"Het verhaal van Zuster Kat Fael." Of hoe een gevonden poezennestje nog goed terecht komt! (klik op bovenstaande foto) ---------------------
Growing old is mandatory. Growing up is optional. ----- Ouder worden is onvermijdelijk. Volwassen worden niet!
Als je op de groene button klikt kom je op de site van het baby-poezen-opvangcentrum van "Den Dierenvriend". Hét adres om een jonge poes te adopteren! Ga eens kijken en zeg het voort aan andere dierenvrienden aub!
Zoek je een speciaal onderwerp waarover ik ooit iets schreef? Tik dan hieronder een trefwoord in!
Zoeken in blog
Klik op het envelopje om mij een mailtje te sturen
We don't stop playing because we get old... We get old because we stop playing! -------------- We stoppen niet met te spelen omdat we oud worden... We worden pas oud als we stoppen met spelen!
Je kan maar 1 week tegelijk bekijken op mijn blog. Anders gaat het te traag open. Wil je zien wat er vorige week op stond? Klik dan op de data hier onder!
In elke 50-plusser zit een verbijsterde teenager die zich afvraagt wat er gebeurd is.
Leonardo da Vinci (1452-1519)
Italiaans kunstenaar
Als ik in de hemel kom, dan wil ik
daar graag een kat op schoot hebben.
Jan Wolkers (°26-10-1925)
Nederlands schrijver en columnist.
Katten haten dichte deuren; het
maakt niet uit aan welke kant ze staan. Als ze buiten zijn willen ze naar binnen, en
als ze binnen zijn willen ze naar buiten.
Lilian Jackson Braun (1916)
Amerikaans schijfster
Laten we eerlijk blijven; de meesten van ons
vinden het wel leuk als onze katten een tikje gemeen zijn. Ik zou me in ieder geval niet echt op mijn
gemak voelen in het gezelschap van een kat die in huis rondliep met een heilige
uitdrukking op zijn snuit.
Beverly Nichols (1898-1983) Engels
Schrijfster
Eén kat
leidt tot de volgende.
Anoniem
Katten bereiken
moeiteloos wat wij mensen niet kunnen: door het leven gaan zonder lawaai te
maken. Ernest Hemingway (1898-1961) Amerikaans
schrijver
Er zijn twee
manieren om de ellende te ontvluchten: muziek en katten. Albert Schweitzer (1875-1965) Theoloog,
filosoof en dokter.
Katten schijnen uit te gaan van het principe
dat het nooit kwaad kan om te vragen wat je
wilt.
Anoniem
Katten zijn
delicate wezens en ze kunnen de meest uiteenlopende kwalen krijgen, maar ik ben
nog nooit een kat tegengekomen die aan slapeloosheid
leed. Joseph Wood Krutch(1893-1970)
Amerikaans schrijver
Als u in een
gracht valt kunt u best angstig miauwen, want een kat willen we wel eens
redden. Toon
Verhoeven
Lang geleden werden de katten als goden
gezien. Dit zijn ze nooit vergeten.
Anoniem
Cat Proverbs
You will always be lucky if you know how to make friends with
strange cats. Colonial
In a cat's eye, all
things belong to cats. English
No matter how
much cats fight, there always seems to be plenty of kittens. Abraham Lincoln
Dogs come when they're called; cats take
a message and get back to you later. Mary
Bly
There are two means of refuge from the
miseries of life: music and cats. Albert
Schweitzer
Settling a dispute through the law is like losing a cow
for the sake of a cat. Chinese
A cat goes to a
monastery, but still she remains a cat. Congolese
The cat is a saint when there are no mice
about. Japanese
The cat is a lion to the
mouse. Albanian
A house without either a cat or
a dog is the house of a scoundrel. Portuguese
The kind man feeds his cat before sitting
down to dinner. Hebrew
Handsome cats and fat
dung heaps are the sign of a good farmer. French
Beware of people who dislike cats. Irish
Who cares well for cats will marry as happily as
he or she could ever wish. French
An old cat
will not learn how to dance. Moroccan
A cat
will teach her young ones all the tricks, except how to jump backwards. Netherlands Antillean
When the mouse laughs at the cat,
there's a hole nearby. Nigerian
As every cat
owner knows, nobody owns a cat. Ellen Perry
Berkeley
If you play with a cat, you must not mind her
scratch. Yiddish
To live long, eat like a cat,
drink like a dog. German
A cat has nine lives;
for three he plays, for three he strays, and for the last three he
stays. English-American
A cat with a straw tail
keeps away from fire. English
Those that
dislike cats will be carried to the cemetery in the rain! Dutch
After dark all cats are leopards. Native American (Zuni)
If stretching were wealth, the
cat would be rich. African
One should not send
a cat to deliver cream Yiddish
The cat--moon
eats the gray mice of night. Western
Europe
When the cat's away, the mice will play. Western Europe
It's for her own good that the cat
purrs. Irish
Cats don't catch mice to please
Khoda(God). Afgani
Fat cats and thin birds can
share a yard, but thin cats and fat birds no way! Rosicrucian
Like the cat in the tree, getting caught up
in the chase can leave us in an awkward place. Rosicrucian
The cat laps the moonbeams in the bowl of
water, thinking them to be milk. Zen Saying
If
men were now to turn their hostility towards the cat, it would not be long
before the domestic cat became a wild animal. Nigeria
In even a cat the Buddha-nature exists. Japanese Buddhist
It is useless to show the gold piece
to a cat. Zen Saying
Nature breaks through the
eyes of the cat. Irish
It's a brave bird that
makes its nest in the cat's ear. Hindi/Indian
A
rat who gnaws at a cat's tail invites destruction. Chinese
He who does not feed his cat will feed rats.
Dogs are
dogs, but cats are people.
When the cat and mouse agree, the grocer is ruined. Iranian
Beware of the cat that licks from the front but claws from
behind. Old English Proverb
A trapped cat becomes a lion. Old English
Proverb
Life's like cat vomit; if you don't clean it up right away,
you're going to step in it. Xnterna
Drowsing, they take the noble attitude of a great sphinx, who,
in a desert land, sleeps always, dreaming dreams that have no end. Charles Baudelaire
Of all God's creatures, there is only
one that cannot be made slave of the leash. That one is the cat. If man could be
crossed with the cat it would improve the man, but it would deteriorate the
cat. Mark Twain
One cat just leads to another. Ernest
Hemingway
The cat is nature's beauty. French
The dream of cats is all mice. Egyptian
I have studied many philosophers and many cats. The wisdom of
cats is infinitely superior. Hippolyte Taine
No heaven will not ever Heaven be; unless my cats are there to
welcome me. Scottish
Dogs see people as companions; cats see people as staff.
