Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
22-07-2009
We hadden er om gevraagd!
We hadden er om gevraagd
Gisterenavond heeft het hier rond onze oren geflitst en geknald dat het een lieve lust was. Rond tien uur diende het onweer zich in de verte aan en nog wel aan drie zijden tegelijk. We zaten nog buiten, na te genieten van de BBQ die t baasje gebakken had toen de eerste lichtflitsen in het westen zichtbaar werden met heel in de verte gerommel.
Het baasje kon er al direct namen op plakken, dat was bij Ségolène (Royal, burgemeester in Melle) , Die knaller is voor Franca (in Sigogne) of Das er ene voor den Hugo en Mieke (in Champagne-Mouton).
Rond elf uur, toen de klank en lichtshow flink hevig begon te worden, vielen de eerste regendruppels. Vijf frankstukken zegden we vroeger tegen die grote dikke druppels, t zullen nu 2 stukken zijn, om te vergelijken. Met haastige spoed alles naar binnen gezet en vanuit t gat van de deur verder naar de bliksem gekeken.
Hera en Heros hebben geen kik gegeven, en blijken niet bang te zijn van onweer, zelfs geen hevig als dat van gisterenavond. Dat zullen ze van mij hebben, mij doet het ook niks, den baas is er toch bij en dan kan er niks gebeuren. Die regelt het allemaal wel !
Deze morgen zijn we ons overslapen want om twee uur hebben ze ons nog eens wakker gemaakt. Toen knalde het er voor de tweede keer op los. Weer met zon felle regenbui.
t Baasje zal zijn pas geplante broccoliplantjes de eerste dagen niet hoeven gieten. 13 millimeter geeft de pluviometer aan deze morgen. Goed voor de tuin én voor de watervoorraad in de regenput, want die was door de warmte en het veelvuldig sproeien al aardig geslonken.
Fier, dat is ons baasje op ons. Wij gedragen ons voorbeeldig zegt m. Vooral met Janne en Sien de dochtertjes van Jo die wel zelf een hond hebben, maar wij zijn die klein gasten niet echt gewoon.
Maaaar, alles gaat comme il faut, we zijn lief tegen de meisjes, we komen ons tegen hen aanleggen, af en toe brengen we ze aan het schrikken.
Dat schrikken gebeurt telkens als we weer iets nieuw ontdekken, zoals zwembandjes rond de armen, dat hebben wij bij onze baasjes nog niet gezien. Of zo een klein kinderfietsje waar een bel op staat niet ons ding, het eerste moment !
Waar ons baasje het meeste schrik voor had, het opspringen tegen mensen dat we maar niet afgeleerd krijgen wel dat hebben wij nog helemaal niet gedaan bij onze gasten, toch niet bij de klein mannen.
En voor al die gedragingen tezamen is ons baasje fier op ons, daar gaan we een extra snoepje voor krijgen, zo kennen we onze baas .
Vervolg van het bericht van gisteren waar onze Harko het relaas doet van zijn Normandische vakantie , samen met de baasjes Karine en Ronny.
Ikvertrek opvakantie en ik neem mee ..(2)
Hoewel ik een waterrat ben heeftt vrouwtje mij niet kunnen verleiden om in zee te zwemmen.Die baren vertrouwdeik niet meer wanneer ik geen grond meer onder mijn pootjes voelde .
Onze vakantieplek was een heus openlucht kuurcentrum waar ik dan ook gretig gebruik van heb gemaakt.De uitgestrekte haast mensenloze brede stranden waren ideaal om op tijd en stond een croske te doenen zo mijn longen te vullen met de verkwikkende zeelucht , dit allemaal ter voorkoming van allerhande aandoeningen.Verder deed ik mij tegoed aan de heilzame werking van modder, algen en water , is goed tegen de reuma naar t schijnt, alleen deed ik het altijd in omgekeerde volgorde waardoor ik bij thuiskomst telkens twee emmers zuiver water overmij heen kreeg . Maar ook dat vond ik fijn wantging er zelfs voor op mijn rugliggen met mijn poten open.Ik mag op mijn twee oren slapen, de eerstvolgende jaren zal ik geen cellulitis krijgen, ik heb mij voldoende gewenteld in zowel nat als gedroogd als stinkend zeewier .ook de verschillende soorten modder heb ik uitgeprobeerd .Omdat het toch zo lekker smaakte heb ik liters zeewater gedronken,ideaal om mezelf een purge te zetten, na twee dagen kakte ikvlaaien ipv drollen .
