Echo's over onze " Eerste Schrijversnacht." te Kapellen.
Niets dan lof. We vonden het reuze!!! Dit zouden we meer moeten doen!!!
Vrienden, collega schrijvers-dichters, en mensen die de happening niet hebben meegemaakt, ik weet niet of het bij u ook zo diep is gegaan. Ik was er in ieder geval ferm door aangegrepen. Stel u even voor, we waren daar allemaal tesamen, in dat prachtig kader, en strooide onze diepste roerselen, over een aan hun stoel gekluisterd dankbaar publiek. Wat een kracht wat een bovenmenselijke gevoelens, moeten daar op die ogenblikken, de gewelven hebben gevuld. Schrijvers geven zich zomaar niet bloot, zij hadden het beste uit hun bundels voor deze avond gereserveerd. Ik weet niet hoe het bij u gaat, maar vooraleer ik echt de muze op bezoek krijg, moet ik al diep gaan, daaruit groeien en bloeien dan die gedichten en vertelsels, die echt op dat ogenblik uit ons hart kwamen, en die mochten we hier, tesamen intiem beleven. Laat het kerkje nu niet meer als een full-time gebedshuis dienst doen, toch blijft die sfeer er hangen, de sfeer rond doopsels, de sfeer rond huwelijksmissen, de sacrale sfeer rond eerste komunniekantjes, maar zeker ook de sfeer bij een begrafenismis. De sfeer wanneer de priester tijdens de consecratie, de kelk in de hoogte steekt, dit was echt, dit was beleven. Dat alles nog overgoten met een brok muziek, als een kers op de roomtaart, als een schoonheidsvlekje op een dameswang. Publiek bedankt, lieve woord- en klankkunstenaars, ik had jullie één voor één aan mijn boezem willen drukken, hartelijk dank, u hebt mij weer nieuwe moed gegeven, en bewezen dat in deze moeilijke dagen, dat wat daar gebeurde op die avond onder die prachtige gewelven, zaad voor de toekomst is. Laat de oogst een zorg wezen, nu gaan we wieden, de grond bemesten, ik jaag, met de noten uit mijn mondharmonika, de vogels weg.
Een man koopt in een sexshop een pakje condooms en betaalt met een briefje van 100 euro. "Kunt u niet passen?" vraagt de verkoper. Zegt de man:" Dat heeft geen zin ze zijn voor mijn broer....".
Ze stond een tiental meter van mij vandaan, en iets meer naar voor, zodat ik haar wel, maar zij mij bijna niet kon zien. Eerst dacht ik aan dat braziliaans model, dat bij ons in de schilderschool, in een workshop aquarel had geposeerd, maar nee, deze vrouw was ouder, rijper. Waarschijnlijk was het een van de leading-ladys, die de laagjesmode hoog in het vaandel droegen. Boven een brede, wijde, witte rok, afgezet met veel kant en broderie, had ze nog verschillende gekleurde onderrokken aan. Om het middel, aan een bruine lederen riem, voorzien van een zilveren buckle, in de vorm van een distelbloem, droeg ze een sporran, zo'n SCHOTS PORTEMONEEKE.
Een Schots Portemoneeke ( 2.) Vanuit de, open deur van de "Highlander" walmde muziek de kille avondlucht in. Binnen hong een geur, die soms oversloeg van het zeem-zoete aroma van clantoebak, en ander asbakvulsel, naar zweet en verschaald bier. Een meer dan benevelde, wouldbe schotse doedelzakspeler, waarschijnlijk een oud uitgerangeerd lid van de Red Hackle Pipe Band, van Antwerpen, zat wijdbeens op een wankel cafétafeltje. De snerpende, klagende klanken, die uit de bolle geruite doedelzak kwamen, vulde het kleine kroegje. Na elk muziekstuk, of wat voor een muziekstuk moest doorgaan,kreeg hij een daverend applaus, vanuit een hoekje van de pub, waar enkele zwaar aangeschoten drinkebroers iets te vieren hadden. Toen moest ik opeens aan het reclamefilmpje, op de teevee denken. Was dit een echte schot? Droeg hij nog iets of wat onder die groen blauwe geruite kilt? En plots alsof hij mijn gedachten kon lezen, kruiste hij zijn behaarde benen.....? Ik kon niets zien, want voor zijn,..........., hong een sporran, zo'n schots portemoneeke.
