Vosselaar 03-10-2014

In memoriam Dagmarnita van Drentenpassie

Dagmar is geboren op 20 juni 2000 en vandaag 03-10-2014 overleden.

Deze ochtend heeft Roswitha de moedige beslissing genomen van haar Dagmar te laten inslapen. Slechts enkele dagen geleden deden zich de eerste tekenen voor dat het voor Dagmar tijd was om de stap over de regenboogbrug te maken. Ze had in het verleden al wel eens een verwittiging gekregen maar telkens kwam het weer goed. Tot gisterenavond Roos op Facebook meldde dat ze de nacht naast Dagmar zou doorbrengen.

Goed veertien jaar is Dagmar geworden en zoals Roos het op Facebook schrijft “haar wereldhond , once in a lifetime”

Verschillende nationale en internationale kampioenstitels hebben Roos en Dagmar samen behaald met als kroon op het werk tweemaal wereld veteranen kampioen in 2009 en 2010.

De pups uit ons eigen K-nestje met Kiki, Kibbels, Kyra-Belle, Kyra-Luna, Kona, Kato, Kiet, Kwispel en Kody verliezen vandaag hun overgrootmoeder. Dagmar was de moeder van Felis, die op haar beurt moeder is van Ferron van Drentepassie die de samen met onze Belle het ouderpaar van voornoemd nestje vormt.

Uit ervaring en kennis met de van Drentenpassie roedel weten we dat het voor Roos vandaag een intrieste dag is. Ze heeft immers haar eerste zelf gefokte teefje moeten laten gaan. Uit de laatste opgevangen berichten zijn ook Felis, Lisa en Lana, Roos haar drie resterende Drenten ontredderd door het wegvallen van Dagmar.

De Faesroedel leeft op dit moment met de Van Drentenpassie en haar baasje mee en wensen haar sterkte in de volgende dagen .

Gedicht "De Regenboogbrug"        

Er is een plaats in de hemel die Regenboog brug heet.

Als een dier waar je veel van houdt doodgaat,

dan gaat dat dier naar de Regenboog brug.

Daar zijn uitgestrekte weiden en heuvels voor onze lieve vrienden,

zodat ze met elkaar kunnen rennen en spelen.

Er is genoeg eten, water en zonneschijn

en onze vrienden voelen zich daar warm en prettig.

Alle oude en zieke dieren worden daar weer jong en beter.

Alle dieren die gewond of verminkt waren, worden weer sterk en gezond,

precies zoals wij ze herinneren in onze dromen.

De dieren zijn gelukkig en tevreden, er is echter een klein ding:

Ze vinden het jammer dat ze hun baasje of bazinnetje

achter hebben moeten laten.

Ze rennen en spelen met elkaar,

maar dan komt de dag dat er eentje plotseling stopt met spelen

en in de verte tuurt.

Zijn ogen beginnen te stralen, hij begint te trillen van opwinding.

Plotseling verlaat hij de groep,

rent over het groene gras, sneller en sneller.

Hij heeft je gezien en als jij en je lieveling elkaar eindelijk treffen,

houden jullie elkaar stevig vast, bij deze vreugdevolle hereniging.

Om nooit meer uit elkaar te gaan.

De vrolijke kussen overstelpen je gezicht,

je handen aaien zijn liefdevolle kop

en je kijkt weer in die trouwe ogen, die je zolang niet hebt gezien,

maar die altijd in je hart zijn gebleven.

En dan gaan jullie samen over de Regenboog brug...

Belle & co