Hallo Veussel,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Hoe gaat het daar ginder met Jan en Simonne?
En wanneer vertrekken jullie terug naar la douce France?
Hoe staat het met de grote 3? Nog altijd even zot, lief, pikkedieverig?
Hier in Minderhout gaat alles naar wens.
Luna is een zaligheid om in huis te hebben al heb je soms zo wel eens het
gevoel dat je liever een haar nek zou willen #(*!)$(!*!*_)!*$)*$)*)_!)_+!#_@#
of zoals Homer Simpson altijd tegen Bart roept:'Why you little .......'
Luna blijft nog steeds een 'haantje de voorste' maar tegelijk ook een 'heldin
op sokken' als het erop aankomt. Met de Dalmatiërs van de achterburen heeft
ze al uitgebreid kennis gemaakt. Als deze in hun tuin zijn, komen ze altijd
eens zien of hun favoriete buurmeisje er ook niet is. Luna rent dan naar de
draad om op zo'n 5 meter voor de draad een coute freine te geven omdat die 2
grote toch wel echt groot lijken. Vervolgens gaat ze zitten en wacht ze af tot
we komen om mee te gaan. En natuurlijk zoals elk baasje doe je dat ook ... in
het begin. Nu wij echter tot de weken van verstand gekomen zijn en we vinden
dat miss Luna dat wel alleen af kan (ze wordt immers een grote meid), moet ze
het in haar eentje klaren en daar is ze nog net niet klaar voor. 1
uitzondering: als de achterbuurman roept (volgens mij heeft ze een oogje op
Koen) want van alle mensen in onze omgeving is hij toch wel haar favorietje. Ze
krijgt meestal ook wel een koekje.
Het is duidelijk dat ze geen bang heeft van vreemden want iedereen die haar
aanhaalt, wordt getrakteerd op haar erg lieve zijde ... likjes geven.
We hebben wel gemerkt dat we Luna wat moeten beschermen tegen zichzelf. Ze
geeft zich nooit en wil steeds meegenieten van elk moment. Dat resulteert dan
soms in een baldadige pup want als ze moe wordt, is het net een baby, die zeurt
... blaffen (en wij dachten dat Drentjes dat niet dedenxml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" />
|