loslopen straks na de mis wanneer de fotos gaan genomen
worden. Opspringende Drenten kunnen ze missen als heel erge kiespijn. Toch zeker
al die dames in hun lange feestkleding zijn niet happig op drie Drenten die
daar familie die ze maar al te goed kennen zien poseren voor iemand met een
(duur) Kodakske.
Straks geven we enkele fotos van An
en Glen, we hopen op stralende fotos, zowel van het bruidspaar als van de
zonovergoten omgeving, maar dan zullen de zusters toch dringend een versnelling
hoger moeten schakelen met hun gebeden zo te zien !
Ongetwijfeld hebben jullie dit probleem
ook al gehad : " Je start een programma op je computer en om één of andere
reden draait je pc in deknoop. Je zit met een loop ofte cyclische redundantie !
Maar wat betekent dat eigenlijk ? Wel, hier is een simpel voorbeeld om u te
verklaren wat cyclische redundantie precies inhoudt.
De directeur van een maatschappij roept zijn secretaresse bij zich en zegt haar
:
Vanessa, ik ga een weekje naar Rome
voor een seminarie en ik wil dat je meegaat. t Is een buitenkans voor jou om
de internationale top van demaatschappij te ontmoeten en onze partners te leren
kennen Gelieve dus de nodige voorbereidingen te treffen.
Vanessa, de secretaresse, belt meteen haar man op en meldt hem :
Filip, schatje, ik moet een weekje met de directeur naar Rome voor een
seminarie. We gaan elkaar volgende week moeten missen liefste
Filip belt meteen naar zijn maîtresse met de boodschap :Florence, mijn
liefste, de toverkol vertrekt een week naar het buitenland !
We gaan de hele volgende week lekker samen kunnen doorbrengen, Ik kijk er al
naar uit !
De maîtresse, Florence, belt meteen naar de student waaraan ze bijlessen
wiskunde geeft :
Manu, k heb veel te veel werk volgende week, we gaan je bijlessen een week
moeten overslaan. Je hebt een weekje vrij !
Manu belt daarop naar zijn grootvader :Opa, mijn bijlessen van volgende week
zijn uitgesteld. Mijn prof, Florence, heeft veel te veel werk. We kunnen
eindelijk samen gaan vissen !
De grootvader, die eigenlijk de directeur is in dit verhaal, roept zijn
secretaresse Vanessa in zijn bureau en meldt haar :Vanessa, je mag de
voorbereidingen voor dat seminarie afgelasten. Ik heb de kans om met mijn
kleinzoon te gaan vissen, en ik zie hem al zo weinig ! We zullen wel voor het
volgende seminarie inschrijven. Je mag alle reserveringen voor hotel, vliegtuig
enz annuleren.
Vanessa belt dus naar haar man :Filip, die halve gare directeur heeft weer een
wispelturige bui, hij heeft net de Romereis geannuleerd. Ik zal dus toch
gezellig thuis zijn !
Dus belt Filip naar zijn maîtresse Florence :Lieveling, het spijt me, we
zullen de volgende week dan toch niet samen kunnen doorbrengen. Die Romereis
van mijn tang van een wederhelft is
geannuleerd !
Waarna Florence weer naar haar leerling belt :Manu, luister eens, ik heb mijn
agenda kunnen herschikken. Zo kunnen de bijlessen volgende week toch doorgaan
als gebruikelijk.
Manu belt dat door aan zijn opa :Opa, die feeks van een professor komt me net
te melden dat de bijlessen toch zullen doorgaan ! Het spijt me, maar onze
plannen om te vissen kunnen
niet doorgaan.
Waarop opa directeur zijn Vanessa binnenroept : Mijn kleinzoon Manu meldt me
net dat hij de volgende week niet vrij is : hij heeft dan toch bijles. Je kan
de voorbereiding van de reis dus hernemen : we kunnen naar Rome !
Dat is nu wat cyclische redundantie is, oftewel een software loop !!
En dan hebben we het over de Metacam
die Hera s morgens te slikken krijgt.