Mac Blues.
Een DUéROZA zijn twee stukjes proza, due(t) en (p)roza, die vertellen, dueleren, over hetzelfde onderwerp, of dezelfde gebeurtenis. Meestal kort maar toch duidelijk, uitgebreid beschreven.
Zoals ik zeker al eens heb verteld aan de vaste lezers van mijn nederig blog, ga ik een maal per week de edele sport van het batmintonne beoefenen. In de grote sporthal hebben wij dan de dinsdagnamiddag de beschikking over 8 pleinen, en telkens weer iedere sportdag, zijn alle veldjes bezet, dikwijls zelfs met vier spelende en een rustend lid. Rond 15.45 uur, houden we een kwartiertje, pauze, en nu kom ik eigelijk tot dat berkensap. Iemand van onze vrienden dronk in plaats van het ordinaire fruitsap, berkenboomsap, een waterachtige vloeistof die zij had afgetapt van een berkenboom. Ik keek eerst eens naar de datum van vandaag, neen het was geen 1 april, en het was toch juist zij dronk de levenssappen van een berkelaar, zij maakte er ook nog wijn van . De dame in kwestie, had van een berkentak, een stuk schuin afgeknipt en zo de fles over het afgesneden gedeelte van de tak aan de boom geschoven, dan met een koordje vast gemaakt en laat nu maar vol lopen. Zo kun je om de twee dagen een volle fles sap aftappen, tot het sap wit van kleur wordt. Je kan ook een gat boren in de stam en zo het sap opvangen, maar daar zijn meer risicos aan verbonden dan het gewoon aftappen langs een tak. Het beste tijdstip is begin maart. Wanneer je de methode van het gat in de stam zou gebruiken steek dan een stop in het gat wanneer je niet aftapt. Je kan in het gat een hevelslang steken en zo in de fles of emmer laten lopen. Volgens sommige mensen zou het sap zeer gezond zijn, en gek genoeg ook heel goed om uw haar mee te wassen.
Ik denk dat onze scoutsgroep in Kapellen, St. Mauritius heete. Ik herinner me vaag nog Akela, en Bagheera, dat waren leidsters bij de wolfkes. Op Akela waren er velen een beetje verliefd. Ik herinner me nog zo goed een voorval, we hadden een oude legermotorfiets gevonden, de schroefdop van de brandstoftank was eraf en ik vond het niet beter om daar in dat open gat een lucifer te werpen, een steekvlam verschroeide heel mijn rechter arm, toen ben ik naar het huis van ons Akela gelopen die heeft me verzorgd en mijn ouders verwittigd. We droegen toen bij de scouts nog die populaire hoeden, met vier deuken zoals het liedje zingt, het was toen nog VVKS of Vlaams Verbond der Katolieke Scouts, dat is nu ook verandert. Er is mij een ding, buiten de plezierige herinneringen, bijgebleven, namelijk dat we toen toch probeerde van een goede daad per dag te doen. En u moogt het geloven of niet dat heb ik lang kunnen volhouden, en nu nog denk ik er dikwijls aan, oei ik heb mijn goede daad vandaag nog niet gedaan. Mijn goede daden nemen nu meer tijd in, ik zal nu de goede daad langer rekken. Zo kom ik op het eigelijke onderwerp waarover ik vandaag wou schrijven, een die ik zeker als een goede daad beschouw. Hier volgt ze. Enkele weken geleden vroeg een vriend, of ik soms goesting had om in een kortfilm, een eindwerk, wou optreden gemaakt door, leerlingen Klank en Beeld van De Rits in Brussel, een school voor toekomstige cameramensen bij de film en teevee. Ik ging op het voorstel in, en trok naar een eerste kennismaking in Schoten met een van de leerlingen. Toen ik het zogenaamde draaiboek las, een draaiboek dat eigelijk een draaibladje bleek te zijn ,want het was een film van amper 7 minuten, ging ik akkoord en zou in een ouderlingetehuis, present zijn om de film optenemen. Het gegeven was, een