MARCHE DES LONGS PIEDS / LES LONGS PIEDS ANTHEITOIS. / WANZE - HUY. 19/05/2010.
MARCHE DES LONGS PIEDS.
LES LONGS PIEDS ANTHEITOIS.
WANZE - HUY.
Het Natuurpark van de Valleien van de Burdinale en de Mehaigne ligt in Haspengouw, in de driehoek gevormd door de steden van Hoei, Andenne en Hannuit. Het omvat de 22 dorpen van de entiteiten van Braives, Burdinne, Héron en Wanze. De Burdinale en de Mehaigne, de namen van de twee rivieren die de 11.000 ha van het Natuurpark doorlopen, vormen een interressant aardrijkskundig gebied. Rijk aan mooie landschappen, prachtige valleien en authentieke dorpen.
Zo hebben we het geluk het trefpunt te zijn tussen het Haspengouwse hoogplateau en de oevers van de Maas. Deze bijzonderheid biedt ons aan de ene kant ecosystemen zoals bossen, vochtige milieus en weiden, en aan de andere kant uitgestrekte landbouwgebieden. Zo geniet de wandelaar tijdens zijn tochten van een uitzonderlijke fauna en flora met talrijke beschermde landschappen zoals « Natura 2000 », het Europese netwerk van landschappen van opmerkelijke biodiversiteit.
Dankzij een natuurlijk, historisch, cultureel en architecturaal patrimonium, ontpopt het Natuurpark zich tot een uitverkoren plek voor wandelingen en ontspanning, die wandelaars aantrekken met eerbiedig en respect voor milieu en het rurale leven. Wij wandelen door een prachtige landschap met mooie vergezichten. We komen aan een prachtige kasteelhoeve met ronde toren prachtig gelegen in het groen, wij wandelen verder en komen in Huccorgne wat verder komen we aan de La Burdinale de rivier die het landschap vloeit.
Wat verder komen we in Marneffe, hier is het Chateau du Sart a Marneffe. Een opleidingscentrum voor cipiers. Wat verder komen we het Bois De Moha en we komen aan een prachtige kasteelhoeve prachtig gelegen, wel een indrukwekkend gebouw. Het is een pracht van een omgeving met veel natuur en het is genieten van de mooie landschapen.
In deze prachtige streek van het natuurpark van de Burdinale en de Mahaigne zijn verschillende prachtige gebouwen. We gaan even een bezoek brengen aan het Maison du Tourisme in Burdinne. Het huis van toerisme van het park is onder gebracht in de Ferme de la Gross Tour een oude kasteelhoeve. Dit bezoekerscentrum is ondergebracht in de Ferme de la Grosse Tour (hoeve van de grote toren), een belangrijke en oude hoeve uit de 16de-18de eeuw.
De gebouwen staan rond een L-vormig binnenplein en worden beheerst door een indrukwekkend duiventorenportaal. Binnenin treft u nog fraai houtwerk aan, waarmee het interieur van een toenmalige, bemiddelde herenboer was opgesmukt. Het complex staat terecht op de lijst van beschermde monumenten. Tot onze verbazing zijn ze aan het verhuizen, en de dienst word overgebracht naar Moha. Wij neme even de tijd om de omgeving te bezoeken, langs een ander gebouw in het midden van dorp met het standbeeld voor de gesneuvelden weerzijde staan kanonnen opgesteld, langs de oude dorpsschool en oude boerderijen.
Een toertje rond het dorp en dan komen we terug aan de kasteelhoeve, in de toegangspoort zitten zwaluwen aan broeden en ze vliegen aan en af om hun jongen te voeden, mooi om te zien. Wij gaan toch even naar Moha voor wat info. Tot onze verbazing is er in Moha een echte indrukwekkende kasteelruïne, aan de benedenloop van de Mehaigne.
Daar verrijzen de ruïnes van een feodaal kasteel dat al in de 11de eeuw werd vermeld. Begin 13de eeuw kwam het onder de controle van de Luikse prins-bisschoppen. Later deed de burcht dienst als goed beveiligde gevangenis, en vervolgens als kazerne. Daarna volgde de neergang: de versterking brokkelde af en de mensen uit de omgeving gebruikten ze als steengroeve. Gelukkig werd, wat overbleef, in 1981 beschermd. De basis van de appartementen, muurvakken van de torens, de kelder en verschillende toegangen, en een wenteltrap die naar de vestingtoren leidde, zijn te bezichtigen.
Wij wandelen even rond op de ruïne, het was een indrukwekkend kasteel, vandaag worden er werken uitgevoerd om de overgebleven gedeelte te vrijwaren. Het is hier prachtig om even rond te wandelen, en het bezoek is gratis. Prachtige dag hier in Het Natuurpark van de Valleien van de Burdinale en de Mehaigne in Haspengouw.
