Mijn moederken, ik kan het niet verkroppen dat gij gekromd, verdroogd zijt en versleten, zoals een pop waarin een hart zou kloppen, door 't volk bij 't heengaan in een huis vergeten.
Ik zie uw knoken door uw kaken steken en diep uw ogen in het hoofd gedrongen. En ik ben gans ontroerd en kan niet spreken, wanneer ge zegt 'kom, zit aan tafel, jongen'.
Ik hoor u 's avonds aan de muren vragen of gij de vensters wel hebt toegesloten. Gij kunt den mist niet uit uw hersens jagen. Uw lied is uit, gij kreunt de laatste noten.
Daar in de verte wordt een put gegraven; ik hoor zo goed het ploffen van de kluiten. En achter 't huis zie ik een schimme draven: hij staat waarachtig reeds op haar te fluiten.
- Kom in, Mijnheer, ik stel u voor aan Moeder. - Vrees niets, kindlief, al heeft hij naakte benen: hij is een vriend, een goede vriend, een broeder: hij is niet ruw, hij wandelt op de tenen;
Tot weerziens dan. Ik kom vannacht of morgen. Gij kunt gerust een onze-vader lezen, en zet uw muts wat recht. Hij zal wel zorgen dat gij geen kou vat en tevree zult wezen.
W. Elsschot
Parijs 1907
Uit: Verzen van vroeger
14-05-2006 om 10:33
geschreven door julie (Arlette)
Daniël Hecht was twintig jaar lang gitarist. Hij maakte platen voor Windham Hill Records, trad op in Carngie Hall en gaf meer dan vierhonderd soloconcerten. Een verwonding maakte daar een einde aan. Hierna begon Hecht te schrijven. Eerder verschenen al de briljante thrillers Geestdrift en Moordlust.
08-05-2006 om 17:03
geschreven door julie (Arlette)
Poppenspel van Daniël Hecht (inhoud volgens rugzijde boek)
De staatspolitie van New Jersey noemde hem Howdy Doody, naar een befaamde tv-marionet. In 13 maanden maakte hij 7 slachtoffers. Elk van hen was opgehangen met draden aan armen en benen, zoals marionetten... Gelukkig is hij eindelijk opgepakt, hoewel hij zelfmoord pleegde voordat hij ondervraagd kon worden. Maar was hij het wel? Rechercheur Mo Ford vraagt het zich af als hij in New Jersey weer een slachtoffer aantreft, dat precies op dezelfde manier vermoord is en opgehangen... Mo krijgt de leiding van het onderzoek, maar merkt algauw dat iedereen aan de touwtjes wil trekken. De FBI is hem liever kwijt, de ambitieuze officier van justitie chanteert hem en de vrouwelijke psychiater heeft een veel te grote aantrekkingskracht op hem. In de loop van het onderzoek ontdekt Mo een verband met de geheime experimenten met menselijke proefpersonen die plaatsvonden in Vietnam. Men wilde moordmachines creëren, en dat lukte maar al te goed...
Ik zou zeggen lees het boek want het is bijzonder spannend!!!
08-05-2006 om 16:49
geschreven door julie (Arlette)
Het meiklokje (Convallaria majalis) of lelietje-van-dalen is een grasachtige vaste plant van de leliefamilie (Liliaceae). Het groeit in heel Europa en Noord en West Amerika. Het bloeit van mei tot juni.
Giftigheid
Alle delen van de plant bevatten irriterende stoffen (saponinen) en stoffen die giftig zijn voor het hart (hartglycosiden).
02-05-2006 om 17:27
geschreven door julie (Arlette)
Herhaalt mij nu weêrom dat schoone lied, 'n laat geen lieve leise ervan verloren, want op en af uw' lippen loopt er iet, dat in of om den biekorve is geboren !
't Is honing dat gij zingt, en al te zoet, om nóg eenmaal mij niet te zijn geschonken; mij lust hoe meer ik drinke, en drinken moet ik meer, hoe meer ik drinke en heb gedronken.
