Raar met die wandelingen
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Toch wel raar, langs alle kanten lees je dat het op dit moment zo fijn wandelen is in de sneeuw met de honden. Je leest over de dolle capriolen van onze viervoeters en toch
Als je dan zelf met je trio naar het bos trekt dan ben je daar moederziel alleen met je honden
Geen kat op straat of in het bos !
Dan hebben we al eens gewacht tot de zon door de sneeuwwolken kwam kijken, maar ook dan niks. Op een week tijd kom je slechts twee gelijkgestemden tegen.
Dat de fifiekes met hun winterjasjes nu niet buitenkomen verwondert ons ook al, dan hebben ze een pardesuuke of eenanorakske aan, soms nog in combinatie met roze bottekes, en dan nog komen ze niet buiten.
Als we dan het baasje aankijken met van die vragende ogen van waar zitten die allemaal ? dan zegt ons baasje t is gelak met de mengse ménneke, ze maken ze ni meer gelak vruger en daar kunnen we het dan mee doen.
Ondertussen hebben wij toch al verschillende wandelingen gedaan door onbetreden sneeuw.t Baasje zegt dat zoiets het liefste was wat hij kon bedenken toen hij nog op wintersport ging. Sporen trekken waar nog niemand geweest was voor hem, skieën zoals op dons. Dat is (was) voor onze baas de max en ook voor ons is het dolle pret.
In een gracht waar de sneeuw bijeen gewaaid is kan je zo heerlijk je kop in de sneeuw steken en dan onder de sneeuw doorschuiven. Heerlijk is dat voor een Drent.
Dat die andere thuisblijvende baasjes dit maar eens lezen, dan weten ze gelijk wat ze hun honden onthouden. Zelfs die chiwadingeskes hebben sneeuw graag. (zeggen ze toch)
Belle
|