Archief 41 - 45 We halen de nummering van het archief even door elkaar, want ze is niet conform aan de chronologische ordening. 41 - 42 We vinden hier 2 brieven van het gemeentebestuur met een oproep om deel te nemen aan de stoet naar aanleiding van de feestelijkheden (stoet en tuinfeest) bij de inhuldiging van de beiaard. De muzikanten kregen een vergoeding van 10 fr. en de maatschappijen met minstens 25 muzikanten kregen nog 1000 fr. 43 is een brief van G. Verbaanderd, volksvertegenwoordiger in de kamer waarin hij aandringt om mee te doen. 44 persknipsel "Reeks van zingende torens ingezet - Inwijdingsplechtigheid vanbeiaard in Meise - aanwezigheid van talrijke vooraanstaande personaliteiten.
Excellentie, Prinses, Heren ministers, Heer gouverneur, Dames en Heren, Mijn waarde medeburgers, Als voorzitter van de vereniging "De Vrienden van de beiaard van Meise" valt mij de aangename taak te beurt U een woord toe te sturen over de beiaard. En vooreerst wil ik u bedanken voor uwe gewaardeerde tegenwoordigheid, waardoor u het beiaardfeest opluistert en er de betekenis aan geeft van een feest dat alle standen van de bevolking aanbelangt. Wat is een beiaard ? Een beiaard, hoe eigenaardig dit ook moge schijnen, is een volksspeeltuig bij uitmuntendhied, dat de kunstzin van ons volk ten zeerste helpt ontwikkelen. Het lied en de beiaard zijn onafscheidelijk met elkaar verbonden; voor het vertolken van volksliederen is het een bizonder geschikt instrument. Hij vervolgt dan met "De geschiedenis van de beiaard van Meise." - Jan Van Gijsel was voorzitter van "De Vrienden van de Beiaard" - Er was ook een inhuldiging op een andere datum. - Deze beiaard van 47 klokken werd (voor het grootste gedeelte) geschonken door de Heer en Mevrouw Jan Van Gijsel - Deheu en plechtig ingewijd op 10 Juni 1951.
De inhuldiging van de beiaard van Meise op 10 juni 1951 kreeg een nooit geziene weerklank in de pers. Inhuldiging van een Beiaard in Meise - De gemeente in feest, Meise kreeg zijn beiaard - een feestelijke dag ; in de Brusselse post, L' inauguration du nouveau carillon de Meysse in La libre Belgique, Medaillon voor Benoit en klokkenspel voor zijn volk van K. met Hart van Brabant zingt te Heembeek en te Meise, L'inauguration du carillon de Meysse, oú fanfares et voix humaines luttent contre les voix de bronze van L.V., Nouvelle voix sur le Brabant - Le carillon de Meysse égrènera les heures traquilles in Le Soir, Foto's uit het Nieuwsblad en het Laatste Nieuws.
De persconferentie bij de inhuldiging van de nieuwe beiaard werd hier beschreven. De pers werd uitgenodigd op het landgoed van Jan Van Gijsel. "Een ongelofelijke geschiedenis" noemt de journalist het feit dat de gemeente Meise van toen, met amper 3000 inwoners, een eigen beiaard bezit. De rol van Staf Nees wordt nog eens belicht en de eigenaardigheid dat het hier gaat om een instrument van Belgische makelij. De journalist spreekt ook over een hoeve van het kasteel waar keizerin Charlotte lange jaren zou verbleven hebben. Dit lijkt mij een misverstand. Het zal wel over het landhuis van Van Gijsel gaan, dat vroeger tot het grote domein van Leopold II behoorde. Hij maakt verder nog gewag van het ganse domein van 200 ha. Het beheer van het kasteel werd toen toevertrouwd aan prof. Robbijns van de Leuvense universiteit en die de kruidtuin uit Brussel moest oeverbrengen naar het domein in Meise. Hij geeft verder nog het volledige programma van de inhuldiging.
