|
Bij de Yndhi in de weide
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Nu het baasje met zijn pijnlijke knie niet naar het bos mee kan, zijn we al twee dagen mee mogen gaan met de auto naar Beerse, naar ozze Dré, ons baasjes broer.
Die heeft een grote weide van de grootte van onze Franse tuin waar we mogen ravotten met Yndhi, ons boxer neefje. Eerst moet ozze Dré wel de oorspronkelijke bewoner van de weide, de ezel Stan, naar een naastgelegen weide brengen.
Onze baasjes betrouwen het niet erg, vier van die rondcrossende honden, iets wat rustige Stan niet gewoon is, in dezelfde weide met Stan. Onze baasjes zijn maar bang dat het Stan allemaal wat te veel gaat worden en dat er op een bepaald moment één van die rakkers een stamp van de achterpoten gaat krijgen. Dat gaat niet meevallen, en als dat slachtoffer het al gaat kunnen navertellen, dan zal het toch wel zijn met pijn aan zijn ribben !
Het baasje herinnert zich een uitspraak op TV van een bekende voetballer van de Lierse die vertelde dat m maar van twee dingen bang was: van de voorkant van een vrouw en van de achterkant van een ezel of een paard !
We moeten dus even wachten tot Stan weg is en dan kunnen we onze gangen gaan. We hebben ondertussen ontdekt dat Stan van die bollen achterlaat. Zoiets als smoutebollen maar iets donkerder van kleur en t smaakt naar paardendrollen !
Als we dan terug uit de weide komen is het hoofdbestuur er niet blij mee dat we hen likjes geven ! Flauw gasten zijn dat, want wat is er nu beter dan een dampende drol !
Belle & co
|
Ik ben Jan