ouderling heeft een kamer in een Rustenverzorgingstehuis, hij heeft een muziekinstallatie en met die instalatie maakte hij te veel lawaai. De directeur beslist, na enige klachten van de andere bewoners, dat hij de instalatie moet afgeven. Ik moest om 10.30 uur in Schoten zijn, om die tijd zou een der ouderlingen zijn kamer afstaan zodat we ongestoord konden filmen. Toen ik om 10.15 uur mijn wagen parkeerde stonden de jongelingen al te wachten, de zo specifieke reuk van deze tehuizen sloeg me in het gezicht,de wouldbe cameramensen hadden een afspraak met de directeur van het tehuis, die tevens ook de rol van directeur zou spelen in de film. Na een kort gesprek met de baas van het home, trokken we naar boven en betrokken een kamer terwijl de bewoner een wandelingetje in het dorp ging doen, er was veel te zien in Schoten want 's anderendaags zou de Scheldeprijs worden gereden men was al tribunes aan het opzetten. We filmden in verschillende stukken, eerst zat ik aan een tafeltje waar mijn muziekinstalatie opstond, een wagentje met daarop de camera gemonteerd, reed door de gang en wanneer ik het woord "actie" hoorde roepen moest ik een fonoplaat op de draaitafel opleggen, ik moest het vier maal opnieuw doen zodat er zeker wel een goede zou bij zijn. De geluidsman zat op het bed uit het zicht van de camera. De volgende take bestond uit het wegnemen van de muziekinstalatie, een van de leerlingen kleede zich om als verpleger, hij kwam de kamer binnen en zegde "Sorry, ik moet uw muziek komen halen." Daar zat ik dan met de platenhoes van Elvis in mijn handen mijn moed zonk in mijn schoenen, ik was mijn enigste hobby waar ik nog plezier in had kwijt, de volgende opname was het gebaar dat ik de telefoon afnam ik moest zeggen "zeker mijnheer de directeur ik kom naar beneden". Weer driemaal herdaan. Toen trokken we naar het bureel van het hoofd van het tehuis om daar het stuk optenemen waar de directeur de woorden uitsprak dat hij na klachten van de andere bewoners mijn instalatie zou afnemen. Toen waren we toch al zo een uur of drie bezig geweest, mijn rol was uitgespeeld de leerlingen gingen nog wat vrije shots opnemen. Ik nam afscheid van deze toffe ploeg, ik voelde me goed want ik had mijn zoveelste goede daad gedaan.
Weet je nog de zaak van het Lappersfortbos - in Brugge.
De zaak van het Lappersfortbos staat ons nog allemaal goed in het geheugen gegrift. Waarom ik nu op deze kwestie terugkom is hetvolgende, gisteren vond ik de woorden van een lied die ons aller Willem Vermandere geschreven heeft over het Lappersfortbos. Het bestaat uit zeven strofen ik ga ze nu niet alle zeven hier voor u openen, indien je de volledige tekst van het lied wilt lezen ga je bij Googel naar www.regiobrugge.be/lappersfortpoets , ik typ voor u hier de eerste en de zevende stroofe, waarom de zevende omdat ik dat de mooiste vind:
De Bomen
1). Daar liggen dertig bomen geveld langs de weg die leidt naar Veur'n 'k hè ze zien liggen, 'k hè ze geteld en ik peinsde, hoe kan dat gebeur'n want de wind kan hier al zo vreselijk loeien en de vlakt' is zo bloot zo oneindig en 't is voor nen boom al zo moeilijk te groeien en der zijn d'r hier al zo bitter weinig
7). Daar liggen dertig bomen geveld de wortels nog diep in d'eerde verkapt en verzaagd voor een pootje geld bomen van onschatbare weerde ik probere 't verdriet van de bomen te verstaan daarom hè'k dit liedje gezongen nen boom is gemaakt om rechte te staan met zijn armen naar den hemel gewrongen.
Danke Willem in naam van alle kameraden in en uit het bos. Blues.