Het bont dikkopje (Carterocephalus palaemon) is een dagvlinder uit de familie Hesperiidae, de dikkopjes. Het bont dikkopje komt in grote delen van Europa voor, waaronder in Nederland en België, waar hij echter wel bedreigd is respectievelijk kwetsbaar. De vlinder geeft de voorkeur aan bossen en vochtige graslanden als leefgebied. De vliegtijd is van april tot en met juli.
Het landkaartje (Araschnia levana) is een dagvlinder uit de familie Nymphalidae, de vossen, parelmoervlinders en weerschijnvlinders. De onderkant van de vleugels is een netwerk van lijnen en daar dankt deze vlinder zijn naam aan. Het landkaartje komt in grote delen van Europa algemeen voor en heeft als leefgebied de bossen en bosranden. De waardplant van de rupsen is de brandnetel. Bijzonder aan deze vlinder is dat er twee vormen zijn. De eerste generatie in het voorjaar is oranjerood met zwarte vlekken terwijl de zomergeneratie zwart is met een witte band.
Geulle is een karakteristieke dorpje aan de Maas en aan de Geul, midden tussen heuvels en rivierdalen. Het lieflijke Geulle, drapeert vanaf Moorveld langs de glooiing van de Maasvallei zijn bebouwing tot aan de brede stroom van de Maas.
Bijzonder is het kasteel van Geulle stamt uit ± 1620. Het herenhuis was om een rechthoekige binnenplaats gebouwd. De geheel omgrachte bouwhoeve lag vroeger in U-vorm naar het herenhuis toegekeerd. De oostelijke vleugel en toren, die op de zuidoostelijke hoek stond is verdwenen. De schietspleten in de boerderij zijn aan de westzijde op één na verdwenen door het aanbrengen van vensters na 1865. Kasteel Geulle werd in 1595 door Wolter Hoen van Hoensbroeck gebouwd. Van het imposante bouwwerk uit die tijd schittert de Voorburcht met slotgracht nog steeds in volle glorie. De burcht wordt omgeven door een schitterende tuin met oude bomen. In dit golfende landschap liggen nostalgische dorpjes en stadjes verscholen tussen groene weides en kleurrijke hoogstamboomgaarden.
De Geul en Gulp, die eeuwen geleden het landschap vormden, kabbelen nu rustig voort. Het is de ideale omgeving om te wandelen. We wandelen ook door het Bunderbos is een lintvormig bos en is zeer rijk aan bronnen en beekjes. Het reliëf van het bos is onderbroken door de spoorlijn Venlo-Maastricht, die prominent in het smalle bosgebied aanwezig is. Het bosgebied wordt ter hoogte van Geulle geregeld onderbroken door wegen. Van noord naar zuid is dat ten eerste de Slingerberg, die zich zigzaggend door het bos begeeft. Ten tweede is dat de Snijdersberg, die zich manifesteert als een steile berg met daarop een rechte weg. Als laatste is er de Moorveldsweg die naar het gehucht Moorveld leidt.
Het Bunderbos heeft een uitzonderlijke rijkdom aan planten en dieren. De das is een beschermd dier dat in Nederland nog maar relatief weinig voorkomt. De kans dat u een das overdag tegen het lijf loopt is niet groot. De zwart witte dieren gaan namelijk vooral in de nacht op stap. Een das heeft scherpe klauwen en een volwassen exemplaar is ongeveer 90cm lang. Hij behoort tot de marterachtigen net als de otter en de hermelijn. De das is een echte alleseter met een voorkeur voor het zachtere menu zoals regenwormen, insecten en slakken. Maar ook een appeltje, jong konijntje of een mol worden door de das gegeten. De das schuilt en slaapt in een zelf gegraven burcht. Zo'n burcht bestaat uit een uitgebreid stelsel van gangen en meerdere uitgangen. Wij komen op de wandeling verschillende dassenburchten tegen.
Een ander beschermd dier dat in het Bunderbos voorkomt is de vuursalamander. Net als de kikker is de vuursalamander een amfibie. Een dier dus dat zich zowel in het water als op het land uitstekend thuis voelt. De vuursalamander is een nachtdier dat slechts incidenteel overdag te zien is. Vuursalamanders komen alleen voor in Zuid-Limburg, ze voeden zich met wormen en naaktslakken. Er leven uiteraard nog vele andere dieren in het Bunderbos. Een voorbeeld zijn de vele roofvogels zoals de buizerd, de sperwer, de ransuil, de bosuil en de havik. Langs de beken leven vogels als de gele kwikstaart en de prachtig getekende ijsvogel. De groene specht, de kleine bonte specht en de grote bonte specht laten zich in het bos regelmatig horen en af en toe zien aan een zak pinda's die in de winter voor de vogels is opgehangen. Wat zoogdieren betreft leven hier het konijn, de hermelijn, de vos, de eekhoorn, de bunzing en de wezel. De rijkdom aan verschillende bijzondere dier- en plantensoorten in het Bunderbos is opvallend uitgebreid. Wij wandelen door het bos en genieten van de planten en dieren, het grootste gedeelte van de wandeling wandelen we in Bunderbos we verlaten het bos en komen zo terug in Geulle.
