Hondenschrijfsels, het grote voorbeeldxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Hoe komen wij, twee Drentsche Patrijshonden er toe om onze belevenissen op papier of een blog te zetten.

Wel, onze baasjes die nogal eens graag een boek lezen, hebben op ne schone dag de boeken van ene Peter Mayle ontdekt. Een Engelse schrijver uit de publiciteitswereld die de Franse Provence ontdekt en met zijn hele hebben en houden verhuisd is naar de Luberon.

De baasjes hebben ook een stek gevonden in Frankrijk en waren dus sterk geïnteresseerd hoe die Frans onkundige Engelsman het er van zou afbrengen in een haast Engels onkundige streek als de Luberon. Van uw fouten leer je het meest en van de fouten die een ander maakt leer je ook, maar kosten je niets… zei de baas.

Na enkele boeken over het leven in de Provence zoals “Een jaar in de Provence” en “Toujours Provence”, zet Peter Mayle zijn geadopteerde straathond aan het schrijven.

Opdracht: beschrijf het leven van een geadopteerde Franse straathond bij een Engels echtpaar in Frankrijk, gezien door de ogen van de hond. Het resultaat zijn een aantal verhalen, los van elkaar, gebundeld onder de titel “Een hondenleven”.

De baas zegt dat het een aanrader is voor allen die iets met honden of met Frankrijk te maken hebben !

De baasjes hebben met ontzaglijk veel plezier dat boek gelezen en herlezen, zodanig dat onze baas, wetende dat Drenten ook de nodige “intelligence” bezitten, ons ook aan het klavier heeft gezet. Deze week hebben we genoeg inspiratie opgedaan en aan de activiteiten te zien hier ten huize, zal het niet lang meer duren voor we ons verslag kunnen schrijven vanuit "La Douce".

Aan jullie om te zeggen dat we het er goed of slecht van af brengen.

Nog ne poot en ne natte lik van

Bas & Belle