Pikurenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Vandaag was het dan zover, de geruchten bleken maar al te waar. Afspraak in het binnenhof dwz. de dierenkliniek in Beerse.
Iedereen vertelt me dat ik een rustige lieve Drent ben, maar dan kennen ze me niet als een bezoek aan de dierenarts gepland is.
Eerste strategisch plan: vier poten recht vooruit als vier geblokkeerde schijfremmen om niet mee binnen te moeten.
Plan twee: Eens binnen, zoveel lawaai maken dat zelfs de buren moeten wachten met telefoneren.
Plan drie: en het enige dat lukt, me zo verzetten dat ik niet op de onderzoekstafel moet.
Uiteindelijk gebeurt het onderzoek op de vloer en krijg ik toch een paar pikuren in mijn vel geprikt. Voor t buitenland en tegen de kwaadaardige vossen zegt de baas. Ondertussen zijn mijn ogen gecontroleerd, geen parasieten gevonden, er zit wat vet rond de piemel, en de prostaat is ook in orde. Geen bloedonderzoek deze maal, Dr. Dracula zal honger lijden vanavond.
Ik heb de laatste twee maanden een Yarvitan vermageringskuur achter de rug met als resultaat vijf en een halve xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />kg gewichtsverlies. Met felicitaties van Dr Nelly voor de prestatie. De baas belooft op zijn kinderzieltje (?) dat m nu beter gaat opletten dan na de vorige kuur.
Dat wil zeggen, geen kotteletterandjes, geen entrecotevet, en niet meer bedelen bij de koffietafel. Dàt noem ik nu een honds leven.
De algemene gezondheid is dus in orde voor een 14+ jarige. De baas krijgt dan gewoonlijk een brede smile op zijn face en ik krijg dan een goede knuffel maar ik krijg liever terug die kotteletterandjes.
Als die onderzoeken achter de rug zijn komt ons Belle aan de beurt, ik mag dan ondertussen in de auto wachten omdat ik toch het kot maar op stelten zet met mijn lawaai.
Belle krijgt enkel haar spuiten en moet geen onderzoek hebben, zij is nog maar twee jaar en heeft een blakende gezondheid, een blinde kan dat zien zeggen de bazen.
Na de namiddag wandeling, we hebben kennis gemaakt met een chocolat Labrador die we nog nooit gezien hadden, was de miserie van de voormiddag weeral vergeten en konden we aan onze namiddagdut beginnen.
Bas
|