We komen aan de Onderste Molen van Geulle. De Bovenste Molen lag globaal gezien op het plateau tussen de gehuchten Moorveld en Snijdersberg in het Geulse bos en de Onderste Molen op Hulsen aan de voet van het plateau bij de spoorlijn. De Onderste Molen ontvangen het water van een beek, die op de berg zijn oorsprong heeft en in de 19e eeuw de Walsenbeek werd genoemd, later kreeg hij de naam Molenbeek. Vanouds werden de molens ook de grafelijke molens genoemd. Gedurende bijna drie eeuwen vererfden zij met het kasteel van Geulle en een groot aantal landgoederen in adellijke families.
De Onderste Molen of de watermolen van Geulle ligt in het rechterdeel van een langgevel boerderij. Het middendeel is het woongedeelte, het linkerdeel was de boerderij. De molen wordt aangedreven door een bovenslagrad in een ombouw, die met een lessenaarsdak op de kopgevel aansluit. Zo komen we terug in Geulle aan ons vertrekpunt. Een mooie en aangename wandeling.
LANDSCHAPSWANDELING MUNSTERBOS / BLIK OVER DE PLASSEN / MUNSTERBILZEN 16/05/2010.
REGIONAAL LANDSCHAP HASPENGOUW EN VOEREN.
LANDSCHAPSWANDELING MUNSTERBOS.
BLIK OVER DE PLASSEN.
MUNSTERBILZEN.
In Munsterbilzen opende een nieuw bezoekerscentrum De Landschapsruiter voor de regio Kempen Haspengouw. In de Remise bij kasteel Edelhof is het nieuwe bezoekerscentrum geopend, het laat op een laagdrempelige manier informatie over de streek en de geschiedenis van de regio.
ABDIJ MUNSTERBILZEN
De REMISE en Boomstamgraf
Bijzonder is het Boomstamgraf van het mannelijk skelet dat dateert uit de Karolingische periode. Munsterbilzen is het raakpunt van Kempen en Haspengouw. Het is ook precies daar waar destijds de abdij is opgericht, en was vroeger het cultureel centrum van heel Limburg. Van de abdij zijn nog enkele gebouwen bewaard, maar zijn dringen aan restauratie toe, ook het kasteel staat er nog.
Kasteel EDELHOF
Kasteelpark en vijvers
Hier vertrekt ook de wandeling van het Regionaal Landschap Haspengouw en Voeren, voor een wandeling door het Munsterbos. Het Munsterbos is een natuurgebied met 400 hectaren bossen, vijvers, moerassen en graslanden. Dwars door het bos stroomt de Bezoensbeek, één van de zuiverste en mooiste beken van Limburg. Het eeuwenoude vijvergebied in het centrum van het Munsterbos wordt gevoegd door de Bezoensbeek. De vijvers hebben een sterkte aantrekkingskracht op zeldzame rietvogels zoals de kleine karekiet, de blauwborst en de waterral. Ook de roerdomp, een zeer zeldzame reigersoort komt hier voor.
Grote delen van het bos zijn eigendom van Natuurpunt en hierdoor wordt het waardevolle natuurgebied bewaard. Wij wandelen door het natuurreservaat met prachtige eikenbomen en komen zo aan de vijvers. De vijvers van het Munsterbos , bij de lokale bevolking gekend als de staatsvijvers dateren van het begin van de 17de eeuw. Ze werden aangelegd volgens een eeuwenoud Kempens systeem om aan visteelt te doen. Van op de uitkijk toren hebben we een prachtig zicht over de vijvers.
AMOR kapel
Wij wandelen verder en komen aan een vreemde kapel ze werd in 1950 gebouwd met puin van monumenten die in de Tweede Wereldoorlog werden verwoest. De kapel heeft het uitzicht van een miniburcht. De ronde toren is zelfs voorzien van schietgaten. De kapel is toegewijd aan de H Amor, een heilige uit de 8ste eeuw, een Franse pelgrim die zich op latere leeftijd als kluizenaar vestigde in Munsterbilzen. We vervolgen onze wandeling door het moeras over de plankenweg.
