HERFSTWANDELING / WC BLASIUS / CADIER EN KEER 12/11/2006
HERFSTWANDELING
WC BLASIUS.
CADIER EN KEER.
Een gezellig dorpje aan de rand van Maastricht. Natuur op zijn best. We zullen het wel ondervinden op deze prachtige herfstwandeling.
We wandelen door het Savelsbos deze 6kilometer lange bosgordel van 300 ha groot in Zuid Limburg. Gelegen tussen Maastricht en Rijckholt. Verschillende dorpen waaronder Cadier en Keer, en Eckelrade bepaalde de ontwikkeling van het bos, dat om praktische reden gebleven is zoals het nu is, de steile hellingen van het bos maakten het namelijk onmogelijk om hierop akkers of weilanden aan te leggen.
Vanuit het oosten lopen grubben en dellen richting Maas. Deze grubben zijn ontstaan omdat zij regenwater afvoerden in tijden van extreme regenwateroverschotten. Later gebruikte men ze als verbindingsweg, de zogenaamde holle weg, tussen de gehuchten, de bekende grubben door het bos zijn; De Sjoan grubbe, de Slegkeldergrubbe en de Dorreweg. In de hellingen en in het bos zijn de terrassen te herkennen van de wijnbouw, die uit de Romeinse tijd stamt. Het gebied is eigendom van staatsbosbeheer. Het bos is onderverdeeld in het Eijsderbos, het Rijkholterbos, het Rieseberg en ook het Savelsbos. Een prachtige wandeling door de prachtige natuur. Door de dalen en dan de hellingen op. Steeds weer mooie vergezichten en de prachtige dalen volop in herfstkleuren.
We wandelen naar Eckelrade een dorpje met grote witte boerderijen. Temidden van de prachtige natuur. We blijven wandelen in het Savelsbos, in 1881 ontdekte een Belgische archeoloog (Marcel de Puydt) hier de eerste sporen van prehistorische vuursteenmijnbouw. Hij trof een groot aantal gebruiksvoorwerpen aan. De mijnen bestaan uit honderden kleinere kuilen, waar de mensen zon 7500 jaar geleden vuurstenen uit haalden om werktuigen zoals bijlen en hakken van te maken. Tot in de 19de eeuw werden vuurstenen ook gebruikt om vuur mee te maken met hulp van een tonteldas. We genieten van de omgeving en de natuur zo komen we terug in Cadier en Keer.
Vandaag even binnengewipt in de Loonse stroopfabriek. Al een tijdje komt de geur van kokend fruit en de typische geur van kokende stroop ons tegen als we langs de oude siroopfabriek gaan.
De koperen ketels staan dampend op het vuur, in de eerste staan de appelen en peren te koken om dan wat later geperst te worden, in de andere drie koperen ketels staat het sap te koken en zo word het ingedikt om uiteindelijk stroop te worden, er hang een aangename geur.
Aan de andere kant staat Raf de reeds gekoelde stroop in potjes te doen. Er heerst een gezellige bedrijvendheid.
Het is aangenaam om eens het stookproces te kunnen volgen, wij hebben het geluk dat we kunnen binnenwippen wanneer we willen, altijd worden we door Raf hartelijk ontvangen.
Voor wie wil kan eens een afspraak maken om het proces te volgen of gewoon eens een bezoekje te brengen. Bezoek hun website eens http://gebroedersbleus.be
VAKWERKHUIZEN TYPISCHE BOUWSTIJL VAN HET HEUVELLAND.
De schoonheid van het Heuvellandschap wordt gekenmerkt door de vele prachtige en eeuwenoude witte vakwerkhuizen en vakwerkboerderijen.
Op onze wandeling hebben we er vele aangetroffen, alleen al in Epen zijn 200 beschermde monumenten de meeste zijn vakwerkhuizen. In de weidse panoramas liggen ze hier en der verspreid als charmante markmalen van de prachtige Euregiostreek.
Men zegt dat de eerste vakwerkbouw dateert uit de tijd van de Bandkeramiekers, die uit het oosten komend, zich omstreeks 6000 voor Christus in de Maasvallei vestigden. Uit Romeinse geschriften weet men dat de bewoners van het huidige Heuvelland huizen bouwden met daken van stro en wanden die opgetrokken werden uit leem.
In de euregio treft men nog veel vakwerkhuizen aan die drie a vierhonderd jaar oud. De bewoners van destijds, boeren die als eigen bouwmeesters fungeerden, hebben bij hun huizenbouw met opzet gekozen voor matigheid. De vakwerkhuizen etaleren zich onopgesmukt, ja zelfs sober, de enige teken van dekoratie vindt men boven de hoofdingangen in de vorm van, spreuken en aanvangletters van namen als initialen en bouwjaren.