A16 Le carillon de Meise Ook in de Franstalige pers werd de inhuldiging van onze beiaard aangekondigd. Het was een manifestatie van nationaal belang. De rol van Jan Van Gijsel als "businessman accompli et mécène" werd in de verf gezet. Er werd echter de indruk gegeven dat hij de beiaard schonk. Dat is zo voor een groot deel. Maar de parochianen en de kerkfabriek zorgden ook voor enkele klokken. "Mais le carillon de Meise possède une valeur particulière du fait que toputes les cloches ont été fondues simultanément et se distinguent, de ce fait, par une grande homogénité." Dit argument werd overgenomen door de Commissie voor Monumenten en Landschappen. De oude beiaard van Meise is de enige overblijvende die aan dat kwaliteitscriterium voldoet. Daarom is het een ramp, dat er 8 klokjes gestolen werden, voor dat ze buiten aangebracht werden voor de bibliotheek van Meise. Na nog eens de rol van Staf Nees toegelicht te hebben geeft de auteur overzicht van de feestelijkheden. Er werden volgens dit artikel 1000 overdekte plaatsen voorzien, voor in het geval dat het zou regenen op 10 juni 1951.
In deze rubriek verscheen op 7 juni 1951 in het Laatste Nieuws de aankondiging van de inhuldiging van de oude beiaard op 10 juni 1951. Het artikel bestaat uit 3 delen : 1. Inhuldiging op 10 juni 2. Het schone Meise 3. De feestelijkheden " Het aloude kerkje werd vaak hersteld en vergroot, maar zijn bescheiden toren kan geen zwaarbrommende klokken verdragen. Men heeft er daarom een volledige (klopt niet), maar op de lichtere toren afgestemde beiaard van 47 klokken ingebouwd."
Onder deze titel verscheen in 1951 een artikel in de Franstalige pers : "Le carillon de Meysse égrènera les heures tranquilles" van een zekere L.V. De auteur heeft het over een aandachtspunt in het landschap : de toren. Waar hoorden wij dat nog ? Als je ergens naartoe wil richt je je bij het binnen rijden van een gemeente meestal op de kerktoren. Aanvullend is er het geluidsaspect. Onze torens in onze oude Vlaamse steden geven het uur regelmatig aan via het klokkenspel. Dit gelijkdaardig decor werd toen in Brabant verrijkt met een exemplaar in Meise. Hij betoogt : "cette averse de sons cristallins sous un ciel dont on avait désappris l'azur, donna un air de fête au paisible village brabançon perdu parmi les verdures ." Hij zou nu eens moeten terug komen om de kristallen klanken te beluisteren, naast het uitgestrekte groen van de Plantentuin van Meise. Hij somt de feestelijkheden op : concerten, koorzangen Edgard Tinelkring, hommage aan Peter Benoit (50 jaar geleden overleden), Vlaamse kermis in het sdomein Drijtoren (VanGijsel). "Et ainsi, une nouvelle voix chantera sur le Brabant,animant désormais la campagene paisible d'une présence familière et heureuse."
Twee handgeschreven velletjes papier, op de ommezijde 'sinistres-Incendie' schreef Maurits Roelants op 7.6.1951 te 13h10 : Beiaard, het instrument bij uitstek van het Volkslied. Meise in Brabant heeft een beiaard gekregen of liever Vlaanderen heeft een beiaard bij -rijker geworden - in Meise het lieve, rustige dorp, te midden van groen en beboste parken. Mr. Jean, en niet Jan Van Gijsel, want Jean is een Vlaamse naam in Brabant, is een volbloed Vlaming en Lieven Goevaert moet met welbehagen neerzien op zijn vice-voorzitter van het V.E.V. geboren te Elewijt bij Mechelen, volkskind bij uitstek. Rolants heeft hem gekend als ijzerwegbediende te Vilvoorde, heeft hem gezien bij hem thuis in zijn luxueus Meise, waar zovelen gulhartig werden ontvangen. Hij heeft hem gezien in zijn stallen, de flanken strelend van zijn kweekpaarden, de korte nekken van zijn stieren en de dikke kont van zijn melkvee als een echte boer. Hij heeft hem gezien in zijn presidentiële zetel met streng toezicht, bij het lezen van een brief, geen woord noch letter die hem ontsnapt. Hoe kwam Meise aan zijn beiaard, door samenwerking van Z.E.H.Pastoor Brams en Staf Nees, stadsbeiaardier van Mechelen die de milde gever Mr. Van Gijsel er gemakkelijk konden overtuigen, dat hij iets degelijks moest geven, in de plaats van iets bekrompen. De feestelijkheden worden ingezet te 12 uur enz. enz. Staf Nees. Edgard Tinelkring. Al de Vlaamse kunstenaars en wereldberoemde figuren in de muziekkunst zullen gelegenheid krijgen hun muziek te lmaten horen te Meise, door de beiaardiers van Vlaanderen.
