La Magdeleine 25 04 2015

Dag één…

Dag één van ons verblijf in La Magdeleine is telkens toch weer even aanpassen voor ons Drentjes. De baasjes hebben er duidelijk minder last van maar wij hebben na de rit van 800 kilometer toch best even aanpassing nodig.

Vooral de inspectie bij aankomst of de ochtend nadien, (hangt af van uur van aankomst), vinden wij een noodzakelijk iets. Er moesten zo eens vreemde, verdachte individu’s zich op ons territorium gewaagd hebben in de periode dat we niet hier waren. Zoals die wit-zwarte kat die we gisterenavond nog betrapten en die via de afsluiting rond het zwembad haar heil in de vlucht kon vinden. En die het geluk had dat het baasje ervoor gezorgd heeft dat wij niet bij het zwembad kunnen komen als hij of ’t vrouwtje niet in de buurt zijn.

Vanochtend bij het ontwaken viel er nog een miezerig buitje dat dan nog het gevolg kreeg van een “normale” bui. Dat viel wel niet in de planning van ons hoofdbestuur die er op gerekend hadden om er vanaf de eerste ochtend eens duchtig “in te vliegen”.

Maar rond 11u00 was het al best zonnig en konden de voorbereidingen op het echte werk aanvangen. Zo moest het baasje nog een nieuw maaimes plaatsen onder de zitmaaier. Dat mes had de laatste keer dat het gras werd afgereden, een ferme foute slag gekregen en was dus onbruikbaar geworden. Rond de middag was het gazon al zover opgedroogd dat er een eerste maal kon gemaaid worden. “Stukske er af” zegt het baasje dan, want dan kan het onderste van het gazon ook makkelijker drogen. En zo gebeurde het dat rond 15u00 er in de tuin terug een mooi “pelouske” te zien was. En moeilijk was het maaien niet echt, je kon goed zien waar de volgende baan moest begonnen worden !

Dat wij dat Drentjes dat erg kunnen appreciëren liet Belle duidelijk zien door zich op haar rug te liggen rollen. Dat doet ze wel meer maar dan gewoonlijk wanneer ze nat is en dan in los zand kan liggen rollen. Nu kon het baasje er wel mee lachen. Maar da’s ooit anders geweest !

Belle & co

jan, jan,

het zijn niet alleen honden die hun terrein afbakenen

ik had ooit een vriend in beerse

de vrijer van zijn oudste dochter kwam voor de eeerste keer thuis

die was op de bewuste dag - voor - tijdens - en na - het onderwerp

en de kwatta waar alle ogen op gericht waren.

eens de jongeman terug naar huis

en alles in zijn gewone rust was teruggekeerd

was de uitspraak van de "man des huizes" die zich de hele dag op

de tweede plaats gezet voelde :

"en nu eerst eens gaan pissen in elke hoek van mijnen hof"

dus laat de hondjes gerust doen - het is daar - volgens hen

allemaal "hun" terrein en daar heeft niemand anders iets mee

te maken.   tot .........................................................................

26-04-2015 om 20:01 geschreven door fonne van mechelen