It is better to feed one cat than many mice. Norwegian
The cat does not negotiate with the mouse. Robert K. Massie
You see, the wire telegraph is a kind of a very, very long cat.
You pull his tail in New York and his head is meowing in Los Angeles. Do you
understand this? And radio operates exactly the same way: you send signals here,
they receive them there. The only difference is that there is no cat. Albert Einstein
When the cat is not home, the mice will dance on the
table. Dutch
When a Cat adopts you there is nothing to be done about it
except put up with it until the wind changes. T.S.
Eliot
A cat in her house has the teeth of a lion. Somali
A kitten can catch only a baby mouse. Ghana
The naming of cats is a difficult matter. It isn't just one of
your holiday games. You may think at first I'm mad as a hatter when I tell you a
cat must have three different names... T.S. Eliot
I love cats because I enjoy my home; and little by little, they
become its visible soul. Jean Cocteau
God is really only another artist. He invented the giraffe, the
elephant and the cat. He has no real style, He just goes on trying other
things. Pablo Picasso
The man who carries a cat by the tail learns something that can
be learned in no other way. Mark Twain
What greater gift than the love of a cat? Charles Dickens
Katten laten pootafdrukken achter op je hart. Uit "Citaten voor een katten liefhebber."
Het begrip rust komt tot uiting in een zittende kat. (Jules Renard)
Het enige mysterie aan katten is waarom ze ooit besloten hebben huisieren te worden. (Compton Mackenzie)
Als een een hond op je bed springt, doet hij dat omdat hij graag bij je wil zijn. Als een kat op je bed springt, doet ze dat omdat ze je bed zo lekker zacht vindt. (Alisha Everett)
Het is onmogelijk om niet vertederd te raken bij de aanblik van een of meer kittens. (Cynthia E. Varnado)
De kat zou's mans beste vriend kunnen zijn, maar ze zou zich nooit verlagen om dat toe te geven.
Probeer nooit koppiger te zijn dan een kat. (Ropbert A Heinlein)
Laat iets van de rust van een kat op mij overgaan. (David Harold Rowbothom)
Je bent pas iemand als je door een kat bent genegeerd.
Katten : net zo soepel als hun schaduw, de wind krijgt geen vat op ze.
Ze glippen slank en stil, door spleten, kleiner dan zijzelf. (A S J Tessimond)
Het verschil tussen katten en honden is dat honden komen als ze geroepen worden, terwijl katten een boodschap aannemen en later contact opnemen.
Ik meen het oprecht als ik zeg dat ik van katten hou... Een kat is een dier dat meer menslijke gevoelens heeft dan de meeste andere dieren. (Emily Bronte)
Vrouwen en katten doen waar ze zin in hebben, en mannen en honden kunnen daar maar beter mee leren leven. (Alan Holbrook)
Eén reden waarom kattenliefhebbers volgens mij katten bewonderen, is hun superioriteitsgevoel. Het lijkt alsof ze overal een meester in zijn, ongeacht wat ze doen of pretenderen te doen. Zelden zie je een kat die in verlegenheid verkeert. Ze hebben geen geweten, en ze hebben nooit ergens spijt van. Misschien zijn we stiekem jaloers op ze. (Barbara Webster)
Katten zijn bedoeld om ons te leren dat niet alles in de natuur een functie heeft.
Als je de beste zitplaats in huis wilt, zul je de kat moeten verplaatsen.
Katten zijn slimmer dan honden. Je krijgt acht katten nooit zo gek dat ze een slee door de sneeuw gaan trekken. (Jeff Valdez)
Onlangs heeft iemand me een schattig katje gegeven... en nu is het katje van mening dat iemand mij aan hem heeft gegeven. (Evelyn Underhill)
Het viel als snel op dat de kat nergens te bekennen was als er iets gedaan moest worden. (George Orwell)
Katten die een goed tehuis hebben, zijn eraan gewend dat er de hele tijd tegen hen wordt gepraat. (Lettice Cooper)
Van alle schepselen Gods is er maar 1 dat zich niet laat onderwerpen. Dat is de kat. Als de mens gekruist zou kunnen worden met de kat, zou dat voor de mens een verbetering betekenen, maar voor de kat een verslechtering. (Mark Twain) Katten zijn net als mannen : enorme charmeurs. (Walter Savage Landor)
Het is nauwelijks te geloven, maar sommige mensen beweren dat hun katten bijna menselijk zijn - en dat bedoelen ze dan als een compliment.
Wat katten het belangrijkst vinden aan mensen is niet hun vermogen om voedsel te produceren (want dat vinden ze vanzelfsprekend), maar hun amusemenstwaarde. (Geoffrey Household)
Ik zou een kat nooit kunnen kwetsen, ook al kan ik tegen mensen soms ronduit agressief zijn. (A.L. Rowse)
Geen huis is compleet zonder het getrippel van kleine kattenpootjes.
Is het niet prachtig hoe katten vrienden kunnen maken en mensen kunnen beïnvloeden zonder ook maar ooit een boek te lezen.
De kat heeft honger als zij met een broodkorst genoegen neemt. Katten zijn mysterieuze wezens. Er gaat meer in die hersentjes om dan we beseffen. (Sir Walter Scott)
Als ik met mijn kat speel, dan is het niet echt duidelijk of ik me nu met haar amuseer, of zij met mij. (Michel Eyquem De Montaigne)
Mijn poezenverhalen vinden jullie door in de linkerkolom op de foto van de betreffende poes te klikken. En als je op "Poezenstrips" klikt kan je lezen wat mijn poezen onderling allemaal zitten te roddelen... Mijn reisverhalen van Thailand, Egypte en Noorwegen staan ook in de zijkolom. "Mijn Jeugdherinneringen" beschrijven de jaren 60 in Antwerpen. Veel plezier!
15-11-2010
Momenten met Cadfael.
Tussen al de drukke werkzaamheden door (kasten maken, muren afbreken, terras proberen te redden...) zijn de momenten die ik met Cadfael deel een oase van plezier...
De oude speeldoos is ondertussen aan een derde leven begonnen.