In het archief van onze oude beiaard berusten onder nr.9 de statuten (tweetalig) van De Vrienden van de Beiaard". Hierover berichtte ik reeds. Nr.11 ontbreekt : Het Volk za. zo. Een prachtig artikel : "Meise, een landelijke gemeente in de schaduw van de hoofdstad". Er staan 7 foto's in : 1. De kerktoren vanuit de Ommuurde tuin van de pastorij. Nu is deze tuin een parking. 2. Een zicht op 'de Kaarlijk', gelegen halverwege de baan van Amelgem naar de zes wegjes (Oppem). 3. Jef Rottiers aan het klavier. 4. De schutters van de Sint - Sebastiaansgilde,op de wipweide met pastoor Brams. Baron d' Hoogvorst was toen hoofdman en de voorzitter was Frans Doms. Wie van deze gilde, die reeds in de XVde - XVIde eeuw werd gesticht, lid wenst te worden moet op één been twee glazen geuze drinken en vervolgens trouw zweren aan het eeuwenoud reglement. 5. Een binnenzicht in de pastorij, waar momenteel de gemeenteontvanger zetelt en waar onze nieuwe haan voor de kerktoren mistroostig in een hoekje staat te wachten tot hij op de toren geplaatst wordt met het kruis. 6. Pastoor Brams in de tuin voor zijn pastorij. 7. Een foto van de toen 79 jarige Rosalie Bogaerts, ook genaamd Rosalie van de Manke Vos , die jaren lang in dienst was als strijkster van keizerin Charlotte.
In de Gazette de Liège verscheen een artikel : Liège, ma belle ville ... Les carillons ne chantent plus ...van Leon M. Linze Hij geeft een geschiedenis van het beiaardqspel vana fde Vde eeuw tot nu. Hij beweert dat hij de beiaarden van Luik één voor één hoorde zwijgen, behalve de kathedraal. Hij heeft het ook over Jef Denijn en zijn leerlingen. In Luik zouden ook "Les amis du carillon" bzestaan hebben. Ze zijn, zoals bij ons, helaas overleden. Hij eindigt met volgende oproep :"Encore une fois, je lance un appel qui trouvera, je n'en doute pas, son écho dans le coeur des Liégois amoureux d'art et de tradition! Liège, qui fût la ville des carillons, qui connut dans son passé, de nombreux fondeurs de cloches, dont les noms ont mérité de passer la célébrité. Liège va-t-elle laisser se perdre chez elle, cet art campanaire dont elle pouvait, jadis s'enorgueillir, tant il était, chez nous, porté à un nivzeau élevé?
In het archief van de oude beiaard figureert onder dit nummer een pamflet over het Internationaal Beiaardfestival op 23 en 24 april 1955. Er was een drietalige flyer om het aan te kondigen : Gij allen die dit eerste Internationaal Beiaardfestival te Meise bijwoont : wees hartelijk welkom! Voor U zingen de klokken van vrede en vreugde, van broederschap en eeuwige schoonheid. Ontdekt Meise, ontdekt Luistert naar de beiaardconcerten gegeven door Jef Rottiers van Mei tot September, elken Zondagavond van 8 tot 9 uur.Brabant en komt terug. Er was een uitgebreid programma. zaterdag 23.4 : klokken luidenhet festival in, begroeting en openverklaring door burgemeester Jules Van Campenhout, eerste beiaardrecital door Jef Rottiers, kunstavond in de Kursaal met knapenkoor Cantabile (Jette), film "Kent uw beiaarden" van henri Storck, feestrede door Bert Peleman, gedichten door Antoon Van der Plaetse en liederen door Victor Van Frachen en zangrecital op de verlichte kerktoren door tenor Robert Gooris en aansluitend beiaardrecital door Willem Harthoorn (Goes) en gezellig samenzijn in de stamenees van Meise. Er was ook een nachtwandeling door het nieuw - verlichte Meise. zondag 24.4 : H.Mis, receptie met tentoonstelling, beiaardrecital de E.P.Feyen, beiaardbanket, recital door Jack.m.Paice (London), klokkenfeest met onthulling van 5 beiaardbanken, beiaardrecital met achtereenvolgens André Waegemans (Tienen) - Alfred Dubois (St.-Amand les Eaux, Gust Drossens (Lokeren), bruegelmaal, opnieuw recital met Renaat Van Steenwegen (Leuven) - Adriaan de Groot (Bergen op Zoom) - Jef Rottiers, waarna gezellig samenzijn in het Bruegelzaaltje in het lokaal "Onder de Beiaard" en elders. Er was ook 'klokjeswerpen' met prijzen. Welcome in Meise ! To you all attending this first international carillon festival in Meise : heartly welcome ! For you the bells are singing a song of joy and peace, of brotherhood and eternal beauty. Discover Meise, discover Brabant and come again. Listen to the carillon concerts by Jef Rottiers from May to September each sunday evening from 8 to 9. Meise is awaiting for you !
