Een universiteitsprofessor besloot op zekere dag zijn studenten uit te dagen. Hij vroeg: Heeft God alles geschapen wat bestaat?
Een gelovige student antwoordde:"Inderdaad, ja".
"Alles?"vroeg de professor.
"Ja, alles", was (na enige aarzeling) het antwoord van de student.
"In dat geval heeft God ook het kwaad geschapen, Correct?"
"Aangezien het kwaad bestaat", zei de professor.
Hier had de student geen antwoord op en hij zweeg dan maar.
De professor was in zijn nopjes dat hij de gelegenheid had gegrepen om nog maar eens aan te tonen dat geloof enkel een mythe was.
Plots stak een andere student zijn hand op en vroeg: "mag ik u een vraag stellen, professor?"
"Natuurlijk" antwoordde deze.
"Bestaat de koude?"
"Natuurlijk", antwoordde de professor. "Heb jij nooit de koude gevoeld?"
"In feite bestaat de koude niet, meneer.Volgens de studies van de fysica is koude de totale en volledige afwezigheid van warmte.Een voorwerp kan alleen bestudeerd worden wanneer het energie heeft en afgeeft en het is de warmte van een voorwerp dat zijn energie doorgeeft.
Zonder warmte zijn de voorwerpen inert (traag), niet in staat te reageren.Maar koude bestaat niet.We scheppen die term koude om de afwezigheid van warmte uit te leggen."
"En duisternis?"vervolgde de student.
"Die bestaat", wierp de professor op.
"U heeft het opnieuw mis voor, meneer, duisternis is gewoon de totale afwezigheid van licht. U kan licht en helderheid bestuderen maar niet de duisternis.
Het prisma van Nichols toont de variëteit van verschillende kleuren waarin het licht kan uiteenvallen volgens de lengte van de golven.
Duisternis is de term die wij geschapen hebben om de totale afwezigheid van licht uit te leggen."
En tenslotte vroeg de student: "en het kwaad, meneer, bestaat het kwaad?
God schiep het kwaad niet.Het kwaad is de afwezigheid van God in de harten van de mensen, het is de afwezigheid van liefde, menselijkheid en geloof.Hun afwezigheid leidt tot het kwaad".
Nu was het de beurt aan de professor om de stilte te bewaren
Nadat de 'Bijbelonderzoekers', zoals Jehovah's Getuigen zich oorspronkelijk noemden, ongeveer 30 jaar lang een gematigde houding hadden aangenomen tegenover uitvallers, verscheen in 1904 het boek The New Creation, waarin de gedachte werd geïntroduceerd dat het noodzakelijk was "passende stappen te ondernemen om niet toe te laten dat de gemeente in moreel opzicht verdorven" zou worden. Op basis van bijbelgedeelten als Matthéüs 18:15-17 "vonden er af en toe kerkverhoren plaats waarin de bewijzen voor kwaaddoen in ernstige gevallen aan de gehele gemeente werden voorgelegd" (jv, 186 § 4).
Vanaf ongeveer 1944 (in Nederland in 1949) werd via De Wachttoren aangekondigd dat "in het licht van de gehele bijbel" dergelijke kwesties vanaf dat moment achter gesloten deuren zouden worden behandeld "door verantwoordelijke broeders aan wie het opzicht in de gemeente was toevertrouwd". De doeleinden van de te volgen procedures waren: "(1) de organisatie rein te houden en (2) de kwaaddoener te doordringen van de noodzaak van oprecht berouw, met de bedoeling herstel voor hem te bewerken" (jv, 187).
In deze sectie zal het gebruik van uitsluiting nader onder de loep worden genomen. Er volgen 6 delen:
1.De formele procedure, dwz. wat gebeurt er eigenlijk bij de behandeling van een uitsluitingzaak?
JV : 'Jehovah's Getuigen -verkondigers van Gods Koninkrijk' - geschiedenis van de organisatie zoals het WTG het beschrijft.
SCF - In Search of Christian Freedom - R. Franz
'Pay attention' : 'Pay Attention to Yourselves and All of the Flock' (vertrouwelijk ouderlingen instructie boek)
1. De formele procedure
Het meesterwerk van Kafka, Het proces begint met de zin: "Iemand moest Josef K. belasterd hebben, want zonder dat hij iets kwaads gedaan had, werd hij op een ochtend gearresteerd." De onmacht van de beklaagde Josef K., het gevoel dat het proces iets is wat je overkomt in plaats van waarop je door bepaalde stappen te doen invloed kan uitoefenen, komt wonderwel overeen met de ervaring van de beklaagden in een rechterlijke aangelegenheid bij Jehovahs Getuigen.
De Wachttoren 15 september 1992, blz. 12
Hieronder volgt een opsomming van de opeenvolgende stappen binnen de uitsluitingsprocedure:
1) Allereerst dient een Jehovahs Getuige getuige te zijn geweest van het feit dat een andere Jehovahs Getuige een zonde heeft begaan die uiteindelijk tot uitsluiting kan leiden.
2)Deze persoon dient eerst de overtreder persoonlijk te benaderen en hem of haar te
overreden zijn of haar zonde bij de ouderlingen bekend te maken. Wanneer de overtreder te kennen geeft daar geen aanleiding toe te zien, dient de getuige een termijn te stellen (vaak ongeveer een week) waarin de overtreder alsnog zijn of haar zonde kenbaar kan maken. Heeft de persoon in kwestie dat na die periode nog niet gedaan, zal de getuige de ouderlingen benaderen en hen op de hoogte stellen van de daad waarvan hij of zij getuige is geweest.
3)Wanneer de overtreder de aanklacht ontkent, is het noodzakelijk dat er minimaal twee getuigen zijn van de overtreding. Is er slechts één getuige en ontkent de beklaagde de aanklacht, wordt de zaak geseponeerd. (Het is dan woord tegen woord).
4) Wanneer er sprake is van een kwestie waarop uiteindelijk uitsluiting kan staan en de aanklacht gegrond is bevonden (ofwel doordat de beklaagde zijn schuld heeft bekend ofwel doordat er twee of meer getuigen zijn gevonden van het ten laste gelegde), wordt er een rechterlijk comité gevormd inclusief het toewijzen van een voorzitter. In een enkel geval geeft de beklaagde al op dit moment aan veel berouw te hebben en kan men van verdere strafvervolging afzien, vooral bijvoorbeeld wanneer de beklaagde nog maar kort Getuige is. De procedure blijft dan beperkt tot een berisping met eventuele restricties.
Na het vormen van het rechterlijk comité krijgt de beklaagde een uitnodiging om te verschijnen voor dit comité; meestal heeft dit verhoor plaats in de Koninkrijkszaal.
De zitting verloopt als volgt:
1.de voorzitter opent met een schriftuurlijke gedachte
2.de beklaagde krijgt de gelegenheid een persoonlijk standpunt tot uitdrukking te brengen
3.wanneer de beklaagde geen bekentenis heeft afgelegd, wordt hij op de hoogte gesteld van de aard van de aanklacht
4.getuigen worden gehoord, de beklaagde mag ook getuigen à charge naar voren brengen; nadat zij gehoord zijn, dienen de getuigen te vertrekken
5.de ouderlingen stellen vast wat de precieze aanklacht is, welke bewijzen ervoor zijn en wat de houding van de beklaagde is
6.wanneer de schuld in de ogen van de ouderlingen vaststaat, gaan zij ertoe over de beklaagde te "vermanen" (dit kan plaatsvinden in aanwezigheid van de getuigen)
7.hierna vergadert het rechterlijk comité over de vraag of tot uitsluiting dient te worden overgegaan of niet
5) Indien tot uitsluiting wordt overgegaan, wordt deze beslissing mondeling aan de beklaagde meegedeeld. Bovendien wordt de beklaagde verteld dat hij of zij de mogelijkheid in beroep te gaan. Hij of zij dient dit binnen 7 dagen schriftelijk te melden aan het rechterlijk comité.
6)Wanneer beroep wordt aangetekend, dient de voorzitter van het rechterlijk comité contact op te nemen met de kringopziener. Deze stelt dan een beroepscomité samen, meestal ouderlingen uit omringende gemeenten. Voor een herbeschouwing van de zaak ontvangt de beklaagde weer een uitnodiging.
7) In aanwezigheid van het oorspronkelijke rechterlijke comité én het beroepscomité vindt er nogmaals een verhoor plaats, meestal in de Koninkrijkszaal. De procedure is gelijk aan de bovenstaande (punt 4).
8) Na het verhoor vergadert het beroepscomité over de vraag of tot uitsluiting dient te worden overgegaan of niet.
9)Indien tot uitsluiting wordt overgegaan heeft de beklaagde de mogelijkheid in beroep te gaan. Hij of zij dient dit binnen 7 dagen schriftelijk te melden aan te tekenen bij het bijkantoor van het Wachttoren Genootschap. Het Wachttoren Genootschap reageert schriftelijk op het beroep.
2. Wat zegt de bijbel?
Het is duidelijk dat kerkdiscipline of kerktucht vanaf de eerste jaren van het Christendom tot de gebruiken ervan behoorde. Aangezien de meeste democratische landen een strikte scheiding van kerk en staat hanteren, staat ook het recht van Jehovahs Getuigen op het hanteren van de uitsluitingclausule niet ter discussie. De vragen waar het nu op aankomt, zijn: Wat zegt de bijbel precies wanneer het gaat om gemeentelijke sancties? Is de uitleg zoals die wordt gepresenteerd in De Wachttoren gebaseerd op deugdelijke argumenten?
Wetticisme Het eerste bezwaar heeft betrekking op het zware beroep op de Mozaïsche Wet bij bijvoorbeeld de meldplicht (als een Jehovahs Getuige een andere Getuige iets ziet doen waarop uitsluiting staat, is hij op straffe zelf uitgesloten te worden verplicht dit aan de ouderlingen te melden) en andere wettische elementen. Zoals bij veel andere leerstellingen van het Wachttoren Genootschap ontbreekt ook hierbij inzicht in de dynamiek van de bijbel: daar waar de nieuwtestamentische bijbelschrijvers zelf nadruk leggen op de overgang van de Wet naar het hart, van de letter naar de geest (zoals bijvoorbeeld in 2 Korinthiërs 3:6), publiceert het Wachttoren Genootschap hoofdstukken vol instructies aan ouderlingen hoe zij bij welk soort overtreding dienen te handelen, waarbij de aard van de bewoordingen van de instructies sterk doen denken aan juridische handboeken (beklaagde, getuigen, beroep, bekentenis, bewijsmateriaal, enz.)
Het waren vooral de Farizeeën die minachtend met personen van een andere nationaliteit of belastinginners omgingen! Het was juist een verwijt van hun kant aan Jezus adres dat hij hun gebruik daarin niet volgde, blijkens bijvoorbeeld Markus 2:15-16:
"Later gebeurde het dat hij in zijn huis aan tafel aanlag, en vele belastinginners en zondaars lagen met Jezus en zijn discipelen aan, want zij waren met velen en zij gingen hem volgen. Toen de schriftgeleerden der Farizeeën echter zagen dat hij met de zondaars en belastinginners at, zeiden zij voorts tot zijn discipelen: Eet hij met de belastinginners en zondaars?wij benadrukken
Het is ondenkbaar dat Jezus een houding die hij veroordeelde, tegelijkertijd zou gebruiken als model voor zijn volgelingen. Daarnaast was dit geen instructie van formalistische aard, want Jezus gebruikt in zijn zin de tweede persoon enkelvoud: "dan zij hij u {enkelvoud, dwz voor degene die het persoonlijke geschil heeft met de beklaagde, niet voor de hele gemeente} net als ". Ook uit de context blijkt dat de instructie persoonlijke geschillen betrof. De kern van het betoog behelst overigens vergeving, geen procedurele instructies (zie vanaf vers 10-14 en 18-35).
2 Johannes 9-11 Deze schriftplaatsen worden als basis gebruikt voor de regel dat zelfs "een eenvoudig Hallo" tegen een uitgeslotene verboden is (zie De Wachttoren 1 december 1981, p. 19 en 15 juli 1985, p. 31). De onderbouwing gaat voorbij aan de werkelijke betekenis van zowel de groet als de strekking van het schriftgedeelte. In t kort gezegd, betekent de groet zoals die door Johannes wordt vermeld meer dan "een eenvoudig Hallo"; het duidt op instemming met de gekozen levenswandel en zelfs een wens van succes daarin. Vanzelfsprekend kan een Christen een dergelijke instemming niet uiten tegenover iemand die een antichrist wordt genoemd (iemand die de komst van Jezus Christus in het vlees niet [meer] belijdt). De zinsnede "een ieder die vooruitdringt en niet blijft in de leer van de Christus" wordt door het Wachttoren Genootschap vaak aangehaald als precedent voor het uitsluiten van afvalligen, dwz degenen die de leer van het Genootschap niet volledig accepteren als volledige waarheid. Wanneer dit echter in de context wordt geplaatst, zien we dat dit niet deugdelijk is. Allereerst gaat het om de leer van de Christus, niet de leer van een of andere religieuze organisatie. Daarnaast gaat de passage over het mijden van de antichrist: degene die de komst van Jezus Christus in het vlees niet belijdt. Wanneer het gaat om andere, zelfs fundamentele leringen, van de vroege gemeente, zien we dat er veel ruimte voor persoonlijke interpretatie was en geen gecentraliseerde toetssteen van waarheid (zie bijvoorbeeld Romeinen 14).
1Korinthiërs 5:9-11 Hoewel hier een duidelijke aanwijzing voor mijden wordt gegeven, leidt de toepassing van het Wachttoren Genootschap tot een gecompliceerde, formalistische uitoefening van wettelijke autoriteit. Paulus duidt op een overheersende eigenschap van "iemand, een broeder genoemd", die een hoereerder is, een dronkaard is, een afperser is, enzovoort. Iemand die een keer dronken is, is nog geen dronkaard. De woorden van Paulus leggen een verband met een levenswijze, geen eenmalige daad. Wanneer deze eigenschappen kenmerkend zijn voor "iemand, een broeder genoemd", zou het zelfs vanzelfsprekend zijn dat we geen intieme omgang zouden willen hebben met een dergelijk persoon. Er worden echter geen instructies verschaft voor verhoren, restricties, comités, enz.
3. De 'rechtsgang'
Naast de leerstellige haken en ogen zijn er bovendien nog bezwaren van andere aard aan de uitsluitingpraktijk van het Wachttoren Genootschap.
Inconsequenties Het verloop van de volledige uitsluitingsprocedure is niet transparant. De gang van zaken speelt zich af achter gesloten deuren. In een bespreking in Ontwaakt! over de bronnen van ons recht staat(22 mei 1981, p. 17):
Aangezien de plaatselijke rechtbank bij de stadspoort zetelde, viel er niet aan te twijfelen dat de behandeling van de zaak openbaar was! (Deut. 16:18-20) Ongetwijfeld vormde de openbare behandeling voor de rechters een hulp om hen te manen tot voorzichtigheid en rechtvaardigheid, eigenschappen die soms verdwijnen wanneer een oppermachtig gerechtshof hoorzittingen in het geheim en achter gesloten deuren mag houden. Wat valt er over de getuigen te zeggen? In bijbelse tijden werd er van getuigen verlangd dat zij hun verklaring in het openbaar aflegden. Om deze reden werden zij gewaarschuwd zich in hun getuigenverklaring niet door de druk van de publieke opinie te laten beïnvloeden en af te wijken met de grote massa om het recht te buigen.
De Wachttoren 15 mei 1993 blz.21
Terwijl het Wachttoren Genootschap voor veel wetten en juridische procedures een beroep doet op de Mozaïsche Wet, handelt het in dit opzicht volledig tegengesteld aan de hier gepresenteerde principes (zie Spreuken 20:10 over meten met twee maten). Ouderlingen krijgen de specifieke instructie: "observers are not permitted" [Vert.: waarnemers zijn niet toegestaan] ("Pay attention", p. 109). Ook het feit dat de rechters hun mededelingen mondeling mogen doen, maar de beschuldigde verplicht wordt schriftelijk beroep aan te tekenen, is een uiting van de minachting voor de positie van de beschuldigde. Let ook eens op de instructie die in het handboek voor ouderlingen wordt gegeven voor het geval waarin een beroepscomité het oneens is met het oorspronkelijke comité:
When this occurs, the individual should not be given any indication of the conclusions of the appeal committee. Simply tell the person that the decision is pending. [Vert.: Wanneer dit het geval is, dient aan de persoon geen enkele aanwijzing gegeven te worden inzake de conclusies van het beroepscomité. Vertel de persoon eenvoudig dat de beslissing hangende is.]("Pay attention", p. 127).
