Niet blij
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Wel blij is het baasje met ons als we zoals altijd rustig en braaf met de auto meerijden, hij heeft er geen hondjes aan zegt m want gedurende 800 kilometer hoort hij ons niet. Om ons te zien heeft m zijn binnenspiegel.
Maar gisteren, bij het verlaten van Parijs, tussen de Périférique en de luchthaven Charles de Gaulle heeft m efkens gepanikeerd tegen 130 km/h.
Plots hoort het baasje achter hem een knagend geluid, hondentanden op iets. Vermits hij niet vlak achter hem ziet in de spiegel zegt m tegen het vrouwtje kijk eens wat Heros aan t uitspoken is. Nu was Heros op de handgreep van de deur aan het kauwen ! ! ! En vermits dat van leder(?) gemaakt is kon het niet anders dan dat er schade was.
Stoppen was er niet bij op dat moment en nu hebben we deze morgen even de schade even opgemeten. Ondanks het feit dat het baasje direkt gereageerd heeft is Heros met zijn sterke tanden toch door het "leder" gegaan. Dat vernielen heeft 'm naar 't schijnt van de Zeppos, die lust ook kopsteunen van Volvo's...
Het baasje dreigt er nu mee als m nog eens zoiets in zijn Drentenkop haalt het er eens degelijk zal stuiven en dat Heros mijne dikke vriend er niet zonder schade vanaf zal komen. Deze maal zal het baasje zijn trukkendoos nog maar eens opentrekken en het proberen te herstellen.
Belle
|