Men gebruikte bij de vakwerkbouw uitsluitend grondstoffen van eigen bodem. De voornaamste bestandsdelen waren klei, stro en hout. Het gebint een samenstelling van balken, werd opgebouwd uit van tevoren nauwkeurig vervaardigde en door uitgebeitelde Romeinse cijfers gemerkte delen. Die vandaag nog altijd te zien zijn. De man die dat werk voor zijn rekening nam was de raammaker, hierna begon het vlechtwerk in de vakken.
Hiervoor gebruikte men buigzame twijgen die aan beide kanten bepleisterd werd. Dit met een brei van klei en gehakt stro, het dak werd oorspronkelijk gemaakt uit stro later uit dakpannen. Wat bijzonder was en is dat er dikwijls bakovens gebouwd werden, waar brood in gebakken werd, maar die ook dienst deden als werkplaats. Nu worden ze gerestaureerd.
Zo komen we op een wandeling door het Heuvelland honderden vakwerkhuizen tegen. Gezellige huizen met kleine tuinen met bloemen en groenten. Bijzonder mooi.
3-DAAGSE WANDELARRANGEMENT EPEN / ONS KRIJTLAND / CULTOUR EUREGIO 10/11-12/11/2006
3-DAAGSE WANDELARRANGEMENT EPEN.
ONS KRIJTLAND EPEN.
CULTOUR EUREGIO.
Dank zij de gewonnen prijs van Cultour Euregio kunnen we 3 dagen genieten van het Zuid Limburgse Heuvelland. Vrijdag namiddag komen we aan in Epen om onze intrek te nemen in het appartement.
Even kennis maken met het hotel en dan een korte wandeling in Epen. Het hotel gelegen boven op de heuvel met een prachtig uitzicht over het heuvelland.
HET DORP EPEN
Wij dalen af naar het centrum van Epen en genieten van de fijne omgeving. Even kijken welke richting we morgen opgaan met onze dagwandeling, even op verkenning. We komen terug naar het hotel en gaan nog even rusten alvorens naar het restaurant te gaan waar we op een 3gangen menu getrakteerd worden. Soep, een visgerecht en lekker dessert. We genieten nog wat van de rust en de omgeving alvorens we terug naar ons appartement gaan. We nemen genieten nog van een Oud Bruin en kruipen dan onder de wol. Zaterdag morgen al vroeg wakker, wel lekker geslapen, het regent wel wat maar er komen later op de dag opklaringen. Eerst een uitgebreid ontbijt aan het wel voorziene ontbijt buffet. En dan samen met Jefke onze wandeling door het Heuvelland.
We verlaten Epen en wandelen naar Terziet en dan naar de Belgische grens. Wat een prachtige vakwerkhuizen en dan de natuur prachtig! Even over de grens ligt kasteel Beusdal prachtig in het groen. We komen terug op onze stappen en komen langs een boerderij waar men stroop verkoopt, we kloppen even aan en kopen een pot zo kunnen we even proeven of deze even lekker is of de Loonse stroop. We klimmen terug richting Epen en komen langs de vakwerk boerderij Diependaal deze vakwerkhoeve is meer dan 300 jaar oud.
DIEPENDAAL
We wandelen nu richting Mechelen, na Camerig en een heel eind langs de Geul. We hadden graag de watermolens willen zien die in Epen op de Geul liggen.
VOLMOLEN
De eerste molen is de Volmolen gebouwd rond 1750. Deze molen werd gebruikt om wollen stoffen en garens te kneden, op deze manier werd de weerstand tegen slijtage verhoogd en het warmtehoudend vermogen bij dekens verhoogd, in de molen was tevens een fabriek voor kunstwol en wollen dekens gevestigd, er werkten 70 mensen waarvan 30 kinderen. Nu is het eigendom van Natuurmonumenten en word er stroom opgewekt. We wandelen langs de Geul en door de weilanden. De weilanden worden gekenmerkt door een typisch Limburgs fenomeen de Stjegelkes eigenlijk is een stjegelkes niets meer dan een stevige paal met een draaiend bovendeel, deze zijn al eeuwen oud en het idee erachter is vrij simpel, Veehouders hadden vroeger meer landerijen naast elkaar, maar wilden niet dat het vee zich over heel de oppervlakte zou verspreiden, zo weden omheiningen gemaakt en de doorgang voor de boer waren stjegelkes. Deze paden waren voor de boer ook de kortste weg naar de kerk en de naburige dorpen. Vandaag zijn het geliefkoosde wandelpaden voor wandelaars. We komen met onze wandeling aan de volgende watermolen.