Zo komen we aan de Kapel van het Geheim Leger nog even door het bos en we komen terug in Munsterbilzen aan. Het is een pracht van een wandeling, als je de nodige tijd er voor uittrekt kun je hier heel wat natuur beleven, aan de vijvers met de uitkijktoren kun je de watervogels gade slaan, na de wandeling kun je in de Remise een lekker verse wafel met koffie drinken buiten op het terras. Een mooie en aangename namiddag doorgebracht in Munsterbilzen.
MARGRATENTOCHT / WC. ST. GERTRUDIS / SINT GEERTRUID. 13/05/2010.
MARGRATENTOCHT.
WC ST. GERTRUDIS.
SINT GEERTRUID.
De gemeente Margraten bestaat uit de kerkdorpen Margraten, Cadier en Keer, Bemelen, Sint Geertruid, Mheer, Noorbeek, Banholt, Eckelrade en Scheulder. De huidige gemeente Margraten is in 1982 ontstaan bij de gemeentelijke herindeling van Zuid-Limburg door het samenvoegen van de gemeenten Margraten, Cadier en Keer, Noorbeek, Mheer, Bemelen en Sint Geertruid en toevoeging van de kern Scheulder van de voormalige gemeente Wijlre en het gedeelte van de kern Eckelrade, dat tot de gemeente Gronsveld behoorde naast het gedeelte van deze kern, dat tot de gemeente Sint Geertruid behoorde.
De gemeente Margraten maakt deel uit van het Nationaal Landschap Mergelland en is met haar negen kernen en drieëntwintig gehuchten één van de mooiste Zuid-Limburgse gemeenten in natuurlijk en natuurhistorisch opzicht. Zijn de kernen Cadier en Keer en Margraten, met behoud van hun cultuur/ historische eigenheid, uitgegroeid tot forensenplaatsen, de zeven overige kernen hebben hun landelijk karakter behouden.
De wandeling brengt is door het prachtige Mergelland met zijn ontelbare vakwerkhuizen. We komen zo in Mheer is ontstaan op een plateau tussen twee omvangrijke droogdaluitlopers. Aan de zuidzijde gaat het plateau via een korte, relatief steile helling over in een droogdal, waarin de watergang Horstergrub is gelegen. Aan de noordzijde is de helling van het plateau langer en minder steil. Op het grondgebied van Mheer nemen het kasteel Mheer en de parochiekerk van oudsher een dominante positie in. Het kasteel van Mheer bestond reeds in de veertiende eeuw. In 1314 werd het al vermeld als 'stenen huis'. Het muurwerk in vuursteen en gelegd in een visgraatverband doet zelfs denken aan de negende eeuw.
De adellijke familie De Loë is sinds 1668 eigenaar en bewoner van dit landgoed. De vroegere burcht is vermoedelijk als lichttoren in gebruik geweest langs de Romeinse weg. Boven de poort prijkt een grote steen met het wapen van Imstenraedt-Mheer en het jaartal 1612. In de 17e eeuw werd het kasteel verbouwd en in de 20e eeuw werd het complex uitgebreid met een vleugel en werden de topgevels voorzien van trapgevels. Ook een achthoekig traptorentje werd aangebouwd. Het beschermd dorpsgezicht telt de kern Mheer ook nog 39 rijksmonumenten en 5 panden, die zijn aangewezen tot gemeentelijk monument. Een gemeente met wat erfgoed.
Wij wandelen verder en komen zo in het Savelsbos: On-nederlands, dat is eigenlijk de beste omschrijving van dit zeer heuvelachtige gebied. De steile hellingbossen met hun rijke vegetatie en geschiedenis nemen in Nederland een aparte plek in. De Limburgse heuvels zijn ontstaan tijdens de vorming van de Ardennen. De bodem is toen met grote kracht omhoog gedrukt. Rivieren en smeltwater hebben vervolgens diepe dalen in de bodem uitgesleten. Daarna zijn ze letterlijk onder handen genomen door de mens. Het uiteindelijke resultaat is, al dan niet bewust, verbluffend mooi. Niet alleen de verscheidenheid in planten en vogels zijn bijzonder hier maar ook de verschillende dassenburchten die we kunnen zien op de wandeling, spijtig blijft het met sporen van de das en krijgen we dit bijzonder mooie dier niet te zien.
Wat verder komen we in Bergenhuizen (Limburgs: Bergenhoëze) is een hooggelegen gehucht ten noorden van het dorp Noorbeek . Het gehucht telt ongeveer dertig boerderijen en woonhuizen en ligt hoog op een plateau. Hier komen we op het fruitbedrijf Notermans, hier word al meer dan 50 jaar Hoogcruts fruit geteeld. Hier is controle en rust. We wandelen rustig door het fruitbedrijf, de perenplantage is 50 jaar oud. Wat verder komen we aan de aardbeien tunnels waar we even kunnen proeven. Zo verlaten we het fruitbedrijf.