In de inleiding werd reeds opgemerkt dat voor de jaren 40 er kerkverhoren plaatsvonden in plaats van verhoren achter gesloten deuren. Welke reden wordt gegeven door het Wachttoren Genootschap voor de nieuwe procedure?:
"Jaren later werd in The Watchtower van 15 mei 1944 (Nederlands: 15 april 1949) de kwestie opnieuw besproken in het licht van de gehele bijbel en werd aangetoond dat dergelijke gemeenteaangelegenheden behandeld dienden te worden door verantwoordelijke broeders aan wie het opzicht in de gemeente was toevertrouwd (1 Kor. 5:1-13; vergelijk Deuteronomium 21:18-21)." (jv 187)
Wat zegt "het licht van de gehele bijbel"? Voor het gemak kunnen we ons beperken tot de schriftplaatsen die het Wachttoren Genootschap zelf aanvoert.
1 Korinthiërs 5:1-13: Er wordt hier met geen woord gerept over verantwoordelijke broeders, integendeel, deze brief was gericht aan de gemeente in zijn geheel (zie 1:2) en de vermaning niet langer in het gezelschap te verkeren van personen die afkeurenswaardig gedrag beoefenen gold een ieder. Er komen geen procedurele kwesties ter sprake.
Deuteronomium 21:18-12: de rechtspraak in het oude Israël werd in Ontwaakt! juist aangehaald om voor openbaarheid te pleiten (zie boven)!
De informatie over de procedures bij een comitézaak zijn niet bij alle Jehovahs Getuigen bekend; alleen ouderlingen krijgen hierin inzage. Dit plaatst de beklaagde in een nadelige positie, want hij weet niet wat zijn rechten zijn noch wat hij of zij nog allemaal kan verwachten. En ouderlingen zijn niet verplicht de beklaagde op zijn rechten te wijzen, blijkens bijvoorbeeld de volgende instructie inzake de laatste beroepsmogelijkheid :
When the disfellowshipping is upheld by the appeal committee, there is no further right to appeal. However, if an individual persists in believing a serious error in judgment has occurred, the appeal committee should inform him that he may submit his allegations in writing to the appeal committee within seven days for transmittal to the branch office. (Pay Attention to Yourselves and All the Flock, blz. 127) [Vert.: Wanneer de uitsluiting gehandhaafd blijft door het beroepscomité, is er geen verdere beroepsmogelijkheid. Wanneer de persoon echter blijft volhouden dat er een ernstige beoordelingsfout is gemaakt, dient het beroepscomité hem erover in te lichten dat hij zijn aantijgingen binnen zeven dagen in geschreven vorm bij het beroepscomité mag indienen zodat deze kunnen worden overgedragen aan het bijkantoor.] {Accentuering toegevoegd}.
Alleen wanneer de beschuldigde "blijft volhouden dat er een ernstige beoordelingsfout is gemaakt," hoeft hij over een verdere beroepsmogelijkheid te worden ingelicht. Merk bovendien op dat er dan wordt gesproken over "aantijgingen". Het Wachttoren Genootschap maakt daarmee direct duidelijk hoe men de bezwaren beschouwt die een beklaagde naar voren brengt
4. De uiterste consequentie: een praktijkvoorbeeld
De uiteindelijke maatstaf of er tot uitsluiting wordt overgegaan of niet is volgens Jehovahs Getuigen of de overtreder berouw heeft van zijn dwaling of niet. Ongeacht de aanleiding van de uitsluiting wordt van Getuigen geëist dat zij zich onderwerpen aan de uitspraak van het rechterlijk comité en na bekendmaking van de uitsluiting dienen zij de uitgeslotene volledig te mijden (zelfs geen eenvoudig "Hallo" meer tot hem of haar te richten). Om te bekijken tot welke kromme situaties dit kan leiden, volgt hier een voorbeeld van twee comitézaken: eentje waarbij de overtreder, A, geen berouw heeft en dus wordt uitgesloten en eentje waarbij de overtreder, B, wel berouw heeft en dus als broeder beschouwd en behandeld dient te worden.
A is 56 jaar oud, werd gedoopt toen hij 19 was en werd 3 jaar geleden aangesteld als dienaar in de bediening. Hij leerde de waarheid kennen via een collega, X. Deze vriend hielp A in de moeilijke periode waarin hij werd verstoten door zijn familie, die zijn lectuur en vergaderingkleren verbrandde en zijn velddiensttas in stukken scheurde. De vader van A dreigde zelfs met geweld; dit was het moment waarop de ouders van X (die geen Getuigen waren) aan A aanboden dat hij (tijdelijk) bij hen in huis mocht komen wonen. De troost die X en zijn familie bood aan A maakte het verlies van zijn vleselijke familie bijna goed. De familieband van gezin X was dan ook zeer groot. De vleselijke zuster van X was ook een Getuige, maar deze woonde niet meer thuis. Na enige tijd, A woonde toen al lange tijd elders, werd de zus van X uitgesloten, want ze woonde ongehuwd samen. X bleef echter contact met haar houden, ook na de artikelen in De Wachttoren van december 1981 (waarin werd uiteengezet dat hierop uitsluiting staat). Hierop werd ook X uitgesloten en hierop A verbrak zijn contact met X. Jaren later vernam A toevallig dat X aan een ernstige, pijnlijke ziekte leed en waarschijnlijk nog maar enkele maanden te leven had. A deed moeite het adres van X te achterhalen en ging hem opzoeken. In het ziekenhuis waar X was opgenomen, vond een hartelijke hereniging plaats van twee oude vrienden. Er werden herinneringen opgehaald, fotos van kinderen en kleinkinderen uitgewisseld en wat men zoal doet bij dergelijke gelegenheden; de waarheid of de uitsluiting van X kwamen niet ter sprake. Enkele weken na dit bezoek overleed X, waarop A zijn begrafenis bijwoonde. Weer enkele weken later kreeg A bezoek van twee ouderlingen en werd hem gevraagd of hij nog contacten onderhield met X. A reageerde verbaasd, maar vertelde hen van zijn bezoek in het ziekenhuis en de begrafenis. De ouderlingen waren van het bezoek in het ziekenhuis op de hoogte, want een verpleegster, toevalligerwijs een vleselijke zus van een van de bezoekende ouderlingen, had A daar gezien en herkend als een van de gemeenteleden van haar broer. Zij wist ook dat X een uitgeslotene was, want hij had zo nu en dan de Gedachtenisviering bijgewoond. De ouderlingen vroegen A of hij ervan op de hoogte was dat X was uitgesloten. A bevestigde dit, waarop de ouderlingen vroegen waarom hij dan vriendschappelijke omgang met zo iemand had gezocht. A wees de ouderlingen erop dat zij toch wisten van de achtergrond van de relatie van A en X. De ouderlingen vestigden herhaaldelijk de aandacht op de reden waarom Jehovahs Getuigen uitgeslotenen moeten mijden en het gezelschap ging uiteen. Wéér later kreeg A de uitnodiging te verschijnen voor een rechterlijk comité. De aanklacht was uiteraard: vriendschappelijke omgang met uitgeslotenen. A hield vol dat in dit geval toch geen sprake kon zijn van rein houden van de organisatie. De ouderlingen hielden vol dat de richtlijnen van het Genootschap leidend waren. De partijen bleven recht tegenover elkaar staan, totdat A werd uitgesloten. Hij ging in beroep, maar ook door het beroepscomité werd hij uitgesloten. Eén van de leden van het beroepscomité merkte nog op dat loyaliteit "makkelijk [is] totdat we denken dat we een uitzondering hebben gevonden en die uitzondering zijn we dan zelf".
B is 47 jaar, werd gedoopt toen hij 22 was en werd 15 jaar geleden aangesteld als ouderling. B is getrouwd en heeft 3 kinderen: 2 dochters van 20 en 18 en 1 zoon van 14. Zijn openbare lezingen en lezingen op kringen en congressen werden zeer gewaardeerd en gaven altijd gespreksstof vanwege de diepgaande behandeling van interessante punten. Hij diende regelmatig in rechterlijke comités, beroepscomités en was assistent-vergaderingopziener bij de voorgaande zes districtscongressen. Van zijn ervaring in het hogere management van het bedrijfsleven werd dankbaar gebruikt gemaakt door het Wachttoren Genootschap. Plotseling werd B echter ontheven als ouderling en het viel iedereen op dat hij geen antwoorden meer gaf op de vergaderingen. B bleef echter dezelfde hartelijke persoon als hij altijd was in de persoonlijke sfeer, dus veel Getuigen bleven hem benaderen voor raad op het geestelijke vlak en advies op het meer materiële (B deed vaak belastingaangiften voor ouderen in de gemeente). Maar wat was nu gebeurd? Maanden hiervoor was zuster Y naar de ouderlingen was gegaan met de beschuldiging dat B haar tijdens het samenwerken in de velddienst (nota bene!) tegen haar wil had betast. B ontkende dit echter en aangezien er geen verdere getuigen waren, werd met de aanklacht niets gedaan. Op de een of andere manier lekte dit uit en plotseling waren er meerdere zusters die naar de ouderlingen kwamen met soortgelijke beschuldigingen die soms wel 8 jaar of langer post factum werden ingediend! De ouderlingen waren vooral geschokt doordat een zuster, de moeder van twee jonge broertjes, B zelfs beschuldigde van homoseksuele handelingen met haar 4 en 6-jarige zoontjes. De bom barstte toen de jongste dochter van B aangifte deed bij de politie van seksuele mishandeling door haar vader. Dit brak ook B en hij nam contact op met zijn collega-ouderlingen. Hij legde onder tranen een volledige bekentenis af en vertelde dat hij zijn vergrijpen eerder had ontkend vanwege een diepe schaamte omtrent de dingen die hij had gedaan. Tijdens de erop volgende comitézaak constateerden de ouderlingen een diep en oprecht berouw bij B. Hoewel hij op restricties werd gesteld, werd het niet noodzakelijk geacht B uit de gemeenschap te sluiten.
Stel dat u bij A en B in de gemeente zou zitten en u zou weten van de aanleiding en achtergrond van beide gevallen? Zou u dan net zo reageren als wanneer u alleen maar die ene mededeling op de dienstvergadering zou hebben meegekregen, namelijk dat "A uit de christelijke gemeente is gesloten"?
5. Invloed op de getroffenen
De uitvoering van de procedures in kwestie hebben grote gevolgen voor degenen die erdoor worden getroffen. In het midden van de jaren 80 bijvoorbeeld woonde er een uitgesloten vrouw in Massachusetts, terwijl haar moeder, die in Maine woonde (ongeveer 300 kilometer noordoostelijk) ernstig ziek werd en stierf. Ondanks dat de Getuigenfamilie van de dochter en de ouderlingen het adres van deze dochter wisten, stelden zij haar niet op de hoogte van haar moeders ziekte, haar overlijden en de begrafenis. Zij vernam er pas van op het moment dat haar moeder reeds begraven was. Ze vertelt dat de diepe zielspijn om op deze manier de kans te worden ontnomen haar stervende moeder te zien of om een kans te hebben haar liefde tot uitdrukking te brengen, of te trachten tot uitdrukking te brengen, gewoonweg niet wilde overgaan (SCF, 351).
De macht van de uitsluitingregeling is groot, want het negeren van een bekendgemaakte uitsluiting door een Jehovahs Getuige, kan leiden tot zelf uitgesloten worden. Dit geldt sinds 1981 ook voor omgang met familieleden die uitstijgt boven familieverplichtingen. Neem het geval van Annette Stuart, een (in 1987) 77 jaar oude grootmoeder in West Brookfield, Massachusetts, die reeds vele jaren Getuige was. De kleindochter van deze vrouw was 14 toe zij zich, op aanmoediging van haar moeder, liet dopen. Drie jaar later liet het meisje weten dat de druk die op haar geplaatst werd als Getuige, haar teveel was geworden. De ouderlingen werden bijeengeroepen, maar ze bleef volhouden dat ze niet van plan was de vergaderingen nog verder te bezoeken. De ouderlingen beslisten dat aangezien zij zichzelf had uitgesloten, zij geen andere keuze hadden dan haar uit te sluiten. Deze gebeurtenissen vonden plaats vóór 1981, dus "de familie was tenminste intact". Maar in 1981 veranderde het beleid. Annette schreef:
Mijn kleindochter was nu afgesneden van haar familie en verwanten. Ik kon haar niet uit huis zetten. Ze had ons nu meer dan ooit nodig! Haar moeder eerbiedigde de nieuwe regel. Ze had niets meer te maken met haar dochter of met mij. Dat was uiteraard haar eigen keuze. Twee ouderlingen kwamen bij mij thuis en gaven me de keuze. Ze waren van mening dat aangezien mijn man geen JG was zij geen recht hadden mijn kleindochter te verbieden bij mij thuis te komen. Mijn man had dat al eerder doen uitkomen tegenover de ouderlingen. De ouderlingen vertelden me dat ik uit de kamer moest lopen als mijn kleindochter op bezoek kwam. Ik zou niet aan dezelfde tafel mogen eten als zij bleef eten met mijn man. In mijn ogen was wat zij vroegen liefdeloos, onmenselijk en onchristelijk. Ik vertelde ze dat ik niet kon doen wat zij vroegen. Ik herinner me dat ik op dat moment bitter moest huilen. Zij stonden daar als versteend, zonder enig medegevoel.
Op 73-jarige leeftijd, na dertig jaar verbonden te zijn geweest, werd de grootmoeder van het meisje nu ook uitgesloten. Haar echtgenoot, die nooit Getuige was geweest, zag dat zijn familie plotseling van hem werd afgenomen. Hij schreef naar het hoofdbureau van het Wachttoren Genootschap voor hulp, maar de beslissing van de ouderlingen bleef gehandhaafd. Mevrouw Stuart schrijft:
Mijn dochter, zoon, kleinkinderen, achterkleinkinderen ik heb deze geliefde personen al vier jaar niet gezien! Mijn zoon en dochter leven in dezelfde stad als wij Mijn zonde was dat ik mijn uitgesloten kleindochter in huis ontving.
Hoe kan zon actie worden gerechtvaardigd op basis van de bewering dat het bijdraagt aan het rein houden van de organisatie? (In Search of Christian Freedom, 347, 348).
6. Conclusies en slotopmerkingen
De uitsluitingregel is een machtig wapen om gehoorzaamheid af te dwingen. Het Wachttoren Genootschap aarzelt niet het in te zetten wanneer ideeën worden geuit die afwijken van de leer van De Wachttoren. De toepassing ervan is echter niet gebaseerd op een zuivere interpretatie van schriftuurlijke argumenten :
1.de essentie van de overgang van de Mozaïsche Wet naar de onverdiende goedheid van God wordt gemist door een wettische interpretatie als die van de uitsluitingregel
2.in Matthéüs 18 sprak Jezus niet over gemeentelijke procedures, maar over oplossingen van persoonlijke conflicten.
3.2 Johannes gaat over de antichrist en de erin genoemde groet omvat niet een eenvoudig "Hallo" maar betekent een instemmen met iemands afvallige handelwijze "die de komst van Christus in het vlees niet belijdt" en zelfs de wens dat de persoon daarin succes zal hebben
4.1 Korinthiërs 5geeft te kennen dat er sprake kan zijn van kenmerkende eigenschappen van een persoon die ertoe leiden dat iemand ertoe beslist iemand niet meer in huis te ontvangen, maar er is geen sprake van wettelijke stappen op basis van één daad waarbij bewijzen, getuigen, beroepszaken en dergelijke aan de orde komen
Terwijl het Wachttoren Genootschap erkent dat rechtspraak openbaar moet zijn als ze voorzichtig en rechtvaardig wil blijven en men daar zelfs schriftuurlijke precedenten voor aanvoert, heeft men in "het licht van de hele bijbel" voor de eigen rechtspraak de procedure beperkt tot een proces achter gesloten deuren.