WINGBERGERMOLEN
De Wingbergermolen Hier houden we halt om even te rusten en te genieten van een heerlijk kom soep. Het is een taverne, waar het gezellig is om even te verpozen, het molenwerk is er nog en we openhaard brand zalig. We verlaten de watermolen en zetten onze wandeling verder en komen aan de Bovenste molen we zijn hier tussen Epen en Mechelen
BOVENSTE MOLEN
Deze molen was een zogenaamde banmolen, de bewoners van het grondgebied van d eigenaars moesten hun graan laten malen in deze molen. Ook deze molen heeft een rijk en lang verleden, de eerste vermelding dateert van 1350. In de 18de eeuw was het een graanmolen, later een papiermolen en nog later een kunstwolfabriek, waarvan oude wollen lompen opnieuw bruikbare wol gemaakt werd, recyclage toen al. In de molen werkten in die tijd 11 mensen waarvan 1 volwassen en de rest kinderen. De wol industrie op kleine schaal. We zetten onze wandeling verder en komen in het gehucht Schweiberg hier staan grote vakwerkhuizen, prachtig gerestaureerd, verscheidene hebben hun bakovens nog
SCHWEIBERG
We klimmen hier vrij steil en boven hebben we een prachtig zicht over de omgeving, nu slaan we een klein paadje binnen die ons door de weilanden naar Epen brengt, eerst dalen we af en dan opnieuw klimmen naar ons hotel, wat een prachtige wandeling.
"ONS KRIJTLAND"
We hebben meer dan 6 uur gewandeld en hebben volop genoten van de prachtige natuur en de vakwerkhuizen en hoeven. We komen terug aan ons appartement en kunnen nog wat rusten en wat opfrissen vooraleer we gaan eten. Vandaag staat wild op het menu. Hertenbiefstuk met wildsaus geserveerd met bijpassende garnituur Gewoonweg lekker. Na een rijke maaltijd nog even met Jefke uit en we bezoeken een bruin cafeke. Het word al behoorlijk laat en besluiten de laatste klim van de dag te maken terug naar ons appartement en dan vlug onder de wol. Zondag morgen een uitgebreid ontbijt, en we verlaten het hotel, we gaan nog een wandeling maken in Cadier en Keer. Voor mensen die van rust en natuur houden, graag wandelen en houden van een verzorgd hotel kunnen Ons Krijtland hotel aanraden, het 3-daagse wandelarrangement is zeker een aanrader.
In en rond Ransdaal komen we huizen en boerderijen tegen die gebouwd zijn met een lokale steen. Kunradersteen is een geelgrijze afzettingssteen die gevonden word bij Kunrade, in de heuvels van Zuid-Limburg. Het gesteente lijkt qua uiterlijk veel op mergel maar heeft een hardere structuur dan mergel en kan niet doorgezaagd worden. De Kunradersteen bestaat uit ontelbare skeletten van kleine planten en dieren die plankton vormden. Het gesteende wordt bijna uitsluitend gebruikt voor de restauratie van oude bouwwerken die hier oorspronkelijk uit zijn opgetrokken, waaronder naast vele boerderijen ook onder andere kastelen en kerkgebouwen.In 1932 werd de kerk gebouwd, welke opgebouwd is uit Kunradersteen.
H. THERESIA KERK.
Deze kerk is gewijd aan de H Theresia, de stijl is neo-gotiek, de toren is erg on-Limburgs, met zadeldak. In Ransdaal bevinden zich een aantal originele boerenhoeven opgetrokken uit Kunradersteen tezamen met vakwerk. We wandelen door Ransdaal en ook door een aantal gehuchten, het eerste is Winthagen.
En het volgende is Colmont waar prachtige boerderijen staan. De jaartallen laten zien dat de boerderijen bijna 300 jaar oud zijn. Boven op de sluitsteen van een van de hoeven staat zelfs 1727.We wandelen verder en komen in de volgende gemeente Ubachsberg ligt op een heuvel ten zuiden van de plaats Voerendaal, hier beweert men dat dit het hoogste kerkdorp van Nederland is, maar dit beweert men ook in Vijlen.
We blijven genieten van de prachtige gebouwen in Kunradersteen. De opbouw van de dorpen is een beetje anders dan bij ons. Wij hebben ook de gemeenten met de fusiedorpen, de gehuchten maar in Nederland kent men ook nog de buurtschappen. Een buurtschap is een woonplaats die niet officieel is aangeschreven als woonplaats. Net als gehuchten worden buurtschappen meestal op landskaarten aangegeven en worden ook aangegeven met naamplaten aan de ingang van de buurtschap.
In tegenstelling van gehuchten die ook postcodes hebben en opgenomen zijn in de officiele staatkundige annalen zijn buurtschappen niet opgenomen. Vaak is dat omdat straatnamen en nummers hiervoor omschrijvend genoeg zouden zijn. Buurtschappen zijn vaak in de volksmond ontstaan, als benaming voor de locatie van verzameling van huizen, boerderijen of molens.
Veel van de buurtschappen zijn ontstaan in gebieden waar men vrij is zich te vestigen. Zo komen we toch nog veel te weten van deze prachtige streek.
Het hart van het voormalige ridderverblijf is het binnenhof of de erekoer van de waterburcht (1543-1566) Naast een gotisch trapgeveltje staat de klokkentoren. De vertrekken van de landcommandeur, het kabinet, het salon en de bibliotheek in de waterburcht werden in 2003 gerestaureerd.
