Eindelijk was het zover eindelijk ging je geboren worden maar........ nooit zou ik je vasthouden nooit zou ik je kussen je bent gestorven om te worden geboren geboren om te sterven.
Zoals op een warme zomerdag je het jasje vind op de stoep van je spelend kind zo vond ik jouw lege jasje je was gaan spelen met de engeltjes daarboven.
Mijn hele leven zwanger zwanger van jouw maar je kunt nooit meer geboren worden want je bent gestorven gestorven in mij toch leef je voort je leeft voort in mijn hart.
In de hemels blauwe lucht dartelen vlindertjes zingen vogeltjes het hoogste lied bloemen in al hun pracht geuren insecten tegemoet
tot ineens met de geur van een bloem een grote golf verdriet word meegevoerd en je keel dichtknijpt de tranen in je ogen doet springen overslaan een slag je hart opeens kleurt de dag weer koud en zwart.
De vlinders van verliefdheid zijn één voor één gestorven de blije lichtjes in mijn ogen zijn gedooft vlinders verdronken in koude donkere eenzame nachten levenslust en vertrouwen zijn voorgoed samen met jouw naar je kleine grafje gebracht verdronken vlindertje van mijn dromen.
Mijn buik grotesk gezwollen en in die buik zo groot vocht mijn kleine meisje met de dood een strijd die ze niet kon winnen het was niet meer warm en veilig daarbinnen geen zuurstof en geen voeding meer o God de gedachte daaraan doet mij zo zeer.
Ze klemt een donzig speelgoed konijn tussen haar dode koude handjes haar gezelschap op deze donkere reis is dat speelgoed konijn hij zal haar troost en gezelschap zijn.
Huilen laat me huilen voor altijd huilen deze pijn gaat niet over deze pijn zal nooit meer over gaan dus laat me huilen drinken moet ik drinken die grote oceaan van verdriet drinken tot aan de laatste slok.
Ik zal geen nieuwe gedichtjes meer plaatsen heb je er één gelezen ken je ze allemaal jullie niet langer lastig vallen met mijn verdriet maar zeg het nog één maal waarom...waarom leefde ze nou niet waarom....waarom.
Het is een trieste dag de regen valt met bakken uit de lucht zelfs in mijn hart valt de regen de oevers houden het water niet meer tegen er rollen zelfs al druppels over mijn wangen.
Ze hebben mij in mijn rug gestoken vermoord mijn meisje klein en teer bloempje in de knop bij elk klein meisje parmantig vrolijk en teer gebeurd het weer en draait het mes zich keer op keer.
