Il est six heures, Ferret s’ éveille..

Het is zes uur, Ferret ontwaakt, vrij naar het liedje van Jacques Dutronc, “Il est cinq heure, Paris s’ éveille”… http://www.youtube.com/watch?v=woTcLJvf7fw

Het is altijd iets beter, vroeger en bekender in Parijs dan in ons eigen Ferret maar het was aan dit liedje dat ons baasje dacht deze ochtend om klokslag zes uur.

De mannen van de vuilkar stonden hier met hun zware vrachtwagen met zwaailampen en al lawaai te maken op de hoek van de straat.

Tot voor twee weken, vanaf 1 augustus om precies te zijn, is het ophalen van het huisvuil veranderd in het ophalen van een door ons zelf te vullen container i.p.v. vroeger de vuilzak aan de haak* aan de gevel.

Het geeft de mannen van de vuilkar minder werk. Zij moeten nu enkel de container tot aan de achterkant van de vrachtwagen rollen waarna een hefinrichting de container leegkiepert. Maar het maakt wel een boel herrie waar ook wij de Drentjes van uit ons hondenhumeur geraken.

Maar ook de werken aan de LGV lijn hoorden we weer op volle kracht. Het baasje verdenkt de werklieden ervan dat ze zelfs ’s morgens vroeg al met springstof aan de slag zijn. Of het moest zijn dat één van die immense trucks een klapband heeft gekregen.

Het was in elk geval een serieuze dreun die we te horen kregen. We gaan de volgende dagen nog meer lawaai te verwerken krijgen want de wind staat uit het oosten. Goed weer op komst de volgende dagen schrijft de Charente Libre, de krantenverkoper zegt er dan bij “jusqu’a decembre”, waarbij het baasje dan vraagt “tot in welk jaar december?”…

En ondertussen zit het baasje sinds deze morgen al met een bekend Frans liedje in zijn hoofd… “il est cinq heure, Paris s’ éveille”… gezongen door de vent van ’t baasje zijn favoriete zangeres in de jaren zestig… Françoise Hardy.

Belle & co