Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
16-06-2011
Stoefen over de vrouwen !!!!
Stoefen over
de vrouwen !!!!
Jef,
Belg: mijn vrouw heeft zo'n grote borsten
dat mijn handen te klein zijn om ze helemaal vast te nemen.
Kees,
Hollander : mijn vrouw heeft
zo'n lange benen dat als ik haar om 7 u begin te kussen vanaf haar voeten ik
maar om 8 u aan haar navel ben.
Ali,Marokkaan: mijne vrouw hebben zo'n kont dat als ik op haar
gat sla en dan werken ga, haar gat nog altijd trilt wanneer ikke thuis kom .
Jef & Kees: jawadde, heeft je
vrouw zo'n grote kont ?
Ali : neenee, ikke nooit nie lang weg voor
te werken
Hier weer een berichtje, een
up grade hebben de pupeigenaars dat spontaan zelf zo genoemd, vanuit Nederlands
Limburg.
Gonda en Anton, trouwe up
graders stuurden ons gisteren onderstaand berichtje over hun oogappel Kyra-Belle.
Wijzelf, en ook Roswitha, de
fokster van Ferron , de vader van de pups, houden sterk aan deze berichten.
Vooral omdat gezondheid van de ouderdieren en van de pups voor ons haast een
passie is. Gezondheid en aangenaam karakter bij een hoge jachtaanleg, dat is
wat wij betrachten bij het fokken.
Als je dan van zes van de
negen pups regelmatig berichten over het wel en wee van de pups mag ontvangen
dan zijn wij daar heel blij mee.
Zelfs tot in Denemarken worden
deze berichtjes gevolgd. Daar hoopt Gitte haar Ayla ook te laten dekken door
Ferron. Als je dan al die berichten over wel een wee van onze pups kan lezen is
dat in elk geval een grote geruststelling dat alles ook goed gaat lopen daar in
het hoge noorden !
Belle & co
Hallo Jan, Simonne, Belle, Heros en Hera,
Vandaag zijn we naar de dierenarts geweest voor de laatste inentingen
(cocktail, rabies en kennelhoest), ze heeft een injectie gehad en wat in haar
neus.
Rabies is namelijk verplicht in Duitsland en aangezien wij zo dicht aan
de grens wonen, willen we tijdens een fietstochtje nog wel eens aan de andere
kant van de grens belanden.
Toen we binnen kwamen kwam de dierenartsassistentie achter haar balie
vandaan, ze wou zon lief drentje natuurlijk wel even aanhalen, dat vond Kyra
wel leuk, alleen deed ze een vreugdeplasje Volgens de dierenarts moest je,
voor je bij haar kwam haar eerst even negeren zodat ze even kon wennen voordat
je haar doet begroeten.
Ze heeft er op verschillende momenten toch nog wel last van, ook als we
iemand of een leuke hond tegen komen met wandelen. Volgens de dierenarts ging
het vanzelf over.
Ze is ook flink aan het wisselen, er zijn al heel wat nieuwe tanden
verschenen. De laatste twee dagen heeft ze er wel wat last van, ze eet iets
minder goed. Maar gelukkig hebben we nog steeds wat puppymelk! J Dan worden de
brokjes wat zachter. Ze weegt ondertussen 13,8 kg
Verder doet ze het goed ze is steeds zelfstandiger met het wandelen en
loopt steeds verder bij ons vandaan in het bos, ze gaat als een echte Drent
dwars door alle struiken heen en kwispelt daarbij heel enthousiast, alleen het
komen is dan af en toe wat lastiger. Ze komt wel, ze neemt er alleen de tijd
voor!
Het lopen aan de riem zonder trekken gaat ook steeds beter. Ze lijkt het
al wel te snappen, maar het is af en toe nog veel te moeilijk want alles is
natuurlijk wel erg interessant! We hebben er vertrouwen in dat het goed komt!
Vrijdag beginnen we met les 1 van de puppycursus.
Is het met jullie verder allemaal goed? Heros weer rustig? Dat was me
wel het dagje gisteren!
Groetjes, Gonda, Anton en een
dikke knuffel van Kyra!
Snuffelen en zoeken...