Nu wandelen we naar Terlinden dit is een gehucht van het dorp Noorbeek. Ook hier prachtige vakwerkhuizen. Onze wandeling gaat nu verder naar Banholt en zo verder naar ons vertrekpunt. Een prachtige wandeling.
MARCHE DU 34E ANNIVERSIARE / MARCHEURS DU GEER / BASSENGE 09/05/2010.
MARCHE DU 34E ANNIVERSIARE.
MARCHEURS DU GEER.
BASSENGE.
Bassenge is een plaats en gemeente in de provincie Luik, Wallonië, België.
De gemeente telt bijna 8500 inwoners. Tot 1963 maakte Bitsingen deel uit van de Vlaamse provincie Limburg, maar het werd na de vaststelling van de taalgrens overgeheveld naar de provincie Luik in Wallonië. In tegengestelde richting werd Voeren overgeheveld.Bassenge ligt in de mergelstreek welke het oosten van Limburg, het noorden van Luik en het Nederlandse Zuid-Limburg omvat. Mergel is een afzettingsgesteente bestaande uit een mengsel van klei en fijn verdeelde kalk.
Het ontstond door opeenstapeling van dode diertjes met een kalkskelet op de bodem van de Krijtzee die hier tientallen miljoenen jaren geleden aanwezig was. Tussen de mergel zitten klompen silex of vuursteen. Het is een erg hard gesteente dat voornamelijk aangetroffen wordt in opgevulde graafgangen van kreeftachtigen. In de prehistorie gebruikte de mens silex voor het maken van wapens en andere gebruiksvoorwerpen. De Romeinse schrijver Plinius sprak van de steen die met een mes gesneden kon worden. De ontginning van de mergel begon in de 13de eeuw. De uitgekapte of uitgekapte mergel werd gebruikt als bouwsteen maar ook als bemesting en later voor de fabricatie van cement. Het mergelland werd door de mens afgegraven en uitgehold.
Vandaag zijn er nog tal van groeves actief. De ontginning zorgde voor het ontstaan van indrukwekkende gangenstelsels die ook gebruikt werden als schuilplaats in oorlogstijd. In de tweede wereldoorlog ging het plaatselijke leven gewoon door in de grotten: er waren slaapkamers, keukens, kapsalons en zelfs geboortehuizen. Tegenwoordig vindt in de gangenstelsels van Wonck de champignons kweek plaats. De Jeker, een zijrivier van de Maas, heeft de bovenste krijtlaag diep ingesneden en steile valleihellingen doen ontstaan. Die valleihellingen zijn geschikt voor hoogstamboomgaarden. Boven op het plateau vind je akkers en in de natte vallei weilanden. In dit afwisselend landschap met veel kleine landschapselementen voelt de das zich thuis. We zullen deze kleine beer waarschijnlijk niet ontmoeten, maar tijdens de wandeling zullen we in de bermen van de holle wegen wel hun burchten zien.
De dorpjes in het dal van de Jeker verwierven sinds de achttiende eeuw faam door de productie van strohoeden. De hoeden werden uitgevoerd tot ver in het buitenland. Toen de hoedenproductie het door nieuwe modes en concurrentie uit het verre oosten moeilijk kreeg in het midden van de 20ste eeuw, bracht een industrieel uit Parijs wat zwamvlok mee van de beroemde Parijse champignons. Hij startte de champignonkweek in de grotten van Jekervallei, die zich uitstekend toe leenden voor deze cultuur.
Wij hebben controle in de grotten, en daarna wandelen we door Wonck, komen aan de Roserairie de la vallee een prachtige tuin en oude boerderij, we wandelen verder en komen aan een huis van mergel hier word uitleg gegeven over de zwaluwen, een mooi plekje is het. Nog wat verder en we komen aan het einde van de wandeling gewoon prachtige wandeling.
Het klein geaderd witje (Pieris napi) is een dagvlinder uit de familie Pieridae, de witjes. Het klein geaderd witje komt in grote delen van Europa. De vlinder vliegt van zeeniveau tot 2000 meter in berggebied. Het stelt geen specifieke eisen aan zijn omgeving en kan daarom overal worden aangetroffen. Als waardplant verkiezen ze kruisbloemigen. De vleugel heeft een lengte van 20 tot 24 millimeter en is sterk geaderd. De vlinders komen in twee tot drie generaties voor. De vliegtijd is van april tot en met november. Ze overwinteren in het popstadium.
Vandaag even wandelen geweest met Jefke, hij heeft gisteren zijn pootje gekwetst en kan nog niet veel lopen, we zijn toch even met hem weggeweest naar Rullingen.
14E HASTIERE - DINANT / BATTEURS DE CUIR. / DINANT 08/05/2010.