Echte bossen zoals thuis hadden ze daar niet maar toch was ik blij met een wandeling à la campagne, kon daar lekker achter de krekels hoppen en dat was weer eens iets nieuws die mijn volle aandacht kreeg.Er vlogen daar ook een soortlibellen met vleugels zoalsvlinders,wondermooi om je tanden in te zetten !
We deden ook een mini bergwandelingen leerde daar om niet aan de lijn te trekken bij een afdaling.Ik had al een training gekregen bij het afdalen van de trap in het vakantiehuis, want ik mocht nooit alleen op of af de trap en moest altijd netjes naast mijn baasjes lopen.Dat leerden ze mij door hun hand zachtjes op mijn nek te leggen en zo wist ik dat ik mijn tred moest inhouden .
De locale streekgerechten werden door mijn baasjes op tijd en stondmet volle goesting gesmaakt . Zo nu en dan viel er van dat spul in mijn eetpot.Opeens viel daar een half stokbrood in , wauw !!Rauwe oesters doorslikken zag ikdan weer niet zozitten,ermee spelen inmn monduitspuwen en terug oplikken wel maar doorslikken NOW WAY!Geef mij maar de rilette, le vrai !!!
Ja ja wij drieën vormden een goed team op vakantie en s avonds zorgde ik met mijn gekke kurenvoor de animatie op het grasveld terwijlmijn baasjes op hun terraske van hun slaapmutske lurkten.
En ik, ik genoot van hun aandacht en het samenzijn, zàààààlig.De volgende keer mag ik weer mee want ik heb al mijn punten verdient zeggen mn baasjes.
21 Juli vandaag, de Belgen hebben hun vrije nationale feestdag. Die hadden wij hier in Frankrijk juist een week geleden al. Nu mogen wij gerust verder doen zonder dat de Fransen ons aankijken als komende van Mars. Werken op le quatorze juillet, op Kerst en Nieuwjaarsdag tot daar toe maar op le quatorze dat doe je niet.
Nu denk ik niet dat er in België, buiten bij een paarvaderlandslievende verenigingen veel heisa gemaakt wordt van de feestdag. Een dagje naar zee of een pretpark of gewoon in de luie zetel naar de koers kijken.
Gisterenavond is neef Bart en Jo met de kindjes hier aangekomen. Op de vlucht voor de regen in den tip van Bretagne nabij Brest. Zij trekken binnen een paar dagen verder richting van de Landes. Jo en Bart zijn hier vorig jaar al geweest, en zullen het toen een veilig onderkomen in donkere dagen gevonden hebben. Ze zijn in elk geval Bienvenue.
Verder doen we maar verder met het installeren van d schotelantenne voor het internet, dan kunnen we Mr. Wanadoo de bons geven. We wilden al schrijven een sjot onder zijn klokkenspel geven maar we zullen het maar proper houden denken wij zo
Van Karine en Ronny, de baasjes van onze Harko, kregen we een fijn verslag over hun vakantie met hun drietjes aan de kust in Normandië. Wij vonden het zo fijn geschreven dat we aan Karine gevraagd hebben of we het mochten plaatsen op t blog. Het antwoord was kort en krachtig, doemaar
Vermits Karine haar oogappel Harko door en door kent (?) hebben we het bericht in twee gekapt. Dan hebben jullie twee dagen fijn leesplezier en dan is het artikel niet te lang.
Veel leesplezier met de fratsen van Harko en co
Belle
Ikvertrek opvakantie en ik neem mee ..(1)
In tegenstelling tot mijn vrouwke die altijd twijfelt wat ze nu wel of niet zou meenemen,was mijn koffer rap gepakt.Hondenbrokken, hondenpaté, haarborstel, drink en eetpot, drinkgamel voor tijdens de wandelingen, hondensnoepgoed, het volledig assortiment leibanden, actionball, tennisbal, mijn knuffelslunse die ooit een heuse Lion-King is geweest en mijn superzacht dekbed gekregen van Oma waarop het héérlijk slapen is.
Toen de andere mensen er nog maar aan dachten om op te staan waren wij al vertrokken richting Normandië.Zoals steeds legde ik mij neer op de achterbank,onpasselijk worden is er niet meer bij de laatste weken, gelukkig maar.Het verwonderde mij wel dat het rijden bleef duren dus kwam ik af en toe eens door het venster turen. Ik zag bergen en dalen en dat boeide mij.