Even pauseren met het baasje tijdens een tochtje met de fietskar.
Terrasje doen met de baasjes, dat is ook een specialiteit van "ons moe, Belle"
Een kleine maand vroeger dan vorig
jaar dan vorig jaar zijn de immens grote pikdorsers op de velden verschenen.
Vanavond hoorden wij achter de tuin gerommel van machines, tractoren, en alles
wat er rondhangt.
En inderdaad, zo rustig als het hier
normaal s nachts is, zo luidruchtig gaat het vannacht worden. Niet dat we er
van gaan wakker liggen. De wind, of dat briesje dat er voor moet doorgaan waait
vanuit het westen en blaast de geluiden dus weg van ons.
Als we even naar boven kijken dan
kennen we gelijk de reden van de haast van de landbouwers om hun nu op dit
moment kurkdroge granen naar de coöperatieve te brengen. Vochtig graan nemen ze
niet wegens gisting gevaar en bederf van de opgeslagen granen, en tevens om
ontwikkelingen van gassen in de silos te mijden !
De eerste foto hieronder namen we op
11 juli vorig jaar. De tweede namen we vandaag rond 21 uur en toen waren de
machines nog maar net op het land. Waarom ze nog zo laat begonnen heeft alles
te maken met de derde foto. De dreigende lucht voorspelt niet veel goeds voor
vannacht of de volgende uren .
Belle & co
11 juli 2010 start van het maaiseizoen
Vanavond 15.06.2011 rond 21 uur daar zijn de machines weer...
Het klikt niet tussen Heros en Arcil
! Twee reuen in dezelfde tuin, de ene van het vrij dominante type (zegt Hans)
en de andere die have en goed en zijn twee teven wil beschermen of enkel voor
zich houden.
Van het eerste moment dat Arcil uit
de auto stapte gromden de twee heren al tegen elkaar, het baasje nodigde Hans
en Arcil uit om eerst samen een wandeling door de velden te maken en zo de
heren aan elkaar te laten wennen, iets dat meestal wel lukt.
Ook hier lukte het naar de bazen hun
tevredenheid Tot Heros en Arcil bij het graanjumpen plots tegen elkaar opliepen.
Dat hadden ze beter niet gedaan want toen gingen de twee reuen pas echt in de
clinch met elkaar. Vermits het gebeuren vlak bij de weg plaatsvond was Hans het
eerste bij de twee vechtersbazen en wou ze scheiden !
En wat nu echt niet moest gebeuren
gebeurde wel, Hans zijn rechterhand kwam gehavend uit de tweestrijd waar dus een
derde het echte slachtoffer werd. Na de wonde goed te hebben gewassen en
ontsmet is het baasje met Hans naar het ziekenhuis van Ruffec gereden vermits
de huisartsen in Villefagnan niet thuis gaven. Na de eerste zorgen gekregen te
hebben en een uitleg erbovenop van hier zijn ze de verzekering en het
ziekenfonds flink wat euros lichter aan het maken werden Hans en ons baasje
(die chauffeur van dienst was) doorverwezen naar Angoulême,
departementshoofdplaats met verschillende ziekenhuizen en klinieken.
In de kliniek Saint Joseph zouden ze
dan nog eens controleren of er niets mis was met de pezen in de hand van Hans
(kassa, kassa, voelde ons baasje). In Ruffec hadden ze al röntgen fotos
genomen en zeker geen breuken vastgesteld.
Ook in de Saint Joseph kliniek
stelden ze vast wat elke leek kon vaststellen dat je moest oppassen voor
besmetting van zon wonde.
Ja dan eet je geen komkommers omdat
je daar van kan sterven en dan zou je nog gaan hemelen van een hondenbeet.
Om een lang verhaal kort te maken,
rond twee uur begon de ziekenhuizentoer door de Charente en rond negen uur
waren de baasjes terug thuis, gezond maar groen van de honger wegens niet meer
gegeten sinds s morgens.
En daarom was er gisteren maar één
berichtje op dit blog, tegen alle gewoontes in !
Misschien wel een wat verwarrende
titel, want hier gaat niemand boelekes of puppys kopen. Toch niet voor zover
het ons bekend is.