Zijn naam was Fleming, hij was een arme Schotse landbouwer. Op een dag, tijdens zijn werk, hoorde hij een schreeuw om hulp die uit een nabijgelegen moeras kwam. Hij liet alles vallen en liep naar het moeras. Met zijn heupen tot in de zwarte smurrie, zag hij een bange jongen gillen en worstelen. De landbouwer Fleming redde de jongen van een langzame en angstaanjagende dood.
De volgende dag kwam een koets aan bij het huis van de boer. Een elegant geklede man stapte uit en introduceerde zich als de vader van de jongen die boer Fleming had gered. "Ik wil u terugbetalen," zei hij. "U redde het leven van mijn zoon." "Meneer, ik kan niets aanvaarden voor wat ik deed" antwoordde de Schotse landbouwer. Op dat ogenblik verscheen de eigen zoon van de landbouwer aan de deur van de boerderij. "Is dat uw zoon?" vroeg de edelman. "Ja" antwoordde de landbouwer trots. "Ik wil met u een overeenkomst maken. Laat me hem van het niveau van onderwijs voorzien zoals die waarvan mijn eigen zoon zal genieten. Hij zal zonder twijfel een mens worden waar wij beiden trots zullen op zijn." En zo gebeurde.
De zoon van Fleming studeerde op de beste scholen en hij behaalde op St.Mary, de Medische School van het Ziekenhuis in Londen, een diploma, en werd over de hele wereld bekend als Alexander Fleming, de uitvinder van de penicilline.
Jaren later, werd de zoon van de edelman die uit het moeras was gered, getroffen door een longontsteking. Wat redde dit keer zijn leven? Penicilline.
De naam van edelman? Lord Randolph Churchill.
De naam van zijn zoon? Winston Churchill.
Ooit zei iemand: "What goes around comes around"... Of "wat je geeft, krijg je ooit terug..."
Op zondagmiddag worden er pistoleekes met hesp gegeten en de traditie vereist dat dan de katten elk om beurten hun stukjes hesp mogen komen halen. (Slechte opvoeding, ik weet het, maar daar trek ik me op mijn leeftijd gene choco meer van aan.) Voor zo'n jonge fransman is dat natuurlijk niet zo evident. Zeker niet omdat in 't begin zijn ietwat wilde "bosgewoonten" er nog ingebakken zaten en hij altijd vreesde om eten te kort te komen. Maar de laatste dagen gaat dat al een stuk vlotter. Hij beseft nu dat hier in huis altijd wel iets te vinden is en dat het niet nodig is om voor zijn etenspotje te gaan zitten grommen zodat toch maar niemand zijn baby-korrels zou afpakken. Hij geraakt gecivisiliseerd. Stilaan. Maar vreemde zeden en gewoonten aanleren is voor niemand eenvoudig, en de taal durft ook al eens voor misverstanden zorgen.
Cadfael : "Alors? 't Is oeij oeacht ier gewoon zo?" Nemuri Neko : "Ja, ge wacht tot de pa zijn hand uitsteekt en u een stukske hesp aanbiedt."
Cadfael : "En dan oeij pakken dat zo rap mogelijk?" Hanuman : "Nee. Wij besnuffelen dat eerst. Om te checken of dat wel echt het goede merk van hesp is."
Cadfael : "Esp is vlees hé? Oh, maar moi, ik vind alle esp lekker!" Hanuman : "Dat kan zijn, maar wij controleren dat toch eerst." Phineas : "En zeker op versheid! Dat ze ons geen hesp van eergisteren voorschotelen die ze zelf niet meer lusten!"
Phineas : "Jaja Cadfael, ge kunt in dit huishouden nooit zeker genoeg zijn." Hanuman : "Maar 't is in orde hoor Phineas. Het is Leielander en hij is vandaag gekocht." Cadfael : "Maman!! Ils parlent trop vite! Je ne les comprends pas!!!"
Phineas : "Vooruit, ik doe het één keer voor en dan is het aan u!"
Cadfael : "Comme ça Phineas?" Phineas : "Nee, ze verwachten wel een beetje meer show. Eens onnozel springen ofzo..."
Phineas : "Het devies hier in huis is : 'Geen kaas, geen spektakel', dus ge zult toch voor een beetje meer ambiance moeten zorgen als ge veel wilt krijgen." Cadfael : "'Pas de fromage? Pas de spectacle?' Mais c'est du jambon! Et je ne veux pas de fromage! J'aime beaucoup plus le jambon! Alors... je ne dois pas faire du spectacle quand même?!"
Pa : "Cadfael, de hand die u voedt gaat ermee stoppen als ge nu niet onmiddellijk terug Vlaams begint te spreken." Cadfael : "OK. Papa." (Eigenlijk is dat ook Frans, mais papa ne comprend pas mijn grapje! )
Phineas : "Zeg Cadfael... en waarom lust gij eigenlijk geen kaas? Gij zijt toch een Fransman? Allez, een Fransmanneke." Cadfael : "In de bos was geen kaas. Ik at altijd jambon met de pluimkes nog aan."
Cadfael : "Papa? Ier zitten keen pluimkes aan?" Pa : "Hesp heeft geen pluimkes." Cadfael : "Chez nous en France- Pa : "Vlaams Cadfael, Vlaams!" Cadfael : "Bij ons in France adden alle oiseaux, allez, comment le dire?..." Pa : "Vogelkes." Cadfael : "Oui. Vogelkeus. Bij ons in France adden alle vogelkeus pluimen!"
Pa : "Hesp komt niet van vogelkes, die komt van varkens. Hesp is geen gevogelte, het is vlees." Cadfael : "Ah! De la viande, comme des souris? Pardon. Vlees! Zoals de muis?!" Pa : "Ja, maar dan een muis van groot formaat. Een die niet in 't wild leeft maar speciaal gekweekt wordt om op te eten. En dan wordt die gekookt en in schijfjes gesneden, en in plastic verpakt, en dan gaat papa die in de winkel kopen..."
Cadfael : "Ohlala... La vie est complexe ici... Ce ne sera pas façile de m'-" Pa : "Vlaams Cadfael! Vlaams, nom de dieu!!!" Cadfael : "OK papa."
In een van de volgende strips zullen jullie Cadfael's avonturen in de struiken en boompjes in de tuin kunnen zien. Eigenlijk meer mijn avonturen...