De persoonlijke pijn die deze onschriftuurlijke en onredelijke organisatorische regeling teweegbrengt, is niet te beschrijven. Ondanks dat dienen alle Jehovahs Getuigen zich er aan te houden, anders wacht henzelf een wisse uitsluiting.
Slotopmerkingen Zal de uitsluitingregel ooit worden gewijzigd? Waarschijnlijk wel. In het streven naar erkenning door de gevestigde orde zal het Wachttoren Genootschap hier en daar door de knieën moeten. Over deze regeling zijn al parlementaire vragen gesteld, bijvoorbeeld in Canada. Uiteindelijk zal het Wachttoren Genootschap eieren voor zijn geld kiezen en tot publicatie van nieuw licht in deze kwestie overgaan. De vraag is hoe lang dit nog op zich zal laten wachten
Gedurende de oorlog 1914-1918 hebben invloedrijke leden van de Watch Tower een nogal twijfelachtig gedrag aan de dag gelegd wat de "christelijke neutraliteit" betreft.
Het Genootschap erkent dit en spreekt zelfs van een collectieve verantwoordelijkheid waarin ze medeschuldig was aan het in die tijd vergoten bloed. (zie noot 1).
We lezen in het boek : "s Mensen redding uit wereldbenauwdheid nabij" uitgegeven in het Engels in 1975 en in het Nederlands in1976 (pagina 185 §13) :
"In de Eerste Wereldoorlog (1914-1918 G.T.) verrichtten sommigen van het overblijfsel van het geestelijke Israël non-combattante dienst in het leger van hun land en maakten zich aldus medeschuldig aan het in de oorlog vergoten bloed. "
Daarom hebben sommigen zich afgescheiden van de organisatie, gechoqueerd vanwege het gedrag van de verantwoordelijken (die Rutherford en de zeven leden van Bethel te Brooklyn vervingen die toen in de gevangenis zaten).
Diegenen die zich aldus afscheidden namen de naam "Standfasters" aan, t.t.z. "Degenen die stand houden".
In de Wachttoren van 15 juli 1989 (pag. 21-28), vertelt Karl Klein, één van de leden van het Besturend Lichaam zijn ervaringen en beschrijft hij de situatie zoals ze zich voordeed in deze oorlogsperiode.
Hij vertelt dat hijzelf klaar stond om zich aan te sluiten bij de "Standfasters", maar ook waarom hij uiteindelijk verbonden bleef bij de "Bijbelstudenten", vooral door aandringen van zijn moeder.
Heel eigenaardig, maar Karl Klein geeft toe dat "Degenen die stand hielden" het juiste inzicht hadden in de kwestie van neutraliteit.
"Kort na mijn doop in 1918 werd mijn loyaliteit jegens mijn mede-Bijbelonderzoekers op de proef gesteld. De Eerste Wereldoorlog woedde, en hoewel de vooraanstaande broeders ten onrechte gevangen waren gezet wegens de oorlogskwestie, zagen degenen die destijds de leiding hadden, niet volledig in dat christelijke neutraliteit noodzakelijk was. Enkelen die het strijdpunt duidelijk inzagen, namen aanstoot en scheidden zich van de Bijbelonderzoekers af. Zij noemden zich Standvastigen en zij waarschuwden mij dat als ik bij de Bijbelonderzoekers bleef, ik het voorrecht om tot de kleine kudde" van Jezus gezalfde volgelingen te behoren, zou verspelen (Lukas 12:32). Hoewel moeder zich nog niet had opgedragen, was zij degene die mij hielp de juiste beslissing te nemen. Ik kon mij niet voorstellen dat ik degenen in de steek zou laten van wie ik zoveel had geleerd, en daarom besloot ik aan de zijde van de Bijbelonderzoekers te blijven".
In de "Wachttoren " van 15 maart 1996 (pag.17 en 18) spreekt de "getrouwe en beleidvolle slaaf" waarschijnlijk over mensen zoals die "Standfasters", alhoewel ze hen niet bij name noemt.
De organisatie verwijt sommigen dat ze de gelederen van Gods dienstknechten hebben verlaten voordat ze "nieuw licht" kregen aangaande het probleem dat hen toen bezighield.
Ze hadden natuurlijk ongelijk omdat ze niet geduldig hadden afgewacht.
"Wat zullen wij doen ? Er aanstoot aan nemen en de organisatie verlaten? Dat hebben sommigen gedaan toen De Wachttoren vele jaren geleden het nieuwe verbond toepaste op personen die tijdens het Millennium op aarde zouden leven. Anderen namen aanstoot aan wat De Wachttoren eens over de kwestie inzake neutraliteit zei. Indien degenen die over deze kwesties struikelden loyaal aan de organisatie en hun broeders en zusters waren geweest, zouden zij op Jehovah hebben gewacht om deze aangelegenheden te verduidelijken, hetgeen hij op zijn bestemde tijd heeft gedaan. Bijgevolg houdt loyaliteit in dat wij geduldig wachten totdat de getrouwe en beleidvolle slaaf een verder begrip publiceert."
Laten we tussen haakjes vermelden dat de "Standfasters" hadden moeten wachten ( meer dan 20 jaar) om een" verder begrip" over neutraliteit te krijgen.
Nog steeds in het boek "s Mensen redding uit wereldbenauwdheid nabij",lezen we aldus: (zie noot 2)
"Maar in 1939, het jaar waarin de Tweede Wereldoorlog uitbrak, verklaarden het overblijfsel van het geestelijke Israël en de grote schare" met schapen te vergelijken metgezellen, ongeacht welke nationaliteit zij hadden, dat zij in alle conflicten van deze wereld absoluut neutraal zouden blijven. Hun standpunt werd in het artikel Neutraliteit" in The Watchtower van 1 november 1939 (Nederlandse oorlogsuitgave van eind maart 1945) uiteengezet."
We weten wel dat het Genootschap heel dikwijls de totale verantwoordelijkheid van de geestelijken ter sprake brengt, wat bloedschuld betreft.
Bijvoorbeeld, in het boek "Gods duizendjarig Koninkrijk nabij" gepubliceerd in het Engels in 1973 en in het Nederlands in 1974 op de pagina 380 §38 zegt ze het volgende: (zie noot 3)
"De voorzegde mens der wetteloosheid" is een samengestelde persoon, de gehele religieuze geestelijkheid van de zogenaamde christelijke" kerk. Natuurlijk treft de schuld voor datgene wat één prominent lid van deze klerikale mens der wetteloosheid" doet, ook alle overige leden van de klasse der geestelijken omdat zij hetzij ermee instemmen of er niet tegen protesteren of zich erbij neerleggen en een deel van de clerus blijven. Zij zijn allen medeverantwoordelijk voor en medeschuldig aan datgene wat een lid van de klasse der geestelijken op een vertegenwoordigende wijze doet, zoals wanneer hij voor de hele groep spreekt of handelt."
In de "Ontwaakt !" van 8 september 1987 worden de aanhangers van de christenheid uitgenodigd om zo vlug mogelijk de valse religie te verlaten om te ontsnappen aan een collectief oordeel :
"Zult u zelf iets doen als uw kerk in gebreke blijft ? Als u, na een eerlijk onderzoek, reden hebt om ontevreden te zijn over wat u ziet, doe dan meer dan alleen maar klagen. In een commentaar op Karl Barths verklaring dat een kerk is wat haar leden zijn, kwam een journalist tot de volgende logische conclusie: Kerkleden ... zijn verantwoordelijk voor wat de kerk zegt en doet." Vraag uzelf dus af : Ben ik bereid de medeverantwoordelijkheid te dragen voor alles wat de kerk zegt en doet? Kan ik er werkelijk trots op zijn alle leden ervan tot mijn geestelijke broeders te mogen rekenen ?
Zie bij het beschouwen van deze vragen niet de belangrijkheid over het hoofd van Openbaring 18: 4, 8. Betreffende het wereldrijk van valse religie dat God mishaagt, staat daar het volgende geschreven: "Gaat uit van haar, mijn volk, opdat gij geen deel hebt aan hare zonden, en opdat gij niet iets ontvangt van hare plagen. [want] hare plagen [zullen] op één dag komen, namelijk dood, rouw en honger; met vuur zal zij verbrand worden; want sterk is God de Heer, die haar oordeelt.
Misschien gelooft u oprecht dat uw kerk niets heeft uit te staan met de valse religie die God naar hij zegt spoedig zal vernietigen. Maar uw leven hangt ervan af of u daar voor 100 procent zeker van bent. Bent u dat ? Valse religie heeft geen toekomst, en degenen die haar ondersteunen evenmin. Ware religie zal voor altijd blijven bestaan, te samen met degenen die ze beoefenen. Maak dienovereenkomstig een keus".
De tegenstrijdigheid is duidelijk. Ze maakt deel uit van de manier van handelen zoals de Watch Tower regelmatig dubbelspraak hanteert terwijl ze met zon elegantie en raffinement, een betere zaak waardig, manipuleert.
Aan de ene kant erkent het Genootschap dat ze gedurende de Eerste Wereldoorlog bloedschuld had, vanwege de slechte houding van de (interim) regeerders uit die tijd.
Maar in dit geval maakt ze geen melding van het feit dat wat de leiders hadden gedaan, een weerslag had op anderen.
Ze verwijt aan sommigen, waaronder de "Standfasters" de organisatie te hebben verlaten, alhoewel ze de juiste zienswijze hadden.
"Doe dan meer dan alleen maar klagen" lazen we zojuist"
Aan de andere kant worden de gelovigen van de christenheid uitgenodigd om "het wereldomvattende stelsel van valse religie" zo vlug mogelijk te ontvluchten.
Zodus, met een onverdroten logica die eigen is aan de Watch Tower concludeert ze :
· Indien er verkeerde dingen intern gebeuren, dan is het goed om te blijven en te wachten. Door te blijven krijg je de zegen van Jehovah.
· Indien men bemerkt dat verkeerde dingen geschieden bij de christenheid, dan is het beter om zonder te aarzelen eruit te gaan. Door erbij te blijven, zul je vernietigd worden.
Noot 1 : Wanneer het Genootschap haar fouten toegeeft, dan is het niet uit bezorgdheid om te bekennen of vanwege spijt, maar omdat zon "zonde" in de kaart speelt van sommige "profetische interpretaties" die in haar voordeel zijn.
Noot 2 : Deze zin volgt onmiddellijk op deze van bij het begin ( want ze deelden in de verantwoordelijkheid van bloedschuld gedurende deze oorlog).
Noot 3 : De keuze van dit boek is gewettigd want het komt uit dezelfde tijd als het aangehaalde werk : "s Mensen redding uit wereldbenauwdheid nabij."
zie ook eleuthera.aggelia.be of in het Frans www.aggelia.be
Een waterdrager vervoerde twee kruiken welke op een stuk hout over zijn schouders hingen.Maar één van de twee had een barst. Terwijl de ene kruik al het water bijhield van de bron tot in het dorp, verloor de andere onderweg altijd de helft van haar inhoud.
Dit duurde ongeveer 2 jaar en de drager leverde dus tijdens zijn reizen slechts anderhalve (1 ½) kruik water in plaats van 2.
De perfecte kruik was fier want zij deed haar job zonder te falen.
Maar de beschadigde kruik was depressief want zij wist dat zij maar de helft deed van wat er van haar verwacht werd.
Op een dag zei ze aan de kruikendrager: ik voel me schuldig, ik wil me verontschuldigen.
Waarom?vroeg de kruikendrager.
Ik kan maar de helft van mijn water leveren omwille van die barst waardoor de andere helft verloren gaat.Jij doet zoveel moeite, maar door mijn fout kan je maar de helft leveren van wat er van jou verwacht wordt.
De kruikendrager raakte hierdoor ontroerd en antwoordde: Denk er niet meer aan en kijk, terwijl we naar huis gaan eens naar de mooie bloemen die langs de weg groeien.Onderweg ziet de oude kruik heel veel mooie bloemen die schitteren in de zon, en dat maakt haar blij.Toch voelt ze zich nog altijd schuldig omdat ze weer de helft van haar lading verloren is.
Dan zegt de kruikendrager tegen de kruik: Heb je gezien hoeveel mooie bloemen er langs jouw kant van de weg stonden en bijna geen langs de andere kant?Ik heb altijd al geweten dat je water verloor, maar ik kon er voordeel uit halen.Langs jouw kant van de weg heb ik bloemen gezaaid, en jij hebt ze tijdens de rit water gegeven.Zonder jou had ik nooit zulke mooie bloemen gehad.
Moraal van het verhaal
Wij hebben allemaal barsten, letsels en onvolmaaktheden.Wij zijn allemaal min of meer beschadigde kruiken.Sommigen onder ons zijn iets minder door hun leeftijd, anderen blinken niet uit door hun intelligentie, weer anderen zijn te klein, te groot, te dik of te mager, maar het zijn juist deze onvolmaaktheden die onze levens rijk en interessant maken.
We moeten de anderen nemen zoals ze zijn en zien wat er goed is in hen.
Er zijn altijd overal positieve dingen te vinden.
Er zit veel goeds in ieder van ons.Denk maar eens aan al die verschillende mensen die jouw leven bevolken.Zonder hen, zou je leven je leven niet zijn.
In een artikel met als titel "Wakker blijven met de 'getrouwe en beleidvolle slaaf', verklaart de Wachttoren van 1 oktober 1960 het volgende :
Het Genootschap dat door Gods heilige geest wordt geleid, verdient stellig ons diepste respect en onze van ganser harte geschonken gehoorzaamheid.Ja, de "getrouwe en beleidvolle slaaf" was wakker in 1914. In 1942 maakte de "getrouwe en beleidvolle slaaf"geleid door Jehovah's onfeilbare geest, bekend dat de democratische natiën de tweede Wereldoorlog zouden winnen en dat er een organisatie van de Verenigde Naties zou worden opgericht.* Deze waakzaamheid betrof gebeurtenissen die drie jaar later zonder mankeren plaatsvonden. Tijdens de in 1958 gehouden Internationale 'Goddelijke wil'-vergadering werden er in verband met Daniëls profetie wonderbaarlijke inlichtingen bekendgemaakt over gebeurtenissen die in de onmiddellijke toekomst zouden plaatsvinden Het bewijs van deze geestelijk vooruitziende blik staat voor ons opgetekend in het boek Uw wil geschiedde op aarde"(dat in Nederlandse vertaling vanaf 15 januari 1959 in de Wachttoren is verschenen). Wederom heeft de "getrouwe en beleidvolle slaaf" van tevoren een waarschuwing laten weerklinken ten einde allen die God liefhebben, leiding te verschaffen. Iemands huidige zekerheid is er stellig afhankelijk van dat men met de "getrouwe en beleidvolle slaaf"wakker blijft. (Paginas 602 eind van de par. 18 en par.19).
* De brochure "Peace - Can It Last ?" (Vrede I s hij van blijvende duur) paginas 21, 22.
Het Genootschap benadrukt dat de onfeilbare geest van Jehovah de "getrouwe en beleidvolle slaaf" heeft geleid om hen inzicht te verschaffen in de toekomst met betrekking tot de afloop van de Tweede Wereld Oorlog en de overwinning van de democratieën evenals de oprichting van een organisatie van Naties.
Hun besluit is vanzelfsprekend : aangezien deze gebeurtenissen zich drie jaar later hebben vervuld, hebben ze daar een duidelijk, stabiel en onweerlegbaar bewijs door dat deze "slaaf" wel werd geleid door God.
Maar sta daar eens bij stil.
Kon men in feite al niet "voorzeggen" in 1942 wat er enkele jaren later zou gebeuren, en dit door slechts een eenvoudige analyse van de gebeurtenissen in die tijd te maken ? Zeker en vast.
En veel waarnemers waren er zich van bewust, dat sedert die datum, de Duitse troepen in een impasse terecht waren gekomen en praktisch in de onmogelijkheid waren om een oorlog te winnen.