14E HASTIERE-DINANT .
BATTEURS DE CUIR.
DINANT.
Om 9h30 moeten we aan het casino in Dinant zijn om de boot te nemen naar Hastiere.
Van waaruit we terug wandelen naar Dinant. Een 20 kilometer voettocht in een van de mooiste valleien van ons land. Unieke landschappen, fauna en flora buiten de gebaande wegen, maar vooral en overal merk je de getuigen van een rijk en vaak triest verleden. Je vindt ook overal mogelijkheden in perfecte harmonie met de overweldigende natuur.
De Maas: een gelukkige en beschermende rivier, levendig en historisch, stil en geraffineerd, jong en mooi; deze Maas geeft een sereen beeld aan zijn dichte bossen. De Maas is als een stromend gedicht langs een heroïsch en fascinerend verleden. Wij genieten van de tocht met de boot met prachtige zichten op de vallei. De rotsen zijn indrukwekkend.
We komen langs het kasteel van Freÿr. Historisch Erfgoed van Wallonië. Het geklasseerde kasteel Freÿr, met zijn tuinen en zijn unieke ligging in de vallei van de Haute-Meuse. Het kasteel is een mooi en het oudste voorbeeld van de Maas Renaissance stijl. De verschillende zalen in het kasteel vertellen de geschiedenis van België. De tuin heeft alle karakteristieken van een Franse tuin. Je vindt er 30.000 m2 hagen in haagbeuk, 9 waterbekkens, 33 sinaasappelbomen en een gedecoreerd paviljoen. Wij komen uiteindelijk aan in Hastiere.
Hastière was en is nog steeds een doorgangscentrum, een ontmoetingsplaats. Het is dan ook niet verwonderlijk dat in de 10de eeuw rondtrekkende Ierse monniken een abdij stichtten bovenop een oude, aan de god Mercurius toevertrouwde, tempel. De abdij was bedoeld om reizigers, vreemdelingen en armen op te vangen. De Romaanse kerk, gebouwd in 1033-1035, werd zo getuige van de activiteit, de voorspoed en de lotgevallen van de inwoners. In 1568 werd de kerk in brand gestoken door de Franse Hugenoten, in 1793 werd ze verwoest door de revolutionairen ; ze werd heropgebouwd en is momenteel één van de mooiste exemplaren van de Romaanse Maaskunst.
Wat moet je het meest bewonderen aan deze kerk ? De imposante toren ? De majestueuze grootsheid ? Het volume ? De eenvoud of de inplanting langs de Maaskant op een doorwaadbare plaats van de Maas, waar de mensen mekaar konden ontmoeten ? Wie er als bezoeker passeert, ontdekt er prestigieuze stukken die de geschiedenis van de regio weergeven: het oudste Belgische koor (13e eeuw), muurschilderingen (13e eeuw), grafstenen uit verschillende eeuwen, een schitterende beeldengroep: een Romaanse maagd, een kruisweg uit de 15e eeuw en werken van Lambert Lombard uit de 16e eeuw en de triptiek van Auguste Donnay, de martelaar sint Walherius. Wat echt een diepe indruk nalaat, is de rijkdom van de crypte onder het altaar: muuropschriften uit de 11e eeuw, Merovingse sarcofagen, oude relikwieën en andere overblijfselen. De bezoeker wordt zich hier bewust van zijn verleden en van zijn Romaanse wortels.
Na het bezoek aan de kerk wandelen we verder het is een pracht van een tocht met veel mooie plekjes. We komen in Waulsort en wandelen voorbij het kasteel van Freÿr,maar ook de natuur is buitengewoon mooi, de hellingen vol met Daslook.
Het volgende dorp is Falmignolil wij steken de helling over en komen zo aan de Lesse, weer wandelen we verder en komen zo terug aan in Dinant. Met zijn Citadel, de rotsen en vele prachtige oude gebouwen. Een heel bijzondere wandeling met veel erfgoed en natuur.
MARCHE DE SEMAINE / LES PETITS PAS FUMALOIS / FUMAL 05/05/2010.
17E MARCHE DE SEMAINE.
LES PETITS PAS FUMALOIS.
FUMAL.
Als u het dorpje binnenrijdt via de route van Warnant biedt het geheel van gebouwen van het kasteel, die tevoorschijn komen uit een dichtbegroeide beplanting, een heel coherent en uitzonderlijk zicht.