De eerste sanitaire stop deden we aan de superdeluxeaire de la baie deSomme.Héérlijk om al de reukvlaggetjes van diegenen die voor mij kwamente besnuffelen.Mijn baasjes gingenbinnen een fokkietje drinken en een croissantje nuttigen.Voor mij was het daar ook feest met al die kruimels onder die tafels !
Nà de derde sanitaire stop , kwamen we ter bestemming in een vreemd huis.Inspectie vóór alles,de eerste uren had ik veel werk om alles in en om het huis te inventariseren.Ik vertrouwde dat spellekkeniet helemaal, stel dat ze mij hier zouden achterlaten !!????!!!!Ik bleef dus voor alle zekerheid steeds dicht in de buurt van mn baasjes ook hield ik ze steeds vanuit mijn ooghoeken in de gaten.
In de vooravond gingen we al op pad naar zee, jeetje wat een pret heb ik daar beleefd in die diepe muientussen de oesterbanken gevuld met warm zeewater . Ik veranderde als het ware in een zeehond en probeerde alles uitwat eze omgeving mij te bieden had.
Nà mijndeugddoend bad ben ik mij gaan afdrogen aan mijn bazinneke haar nieuwe short,zodoende zorgde ik voor wat spektakel op het strand. Ik voelde mij opgelaten en door het dolle heen.
Die nacht had ik minder noten om mijnen zang,beneden alleen slapen in dat nieuwe vreemde huis durfde ik toch niet zo goe Ik sloeg een zucht van verluchting toen ik van mijn baasjes boven mocht slapen in de badkamer met de deur open zodat ik nu en dan eens kon komen voelen met mn neus of ze nogin hun bed lagen . Zo groeide mijn vertrouwen in onze nieuwe vakantiestek en kon ik mij ook ontspannen.
Volgende activiteiten passeerden tijdens mijn de vakantie de revue:snorkelen,jagen op de vissen dietot aan de vloedlijn kwamen,zeewier trekken, de meeuwen opjagen en de zandvlooien ophitsen.(hi hi hi) .Tijdens onze wandelingen was strandjutten mijn geliefde bezigheid, ongelooflijk tof spulwas daar te vinden om ermee in je bek te lopenpronkenof naargelang het item een tijdlang mee aan te slag te gaan tot er weer iets nieuws te rapen viel.Geen enkel speelgoedje die hieraan kan tippen !!!!Rekkers, rubberen buizen,dode spinkrabben, oesterschelpen, ..Waar ik ook veel interesse voor had waren de mensen die , wanneer het laag water was,in het zand zaten te krabben met een harkje.Pêche à pied noemen ze dat hier en haalden soorten schaaldieren vanonder het zand .Dus dacht ik om mijn naam eens alle eer aan te doen en ook te gaan graven .maar telkens vulden die puttekes zich terug met water ..komiek was dat joh . Ik kreeg er kop nog staart aan . hoe ik ook groef , het ging altijd terug dicht heu?????
Na twee uren achter elkaar te hebben gehangen, te hebben gevochten voor een stuk dakpan of een steen uit de tuin zijn ze hier in slaap gevallen voor de deur.
Dat zal je gedacht hebben in slaap.Het lijkt allen maar zo want als je wat dichter komt dan draaien die twee hondenlijven als het ware synchroon op hun rug.
Het baasje zegt van die twee pups soms, dat het lijkt dat ze vallende ziekte hebben. Geen epilepsie maar ze vallen gewoon om, ze vallen op hun rug zodat je ze makkelijker aan hun buik kan kriebelen. Daar hoef je geen bevel voor te geven zoals zit of lig, gewoon je even lichtjes bukken en één hand uitsteken naar hen en plof daar liggen ze !
Dat ze dan juist er voor in de waterbak hebben gezeten en zich dan in het stof rollen moet je er maar bij nemen, het zijn tenslotte toch Drenten hé
Als ze iets horen dat ze verstaan en hun aan staat zijn ze niet meer te houden, als gekken zijn ze. Lawaai, springen, rondhollen en alleen maar omdat het vrouwtje zegde dat ze andere schoenen ging aantrekken.
Want schoenen aantrekken is het signaal voor de voorbereidingen van de wandeling(en).
Als t vrouwtje zegt haar kammen jas aantrekken bos halsbandjes dan is het hier te klein en heerst er kabaal in het gehucht.