Had de generaal Douglas MacArthur, die het bevel kreeg om de Filippijnen te verlaten in maart 1942 niet verklaart : "Ik zal terugkomen, dat zweer ik jullie !"
Enkele opmerkelijke feiten zullen we hier eens aan het prikbord hangen :
Op 26 augustus 1940 bombardeert de RAF Berlijn. Deze militaire operatie is een erge schok voor de Duitse bevolking, want de autoriteiten hadden zonder ophouden verklaard dat de lucht van Duitsland volledig beschermd was dank zij de Luftwaffe en onschendbaar zou zijn.
27 mei 1941, wordt het pantserschip "Bismarck", een grote reden tot fierheid voor de Kriegsmarine, gekelderd op 400 mijl ten westen van Brest. Deze operatie, geleid door de Royal Navy en de Royal Air Force, veroorzaakt een nieuwe psychologische schok onder de troepen van de Führer.
5 december 1941, men maakt de Duitse ondergang in Moskou mee. De gevolgen zijn dramatisch. De Duitse commandant van het Oostelijk front, generaal von Brauchitsch, heeft een meningsverschil met Hitler die persoonlijk de bewegingen van de troepen dirigeert. Hij geeft zijn ontslag, alsook generaal von Boch. De woede van Hitler kent geen grenzen wanneer de hoofden van deze eenheden, ongehoorzaam aan de orders, met autoriteit maatregelen treffen die zij noodzakelijk achtten om hun troepen te sparen. De Führer zet verschillende hooggeplaatsten aan de dijk.
28 maart 1942, de Geallieerden bombarderen Duitsland, en de stad Lubeck, een voorname strategische basis, is voornamelijk geviseerd.
18 april 1942, de Amerikaanse bommenwerpers van Doolittle voeren een raid uit op Tokio, de hoofdstad van Japan, die geallieerd is met het 3de Rijk.
30 mei 1942, duizend bommenwerpers verwoesten Keulen. 240 ha van de stad is vernield.
6 juni 1942, de admiraal Nimitz verslaat Yamamoto te Midway . Het Japanse offensief in de richting van de eilanden van Hawaï is gestopt.
Vervolgens, versnellen de gebeurtenissen met de landing van de Geallieerden in Noord-Afrika in november en het omsingelen van het Duitse leger in Stalingrad in december, een leger dat zal capituleren in januari 1943.
Aldus moest men geen groot kenner zijn van de militaire kunst om de strategische zwakke plek te ontdekken in de troepen van Hitler, ondanks voorname territoriale annexaties.
Tussen haakjes, het is goed om te noteren dat er een klein "zandkorreltje" werd ingevoerd in de vooruitzichten van de "slaaf" die geleid werd door God. Het zijn niet de democratieën die de oorlog hebben gewonnen, zoals de brochure "Vrede is hij van blijvende duur?", beweert, maar het waren de Geallieerde machten.
Inderdaad, Rusland, een van de "drie grootten", die meegedaan had om de overwinning te behalen, was verre van een democratie. Het was een dictatuur geleid door de ijzeren hand van Stalin.
Wat de oprichting van een organisatie van verenigde Naties betreft (merk op dat het Genootschap zegt "een" organisatie en niet "de"; deze "een" geeft haar de mogelijkheid om zich te beperken tot een vage terminologie), het liep van een leien dakje .
Inderdaad, de evolutie van de Organisatie van de Verenigde Naties ontwikkelde zich in verschillende fasen :
-Intergeallieerde verklaring, Londen , 12 januari 1941 (14 staten)
-Atlantisch handvest, 14 augustus 1941 (V.S. en Gr. Brittanië)
-Verklaring te Washington, 1 januari 1942 (26 staten)
-Verklaring te Moskou, 30 oktober 1943 (Sovjet Rusland, Groot-Brittannië, China)
-Verklaring te Téhéran, 1 december 1943 (V.S., Sovjet Rusland, Groot-Brittannië)
Voordrachten :
-Dumbarton Oaks, van 27 augustus tot 17 oktober 1944 (G.B., V.S., Sovjet Rusland, China)
-Yalta, februari 1945 (G.B., V.S., Sovjet Rusland)
-San Francisco, van 25 april tot 26 juni 1945 (Definitieve opstelling van het Handvest en het Statuut van het Internationaal Gerechtshof, goedgekeurd door 51 landen in oorlog tegen de Asmogendheden)
Ter herinnering, de Volkenbond gesticht in 1919, werd ontbonden op 3 juli 1947, maar was al officieel vervangen door de UNO sedert oktober 1945.
Men kan dus opmerken dat gedurende de tijd dat de gepubliceerde brochure door de Watch Tower in 1942 werd vervaardigd, drie etappes in het doen ontstaan van de UNO reeds waren geschied, namelijk de IntergeallieerdeVerklaring te Londen, het Atlantisch Handvest en de Verklaring van Washington. Voorzeggen dat er een oprichting van een organisatie van verenigde Naties zou komen lag voor de hand.
Maar laten we veronderstellen dat de Watch Tower gelijk heeft en dat de "openbaringen" gedaan in de brochure van 1942 het resultaat waren van de onfeilbare geest van Jehovah die de "getrouwe en beleidvolle slaaf"heeft geleid.
Vanuit die basis spreekt deWachttoren van 1 oktober 1960 over het Internationale Goede wil-congres dat gehouden werd in 1958 en bevestigt ze het volgende :
1) Er werden in verband met Daniëls profetie wonderbaarlijke inlichtingen bekendgemaakt.
2) Die in de onmiddellijke toekomst zouden plaatsvinden.
3) Zon bewijs van vooruitziendheid staat voor ons opgetekend in het boek "Uw wil geschiedde op aarde".
4) Wederom heeft de "getrouwe en beleidvolle slaaf" van tevoren een waarschuwing laten weerklinken ten einde allen die God liefhebben,leiding te verschaffen.
5) Onze huidige zekerheid is er stellig afhankelijk van dat men met de "getrouwe en beleidvolle slaaf" wakker blijft.
Met andere woorden, het Genootschap kan niet duidelijker zijn : aangezien wij hebben bewezen dat wat we voorzegd hebben in 1942 is uitgekomen, dan zeggen wij u in 1960 dat wat we in het boek "Uw wil geschiedde op aarde" gepubliceerd hebben in 1958, ook zal gebeuren in de toekomstige tijd.
Het is dezelfde onfeilbare geest van God die getoond heeft aan zijn trouwe slaaf wat er in de toekomstige tijd zal geschieden. Eraan twijfelen zou een blijk van gebrek aan respect tonen zijn, het zou ongehoorzaam aan hem zijn.
Dus, nu komen we met de volgende vraag : Is wat Jehovah heeft geopenbaard aan zijn dienstknecht in 1958 later ook vervuld ?
We laten het aan uzelf over om conclusies te trekken na een onderzoek afkomstig uit enkele uittreksels van het boek in kwestie, hoofdstuk 11 : "De bestemde tijd van het einde" ( pag. 266-311) en hoofdstuk 15 : "Wiens wil staat u voor?" (pag. 362)
Voor degenen die het niet weten, het is goed om u te herinneren dat de organisatie van de Getuigen van Jehovah zich gedurende vele jaren hebben gebogen over de interpretatie van de woorden van de profetie van Daniël in verband met de "Koning van Noorden" en de "Koning van het Zuiden".
Ze hebben de conclusie getrokken dat die koningen mettertijd veranderden van identiteit.
In het hoofdstuk 10 van het boek "Uw wil geschiedde op aarde", met als titel "Het noorden tegen het zuiden", somt men de verschillende identiteiten op van de twee koningen gedurende de geschiedenis, om dan bij het hoofdstuk 11 te komen, "De bestemde tijd van het einde", om diegenen te vernoemen die leefden ten tijde van de Goddelijke-wil vergadering in 1958 en op het moment van het uitgeven van het werk.
Zo geschiedde het dat in het begin van de jaren 60, de Watch Tower ons leert dat de Koning van het Zuiden bestaat uit de democratische machten, waaronder te verstaan, de anglo-amerikaanse, en de koning van het Noorden, die het communisme vertegenwoordigt.
Ziehier de uittreksels uit het bovengenoemde boek (wij zullen de belangrijke teksten onderlijnen)
Pagina 266 § 1: IN DE "bestemde tijd van het einde" heeft de koude en hete oorlogvoering tussen de koning van het noorden en de koning van het zuiden de hedendaagse door mensen opgebouwde beschaving met volkomen vernietiging bedreigd. De twee koningen hebben er bij hun oorlogvoering niet alleen blijk van gegeven totaal geen achting voor de beste belangen van de mensheid te koesteren, maar ook dat ze geen respect voor het koninkrijk van God, de rechtmatige regering over de gehele aarde te bezitten. (Nota : IN DE staat in hoofdletters in deze tekst).
Pagina 280 § 27 : De Sovjet-Unie, de communistische macht die sedert ze in 1917 in Rusland de macht tot zich trok, tot op deze tijd naar wereldheerschappij heeft gestreefd. Ze was zich bewust van haar macht. Ze verminderde haar militaire strijdkrachten niet maar bleef haar leger op oorlogssterkte houden. Ze begon overeenkomstig haar machtige positie tegen haar voornaamste rivaal op te treden. De Verenigde Staten van Amerika waren als de machtigste natie op aarde uit de 2de wereldoorlog te voorschijn getreden. Derhalve begon men een koude oorlog, een propaganda - en economische oorlogvoering tegen de Amerikaanse democratie. In feite deed het communistische Rusland reeds vroeg in 1947 deze oorlogsverklaring.
Communistisch Rusland heeft lange tijd de hereniging van geheel Duitsland onder één regering tegengehouden. Ze hield aan Oost-Duitsland als een satellietstaat vast en vergewiste zich ervan dat daar, voordat ze Oost-Duitsland als een politieke staat binnen de communistische invloedssfeer erkende, een communistische regeringsvorm werd ingesteld.
Men kan zich onmogelijk in de identiteit welke de koning van het noorden sinds de 2de wereldoorlog bezit, vergissen."
Pagina 293 §46 : "De koning van het noorden staat erop dat de burgers de door mensen gemaakte en door de Duivel geïnspireerde Staat zullen aanbidden. Voor hem is de mens eenvoudig een stoffelijke machine die zich voor de staat moet doodwerken. Sedert hij sinds 4 oktober 1957 door mensen gemaakte spoetniks of satellieten in de ruimte heeft gebracht, denkt hij dat hij de heer van het universum is, te meer daar zijn spoetniks in de ruimte tussen de aarde en de zon niet de persoon van de onzichtbare God zijn tegengekomen.Hij is in zoverre voorspoedig geweest dat hij één derde van de aarde onder communistische regeringsvormen heeft weten te brengen, niet wetend dat God in de hemelen lacht en dit toestaat "totdat de gramschap haar einde bereikt ; want wat besloten is, moet geschieden".
In de oorlog op den groten dag van den almachtige God" zal Jehovah zijn gramschap en veroordeling tot een einde brengen. Wat daar zal geschieden, zal niet door de koning van het noorden, maar door de Almachtige God zijn besloten.
Pagina 295 §50 : Behalve de eer die de koning van het noorden gedurende het nazi-regime aan de god van het moderne, wetenschappelijke militarisme betoonde, is hij in zijn communistische gedaante zelfs nog verder gegaan. In 1958 handhaafde hij, ondanks dat hij zijn conventionele troepenmacht sterk had verminderd, het grootste leger ter wereld. Het leger had twintigduizend gevechtsklare oorlogsvliegtuigen achter zich staan. Wegens het gesloten IJzeren Gordijn was de grootte van zijn leger niet bekend. Hij bezat zo tussen de 500 en 700 onderzeeboten, de grootste onderzeevloot in de geschiedenis, groter nog dan die van Duitsland. Toen hij oost-Duitsland veroverde, legde hij de hand op zoveel mogelijk Duitse raket- en geleide projectielenexperts, die hij in Rusland te werk stelde, om daar de raketten- en projectielenindustrie tot ontwikkeling te brengen. Het Russisch onderwijs is in wetenschap en het afleveren van ingenieurs gespecialiseerd, opdat Rusland in militair en economisch opzicht de gehele aarde kan beheersen. In feite is technische wetenschap zijn fetisch, zijn afgod, geworden. Hij heeft getracht alle "vestingen" of bolwerken te bemachtigen, door zich op die terreinen of gebieden welke hij nodig heeft om de wereld - met inbegrip van de koning van het zuiden, de Anglo-Amerikaanse dualistische wereldmacht- te beheersen, het sterkst te maken."
Pagina 299 § 56,57 : De koning van het zuiden is vastbesloten zijn dominerende positie op aarde te handhaven ten einde - zoals hij beweert- de "vrije wereld" in stand te houden. Hij werd genoodzaakt om voordat de koning van het noorden te sterk werd, een preventieve oorlog te beginnen, maar hij erkent dat een oorlogvoering in deze nucleaire ruimtevaarteeuw zelfmoord betekent. Velen vrezen echter dat de een of andere zich nergens om bekommerende krankzinnige toevallig of bij vergissing een derde wereldoorlog, een atoomoorlog, zal doen ontbranden. Nochtans zullen zowel de koning van het zuiden als de koning van het noorden te Armageddon nog steeds bestaan." Tot aan de "eindtijd" te Armageddon zal er een wedijverende coëxistentie tussen de "twee koningen" bestaan. Op de een of andere wijze moet de koning van het zuiden - preventief of beschermend - handelend optreden. In de verwarde strijd welke de "twee koningen" als krankzinnige vijanden van Jehovah God en zijn koninkrijk tegen elkaar zullen voeren, zullen zij gelegenheid en aanleiding vinden om al hun diverse soorten van verschrikkelijke, dodelijke wapens tegen elkaar te beproeven en te gebruiken.
Pagina 306 § 67 : "Hoever de koning van het noorden gekomen zal zijn wanneer hij zijn "eindtijd" bereikt, zal alleen de toekomst uitwijzen, maar volgens de voorzegging zal hij de schatten van goud en zilver en alle kostbaarheden van deze commercieel en materialistisch wereld, met inbegrip van haar olie, bemachtigen."
Pagina 309 § 73 : Het is duidelijk dat de koning van het noorden er op uit is Jehovahs aanbidding uit te roeien De "berichten" die van huis tot huis, in het openbaar en niet openlijk of ondergronds door de heiligdomklasse en de aanbiddende "andere schapen" worden bekendgemaakt, brengen de communistische dictatoriale macht in beroering."
Pagina 310 § 75 : "De koning van het noorden hecht geen geloof aan de "berichten uit het Oosten en uit het Noorden" die hem waarschuwen dat hij vernietigd zal worden omdat hij tegen Jehovah God en zijn Koninkrijk strijdt. Hij gaat in zijn strijd te ver, door onder Gogs leiding Jehovahs heiligdom op zijn "schitterende heilige berg" aan te vallen. Hij komt op de door Jehovah daarvoor vastgestelde tijd aan zijn einde, zijn Armageddon, terwijl hij niemand heeft om hem te helpen, zelfs niet de koning van het zuiden, want deze koning wordt eveneens te Armageddon vernietigd."
Pagina 365 § 6 : De gehele aarde verkeert in moeilijkheden die ze sinds de Vloed niet heeft gekend. Hier is een gegronde reden voor. De vernietiging van de zevende wereldmacht, de Anglo-Amerikaanse dualistische wereldmacht, is ophanden Thans staan de laatste wereldmachten van de gehele geschiedenis - ja, en tevens het communisme - op het punt ten onder te gaan.
De geschiedenis heeft de "getrouwe en beleidvolle slaaf" in het ongelijk gesteld.
Rusland heeft het communisme opgeheven, de verstandhouding tussen het Oosten en het Westen wordt steeds meer en meer waarneembaar, de verovering van de ruimte is nu eerder een onderwerp van gemeenschappelijke onderzoek.
Rusland heeft zich niet meester gemaakt van de rijkdommen der aarde, en ze is geen meester geworden over de olie.
Rusland heeft op dit moment grote economische problemen en vraagt om hulp aan andere natiën.
Rusland heeft zonder twijfel gedurende een tijd de leden van de "heiligdomklasse" alsook de "andere schapen" "aangevallen", maar tegenwoordig staat ze hen toe om koninkrijkszalen te bouwen, om te vergaderen en om te prediken.