Fumal heeft de vorm van een ster, omgeven door vele bossen. Dit dorp ligt in de vallei; de rotsachtige landschappen van schist en kalk zijn typisch voor de Maasvallei. Het dorp ziet er dus anders uit dan de andere dorpen van de gemeente. Het dorp bestaat uit twee delen, elk aan weerskanten van de Mehaigne. De meeste huizen staan op de hellingen van de vallei, langs de straten die loodrecht staan op het reliëf. De ligging van de huizen die loodrecht staan op het reliëf en de afwezigheid van huizen onderaan de vallei geven geen duidelijk afgebakend gegroepeerd beeld van het dorp. De echte dorpskern ligt op de linkeroever van de Mehaigne in het zuiden. Het centrum ligt rond de twee grote boerderijen, de "Dîme" of "Des Dames" en de "l'Escaille". De wijken "la Basse" en "Trous", langs de Mehaigne, zijn dicht bevolkt en herbergen de oude gemeenteschool.
La vieille cense, een huis met leistenen daken dateren van de XVIe eeuw (1564). Het gebouw heeft een mooie homogene gevel in kalksteen uit de gotiek-renaissance met ramen met lateien in accoladebogen. Sint-Martijn kerk, gotische gebouw in kalksteen van de XVIe eeuw is grondig gerestaureerd in 1884. Het glas-in-loodraam (XIXe eeuw) van het noordelijke dwarsschip toont de wapenschilden van de familie Fontbaré die Fumal verwierf in de XVIIIe eeuw. Na de revolutie stamden verschillende plaatselijke burgemeesters uit deze familie. Vlakbij de ingang van het park werd een kapel gebouwd ter herinnering aan een van de leden van deze familie. De muren in schist, langs de begraafplaats, zijn overblijfselen van de oude burcht (XIIe en XIIIe eeuw). Wij wandelen door de prachtige omgeving, met veel natuur in het Natuurpark van de Valleien van de Burdinale en de Mehaigne.
We wandelen in Marneffe en Huccorgne twee dorpen uit Burdinne en het natuurpark. Dit stukje Haspengouw is zeker de moeite. We genieten van de wandeling.
In deze streek zijn nog verschillende mooie plekjes, we bezoeken er een paar: LES WALEFFES
Les Waleffes is een kasteel gelegen in de gelijknamige Belgische deelgemeente Les Waleffes. Het kasteel behoort tot het belangrijkste deel van het cultureel erfgoed van Wallonië.
De eerste eigenaar was Blaise Henri de Cort (1661-1734) een rijke Luikse munitiefabrikant. Hij was krijgsheer en dichter. Het complex omvat een kasteel, in classicistische stijl, waarvan de bouw in 1706 werd gestart onder leiding van de Franse ingenieur J. Verniole. Het woongedeelte ligt centraal en heeft aan het uiteinde twee symmetrische vleugels. En een kasteelhoeve met een 32 m hoge duiventoren. Een prachtige omgeving met hoogstamboomgaarden en weilanden.
Wat verder komen we in FAIMES Meer naar het noorden toe is het dorpje Saives gelegen, een prachtvoorbeeld van de Lumières-architectuur in het Luikse land. De kapel van Notre Dame en Saint Lambert is een uniek bouwwerk, dat tegen 1754 werd herbouwd door Lambert van den Steen, abt van Amay en heer van Saives.
In de directe omgeving werd in de 17de en 18de eeuw de kasteelboerderij opgetrokken als zetel van de oude heerlijkheid. De andere kasteelboerderij (kasteel Pecsteen) dateert uit dezelfde periode en vult het geheel wonderwel aan. Een prachtige plek met uitzonderlijke gebouwen. Zo hebben we een prachtige dag gehad in Waals Haspengouw.
De vuurwants is een bontgekleurde soort die een overwegend helder rode kleur heeft met een karakteristiek patroon van zwarte lichaamsdelen en vlekken en hieraan is te herkennen. De wants komt in grote delen van Europa voor en is ook in België en Nederland te vinden. De wants is voornamelijk een planteneter die soms dode of levende insecten eet. De wants kan niet vliegen en is soms massaal aan te treffen bij lindebomen en andere planten die gegeten worden.
Het dorp is gelegen tussen Epen en Vaals aan de Mergellandroute, met uitzicht op het Geuldal. Tot het dorp Vijlen behoren de buurtschappen Camerig, Harles, Rott, Melleschet en Cottessen. Hier zijn ook nog de oude vakwerkhuisjes te zien. Het van oudsher tot de heerlijkheid Vijlen behorende gehucht Mamelis valt tegenwoordig officieel onder het nabijgelegen dorp Lemiers. Vijlen, met de gehuchten Cottessen en Camerig, is een paradijs voor de wandelaar.
De statige toren van de St. Martinuskerk torent fier en vooral hoog boven het landschap uit. Van verre is dit Vijlense Godhuis zichtbaar en manifesteert zich daardoor als oriëntatiepunt bij talloze wandelaars. De uitgestrektheid van de Vijlenerbossen vormt een aparte attractie. Aan alle kanten omzoomd door veelal steile hellingbossen, is het plateau een eldorado voor de echte wandelaar. Vijlen ligt op een hoogte van 200 meter boven NAP en is daarmee het hoogst gelegen dorp van Nederland. In Vijlen was een van de oudste nederzettingen van Zuid-Limburg te vinden.