Dat alles stopt pas van het moment dat ze aan de poort zitten. Want dat weten ze ook, niet zitten is geen poort open Wat daarna gebeurt speelt zich 3 seconden later achter de hoek af. Ze stormen met zn drieën de straat in op zoek naar die arrogante kat die daarstraks langs de poort liep, zich wel bewust dat de honden niet buiten konden.
Als ze dan de straat uit zijn en in de nu gemaaide velden komen is zelfs die honderden vrije hectaren nog te klein en gaan ze heen en weer over het veld. Gewoonlijk hangt Hera dan in Heros poten of staart zodat ze samen rollend over de kop gaan. Dan neemt Heros de rol weer over en gaat Hera tegen de vlakte.
Wat wel opmerkelijk is, is het feit dat ze beide mij met rust laten. Enkel als ik zelf wil meespelen betrekken ze mij in hun spel. Als ik er één aanmaan van wat rustiger aan te doen dan gebeurt dat ook zonder enig tegen strubbelen. Ja, ik heb het nog altijd voor het zeggen in de roedel, ook al is Heros groter en zwaarder dan mijzelf.
t Baasje is er niet kwaad om met deze gang van zaken zegt m
Drie mannen, een Belg , een Nederlander en een neger zitten gespannen te wachten in de kraamkliniek.
Komt de dokter binnen en zegt tot de drie mannen Proficiat jullie hebben alle drie een jongen Er is echter een probleempje, in de drukte hebben we de babys verward. Maar ik denk dat jullie zelf het best kunnen zeggen wie jouw kliene is.
Als ze bij de babys komen neemt de Belg onmiddellijk het kleine negertje in zijn armen.
Zegt de dokter maar mijnheer, dat kan toch jouw baby niet zijn
Zegt de Belg ik weet het , maar het is de enige manier om zeker te zijn van niet met nen Hollander naar huis te moeten gaan
Meer dan een half uur hebben wij het baasje geholpen met zoeken deze morgen. t Baasje was ons Belle kwijt. Nu kwijt is een groot woord, gans de tuin is degelijk afgesloten dus ver kon ze niet zijn.
In de tuin zijn we tot gans achteraan gelopen in het gedacht dat ze ergens aan vastgeraakt was met haar halsband, die ze tegenwoordig altijd draagt, maar ook in de tuin was ze niet te vinden.
In of onder de auto, waar ze ook al eens naartoe kruipt als ze iets mispeuterd heeft, was ze ook al niet te vinden. We dachten al aan één of andere misterieuze verdwijning, een ten hemelopneming zonder verwittiging, een opslokken in de aarde , je ziet zo veel onnozelheid op TV tegenwoordig
Maar t was niets van dat alles, heel logisch maar niet aan gedacht. Belle was gewoon achter het baasje aangelopen toen m voor ons oud brood ging halen in de schuur. Daar krijgen wij elke morgen een paar sneden van, en sinds we eens muizen op visite hebben gehad in de keuken, bewaren de baasjes dat in de schuur. Het baasje had niet gemerkt dat Belle hem was gevolgd, zodus
Een andere hond zou al eens blaffen of antwoorden als ze haar/hem roepen, niet Belle dus. Die zit rustig te wachten tot je de deur opent en zij terug de wijde wereld in kan
Neen, dan zijn wij een pak luidruchtiger als ze ons opsluiten zonder het te weten .
We gaan hier nog eens even de activiteiten van de Belgische vereniging van de Drentsche Patrijshond nog eens even belichten. Het is in de vakantieperiodes steeds moeilijk om iedereen tijdig te verwittigen en daarom deze.
JACorion de jachtafdeling van de Belgische Drentenvereniging richt op 2 augustus haar jachthondenproeven in te Arendonk. Voor alle inlichtingen en de reisweg kan je terecht op de sitehttp://www.jacorion.be/ of bij de de secretaris ingrid Mestdagh ingrid.mestdagh@scarlet.be
De Belgische Drentenvereniging zelf richt op zaterdag 29 augustus haar jaarlijkse clubmatch in te Heurne (Oudenaarde). De inschrijvingen beginnen binnen te lopen meld ons secretaris Hilde Bousardhilde@bbnc.be
Je kan de volledige informatie voor de clubmatch vinden op de site van de vereniging: http://www.drentschepatrijshond.be/
Is het een verschil in karakter, of omdat ze hier in ploeg werken maar er is een wezenlijk verschil.