Marleen, Nilleke, Redpoppy, Nicole, Klaproosje, Fred, Mare, Viva, Fernanda, Chris, Lilith, Rita en Lisette hebben zijn volledige naam bij mekaar gepuzzeld! Lisette en Jan hebben de voornaam gevonden. Ik ben dus al aan meer dan 10 mensen geraakt die het raadsel opgelost hebben. Dikke proficiat aan al mijn onvermoeibare detectives!!!
Zijn geboorteplaats... De Pont du Gard in de buurt van Nîmes. Zijn achternaam is dus "de Nîmes"
Hij bleef me volgen... Tja... De rest van dat wonderlijke gebeuren lezen jullie binnenkort wel in mijn reisverhaal.
En nu die voornaam... Welke boeken lees ik zo graag in bed omdat ze zo ontspannend zijn?... De detective verhalen van Ellis Peters die zich in de middeleeuwen afspelen en waarvan het hoofdpersonage "Father Cadfael" is. En nu iets over mijn tips... In de zijkolom van mijn blog staat de titel "Het verhaal van Zuster Kat Fael." De eerste zin van die tekst luidt als volgt : De boeken van Ellis Peters over de middeleeuwse detective-monnik Broeder Cadfael vind ik heerlijke indommel-lectuur. Dat was toch een waardevolle tip hè!
Dus hier zit hij met zijn frans gezondheidsboekje (ook een verhaal apart natuurlijk ) onze... Cadfael de Nîmes! Roepnaam : Cadfael. Uitgesproken : Kat Fa El. En hij kent zijn naam al goed!
Cadfael : "Maman? Zij geloof nu toch ik heb zo'n skone naam? Zal ik mijn 'carnet de santé' tonen? Kunnen zij lees?" Ma : "Een beetje beleefd tegen mijn publiek hé jongen! 't Is niet omdat het niet allemaal superdetectives zijn dat ze niet kunnen lezen! Senioren hebben tegenwoordig weinig tijd, ze hebben wel wat beters te doen dan kattennamen opspeuren. Wees al maar heel blij dat ze uw naam binnen de week gevonden hebben!" Cadfael : "Ja, dat is eigenlijk oeaar. Oeij moeten zijn tevreden. Als uw publiek Fransmannen zouden keweest zijn ad et nog veel langer keduurd..."
Cadfael : "Mmmmmh... Il est quand même beau hein, mon nom?..."
Heel de uitleg hoe deze zonnestraal in mijn leven viel vernemen jullie dus later in het reisverhaal over de Camargue.
Ondertussen gaat de integratie hier verder. Nemuri Neko heeft de rol van baby-sit op zich genomen en dat verloopt geweldig goed. Mathurin, waarvan ik dacht dat hij die kleine een ideale speelkameraad zou vinden, is er niet zo happy mee. En de senioren vinden hem boeiend om zien, ze hebben er geen bezwaar tegen.
Bedankt aan iedereen die mee gepuzzeld heeft, en nogmaals proficiat aan diegenen die het raadsel opgelost hebben!
Morgen de eerste kattenstrip, featuring "Cadfael de Nîmes"!
Ik hoop dat jullie evenveel plezier aan hem gaan beleven als ik en onze Nemuri Neko!
Ik vind de naam van een kat belangrijk. Een edel dier verdient een edele naam. En trouwens je gaat de volgende 10 à 15 jaar met hem delen dus kan je beter een mooie kiezen. Als je maar 1 poes hebt kan je makkelijker een korte naam gebruiken. Als je er 7 hebt ligt het al iets anders. Hoe meer lettergrepen, hoe meer hun naam als een melodietje klinkt en hoe beter ze de namen van mekaar kunnen onderscheiden.
Over enkele uurtjes maak ik de naam van mijn Franse huisgenoot bekend want meer dan 10 mensen hebben hem kunnen raden!
Hieronder het gedicht van T.S.Eliot uit het boek 'Old Possym's Book of Practical Cats'. Het boek waarop de musical Cats gebaseerd is. Hij schreef het gedicht voor zijn kleinkinderen. Eerst de vertaling van Gerrit Komrij, en vervolgens de originele Engelse tekst.
Hoe noem je een kat?
Hoe noem je een kat? Geen eenvoudig karweitje, Dat flans je niet zomaar even te saam; Wie weet denk je: díe heeft ze niet op een rijtje, Als ik zeg: een kat vraagt om EEN DRIEDUBBELE NAAM. Allereerst dus een naam om in huis te gebruiken, Zoals Willempie, Sambal of Jan zonder Blaam, Zoals Tjebbe of Frederik, Droppie of Kuiken- Allemaal hoogst acceptabel qua naam. Er zijn chiquere namen, ze klinken wat beter, Deels voor meneer zelf en deels voor madame: Zoals Plato, Apollo, Electra, Demeter- O, allemaal hoogst acceptabel qua naam. Maar geloof me: een kat eist een naam die bijzonder is, Een naam die een wonder is, uiterst voornaam, Want hóe straalt hij uit dat hij geen slome donder is, Maar juist een seigneur als hij glimt voor het raam? Ik bied je een selectie uit die aliassen, Zoals Snorrescha, Xinix of Oui-doume-ouat, Zoals Bomballerien of, zeg Antimakassa- Titels, nimmer bestemd voor meer dan één kat. Maar inzonderheid is daar die naam nog, die ene, En dat is de naam die je vindt voor geen goud; De naam door geen mensenverstand bij te benen- Die ALLEEN DE KAT ZELF KENT, en stug voor zich houdt. Weet, wanneer je een kat heel intens na ziet denken, De reden is steeds weer: hij zit aangenaam En innig verrukt al zijn aandacht te schenken Aan zijn heerlijke, heerlijke, heerlijke naam: Zijn onzegbaar onzegbare Zegbaaronzegbare Zeer ondoorgrondbare hogere Naam.