Dat slikken op zich is hier ten huize geen probleem. Met iets er bij schuift
alles binnen alsof ze aan de kaviaar zijn, zowel bij Hera als bij Belle of
Heros.
Onze kleine meid vaart wel bij het
medicijn. Ze is rustig en ze krijgt steun uit een wel zeer onverwachte hoek.
Heros die zijn speelmakker in haar bench ziet liggen (met het deurtje open)
legt zich in zijn bench die er vlak naast staat. Het grootste deel van de dag liggen
ze dan rug tegen rug of snuit naar snuit te pitten.
Ook deze morgen ging het uitlaten
pico bello, het is alsof die Heros begrip heeft voor zijn zus en ze echt spaart
in haar bewegingen.
Ook Belle heeft meer oog voor Hera en
zon vier , vijf maal per dag ligt ze Hera te likken en proper te houden. Het
lijkt wel zo dat Belle en Heros de taak van het hoofdbestuur voor het grootse
deel heeft overgenomen wat de zorg voor Hera betreft .
Maar dat zal wel wishfull thinking
van onze baas zijn vermoeden we
Belle & co
Ze kan gaan en staan waar ze wil, maar verkiest dit...
Metacam voor Hera, Viacutan voor de vacht van "ons moe"
Toch maar even kauwen, je kan toch niet altijd slapen ...
Vanuit Arnhem in Nederland, je weet
wel, die stad waar er een brug te ver ligt(althans in WO II) bereikt ons een
bericht van Marian.
Marian is moderator van het Drentenforum
en eigenares van een lieftallig pupje die normaal zou moeten luisteren naar de
naam Kiki.
Die Kiki is onze Kiki die hier in
Vosselaar als lieftallig bolletje wol het nest verlaten heeft. Nu blijkt die
Kiki een dubbelleven te leiden, soms is het zo n transformer, en dan even
later is het weer de gewone Kiki.
Het moment dat ze zich heeft
omgevormd is het een slijk- en zandduivelin die niets meer uitzicht heeft van
een lieftallig Drentje ! We willen je maar verwittigen dat het monstertje helemaal
niet kwaadaardig is. Ze is alleen maar afschrikwekkend vuil en haast
onherkenbaar. We geven hier dan toch maar de fotos mee voor alle
duidelijkheid.
Dokter Nelly heeft onze kleine rust
voorgeschreven, ze heeft te maken met een heel lichte vorm van Hernia. Rust en
Metacam dat is de behandeling.
Metacam is geen probleem dat kan in
verschillende groottes aangekocht worden. Maar die rust daar zal op moeten
gelet worden. Nelly legt ze platte rust voor in de bench, nu is dat toevallig
geen probleem, daar trekt ze zelf naartoe als het haar zelf belieft.De bench is
hier geen straf.
Wel toevallig dat we het er gisteren
nog over hadden op deze plaats. Het probleem stelt zich s morgens wanneer Hera
en Heros samen worden uitgelaten voor hun ochtendplas. Op die momenten gebeurt
het wel eens dat ze struis door spelen en dat het er wel eens wat hard aan toe
gaat met het rondcrossen en achter elkaar aan hangen in de tuin. Daar zal het
hoofdbestuur strenger op moeten toezien.
De dagelijkse wandeling moet voor
Hera ook aangelijnd gebeuren, dit om te vermijden dat ze nog maar eens over de
toelaatbare limiet van inspanning zou gaan. Denkbeeldig is dat niet,
waarschijnlijk wel !
Resulaat van ons bezoek aan de
dierenkliniek en dr. Nelly: rust houden, geen verdere behandeling buiten het
rustig houden van ons woelwater nummer 1 met voorsprong. De laatste
jachttraining van volgende week zal dus ook niet doorgaan voor onze kleine meid
en Heros zal nog eens interim vervanger mogen zijn. Tegen dan hebben we in elk
geval het zwemmen (met de poten van de grond) gaan oefenen in de hier naburige E3 vijver.