Het dorp heeft een markante kerk uit het midden van de vorige eeuw, maar het ontleent zijn recreatieve aantrekkingskracht vooral aan het grootste loofhoutcomplex in Limburg, een bosgebied van meer dan 600 ha, zeer geliefd bij de wandelaars. Wij genieten van deze prachtige streek met zijn bossen en de kleine gehuchten met nog vele en waardevolle vakwerkhuizen. Het is goed om te zien hoe men hier met zijn erfgoed omgaat, het koestert en het veilig stelt voor de toekomst waardoor wij ervan kunnen blijven genieten en nog vele duizenden wandelaars na ons.
Wat is er mooier om een vakwerkhoeve midden in de velden te zien, gewoon prachtig. Wandelend door dit prachtige landschap met zijn holle wegen en groene weilanden, genieten van de natuur, nu en dan worden we voorbij gevlogen door een vlinder, de vogels fluiten hun lente lied, de schapen met hun lammeren gewoon buiten gewoon. Wat moeten we nog meer hebben om een fijne dag te hebben, al wandelend met ons twee en Jefke die ons vergezeld. Zo wandelen we verder tot we weer terug in Vijlen komen.
Nog wat bij gepraat met onze wandelvrienden en een dikke bedankt aan de wandelvrienden van Vijlen voor de prachtig tocht. Tot volgende keer dan maar weer.
MARCHE DES TROIS VILLAGES / GROUPE SPORTIF JAUCHOIS / JAUCHE - ORP-JAUCHE 01/05/2010.
37E MARCHE DES TROIS VILLAGES.
GROUPE SPORTIF JAUCHOIS.
JAUCHE ORP-JAUCHE.
Haspengouw is een uitgestrekte streek die op het grondgebied ligt van de provincies Brabant, Limburg, Namen en Luik, en tot aan de Maasvallei reikt. Het is een van de rijkste landbouwstreken van het land. De rijkdom is af te leiden uit de grote vierkantshoeven, deze hebben nogal eens kasteelallures of een abdijverleden. In Waals Brabant hebben de Grote en de Kleine Gete het landschap geschapen. Hier kunnen we genieten van de stilte en wijde, verre horizonten met prachtige landbouwgronden. Orp-le-Grande is een belangrijk toeristische centra, maar ze zijn eigenlijk nog maar weinig gekend door het grotere publiek. Hierdoor kunnen wij ongestoord wandelen in deze prachtige streek.
Wij wandelen vandaag in Orp-Jauche; niet alleen is dit Haspengouwse landschap rond de Getevallei bijzonder mooi, maar vrijwel elk dorpje kan hier uitpakken met een kerkje dat nog in meerdere of mindere mate Romaans is. Wij vertrekken in Orp Jauche aan het oude station, en wandelen langs de oude spoorweg. Prachtige zichten over het landschap in de weilanden liggen koeien met grote horens mooi om te zien, wij wandelen verder mooi zichten over het landschap met weilanden vol met gele paardenbloemen.
Zo komen we in Orp- le-Petit, hier in een oude hoeve is de toeristische dienst en ook controlepost voor de wandeling. Naast de toeristische dienst een prachtige woning en tegenover de kerk. Wij wandelen wat verder en komen aan de grote Herenhoeve met twee vierkante torens gelegen langs de beek. Met een grote binnenkoer en een prachtig wit woonhuis. Een prachtig geheel op de zijgevel staat 1728 als datum.
Wij wandelen verder langs een mooie bomendreef en langs de watermolen. Wij klimmen uit het bos en komen zo op een openvlakte. Hier hebben we een prachtig zich op de wolken, ze vormen mooi figuren in de lucht, soms moet je ook eens naar de hemel kijken. Wij komen aan het Roze kasteel in Orp le Petit. Hier hebben ze schandpaal terug geplaatst en neemt nu een mooie plaats in de weide voor het kasteel.
Wij komen terug in het centrum en dan wandelen we terug naar Jauche. Door een mooie holleweg en langs de Molen van Jauche wij wandelen even naar het centrum om het kasteel van Jauche even te bekijken. Van het 17de eeuwse slot van de Heren van Jauche resten het hoofdportaal en twee vierkante torens met Barokke dakbekleding.
De kerk is ook open en wij gaan even binnen kijken. Een prachtig altaar en preekstoel. Wij wandelen terug naar ons vertrekpunt. Een mooie wandeling met vele prachtige gebouwen in een mooie streek: Haspengouw.