The Naming of Cats
The Naming of Cats is a difficult matter, It isn't just one of your holiday games; You may think at first I'm as mad as a hatter When I tell you, a cat must have THREE DIFFERENT NAMES. First of all, there's the name that de family use daily, Such as Peter, Augustus, Alonzo or James, Such as Victor of Jonathan, George or Bill Bailey - All of them sensible everyday names. There are fancier names if you think they sound sweeter, Some for the gentlemen, some for the dames: Such als Plato, Admetus, Electra, Demeter - But all of them sensible everyday names. But I tell you, a cat needs a name that's particular, A name that's peculiar, and more dignified, Else how can he keep up his tail perpendicular, Or spread out his whiskers, or cherish his pride? Of names of this kind, I can give you a quorum, Such as Munkustrap, Quaxo, or Coricopat, Such as Bombalurina, or else Jellylorum - Names that never belong to more than one cat. But above and beyond there's still one name left over, And that is the name that you never will guess; The name that no human research can discover - But THE CAT HIMSELF KNOWS, and will never confess. When you notice a cat in profound meditation, The reason, I tell you, is always the same: His mind is engaged in a rapt contemplation Of the thought, of the thought, of the thought of his name: His ineffable effable Effanineffable Deep and inscrutable singular Name.
Ik heb vandaag een bangelijke dag meegemaakt (de terrasklunzen zijn mijn daktuin verder komen verknoeien), dus ben ik in de stemming om u een bangelijk filmpje voor te schotelen.
In deze film kan je meegenieten van een wandeling die je hoogst waarschijnlijk nooit zelf zal maken. En dat die kerel heeft kunnen filmen tijdens zijn stapje in de wereld vind ik ook héél straffe koffie... Let vooral, na een paar minuten, op de gaten in het verrotte beton.
De natuur is er machtig mooi en het lijkt me een geweldige plek! Jammer genoeg weet ik niet waar het gefilmd is... Het moet er ook heel stil zijn, want echt veel tegenliggers komt hij niet tegen.
Tja... echt veel schot komt er niet in moet ik zeggen... En ik die dacht jullie eens blij te kunnen maken met een andere puzzel dan een fotoraadsel...
Marleen, Nilleke, Redpoppy, Nicole, Klaproosje, Fred, Mare, Viva en Fernanda hebben zijn volledige naam gevonden. Lilith kent zijn voornaam. En Jan heeft ook de voornaam gevonden maar die heeft ondertussen de handdoek in de ring geworpen. (Zijn handdoek zal aan zijn accent circonflexe blijven hangen zijn vrees ik ) Om aan 10 personen te geraken zal er dus nog 1 persoon zijn volledige naam moeten vinden. Dan pas laat ik hem op jullie los...
(Allez, ik geef een kadoke : de eerste letter van zijn voornaam is een C en zijn achternaam begint met een N.)
Ondertussen hou ik hem wel in stilte bezig. Ik heb hem een biljart kado gedaan. Maar ik vrees dat hij toch meer van "jeu de boules" houdt.
Hanuman : "Amai! Gij zijt hier pas en ge krijgt al zo'n sjieke kado! Een biljart! 't Is nog niet niks. Miljaar. In onzen tijd... Dat kregen wij niet als we klein waren zenne!"
C. de N. : "Oeat eeft die bungelende kurkenstop met een billiard te maak?" Hanuman : "Die kurkenstop niks, maar die doos waar ge met uw voeten in staat, dát is uw biljart. Ge zijt echt nog wel héél jong, hé bazeke?... Nog niet veel van de wereld gezien precies."
C. de N. : "Ja oewel! Al meer als kij! Ebt kij al la douce France gezien miskien?! En de Pont du Gard? Om nog te zwijg van de treinstation in Nîmes? En de TGV?"
C. de N. : "Maar dat neemt ni wek dat ik ni veel snap van dezen billiard..."
C. de N. : "De bedoeling is dat ik de ballekes in de gaatjes mik? Maar dat is onnozel. Oeant dan rolle de ballekes ni meer..."
C. de N. : "Ik frees dat dit oeeer iets is dat maman zelf gefabriceer heef. Oui oui, je comprend, moins chèr..."
C. de N. : "Maar deze blauw contraption komt uit ne oeinkel. Miskien is dat plus interessant... 't Is nok wel geen jeu de boules, maar 't ziet er tok al wat plizanter oit."
(Sorry voor zijn taal. Nog een beetje geduld. Hij leert het echt wel.)
Het filmpje doet me denken aan het prachtige boek over een 'kangoeroe-kat' ( ze miste ook het grootste deel van haar voorpoten) namelijk "Oom Whiskers" van Philip Brown. Een schitterend boek voor kattenliefhebbers.
Ik blijf erbij. Minstens 10 detectives moeten zijn volledige naam gevonden hebben voor ik hem op mijn blog gebruik. (Ik heb nochtans al een plezant stripke klaarstaan over de eerste zondagse hesp-bedeling van zijn leven... ) Maar nu eerst back to business.
De stand van zaken : Voor- en achternaam zijn achterhaald door : Marleen, Nilleke, Redpoppy, Nicole, Klaproosje, Fred en Mare. Lilith kent zijn voornaam. En Jan, tja die vond ook de juiste voornaam maar komt met een kompleet verkeerde achternaam voor de pinnen. Ik heb nog nooit een letter a met een accent circonflexe op gezien... Maar 't is alleszins origineel, de Franse taal kan er alleen door verrijkt worden
"Pffffffffff... 't Is ik keef et op! Ier ebt ge em elemaal! Zie, titel van een boek én de naam van de skrijfster! Nu moet ge et toch kunnen raden nietoeaar?"
"Oe? 't Is kij kent de boek nie? En skrijfster ook nie? Maar kij zit ier op blog? Dus... dan ebt gij toch l'internet?! 't Is kij moet opzoek! Chercher! Chercher comme un detective, Nom de Chat!"
Ge ziet mijn kat begint er van te vloeken als een dokwerker! Alstublieft zeg, zo moeilijk is dat nu toch ook weer niet voor jullie, ervaren internetters! Ge maakt me zo wanhopig dat ik me er vanmiddag bij de garage op betrapte dat ik op stap was met...
twee verschillende sokken. Ja, ik heb echt wel iets met sokken blijkbaar.
"Alstoeblief?...Nom de Chat!!! Doe nu toch eens u best! Ik oeil in 't vervolg kunnen speel in plaats van te poseer voor een ridicuul raadsel!"
Onderstaande 5 vrouwelijke detectives en 1 mannelijke hebben zijn voor- en achternaam achterhaald : Marleen, Nilleke, Redpoppy, Nicole en Klaproosje en Fred. (Sjieke naam hé? ) Mare vond tot hiertoe alleen de achternaam. En Jan is nog altijd blijven steken op het tussenvoegsel. Niet moeilijk. Dat heb ik ook prijsgegeven.