Ook Belle was mee naar dr. Nelly. Bij
Belle was de diagnose van Nelly hetzelfde als die van het baasje, storing in de
hormonenhuishouding na nestje van 9. Komt in orde zonder al te veel poespas .
Waar de baasjes wel van schrokken, Belle weegt 30 kilo en daar mag gerust wat
af. Eerst volgende maatregel, geen Chappi voorlopig bij in de eetkom, maar
terug boontjes op het menu. Dat gaan we bij alle drie toepassen want Heros met
zijn 37 kg en Hera met haar 27 kg, kunnen ook best wat gewicht kwijtspelen.
Dit bericht moest
gisterenavond nog geplaatst worden maar het is er niet meer van gekomen van het
te plaatsen, straks meer nieuws van bij dr.Nelly.
Voor Hera is de laatste les
figuurlijk in het water gevallen. Door zich te kwetsen vorige week, het baasje
denkt aan een verrekking of erger Hernia, heeft het baasje haar niet meegenomen
op training. Het gaat volgens hem niet op van voor morgenvroeg een afspraak te
hebben bij dr. Nelly, en dan de avond daarvoor dummys te gaan apporteren en in
vijvers te duiken.
Daarom is vanavond Heros maar gaan
plaatsvervanger spelen. Dat kan dus niet zomaar wanneer je de voorgaande lessen
niet hebt gevolgd. Dat wist het baasje wel maar hij had Heros een swillen laten
zwemmen in de vijvers aldaar. Het was zoals gewoonlijk bij Heros, met volle
goesting en durf, tot zijn voeten geen grond meer raakten !
Het baasje heeft zich dan maar nuttig
gemaakt met het nemen van fotos van hondjes en baasjes die deelnamen aan de
lessen. Spijtig was wel dat er verschillende deelnemers al op verlof waren
vertrokken en dus de nles en de fotos nemen gemist hebben
Nog maar eens een pleidooi houden
voor het gebruik van een bench, daar heeft het baasje niet echt zin in, maar
hoe het er hier gisteren aan toe ging met de bench wil m toch wel even
vertellen.
Gisterenavond na thuiskomst uit la
douce was het baasje zijn post uit de mailbox aan het doornemen.De benches van Heros en Hera staan vlakbij
aan het raam vlak bij de plaats waar t baasje aan de laptop bezig is.
Met het nodige gezeur begint Hera met
haar poot aan het gesloten deurtje van de bench te peuteren en poogt ze om het
deurtje open te krijgen. Het baasje die haar stuntelig bezig ziet opent voor
haar het deurtje en schikt het kussen en het overtrek lakentje zodat alles
terug netjes ligt.
Dat zint madam niet echt, zij moest
dadelijk in de bench kunnen ! Kuren verkopen, zeuren, blaffen, springen, komen
likken, gans het repertoire van kuren hebben we gezien.
Wanneer t baasje klaar was met de
bench, op zn knieën en half in de bench (er zijn makkelijker en fraaiere
posities voor baasjes)kon ze niet snel genoeg in haar bench liggen. Nog even alles
op één hoop krabben, (daar ging het baasje zijn werk) en ons juffertje was
tevreden. Ze is enkel nog vlak voor het slapengaan even buiten geweest voor een
plas maar voor de rest van de avond hebben we haar niet meer gezien.
Dit om maar even aan te tonen dat de
honden de bench helemaal niet zien als een straf en dat het helemaal niet zielig
is. Voor hen is het hun veilige hol, waar ze zich goed voelen !
Als je het niet kent kan het
plezierig zijn maar wij kennen het al maar al te best, Files !
File in Parijs, en een hele lange
rond Antwerpen natuurlijk ! Al een geluk dat ons baasje zowat overal de weg
weet. Ook omdat hij al zoveel files in zijn leven ontweken en vermeden heeft
waarschijnlijk.
We zijn deze morgen om kwart na tien
vertrokken en waren thuis rond kwart voor zeven. Die acht uur en half is al het
langst dat we er in een jaar over gedaan hebben. En dan schreef het baasje nog we
gaan rap thuis zijn want we hebben geen ekening te houden met de aanhanger aan
ons g.t .