Vandaag leven we in verwachting van
bezoek uit Nederland. Op zich is dat ook al geen uitzondering, dat gebeurt wel
meer bij ons maar dan zijn we in Vosselaar, nu krijgen we bezoek in Frankrijk.
Het zit zo, Hans , Jil en Arcil,
Hollandse blogmaatjes van ons zijn op vakantie hier een eindje vandaan. Echter
niet zover dat het gekkenwerk is om eens op bezoek te komen. Als ze van bij hen
in Nederland tot Vosselaar komen zijn ze verder weg. En dus hebben de baasjes
afgesproken om eens langs te komen.
We verwachten hen tegen het middaguur
en ze blijven een nachtje over. De buren gaan zich weer in de ogen wrijven als
ze ons straks zien passeren. Er zal geteld worden en ze gaan zich verbaasd
afvragen of er weer ééntje is bijgekomen in het roedeltje.
Straks meer nieuws over bezoek en
andere alledaagse dingen.
s Avonds hebben we hier het mooiste
licht, tijd om ons trio en t Kodakske mee in de tuin te nemen voor een paar schoon
portretjes.
Vanavond hadden Belle, Hera en
Heroshun buik vol en deden ze het wat
rustiger aan. Ideaal dus om zoals ze vroeger, voor het digitaal tijdperk,
zegden, iets op papier te zetten.
Hier de resultaten van de fotoshoot
te La Magdeleine.
Jan
Plaats genoeg voor ons trio
Mooie Hera Komt Heros ook nog eens voor kader spelen
Een
Nederlandse soldaat komt al rennend op een kruispunt
en ziet daar een non staan.
Hij vraagt: "Zuster, mag ik mij even verbergen onder uw rok, ik
leg het later wel uit."
De non gaat enthousiast op het voorstel in.
Even later komen twee MP's aangehold en vragen aan de non :
"Is hier een soldaat voorbij gelopen?"
Zij zegt ja en stuurt de MP's de andere richting uit.
Nadat de MP's verdwenen zijn kruipt de soldaat onder de rok uit en zegt :
"Bedankt zuster, ik wil namelijk niet naar Irak toe."
De non knikt begripvol.
Om verder de non nog een compliment te maken zegt hij:
"Ik wil niet grof zijn zuster, maar jij hebt het mooiste
paar benen dat ik ooit gezien heb."
De non antwoordt: "Had je ook wat hoger gekeken, dan had jij de
mooiste ballen van de wereld gezien "
"Ik wil namelijk ook niet naar Irak."
Wie helpt mee om Sonja van het
Drentenforum aan de noodzakelijke stemmen te helpen om in de prijzen te vallen
met de wedstrijd van Beneful.
Veel moeite is het niet, gewoon even
op deze link klikken en het filmpje van Sonja en haar Kyra starten. http://bit.ly/mGMAeb
Meer moeite is het niet. Je kan zelfs
meermaals per dag stemmen maar telkens moet dan de computer hebben af gestaan !
Na het terug opstarten kan je terug stemmen.
Op dit moment, maandag13.06.2011 te 14u30 staat Sonja en Kyra op de
6° plaats met 10 stemmen achterstand op plaats 5.
Naast best mooie zaken werden er ook
hopen brol en rommel aangeboden op de bric à brac te Montjean.
Een greep uit het rommelaanbod, een
bromfiets Motobecane met halve motor en ontbrekende spaken uit de wielen, damesschoenen
met ettelijke kilometers in de zolen, boeken die meer versleten geraakt zijn
door het meezeulen van de ene rommelmarkt naar de andere dan van het lezen,
stationromannekes naast zware filosofische werken, ijzeren tractorzittingen uit
de tijd dat de boeren nog geen verwende konten hadden en tevreden waren met
staal ipv lederen zittingen.
Ook de twee worstenbakkers waren een
attractie op zich, ze kweten zich echt serieus van hun taak maar de catwalk van
een modeshow gaan ze bij ons weten nooit halen. Moet je even onder de BBQ door
kijken.
