lancering in 1962 vanaf Cape Canaveral LC12, van de VS ruimtesonde Ranger 4.

Ranger 4 wordt de ruimte ingestuurd met als doel een landing op de maan. Hiertoe zou op de

gepaste hoogte boven de maanbodem een capsule (Ranger capsule 14 – A00114) loskomen en met

de hulp van retro-raketten min of meer zacht landen.

De sonde bereikt de parkeerbaan om de aarde en wordt door de herstart van de Agena B 2de trap in de richting van de maan geschoten.

Na een reis van 64 uur valt Ranger 4 echter te pletter op de ‘achterzijde’ (229°O-15,5°Z) van de maan, en is daarmee het 1ste VS ruimtetuig op het maanoppervlak. Een storing in het elektronisch brein maakte van het kostbare tuig een stom projectiel.

De zo naar uitgekeken foto’s van het maanoppervlak worden niet bekomen.

(afbeelding: een model van dit type sonde)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1962-012A (mu 1)

Norad ID: 280

Lading: ranger Block 2

Lanceertuig: Atlas LV-3A Agena B133D / Agena B6004

Massa: 330 kg.

vertrek in 1967 van het ruimteschip Soyuz 1 (Norad ID: 2759), voor een verblijf in een baan om de aarde.

Sojoez 1 is de eerste bemande vlucht van de eerste generatie Sojoez 7K-OK ruimtevaartuigen, ontworpen als onderdeel van de Sovjet maanprogramma, met het oog op een rendez-vous met een daama te lanceren ruimteschip.

Komarov werd gelanceerd ondanks mislukkingen van de vorige onbemande testen en meldde vrijwel onmiddellijk stabilisatiemoeilijkheden en extreme temperatuurschommelingen. Hierop viel het radiocontact met Sojoez l uit, maar het kon daama weer worden hersteld.

Sojoez l werd na achttien omwentelingen naar een landingsplaats in de USSR teruggeroepen. Alles geschiedde normaal, maar volgens de Sovjets geraakten de lijnen van de valschermen in elkaar en rolden ze zich rond de capsule, zodat de cabine oncontroleerbaar als een tollende kei vanop 7.000 m naar beneden stortte en cosmonaut Vladimir Komarov om het leven komt.

(lees ook "in de rand")

vertrek in 1971 van het ruimteschip Soyuz 10 (Norad ID: 5172), naar het Soviet ruimtestation

Salyut 1.

Het is het eerste geplande verblijf in Salyut 1, na de lancering van het station op 19 april. De koppeling bleek echter niet veilig genoeg om over te stappen in Salyut 1 en ook het terug loskomen van het station gaf problemen.

Nadat tijdens de landing op 25 april de capsule zich ook nog vult met giftige damp, komen de cosmonauten na de bewogen vlucht toch nog behouden op de grond.

De inzittenden zijn:

Vladimir A.Shatalov, gezagvoerder,

Aleksei T.Yeliseyev, vluchtingenieur,

Nikolai N.Rukavishnikov, vluchtingenieur.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1964: een VS fotospion KH 7;

in 1965: de SU weersatelliet test Meteor-1-01(1A);

in 1969: een SU fotoverkenner Zenit-4M;

in 1970: een SU doelsatelliet DS-P1-Yu;

in 1970: de communicatie satelliet Intelsat III-F7;

in 1971: een SU militaire communicatiesatelliet Strela-2;

in 1974: acht SU militaire communicatiesatellieten Strela-1M;

in 1982: een SU fotoverkenner Fram;

in 1983: een SU ELINT satelliet Tselina-D;

in 1986: het MIR-cargoschip Progress 26;

in 1994: een SU ELINT satelliet Tselina-2;

in 1996: de MIR uitbreidingsmodule Priroda.

experimenten met dieren:

- In 1958 is er het hoogteschot te Cape Canaveral van een Thor Able (VS) met de muis ‘Mia’ in de neuskegel, voor een biomedisch experiment en bergingstest. De neuskegel werd echter niet teruggevonden.

- Bij het herzien van het Ranger-programma bleek dat de mislukking van oa Ranger 4 een oververhitting tijdens het ‘ontsmettingsproces’ als oorzaak had. Deze ontsmetting moest aanvoer van aardse micro-organismen op de maan voorkomen.

(B30152)

- Terwijl Soyuz 1 eindigde in een ramp werd er vernomen dat de USSR overwogen had om een tweede Sojoez te lanceren en Komarov te laten overstappen, dit terwijl de geruchten over Komarovs dood al urenlang de ronde deden, maar de autoriteiten weigerden inlichtingen te verstrekken.

Kolonel Vladimir Komarov was de eerste Sovjet kosmonaut die commandant van een ander ruimteschip, de driezits Woskhod 1, was geweest (12 oktober 1964). Komarovs as werd met nationaal huldebetoon in een urn bijgezet in de Kremlinmuur, nadat de kosmonaut postuum tot 'Held van de Sovjet-Unie' was verheven.

Julius Epstein van de Stanford Universiteit verklaarde naar aanleiding van Komarovs dood dat de Amerikaanse autoriteiten de namen van elf Soviet cosmonauten kennen, die in de ruimte om het leven kwamen.

Voorafgaand aan de lancering, zouden ingenieurs 200 ontwerpfouten gemeld hebben, maar hun zorgen werden weggeveegd door politieke druk om de verjaardag van Lenin te vieren. Ook cosmonaut Gagarin waarschuwde voor een mogelijke mislukking. Deze druk was zeker ook het gevolg van de noodzaak om de Verenigde Staten bij te blijven in de race naar de maan.