Daar is de lente, daar is de zon
Een mooie lentedag met veel zon en weinig wind, dus fietsen dan maar want we hebben er lang genoeg op gewacht en over gepalaverd. Maar zoals het spreekwoord zegt : één zwaluw maakt de lente nog niet, zo was het ook. Want het zonnetje scheen wel (en dat was best aangenaam) maar eens in de polders, stond daar toch redelijk wat wind en die kwam nu niet precies uit de warme richting. Dus voelde het wel een beetje fris aan, maar beter zo dan de ellende van de voorbije weken en maanden. Maar ik fietste niet zo graag alleen, dus had ik Gerard gecontacteerd en die was ook juist van plan om te gaan fietsen. Met twee is wel een beetje aangenamer en tegen uzelf praten op de fiets komt niet echt fantastisch over. En ook al hebben we aan een gezapig tempo gereden en aan een hartslag die meestal in de extensieve zone lag, toch had ik op het einde pijn in de benen. En dat was al enkele jaren geleden dat ik zoiets nog had gevoeld. Dus zijn we nog lang niet waar we dachten te zijn, er is nog veel werk aan de winkel. En dat voelt ge bij het terugkeren op de viaduct van Meerdonk, dat er nog niet te veel 'poer' in de benen zit. Daar zullen we nog even op moeten wachten.
Afstand = 75 km, Tijd = 3u03', Gem = 24,7 km/u, HR = 141/156, Kcal = 2130
|