Het baasje heeft nog even staan
kijken naar een hometrainer uit de beginjaren van de fitnessrage. Misschien is
het nog een ontwerp om als museumstuk te dienen in de hall van een
fitnesscentrum, Back to the basics, de handschoenen en de handtas waren
opties en dus niet inbegrepen in de prijs !
De baasjes hebben vandaag hun eerste Bric
à Brac van het jaar bezocht. Nu is het Bric à Brac seizoen al wel even aan de
gang, maar voor hen was het de eerste van 2011.
Het was hier in een buurdorp, in
Montjean en ze konden er niet naast kijken, naast de aankondigingen langs de
wegkant.
Het is een vrij grote Bric à Brac en
ze komen er meestal wel een pak bekenden tegen bij het rondslenteren. Dat maakt
het ook al plezierig, tussen al die ouwe rommel nog een babbeltje doen over
verleden en toekomst, want zo dikwijls zie je die bekenden nu ook weer niet.
Het baasje heeft van één spulletje de
prijs gevraagd, een Dinky Toys vrachtwagen Berliet met kipbak. Zo eentje had
hij in zijn jeugd ook nog eentje gehad vertelde hij tegen het vrouwtje. Het
speelgoedje was in vrij goede conditie maar 40 euro was volgens hem een
dievenprijs.
Verder waren er wel enkele
curiositeiten die de moeite van het bekijken waard waren. Erg origineel was het
retro pick nick tafeltje met bijpassende zitjes in het interieur van het
tafeltje. Het baasje heeft nog fotos gemaakt van een honingslinger apparaat
met een hoog home made gehalte. Iemand daar in de familie heeft achteraf wel
wat problemen met zijn of haar fiets gehad blijkbaar.
Er was ook nog een verkoper die
blijkbaar het interieur van een bar te koop aanbood. Toevallig ook nog een
bar/café die voornamelijk Belgische bieren op de kaart had staan. Zelfs de
handdoeken van Palm had hij in de haag hangen !
Ik
heb een nieuwe papa, vertelt Marietje van 4trots aan haar vriendjes en
vriendinnetjes in de kleuterklas,doelend op de nieuwe vriend van haar
moeder.
En hij komt me straks ophalen na
school!
Als het eenmaal zover is lopen Marietje en haar klasgenootjes naar buiten om de
nieuwe papa te bewonderen.
Kijk, daar is mijn nieuwe papa,
zegt Marietje.
Waarop
de 4-jarige Tim enthousiast roept:
OOOOOHHHH... DAT IS NEN TOFFE......... DIE HEBBEN
WIJ OOK GEHAD!
Zonder problemen zijn de
tomatenmestvreters de nacht doorgekomen. Geen spoor van diaree of spetterpoep,
hoewel ons baasje het ons gisterenavond wel toegewenst had. We hadden het
hoofdbestuur genoeg de stuipen op het lijf gejaagd.
Vandaag zijn we vinnig genoeg om te
zeggen pas de problèmes Alleen zegt het baasje als we nu plots onze scheut
krijgen dat hij ons gaat verkopen als Duitse doggen. Je weet maar nooit met die
tomatenmeststof.
Het spelen in de tuin is weer een
belevenis, ons moe doet goed mee en maar al te graag zouden we haar bal willen
afpakken. Maar dat doe je niet bij je moeder die nog altijd de baas in t kot
is.
Ja wat doe je dan ? Zoals Heros doet
? De onnozele Pipo uithangen en wat kuren staan verkopen voor Belles neus, dan
nog eens naar Hera toecrossen om daar hulp en steun te gaan zoeken ? Je kan het
draaien en keren zoals je wil, het blijven onnozel mannekens die Drenten
waarbij je nooit weet hoe je ze echt vast hebt.
Ondertussen is er ook nieuws van het
tomatenfront. Die doen het ook goed, zelfs zonder meststof
Belle & co
Mijn bal !
Doe niet zo gek Heros.
en dan Hera ook nog wat uitdagen.
zelfs zonder meststof doen ze het goed de tomatenplantjes.
Soms zou je ze met plezier de nek
omwringen ! Ja alle drie tegelijk zoals deze namiddag.