Opmerkelijk zijn de parketvloer, de wandbekleding met perkament van edelhert en de kunstzinnige plafonddecoratie met de vier kardinale deugden. In de noordoostelijke hoektoren van de waterburcht liet de landcommandeur zijn bibliotheek inrichten in Luikse rococo, met zijn staatsieportret in de schouwboezem en een portrettengalerij van zijn familie.
Aan de houten brug naar de waterburcht ligt de tuin van de landcommandeur. Die maakt deel uit van de Franse tuin van Alden Biesen , die in 1991 opnieuw aangelegd werd naar het oude voorbeeld van omstreeks 1700.
Een hekken (1775) sluit het voorhof af. In het voorhof staan de rijschool en de tiendschuur en de oudere voorhofgebouwen tegenover elkaar. Aan de andere zijde van het hekken leidt een lindendreef naar het Haspengouwse landschap. De eenbeukige kerk (1638) van Alden Biesen is een zeldzaam bedehuis van de Duitse Orde. Het barokke hoofdaltaar is in zwart en wit, de kleuren van die ridderorde. Op het linkse zijaltaar staat de laatgotische Madonna met Kind, patrones van de Duitse Orde, sinds ca. 1270 hier aanbeden als miraculeus beeld.
Aan het oostelijk einde van de Maastrichterallee, aangelegd op het einde van de 16de eeuw staat het poortgebouw met het apostelhuis en de trompetterswoning, waar de poortwachter verbleef. Het poortgebouw is nu een knooppunt van wegen en fietsroutes.
Aan het andere einde van de allee is er de kerk, de oranjerie, de tuinierstoren en het gastenhuis. Op de helling naast het gebouwencomplex strekt zich de Engelse tuin uit met daarin een Minervatempel, een van de folies van dit landschapspark . Even verder langs de weg naar Bilzen staat een voormalige rentmeesterswoning van Alden Biesen. Ze werd in de 17de eeuw in Maaslandse stijl opgetrokken.
Vandaag is Alden Biezeneigendom van de staat en het omliggende landschap met boomgaarden en parken zijn van de provincie. er worden regelmatig activiteiten georganiseerd op Alden Biezen. Vandaag is er een orchideen tentoonstelling. Prachtig is het om het te bezoeken. Voor een bezoekje aan de orchideen pracht klik op onderstaande plaatje.
MARS DU CONDROZ NAMUROIS / LA CARACOLE ANDENNAISE / ANDENNE 01/11/2006.
MARS DU CONDROZ NAMUROIS.
LA CARACOLE ANDENNAISE.
ANDENNE.
Stadje aan de Naamse Maas dat zijn ontstaan te danken heeft aan Sint-Begga, de grootmoeder van Karel Martel, die er in 692 een klooster stichtte. Al vanaf de 12de eeuw bekend om zijn aardewerk en sinds de 18de eeuw om zijn porselein. De stad waar bij het binnenrijden een prachtig standbeeld van een berin met zijn jong staat. In Sclayn een deelgemeente van Andenne vonden geleerden beenderen van holeberen, en beenderen van de Neanderthalers. Deze voorhistorische grot die 130.000 jaar geleden bewoond werd door de Neanderthalers. In 1993 werden hier de enige resten in belgie gevonden van de Neanderthaler.Een ander interessant weetje is dat hier de laatste familiale pijpenmakerij, van oorsprong 18de eeuws, het laatste atelier in België waar nog kleipijpen worden gemaakt.
We wandelen door de prachtige omgeving en de landschappen zijn adembenemend mooi. De blauwe luchten, het golvende landschap gewoon prachtig. We wandelen verder en komen in Bonneville. Prachtige oude hoeven, kleine kasteeltjes en een omgeving die ons van de ene in de andere verrassing brengt.
We wandelen verder wel vrij fris maar het zonneke schijnt. Wat willen we nog meer. We komen aan de koolmijnstraat, met de resten van de terrils en nog een enkele gebouwtje van de koolmijn.
Wat verder wandelend door het prachtige landschap, we komen terug in Andenne, we wandelen naar Place du Chapitre. Hier staat de indrukwekkend classicistische kerk(1764-1783) omgeven door oude gebouwen veel 18de eeuwse gebouwen, onder anderen het stadhuis, de Sainte Etiennepoort, het sint Beggahuis, en verschillende oude fonteinen. De plaats staat in het teken van de verering van de heilige Begga, Sainte-Begge; Begga, een dochter van de hofmeier Pippijn van Landen, stichtte in 690 een adellijk kapittel te Andenne.
Tot in de 18de eeuw stonden op de plaats van de huidige kerk de zeven kerkjes die op de Merovingische stichting teruggaan en 'les encloîtres' werden genoemd. Het stadje werd tijdens het Ancien Régime door adellijke kanonikessen bestuurd.
We wandelen verder en genieten van het indrukwekkend duizendjarig verleden. We beëindigen deze mooie wandeling met een tochtje door de stad.
