Met mij gaat het nog niet veel beter, ik slaap bijna de hele dag en heb nu wel met moeite al een potje yoghurt gegeten. Na een douchke ben ik wat opgefrist maar het heeft me enorm vermoeid. Dus beland ik weer in de zetel.
Vandaag is oma 85 jaar, toch wel speciaal. Via verschillende wegen hebben we haar onze beste wensen overgebracht. Het kaartje hebben we verstuurd de eerste dag dat we hier waren, maar wanneer dat over de grenzen heen geraakt weten we niet. Mijn verjaardagskaarten van december zijn ook nog altijd ergens onderweg. Deze morgen ben ik heel ziek geweest, buikgriep met koorts. Ik heb de hele dag in bed gelegen en veel geslapen en enkel op water geleefd.
Op de markt word ik meegetroond achter het verkoopsstalletje van allerlei noedels en ben ik getuige hoe dit wordt gemaakt. Iris overtuigt de Chinezen om voor mij een voorstelling te geven en ja, de deeg krijgt vorm en de noedels hangen te drogen.
De dagelijkse koffie-gewoonte nemen we nu bij een HongKongman, dicht bij het station. Een demonstratie van mengen van thee met melk wordt mij uitgelegd. Dit gebeurt door, 35inuten lang van op een meter hoogte, steeds de vloeistoffen over te gieten van de ene kom in de andere. Dit is hard labeur me dunkt, maar dit blijkt nodig voor the taste (de smaak) en ja, ik moet er uiteraard toch eens van proeven. Blijkbaar hoeft dit lekker te zijn, maar geef mij toch maar mijn koffie.
Een HongKongs echtpaar komt binnen en zet zich bij ons, blij ook engels te kunnen praten; zij zijn net terug uit Canada en vestigen zich opnieuw in China. Telefoonnummers worden uitgewisseld en zij zullen mij bellen om samen enjoy of genieten van China. Het is een leuk gesprek met beiden en met Iris en ik hoop ze zeker nog terug te zien. Meer en meer kom ik zo te weten over dit toch wel indrukwekkende land, een land in volle ontwikkeling.
De zware regenbuien horen momenteel tot het verleden. Het weer is rustig maar niet zonnig, wel goed om buiten te lopen. En toch zien we hier al de bloemen die bij ons de lente inluiden . dus beter weer dan in België.
Zaterdagmorgen om half tien worden we opgehaald door Isabella en haar ouders voor een Chinees ontbijt. De meegebrachte Leonidaspralines en de eigen honing wordt door hen met de brede glimlach en een Chinese dankjewel aangenomen. Nadien volgt een rustige zaterdagnamiddag en we blijven op het appartement met onze leesboeken en radio 2 op de laptop. We zien het huiselijk ontbijt in de Gildenstraat en nadien Het leven in de Dorpsstraat in Londerzeel. Het doet goed iedereen weer terug te zien.
Gebakken eitjes en spek is ons avondmaal.
Zondag 8u30 is onze afspraak met de HongKongfamily. Met het gebruikelijke ontbijt met de traditionele koffie starten we onze winkeldag samen. Na drie kwartier rijden met de auto komen we in Zhongshan City bij een overdekte groothandelmarkt. Wat we hier zien doet mij denken aan de handelszaak nabij Antwerpen waar we de prijzen voor de schoolfeesten haalden. Van prularia gesproken . en alles made in China. Misschien doe ik toch wel een mailtje naar onze bezoekers zodat de juffen zich kunnen voorbereiden .. En ja, we zijn ook hier weer de enige niet-Aziaten, met alle gevolg vandien! Gelukkig hebben we hier Iris die voor ons het spelletje van afdingen speelt, het hoort hier zo.