Archief 7 : Toespraak burgemeester Jules Van Campenhout n.a.v. de viering van Jef Rottiers, 25 jaar beiaardier van Sint - Martinus Meise. De aanvang van de toespraak spitst zich toe op de overladen agenda : "feest van de bloedgevers, rommelmarkt door de handelaars en middenstanders van ons dorp en de 11 juliviering." Hij gaat verder met " en wie is nu voor ons Jef Rottiers" Hij beklemtoonde verder de grote rol die Jef Rottiers speelde in de beiaardkunst in Vlaanderen(zoals reeds uiteengezet in deze rubriek). Hij eindigde met : "Het verleden leeft in ons. Het heden hoopt op ons. De toekomst straalt in ons. God is met ons."
Talent december 1995 In dit tijdschrift verscheen een artikel over : 'Een beroep-Beiaardbouwer' 'Vier generaties klokken' over de familie Michiels die toen al ruim een eeuw beiaarden en torenuurwerken maakte in de schaduw van de Mechelse Sint - Romboutstoren. Deze familie vervaardigde onze oude beiaard. Monumentenzorg stelde vast dat het de wellicht enige volledige Michiels - beiaard is. Dit is reden genoeg om hun eis te voldoen, om het instrumzent terug bespeelbaar te maken. De bib zit met plaatsgebrek en kan via een eenvoudige ingreep een prachtige leeszaal maken door de binnentuin af te sluiten en te overdekken. De oude beiaard staat er juist voor en kan geïntegreerd worden door er een zonneranda over te plaatsen. Dan kan het publiek de beiaardier zien spelen. Ik zal er alles aan doen om dit te doen realiseren. Het artikel bevat de geschiedenis van onze klokkengieter. Hij is gevestigd op de Korenmarkt in Mechelen.
Onder nr. 5 berust in ons archief een brief van Staf Nees van 12.12.1948 aan Z.E.H.Th.Brams, pastoor te Meise. Hierbij heb ik het genoegen U mijn uitgewerkt voorstel voor te leggen. Ik baseer mij daarvoor op twee luidklokken die waarschjijnlijk zo vastliggen; ter vergelijking hebt U de tabel der samenstelling zoals Michiels ze gaf. Vanaf die basis heb ik voortgewerkt en ziet U op die basis een volledige beiaard van vier octaven met een volledig gewicht van 3893 kg, de twee luidklokken inbegrepen. Dit is een mooie samenstelling die een kwart lager klinkt dan de beiaard van Postel , eene samenstelling die menige stad U zou benijden. Nu zijn er volgende mogelijkheden die in de lijn liggen van de huidige plannen en daarvan niet te ver afwijken. Stel U diezelfde lijst voor zonder de klokken 1-2-3 en 5 dan hebt U de beiaard zoals in Postel is met een gewicht van 2048 kg, wat dus maar een vermeerdering is van 203 kg op het voorstel van Michiels. Daarbij komen dan de twee luidklokken. In dit geval zoudt U dus hebben 43 beiaardklokken + 2 luidklokken; samen 45. De mogelijkheid blijft dan steeds bestaan die twee ontbrekende klokken, samen 620 kg later bij te voegen. Het klavier moet in elk geval voor volledig vier octaven voorzien worden, zodat de plaats dier klokken gereserveerd is. U ziet onmiddellijk in dat zulke samenstelling heel wat vollediger genoegen zal geven dan het oorspronkelijke voorstel en dit met zulke geringe gewichtstoename. Dit kan dan geen hinderpaal zijn om tot de oprichting van een volledige beiaard te besluiten. Wat de plaatsingsmogelijkheid betreft schijnt de ruimte die U mij in uw schrijven opgeeft reeds zeer tegemoetkomend. Vooraleer echter daarover een definitief oordeel te vormen wil ik nog eerst de toren bezoeken om te zien of de intrichting der galmgaten die wij bespraken misschien een betere oplossing geeft. Best ware aan Mr. Michiels de prijs te vragen van een beiaard als die van Postel, evenwel met toevoeging van drie klokken, een re # van ongeveer 185 kg en twee kleine van ongeveer 10 kg (fa # en sol). Wat nu het bezoek aan Postel betreft moet ik U verzoeken daarvoor niet aanstaande Donderdag 16: te nemen daar ik dan naar Brugge moet gaan in verband met een prijskamp van beiaard aldaar en waarvoor ik in het comité gevraagd ben. Ik kan mij vrij maken op 22 - 23 en 24 Dec. en verder tijdens het Kerstverlof alle dagen. U wilt mij dan wel bijtijds verwittigen. Ik wens U Z.E.H.Pastoor, eene zeer gunstige oplossing die voor Uwe parochie van het grootste belang kan zijn en waar Uzelf en Uwe parochianen het meeste gnoegen zoudt van hebben. Met de hartelijkste groeten, Hoogachtend, Staf Nees
Het tweede stuk in mijn archief is een soort flyer voor de wekelijkse bzeiaardconcerten. Er staat naast een tekening van een klok met klepel het dak van de St.-Martinustoren, met de volgende tekst :
Dan zal de beiaard spelen ELKE ZATERDAG van 20 tot 21 uur MEI - AUGUSTUS BEIAARDCONCERT MEISE
Het is niet gesigneerd, maar het zou kunnen getekend zijn door Jef Rottiers of Willem Rosiers. Toen werd er dus op zaterdagavonden gespeeld.
Elk jaar werd er door de Vrienden van de Beiaard een programma uitgegeven in een boekje. De ononderbroken reeks werd dit jaar (2006) gestopt. Er zou een boekje gemaakt worden door de dienst Cultuur (of de Muze). Met steeds groter wordend ongenoegen wachtten de regelmatige luisteraars op de beiaardplaats "op Godot". Onze pastoor (tot 1.9.2006) zal volgend seizoen de traditie hervatten, beloofde hij plechtig! Ondertussen verschijnen de beknopte data over de concerten in het algemeen programma van "de Muze van Meise". Ik pleitte reeds jaren binnen het Beiaardcomité voor een programmabrochure op het niveau van de uitgaven van het Kunstspectrum en de Muze van Meise. Ik heb de opeenvolgende brochures verzameld, want nergens bleek een volledige collectie voorhanden. De lay - out veranderde door de jaren. Op de eerste kaft stond enkel een klokje. In 1953 pakte men uit met een ets van de kerktoren van Meise. In 1969 schakelde men over naar een foto van deze kerk. In 1979 prijkte een nieuwe ets op de voorkaft tot er in 1988 eenmalig een pentekening van Jef Rottiers verscheen met een dorpszicht tussen twee knotwilgen. De rij die liep tot het jaar ervoor werd hervat tot 1997, toen het nieuwe moderne logovan de nieuwe beiaard opdook. Men had hiermee beter gewacht tot de installatie van de nieuwe beiaard, want het bracht heel wat onheil mee. In 1999 speelde de oude beiaard niet, dus geen programmaboekje! In 2004 werd opnieuw aangeknoopt met de prachtige pentekening van Jef Rottiers. In 2004 waren er zelfs 3 beiaardprogramma's. Vermits het programma dat jaar uitbleef nam ik het initiatief om de fotocopies van de programmablaadjes te integreren in het algemeen programma van het Cultureel web (nu Muze). Men wou daar toen niet weten van de opname van de beiaard als locatie voor Cultuur, noch van deze programmatie. Ik heb toen een en ander geforceerd en de totale brochure elke zondag aan onze grote groep luisteraars uitgedeeld. Op hun vraag bundelde ik de programma's ook in een stijlvolle aparte brochure (met lay - out mankementen, maar kleurenomslag), want alles gebeurde met fotocopie. Tot mijn grote verbazing kwam Eddy Mariën op het einde van het seizoen met een derde rode versie op de proppen. Ik ga nu zelf, voor 2006 een boekje reconstrueren, op basis van de programmablaadjes, die Eddy Mariën elke zondag liet uitdelen. Volgend seizoen hoop ik dat we tot klare afspraken komen en vooral : dat die uitgevoerd worden! Just do it !