Tegenwoordig zijn enkele congressen van Jehovahs getuigen nog altijd verboden.
Maar het is goed om aandacht te schenken aan de andere religieuze groeperingen, katholieken alsook protestanten, die dezelfde last ondervinden.
Het is een kwestie van voorbijgaande aard, veroorzaakt door de druk vanwege de orthodoxe geestelijkheid.
De religie is niet uitgeroeid door het communistisch monster, integendeel.
Het christelijk geloof herbloeit in de Oostelijke landen, men herstelt en bouwt nieuwe kerkgebouwen.
Het IJzeren Gordijn is gevallen, alsook de Berlijnse muur ! Duitsland is weer herenigd en geleidelijk aan hervindt het gehele land voorspoed.
Het communisme zal niet vernietigd worden met Armageddon, want ze heeft zichzelf al vernietigd.
Het Oosten en het Westen hernieuwen hun krachten om de wapenstockering te verminderen. De dreiging om een oorlog langs weerszijden is verdwenen.
China opent zijn deuren voor de wereld en haar communisme maakt geleidelijk aan plaats voor een cultuur die meer gericht is naar het Westen.
Alles was fout.
Waar is de onfeilbare geest van Jehovah die zijn "slaaf" heeft geleid?
Heeft HIJ zich vergist of is het eerder de Watch Tower die er zelf aanspraak op heeft gemaakt dat ze door God werd ondersteund ?
De tijd gaat maar voort als golven die aankomen
Wie herinnert zich nog het boek "Uw wil geschiedde op aarde" ?
In 1999 geeft de Watch Tower een nieuw boek uit : "Schenk aandacht aan Daniëls profetie!"
Onverschillig beweert ze op pagina 278 § 17 (sprekend over het communisme) : "Toch is de koning van het noorden er niet in geslaagd de wereld te veroveren. Ze haalt hierbij Daniël 11: vers 41 aan en geeft het volgende commentaar : "De engel voorzei : "Deze zijn het die aan zijn hand zullen ontkomen : Edom, Moab en het voornaamste deel van de zonen van Ammon". In de oudheid lagen Edom, Moab en Ammon tussen het gebied van de Egyptische koning van het zuiden en dat van de Syrische koning van het noorden. In de moderne tijd zijn ze een afbeelding van natiën en organisaties waarop de koning van het noorden het gemunt had maar die hij niet onder zijn invloed heeft kunnen brengen."
Zo kan men gelijk wat toeschrijven aan de profetie. De Watch Tower onderwijst : "Ziet u! Het communisme heeft niet gezegevierd, omdat het voorspeld werd in Daniël 11 : 41".
Evenwel, in het boek "Uw wil geschiedde op aarde", lezen we over het onderwerp in dezelfde bijbelse passage : "Het is vanzelfsprekend dat de vijanden van de heiligdomklasse met de koning van het noorden bevriend zouden zijn of aan zijn zijde zouden staan. Daarom zou hij zijn hand niet tegen de door Edom, Moab en Ammon afgebeelde vijanden uitstrekken : deze moderne organisaties zouden aan zijn macht ontkomen" (paginas 302, 303 § 61).
Een echt gemanipuleer van de Schriften.
Wie is de tegenwoordige koning van het noorden ? In feite weet de Watch Tower het zelf niet !
Haar filosofie is de volgende : "We zullen wel zien wanneer het zover is", want ze verklaart de identiteit van deze koning enkel maar alleen te weten wanneer het zich zal openbaren.
Op pagina 284 van het boek "Schenk aandacht aan Daniëls profetie" zegt ze eenvoudigweg: "Moet nog opstaan"
zie ook: eleuthera.aggelia.be of het origineel in het Frans : www.aggelia.be
Een Oosterse Wijze Leermeester ging eens met 7 leerlingen een ochtendwandeling maken terwijl de dauw nog over het land lag.
Na enige tijd brak de zon door en de dauwdruppels schitterden dat het een lieve lust was.
Bij een grote dauwdruppel liet de oude Meester halt houden.
Hij schaarde zijn leerlingen zo rondom de druppel dat de zon erop bleef schijnen en vroeg toen welke kleur de druppel had.
Roodzei de eerste.
Oranjezei de tweede.
Geelzei de derde.
De vierde zei blauw
Nee indigo zei de vijfde,
De zesde zei groen
En de zevende zei violet
Ze stonden verbaasd over de verschillen en omdat ze er allen van overtuigd waren ontstond er bijna ruzie.
Toen liet de oude Meester hun enige keren van plaats wisselen en heel langzaam drong het tot hen door dat zij, ondanks de verschillen van hun waarnemingen, toch allemaal de waarheid hadden gesproken.
Nadat zo enige tijd verstreken was, liet de oude Meester weer hun oorspronkelijke plaats innemen.
Maar omdat in die tijd de zon weer opgeschoven was, kaatsten nu weer andere kleuren terug vanaf de grote dauwdruppel.
En de Meester sprak: hoe u de waarheidziet hangt af van de plaats en de tijd die u in het leven inneemt, zoals u zo-even een deel van het licht hebt gevonden en dat voor de volle waarheid aanzag.
Laat uw medemens in volle vrijheid zijn eigen weg bewandelen, zijn eigen plaats innemen en zijn eigen deel van het licht waarnemen.
U heeft alle waarheden nodig want allen tezamen vormen zij het werkelijke spectrum van het licht als geheel, de volle waarheid.
Tot gij zelf één van de grootten bent geworden en de zeven kleuren in één kunt waarnemen, zal ieder afhankelijk van zijn situatie een ander standpunt innemen en de waarheid op een andere manier zien.
Wees daarom niet alleen tolerant, want dat is slechts het dulden van andermans mening, maar wees zelfs blij dat er andere meningen zijn.
Zolang gij zelf nog niet het volle licht kunt zien hebt gij uw medemens als medeleerling nodig om de volle waarheid te leren kennen.
Toen ik het artikel hieronder afgedrukt in de Ontwaakt ! van 1969 las, was ik 20 jaar oud.
Kunt u zich voorstellen onder welke druk we toen stonden?Alles wat toen de klok sloeg was praten over het nakende einde.In 1975 zou Armageddon achter de rug zijn.
In die tijd bracht men dikwijls illustraties naar voor zoals bijvoorbeeld, dat Noach het toch nooit in zijn hoofd zou gehaald hebben om vlak vóór de vloed nog een huis te bouwen, zijn land te bewerken en dergelijke prietpraat.
Zelf had ik mijn studies opgegeven zodat ik nooit mijn diploma behaalde.Degene die mij studie uit de bijbel gaf, zei: Je zult nooit je beroep kunnen uitoefenen in het Paradijs. Hoe naïef van mijn zijde om hem te geloven.
Spijtig dat heel velen van de generatie na 1975 het niet meer geloven dat dit ooit werd verteld door de getuigen van Jehovah.
Het genootschap heeft dat nooit gezegd!, krijgen we nu nog te horen van zelfs veel oudgedienden, waaronder zelf een kringopziener op rust.
Zijn deze mensen ziende blind?Willen ze zichzelf dit wijsmaken?
Wel, met het artikel gedateerd 8 september 1969 laat ik het aan u, geachte lezer over om uw eigen conclusies te trekken.
Elke getuige van Jehovah kan indien hij zelf geen oudere tijdschriften meer heeft, in de bibliotheek van de Koninkrijkszaal gaan snuisteren, om te zien of het zo staat geschreven.
Sommigen voeren aan als argument dat men geen oude koeien van 40 jaar terug uit de gracht moet halen. Maar wij hebben die datum niet uitgevonden!!!!
En daarbij, wie heeft er in 2006 in de Wachttoren van 15 december blz. 26 §5
zelf oude koeien uit de gracht gehaald door het als volgt te formuleren :
Het is duidelijk dat Jezus bang was dat ook zijn volgelingen afgeleid zouden kunnen worden door Satans wereld en zelfs zouden kunnen terugkeren tot de dingen die ze hadden achtergelaten (Lukas 17:22,31). En dat is inderdaad met sommige christenen gebeurd. Ze hebben jarenlang uitgezien naar de dag waarop Jehovah een eind zal maken aan deze goddeloze wereld. Maar toen Armageddon niet op het door hen verwachte tijdstip kwam, raakten ze ontmoedigd. Ze verloren het vertrouwen dat Jehovahs dag van oordeel nabij was. Ze gingen het langzamer aan doen in de dienst en geleidelijk gingen ze zo op in wereldse bezigheden dat er weinig tijd overbleef voor geestelijke zaken (Lukas 8:11, 13,14). Na verloop van tijd keerden ze terug tot de dingen die ze hadden achtergelaten. Wat triest!
Het artikel uit de Ontwaakt ! van september 1969
Wat voor toekomst heeft de jeugd?
OF U nu jong bent of oud, u moet het feit onder de ogen zien dat dit samenstel van dingen geen andere richting zal inslaan. Onder Satans invloed zal het in de jaren die het nog resten snel blijven ontaarden.
Dat dit waar is, blijkt uit de misdaadstatistieken overal De Federale Recherche (F.B.!.) in de -Verenigde Staten meldde dat in 1968 het misdaadcijfer fantastisch hoog was opgelopen tot 17 percent boven dat van 1967. Dit kwam nog bij de grote toename van vele jaren daarvoor. De bevolking nam verleden jaar echter met slechts één percent toe. De misdaad vloog dus zeventien maal zo snel de hoogte in als de bevolking!
Als u jong bent, moet u ook het feit onder de ogen zien dat u nooit oud zult worden in dit huidige samenstel van dingen. Waarom niet?(Ik ben er wel 60 nu)
Omdat door de duidelijke vervulling van bijbelse profetieën wordt aangetoond dat dit corrupte samenstel binnen enkele jaren zal eindigen.Ten aanzien van het geslacht dat het begin van de "laatste dagen" in 1914 waarnam, voorzei Jezus dat "dit geslacht geenszins zal voorbijgaan totdat al deze dingen geschieden". Matth. 24 :34.
Als jong persoon zult u derhalve nooit een carrière in dit samenstel van dingen vervullen. Als u op de middelbare school bent en over een universitaire opleiding denkt, betekent het op zijn minst nog vier, misschien zelfs zes of acht jaar voordat u in een gespecialiseerd beroep bent afgestudeerd. Waar zal dit samenstel van dingen tegen die tijd echter zijn? Het zal een heel eind op weg naar zijn einde zijn, als het al niet reeds verdwenen is!
Daarom vinden ouders die hun leven op Gods profetische Woord baseren, het veel praktischer hun kinderen een vak of beroep te laten leren waarvoor niet zulk een lange tijd van extra scholing nodig is. En beroepen zoals timmerman, loodgieter en andere, zullen niet alleen nu nuttig zijn, maar misschien noch nuttiger bij het wederopbouwwerk dat in Gods nieuwe ordening zal plaatsvinden.
Tal van jonge mensen zijn in staat geweest zich in een dergelijk praktisch beroep te onderhouden, waarbij zij slechts een gedeelte van de tijd werken. Hierdoor kunnen zij er meer tijd aan besteden belangstellende personen te helpen Gods vereisten voor het leven te Ieren kennen door de bijbel met hen te bestuderen.
Degenen die niet begrijpen waar wij ons vanuit Gods gezichtspunt in de stroom des tijds bevinden, zullen dit weliswaar onpraktisch vinden, doch wat is werkelijk praktisch: u voor te bereiden op een positie in deze wereld die weldra zal voorbijgaan, of eraan te werken het einde van dit samenstel te overleven om zich in eeuwig leven in Gods rechtvaardige nieuwe ordening te mogen verheugen? 1 Joh. 2: 17.
In deze dringende tijd van de laatste stuiptrekkingen van dit goddeloze samenstel is de volgende raad uit Gods Woord voor allen die in leven willen blijven zeer praktisch: "Mijn zoon, vergeet mijn onderwijzingen niet en uw hart beware mijn geboden, want lengte van dagen, en jaren van leven, en vrede zullen zij u vermeerderen." - Spr. 3:1, 2.
Thomas, vaak gezien als de ongelovige Thomas, verdient het voor zijn geloof gerespecteerd te worden.
Hij was een twijfelaar, maar zijn twijfels hadden een doel, hij wilde de waarheid weten.
Thomas verheerlijkte zijn twijfels niet; hij geloofde graag als daar reden voor was.
Maar hij sprak zijn twijfels wel uit en kreeg er volledige antwoorden op.
Twijfel was alleen zijn manier van reageren, niet zijn manier van leven.
Hoewel onze indrukken van Thomas kort zijn, komt zijn karakter toch regelmatig naar voren in de evangeliën.
Hij worstelde om trouwte blijven aan wat hij wist, ondanks wat hij voelde.
Op een bepaald moment, toen het voor iedereen duidelijk was dat het leven van Jezus in gevaar was, gaf alleen hij stem aan wat de meeste van hen voelden: Laten we meegaan om samen met Hem te sterven.
Hij aarzelde niet Jezus te volgen.
We weten niet waarom Thomas er niet bij was toen Jezus voor de eerste keer aan de discipelen verscheen.
Thomas aarzelde echter om hun getuigenis over Christus opstanding te geloven.
Zelfs tien vrienden konden zijn gedachten niet veranderen!We kunnen twijfelenzonder dat we een twijfelachtige manier van leven hebben.
Twijfel moedigt heroverweging aan.
Het doel is meer de gedachten te verscherpen dan te veranderen.
Twijfel kan dienen om een vraag te stellen, een antwoord te krijgen en het nemen van een beslissing te bevorderen.Maar twijfel was nooit bedoeld als een permanente toestand.
Twijfel is een opgeheven voet, klaar om naar voren of naar achteren te stappen.Er is geen beweging totdat de voet neergezet wordt.
Mocht je ooit twijfelen, laat je dan bemoedigen door Thomas.
Hij bleef niet twijfelen, maar stond toe dat Jezus hem zo ver bracht dat hij kon geloven.
Wees ook bemoedigd door het feit dat ontelbare andere volgelingen van Christus hebben geworsteld met twijfels.De antwoorden die God hen gaf, kunnen een hulp zijn.
Blijf niet in twijfel vastzitten maar ga verder, neem een beslissing en geloof.
Zoek een medegelovige aan wie je je twijfels kunt vertellen.Stille twijfels vinden zelden antwoord.
In de korte gelijkenis van Mattheus 11 vergelijkt Jezus zijn tijdgenoten met kinderen die op de markt aan het spelen zijn.
De één wil bruiloftje spelen, maar niemand danst naar zijn pijpen; de ander wil begrafenisje spelen maar niemand doet met zijn gejammer mee.
Zo zit de één in zn eentje te lachen en de ander in zijn eentje te huilen.Niemand komt op de gedachte dat je ook met de ander kunt meedoen.
Op een treffende wijze roept Jezus met deze gelijkenis het beeld op van onze samenleving.
Mensen die in een rouwproces zijn, ervaren steeds weer dat anderen van hen verwachten dat ze snel weerophouden met huilen,flink zijn en weergewoon doen.
Maar ook als mensen eens uitgelaten en blij zijn, zeggen anderen vaak: Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg!
Als mensen een mooi ideaal hebben en daar enthousiast voor zijn, dan krijgen ze te horen dat ze zich geen onzin in het hoofd moeten halen en zich met het gewone leven moeten bezighouden.
Met de uitdrukking gewoon doen, slaan we alle vreugde en verdriet dood en veroordelen we de ander tot eenzaamheid.
Je wordt niet eenzaam doordat je geen mensen om je heen hebt, maar doordat anderen je gevoelens en ervaringen niet delen.
Ook Jezus heeft dat zo ervaren.
Hij zegt in Mt 11; 18-19 :Eerst is Johannes gekomen.Hij sprak van Gods tranen en Gods boosheid over de dreigende ondergang van mens en milieu.Hij verkondigde het oordeel en riep: Reeds ligt de bijl aan de wortel der bomen; iedere boom dan die geen goede vrucht voortbrengt, wordt uitgehouwen en in het vuur geworpen.Jullie vonden Johannes de Doper te negatief.Nu ben ik gekomen en ik vertel van Gods glimlach en onverdiende goedheid voor alle mensen.Ik spreek veel minder van het oordeel, maar des te meer van liefde en aanvaarding.Dat vinden jullie nu weer niet vroom genoeg!