Valkenburg een prachtige stad aan de Geul. De gloed van de gele mergelsteen verwarmt het sfeervolle Valkenburg in alle jaargetijden. Hierdoor is een bezoek aan het mergelstadje altijd een succes. Het mergelgesteente kom je in Valkenburg zowel ondergronds in de vele grotten, als bovengronds verwerkt in prachtige gebouwen tegen.
Net buiten Valkenburg, in de pittoreske dorpjes rondom Valkenburg wordt je omgeven door veel natuurschoon. In de tuinen rond Château St. Gerlach, natuurgebied t Ingendael en het bijna 200 hectare grote natuurgebied het Gerendal vind je een zee van rust, flora en fauna. Maar eerst wandelen we Valkenburg uit langs de spoorweg, we komen hier prachtige huizen, kleine kastelen tegen gebouwd met mergelstenen. We komen in Houthem langs het station en het Vroenhof, dan langs de verschillende boerderijen de witte hoeve met zonnewijzer uit 1699.
WITTE HOEVE 1699
Wat verder komen we aan de Geulhemermolen. Ook een bijzondere plek zijn de Grotwoningen. In de krijtrotsen van de Geulemerberg bevonden zich in het verleden verschillende grotwoningen. Tot in 1900 woonden er nog blokbrekers in de huizen, deze mensen haalden mergelblokken uit de grotten en leefden in deze eenvoudige woningen, in 1976 werden enkele gerestaureerd en bewaard voor de volgende generaties.
GEULHEMERMOLEN
GROTWONINGEN.
We wandelen de Geulemerberg op en klimmen naar de gemeente Berg. Hier hebben we een prachtig zicht op Kasteel Geulzicht. Dit prachtige kasteel met zijn vierkante, ronde en achthoekige torens, zijn trapgevels en balustrades geeft het kasteel Geulzicht een Engels accent. Het is een van de laatste kastelen gebouw aan het einde van de 19de eeuw door rijke industriëlen. Tijdens de tweede wereldoorlog werden Joden verborgen in het kasteel ondanks dat Duitse officieren er verbleven. In de kelders werden luchtfoto van de frontlinies ontwikkeld, een gedenkplaat aan de ingang van het kasteel vertelt ons het verhaal.
KASTEEL GEULZICHT.
We klimmen terug uit het dal en wandelen de Bergseheide binnen een uitgestrekt natuurgebied. Zo komen we terug in Houthem St-Gerlach met zijn klooster en kasteel. Landgoed Château St. Gerlach ligt in een van de meest schilderachtige beekdalen van het Limburgse heuvelland: het Geuldal.
ST GERLACH
Het riviertje de Geul meandert hier soepel langs verwilderde bossages en begroeide mergelhellingen. Op het domein kan je eindeloos wandelen door de royale baroktuinen en uitgestrekte parken.
In de kloostertuin bevindt zich een hoogstam fruitarboretum met 2 grote vijvers. In de prinses Juliana rozenhof tref je een kleurrijke verzameling rozen aan. Op veel plaatsen kan het gekletter van de fonteinen worden gehoord en kan je genieten van de betoverende weerspiegeling van de indrukwekkende oude bomen in de vredige meren en plassen. Enkele van de vele vergezichten zullen doen denken aan een klein Versailles.
Het park loopt naadloos over in het omringende natuurgebied Ingendael. Meer dan 800 jaar geleden woonde ridder Gerlachus op zijn landgoed aan de rivier de Geul. Na een dramatische gebeurtenis in zijn leven, besloot hij een pelgrimstocht naar Rome en het Heilig Land te maken. Na zijn terugkeer ging hij op zijn landgoed in Houthem - St. Gerlach wonen, alwaar hij een kluizenaarsbestaan leidde en zich afsloot in een holle eikenboom.
Een klooster van de orde van Prémontré werd gesticht in 1201 ter ere van St. Gerlach naast het kerkhof waar hij begraven ligt. Door de jaren werd het klooster zelf een doel van vele pelgrimstochten. Door de eeuwen heen gebeurden hier vele wonderen. Wie nu Houthem - St. Gerlach aandoet, zal meteen het gevoel krijgen dat deze wonderrijke geschiedenis nog steeds doorleeft in en rond Château St. Gerlach. De barokke St. Gerlachkerk met zijn unieke fresco's van de Australische schilder Adam Schöpf is een van de tien belangrijkste monumenten in Nederland.
KERK ST-GERLACH
De heilige Gerlachus van Houthem leefde in de 12de eeuw en gestorven in 1165, is de bekendste Nederlandse Heilige Kluizenaars. Het domein is een en al pracht kan rustig bezocht worden en we mogen zeker niet vergeten de prachtige kerk uit 1720-1727, in 1751 werd de kerk van frescos voorzien, de prachtige barokke muur- en gewelfschilderingen vertellen het leven van St Gerlach. Ook zijn Praalgraf in het midden van de kerk is uitzonderlijk. De gewijde kalkzand onder de tombe word nu nog meegenomen om uitgestrooid te worden in de stallen van de dieren om hen te beschermen. We verlaten dit uitzonderlijk mooie domein en komen dan in Strabeek, waar de paarden en koeien het natuurreservaat Ingeldael begrazen.
