Fietszegening Hoera, hoera, driewerf hoera. Het nieuwe seizoen is begonnen. Naar jaarlijkse gewoonte (toch de laatste 5 jaren) gaat de eerste rit, of beter gezegd ritje, naar Klein-Sinaai voor de fietszegening. Het is reeds een aantal jaren de traditie dat wielertoeristen en ook andere fietsers en fietsters zich op de eerste zondag van Maart naar Klein-Sinaai begeven, om daar hun fiets en ook zichzelf te laten zegenen in het vooruitzicht van een veilig seizoen. Daar achter de kerk bevindt zich de fietsersgrot die, zoals in het Franse Labastide d'Armagnac, in 1996 werd opgericht. Hier hangen een aantal truien van voormalige wielerkampioenen en ook enkele fietsen. En ook mede door het goede en zonnige weer werden de wegen in de buurt van Klein-Sinaai overspoeld door groepen wielertoeristen. Iedereen was blijkbaar buitengekomen want het aantal groepen was eigenlijk bijna niet te tellen. Van waar kwamen ze allemaal, en waar reden ze allemaal naar toe? De enen al wat verder dan de anderen, maar ons eindpunt was reeds bij voorbaat gekend. Zoals naar jaarlijkse traditie is onze eerste rit er maar eentje van korte duur, want het bestuur betaalt een welkomstdrankje om het nieuwe seizoen te dopen. En dat kunnen we natuurlijk niet laten voorbijgaan. Tijd = 3u05', HR = 138/164, Kcal = 1497, Afstand = 55 km. In de namiddag nog een wandelingske op Het Ster, en daarna weer voor de buis voor Kuurne-Brussel-Kuurne. Ja en weer van hetzelfde: spanning tot de laatste meters. Wat kan wielrennen toch mooi zijn om op TV naar te kijken.