1896 Uit 'Rijmsnoer' (Bloeimaand)
Guido Gezelle
30-04-2006 om 17:12
geschreven door julie (Arlette)
Weet iemand wat op aard het schoonste is, Het allerschoonste? Welks gelijkenis Hij ziet in alles wat hem vreugde geeft? Waarom hij liefheeft die rondom hem leeft? Waarom die rijkdom zoekt, en die een vrouw, En de één zichzelf, hoewel ze allen nauw Weten dat ze iets zoeken dan een woord alleen? Weet iemand dit? Wel, hoort. Het is waarom het kuiken zoekt de hen, Het kind de moederborst, waarom ik ben Bang voor den winter en den herfst, den nacht Van 't jaar - waarom een jong kind niet de pracht Der sterren liefheeft, wel een vlam en vuur Van een wit kaarsje - met een klaar getuur Ligt hij op 't kussen wakker, lang, en met Zijn oogen volgt hij 't waaiend flikkren, het Vlammetje brandt nog in zijn droomen voort. Het is waarom zang en muziek bekoort, Maar marmer mij verschrikt en witte kleur, Ik roode rozen liefheb en den geur Van blinkend fruit en verf van donzig ooft. Het is waarom een meisje een man belooft Te stoven in haar armen en verlangt Naar 't warme mooie huw'lijksuur, ze dankt Hem voor zijn liefde, of hij anders kon. Het is het vuur, de warmte, 't is de zon.
30-04-2006 om 16:34
geschreven door julie (Arlette)
Een nieuwe lente en een nieuw geluid: Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit, Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht, In een oud stadje, langs de watergracht - In huis was 't donker, maar de stille straat Vergaarde schemer, aan de lucht blonk laat Nog licht, er viel een gouden blanke schijn Over de gevels van mijn raamkozijn. Dan blies een jongen als een orgelpijp, De klanken schudden in de lucht zo rijp Als jonge kersen, wen een lentewind In 't bosje opgaat en zijn reis begint. Hij dwaald' over de bruggen, op de wal Van 't water, langzaam gaande, overal Als 'n jonge vogel fluitend, onbewust Van eigen blijheid om de avondrust. En menig moe man, die zijn avondmaal Nam, luisterde, als naar een oud verhaal, Glimlachend, en een hand die 't venster sloot, Talmde een poze wijl de jongen floot...
30-04-2006 om 16:29
geschreven door julie (Arlette)
Deze thrillerschrijfster stopte met een succesvolle praktijk als internist om zich volledig te wijden aan het schrijven van boeken. Ze heeft talloze bestsellers op haar naam staan. Diagnose besmet, De Chirurg en De Leerling. Gerritsen woont in Maine, V.S. Gerritsen beschikt over een eigen stijl. Als je begint te lezen dan verlang je naar meer.
27-04-2006 om 17:44
geschreven door julie (Arlette)
De zondares Gij zult niet doden... Geschreven door TESS GERRITSEN
Korte inhoud (volgens de flap)
Binnen de muren van een klooster heeft een afschuwelijk bloedbad plaatsgevonden. In de sneeuw vindt men twee nonnen, de één dood, de andere levensgevaarlijk gewond. De autopsie van de dode vrouw door patholoog-anatoom Maura Isles levert een schokkende verrassing op: de twintigjarige zuster Camille was zwanger voordat ze werd vermoord. Terwijl lang begraven geheimen aan het licht komen, leidt het speurwerk van Maura Isles onafwendbaar naar de kern van het mysterie, en naar een verbijsterende onthulling.
Wil je weten hoe de ontknoping is? Ren naar de bib en haal het boek. Spannend!! Een echte aanrader voor de liefhebbers van dit genre.
27-04-2006 om 17:42
geschreven door julie (Arlette)
Het is Palmpasen en ik zie de bomen, De palmen weer met kinderogen aan: Hun blaadren die als vogelveren stromen En in de top der stam gestoken staan.
En alles is bereid Hem te ontvangen, En de verwachting vlamt op elk gelaat: De kreupelen die aan hun krukken hangen, De honden en de blinden van de straat.
Er draaft een ezeltje met rechte oren Als aan de witte klasmuur van mijn jeugd; Al heeft het Jezus van zijn rug verloren, Ik zie Hem in mijn kinderlijke vreugd, En zachtjens juicht het kind in mij verblijd: Hosannah die de Zoon van David zijt.
(uit: 'Het koningsgraf', Amsterdam 1948)
13-04-2006 om 15:41
geschreven door julie (Arlette)