NATUURRESERVAAT INGELDAEL
Zo komen we terug aan ons vertrekpunt. Een prachtige en aangename wandeling met honderden mooie taferelen.
MARCHE D'APRES-MIDI / CLUB DES MARCHEURS DE BELLEVAUX / BELLEVAUX 28/10/2006.
MARCHE DAPRES-MIDI
CLUB DES MARCHEURS DE BELLEVAUX.
BELLEVAUX.
Bellevaux, dorpje aan de samenvloeiing van de Ambléve en de Warche.
VAKWERKHUIS MARAITE 1792
We verlaten Bellevaux en het eerste prachtige vakwerkhuis is huis Maraite gebouwd in 1592 en wordt al sinds 1746 bewoond door zeven opeenvolgende generaties van de familie Maraite, tal van de eigenaars waren molenaar; de oude molen van Bellevaux werd pas in 1963 buiten werking gesteld. Deze zou gebouwd zijn in 1387. We wandelen door de prachtige vallei van de Ambléve, hier bevinden we ons in zijn rustig gedeelte en het is adembenemend mooi.
We komen nu in Bellevaux dorp, een prachtige oude hoeve is hersteld en in een van de stallingen is de ambachtelijke brouwerij van Bellevaux ondergebracht. Sinds een paar jaren proberen ze een ambachtelijk bier te brouwen en nu is het zover, De brouwerij gaat binnenkort open voor het publiek en brouwt men bier in de koperen ketels.
BROUWERIJ BELLEVAUX
De brouwer is nog bezig met het ophangen van het uithangbord, hij laat ons even binnenkijken naar de koperen ketels en geeft ons 2 flesjes Bellevaux Blondes mee om te proeven.
We verlaten Bellevaux en klimmen met een prachtig uitzicht als beloning, beneden ligt een bijzonder mooie vakwerkhoeve.
WARCHE
Wat verder komen we in het oude dorpje Warche, genoemd naar de rivier. De huizen in grijze steen, met vakwerk en de hopen hout voor de deur. Een gezellig dorpje waar de rivier door vloeit.
We wandelen verder en komen zo terug in Bellevaux. We komen aan de achterzijde van de brouwerij en komen terug aan ons vertrekpunt. Een prachtige herfstwandeling, met mooie vakwerkhuizen en de brouwerij. Ook de natuur is nog prachtig, vlinders die nu nog vrolijk rondfladderen gewoon prachtig.
INTERNATIONALE VOLKSWANDERUNG / CHARLYS WANDERCLUB / MONTENAU 21/10/2006.
INTERNATIONALE VOLKSWANDERUNG
CHARLYS WANDERCLUB MONTENAU.
MONTENAU.
Montenau één van de 18 dorpjes van Amel, de landelijke gemeente met wondermooie dorpjes. Bijzonder mooi is het onafgebroken bosgebied dat wij al wandelend ontdekken. Een groene plek in het hart van de Eifel-Ardennen-regio.
In Montenau aan het oude station komt de 18 kilometer lange fietsroute die aangelegd werd op de voormalige spoorweg de Vennbahn waarlangs wij terug naar Montenau komen. Langs de spoorweg wordt het verhaal van de Vennbahn verteld. We verlaten het vertrek en trekken dadelijk het bos binnen waar het prachtig vertoeven is, de herfst heeft hier toegeslagen, de kleuren gewoon prachtig, we komen langs een boshuisje uit hout mooi geschilderd het valt dadelijk op.
We wandelen door het bos en genieten van al de pracht die ons de natuur biedt. We komen ook in Wolfsbusch. Waar een mooie legende over bestaat.
LEGENDE VAN HET WOLFSBUSCH
Eén legende verteld dat in de rotsspleten van de "Kuckerell" in de Wolfsbusch kabouters geleegd hebben en er maalstenen maakten. De afgewerkte maalstenen zouden ze 's nachts naar Montenau gebracht hebben en als tegenprestatie het eten van de inwoners van Montenau meegenomen hebben. Op een zekere dag zouden ze echter voor dag en dauw het dorp verlaten hebben. Niemand weet precies waarom. In hun haast hebben ze echter hun schatkist in de rotsspleet van de "Kuckerell" vergeten. Tot de dag van vandaag werd de schatkist nog niet terug gevonden.
