|
Lennaert’s bericht…
Vandaag kregen we nog eens een bericht uit Roosteren daar heeft Lennaert kennis gemaakt met het lopen naast de fiets van ’t vrouwtje. Ja daar juist over de grens mag dat. Als wij dat in Vosselaar doen dan riskeert het baasje een fikse boete van de “polissen” en meestal gaat dat bij hem niet over fietsen maar te diep ingedrukte gaspedalen (zeggen zij).
Hier het bericht van Lennaert…
Het fietsplan!
Als geboren Belg kom ik natuurlijk uit een fietsland en als genaturaliseerd Nederlander woon ik het platste land van de wereld, en laat dit nu een uitstekende combinatie zijn.
Toen ik nog een puppy van 6 maanden was begon mijn training. Er werd door de tuin gefietst en ik rende lekker los mee. Om de boel niet te forceren waren dit maar spelletjes van een paar minuutjes. Daarna aan de leiband door de tuin en kreeg ik al snel in de gaten wat de bedoeling was en dat een stuur naar links en ook onverwachts naar rechts kan uitslaan. Toen ik dit helemaal onder de knie had (na 1 lesje, simpel, pfff…) ging ik de straat op maar niet verder dan 30 meter naar links en 100 meter naar rechts voor de voordeur heen en weer. Nu zijn er zo buiten de vertrouwde tuin toch wel heel veel hondenverleidingen, zoals lekkere geurtjes, honden, merels, schoolkinderen, maar ook knetterende motoren, gierende banden, en probeer dan maar eens stoïcijns zonder onverwachtse bewegingen rechtdoor te lopen.
Toen vrouwtje dacht dat ik er klaar voor was gebeurde er iets raars. Opeens werd haar fiets geruild voor een stevige tracking fiets voor baasje via Markplaats. Ze was dus (dames) fiets loos en voelde zich niet meer zo zeker met mij op een herenfiets, en tijdens een voorzichtige poging belande ze tussen de rozen en toen stond mijn fietsplan stop.
Gelukkig bracht haar baas (werk) uitkomst en via een “Fiets voor niets” regeling staat hier nu een “silver bullet” modelletje te schitteren in de schuur. Ik kan het aantal versnellingen nog niet eens tellen, zoveel en de voor lamp moet je zoeken met de pitchlamp, zo goed verborgen!
Deze week kreeg ik de vuurdoop. Het nieuwe raspaardje werd van de stal gehaald en ik stond al in de startblokken. In stevige draf ging ik richting Maaseik en toen weer terug en door naar het dorp. Er bulderden vrachtauto’s langs me heen en in de verte zag ik een wandelaar met hondje, maar ik hield vast aan mijn opdracht. Ik draafde en draafde en had de mooiste zweefmomenten. Eigenlijk wilde ik veel te hard en moest vrouwtje herhaaldelijk bij remmen. Na 20 minuutjes waren we thuis en mijn tong hing letterlijk op de grond. Oef wat was ik moe, maar ik had helemaal geen fouten gemaakt en zal dit avontuur zeker en gewis navolging krijgen!
Lennaert
|
Ik ben Jan
