Gedicht van "Karel van de Woestijne"(overgenomen in oude spelling)
KOORTSDEUN
t Is triestig dat het regent in den herfst, dat het moe regent in den herfst, daar-buiten, - En wat de bloemen wegen in de herfst; - en de oude regen lekend langs de ruiten...
Zwaai-stil staan grauwe boomen in het grijs, de goede sider-boomen, ritsel-weenend; - en t is de wind, en t is een lamme wijs van kreun-gezang in snakke tonen stenend...
- Nu moet me komen de oude drentel-tred, nu moet me t oude vreê-beeldje gaan komen, mijn grijs goed troost-moedertje om t diepe bed waar zich de warme koorts een licht dierf droomen, en t wegend wee in leede tranen berst...
...'t Is triestig dat mijn droefheid thans moest komen, en loomen in t atone van de boomen; - t Is triestig dat het regent in den herfst..
21-09-2005 om 18:09
geschreven door julie (Arlette)
|