We wandelen ook een stukje langs het riviertje de Amel. Het dorpje Amel is vernoemd naar het riviertje "Amel" in het Frans is dit "Ambleve". Deze rivier ontspringt ten noorden van Hepscheid een van de dorpjes van Amel. De watervallen van Coo, een populair toeristisch oord, liggen ook in de Amel. We komen terug naar Montenau langs de fietsroute van de Vennbahn we wandelen langs het natuurreservaat der Emmels
Wat ons verbaast is dat hier ons grootste waterzoogdier, de bever voorkomt. Hij is een echte landschapsarchitect, hij bouwt er dammen en burchten op de Emmels. Gezien hebben we de bever niet maar zijn knaagsporen wel. Een uitgestrekt natuurreservaat met vele zeldzame diersoorten. We komen aan de Montenauer hammenrokerij waar de heerlijke Ardeense ham wordt gerookt. In de vertrekhal is een standje van de hammenrokerij. Zo eindigt een prachtige herfstwandeling in de Oostkantons.
Natuurpark Our een prachtige streek om te wandelen, vertrek in Cornelyshaff een grote oude boerderij waar nu een bezoekerscentrum, een artisanale brouwerij en restaurant.
De Brasserie Ourdaller is gevestigd in het Natuurpark van de Our te Heinerscheid. Een ambachtelijke productie op de site van Cornelyshaff. «Hengeschter»: blond bier met lage gisting, «Wäissen Ourdaller»: tarwebier met hoge gisting volgens de traditie van de Duitse Weizen Bier, «Wëllen Ourdaller»: amberkleurig boekweitbier met hoge gisting. Heinerscheid, Kalborn en Lieler zijn typische Ardenner dorpjes op een hoogvlakte in de omgeving van de Our en de Clerve vallei. Monument ter ere van de 6e Amerikaanse pantserdivisie in Heinerscheid. Op enkele kilometer het landelijk dorpje Kalborn.
We vertrekken aan de brouwerij om dan door de prachtige natuur te wandelen, wondermooi zijn de bossen met nu en dan een stevige klim en dan dalen. In de bossen staan verschillende soorten paddestoelen we genieten van onze wandeling, Door de lanen door de bossen hebben we een prachtig zicht op de bomen en de herfstkleuren. De bladeren vallen en we wandelen door de ritselende bladeren, dit is nu echt herfst. We wandelen langs prachtige paden en langs trapjes naar het dal.
We klimmen uit het dal en komen zo op het plateau met prachtige zichten. We komen in Tintesmühle. Een klein dorpje met oude boerderijen en dan weer het bos in, we komen terug in Heinerscheid. Een prachtige wandeling in het natuurreservaat van de Our. De Our vallei is een prachtige streek, als we terug komen van Heinerscheid passeren we Oberhausen in België, als we deze richting uitkomen gaan we altijd een lekkere pannenkoek eten in Het Pannenkoekenhuis.
We stoppen nog even bij burg Reuland een ruïne waar de laatste jaren veel aan gewerkt is en het is altijd even genieten van het stadje en de rondgang rond de burg. Een gratis brochure, wijst ons de weg in en rond de burg. Met veel uitleg en interessante weetjes. Zo word verteld dat de graftombe van Balthasar von Pallant (+1625) en zijn gemalin in de parochie kerk St Stephanus te bezichtigen is, we dalen af naar de kerk om te gaan kijken.
Na het bezoek aan de kerk en het centrum klimmen we terug de burg. Een fijne dag in het natuurreservaat de Our.
Pompoenen, kalebassen in allerlei kleuren en gewichten geven sfeer en kleur aan het Pachthof. Heksen zijn zeer talrijk van de partij zijn. Soms parkeren ze zich wel eens verkeerd of letten ze niet goed op, en vliegen ze ergens tegenaan.
Vergeten we de kraaien en vleermuizen niet. In een afgelegen kerker hebben we nog een vergeten kamer gevonden, kortom het is weer bibberen en beven Vanaf het invallen van de duisternis is het griezelen bij de spookachtige effecten. Het is dan ook maar een kleine stap om je onder te dompelen in een sfeer van donker, heksen, tovenaars, pompoenen, vleermuizen, spinrag, vermanende stemmen
Op tonen van muziek begint het regelmatig te donderen en bliksemen In de schuur is er een doolhof, op zolder hebben we nog een vergeten kamer gevonden met in het bed een goedbewaard lijk Her en der kom je schedels tegen, Kortom te veel om op te noemen.
Een bezoek meer dan waard je kun je bezoek afsluiten in de gezellige ingerichte stal waar allerlei lekkers geserveerd word, niet te vergeten het Halloweenbier, en het eigen bier van het Pachthof
MIDWEEKWANDELTOCHT / DE VELDLOPERS / GULPEN 18/10/2006
MIDWEEKWANDELTOCHT
DE VELDLOPERS.
GULPEN. NL.
Een van de mooiste dorpen van het Heuvelland ligt in het dal van de Geul en de Gulp. De Gulpenerberg torent met een hoogte van 150 meter boven het dorpje uit. In de Gulpener bierbrouwerij maken ze verschillende lekker biertjes. Het Kasteel Neuborg met zijn kenmerkende gebouwen. Het kasteel werd gebouwd in de 14e eeuw, verbouwd en vergroot in de 18e eeuw en weer gerestaureerd rond 1950. Het is een kasteel met vorstelijke allure met hoge torens en uitgebreide neerhoven met dienstgebouwen. De Pannenkoekenmolen/Neuborgermolen uit 1712 heeft het grootste waterrad van Nederland. En niet te vergeten de natuur met zijn prachtige heuvels en weidse zichten. We vertrekken in het centrum en wandelen naar onze eerste bezienswaardigheid buiten het centrum het kasteel gelegen verscholen tussen het groen met een grote boerderij aan.