Op een nogal schrijnende manier zegt Jezus hier eigenlijk hoe eenzaam God langs onze straten en pleinen gaat.Misschien vindt udat een vreemde manier van zeggen, maar het gaat om een heel wezenlijk inzicht.
Is het gek om over Gods eenzaamheid te praten?Ook bij psychiatrische patiënten is het wel eens niet duidelijk of zij werkelijk gek zijn, of dat de samenleving in het normale leven niet door hen gestoord wil worden.Waar de meerderheid de norm is, heetieder die ervan afwijkt vanzelf afwijkend, abnormaal.Grote denkers, uitvinders en idealisten zijn in de loop der eeuwen voor gek verklaard.
Ook Jezus werd als een gestoorde gezien; als iemand die vreemde, onnavolgbare wegen ging.Er zijn in het evangelie dan ook momenten van grote eenzaamheid.
Niet alleen in het schrijnende gebeuren in Gethsemane en op Golgotha, maar ook in veel verhalen waarin de leerlingen vol onbegrip zijn, komt Jezus als een eenzaam mens naar voren.Dieeenzaamheid wijst naar de eenzaamheid van God.God moet inderdaad eenzaam zijn, omdat wij niet met Hem willen meedoen, maar veeleer verwachten dat Hij met ons meedoet en in stand houdt wat wij gewoon vinden!Ons bidden is vaak meer een poging om God mee te krijgen, dan een poging om op de golflengte van God te komen.Hem te begrijpen en met hem mee te doen.
Het is opvallend dat Jezus in de gelijkenis uit Mattheus 11 voor zulke wezenlijke, diep ingrijpende dingen het beeld van het kinderspel gebruikt.
In ons gangbare spraakgebruik betekent spel immers dat iets geen ernst is en wil kinderspel zeggen dat iets niets voorstelt.
Maar spel is heel belangrijk.Spelen is leren hoe je dingen samen met anderen kunt doen.Het is leren omgaan met regels, afspraken en vrijheid, en ontdekken dat de ware vrijheid luistert naar de wetten.Maar spelen betekent vooral oefenen in verbeeldingskracht.
Als kinderen een hand zand op tafel kwakken en zeggen: Dit was de taart, dan verandert hun verbeeldingskracht dat hoopje zand in taart en kunnen ze heel aandachtig doen alsof ze die taart opeten.Die verbeeldingskracht wordt gebroken als we opgroeien.Dan leren we zogenaamd realistisch te zijn en gewoon te doen.We leren de feiten onder ogen te zien en niets te accepteren wat niet feitelijk te bewijzen is.Zo komt er een eenzijdige ontwikkeling op gang, die niet alleen onze geloofsbelevenis erg in de weg staat, maar ons hele menszijn verschraalt en verarmt
Het wekken van verbeeldingskracht is erg belangrijk, want zonder die verbeeldingskracht blijft heel de Bijbel een gesloten boek.Dan wordt het hoogstens een bron van dogmatische discussies of een boek waaruit je willekeurige teksten plukt om je gelijk te bewijzen.
Totalitaire controle, óf het politiek óf religieus is, vreest individualiteit, ziet het als een bedreiging.
Deze vrees is een teken van zwakheid, niet van sterkte.
Evenzo is het gesteld met valsheid.
Het vreest waarheid - krimpt ineen voor het licht ervan - zoekt zich ervoor te verbergen.
Het kan óf agressief óf met bedenkelijke middelen proberen het licht uit te krijgen, maar zoekt in ieder geval waarheid te ontwijken in een eerlijke wedstrijd van aangezicht tot aangezicht.
Eenheid gebaseerd op geforceerde uniformiteit, alhoewel solide in haar uiterlijke verschijning is in werkelijkheid zeer breekbaar.
Tenzij eenheid haar basis vindt in liefde- de perfecte band van eenheid-heeft zon opgedrongen eenheid geen innerlijke natuurlijke sterkte.
Het overleeft alleen maar door manipulatie, dwang intimidatie en vrees.
Zoek Google op en typ in:getuigen van jehovah(Geen aanhalingstekens vóór getuigen en na jehovah.)
Vul het bolletje: paginas in het Nederlands
Je krijgt een volledig blad met allerlei titels.
Je rolt naar beneden en waar je Vorige12 3 4 5 6 7 8 9 10Volgendeziet staan, klik je de 10 aan. (dit is variabel, want hoe meer er kijken hoe lager het nummer zal komen).
Je zoekt naar de titel Getuigen à charge, (er staat zelfs een afbeelding bij)dan krijg je het verslag te zien van Panorama waar men gedurende 38 minuten het hartverscheurende programma kan bekijken waar kinderen hun relaas doen over wat ze onder heel bedroevende omstandigheden hebben meegemaakt .
Persoonlijk heb ik eind 2001 of begin 2002 meegemaakt dat toen de kringopziener (een soort controleur van het genootschap die 2 maal in een jaar de gemeenten afzonderlijk bezoekt) een lezing gaf in de koninkrijkszaal, hij vervolgens zei tegen de toehoorders: Het gebeurt wel eens dat wanneer men naar de deuren gaat, de huisbewoners u attent zullen maken op het programma van Panorama, want jullie zelf kijken niet naar zon programma - dat"
Ik kon mijn oren niet geloven!!!!!
Wat deze kringopziener had moeten doen, was, ons juist uitnodigen om samen als gemeente er eens naar te kijken en dan zou hij ons attent kunnen gemaakt hebben op de eventuele fouten die er in voorkwamen.
Maar neen, ons eens vertellen dat wij naar zon programmas niet mochten kijken!Want daar kwam het op neer.
Heb ik deze déjà- entendu van ergens?
zie ook eleuthera.aggelia en zoek de video op van "Panorama", dan kunt u zichzelf vergewissen.
Langs een kleine sloot stond een appelboom, vol met rijpe appels.Plots, achter een bocht kwam een drol aangedreven.Terwijl de drol voorbij de appelboom dreef, viel een appel in het water. " Dag appeltje! riep de drol.De appel antwoordde: Ik spreek niet tegen een drol.
Een clochard zat zo'n 50 meter verder naar het water te kijken en zag plots de appel die hem naderde.Hij reikte er naar, kon hem pakken en begon er aan te eten.Toen zei de drol tegen de appel :" tot morgen!
Les:Denk nooit dat je meer bent dan een ander en kijk niet neer op mensen waarvan je denkt dat ze je mindere zijn.
Er zijn mensen die worden wijsgemaakt dat zij alleen de waarheid hebben en de beste zijn.En in een bijbelvertaling(N.W.V.) staat daarom ook een tekst uit Spreuken hoofdstuk 30 het vers 12:
Er is een geslacht dat zuiver is in zijn eigen ogen maar dat van zijn eigen uitwerpselen niet gewassen is.
Zich uit de gemeente terugtrekken Heel wat personen komen bij de Getuigen, maar weet dat er ook velen afhaken. U hebt er eens goed over nagedacht. Om verschillende persoonlijke redenen, wenst u weg te gaan uit hun rangen.
En u stelt zichzelf de vraag : Zou het goed zijn indien ik een brief stuur om me terug te trekken ?
Het is goed om te weten dat de Getuigen van Jehovah geleid werden door verschillende werkstukken in boekvorm die gedetailleerd weergeven wat de theocratische regels zijn waar men zich aan moet houden in de organisatie.
We laten ze eventjes de revue passeren :
In vrede en eenheid prediken en onderwijzen : 1962-1968
Uw woord is een lamp voor mijn voet : 1968-1972
Organisatie voor de Koninkrijksprediking en het maken van discipelen : 1972-1983
Georganiseerd om onze bediening te volbrengen [herziene uitgave] : 1993
Georganiseerd om Jehovahs wil te doen. : 2005
Noteer dit, want het is heel belangrijk : De eerste twee boeken hierboven vermeld, vanaf 1962 tot 1972, zinspelen nooit over de vrijwillige terugtrekking.
In Organisatie voor de Koninkrijksprediking en het maken van discipelen maakt men melding over zon terugtrekking. Maar we kunnen direct constateren dat het hier niet gaat om een terugtrekking gevraagd door de geïnteresseerde (t is te zeggen de persoon die wenst de rangen van de Getuigen te verlaten). Het gaat hier eerder over een strafmaatregel opgelegd aan diegenendie een onverenigbare taak uitoefenen welke niet aan het criterium van de Watch Tower voldoet en daardoor zich vrijwillig terugtrekken.
Op bladzijde 170, tweede paragraaf lezen we het volgende :
Sommige gedoopte personen kunnen zich bij een wereldse organisatie aansluiten wier stelregels in strijd zijn met de schriftuurlijke beginselen waarop de christelijke gemeente is gebaseerd(Dan. 2 : 44; Mattheus 4 : 8,9; Joh. 6 : 15; Jes. 2 : 2-4). Hierdoor verwerpt de persoon de gemeente van Jehovahs getuigen waarmee hij verbonden was. Het rechterlijk comité dient te proberen achter de feiten te komen waardoor wordt bewezen dat hij zich uit eigen beweging van de gemeente heeft teruggetrokken. Zij dienen dit feit aan de gemeente bekend te maken zodat allen zullen weten welke beslissing de persoon heeft genomen. Er hoeft alleen maar gezegd te worden dat de persoonzich door zijn handelwijze van de gemeente van Jehovahs volk heeft teruggetrokken.
Het is dus klaar en duidelijk dat de persoon die werkt voor een politieke organisatie, werkt in een wapenfabriek, een tabaksfabriek, beschouwd zal worden alsof deze zich vrijwillig heeft teruggetrokken.Dit is eveneens zo indien een jonge Getuige zijn militaire dienstplicht vervult. Deze procedure is een strategische zet, want nu is het niet de Watch Tower die overgaat tot de uitsluiting, maar ligt het aan het individu zelf, die zich uitsluit door zijn gedrag. Aldus riskeert het Genootschap niet dat ze meegesleept wordt in een rechterlijke vervolging. Ze vermijdt ook ervan beschuldigd te worden regels te maken in tegenstrijd met de wetten opgelegd door de Staat.
Wat valt er nu te zeggen over de persoon die nu een brief schrijft naar de gemeente om hen ervan op de hoogte te brengen dat men niet langer deel wenst uit te maken van de organisatie van de Getuigen van Jehovah ?
Natuurlijk, indien men daarin zegt dat men zich terugtrekt omdat men in de politiek betrokken is, zich inlaat met bewapening, zijn militaire dienst wil vervullen, handel drijft in tabak, of een activiteit aan de dag legt in strijd met de Bijbel (volgens het criterium van het Genootschap), dan zal men worden beschouwd als iemand die zich vrijwillig heeft teruggetrokken".
Wat gebeurt er daarentegen indien men heel simpelweg verklaart dat men zich terugtrekt om privé, persoonlijke redenen (en dat die redenen niets te maken hebben met de voorgaande lijst) ?
1) Vóór augustus / september 1981, werd zon persoon niet uitgesloten.
2) Na augustus / september 1981 wordt die wel uitgesloten. Met andere woorden, vanaf die datum wordt men indien met zich vrijwillig terugtrekt uit de organisatie uitgesloten, het is om het even wat je motief is.
We willen heel kort herinneren aan de feiten die uiteengezet werden in een ander dossier (zie Waar verricht de grote schare heilige dienst ?).
Raymond Franz, lid van het Besturend Lichaam en neef van Frédéric Franz, president van het Genootschap, wordt verplicht om het Besturend Lichaam te verlaten alsook het Bethelhuis te Brooklyn, omdat men hem ervan verdacht dat hij enkele leerstellingen in vraag stelde. We zijn mei 1980. Zonder bestaansmiddelen moet R. Franz beginnen te werken om in zijn levensonderhoud te voorzien. Hij is echter niet alleen, want hij is getrouwd. Een Getuige, Peter Gregerson helpt hem aan een job in zijn supermarktketen in Alabama. Peter Gregerson, die zichzelf veel vragen begon te stellen, betreffende de Organisatie (hij ook) (en daarbij tamelijk geschokt is door een artikel in de Wachttoren van 15 augustus 1980 - zie het voornoemde dossier zojuist aangehaald), besluit om af te haken bij de Getuigen en schrijft een brief waarbij hij zich vrijwillig terugtrekt. Vrijwillige terugtrekking ? Ja, want rond die tijd stond daar geen uitsluiting op. Gregerson heeft ongeveer dertig Getuigen van Jehovah die voor hem werken, en ook heel veel familieleden in de waarheid, en daarom wenst hij uitsluiting te vermijden en zendt een eenvoudige mededeling van terugtrekking. Dit doet hij op 18 maart 1981. Aangezien het Genootschap kost wat kost een reden wil vinden om Raymond Franz uit te sluiten, gaat ze gewoonweg de regels van het spel veranderen. Vanaf nu verordent ze dat elke terugtrekking of dissociatie overeenkomt met een uitsluiting. En deze procedure wordt toegepast bij Gregerson met terugwerkende kracht.
In de Wachttoren (Engels) van 15 september 1981, (1 december 1981 Nederlands) vinden we de volgende zinnen : Dus als iemand die een christen was, het verkiest zich aan te sluiten bij degenen die door God zijn afgekeurd, zou het voor de gemeente passend zijn door middel van een korte bekendmaking te erkennen dat hij zichzelf heeft teruggetrokken en niet langer een van Jehovahs Getuigen is. Personen die zichzelf in de categorie plaatsen van degenen die niet van ons slag zijn door het geloof en de leer van Jehovahs Getuigen weloverwogen te verwerpen, dienen passenderwijs net zo beschouwd en bejegend te worden als degenen die wegens kwaaddoen uit de gemeenschap zijn gesloten.(zie Wachttoren van 1 december 1981, pag. 20 §15,16).
Een korte tijd later werd Raymond Franz opgemerkt in een restaurant in gezelschap van Gregerson (die zijn werkgever/eigenaar was, immers het koppel huurt een appartement van hem ) en hij (Ray) werd daarom uitgesloten. ( 31 december 1981).
Het is daarom ook niet te verwonderen dat het boekje Georganiseerd om onze bediening te volbrengen uitgegeven in 1983, na de uitgave van die beruchte Wachttoren van 1/12/81 een heel lang commentaar geeft over het onderwerp vrijwillige terugtrekking. We kunnen dit vinden op pag. 151 :
ZICH UIT DE GEMEENTE TERUGTREKKEN - De uitdrukking zich uit de gemeente terugtrekken is van toepassing op de actie die een persoon zelf onderneemt doordat hij, alhoewel hij een gedoopt lid van de gemeente is, zijn positie als een christen willens en wetens verloochent door de gemeente te verwerpen en te verklaren dat hij niet langer als een van Jehovahs getuigen erkend wil worden of bekend wil staan. Als een uit de gemeente teruggetrokken persoon is zijn situatie voor het aangezicht van Jehovah heel anders dan die van een inactieve christen die, nadat hij geestelijk zwak is geworden, geen aandeel meer heeft aan de bediening in het veld. Zon inactieve persoon kan in gebreke zijn gebleven Gods woord geregeld te bestuderen, of zijn ijver voor het dienen van Jehovah kan verkoeld zijn doordat hij persoonlijke problemen heeft meegemaakt of vervolging heeft ondergaan (1 Kor.11 : 30; Rom. 14 : 1). De ouderlingen, en ook andere zorgzame leden van de gemeente, zullen de inactieve broeder of zuster passende geestelijke hulp blijven geven (1 Thess. 5 : 14; Rom. 15 : 1; Hebr. 12 : 12). Doch de persoon die zich uit de gemeente heeft teruggetrokken door het geloof te verloochenen en Jehovahs aanbidding willens en wetens de rug toe te keren, wordt als een uitgeslotene beschouwd. Een korte bekendmaking wordt gedaan teneinde de gemeente erover in de lichten dat de persoon zich vrijwillig uit de gemeente heeft teruggetrokken. Betreffende degenen die in zijn tijd hun christelijk geloof verwierpen, schreef de apostel Johannes : Zij zijn van ons uitgegaan, maar zij waren niet van ons slag; want indien zij van ons slag waren geweest, zouden zij bij ons zijn gebleven (1 Joh. 2 : 19). Iemand zou zijn plaats in de christelijke gemeente ook kunnen verzaken door zijn daden, door zich bijvoorbeeld aan te sluiten bij een wereldse organisatie die er stelregels op na houdt die in strijd zijn met de bijbel en derhalve door Jehovah God wordt veroordeeld. (Vergelijk Openbaring 19 : 17-21; Jesaja 2 : 4) Indien iemand die een christen is, zich dus verkiest aan te sluiten bij degenen die door God zijn afgekeurd, zou het passend zijn dat de gemeente door een korte bekendmaking bevestigt dat hij zich uit de gemeente heeft teruggetrokken en dat hij geen getuige van Jehovah meer is. Zo iemand dient als een uitgeslotene te worden beschouwd.