Soms kom ik zo nog al eens in aanraking met de huidige jeugd. Jeugd, dan spreek ik in mijn geval toch al over jongelingen rond de vijfentwintig jaar. Ik ga ze nu niet allemaal over een kam schuren, maar wat hebben die snotneuzen weinig zelfrespect. Zij weten dat alcohol en het hele opppepgedoe er rond, gaande van wiet tot ik weet niet wat, ik durf ergens die woorden, van de straffere drugs, dan het schijnbaar onschuldige wiet, niet schrijven laat staan uitspreken. Ik heb een jeugd gekend die voornamelijk tot hoofddoel had om je eigen lichaam schoon te laten openbloeien door sport, door gezonde ontspanning, ik ben heel blij dat vader en moeder vroeger streng voor mij zijn geweest. Ergens was het gemakkelijk ik moest hun goede voorbeeld maar volgen, en dat kan natuurlijk weer de rede zijn dat zij, die eigelijk de trots de toekomst van het hele gebeuren, van thuis uit niet dat hebben meegekregen om eens wanneer ze op eigen benene staan, het goede voorbeeld te blijven volgen. Nu kunnen we er de huidige slechte toestand op wereldvlak bijsleuren, ze kunnen zeggen dat ze daar door beïnvloed worden, waarom moeten wij dat of dat nog doen?? En ze hebben ergens gelijk wat hebben wij hen al gegeven als toekomstbeeld, weinig zeer weinig, en daarom zou ik aan mijn makkers, mag ik zeggen "de mannen van voor den oorlog" willen vragen sta me bij in die taak, wanneer je de kans hebt om met die soort van jongelingen te spreken, blijf a u b hameren op de gevaren van die genotsmiddelen, probeer ze een beetje zelfrespect te doen krijgen.
Wanneer er nu maar één verdwaalde blogger dit bovenstaand artikeltje nu gaat lezen en hij wil mij helpen, dan zou ik al zeer tevreden zijn. Hee, man of vrouw, mischien van voor den oorlog, bedankt op voorhand, laat me eens iets weten.
Wanneer je mooie muziek hoort, geniet ervan........ Wanneer je mooie kleuren ziet, geniet ervan..........
Waarom????
Ik heb enige jaren Reiki beoefend, wanneer we ons toen klaar maakten om reiki doortegeven via handoplegging, bij vrienden en kenissen, dan hadden we ons eerst opgeladen, dat opladen, deden we door, zoals hier boven beschreven, naar mooie muziek te luisteren en naar mooie kleuren te zien. Dan eerst konden wij onze krachten via onze handen aan de medemens die het nodig had doorgeven, dus een goede raad van Blues mooie muziek....luisteren...genieten....mooie kleuren.......zien..... genieten. Niet alleen muziek en kleuren kunnen ons opladen wanneer we bijvoorbeeld met onze lievelingshond spelen, wanneer we een klein kindje sussen, of met kinderen spelen als je maar van iets geniet laad je je op. Dus al ben je zelf geen reikibeoefenaar, het kan zeker geen kwaad om mijn gouden raad te volgen, au contraire.
Voorstel: Misschien vind je troost in relegie.
De mening van Blues: Ik ga u geen relegie opdringen, en ga u ook niet verklappen welke mijn relegie is. Maar ik ben er zeker van dat men bij het volgen van een zekere relegie, er voordelen kan uithalen. Wanneer we iemand als opperste wezen beschouwen, zij het nu eene zekere Jezus of een andere Boedha, zijn de beide geloofsleren zeker evenwaardig.
Voorstel: Zie je angsten onder ogen.
De mening van Blues: Er bestaat een terapie, wanneer je iemand van zijn angsten wilt genezen, confronteer er hem in zekere maate dan mee. Wanneer je echt doorbijt en volhard om toch niet te vluchten voor datgene waar je zulk een angst voor hebt zal de beloning daarna groot zijn. Wanneer je voor een zekere persoon angst hebt, zou je volgens verschillende geleerden, die persoon moeten voorstellen in zijn ondergoed, wanneer je ziet dat hij ook vatbaar is voor die menselijke lichamelijke tekortkomingen ga je die persoon heel anders bezien.
Voorstel: Je hoeft echt niet alles zelf te weten. Vraag gerust deskundige hulp.
