Een halve rustdag Vandaag niet echt veel zin, na de toch wel redelijk zware inspanning van gisteren in de Vlaamse Ardennen. Een mens is dat niet zo gewoon en op onze leeftijd kruipt dat toch niet in de kouwe kleren. Al moet ik zeggen dat ik er geen stijve spieren aan overgehouden heb. Alles lijkt redelijk goed verteerd. Dan vanavond maar eens rustig meepeddelen om de spiertjes los te gooien, en zeker niet te vroeg vertrekken want er staat weeral een stevige Oostenwind. En als ik dan zoals de voorbije weken reeds anderhalf uur op voorhand vertrek, moet ik wel tegen die wind opboksen en dat zie ik nu effen niet goed zitten. Gelukkig is er de Ronde van Romandië op TV en komen die iets later aan zodat ik eigenlijk pas tegen zes uur vertrokken ben. En al onmiddelijk voelt ge dan wel dat er gisteren toch iets extra gebeurd is. De spieren zijn gisterenavond niet gemasseerd zoals dat met de grote jongens wel het geval is, en dus moet ik ze maar zelf lostrappen. En bovendien had om halfzeven blijkbaar niemand veel zin om op kop te vertrekken zodat ik dan toch maar mee vooraan vertrokken ben voor zo een 25 kilometers. Maar dan was mijn goesting wel over en was het de beurt aan anderen en beteren, en kon ik dan mijn eerder gemaakte intentie waarmaken, namelijk rustig meepeddelen.. Afstand = 57 km, Tijd = 2u09', Gem = 27,2 km/u, HR = 126/163, Kcal = 1281.