"Maman, ils ne trouveront jamais mon nom! Est-ce-que je peux les aider un petit peu car autrement-" "Ja jongen, ge moogt doen wat ge wilt, ge moogt hen helpen, want ik zou zo stilaan wel eens graag verder schrijven aan mijn reisverhaaltjes... Maar bovenal : spreek Vlaams!!! Want ik kan niet foutloos frans schrijven! Hou daar nu alstublief eens rekening mee!"
"OK. Is koed. Oeij zullen ons best doen Vlaams te spreek. Voici, ik keef se een tip! Nu is 't facile hè? Nieoeaar?"
"Ik ka nu dutje doen. Als ik word wakker, ik wil gij hebt mon nom geraden. d'Accord? Maar niet verkeet : 't is ik slaap keen 24 uur aan 1 stuk hé! Dus un peu vite als kij oeilt... Merci."
En mijn eigen kouden tip, sorry, gouden tip : Wie vindt madame Peters haar monnik?
... is blijkbaar niet zo eenvoudig te vinden... De enige die zowel voornaam als achternaam geraden heeft is nog steeds Marleen. Klaproosje, Mare en Redpoppy kennen de achternaam. En het tussenvoegsel is gevonden door Nilleke en Jan.
Na een dag hard werken (door mij, niet door hem) gaat hij 's avonds meestal mee naar vrienden om te relaxen voor TV. Hij voelt zich overal thuis zolang ik in de buurt ben.
"Maman,... waarom zij vinde nie mon nom? C'est quand même triste?..." "Ik weet het schat. Toon alvast uw onderkant maar eens goed, dat ze kunnen zien dat ge een jongetje zijt, dat ze tenminste al stoppen met meisjesnamen door te mailen..."
Ik geef dus nog maar een extra tip, en twee extra letters :
Denk aan een van mijn favoriete auteurs... Ellis P.
Geen tijd voor eigen werk, dus een grapje dat ik onlangs via mail aankreeg :
Een lerares Spaans probeerde aan haar klas uit te leggen dat in het Spaans, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het Engels, zelfstandige naamwoorden mannelijk of vrouwelijk zijn. Het woord 'huis bijvoorbeeld, is in het Spaans vrouwelijk: la casa, potlood daarentegen, is mannelijk: el lapiz. Daarop vroeg een van de studenten: welk geslacht heeft computer? In plaats van direct een antwoord te geven, deelde de lerares de klas op in twee groepen, meisjes en jongens. Zij vroeg hen zelf te bepalen of computer een mannelijk of vrouwelijk zelfstandig naamwoord was. Elke groep moest vier redenen opgeven voor hun keuze.
De groep jongens besloot dat het woord computer zonder twijfel een vrouwelijk woord was (la computadora), omdat: 1. Niemand anders dan de schepper de logica ervan begrijpt 2. De taal waarmee computers met elkaar communiceren onbegrijpelijk is voor alle anderen 3. Zelfs de kleinste foutjes opgeslagen worden in het geheugen, om later terug gehaald te kunnen worden 4. Je, zodra je een band opbouwt met een computer, je je halve salaris uitgeeft aan accessoires
(Maar het wórdt beter)
De groep meisjes echter, constateerde dat computers mannelijk (el computador) moesten zijn, want: 1. Voordat je iets met hem kunt doen, moet je hem aanzetten 2. Ze bevatten veel gegevens, maar kunnen niet zelfstandig denken . 3. Ze worden geacht problemen op te lossen, maar meestal vormen ze zelf het probleem 4. Zodra je er een hebt gekozen, realiseer je je dat je, als je wat langer had gewacht, een beter model had kunnen hebben.
Fotoalbum Kastelen van de Loire. Dag 2. Chateau Chambord.
Het eerste deel van de, euh, "nogal uitgebreide", reportage van het sprookjeskasteel van Chambord Misschien prettig om op deze regenachtige namiddag op het dak van een zonnig kasteel te wandelen?
Marleen heeft én zijn voornaam én zijn achternaam reeds gevonden. Klaproosje en Mare zijn achter zijn achternaam gekomen! En Nilleke kent het tussenvoegsel. Nu ja, wie 't kleine niet eert... Wie volgt?!
"Grand frère, ils ont toujours pas trouvés mon nom et je pense que-"
Nemuri Neko : "Stop! Tais-toi! Ou parle le Néerlandais! Miljaarde! Nu begin ik zélf al frans te spreken tegen dat mormel!"
Nemuri Neko : "Kom klein bazeke, ge moet het leren, hier spreekt men Nederlands. Zeg het me na : 'Lieve lezers probeer nu alstublief mijn naam te raden want mij ma begint het verdraaid vervelend te vinden dat ze mijn naam niet in haar kattenstrips kan gebruiken, en als ons ma lastig wordt dan is ze helemaal niet meer te genieten voor ons.'"
"Pardon??! Mais Nemuri, ça n'est plus une phrase, c'est un discours!!"
Nemuri Neko : "Allez ja, misschien is de zin iets te lang... Probeer het dan zo eens : 'Lieve lezers, raad zo vlug mogelijk mijn naam! Dankuwel!"
"Lieveu leeser, grrraad so vluk mokelik mijn naam! Dankoewel!"
Kom, help me nu uit de patatten :
Zijn Franse achternaam heeft te maken met de buurt waar hij gevonden werd. Zijn Welshe voornaam kunt ge met weinig moeite samenpuzzelen als ge eens in de marge van mijn blog speurt... En morgen krijgt ge nog wat extra klinkers. Ik geef niet op voor ik 10 juiste antwoorden heb.
Slaap er nog eens over. Dat extra uur dat ge vannacht kado krijgt kan misschien helpen...
Sommigen zitten er een beetje gebroken bij... maar zeker niet iedereen is ongelukkig met het terras...
Nemuri Neko : "Kom, laat mij dat eens beoordelen..."
Nemuri Neko : "Het trapje is op zijn minst boeiend te noemen. Zelfs voor een kat is dat een uitdaging. Laat staan voor mijn oude stramme moe..."
Nemuri Neko : "'t Is zo te zien zelfs een uitdaging geworden om in mijn plantenbak te geraken..."
Nemuri Neko : "OK, dat trapje valt dan wel wat tegen. Maar kijk hier!!! Dit is pas plezant!"
Nemuri Neko : "Dit hadden we vroeger niet!! Een heuse kattenkelder! Machtig!"