Als je beide fotos bekijkt zie je dadelijk waar ik het over heb. Broer Harko heeft een bal gekregen met aan beide zijden een koord aan bevestigd. Hera en Heros hebben een zelfde bal gekregen. Als je dan de toestand van beide ballen bekijkt dan is de vraag hebben wij zulke vernielzuchtige Terminators in huis of is het toch dat eendracht macht maakt ? In het Frans is het zeker en vast l Union fait la farce .
t Baasje koopt er geen duur speelgoed meer voor zegt m. De eerste reden daarvoor is dat ze het baasje de oren van zijn kop vreten (figuurlijk toch) . Het lijkt dat ze nu hun voorzorgen al aan het nemen zijn voor een lange ijskoude winter en dat ze in concurentie willen gaan met de pinguins wat betreft vetlaag.
De tweede reden is dat ze net zo blij zijn met het speelgoed dat ze zelf vinden, een lege PET fles, een halve dakpan, een bal die ze stelen bij de overburen bij hun maten Fred en Harley, de tak die het baasje juist uit de appelboom heeft geknipt, die aardappel die blijven liggen is in de moestuin enzoverder.
Het straffe van het verhaal is dan ook nog dat die spullen langer meegaan dan de dure gekochte spulletjes.
Moraal van het verhaal, het moet niet duur zijn maar als ze hun bek er rond, en hun tanden erin krijgen, moet het kapot zo simpel is het !
Zo gaat dat in die volgorde bij de eerste bliksemschicht. Het was gisteren zon laf weer dat wij, de honden , niet van plaats gekomen zijn. We hebben ons dan maar heel verstandig bij de baas gelegd en naar de stomme koers gekeken. En daar was ook al niks aan te zien
Gisterenavond heeft het dan nog een goed geknald ook. Niet lang hoogstens een vijftal bliksemschichten met in de verte, heel ver wat gerommel. Genoeg om ons ook te laten horen en om tegen t baasje te zeggen dat m zijn computerspullen uit het kontakt moest trekken. Dit om niet hetzelfde te moeten meemaken als Paul van de herberg blog.
Het is gisterenavond een droog onweer geweest, geen drup water is er gevallen, en laat dat nu juist het enige zijn waar we naar uit keken.
In uitgesteld relais hebben we die regen dan vandaag gekregen. Met bakken uit de hemel, de koer stond onder , de regenpijpen konden niet volgen en de regenput zal er wel bij varen want er is danig uit geput de laatste dagen.
Ondertussen zijn wij al een paar keren buiten gelopen, meer tussen de benen van t baasje naar buiten geglipt. Als we dan terug binnenkomen worden we telkens drooggewreven en daar doen we het voor denkt het baasje. Hij zou wel eens gelijk kunnen hebben.
Ondertussen ruikt de living en de keuken naar natte, opdrogende hond x 3 ! t Baasje zegt t stinkt hier
Dit is zo zijn manier om te zeggen, kijk baas k heb alles op, mijn bak is leeg. Dat doet m nu zon week. Zelfs met de eetbak van s avonds, die in een steun ligt, gaat m op stap. Ons baasje is de eetbak al enkele malen uit de tuin moeten gaan halen.
Het baasje snapt het niet goed, mijn pups eten het baasje de oren van zijn kop. Ik heb het ons baasje al verschillende malen horen zeggen, ze zijn blijkbaar hun wintervet al aan het inslaan.
Als ze rond zeven uur s avonds hun hoofdmaaltijd hebben gekregen, dan staan ze om elf uur weer te zagen om een bak eten. Nu is het baasje niet iemand die eten geeft zoals het op de zak van de brokken staat aangegeven. De norm is bij het baasje , wat vlot gegeten wordt, zonder overschot in de bak te laten is voldoende. Gedurende de afgelopen maanden is de hoeveelheid dus regelmatig verhoogd, maar zoals ze nu bezig zijn is het niet normaal meer. En je kan ze toch niet laten honger lijden hé.
Hera steelt al eens rauwe aardappelen en t baasje heeft ze ook al een afgevallen appel zien eten in de tuin. We hebben hier een onverzadigbare roedel rondlopen.
Het baasje zal de minister van Pensioenen eens moeten aanschrijven om met omstandige opgave van redenen een pensioenverhoging aan te vragen zegt m
Yndhy, t baasje dacht dat het Indi geschreven werd , (dit jaar beginnen de hondennamen in België toch met een I) heeft nog eens van zich laten horen.