Ondertussen is Iris zelf een handel begonnen: ze koopt aan in China en verkoopt aan een vriendin in een HongKongse winkel. De uurwerken en nepjuwelen kosten in HongKong minstens viermaal meer, en als tussenpersoon kan ze zo dus een centje verdienen. Om een voorbeeld te geven: ze koopt 17 uurwerken voor de prijs van 35 euro! En je kent ze wel, die uurwerken, ze zijn één voor één overladen met steentjes en goudkleurig. Dat is nu net waar ze hier van houden . het tegenovergestelde van onze westerse goesting.
s Middags eten we een steak met spaghetti en nadien gaan we op zoek naar t-shirts voor de kindjes. Maar .te opzichtige opschriften of tekeningen, dus, we vinden niets.
Net voor het donker wordt rijden we opnieuw ons compound binnen en leggen we onze benen even omhoog, tijd om wat uit te rusten!
Om half 9 sta ik aan de bus en ga weer mee naar de lokale markt. Het heeft geregend, dus lijkt daar alles nog viezer. De slijk tussen de groenten op de grond komt me tegemoet en binnen is het zeker al niet beter. De meeste chinezen lopen hier op hun gummilaarzen rond, je moet wel opletten dat je niet uitglijdt tussen al die natte afval van groenten, vlees en vis. In het warenhuis koop ik nog extra lepeltjes en een bord, onze gasten in de paasvakantie mogen toch niks te kort komen .
Op de middag kennen we hier een Belgisch zomeronweer: gieten, donderen en bliksem en nadien weer de zon. Het blijft 20 graden. Nog geen weer om buiten te zitten, maar wel goed voor de blog!
In België zijn ook vroege vogels: iets voor 14 uur (7 u) krijg ik een goeiemorgen op Facebook. Onzen Bart is er vroeg bij en ik verneem dat het koud en mistig is in Londerzeel. Toch nog geen lente?
De crisis laat zich ook in deze streek van China voelen. De werknemers van Sunway werken vanaf nu 2 dagen per week minder en hun salaris daalt navenant. Hun vrije dagen krijgen ze op zaterdag en zondag en nu kennen ze dus ook de vijfdagenweek zoals bij ons.
Om 15 uur rijden we naar Zhuhai stad op zoek naar boter, nu samen met Tony, onze nieuwe begeleider/vertaler. We doen onze voorraad op in een Japans warenhuis Jusco waar we ook spek vinden en meerdere soorten kaas. Een regenscherm voor Erik is geen overbodige aankoop want het giet in dit gedeelte van China.
Deze avond is ons avondmaal dan ook een goed (?) stokbrood met kaas en een glaasje rode Greatwall.
Om 9 uur staan we op na een voldoende nachtrust. We zitten aan tafel met ons wit brood, boter van het vliegtuig en Hollandse kaas uit Schiphol. En Erik zegt: Hier zitten we weer! Hij heeft er zin in, om 10 uur wordt hij opgehaald. Maar pech, internet werkt niet meer en dus komt er hulp in de namiddag. Vandaag heb ik een eerste afspraak met Iris voor de dagelijkse koffie en om 10 uur staat de auto al te wachten. Wat heeft ze hier naar uitgekeken! Ze vertelt wat over het Chinese nieuwjaar en over haar kinderen en ze heeft al voorzien om allerlei dingen met mij te doen gedurende deze 2 maanden. Ze wil met mij gaan shoppen in een grote winkel waar alles te vinden is. Ik ben eens benieuwd!
Het is 17 graden en het miezert zoals wij dat zeggen, dus niet echt om buiten te gaan, ook binnen is het niet aangenaam warm. Ik tracht me te verdiepen in mijn leesboek maar af en toe vallen mijn ogen dicht en geniet ik van een kort dutje. De poetsvrouw is hier, het kost 50 RMB (=5 euro) voor 4 uur maar het is wel op zn chinees! De ruiten worden gewassen met nat en gedroogd met krantenproppen, dat doet me denken aan thuis vroeger. De ruiten en spiegels werden gewassen met spons en zeemvel en nadien opgeblonken met kranten, dus hier zijn ze nog in dat stadium maar ze vergeten wel het zeemvel. Het kuisen van de vloer gebeurt in hurkzit en met in elk hand een natte vod. Ze wil geen materiaal met een steel gebruiken, ze doet het liever zo en ze doet het nauwkeurig. Nadien ruikt het appartement fris en dat is aangenaam. Het is wel vervelend dat ik niet kan converseren met haar, de taal is weer het grote probleem. Na betaling werkt het internet weer, daar heeft Isabella voor gezorgd, dat was trouwens vergeten. Nu kan ik mijn hobby hernemen en de blog verder afwerken.