Merk daarbij op dat weggaan overeenkomt met het geloof verloochenen en Jehovahs aanbidding willens en wetens de rug toe keren.
... Dit stemt tot nadenken !
Laten we nu eens zien wat het boekje Georganiseerd om Gods wil te doen" aantoont ( uitgave 2005) : De tekst hierboven verschilt een klein beetje.
Zich uit de gemeente terugtrekken - "De uitdrukking 'zich uit de gemeente terugtrekken' duidt op een actie die een persoon zelf onderneemt doordat hij, alhoewel hij een gedoopt lid van de gemeente is, zijn positie als christen willens en wetens verloochent en de gemeente verwerpt door zijn daden of door te verklaren dat hij niet langer bekend wil staan als een van Jehovahs Getuigen. Omdat hij zich terugtrekt, is zijn situatie voor het aangezicht van Jehovah heel anders dan die van een inactieve christen die niet meer in de velddienst gaat. Iemand die inactief is, heeft misschien nagelaten Gods Woord geregeld te bestuderen, of zijn ijver voor het dienen van Jehovah kan als gevolg van persoonlijke problemen of vervolging bekoeld zijn. De ouderlingen, en ook andere zorgzame leden van de gemeente, zullen de inactieve broeder of zuster passende geestelijke hulp blijven geven (Rom. 15 : 1; 1 Thess. 5 : 14; Hebr. 12 : 12). Maar iemand die zich terugtrekt door het geloof te verloochenen en Jehovahs aanbidding willens en wetens de rug toe te keren, wordt net zo behandeld als een uitgeslotene. Met de volgende korte mededeling wordt de gemeente over de situatie ingelicht : [Naam van persoon] is niet langer een van Jehovahs getuigen. De apostel Johannes schreef over degenen die in zijn tijd het christelijke geloof hadden verworpen : Zij zijn van ons uitgegaan, maar zij waren niet van ons slag; want indien zij van ons slag waren geweest, zouden zij bij ons zijn gebleven (1 Joh. 2 : 19). Iemand zou zijn plaats in de christelijke gemeente ook door zijn daden kunnen verzaken, bijvoorbeeld door zich aan te sluiten bij een wereldse organisatie waarvan de doelstellingen in strijd zijn met de bijbel en die daarom door Jehovah God wordt veroordeeld (Jes. 2 : 4; Openb.19 : 17-21). Als een christen er dus voor kiest zich aan te sluiten bij personen die door God worden afgekeurd, wordt in de gemeente de volgende korte mededeling gedaan : [Naam van persoon] is niet langer een van Jehovahs getuigen. Zo iemand wordt op dezelfde manier behandeld als een uitgeslotene. De presiderende opziener moet deze mededeling goedkeuren."
De nieuwe tekst is preciezer. Bij de vrijwillige terugtrekking, is het niet noodzakelijkerwijs een verklaring afleggen waarbij men zich terugtrekt uit de organisatie van Jehovahs Getuigen, maar ook de handelingen die het criterium van de genoemde organisatie niet respecteren. Zonder het evenwel met zoveel woorden te zeggen, is het wel zeker dat wanneer je lid wordt van een organisatie waarvan de doelstellingen in tegenspraak zijn met de Schrift dit eigenlijk betekent lid te worden van een andere religie, in het bijzonder een religie van de christenheid.
Diegenen die Getuigen van Jehovah zijn geworden vóór de zaak Raymond Franz zouden erop kunnen staan dat ze in een organisatie zijn gestapt, waarbij ze nog de mogelijkheid hadden er om persoonlijke redenen uit weg te gaan zonder te worden uitgesloten. Dit is een argument dat ze naar voor zouden kunnen schuiven bij de rechtbank, maar zonder de waarborg dat hun vraag serieus in aanmerking wordt genomen.
Natuurlijk, indien zon argument zou aanvaard worden door de rechtbank, zou het een precedent scheppen waardoor een groot deel van de Getuigen van vóór 1981 voordeel zouden trekken, indien ze het besluit zouden nemen om de organisatie te verlaten om persoonlijke redenen.
vaccinatie, transplantatie en bloedtransfusie, driemaal is scheepsrecht
VACCINATIE, TRANSPLANTATIE, TRANSFUSIE,
DRIEMAAL IS SCHEEPSRECHT
In memoriam
Stephane Roger
Vaccinatie
Vaccinatie werd eerst formeel verboden. Elke Getuige van Jehovah die zich liet inenten bedreef een ernstige zonde, een directe overtreding van de goddelijke wet.
In de "Golden Age" (oudere naam voor "Ontwaakt !") van 4 februari 1931 lezen we : "Vaccination is a direct violation of the everlasting covenant that God made with Noah after the flood"("Vaccinatie is een directe overtreding van het eeuwige verbond dat God had gesloten met Noach na de vloed.").
Het Genootschap verwijst hier dus naar Genesis hoofdstuk 9 de verzen 2-4 en stelt vaccinatie gelijk met een overtreding van de wet betreffende de heiligheid van het bloed. Het is dus even ernstig je te laten vaccineren als dat je bloed gebruikt of een transfusie aanvaardt.
Dit verbod werd gedurende veel jaren gehandhaafd.
Pas aan het begin van de jaren 50 verandert het Genootschap van mening en maakt van vaccinatie een gewetenskwestie
We lezen in de Wachttoren van 15 mei 1953 pag. 159
Vragen van Lezers : Na de aangelegenheid te hebben beschouwd, schijnt het ons geen schending van het eeuwige verbond te zijn dat met Noach werd gesloten, zoals het in Genesis 9 : 4 is weergegeven, noch in strijd met Gods daarmede in verband staande gebod in Leviticus 17 :10-14 Derhalve schijnt er op Schriftuurlijke gronden geen enkel bezwaar tegen vaccinatie te zijn.
De organisatie gebruikt zinnen zoals "na de aangelegenheid te hebben beschouwd", "schijnt het ons ", "derhalve schijnt". Maar ze vergeet of wil vergeten, dat gedurende die periode dat dit niet door de Bijbel ondersteund verbod in voege was, dit de oorzaak was dat er met veel Getuigen van Jehovah die aldus een vaccinatie hebben geweigerd, zoals ze heden ten dage transfusies weigeren, met hun leven gespeeld werd, én van hun familie én van anderen. Dit heeft steevast doden tot gevolg gehad en zwaar gehandicapte personen. Denk maar eens aan de vaccins die bestonden vóór 1950 tegen kinkhoest, kinderverlamming, hondsdolheid, tyfus en pokken.
Men vermeldt dat het mogelijk was, met dollars ter ondersteuning, dat men in de Verenigde Staten valse certificaten van vaccinaties kon aanschaffen. Dit was bijvoorbeeld heel gerieflijk wanneer men zich dringend moest begeven naar het buitenland.
Een overdenking werpt zich op : Veel sprekers van de Watch Tower hebben zich verplaatst over de wereld gedurende de jaren 50. Zonder te overdrijven, mogen we vermelden dat indien vaccinatie geëist werd in het te bezoeken land, er maar vier mogelijkheden waren om er naartoe te gaan :
1) zonder vaccinatie
2) met valse certificaten
3) door er clandestien binnen te komen
4) door een in het geheim toegediende vaccinatie
Men heeft uiteindelijk de vaccinatie aanvaard in de jaren 50 omdat veel landen, speciaal na de oorlog 40-45, sommige vaccinaties verplichtten en aldus konden de reizende vertegenwoordigers van de Watch Tower zich gemakkelijker verplaatsen.
Hoe dan ook, de leerstellige ommezwaai van de organisatie is steeds dezelfde :
Eerst vertelt men dat iets verboden is het door zelfs door de Bijbel te laten ondersteunen. Het is dus God die het verordent. (Golden Age 4/2/31).
Vervolgens doen ze dan duidelijk blijken dat er op Schriftuurlijke gronden geen enkel bezwaar tegen vaccinatie schijnt te zijn (W.T. 15/5/53) pag. 160.
ORGAAN TRANSPLANTATIE
Zoals met vaccinatie, werd ook orgaantransplantatie door het Genootschap verboden.
Een orgaan aanvaarden van een andere persoon om die bij zichzelf te transplanteren of een orgaan schenken om te worden getransplanteerd bij iemand anders werd door de "getrouwe en beleidvolle slaaf" beschouwd als een zware overtreding van de goddelijke wet.
De Wachttoren van 15 augustus 1968 pagina 94, 95 is daar heel duidelijk over wat dit onderwerp betreft.
Orgaantransplantatie wordt volledig in verband gebracht met de heiligheid van het bloed. Het komt overeen met een "transfusie" van het vlees. Erger nog, het komt overeen met kannibalisme, zegt het tijdschrift, een weerzinwekkende praktijk.
Genesis hoofdstuk 9, de verzen 2-4 werd daarvoor gebruikt als ondersteuning (zoals voor de vaccinatie) : "U zult het vlees met zijn ziel, zijn bloed niet eten."
Heel opmerkenswaardig is dat de Wachttoren op pag. 94 zegt dat het Jehovah is die de transplantatie verbiedt. (eerste paragraaf, tweede kolom).
In 1973 vroeg een "lezer" indien Galaten 4: 15 kon toegepast worden op een transplantatie of een orgaandonatie. Want, inderdaad, Paulus schrijft : "Indien het mogelijk was geweest, [hadt gij] uw ogen uitgedrukt en ze aan mij gegeven". (W.T. 1/11/1973 pag. 672).
Maar hier verklaart het Genootschap over deze tekst dat hij zeker niet kan toegepast worden om zoiets te rechtvaardigen.
In 1980, komt er een volledige ommezwaai.
In de Wachttoren van 15 juni, pag. 31 verklaart het Genootschap dat er geen enkel gebod is in de Bijbel dat orgaantransplantaties zou verbieden.
Het wordt nù een "gewetenskwestie".
Eigenaardig ! In 1968, is het Jehovah die geen toestemming geeft. Plotseling, na twaalf jaar, is het besluit van Jehovah (die een God is die niet verandert) spoorloos verdwenen, aangezien men geen enkel specifiek gebod of verbod vindt in de Bijbel dat een transplantatie of donatie van een orgaan zou verbieden !
We maken hetzelfde scenario mee als met de vaccinatie.
Sedertdien zijn er verschillende artikelen door de organisatie over gepubliceerd. Begint men er zelfs niet mee om de transplantatie aan te moedigen ? U moet zich er niet over verwonderen, hetzelfde fenomeen heeft plaats gehad met de vaccinaties. Met grote uitvluchten, werd het in eer hersteld in de tijdschriften.
Nog eens, gedurende vele jaren hebben de oprechte Getuigen van Jehovah transplantaties geweigerd, overtuigd dat indien ze het zouden hebben geaccepteerd het een overtreding van de goddelijke wet zou geweest zijn en ze aldus hun eeuwig leven op het spel zouden gezet hebben.
Duizenden families hebben afschuwelijke dramas meegemaakt. Veel Getuigen zijn gestorven omdat ze aldus niet de nodige zorg kregen die eigenlijk geschikt was voor hen.
BLOEDTRANSFUSIE
De Getuigen van Jehovah zijn gekend vanwege hun weigering om bloedtransfusies te accepteren.
Elke gedoopte persoon heeft een kaartje bij zich waarop staat dat hij klaar en duidelijk bloed weigert, maar wel sommige producten aanvaardt die bloedvervangend zijn.
Deze kaart wordt elk jaar hernieuwd, wordt getekend door de Getuige en mee ondertekend door twee andere personen.
Maar voor elke Getuige van Jehovah wordt hier een belangrijke vraag gesteld :
"Het verbieden van bloedtransfusie, zal dit op een dag ook verdwijnen zoals dit het geval was met de vaccinatie en de orgaantransplantatie?"
Of zal het, hier eveneens veranderen in een "gewetenskwestie"?
Velen zijn overtuigd dat de organisatie NOOIT haar standpunt wat transfusie betreft, zal wijzigen. Reden: de Bijbel verbiedt het om bloed te nuttigen.
Maar is dit wel zeker ? Is dit wat de Bijbel onderwijst ?
De Getuigen van Jehovah vóór 1950 dachten dat het Genootschap nooit zou terugkomen op de vaccinatiekwestie. Degenen vóór 1980 dachten dat ze NOOIT hun standpunt zouden veranderen, wat de orgaantransplantaties betreft. Toen hadden ze bijbelteksten die dit ondersteunden, wellicht dezelfde als deze die werden toegepast voor de transfusie.
Alle elementen zijn aanwezig om te concluderen dat de organisatie haar standpunt ten overstaan van bloedtransfusie zal wijzigen, misschien zelfs vlugger dan we ons kunnen voorstellen !
Ziehier enkele "voorbereidende" tekenen voor de verandering :
De Wachttoren verbiedt niet meer het gebruik van een aantal bloedelementen. In feite, sommige kleinere derivaten van de vier hoofdbestanddelen (plasma, bloedplaatjes, rode- en witte bloedcellen) zijn toegestaan (ze staan onder de rubriek "gewetenskwestie").
Ze laat al gedurende verschillende jaren toe dat men gebruik maakt van factor 8 voor wie aan hemofilie lijdt. Maar, zoals sommige waarnemers opmerken, wordt deze factor (evenals de andere samengestelde deeltjes) niet gehaald uit grote hoeveelheden vreemd en opgeslagen bloed ?
De Wachttoren van 15 februari 1997 is daarin heel verhelderend. Hij toont heel duidelijk de "verschuivende" manier van handelen van het Genootschap.
We lezen er : "Een andere vraag die verscheidene artsen bezighield, betrof de druk vanuit de groep. Wat gebeurt er, vroegen zij zich af, als een Getuige wankelt en een bloedtransfusie aanvaardt ? Zou hij verstoten worden door de Getuigengemeenschap ?
Het antwoord zal afhangen van de feitelijke situatie, want Gods wet overtreden is beslist een ernstige zaak, iets wat de gemeenteouderlingen moeten onderzoeken. De Getuigen zullen iedereen willen helpen die de traumatische ervaring van een levensbedreigende operatie heeft ondergaan en een transfusie heeft aanvaard. Ongetwijfeld zal zon Getuige zich ellendig voelen en zich zorgen maken over zijn verhouding met God. Zo iemand heeft wellicht hulp en begrip nodig. Aangezien liefde de ruggengraat van het christendom vormt, zullen de ouderlingen, net als in alle rechterlijke kwesties, gestrengheid met barmhartigheid willen temperen.
(pagina -20-)
(Laten we hier eens bij stilstaan: Wie is niet gestresseerd wanneer hij een bloedtransfusie krijgt ? Ontvangt hij of zij ze met vreugde in het hart ? Is het niet omdat een ernstige operatie de zaak heel ernstig maakt ? Of is er nog een andere "traumatiserende" aangelegenheid ?
Om hiermee te eindigen, laten we eens gewag maken van het veelbesproken "Bulgaarse compromis", wat niets anders is dan een list dat de Wachttoren heeft gebruikt om zich te laten erkennen door de Bulgaarse autoriteiten.
Laten we ons eens de uitdrukkingen van de mededeling van de Europese Commissie te Straatsburg herinneren:
Mededeling van de Secretaris
Van de Europese commissie van de Rechten van de Mens
maart 1998 Publiekelijk weergegeven midden april 1998.
