Hijger
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Zojuist is de postbode hier langs gekomen, niks speciaals, dat doet hij alle dagen. Hij bracht ons alvast geen vensterkes enveloppes.
Wat wel angstwekkend is, komt van onszelf. Al jaren loopt Bas mee met de postbode, hij heeft dat ook geleerd aan Belle. De race met de post Clio gaat dus vanuit de voortuin, waar we telkens de postbode opwachten als hij terugkomt van het laatste huis in ons gehucht, naar de grote tuin.
t Baasje vreest het laatste jaar telkens voor Bas zijn tikker als de Clio terug komt aanrijden.
Bas is dan al goed opgeladen in het vooruitzicht van de terugkomst. Van t moment dat het gele autootje in t zicht komt spurten wij richting tuin. Het is even dringen aan het poortje maar daarna hebben wij de vrije loop. Met veel lawaai begeleiden we dan de postbode tot het einde van de tuin. Daar moeten we dan weer zwaar in de remmen gaan om niet tegen de omheining te kwakken.
De terugweg gaat alvast heel wat trager, zeker voor Bas die met zijn bijna 15 jaar dan toch wel hijgend komt aansleffen. We zien het baasje het nog niet dadelijk nadoen als m ook zo oud is. Of t moest in een zwaar gemotoriseerde rolstoel zijn
Bas & Belle
|