Om kwart na 7 worden wij én onze valiezen ingeladen en we vertrekken richting Zaventem met de chauffeur van Walter en Co. We zijn de eersten om in te checken en handelen dit vlug af, tenminste, zo denken we. Aan de balie worden we geconfronteerd met 47 kg. bagage, dus 7 kg overgewicht, niet dat we het niet wisten, maar met de hoop dat men ons zou doorlaten. Maar dat is verkeerd gerekend. Na wat herschikken van valies naar handbagage komen we nog aan 4 kg. teveel. Dit wil zeggen: betalen en dat is 30 euro per kg. Erik onderhandelt wat en zegt dat we voor 2 maanden weg zijn en dus wat voorraad eten bij hebben. Maar de lieve juffrouw blijft bij haar standpunt: Voor mij is het 4 kg. teveel meneer, dan moet u maar gaan onderhandelen bij KLM.. We denken terug aan onze vorige reis, toen hadden we in totaal 10 kg teveel bij, maar er zat een mevrouw die begrip had voor onze toestand en zodoende hadden we toen dus geen probleem. Maar nu wel. Al die honing, chocolade en paaseieren die we bij hebben voor geschenken . we voelen ons wel rot als we hiervoor 120 euro moeten betalen. Bij KLM krijgen we een vriendelijke madam, maar helaas, het staat geregistreerd en zij kan dat niet meer annuleren. En toch komt er een oplossing waar we tevreden kunnen mee zijn: we betalen het overgewicht met miles.
Dit is de eerste keer dat ons dat overkomt, temeer dat Erik een VIP-lid is door de vele reizen, wordt er normaal veel vlugger door de vingers gekeken. Natuurlijk hebben wij overgewicht om op te vliegen, er zitten kilos koffie, chocolade, honing én leesboeken in. Hopelijk is de terugvlucht beter, dan vliegen we business en mag ieder 30 kg meenemen. En dan trachten bij ons gewicht te blijven
Alle vluchten verlopen zoals gepland en we hebben een goeie heenreis, zelfs de boot heeft een half uur ingehaald en we staan op dinsdag 3 maart om 12u55 buiten, klaar om China in te vliegen! Tracy, Isabella en de driver komen na een tiental minuten opdagen en na een klein uurtje nemen we opnieuw kennis met Sanxiang. De wachters aan het compound herkennen ons en zwaaien heel enthousiast toe en Iris, de buurvrouw omhelst ons warm. Na de lunch zetten we het appartement weer in orde en de nieuwe muggenhemel boven ons bed is geen luxe maar een noodzaak als ik zie hoeveel muggen hier samen met ons leven. Blijkbaar is een muggenplaag een verschijnsel bij het wisselen van de seizoenen, dus, dat het maar vlug zomert, want elke mug weet mij gewoonlijk te vinden! In een eerste mailtje naar de kinderen en in een korte skype met onze Jan stellen we iedereen gerust, onze reis is prima verlopen.
We maken een kort verslag hoe we de ferry nemen in Hongkong en sturen dit per mail op naar Krista en Anneke. Zij zullen het kunnen gebruiken wanneer ze in de paasvakantie op avontuur komen.
Na een lange dag zoeken we om 21 uur ons bed op en na een eerste muggenjacht is de nacht zeer welkom.