Gisteren kreeg het baasje een telefoon van ozze Dré,je kan er een weddenschap op afsluiten dat ze dan 20 minuten zoet zijn, om te melden dat hun Yndhy zijn eerste tand kwijt is.Ons baasje zou denken dat Dré eerst zou melden dat Mats, hun kleinzoon,zijn eerste tandje zou krijgen.Niet dus Yndhy is er één kwijt !
Ons baasje vroeg of hij de tand nog heeft, zoals bij de bengels van zes jaar, de eerste kommunikanten, die hun melktanden verliezen. Neen die is hij ergens verloren, of doorgeslikt. Dus er gaat niets in het potje voor later.
Ondertussen heeft schoonzus Marleen een paar fotos van het heuglijke feit nagestuurd naar Frankrijk. Kwestie van alles naar waarheid te bewijzen. Waarschijnlijk heeft ze dat gedaan omdat ons baasje insinueerde dat hij met zijn snuit ergens tegenaan gelopen was maar het blijkt dat Yndhy dat plat smoelwerk van bij zijn geboorte heeft meegekregen, moet zo voor een Boxer zegt de familie unaniem !
Een vrouw heeft een man die in bed niets klaarspeelt. Ze gaat naar de dokter en vraagt om een middeltje waarna ze een pot pillen krijgt.
'Elke avond één of twee pillen', zegt de dokter.
De volgende avond doet ze één pil in de soep van haar man: die avond hebben ze geweldige seks De volgende avond doet ze twee pillen in de soep: het is super geweldig! Ze is niet meer te houden en doet de avond daarna de hele pot in de soep (want vrouwen hebben nooit genoeg)
14 dagen later belt de dokter, die vraagt hoe het nu gaat met de sex.
Hij krijgt de zoon aan de lijn die zegt: 'Moeder is dood, de meid is zwanger, mijn zus is het huis uit gevlucht, mijn kont doet pijn, en papa staat naakt in de tuin, roepend: 'Poespoespoes'
Als hij de kans heeft dan wil hij met ons spelen, hij noemt wel Panda maar het is een Border of toch dicht familie er van. Het is de éénjarige hond van Grace, het Engelse buurmeisje van schuin tegenover.
Gisteren is hij dus met ons meegelopen toen we de namiddag wandeling begonnen, en bij hen aan de poort passeerden.
In het begin was het zoals steeds weer wat plagen en duwen maar eens het open veld in hebben we Panda eens laten zien wat het is een Drent te zijn. Vermits er geen schapen in de buurt waren om te drijven waren wij in het voordeel want jagen kan je steeds en overal.
Wat we deze maal hebben opgejaagd ?Panda natuurlijk, heeft die zich moeten reppen omdat we er met zn drieën achteraan gingen en insloten, omsingelden,hem onderuit haalden Kortom, op zijn Kempisch gezegd hij heeft zijn péren gezien de arme Panda.
Morgen staat hij er weer, daar zijn we zeker van, want hij heeft er ook wel van genoten van met dat jong geweld eens te kunnen over de schreef gaan. Want thuis heeft m enkel de oude Bonny om mee te spelen en dat is echt geen partij meer voor de aalvlugge Panda, dan is het bij deBelgenplezieriger om te gaan spelen !
We moeten dan wel geen rekening houden met werkuren, of school of andere verplichtingen toch is zo een week met een feestdag er in een rare week.
Feestdag erin ? horen we jullie al zeggen. Inderdaad hier in Frankrijk was het dé feestdag van het jaar gisteren. Le quatorze juillet, de dag dat half Parijs in de voormiddag naar de defilee gaat en volgens de kranten s avonds de Champs Elysee nog eens volloopt met 700.000 man om op het Champs de Mars aan de Eiffeltoren het gratis concert van (de Belg van oorsprong) Johnny Hallyday bij te wonen.
De avond voordien, van 13 op 14 juli hebben ze dan in Frankrijk wel een 500 tal autos moeten blussen. Dat is ook zo stilaan een traditie aan het worden in de banlieus van de grote steden op de vooravond van de nationale feestdag.
Is het nu maandag of woensdag vandaag, want gisteren was het een zondag hoewel de almanac du facteur aangeeft dat het dinsdag was.
Blijft al eender, voor we konden ontbijten moesten we eerst naar de Super U voor boter voor de boterham Belle heeft vannacht het botervlootje kunnen bemachtigen van het aanrecht en ze heeft zo een zeven uur de tijd gehad om het soldaat te maken. Als dat maar geen honden spetterpoep gaat geven het vlootje was namelijk nog zo goed als vol, 250 gram President foetsie
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