We wandelen door het landelijk landschap en komen in Roudborn. Een prachtige hoeve uit baksteen met speklagen in mergel.
We wandelen verder en komen langs de Miljoenenlijn. In de verte horen we de stoomtrein aankomen met zijn schrille fluit door de vallei. Boven onze hoofden komt de stoomtrein aangestroomd. Een mooi beeld de oude locomotief die stomend langs ons voorbij rijdt. We wandelen door de lange tunnel onder de spoorweg. We wandelen een prachtig natuurreservaat binnen. En komen zo in de gemeente Eijs.
Hier is een van de stations van de Miljoenenlijn. We wandelen naar de Gulpenerberg en zien het gehucht Wittem liggen. Van op deze berg hebben we prachtige panoramas over het landschap. Het is wel wat sprookjesachtig met de lichte mist over het landschap. We dalen af naar Wittem, langs het klooster en het kasteel van Wittem. Van de oorspronkelijk waterburcht met zeven torens, resten nu nog twee vleugels en een toren. Met een indrukwekkende hoeve in baksteen met speklagen. De koeien grazen in de weide voor het kasteel.
We steken de steenweg over en wandelen langs de weilanden naar de heuvel op de voorgrond met zijn beboste heuvels. Prachtige zichten op de omgeving. We wandelen door het dal met weerzijden beboste heuvelflanken. Zo komen we terug in Gulpen met zijn aangename straatjes en winkels. Een fijne en aangename wandeling op woensdag.
RANDONNEE DES BALLATIS / MARCHEURS DU SOUVENIR DE LEUZE / BLICQY 15/10/2006.
RANDONNEE DES BALLOTIS
LES MARCHEURS DU SOUVENIR DE LEUZE.
BLICQUY.
Blicquy in de heuvelstreek in het land van Ath waar verbondenheid met de natuur al eeuwenlang een vaste waarde is.
In de streek werden vele archeologische vondsten gedaan, en getuigen van de reeds vroegere bewoning van de streek. Het Pays dAth is een landelijke streek met veel groen, in sommige dorpen lijkt de tijd wel stil te staan. In Blicquy een charmant dorpje, maar ook eentje met een rijk Romeins verleden, heeft een klein maar mooi museum met vele Romeinse vondsten, een Romeinse pottenbakkers oven, graven en beeldjes hier is de startcontrole.
We wandelen door het dorp langs de kerkwegels en komen aan de watermolen, prachtig gebouw. Verder door de uitgestrekte landerijen met grote ommuurde kasteelboerderijen gewoon prachtig.
We komen in Tourpes waar brouwerij Dupont onze controlepost is. In 1920 koopt vader Louis Dupont de hoevebrouwerij Rimaux-Derridder uit 1759 en brouwde er het heerlijk bier van de streek. Nu 86 jaar later wordt er nog steeds een heerlijke Saison Dupont gebrouwen. Ook de Moinette word hier gebrouwen. 8.000 hectoliter per jaar word er gebrouwen.
Voor wie eens een lekkere Saison Dupont wil proeven willen we het café tegenover de brouwerij aanraden Les caves Dupont De brouwerijhoeve is nog steeds een indrukwekkend gebouw en van op de straat zien we de koperen brouwketels staan.
We wandelen verder en komen in Aubechies un des plus beaux villages de Wallonië Hier komen we aan de Archéosite wij mogen dit prachtige domein gratis binnen, er werd een dorp gereconstrueerd waarin elke woning de illustratie is uit die tijd. Zo vinden we een oudneolithische boerderij uit het Donaugebied broederlijk naast een Gallische woning uit het einde van het ijzertijdperk. We wandelen rond in dit tijdloze dorp waar ambachten uit die tijd getoond worden, de bronsgieter, de wapensmid en nog vele andere.
We wandelen en brengen een bezoek aan de Romeinse tempel met zijn zuilengang, de Romeinse villa volledig ingericht, de grafmonumenten nemen een belangrijke plaats in. Een prachtig museum waar de ambachtslui uit de oude tijden aan het werk zijn, gekleed in de typische Gallische broek en een geweven bovenstuk juist zoals in die tijd. We nemen ruim de tijd om op ontdekking te gaan en genieten van het schouwspel. We verlaten het domein en wandelen langs de kerk met de eeuwen oude hoeve. Nu komen we terug aan op het plein van Blicquy waar een prachtig gebouw met twee ronde toren staat.
Een prachtige wandeling in een rijke historische omgeving met heel veel mooie en interessante gebouwen.