Nog een kleine week en we storten ons weer in ons avontuur. Deze keer kunnen we onze belevenissen live delen tijdens de paasvakantie. Twee (oud-)collegas komen op bezoek: Anneke en Krista. Wat eens al lachend begon wordt nu werkelijkheid: als je zin hebt om eens af te komen, we hebben nog een kamer vrij hé. Hun tickets zijn geboekt en het visum in aanvraag, het komt dus zeker in orde. We hebben al eens samen gezeten en de zin om China te bezoeken groeit steeds meer en meer. t Zal fijn zijn, een welgekomen afwisseling tijdens ons verblijf daar en we zullen hen graag op 6 april verwelkomen in het dan al zomerse China. We proberen om tijdens hun bezoek een rondreis te regelen zodat ze ook kunnen kennismaken met een deel van dit mysterieuze grote land en als doel stellen we Xian voor met de terracottabeelden. We zien wat we kunnen doen.
Onze tickets zijn besteld. We vertrekken op maandag 2 maart en komen terug op maandag 4 mei. Afscheid nemen van de kinderen en kleinkinderen doen we op zondag 1 maart, we nodigen ze s middags uit voor een etentje en hopen op een gezellig onderonsje. Onze terugkeer is uitgerekend de dag voor de eerste verjaardag van Sep en Jomme, dat willen we zeker niet missen!
De Belgische winter hebben we gehad in een prachtig wit sneeuwtapijt en met heuse koude temperaturen. Blijkbaar is het 12 jaar geleden dat we tot 22° gedaald zijn. Dus zo typisch Belgisch is het ook weer niet. Maar met de zon op de fijne witte takjes van de kerstbomen krijgen we een prachtig winterlandschap.
Maandag 5 januari rijden we naar Maasmechelen, door koopjesjagers gekend als en echt modecentrum. En koopjes zijn er . het is dan ook begin januari. s Avonds rijden we door naar Maaseik en gebruiken we de bongobon voor een charmeweekend, gekregen van mijn oud-collega-directies uit onze scholengemeenschap. In hotel Van Eyck genieten we van een rustige nacht en dinsdagmorgen van een uitgebreid ontbijt.
En dinsdag, om 11 uur, schuiven we aan in de Minderbroederskerk voor de tentoonstelling van het beroemde Terracottaleger van Xi-an. We bewonderen 14 originele levensgrote beelden uit de enorme collectie van de eerste keizer van China, samen met een schat aan grafgiften en we beluisteren de hele geschiedenis. Deze Limburgse stad leeft in de ban van de Chinese keizers, overal hangen de affiches van deze unieke tentoonstelling verspreid en je kan het zo gek niet bedenken, maar ik zie een restaurant dat reclame maakt met een Xi-ankoffie. Wat dat ook moge wezen? Deze tentoonstelling brengt ons weer wat dichter bij China. Onze tweede reis is geboekt, we vertrekken op 2 maart en keren terug op 4 mei. Tijdens deze periode willen we dan ook Xi-an bezoeken met het wereldberoemde Terracottaleger, vandaar deze eerste kijk in Maaseik.
Nu zijn we even uit de running geweest: geen internet op hotel zonder betaling! We wachten dan maar tot in de luchthaven, daar lukt het gratis.
Zondagmorgen om 10 uur vertrekken we vanuit ZhuHai met de ferry naar HongKong en ditmaal geen kotszakje nodig dankzij de goeie pillekes.
Om kwart voor twaalf nemen we onze intrek in het hotel Regard Kowloon en we logeren er op de 12de verdieping. Ja, hoog zijn de buildings hier allemaal! Na wat uitpakken en wat rusten maken we een korte wandeling in de onmiddellijke omgeving. Om halfzeven rijdt Paul Lau met ons door de drukke straten richting waterkant. Door nauwe straatjes, bezaaid met vis- en seafoodverkopers banen we ons een weg naar een door hem gekend restaurantje en na een korte tijd wordt de bestelling opgediend. Toch weer speciaal . dit zouden we alleen nooit gevonden hebben. En om af te sluiten zitten we op een mooie decemberavond op een terras, genietend van een irish-coffee en tussen een bont gezelschap van bezoekers uit alle windstreken.