Ik was de laatste zelfgezaaide
trostomaten aan het uitplanten. De steunstokken waren geplaatst en de grond
rondom was goed geprepareerd. Alles klaar om nog wat meststof toe te voegen
vooraleer de plantjes de grond zouden in gaan.
Wanneer ik de zak met korrels wil
nemen is die verdwenen. In het midden vannhet gazon liggen Belle en Heros rond
een hoop stukgescheurde plastic zak.
Haast gelijktijdig begint Hera over
te geven ! Als je zoiets ziet is het volgens mij heel normaal dat er paniek
optreed. Snel de doos van de meststof gezocht en naar de samenstelling gekeken.
Tegelijk onze dierenkliniek te Beerse gebeld waar Flor van permanentie was. Die
gaf me de raad naar het anti-gifcentrum te bellen om de gepaste diagnose van de
ingrediënten van de meststof.
In het gifcentrum gaven ze ons de
raad van de dierenarts te raadplegen wegens de aanwezigheid van cacaodoppen.
Cacao is ook een bestanddeel van chocolade wat giftig is voor honden. De
praktijken van de twee dierenartsen in Ruffec, Hans en Lois, beide van
Belgische oorsprong waren uiteraard al gesloten.
Dan heb ik het urgentienummer maar
gebeld en daar ook de formule en bestanddelen van de meststof doorgegeven.
Hierdoor kon de dierenarts al een eerste diagnose stellen. Geen van de
bestanddelen was van die aard giftig om een ingreep noodzakelijk te maken. Het
ergste wat zou kunnen gebeuren is dat ze morgen met zn drieën een spetterpoep
van jewelste kunnen hebben.
Toch was het even paniek ten huize
Faes in La Magdeleine. Maar één zaak heb ik vanavond nog eens terug herhaald
gekregen Spreek met een Franstalige niet te goed Frans of ze beginnen te
ratelen als een mitrailleur en versta je zelf haast niets meer van hun betoog,
zeker niet in een aan jezelf onbekende materie als diergeneeskunde !
CITAAT VAN HAROLD, 82 jaar, gepensioneerde. Er is me al al dikwijls gevraagd: ''Wat
doen jullie ouderen eigenlijk vanaf het ogenblik dat jullie op pensioen zijn?''
Wel, ik had het geluk een opleiding gekregen te hebben als ingenieur in de
chemiesector. Een van de dingen die ikhet
liefste doe is bier, wijn en whisky omzetten in urine. Ik doe het elke dag en heb er
echt veel plezier van. Het houd me bezig en aan de gang. Harold
zou een voorbeeld moeten zijn voor ons allemaal.
Soms hoort het gewoon, en moet ons
roedeltje aan de pil. Gisteren was het weer zo ver, bij Belle waren er wormpjes
gevonden in de sigaren.Paniek, want dat
was ruim voor de normale periodieke ontwormingskuur aangaf.
Het baasje is dan maar in de apotheek
in Villefagnan om een ontwormingsmiddel gegaan. Hij is dan eerst wel een te
rade moeten gaan in het woordenboek want ontwormen is nu niet een woord dat m
dagelijks gebruikt, en zeker niet in de taal van Molière. Deparasitage was
het woord dat hij nodig had.
De apothekeres is blijkbaar ook een
hondenliefhebster want ze vroeg het baasje honderduit over het ras waar de
pillen voor moesten dienen. Het baasje had dan al uitgelegd dat de honden een
gewicht hadden van rond de 30 kilo. Van Drentsche Patrijshonden had ze nog
nooooit gehoord, van een épagneul a perdrix de Drenthe al evenmin.
Een épagneul kende ze wel, zelfs meer
dan één, de épagneul breton en de épagneul Francais. Met Perdrix of franse
patrijzen had ze ook geen moeite. Het baasje heeft het allemaal fijn kunnen
uitleggen, jachthonden afkomstig uit de Nederlandse provincie Drenthe, gelegen
in het noord oosten van Nederland, tegen Duitsland aan, die je haast niet kan
vinden in Frankrijk. Het baasje heeft dan ook nog vertelt dat hij maar en fokker
van Drenten kent in Frankrijk en dat het ook van origine Nederlanders zijn die
daar af en toe een nestje Drentenpups hebben.