Wat Blues er van denkt: Ik heb me eens radeloos gezocht achter een fit in mijn fietsband, oppompen onder water waar zijn de luchtbellen, harder oppompen... enz. Tenslotte was het het ventiel dat lucht doorliet, wanneer ik na de tweede keer proberen naar de fietsenmaker was gegaan, had ik weer die verloren tijd in iets anders nuttigers kunnen steken. Verloren tijd, een grote passie van mij. Ik probeer alles zo te ordennen dat ik soms, twee dingen ter gelijker tijd aan het doen ben om toch maar die tijd in te winnen. Wijsneuzen zullen misschien zeggen maar wanneer je met je fiets naar de fietsenmaker gaat dan verlier je toch ook tijd. Zo zie ik dat niet, wanneer je op weg bent naar die fietsenwinkel, kom je weer van alles tegen, die mooie oude kerkmuur, die speciale schaduw, een kruin van een boom vol vogels, familie of kenissen... Loop niet met je hoofd in de grond, recht die rug voel je fier, denk terug aan momenten dat je een goed gevoel had over jezelf. Ervaar opnieuw dat gevoel van kracht, van zelfacceptatie en van harmonie dat je toen vervulde.Als je jezelf niet bijster waardeert, kun je je optrekken aan deze mooie herinneringen, terwijl je........naar de fietsenhersteller stapt.
Nog een voorstel: Wanneer je de keuze hebt, kies dan het prettigste alternatief.
En wat denkt Blues er van: Wanneer ik vroeger triestig was, of ik had de caffard zoals ze zeggen, dan dacht ik altijd aan de sinkse foor. Ik moet U niet uitleggen wat "de sinkse foor" is, ik denk dat elke grote stad, die zichzelf respecteerd, zijn eigen foor heeft. Een verzameling van vermakelijkheden, van de alouds bekende rups tot de grote hypermoderne wentelzitplaatsen, van het karakollenkraampje tot de reuze frietkramen. Van de lut met den beer, tot de dame met den baard, van de lootkramen tot de schiettenten, zoals ik eerder al vermelde een verzameling van vermakelijkheden.
HOE GROTER EEN OBSTAKEL IS, HOE STERKER JE WORDT ALS JE HET OVERWONNEN HEBT.
Vrolijk jezelf eens op!
Voorstel: Maak een mooie grote puzzel. Dat geeft uren plezier en verzet je zinnen.
Raad van Blues: Er bestaan nu puzzels die egaal uit een kleur zijn gemaakt, begin er maar eens aan. Heb ooit eens mee gedaan aan een kampioenschap puzzelen, ik verloor want het klikte niet.
Voorstel: Zorg dat je goede boeken in huis hebt.
Raad van Blues: Ga in een leesclubje, al de leden lezen thuis hetzelfde boek, daarna zal dit boek besproken worden. Of lees "De Grijze Zielen" van Philip Claudel, of van dezelfde schrijver het wondermooie,"Het Kleine Meisje, van Meneer Linh, of probeer, de pocketuitgave eens van " Het Parfum" van Patrick Süskind enz. enz.
Voorstel: Wieg eens een klein kind in je armen tot het rustig slaapt.
Raad van Blues: Leg wel een plastieke lap op uw schoot, je weet maar nooit. En dank eraan een verwittigd man is er twee waard.
Voorstel: Eet eens voor een keertje in't bed.
Raad van Blues: Neem een grote koffiekom met dito-ondertas, vooral in een waterbed is het spannend om te eten, "doet ie het of doet ie het niet?" En dan s'avonds liggen dan al die kruimels in dat bed, zaaaalig!!!!
Voorstel: Lees eens rustig de cultuuragenda in de krant, en pik er een paar evenementen uit die je zeker wilt bijwonen.
Raad van Blues: Ga eens naar het Württembergische Philarmonie van Reutlingen o.l.v. Roberto Paternostro. Met ondermeer als solisten Tatiana Chivarova en Olga Romanko, of ga eens naar die bekende HIP HOP groep, The Jungle Brothers, luisteren met hun hit, What "U" waitin "4". DAS DE max? BROTHER.
Voorstel: Breng eens een bezoek aan het land waar je voorouders vandaan kwamen.
Raad van Blues: "Zou Sabena op Patagonië vliegen??"
Voorstel: Ga eens op verkenning in een woud, verlaat, letterlijk de platgetreden en gereden paden.
