|
Fier op zn kleine
meisjexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Gisteren avond met de boswandeling
zijn we aangelijnd moeten blijven. Er waren weer te veel FiFi-hondjes die een
schrik pakken als ze ons zien langskomen rennen.
Het zijn eigenlijk de Fifi-madammen
die voor de herrie zorgen en hun schatteboutjes aan de lijn omhoog trekken
opdat wij er niet bij zouden kunnen komen. Want wat we hen niet kunnen
wijsmaken is dat die kleine mormeltjes ons geen zier interesseren. Die kunnen
toch niet met ons doorcrossen als we er zin in hebben.
Het enige wat je daar met die
Yorkskes, Felixkes, Chanellekes en ander quasi-honden kan doen is ze
apporteren en dan bij het baasje brengen. Die moet zich dan maar excuseren bij
de Fifi/chichi-madammen. Wij zien daar geen graten in, wij brengen de hondjes
toch terug bij hun baasjes via ons baasje.
Daarstraks was ons baasje toch wel
echt fier op Hera. Wel vijf maal heeft ze voorgestaan op vogels die ons baasje
niet eens zag. Tweemaal op eenden die iets verder in de weide zaten en driemaal
heeft ze voorgestaan en heeft ze de merels die in de droge sloot aan het eten
waren opgestoten. En ze deed het in grote stijl, kop strak vooruit
linkervoorpoot opgeheven en staart recht achteruit, ons baasje zegt comme il
faut zoals het moet in t Vloms.
De jachttraining begint dus zijn
vruchten af te werpen, en t baasje was weeral zo fier als een kermisvogel ! !
!
Belle & co
|
Ik ben Jan
