Zie je wel
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Deze morgen vertelden we het al, ze spelen tot ze er bij vallen. Als ze dan gevallen zijn is het om eens goed door te slapen, diep te slapen en er is al veel lawaai nodig om ze te wekken.
Daarstraks was het weer zover. Meestal trekken ze naar hun benches maar vandaag was het salon favoriet, of de benches te ver ?
Twee uren waren ze wakker geweest, twee uren hadden ze mij en de baasjes geterroriseerd, lastig gevallen, gehinderd, maar ook geamuseerd en aan t lachen gebracht. Moest dat laatste er niet bijzijn
ik denk dat t baasje er al één zijn nek had omgewrongen. Nu is die baas van ons een redelijke rustige maar je kan je niet voorstellen wat die klein gasten allemaal in petto hebben.
Ondertussen zijn ze weeral terug wakker en naar de tuin getrokken, daar zijn ze Limburg in de 50er jaren aan het spelen. Kennen jullie dat niet ? Beringen, Waterschei, Winterslag. Zij zijn hier mijnen aan het graven ! Ieder zijn eigen mijn en om ter diepst lijkt het zo.
Nog een uurtje en ze liggen hier weer voor dood op het tapijt of in de bench, moe en uitgeteld
Belle
|