Nemuri Neko : "Nee serieus, hoe ze over zo'n tof terras met zoveel onverwacht boeiende aspecten durven zeuren, dat snap ik niet..."
Phineas : "Ja, dat vind ik ook. En Muri maak het u toch niet zo moeilijk! Langs hier hoeft ge niet eens te springen! Hier kunt ge gewoon binnen wandelen! Ook aan oudere poezen hun comfort is gedacht! Schitterend gewoon!"
Phineas : " En zo interessant om te zien hoe zo'n vijver er langs onder uit ziet..."
Phineas : "Alhoewel ik op dit moment wel liever een kat met een zwarte pels was geweest..."
Phineas : "Dat wordt straks een flinke wasbeurt, maar 't is wel de moeite waard geweest."
Serendipity : "Dus dit gat hebt ge dichtgemaakt? En dat was nu juist zo'n interessant... Flauw..."
Serendipity : "Maar 't is niet erg. Langs hier kan ik er ook aan..."
Serendipity : "Voilà!"
Serendipity : "Maar op gebied van dat trapje hebt ge gelijk. Dat gebruik ik niet. Dat ziet er echt gevaarlijk uit."
Serendipity : "Daarentegen onder dat trapje... dáár is 't wel heel boeiend..."
Serendipity : "Dit is geen terras meer, dit is adventure island! Geweldig!"
Serendipity : "Alleen spijtig dat ge van speleologie zo vuil wordt..."
Nemuri Neko : "Getest en goedgekeurd. Al die boeiende gaten en spleten! Dan neem ik dat ongelukkig trapje er graag bij. 't Is een machtig terras! Duizend keer interessanter dan vroeger."
"Tja, als de meerderheid er zo over denkt... Dan moet ik er mij, gezien het er hier democratisch aan toe gaat, wel bij neerleggen... Wel vervelend dat mijn kleinste katertje nu weer een week langer moet binnen blijven en niet buiten kan leren lopen, en dat mijn zes senioren constant met modderpoten door mijn living dartelen... Maar kom, ze zijn gelukkig. Nu wij nog..."
... van mijn klein, zeer levendig, geheim is enkel nog maar gevonden door Marleen! Er moeten toch meer mensen zijn die hem gaan vinden? Zo moeilijk is het niet als ge mijn blog een beetje kent. Ik maak het nog wat makkelijker! Ik geef u de e-tjes er al bij. En ze staan zelfs op de juiste plaatsen.
XXXXXEX XE XXXEX
"Mais enfin?!!! Ils ne trouvent pas mon nom?! Même après trois jours?!!! Ils sont si vieux vos lecteurs? Ou ils ne lisent jamais des livres, maman?..." "Een beetje beleefd over mijn lezers hé jongen! En ge zijt nu in Vlaanderen, dus ge moet leren Vlaams spreken." "Oui oui! 't Is oewij kaan probeer de parler le Flamand maman. Een beetke patience astublief, oewant oewij vinden dat niet makkelijk."
Er wordt dapper gezocht naar de naam van mijn teder geheim, ik heb al hele plezante namen binnengekregen waarvan Poesprov de kroon spande. Het zou komen van "poesje dat ik vond in de Provence". Nee dus. Maar 't had wel mooi geweest. Ook "Gerard van de Gard" is schitterend. Maar Gerard kunt ge bezwaarlijk een Welshe naam vinden nietwaar? En ja, Ryan is een Welshe naam. Maar ik wil echt geen herinnering aan Ryan Air in mijn armen hebben liggen slapen. Ik zou zeggen... ga zo verder! Ge geraakt er zeker!
Tot hiertoe is alleen nog maar zijn achternaam juist geraden! Proficiat Marleen!
Komaan, het is echt niet zo moeilijk. Ik geef een tweede tip : Zijn voornaam telt 7 letters. Zijn achternaam bestaat uit twee woorden waarvan het eerste twee letters telt...
Voor 't geval iemand zich zou afvragen waarom ik niet in blog-mood ben... Ziehier de reden...
De laatste dagen had ik mijn handen vol met het snoeien van de klimplanten en het verplaatsen van de potplanten op het terras omdat het vandaag vernieuwd zou worden. De werken zouden gemakkelijk in 1 dag kunnen gebeuren. Fijn.
Mathurin : "Toch zonde dat ge dat weg gaat doen... Maar kom, ik zal helpen afbreken. Ik wou hier al lang mijn nagels eens aan scherpen..."
Na al mijn snoeiwerk kon Paul de oude houten vlonder opbreken. Geen makkelijk werkje want we hadden die constructie meer dan 20 jaar geleden zelf ineengeknutseld. Ze was dus ook voor de eeuwigheid gemaakt...
Vanochtend zag alles er heel rooskleurig uit, de werkmannen kwamen op tijd en de kunststofplaten zagen er heel goed uit. Het werk ging goed vooruit en er werd ons nogmaals gegarandeerd dat de klus zeker vanavond geklaard zou zijn. Maar dat was buiten de waard gerekend, zijnde in dit geval, hun zaagmachine. Die gaf na een uurtje al de geest. Een reserve hadden ze niet bij, en de onze vonden ze niet goed genoeg... Ze besloten er dan maar mee te stoppen. Niet tot morgen. Nee! Ze zouden pas over een week terug komen!
Nog snel werd er een trapje geconstrueerd. Voor "de veiligheid".
Zoals duidelijk te merken is op deze foto... Echt superveilig. Voor vannacht.
En voor 't geval we dáár onze benen niet over zouden breken lieten ze hier en daar ook nog een lat uitsteken zodat we tenminste aan de volgende booby trap niet zouden ontsnappen...
s' Avonds uit mijn hobbithol komen is er weer een stukje riskanter op geworden.
Geef toe, de Vietnamezen hadden het destijds in de oorlog niet beter gekund...
