Opmerkelijk, een ochtend zonder sneeuw
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Heel opmerkelijk, deze morgen was er geen verse sneeuw te ruimen. Dat is wel de eerste maal in twee weken en t baasje is er niet rouwig om.
Gisteren heeft het wel flink gedooid zodat de ijspegels van de dakgoot volledig verdwenen zijn. Ook in het bos drupte het gisteren van alle bomen en struiken. Het sneeuwtapijt blijft nochtans opmerkelijk dik.
Ikzelf doe niet liever dan me te rollen en mijn kop diep in de hopen sneeuw te duwen die her en der zijn opgeworpen door buren die ook hun oprit hebben vrij gemaakt. Ik kom daar dan onderuit alsof ik een sneeuwstorm in Siberië heb meegemaakt.
Spijtig dat het baasje daar dan zijn Kodakske niet bij heeft. Dat zou pas opmerkelijke fotos opleveren. t Baasje redeneert echter als m daar onderuit gaat is alles naar de knoppen. Daar zou hij wel eens groot gelijk in kunnen hebben want het enige wat we de laatste dagen achter ons horen is trek niet zo hard of stop met trekken.
Het hoofdbestuur klaagt hier over spierpijn van het molenwieken met hun armen als we weer eens een straat moeten oversteken. Daar, in het midden van de straat is het spekglad en het baasje heeft de leibanden al eens losgelaten omdat hij dreigde plat te gaan op een plek verijsde sneeuw.
Voor de namiddag hebben sommige weermannen regen voorspeld. Daar is het baasje ook al niet wild enthousiast over. Hij moet deze namiddag nog naar Oudenaarde om samen met Peter, het baasje van Zeppos en Hercule, om aan de site te gaan werken van de Drentenvereniging. Hopen maar dat de weermannen en vrouwen het bij het verkeerde eind hebben.
Honderd dertig kilometer slibberen over verijsde autostrades staat ook niet op het verlanglijstje van ons baasje, daar zijn we wel zeker van.
Belle
|