Raad van Blues: Opgepast zoveel jaar geleden deed een meisje met een rood kapje op dat ook eens, remember. Wat je nog op je verkenning kunt tegen komen zijn: die achtergebleven Schotse Voetbalsupporters, die lopen hier ook nog ergens rond. Wanneer je iemand met een Goeden dag tegen komt zeg dan vlug en articuleer duidelijk "SCHILD EN VRIEND". Wanneer je een groep ontdekkingsreizigers tegen komt in safariuitrusting zeg dan niet " Dokter Livingstone i presume?" want die tekst is al eens gebruikt in de geschiedenis. Iemand op een stalen ros met een wereldkampioenen trui is Ridder Tom Boonen artuurlijk, daag hem nie uit en zijt vriendelijk want hij zoekt ooit nog eens koning van België te worden. Benader andere human beings steeds tegen wind in, en noteer het merk van zijnen after shave. Eddy Wally zult ge niet tegen komen want die zit weer in Siena, en daarna gaat hij naar de U states nights.
Voorstel: Ga eens naar de opnames van een populaire TV-soap.
Raad van Blues: Familie of Bonanza, vergeet de Doornvogels nie en wanneer je dieje grote kale uit Wittekerke tegen komt stampt hem is tegen zijn scheene want ik kan da gezicht nie verdraage.
Verveling ligt aan jezelf, doe vandaag eens iets gans anders.
Voorstel: Laat die teevee vanavond, eens af en doe eens iets creatiefs. Antwoord van Blues: Lees bijvoorbeeld eens een spannend boek, een thriller of een griezelverhaal, waarbij je af en toe om je heen gaat kijken, of die vampier echt niet in de huiskamer zit, mocht je dan toch nog schrik hebben hou dan een houten pin, plus hamer bij de hand, want een vampier dood je maar eerst als je een houten pin door zijn hart hebt geslagen. 't Is maar dat ge het weet.
Voorstel: Maak eens een fikse wandeling in een late maartse bui. Antwoord van Blues: Het is echt zalig goed beschermd tegen het nat, om te kunnen wandelen in de regen. Doe ook botten aan, kennen jullie het woord galochen ook? Dat zijn lage watervaste schoenen. Zet iets waterdichts op uw hoofd, want met een paraplu heb je toch alleen maar last. Alleen als je met twee gaat wandelen dan is een paraplu zalig dan kun je zo dicht bij uw partner kruipen, .....onder moeders paraplu liepen eens twee kindjes, anneke en janneke dat waren dikke vriendjes, ken je dat nog?
Voorstel: Als het allemaal wat te veel voor ja is, kun je misschien een huishoudelijk hulpje nemen. Antwoord van Blues: een flinke werkster, een jonge mooie babysit, en voor de vrouw des huizes een klusjesman, als je voelt wat ik bedoel.
Voorstel: Ga eens een film uit de oude doos halen. Antwoord van Blues: Zoals bijvoorbeeld: Gejaagd door de wind, zeven bruiden voor zeven broeders, de derde man, African Queen, Quo Vadis, The Robe enz. enz. Ik ga voor de zoveelste maal nog eens naar "The bridge over de River Kwai" zien, daar in komt het liedje "De Kolonel Bogey march." beter bij ons bekend als...."Sjarel ik eb uw kat gezien, sjarel z' ad wel een joeng of tien......
Voorstel: Zeer ontspannend, ga eens een partijtje minigolf spelen met uw vrouw of vriend. Antwoord van Blues: Probeer dat verdomde balletje in dat klein piepklein holleke te krijgen, heel ontspannend, als je voelt wat ik bedoel. En eerlijk blijven, eerlijk het aantal pogingen opgeven nietwaar.
Voorstel: Draag eens iets opvallends iets wat afwijkt van je gewone kledingsstijl. Antwoord blues: Die oude gilee van je grootvader, draag eens die veelkleurige bretellen, dat safari outfitje met die namaak krokodillen ceintuur, die versleten cow boy botten, die rode floere broek die je jaren geleden voor nog geen 50 belgische frankskes bij de CNA hebt gekocht. Laat eens een snor of een baard groeien als hij er goed door staat, en je staat er mee hou hem dan of scheer hem er dan , zonder iets tegen je huishenoten te zeggen, weer af.
