Rommeldag...xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het was een rommeldag vandaag, zoals gewoonlijk de dag voor ons vertrek terug naar belgenland. Het baasje doet dan de laatste werkjes,

Die werkjes die hij niet graag doet en die steeds voor hem uitgeschoven worden.

Normaal pakt ‘m die “te doen” werkjes steeds als eerste aan, maar alleen als ’t mooi weer is. Als het zo grijs is zoals deze week dan blijft alles liggen tot het mooi weer is. En dat is er niet van gekomen deze week.

Lusters verhangen en vervangen was zo een van die jobkes die al maanden geleden eens de eerste keer op de agenda van “te doen” verscheen. Nu is dat een werkje dat niet van het weer afhangt maar het baasje vond het te donker in huis als “den ellentrik”  afgezet was. Van ’t vrouwtje mocht ‘m daar niet aan werken als de stroom op stond !

’t Vrouwtje vond het boven de salon te licht en slecht leeslicht boven de tafel. Die moderne LED verlichting van boven de tafel is naar de schroothoop verwezen. Modern en niks waard zegt het vrouwtje. Stinkend dure lampjes , weinig licht en dan nog niet om aan te zien ook nog. Het baasje heeft dus en hele tijd met zijn armen omhoog gestaan, wat niet zijn favoriete houding is. je krijgt er kramp van naar het schijnt, wij kennen dat niet, met ons poten omhoog staan, ben je gek ? 

Ook de schotel voor satelliet verbinding voor het internet, indertijd gekocht toen de frustratie voor de slechte internetverbinding van Wanadoo nog hoog zat, heeft ‘m van het dak gehaald. Daar gaat ‘m in Vosselaar nog wat mee experimenteren zegt ‘m. We zijn eens benieuwd…

Ook de aanhanger staat zo goed als geladen klaar, dat wil zeggen, hij gaat zo goed als leeg achter de auto aanbengelen. Dat heeft het baasje niet graag  “want leeg, dan trilt dat” en dat kan ‘m niet hebben in zijn Masjebashi. Dat moet vlot bollen, zo simpel is dat. Ondertussen lopen Hera en Heros kans dat ze weer “diep” zitten achteraan in de auto, want die koffers waar ze de laatste tijd lekker hoog op zaten liggen morgenvroeg in de aanhanger, gewicht hé, tegen het trillen zegt het baasje en die twee die maffen toch de ganse weg…

Morgen kunnen we dus “vroeg” op stap, het baasje zou eens graag voor “den donkere” terug in Vosselaar zijn. Hij zou ook graag voor 12 uur Parijs in zijn achteruitkijkspiegel zien liggen. Maar eens te meer, eerst zien en dan geloven.

Tot morgen,

Belle & co