Gelukt Joepie, het is gelukt. Ik voelde terug weinig of geen pijn meer zaterdagmorgen, en dus was de keuze snel gemaakt. Met dit mooie lenteweertje binnenblijven zou zonde zijn. Dus ging ik maar eens proberen wat het zou geven om eens niet op de spinningfiets maar wel op de racefiets buiten te gaan rijden. En dat is toch wel iets anders, want met dat zware vliegwiel van de spinningfiets worden de benen bijna vanzelf verder rondgedraaid eens ze goed op gang zijn. Buiten rijden geeft ook een volledig ander gevoel. Bovendien moet er ook rekening gehouden worden met de wind, en die was er vandaag gelukkig niet al te veel bij. Ik was al een beetje op voorhand vertrokken, kwestie van al wat warm te draaien en ook om te voelen wat het zou geven. En het gaf niets, geen pijn of ander naar gevoel. Dus dan maar met de groep mee vertrokken en dat ging vrij goed. Wel de hele weg mooi in de wielen en uit de wind gebleven. Maar op een bepaald moment begon ik toch te vrezen dat het weeral hetzelfde liedje ging worden. Een raar gevoel, precies of dezelfde pijn als bij het wandelen kwam terug de kop opsteken. Ik was al aan het denken om bij de eerstvolgende straat terug richting thuis af te slaan, maar zoals dat gevoel was gekomen, zo was het ook plots weer verdwenen. La maladie imaginaire ??? En zo ben ik dan toch heelhuids thuisgeraakt, maar wel met pijn in de bovenbenen en ook het zitvlak begon de laatste kilometers helemaal niet leuk aan te voelen. Maar dat zal wel beteren zeker, eens we terug wat meer buiten kunnen gaan fietsen. Afstand = 74 km, Tijd = 2u48', Gem = 26,4 km/u, HR = 129/160, Kcal = 1637.