Maandag is onze shoppingdag, toch ten minste om te kijken, want in ons valies kan niets meer bij. Helaas, want hier zijn de koopjes al volop aan de gang.
Met een plannetje slenteren we doorheen HongKong en de variatie is enorm! Van de mooie sjieke winkels met de grote gekende merken komen we langsheen de straatjes waardoor je jezelf een weg moet banen doorheen de standjes en de massa kijkers/kopers. Wie HongKong kent weet dat je er zeker de jademarket, de ladiesmarket en de Templestreet moet gezien hebben, het zijn de typische winkelcentra waar je allerlei chinese snuisterijen kan vinden en dan met hoofdzaak de copy-artikelen. Overal word je aangesproken door voornamelijk Indiërs die je zowat vanalles kunnen verkopen en dat gaat van een maatpak tot een copywatch. Na een tijdje schud je enkel nog maar nee en moet je gewoon doorlopen. Ik weet niet aan wie deze mensen iets kunnen kwijtraken? Zelfs echte catalogi met Rolex, Delvaux en weet ik veel bieden ze je aan en daaruit maak je dan je keuze. Ze hebben het blijkbaar allemaal!
Wij hebben HongKong nu wel gezien van het zuiden tot het noorden, te voet proef je de echte sfeer en kan je al dan niet genieten van hun lokale eetstandjes. En middenin deze gezellige drukte kan je even verpozen in een groene long met zitbanken verscholen tussen de mooie planten en bij hoogspuitende fonteinen.
En ja, we krijgen toch wel honger en lunchen met een goeie Italiaanse spaghetti. Wat kan dat toch smaken! Als afscheidsdiner eten we s avonds echt westers, met lamskoteletjes en steak, en we denken al aan morgen ..
Dinsdagmorgen vertrekken we om 7u30 naar de luchthaven, 40 minuten rijen met de taxi. Alles verloopt er vlot en we kunnen in de lounge op internet en hier worden de laatste mailtjes naar de kinderen gestuurd. We zijn op terugweg
Na 11 uur en 40 minuten vliegen landen we in Amsterdam . 1 graad onder nul en mistig. We voelen de winter! Vlug willen we overstappen op de vlucht naar Brussel, maar dat is buiten het weer gerekend! Alle vluchten naar Brussel zin vandaag gecanceld wegens mist, helaas, er zit niets anders op dan maar de trein te nemen. Hier mag ons avontuur nu wel eindigen we hebben toch de afspraak om deze avond de kindjes nog te zien! Met een telefoontje wordt Sven verwittigd dat het Brussel Centraal wordt en niet Zaventem en dit met een groot uurverschil.
We rijden door het donkere koude winterland met hier en daar een eenzame verlichte kerstboom. Geen verblindende kleurrijke kerstverlichting meer .
Om twintig over 8 rijdt de trein het station binnen, ook hier met vertraging en . geen mist te zien! Om 9 uur zetten we onze benen onder de tafel in de Dorpsstraat en we genieten van de echte en enige Belgische frieten met beafsteak. Waren we nu toch al vergeten hoe dit kan smaken? De slapende kindjes krijgen hun eerste zoentje en morgenmiddag halen we ze allemaal af aan de schoolpoort. En dan zijn we uitgenodigd in de Gildenstraat .. wat hebben we uitgekeken naar deze momenten!
Moe maar voldaan slapen we in ons eigen bed in de Bergstraat en denken dat ons avontuur hier eindigt . tot om half vijf de bel gaat en 4 politiemensen aan onze deur staan. Hebben wij iets gehoord of gezien in onze tuin? Onze buurman heeft hen opgebeld dat hij iemand op zijn terras heeft gezien. En wij, wij zijn dus klaarwakker en pakken om half zes onze valiezen uit en elk cadeautje dat we tegenkomen krijgt weer zijn eigen geschiedenis.
