Terug in Vosselaar…

Onze baas voelde zich blijkbaar niet goed vanochtend ! Om kwart voor vijf draaiden de deurtjes van onze benches open en mochten we de tuin in voor onze ochtendplas.

Toen snapten we waarom we gisterenavond zo vroeg moesten gaan slapen…

De Mitsubishi werd met z’n achterste naar de deur geparkeerd en alle spulletjes die mee naar Vosselaar moesten werden in de auto geladen.

Ook voor ons had het baasje gisterenavond al een grote slaapplaats gemaakt door de koelbox en de valiesjes met de CD’s tussen de voor en achterzetel te plaatsen. Met een deken erover hadden we vandaag een king-size hondenbed.

Het was nog pikkendonker toen we om halfzes de poort uitreden. ’t Baasje is al wat gewend van rijden en in het donker doet ‘m nog het liefst zijn kilometerkes.

Dan is het nog rustig op de baan en liggen de flikken nog van PV’s uitschrijven te dromen.

Het was dus als verwacht een prima rit, het schoot goed op tot we na de péage voor Parijs de melding kregen van een een file van 4 kilometer door een brandende vrachtwagen .

Op de snelweg van vier rijstroken waren er maar twee ter beschikking van het verkeer. We hadden vijfentwintig minuten vertraging zegde ons baasje. Dat kon hij aflezen van de nieuwe GPS waar hij vorige week nog over aan het studeren was…

Na de file ging het weer opperbest en na zeven uur en driekwart stonden we terug bij ’t vrouwtje, en bij ons Belle en Lucy op de oprit voor het huis in Vosselaar.

En ondertussen blijft het huis in La M. door de nieuwe verwarmingsbrander netjes op een temperatuur van een graad of 10-12. Daar kunnen we ook weeral gerustin zijn dat de waterleiding e.d. geen vorstschade gaat oplopen. En tegen dat we terug naar ginds gaan geven we de buren een belletje en dan draaien die de thermostaat enkele graden hoger en moeten we eerst geen nacht meer bibberen omdat het te koud was binnen !

Hera & Heros