Les
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
We hadden weinig geoefend deze week en dat laat zich merken tijdens de les op de hondenschool. Daar waar het bij Hera nog een beetje acceptabel was, zo bakte ik er niks, komma niks, van. En dan baalt het baasje, niet omdat het hondje het niet kan maar omdat hijzelf weer te weinig met me oefende.
Deze namiddag zijn we dan samen, ik en t baasje naar de slager geweest. Kwestie van ons beiden ervan te overtuigen dat het maar een tijdelijke inzinking was. En inderdaad het baasje kon terug fier zijn op mijn kunnen.
Mooi naast het baasje, niets trekken aan de lijn. Volle aandacht voor t baasje. Achter het baasje gaan schuilen toen we gemeentewerkers tegenkwamen die met veel lawaai en een grote vlam asfalt in een gat in de rijbaan aan het branden waren. Ook grote ogen getrokken naar die oranje vrachtwagen waar twee mannen grote grijze bakken in aan het ledigen waren. Voor en achter reeksen zwaai- en flikkerlichten op die vrachtwagen, dat moet dan wel héél gevaarlijk zijn voor kleine Drentjes denk ik dan
Ik ben toen ook maar heel dicht bij t baasje gebleven want die heeft nergens schrik van. Hij zegde zelfs goeiedag tegen die mannen, das durven hé !
Bij de slager heb ik al die vrouwen, die van de winkel en de klanten eens duchtig verleid met al mijn charme. Dat leverde van Sigrid dan weer een schijfje worst op en Bea is ook al over mijn bolleke komen strelen. k Ga morgen weer mee met het baasje maar die zegt dat het morgen de beurt van Hera is. Eigenlijk normaal want Hera is nog banger dan ik van autos en vrachtwagens, maar das normaal hé, das een teefje
.
Heros, vanaf nu den dappere
|