We zijn terug
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Wat later dan verwacht en zonder deze morgen een berichtje achter te laten. Deze morgen wou Mr. Wanadoo geen enkele inspanning doen om verbinding te maken en het baasje was het spuugzat, te wachten op die Pipos.
Via een omweg langs Hugo, om nog wat vijgen op te halen, hebben we nog maar eens een andere weg huiswaarts genomen. Als we toch al in Champagne Mouton waren oordeelde het baasje dan kunnen we net zo goed nog eens langs de A 20 richting Parijs rijden. Het is, voor je op de A 20 snelweg komt, toch eerst nog zo'n 130 km. gewone baan waar je niet echt kan opschieten.
Dat maakt dat we in plaats van om twee uur, pas na drieën Parijs naderden, en dat op een vrijdag
das miserie zoeken zegt t baasje. In plaats van het kleine halfuur, hebben we nu bijna twee uren nodig gehad om Parijs achter ons te laten. Ook in Lille kennen ze er wat van op vrijdag in de vooravond, resultaat: half uur kwijt.
Dan kom je richting Antwerpen en dan zetten ze het orgelpunt op zon waarschuwings bord, File van St. Niklaas tot Deurne. t Baasje heeft dan de snelweg maar verlaten en de oude tunnel, de konijnenpijp genomen. Ons Belle zou in haar sas geweestzijn moest ze niet geslapen hebben, een konijnenpijp en dan langs de éne kant er in en aan de andere er uit. Dat is zelfs voor onze mijnwerker nieuw.
Uiteindelijk zijn we dan toch in Vosselaar gearriveerd. Bij het vertrek zegde het baasje nog, als alles goed gaat zijn we om 6 uur thuis
t is Negen uur geworden
Bas & Belle
|