Een reactie uit Wallonië op t overlijden van Basxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Eén reactie sprong er uit, vond t baasje, uit de lange reeks reacties op t blog, in de mailbox, aan de telefoon, langs de straat bij de wandeling met Belle, in de winkels waar t baasje kwam. Ze komt van Myriam Van den Bosch uit Hannuit provincie Luik, en t baasje was er bijzonder door gepakt: Hier komt ze:
SLAAP ZACHT BAS
Bericht: Beste Jan en Simonne,
Raar hoe men iemand virtueel kan ontmoeten en leren kennen, en zelfs bevriend worden zonder elkaar nooit te hebben gezien. Gewoon omdat wij door diezelfde en rare liefde voor honden en meer bepaald voor Drenten zijn gedreven.
Zo heb ik Bas een paar maanden toevallig leren kennen via uw blog en had ondertussen er een bijna dagelijkse gewoonte van gemaakt om even een kiekje te komen nemen vooral nu dat de pups van Belle op komst zijn. Ik geloofde mijn ogen niet toen ik vandaag het bericht las dat Bas er niet meer was. Ik ben echt ontroerd en begrijp hoe diep het verdriet kan zijn wanneer je trouwste vriend zo plots heengaat, en kon het niet laten om jullie een mailtje te sturen. Het is ons over twee jaar overkomen toen wij onze Babette (een labrador) op amper 9,5 jarige leeftijd hebben moeten laten inslapen na twee maanden lijden aan een soort maagkanker. Ik heb er nu nog verdriet van en kan ze nog missen als ik naar haar foto's kijk alhoewel ondertussen een vrolijke Drent ons gezin is komen vergroten en enorm veel plaats neemt. Waarom een Drent is puur toeval, ik had er eigenlijk nog nooit eentje gezien behalve misschien in Zeeland waar wij vroeger met onze drie dochters soms gingen fietsen. Als het aan mij had gelegen had ik zeker nog voor een labrador gekozen maar de kinderen en mijn man vreesden ervoor dat wij teveel zouden vergelijken en dus liever niet. Toevallig viel een van mijn dochters op de "Epagneul à Perdrix de Drenthe" (want ja ik ben vergeten te zeggen : wij zijn franstalig - wonen in Hannuit (provincie Luik)). Op de foto's leek die als twee druppels water op onze Tom , een gekruisde jachthond, die wij vroeger van een familielid hadden gekregen (mama was een Bretoense epagneul en papa griffon). En volgens de beschrijvingen op verschillende websites van dit ras was het een ideale familie-hond. Na een bezoek bij een fokker in Meer waar we ze te zien kregen en ook konden horen over zijn zacht en aanhankelijk karakter, waren wij meteen verkocht en zijn wij Floyd verleden jaar gaan h alen. Ondertussen in onze flinke "zoon" dik anderhalf jaar, weegt rond de xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />40 kilo en is uitermate groot (maar 't valt goed mee, want "baasje" is trouwens ook 1,95 m). Een géant des Flandres !
Wij zijn dolgelukkig (en hij ook) dat wij elkaar hebben gevonden en ik ben zelf zo fanatiek geworden dat ik bij de Belgische Patrijshond vereniging ben aangesloten en veel op Internet snuffel op zoek naar getuigenissen en Drentenbelevenissen waar ik telkens onze Floyd in kan terugvinden. En zo ben ik onlangs op uw blog terechtgekomen. Ik vind hem zo leuk en aangenaam om te lezen. Heel tof ook het idee dat alles door de honden zo vrolijk en levendig wordt verteld. Ik ben Franstalig (maar van Nederlandstalige ouders), en uw verhaaltjes helpen mij om mijn Nederlands wat bij te houden, dus een nuttig tijdverdrijf ook.
Wij waren bijna van plan om jullie te komen groeten op de strandwandeling verleden week Tot op het laatste hebben wij getwijfeld maar het is toch meer dan twee uur rijden van bij ons en we moesten dan ook zo vroeg uit de pluimen. Zelfs Floyd slaapt in 't weekend graag lekker uit want in de week moeten wij voor het werk rond 6 uur opstaan. Ik heb er nu wel spijt van dat ik Bas niet in den lijven heb kunnen zien. Ik wens jullie veel sterkte maar het is al een troost dat hij zo lang en zo goed geleefd heeft en zonder lijden is vertrokken. En wie weet ontmoeten wij elkaar op de lentewandeling volgend jaar en kunnen wij met Belle en nakomelingen kennismaken. Papa Zeppos hadden wij tijdens de lentewandeling van dit jaar ontmoet.
Veel geluk met de pup's, ik blijf met ongeduld op jullie site kijken. Groetjes uit Hannuit Myriam Van den Bosch
Ps : sorry indien het Ndls niet perfect is. Onze hond blaft ook in het Frans
Mooi hé, vonden wij ook, en daarom heeft t baasje aan Myriam gevraagd dat hij haar reactie hier mocht plaatsen. Wij kijken uiteraard uit naar een fysieke ontmoeting met onze Waalse Drentenvrienden, tot op de volgende Drentenwandeling Myriam & Familie en vooral Floyd.
Belle
|