Het grootste drama gebeurde op een onbewaakt ogenblik toen Paul het oude hout naar beneden sleurde en ik even ging kijken naar mijn atelier waar de poezen veiligheidshalve opgesloten zaten. Net tijdens die vijf minuten hadden ze het gepresteerd om de randen van de brug bij te zagen en dreef mijn vijver vol "zagemeel". In grote paniek zijn we het er dan zo goed mogelijk met netten af beginnen te scheppen voor het kon zinken, en heb ik de vijver laten overlopen om het vuil te laten afvloeien. De mannen vonden dit allemaal overbodig want "onze producten bevatten geen lijm, alleen houtafval en polystereen". Oh ja, aan minuscule plasticfrutseltjes gaan mijn vissen echt niet dood... Dit verhaal heb ik al eens meegemaakt dus daar hebben ze mij niet meer mee liggen. Eén keer zijn onze vissen gestorven door het bruggetje door onvoorzichtige schilders te laten behandelen. Uiteraard met verf waarvan ze bij hoog en bij laag beweerden dat ze biologisch was en onschadelijk voor vissen... Onder meer om dit te voorkomen kozen we deze keer voor kunststof en dan leveren ze me dit. Voor een firma waar in de naam het woord "Eco" voorkomt vind ik het wel een beetje vreemd.
Wat de zaken ook boeiend maakt is dat de planken van de vlonder dezelfde kleur hebben. Die van het bruggetje daarentegen zijn allemaal restjes en hebben verschillende tinten. Het lijkt wel of ik de kaart van alle verkrijgbare kleuren hier over mijn vijver heb liggen. Vanzelfsprekend is ook dat geen probleem : "Niet ongerust zijn madam. Als er maar genoeg regen op valt, en genoeg zon op schijnt, dan krijgen die op de duur allemaal dezelfde kleur." OK. We zullen een seizoentje afwachten. 50 jaar garantie... Dus we hebben de tijd nietwaar?
De brugplanken rusten op twee balkjes waarvan de ene zo krom als een boog staat. Ook dat was geen probleem want we gingen dat toch niet zien. "Hoezo niet zien? We gaan dat toch tussen de spleetjes zien?" "Ah nee, want er komen geen spleetjes..." "Jamaar,... mijn brug ging er toch uitzien zoals mijn oud exemplaar?!!
"Nee dat gaat niet. Alle planken worden bij ons tegen mekaar gelegd." "Jamaar vijs de latten dan 3 cm uit mekaar! 't Maakt me niet uit dat ik vijzen zie! Als ik maar water tussen de latjes kan zien!" "Nee dat doen we niet want dan kunnen we geen garantie meer op het totaalwerk geven."
Dus nu heb ik geen bruggetje over een niervormig vijvertje. Nu bezit ik een landingsbaan tussen twee poeltjes. 't Is zo eens iets anders.
Nog geen uur nadat de mannen spoorslags verdwenen waren belde hun baas al dat er twee niet voorziene balkjes gebruikt waren voor de brug en dat dat vanzelfsprekend extra kosten ging meebrengen. Hoe had die mens dan gedacht dat die latten gingen blijven liggen? Dat die gingen zweven? Of drijven misschien? Twee maanden geleden is hij alles uitgebreid komen fotograferen zodat ze zich terdege konden voorbereiden op dit werk, en nu blijkt plots niets meer te kunnen. Zelfs de lichten die in de zijkanten van de traptreden ingebouwd gingen worden blijken nu niet te bestaan. Ze hebben alleen losliggende lampen... Dan mogen ze die voor mijn part los laten liggen in hun camion ook. Ik zal zelf wel voor licht zorgen.
De man die we op de beurs leerden kennen en die hier kwam opmeten en fotograferen blijkt nu plots ook niet meer de baas van de firma te zijn. Geen van beide gasten die hier kwamen werken was ook de baas... 't Is allemaal een beetje complex. Een baas die via de telefoon moppert over de prijs van twee balkjes (waarvan een kromme) maar die eigenlijk totaal niet weet wat voor job zijn mannen hier uitvoeren. Onlangs hoorde ik nog iemand verwijtend zeggen : "Als ge met zwartwerkers werkt hebt ge altijd miserie. Dus die ellende doet ge u zelf aan!". En met officiële aannemers hebt ge geen problemen zeker? Laat me niet lachen. Enfin, dat kan ik op de moment toch niet meer.
Ondertussen heeft Paul heel de namiddag gewerkt om die laatste bloembak, die stilaan begon weg te zakken, te stutten. (Ah ja, wij moesten gisteren toch alles wegbreken omdat ze het werk zéker en vast op één dag gedaan gingen krijgen!!) Zijn we bij een garage een rolkrik moeten gaan halen, hebben uren in de regen gelegen om alles ondersteund te krijgen, en ben ik in de duisternis over de oude brug gevallen die ze pardoes voor een deur "weggelegd" hadden.
Er zijn prettigere manieren om uw avond door te brengen dan met uw neus in de goot... (Ondertussen hadden we die griezel van een latpunt ook al maar zelf afgezaagd...)
Er is geen vezel in ons lijf die geen pijn doet. Vandaag kan ik er echt niet mee lachen. Morgen zal ik de katten hun visie geven. Misschien bekijken die het op een andere manier?...
PS. Overbodig te zeggen dat hun radio (het eerste "werk"-materiaal dat bouwvakkers tegenwoordig uit hun vrachtwagen laden) níet kapot is gegaan.
Inderdaad... de familie is uitgebreid. Iets wat ik zééééééééker en vast niet meer van plan was. Deze kleine jongen volgde me 10 dagen geleden, aan de Pont du Gard in Frankrijk. En sindsdien zijn we onafscheidelijk. Er hangt natuurlijk weer een heel verhaal vast aan deze vondst, maar dat lezen jullie wel eens ik eindelijk aan het reisverhaal over de Provence begin. Momenteel zitten we nog altijd in 't verhaal van de Loire...
Zaterdagavond 16 oktober, aan de Pont du Gard...
Twee uur later in onze chambre d'hôtes...
Zijn eerste maaltijd.
Welnee, ik wil hem niet Elio di Rupo noemen. Die strik is gewoon een zakdoek waar ik een gareeltje van geimproviseerd had om hem veilig uit te laten.
Op wandel.
Maar diep in mijn vest zat hij 't liefst.
Er valt nog héél veel over onze avonturen met dit wonderlijke beestje te vertellen, maar dat is voor later, anders loop ik teveel op mijn reisverhalen vooruit.
Nu vraag je je "misschien" af hoe hij heet? Hij heeft een machtig mooie naam. Zijn voornaam komt uit Wales, zijn achternaam is vanzelfsprekend Frans. Mensen die mijn blog al een tijdje volgen zullen zeker zijn naam kunnen raden. Go for it! Indien nodig zal ik elke dag een extra tip geven!
)