Voorstel: Maak eens iemand gelukkig. Antwoord blues: Mijn zoon ging vroeger toen hij klein was, naar het ouderlinge tehuis, en hij ging daar kaarten met die ouderlingen, op de koop toe gaf hij al zijn gewonne geld nog aan die mannekes ook.
Voorstel: Er zijn nog radioprogrammas die plaatjes draaien op aanvraag laat eens een plaatje draaien voor iemand . Antwoord blues: Mijn zoon ging vroeger dadelijk na de school naar een vrije zender, om dat uur van vier tot vijf plaatjes te draaien, en steeds draaiede hij voor mij als beginnummer een syntisiserplaat, ik ken de titel niet meer maar dat deed toch goed.
Voorstel: Zoek naar wie je echt bent, wie ben je diep van binnen? Wanneer je dat ontdekt hebt, weet je veel beter wat voor jou het beste is. Antwoord blues: Misschien ben je wel, piraat of een sportman, een goudzoeker?? Dat doet me denken aan een schoolkameraad, toen men hem vroeg "hee Ludo wat wil je later worden?" dan antwoorde hij steeds," pastoor of inbreker." Jaren terug heb ik vernomen dat hij een groot bedrijf in china uitbaat, daar maakte hij deksels, alle soorten van deksels, schelen, voor op potten op dozen alleen maar deksels. Die dekselse Ludo heeft het toch ver gebracht.
Voorstel: Bekijk het leven als een groot avontuur. Of beter ga eens op avontuur. Antwoord van Blues: Ja, ga eens op verkenning in het Amazonegebied, of ga met pasen naar het Paaseiland, Of laat je in Pamplona eens door de stieren de straat op jagen. Ja doe jij dat eens ik zal wel, hier thuis blijven in ons eigen belgië, een beetje sporten, wat schilderen of tekenen, wat zingen of wat muziek maken, en natuurlijk mijn vriendinnetje niet vergeten, met haar spelen is een van mijn liefste hobby's.
Komt nu toch de lente, de voorbodes, staan nu ten allen kant. Verdrijven zij die winter, voor drie seizoenen uit het land.
Komen nu die vroege morgenden, met zon in elke druppel dauw, op de rode daken, komt er nu geen rook meer uit de schouw.
Krokussen sieren nu als eerste bloem mijn tuin. Solitair of tesamen dicht bijeen, Vangen met hun wijdopen kelkjes, elk straaltje zon dat door de kale takken scheen.
De sopraanmerels wekken me nu, in plaats van de mekaniek, Als je echt goed luisterd, hoor je een natuur vol muziek.
Dat gaat van een verre hond, die blaft van plezier, Een stoomfluit, die galmt over de rivier.
Lachende kinderstemmen, al vroeg op pad, Een ver kerkklokje, uit de richting Antwerpen stad.
Heb zojuist een aanbieding gekregen om de hoofdrol in een kortfilm te vertolken, Een leerling aan het RITS te Brussel moet voor zijn eindwerk een kortfilm maken. Daar ik op feestjes al eens de plezante probeer te zijn, is dit zeker bij iemand blijven hangen om alzo met een omweg hier in het verre Putte te belanden. Sta voor een vraagteken ik heb al zoveel te doen, ben volop bezig met de nieuwe ( voor mij toch ) kunststroming, assemblagekunst ik verwacht vanuit Leopoldsburg een lading afbraakmaterialen, waaronder ballusters, zuilen en verschillende ornamenten uit oude huizen, heb dit op de kop kunnen tikken, in ruil voor enkele kunstboeken, en een persoonlijk recent werk. Daar het draaien van de film maar enkele dagen in de wacht zal slepen, in de paasvacantie, ga ik het toch aannemen, dit is weer eens een uitdaging, waarvan ik toch weer iets zal kunnen leren. De voorbereidingen van de langverwachte tentoonstelling in de watertoren van Kapellen, draaien nu op volle gang. Ik kreeg de opdracht om een groot werk te maken om de voorgevel te versieren van het recyclagecentrum te Kapellen. Op sportief vlak is het seizoen van de voetbal waar ik als scheidsrechter 's zaterdags de miniemen arbitreerde, bijna afgelopen, misschien nog enkele tornooien daarna dat zien we wel. In de batmintonclub komen er nog steeds leden bij we zijn nu steeds met een een 45 tal leden op elke training. Het creatief atelier waar ik samen met mijn vriendin de donderdagnamiddag een 15 tal mensen laat boetseren, schilderen, beeldhouwen enz. draait nu ook op volle toeren, en de vrijdagnamiddag is er de ontspannende Tai-Chi les. De schilderlessen in repetatief schilderen zijn nu voorbij zodat die maandagavond nu toch vrij blijft, spijtig het was weer zo'n toffe groep, en die zien we eerst nu na het verlof weer terug, in het derde jaar. Er is wel in juli nog een schilderdag op den buiten gepland met die groep maar dat is ook nog ver weg. Nu tracht ik toch naar mijn verlof we gaan 14 dagen naar de Provence, daar word er dan ook nog geschilderd, wat kan het leven van een gepensioneerde toch druk zijn.
