|
Half gehucht te koop
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Sinds enige tijd is er nogal wat te koop aan vastgoed in de Charente. De eerste golf was tien jaar geleden toen wij hier ons boerderijtje gekocht hebben.
Dan zijn de Engelsen gekomen met pakken ponden in hun achterzakken en afgeladen portefeuilles. De prijzen schoten als vuurwerkpijlen de hoogte in en wij wreven in onze pollekes. Tien jaar later kwam de bankcrisis, vele Engelsen zijn al terug vertrokken om de meest uiteenlopende redenen, ouderdom, echtscheidingen, familieproblemen, toch niet kunnen aarden, te snel groot geld willen verdienen, en dan de nieuwste reden
het Engelse pond, le livre Anglaisezoals de Fransen het pond noemen.
Dat pond heeft de laatste jaren steeds op anderhalve Euro waarde gestaan maar dat is nu nog maar juist één Euro waard. Als je dan je pondjes in Engeland geïnvesteerd hebt, (en zo zijn ze uiteraard allemaal de Engelsen) dan zie je op enkele maanden je kapitaal met dik een derde minderen. Dat scheelt m uiteraard het beleg op de boterham.
Dat was een inleiding op het probleem dat zich hier ter plaatse begint te stellen. Van de 9 huizen dat ons gehucht telt staan er dus 4 te koop, bij de Engelsen heet dat on the market. Het huis schuin rechts tegen over ons, van Robin en Nicky staat al twee jaar on the market want zij is er uitgetrokken met zijn kompaan in de job ! Het huis van onze maat vlak tegenover staat ook on the market want Mick wil naar Portugal, naar nog beter weer
Dat huis van Mick moet niet dadelijk verkocht worden, de prijs is ook niet reëel en hij wacht tot er iemand komt van het genre wat de zot er voor geeft Mick heeft het huis als haast onbewoonbaar gekocht en er na de nodige verbouwingen iets moois van gemaakt.
Het volgende huis is de boerderij achter ons, naast de broodoven, die erbij hoort. De oude mevrouw is naar het rusthuis getrokken en de drie zonen wonen allen nogal verspreid in Cognac, Versailles en hier in de buurt. Geen van hen is geïnteresseerd en dus komt het huis a vendre.
En dan als klap op de vuurpijl komt onze rechtstreekse buurvrouw, de Parijse dame van adel, ons vertellen dat ze te oud geworden is (87) en ze van haar zeven kinderen niet meer alleen naar haar tweede woning mag komen. Het is de mooiste woning, niet alleen van het gehucht maar van gans de gemeente, misschien mogen de buurgemeentes er ook nog wel bij
Het zal zon vaart wel niet lopen dat we binnen het half jaar een gans andere bevolking in de buurtgemeenschap krijgen, daar zijn de tijden niet naar, maar iemand die momenteel centjes heeft die kan terug koopjes doen. Iemand die dus geen aandelen van Fortis, Dexia of GM heeft gekocht of met zijn spaarcentjes naar IJsland is getrokken. Maar iemand die zoals destijds de Engelsen met een pak papiergeld, Euros deze maal, over de brug kan komen. We zijn benieuwd wie er binnen de twee jaar zich onze buur mag noemen !
Belle & co
|
Ik ben Jan