Ik heb een verzameling aangelegd van alle stukken (originelen of fotocopies) over de oude beiaard. De archieven berusten bij de heemkundige kring Berla. Maar die zijn niet bijgehouden, noch geïnventarieerd. Ik heb dan dit archief vergeleken met het mijne. Wat ik niet had werd gekopiëerd en genummerd. Alles staat in een excel - bestand. Dit geeft het voordeel dat je naar hartelust kunt herordenen en snel opzoeken. In eerste instantie kwam ik aan 98 items. Het eindigt bij het doodsprentje van pater Feyen. Maar ik heb nog heel wat, dat ik eerstdaags zal aanvullen. 1 Het boekje dat werd uitgegeven bij de inwijding van de beiaard op 10 juni 1951. "Moge het bijdragen om de roem van onze oude Brabantse gemeente (ik zou er keizerlijke aan toegevoegd hebben) te verspreiden, om waardering te wekken voor het beiaardspel en om onze bevolking meer zin te geven voor eigen schoon en kunst". De kaft draagt nog het oudste wapenschild van onze gemeente. In de rij van onze oude steden .. (4de qua aantal klokken). Wij hadden toen amper 2800 inwoners. Beiaardier Staf Nees wordt erin voorgesteld. Dan volgt een beschrijving van de Sint - Martinus - kerk door D.J.Delestré O. Praem. Grimbergen, Niet hetzelfde ... Meisenaars en Meysseniers getekend E.v.C.. Daarna volgt een overzicht van de landelijke schoonheid : Meise als toeristisch milieu van Renaat Martens uit Wemmel. Dit is een vroege voorloper van mijn blog : erfgoedmeise. Twee oude schuttersgilden (in Meise en Rode). En dan ?...dan ...Dan zal de beiaard spelen, is het slotartikel van pater Feyen. Er staat ook nog een mooie ets in van het kasteel van Meysse in 1670. Jef Claes (journalist) en Willem Rosiers (onderwijzer - kunstenaar), zorgden voor de uitwerking en het werd gedrukt bij A.Van Praet.
De jaarlijkse evaluatie van de beiaardconcerten en het ontwerp van de planning 2007 zijn klaar gemaakt door de Vrienden van de Beiaard. + beslissing haan en kruis op initiatief van Stef De Ridder Rockie het klokkie door compagnie aardbei en lkr. Academie artikel in de Randkrant met interview Eddy Mariën uitwuifconcert voor pastoor Herman (Bie) Boon programma in de publicatie van De Muze van Meise vraag naar orgelconcerten op alle orgels van onze 8 kerken kwaliteit van de concerten - geen beiaardboekje dit jaar geen persberichten luisterplaats niet uitgebreid vermindering aantal concerten : dieptepunt oude beiaard nog niet operationeel noch overdekt geen kinderliederen op 25 mei, nochtans Eerste Communie vandalisme op de luisterplaats (plaatjes afgerukt - hersteld)
Op 27 augustus om 18 uur wuiven wij onze pastoor Herman Boon (nonkel Bie) uit. Want Bie was een graag geziene, regelmatige concertganger. De meeste zondagen was hij erbij. Bij zijn officiële viering werd de beiaard niet bespeeld, omdat de beiaardier belet was. Daarover werd nogal wat afgeklaagd onder de toren van Sint - Martinus. Maar niet getreurd : uitstel is geen afstel. Na het concert wordt een receptie aangeboden door het Beiaardcomité. Ondertussen werden tijdens het week - end van de Hawaïfuif van Knodde door vandalen ons tuinhuis opengebroken (reuzen beschadigd) en de plaatjes op de beiaardbanken van pastoor Brams en Herman Boon pr.afgerukt. Dit is dubbel erg, want aan deze laatste is het bestaan van de Jeugdclub te danken. Zij werd door hem opgericht onder de naam Jeugdgemeenschap. Hiermee wordt niet met de vinger gewezen naar de organisatoren van de fuif, want we weten niet wie de onverlaten zijn. Zij kunnen even goed niet op de fuif geweest zijn.