Leer veranderingen te accepteren. Geef je fouten toe. Vraag om hulp. Stel je open voor kritiek en voor sugesties van anderen. Zie je problemen onder ogen en pak ze aan. Realiseer je welke zwakheden je hebt.. ----------------------------
Quibus doet voorstellen om jezelf op te vrolijken, Blues vult ze aan.
Qui " Ga eens naar een balletvoorstelling en geniet van de schoonheid en de gratie van de dans. "Tutu hier, tutu daar tutuus overal......"
Bus " Ga eens naar de rommelmarkt, en koop een boel leuke spulletjes voor je huis. " Een opgevulde fazant, een scheelziende hertekop als jachttrofee, die borrelglaasjes die je al zo lang zocht, een echte tinnen schaal made in Taiwan, een tochthond enz."
Qui " Bezoek een bloemententoonstelling en geniet van de heerlijke geuren en kleuren." "Aaaaaaaitsjieieieie, ik ben alergisch voor bloemengeuren."
Bus " Zorg ook wanneer je slecht slaapt dat je toch je rust krijgt. " Val nu nie in slaap in den trein, anders kunde van Rosendaal terug komen, gebeurt regelmatig. 'k Zal maar geen namen noemen zeker.
Qui " Maak geen slapende honden wakker." "Dat keffertje dat luistert naar de naam Tarzan, zou wel eens een bloedhond als slaapie kunnen hebben. Dag facteur uw broek al hersteld?"
Bus " Blader eens door de krant en realiseer dat er duizende mensen zijn die ook zorgen hebben." "Bush, Yee, Mieke Vogels, mijne melkboer, den André, enz. enz. "
Qui " Een natuurexpeditie onder leiding van een ervaren gids kan heel verijkend zijn." " Heb je de Hooge Maai, het hoogste punt van de provincie Antwerpen, al eens verkend."
Bus " Maak een zeiltocht en laat je zorgen wegwaaien." Niet aan te raden voor mannen met een haarstukje, hij weet wel over wie ik het heb."
Qui " Als je je echt niet goed meer voelt in je vel, kan een radicale stap de oplossing zijn: emigreren of verhuizen naar een ander land of stad." " Doe het eens andersom emigreer eens naar Marokko."
Denk eens na over kleuren.
a). De kleur van de dag ROOD. Brandweerauto's zijn vuurrood vanwege het alarmerende van die kleur, maar vooral natuurlijk omdat vuur rood is. Vuur is niet alleen rood maar ook heet. Rood geldt dan ook als een uitgesproken warme kleur.Alles wat heet is of een hoge temperatuur aangeeft wordt daarom van een rode kleur voorzien. De warmwaterkraan heeft een roodgekleurd tekentje, terwijl koud water door blauw wordt gesymboliseerd.Op Thermometers staan vaak de graden boven nul in't rood onder nul in't,.... juist... blauw. Het SAnskriet is een heel oude taal. In die taal heeft het woord "Rudia" de betekenis van "bloed". Van dit woord is ons rood afgeleid. Rood is opwindend, sensueel, impulsief, laaiend en driftig. Gecombineerd met de hartvorm is het, het meest wezenlijke symbool van de fysieke verbintenis tussen twee mensen. Het klassieke rode hartje staat voor een zinnelijke liefde. Tats all folks.
