La Marmotte Deze nacht een echt onweer in de bergen meegemaakt: donder en bliksem en regen. En tussen al die bergen blijft het rommelen en rommelen. Dat belooft voor morgen, want nu zal de hitte wel voorbij zijn. En inderdaad 's morgens ziet het er mistig en grijs en regenachtig uit. En ook op de camping heeft niemand veel goesting om te vertrekken, dus plan B vandaag. En dat is met de auto eens de Marmotte rijden om zo ook eens de Télégraphe en de Galibier van dichtbij te zien. Dus nog maar eens de Col de la Croix de Fer over en dat gaat deze keer veel vlotter dan gisteren, maar dan wel met de auto natuurlijk. Vanaf de top was het dus allemaal nieuw, en hoe. Een smalle, steile en gevaarlijke afdaling, vooral de eerste kilometers. Dat zou ik niet echt graag met de fiets doen, want er was geen enkele bescherming langs de kant. Bovendien kregen we in volle afdaling nog een omleiding wegens werken aan de tunnels. Dus via de Col du Mollard in volle afdaling terug omhoog voor een omleiding van ongeveer 8km. Beter met de auto dan met de fiets, want dat gaat wel een heel stukje trager. Maar wel mooie weggetjes op en af en veel draaien en keren. We komen dan toch in St-Jean de Maurienne en via St-Michel de Maurienne aan de voet van de Col du Télégraphe. Hier even iets gegeten en dan de Télégraphe op maar wel in de gietende regen. Tot hiertoe hadden we nog niet veel fietsers gezien in dit weer, maar hier waren wel degelijk de echt moedigen bezig. Sommigen ingepakt in volledig regenpak (hoe krijgt ge dan nog lucht?), anderen dan weer in halve zomerkledij, alles was er te zien. Van de Col en de omgeving hebben we natuurlijk niet veel kunnen zien. Daarna kwamen we dan terug weer wat lager in Valloire waar de gevreesde Col du Galibier ligt te wachten. Gelukkig werd het weer wat beter zodat we toch nog mooie vergezichten kregen en ook nog verschillende dapperen die bezig waren met deze zware klus. Enkele keren gestopt en dan pas kunt ge kilometers ver de weg onder u zien liggen en daarop enkele stippen die langzaam naar boven kruipen. Boven op de Galibier was het open weer maar wel slechts 6 graden. Maar dat open weer was slechts aan een kant, want aan de kant van onze afdaling was er geen hand voor de ogen te zien. Mist, mist en nog eens mist, geen 20 meter ver te zien. Gelukkig reden er een paar autos voor mij zodat ik mij kon concentreren op de lichten voor mij. Bovendien werden we plots geconfronteerd met een kudde overstekende koeien: levensgevaarlijk als ge dat op uw eentje tegenkomt met de fiets. Na een drietal kilometers kwamen we gelukkig onder de mist terecht, zodat we de verdere afdaling van de Galibier en ook de Col du Lautaret in normale omstandigheden konden afwerken. Vanavond staat ook nog een drink op het programma want Hilaire Franssens treedt toe tot het selecte groepje der zestigjarigen. Proficiat en welkom in de club.
Gegevens Col du Télégraphe: Hoogte = 1566 m Hoogteverschil = 854 m Lengte = 11,5 km Gemiddeld stijgingspercentage = 7,4% Steilste kilometer = 8%
Gegevens Col du Galibier: Hoogte = 2646 m Hoogteverschil = 1226 m Lengte = 17 km Gemiddeld stijgingspercentage = 7,2% Steilste kilometer = 10%