Ondertussen heeft ons drietal hun
pillen binnen, drie per hond, 1 pil voor 10 kg hond. Het pillen slikken is hier
geen probleem. Ze staan zelfs aan te schuiven voor hun pil. Met behulp van drie
spietjes smeerkaas van de lachende koe is het pillen pakken hetzelfde als
snoepjes uit delen.
Het pillen innemen was in elk geval
sneller gedaan dan het pillen kopen in de apotheek.
We wisten het al van begin deze week
toen ze in de vijver donderde met haar klikken en klakken. Kiki is niet bang
van water ! Net als haar moeder en tante en nonkel kan ze niet uit het water
blijven .
Maar vanaf vandaag heeft ze zwemles
gehad. Je kan het volgen op het Max en Bente blog* waar het hele verhaal van de
dag in Ellertshaar beschreven staat met tal van fotos.
Hier op het Bas en Belle blog was er
vandaag heel wat animo tussen de lezers en het baasje. Vooral Louis, onze
hoofdleverancier van namiddag moppen, was actief met ons baasje wat te jennen.
Maar ook Karin steunde Louis in zijn streven om het baasje op zijn paard te
krijgen, zoals ze dat op zijn Kempisch zeggen.
Uiteindelijk hebben ze er allemaal
lol aan beleefd, maar het baasje zijn fietsen waar het allemaal om begon, staan
nog altijd niet terug in de garage.
Ook van Kody is er weer nieuws. Die
gaat met zijn vrouwtje Jenny ook naar de puppyschool. En iets waar alle baasjes
het over hebben, in tegenstelling van hun eerste baasje Jan, houden ze geen van
alle de pups van autorijden.
Ook Wesley en Jenny hebben ons baasje
zijn raad opgevolgd en zijn overgestapt op normale brokjes voor Kody. Hun
dierenarts had hen dat ook al gezegd dat er gevaar bestond voor een te snelle
groei waar later problemen uit zouden kunnen voorkomen. Verstandige keuze in
elk geval.
En we zijn met Kiki dit bericht begonnen,
en we plaatsen dan ook maar een paar fotos die we op haar blog geleend
hebben.
De ongelovige Thomas, één van de 12
apostelen, is duidelijk van gedaante gewisseld. De nieuwe lijkt verdacht veel
op een zekere Louis Michielsen. Die is niet meer woonachtig in Palestina maar
ergens tussen Turnawt en Kaastel. (Turnhout en Kasterlee voor de niet
Kempenaars).
Deze morgen kreeg het baasje een reactie
in zijn mailbox op een mail van gisteren waarin het baasje aan Louis meldde dat
de preien in de tuin zo snel groeiden dat hij er binnen enkele weken zijne vélo
tegen kon parkeren ! Dat is lichtjes overdreven maar allee, ne goeie verstaander
heeft maar een half woord nodig, sommigen iets meer !
Groot is de verbazing van ons baasje
wanneer hij merkt dat Louis twijfelt aan het baasje zijn tuincapaciteiten en
dan krijgt het baasje zulk antwoord van Louis: Ik geloof NOOIT
dat Gij ginder ne velo
hebt ,zo JA ik verwacht voor de middag een foto op BLOG
Nu blijkt dat Louis ons baasje
helemaal niet goed kent of hem eens goed uit zijn kot wil lokken.
Waarschijnlijk is het dat laatste en dan gunnen wij hem van ganser harte zijn
overwinning. Het baasje heeft dus twee van de vier fietsen uit de garage gehaald
en tegen de gevel van het huis gefotografeerd. Hij heeft zelfs gewacht tot de
honden er voorbij liepen om te vermijden dat de Louis zou vertellen dat het baasje
gefoeffeld zou hebben. (iets wat hij zeker zou doen, al was het maar om Louis
terug te pakken) Trouwens er zijn hier echt vier in orde staande fietsen, en neen
Louis die andere twee haalt het baasje niet uit de garage.
Hieronder de bewijzen van Louis
ongeloof.
Belle & co
de "oude, originele" ongelovige Thomas
de nieuwste versie van de "ongelovige" tijdens de kaawpollekeswandeling van dit jaar
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
Bedankt ! ! !
