Gisteren zaterdag reeds vertrokken naar Koksijde om daar in de namiddag al een wandelingetje te gaan doen op het strand in het vooruitzicht van de Coast Race Mountainbike op het strand in Oostduinkerke op zondagmorgen. Onderweg, zelfs tot in Koksijde, regen en nog eens regen. Dat zag er helemaal niet goed uit. Maar eenmaal binnen in het appartement trok alles open en verschenen er zowaar blauwe plekken in de lucht. Dus naar buiten voor een stevig wandelingetje, maar met een beukende wind. Zo konden we de longen nog eens goed openzetten. Het was de bedoeling om 's avonds na het eten nog eens naar buiten te gaan, maar de hemelsluizen gingen toen terug open en die intentie moesten we dus opbergen. Verder heeft het bijna de hele nacht geregend maar op het juiste moment kwam er 's morgens weer terug wat licht aan de hemel. Dus naar Oostduinkerke voor de Coast Race. Weeral spektakel gegarandeerd als ze daar zo een duizendtal moedigen loslaten in het mulle zand voor twee ronden van 22 km elk. Er zijn daar twee soorten deelnemers: de eersten zijn de echte coureurs die er een wedstrijd van maken, terwijl de grote meerderheid meedoet met de Olympische gedachte dat vertrekken en aankomen al ruim voldoende is. Het parcours was hertekend tegenover de vorige jaren (wegens wegenwerken en het niet meer mogen kruisen van de Koninklijke Baan) zodat men nu grotendeels op het strand bleef. Vertrekkend in Oostduinkerke tot aan de vaargeul in Nieuwpoort, en dan terug het hele strand af tot het einde van Sint-Idesbald, wat een afstand van ongeveer 10 km is met de volle wind op kop. Prachtig spektakel met al die grotere en kleinere groepjes in waaiervorm door het zand en door de grote plassen water. Een aanrader om dat eens te gaan bekijken of misschien zelf eens mee te doen. Spijtig dat Filip Meirhaeghe reeds na enkele kilometers uitviel met een lekke band, want dan was de strijd misschien nog spannender geweest. In de late namiddag kwam warempel de zon er volledig door, wat een stevige wandeling van Koksijde tot De Panne (en terug) over het strand tot gevolg had. Voila, die gezonde zeelucht hebben we weeral binnen, en vermits we dan 's avonds nog iets konden gaan eten in een rookvrij restaurant (leve de nieuwe wetgeving), kwamen er verder niet veel schadelijke gassen meer in de longen.