Ons baasje heeft deze morgen nog wat
fotos genomen van onze zit/ligplaats in de auto. Ik Belle eis de plaats op de
zetel achter ons baasje op. Die plaats heb ik al zolang ik hier woon voor
mezelf opgeeist. Daar is indertijd zelfs Bas voor moeten opschuiven. Achter het
baasje is maar plaats voor ééntje ! Voor mij Belle ! ! !
Hera en Heros hebben de ganse koffer
voor zich plus een doorsteek naar mijn plaats. Dat vinden de baasjes het
makkelijkst om uit te stappen. Dan kunnen we altijd aan de zijkant uitstappenen
dat is wel veiliger dan achteraan waar we twee richtingen uit kunnen, links en
rechts. En laat dat nu gevaarlijk zijn met passerend verkeer op de parkings.
We hebben alle drie in elk geval
plaats genoeg als we van goeie wil zijn. Tijdens de heenreis is Hera dwars
achteraan gaan liggen zodat ik Hros in een bolletje moest gaan liggen. Ze heeft
het gedaan om mij een pee te stoven k weet het zeker, want soms is het een
echte feeks die kleine zus van me !
Kijk maar hoe het baasje het voor ons
heeft opgelost
Gisterenavond nadat ons baasje terug
gegaan was om die eerste zonnebloem te fotograferen, was ik mogen meegaan. Soms
heb ik als oudste, als roedelleidster wel wat faciliteiten bij ons baasje .
Meestal beperkt zich dat tot een
snoepje meer, of eerst mn eten krijgen of een extraatje waar er maar eentje
van is, dat is dan voor mij. Maar gisteren was het omdat het niet voor de hand
lag dat hij dan drie Drenten in t oog moest houden en dan nog wat portretjes
schieten wat te veel van het goede vond.
Op de terugweg was ik aangelijnd want
ik had mijn oren weer eens niet gebruikt op het gepaste moment, kwamen we
Sophie tegen. Dat is het nieuwe buurhondje die in het huis woont waar vroeger
Bonnie woonde.
Sophie is een Duitse herder teefje
van acht jaar die we al wel eens aan de afsluiting hadden gezien maar nog niet
echt gesproken hadden. Ook met de baasjes die nog druk in de weer zijn met
alles op zn pootjes te krijgen hadden we nog maar van ver contact.
Dat gaat veranderen want nu ik met
Sophie in t kort heb kennis gemaakt heeft het baasje afgesproken dat we as
soon as possible ofte asap op de borrel komen.
Dus weten we weeral wat doen de
eerste week van juli wanneer we terug in Ferret zijn, ik heb alvast voor de
hondjes het ijs gebroken !
Als we morgen voormiddag de steven
naar België wenden gaat het leven verder in Ferret. Dat leven zal de eerste
dagen in het teken staan van oogsten van graan. We zagen Serge onze buurman, de
landbouwer eigenaar van de meeste velden in onze buurt zijn graan controleren.
Nu voorspellen ze geen al te fameus
weer voor de rest van de week in het zuidwesten van Frankrijk maar de week
nadien zal Serge en zoon wel op de velden verschijnen met hun immense pikdorser
en tractoren. Dat gaan we missen dit jaar.
Wat we ook gaan missen is het open komen
van de zonnebloemen. Bi de wandeling daarstraks hebben we de eerste open
zonnebloemen opgemerkt. Daar maakt ons baasje dus een punt van om de
allereerste zonnebloem op het blog te krijgen. Ook dit jaar is het weer gelukt
om uit een gans veld groene planten die ene gele er uit te pikken.
Daarom in exclusiviteit speciaal
voor dit blog en zijn lezers de eerste zonnebloem in Ferret !
Belle & co
Juist buiten ons gehucht Ferret, graan zo ver je zien kan.
Klaar om geoogst te worden.
De allereerste in de buurt !
De baas had zich verstopt tussen de zonnebloemen terwijl ik muizen zocht.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