Informatienota n° 148 II (i)-(a)- G.J. versus Bulgarije.
Eisende vereniging = Christelijke vereniging "Getuigen van Jehovah"
"De zaak ging over het weigeren de eisende vereniging te herregistreren volgens de wet van 1994, en over de beoogde maatregelen om aanspraak te maken om een eind te maken aan haar activiteiten en die van haar leden. Toen de zaak geregeld was, heeft de Bulgaarse regering aanvaard om zo vlug mogelijk een wetgeving door te voeren voor de gewetensbezwaarden, namelijk een burgerdienst in plaats van een militaire dienst, en om de eisende vereniging te registreren, als een erkende religie. De eisers hebben zich geëngageerd, wat haar standpunt in verband met bloedtransfusie betreft, om in de statuten een verklaring te zetten waarbij hun leden een vrije keuze hebben betreffende de kwestie om te mogen handelen uit zichzelf en voor hun kinderen, zonder enige controle of sanctie te moeten ondergaan vanwege de vereniging."
Toen vroegen velen zich af : Wat betekent in werkelijkheid deze "vrije keuze" ? Wat betekende de zin "zonder enige controle of sanctie vanwege de vereniging"?
Enkele maanden later, kregen we het antwoord, toen het Genootschap het "Bulgaarse compromis" toepaste op de gehele wereld.
Bij die gelegenheid publiceerden verschillende kranten een mededeling waarbij men zei dat er een verzachting in de leerstelling bij de Getuigen van Jehovah had plaats gehad, wat de bloedtransfusies betreft. Deze artikels van de pers lieten weten dat de Watch Tower Society geen enkele sanctie meer zou treffen ten opzichte van een lid dat een transfusie zou accepteren.
In feite gebruikte deze organisatie een uiterst laakbare uitvlucht. Ze bedroog niet alleen haar leden, maar ook de mensen van buitenaf. Het was op dezelfde manier zoals ze de Bulgaarse autoriteiten en de Europese Commissie voor de gek had gehouden.
Voordien had een Getuige die een bloedtransfusie aanvaardde twee alternatieven :
1) zijn fout "opbiechten" voor een rechterlijk comité die verantwoordelijk was in de gemeente waar hij deel van uitmaakte. Indien zijn berouw als oprecht werd beoordeeld (hij zou het slachtoffer geweest kunnen zijn van een moment van "zwakte"), dan zou hij niet geëxcommuniceerd maar terechtgewezen en "geestelijk geholpen worden". Indien het een man met een ambt of functie zou zijn geweest, dan zouden zijn verantwoordelijkheden afgenomen worden in de groep, want hij zou niet meer kunnen doorgaan als een goed voorbeeld onder de "kudde" getrouwen.
2) ofwel geen berouw hebben, omdat hij van oordeel was dat hij niets verkeerds had gedaan. In dat geval, werd de Getuige geëxcommuniceerd uit de gemeenschap, met alle gevolgen van dien (volledige verwerping vanwege de gemeente, de familieleden die niet meer onder één dak leefden, met onnoemelijk veel frustratie en momenten die moeilijk waren om mee te leven.)
Hoe zit het nu ?
Let op de subtiliteit ! De Getuige die een bloedtransfusie aanvaardt heeft nog altijd twee alternatieven :
1) zijn fout "opbiechten" (zie de onveranderde procedure : hierboven).
2) ofwel geen spijt erover hebben, door bijvoorbeeld te oordelen dat hij niets kwaads heeft gedaan.
In dat geval, zal het lid automatisch geen deel meer uitmaken van de gemeenschap, want door zijn handelingen, toont hij aan dat hij geen Getuige van Jehovah meer is.
Hij heeft zich vrijwillig teruggetrokken.
Maar deze procedure, ook genoemd "vrijwillige terugtrekking", komt overeen met uitsluiting, met dezelfde gevolgen als deze hierboven in de vorige paragraaf aangehaald bij punt 2.
We kunnen hiermee zien dat de Watch Tower Society heel duidelijk de autoriteiten bedriegt, de media en in het bijzonder de medische staf. Ze liegt door te verklaren dat ze geen enkele sanctie zal treffen ten aanzien van iemand die een transfusie aanvaardt. Voor haar is het heel simpel, er zijn geen sancties meer uit te voeren, aangezien zij zelf de schuldige niet meer uitsluit.
Het "Bulgaarse compromis" heeft haar geheim prijsgegeven.
Een eenvoudige berekening of hoe het genootschap goochelt met cijfers
Een eenvoudige berekening
of hoe het genootschap goochelt met cijfers
Sedert meer dan 120 jaar, goochelt het Wachttorengenootschap met bijbelteksten, profetieën en cijfers.
Men verzekert ons dat er slechts 144.000 trouwe christelijke getuigen van Jehovah het voorrecht hebben te regeren met Christus in de hemel. Zij hebben de zalving van de geest ontvangen, en volgens het genootschap, noemde Jezus hen de kleine kudde
Deze leerstelling,zoals wij weten, is gebaseerd op een letterlijke weergave van het getal 144.000 dat drie maal wordt aangehaald in het boek Openbaring hoofdstuk 7het vers4en hoofdstuk 14, de verzen 1 en 3.
Openb. 7 :4 -En ik hoorde het aantal van hen die verzegeld werden,honderd vierenveertig duizend,verzegeld uit elke stam van de zonen van Israël.
Openb. 14 :1 En ik zag, en zie !Het Lam stond op de berg Sion,en met hem honderd vierenveertig duizend die zijn naam en de naam van zijn Vader op hun voorhoofd geschreven droegen..
Openb. 14:3- en niemand kon zich dat lied eigen maken dan de honderd vierenveertig duizend, die van de aarde zijn gekocht.
In de volgende uiteenzetting zullen we niet stilstaan bij de interpretatie van dit getal.
Merk evenwel op dat de Getuigen aannemen dat er sprake is in de Openbaring van 12 stammen van Israël,en dat deze de 144.000 uitmaken, maar dan wel als een symbool, zoals de 12.000 toegekend aan elke stam.
De goocheltruc van het Wachttoren genootschap is merkwaardig : het resultaat van de vermenigvuldiging van de twee symbolische getallen,12 en 12.000,geeft een letterlijk aantal !
Men vraagt zich dan ook af waarom de afmetingen van de muur van het hemelse Jeruzalem,144 el, symbolisch moeten gezien worden, en nu weer niet letterlijk !(Zie Openbaring 21 : 17)
Voor meer details, zie het dossier : Waar verricht de grote schare heilige dienst ?
In onze eenvoudige berekening gaan we uit van de veronderstelling dat de uitleggers van Brooklyn het bij het juiste eind hebben en dat het getal door Johannes vermeld, letterlijk moet zijn.
Punt 1 :
De christenen uit de eerste eeuw waren enkel en alleen gezalfden en maakten dus deel uit van de 144.000.
Dit kunt u bevestigd zien in het boek,Jehovahs getuigen - Verkondigers van Gods Koninkrijk (1993) pag. 35 §1
Alle vroege christenen hadden als met de geest gezalfde broeders van Christus het vooruitzicht hemelse priesters met Christus te zijn (1 Petrus 1:3,4; 2:5,9).
Punt 2 :
De personen die zich verbonden met Russell, evenals diegenen die zich voegden bij deBijbelstudenten tot het midden van de jaren 30 waren eveneens gezalfden en maakten bijgevolg deel uit van de 144.000.
We lezen bijvoorbeeld in de Wachttoren van 1 januari 1997-blz. 10-11 : Openbaring 7:4-8 en 14:1-4 laten echter zien dat het totale aantal van deze gezalfde christenen beperkt is tot 144.000, van wie velen in de eerste eeuw voordat de grote afval intrad, werden bijeengebracht. Vanaf het einde van de negentiende en tot in de twintigste eeuw heeft Jehovah de bijeenvergadering van deze groep voltooid; de leden hiervan worden gereinigd door het water van zijn Woord, rechtvaardig verklaard door middel van geloof in Jezus zoenoffer en uiteindelijk verzegeld als gezalfde christenen om het aantal van 144.000 vol te maken.
Wat volgt er wanneer het gehele aantal gezalfden uitgekozen is? In 1935, op een in Washington D.C. (VS) gehouden congres dat een mijlpaal vormde, werd bekendgemaakt dat de grote schare uit Openbaring 7:9-17 een groep mensen was die duidelijk waargenomen zou worden na de 144.000 en voor wie eeuwig leven op een paradijsaarde weggelegd is. Nadat Johannes de Doper, die als een van de andere schapen op aarde opgewekt zal worden, de gezalfde Jezus onmiskenbaar had geïdentificeerd, zei hij over de Messias: Hij moet blijven toenemen, maar ik moet blijven afnemen (Johannes 1:29; 3:30; 10:16; Mattheüs 11:11). Het werk van Johannes de Doper dat erin bestond discipelen voor de Messias gereed te maken, eindigde aangezien Jezus toen het uitkiezen van een toenemend aantal personen die tot de 144.000 zouden gaan behoren, overnam. In de jaren 30 vond het omgekeerde plaats. Een afnemend aantal werd geroepen en uitverkoren om tot de 144.000 te behoren, terwijl er een enorme toename kwam in het aantal leden van de grote schare andere schapen. Deze grote schare blijft groeien, terwijl het goddeloze samenstel van de wereld zijn einde te Armageddon nadert. Openbaring 17:14b.
punt 3
De afval is begonnen met de dood van de laatste apostel, dus aan het begin van de 2de eeuw.
Hierbij halen we de Wachttoren aan van 1 januari 1997 pagina 10 §14 :Maar na de dood van de apostelen trad er een grote afval in en het licht der waarheid begon te flikkeren. Het ware christendom werd overschaduwd door het op heidense leringen en filosofieën gebaseerde sektarisme van de christenheid. Handelingen 20:29,30.
Of de Wachttoren van 1 september 1996- pagina 17 : Nadat de laatste van de apostelen was gestorven,was er geen belemmering meer tegen een dergelijke afval. Dus begon verdorvenheid hoogtij te vieren. 2Thessalonicenzen 2:6,7.
Synthese van de punten 1,2,3,
De 144.000 werden bijeenvergaderd :
1) in de eerste eeuw ,vanaf Christus tot aan het begin van de afval die begon bij de dood van de laatste apostel (begin tweede eeuw).
2) Binnen de periode reikend vanaf eind19de eeuw tot en met het midden van de jaren 1930.
De Wachttoren informeert ons heel duidelijk dat de bijeenverzameling begon met Pinksteren van het jaar 33 G.T.tot het opkomen van de afval,zonder daarbij over een specifieke datum te spreken, alhoewel, zegt ze, de afval aanwezig was in de eerste eeuw, geleidelijk toenemend bij de dood van de laatste apostel, en algemeen verbreid rond de tijd van Constantijn (325).
Deze bijeenvergadering liep verder vanaf het moment waarop Russell de waarheid herstelde, tot in 1935, het jaar waarin men begreep dat er niet alleen gezalfden waren, maar ook een andere klasse bestemd om voor eeuwig op aarde te leven,een grote schare. Er zijn echter nog enkelen die werden uitverkoren om deel uit te maken van deze hemelse klasse tussen 1935 en 2008,in principe om diegenen te vervangen die niet in getrouwheid zijn gestorven.
Gedurende dit lange zwarte gat dat begonnen was sedert de afval tot en met Russell, spreekt het Genootschap van enkele personen die vurig zochten God te behagen en aldus werden ze zonder twijfel gezalfd met zijn geest.
We zullen met onze eenvoudige berekening en om het niet te moeilijk te maken,van de veronderstelling uitgaan dat de afval was begonnen in 100 G.T. en dat er ondertussengeen gezalfdenwerden voorbeschikt uit de klasse van de 144.000, noch na het jaar 100, noch gedurende het fameuze zwarte gat, noch na 1935.
Dus werd het eerste deel van de 144.000 uitgekozen tussen 33 en 100.
Wat het tweede deel betreft, het werd uitgekozen gedurende de jaren 1870 tot 1935.
We moeten dus alleen maar vaststellen hoeveel gezalfde leden werden uitgekozen gedurende deze tweede periode om te weten te komen hoeveel het er dan waren gedurende de eerste periode.
Laten we nu nog eens het Verkondigers- boek nemen.
Op pag. 717,vertelt men ons dat er in 1935,52.465 Getuigen van de symbolen gebruik maakten. Daarentegen, waren er in 1940,- vijf jaar later - maar 27.711meer, wat dus een daling geeft van 24.754deelnemers.
Waar waren zij heen ? Men kan veronderstellen dat in die vijf jaar, er enkelen zijn gestorven of de organisatie hadden verlaten, of anderen hadden begrepen, dank zij het nieuwe licht sedert 1935,dat ze geen deel meer uitmaakten van de kleine kudde, maar van de grote schare.
Om onze cijfers nu aan te passen aan de werkelijkheid, zullen we een gemiddelde nemen,door bij de 52.465 de 27.711bij te tellen, en dit resultaat zullen we delen door 2dat geeft
ons 80.176: 2 = 40.000(afgerond)
Daar wij niet diegenen hebben bijgeteld van de 144.000 die gestorven zijn tussen de jaren 1870 en 1935, zullen we zeker niet overdrijven wanneer we stellen dat het aantal gekozenen voor een hemelse hoop in deze moderne tijd komt op een getal van 45.000.
Om de berekeningwat meer te vereenvoudigen,zullen we maar zeggen,40.000,
dat brengt ons op 100.000 voor de eerste eeuw.
Hielden de eerste christenen statistieken bij ?
Dat wil de organisatie van Brooklyn ons doengeloven, met als doel om de vele cijfers te rechtvaardigen die ze heeft verzameld.
Maar in het boek Handelingen,zegt men eenvoudig het volgende :
2:41 Zij dan die zijn woord van harte aanvaardden, werden gedoopt, en er werden op die dag ongeveer drieduizend zielen toegevoegd.
4:4 Velen echter van hen die naar de toespraak hadden geluisterd, geloofden,en het getal der mannen (vrouwen niet inbegrepen) steeg tot ongeveer vijfduizend.
Merk zelf eens op dat elk van deze verzen zegt ongeveer,wat betekent dat er van het aantal dopelingen wel veel meer zullen geschat zijn dan geteld. Maar de twee genoemde getallen zijn voor ons een belangrijke indicatie.
Sedert het prille begin van het christendom, werden er ongeveer 8000 toegevoegd aan de gemeente.Volgens de Wachttoren zouden deze nieuwe volgelingen van Christus gezalfden zijn geweest : ze maakten dus deel uit van de 144.000
Bijgevolg,wordt ons getal verminderd naar 92.000 (100.000- 8000).
Deze 92.000 ledenmet een hemelse hoop kun je uitspreiden over 67 jaar.
Ja,want vanaf Pinksteren in het jaar 33 tot het jaar 100 heb je 67 jaren.
Om voortgang te maken met onze eenvoudige berekening, moeten we alleen nog 92.000 delen door 67 om aldus een jaargemiddelde te krijgenvan 1.373 nieuwe discipelen .
Dat is onmogelijk.
Hoe zouden christenen die zo ijverig waren om het Goede Nieuws over de Christus te verkondigen, maar 1.373 discipelen per jaar hebben gemaakt, rekening houdend met hun start van ongeveer 8000 dopelingen, wat zes keer meer is dan het jaargemiddelde dat we juist hebben berekend !
Maar dat is nog niet alles. Klaarblijkelijk omvatten deze 8000 nieuwe christenen alleen maar mannen (zie Handelingen 4:4), terwijl er toch ook heel veel vrouwenwaren die het christendom hadden aanvaard in die dagen.
Met andere woorden, het jaargemiddelde zou nog minder zijn geweest dan 1.373.
Het is eigenlijk nog te hoog geschat want we zijn gestopt bij het jaar 100, maar er zijn zeker nog veel nieuwe discipelen bijgekomen bij die 144.000 in het begin van de 2de eeuw.
Dit gemiddelde van 1.373past zeker niet in het kader van de bijbelse verwijzingen die we nu eens onder de loep zullen nemen. Die vind je in het boek Handelingen.
Noteer ook dat ze niet verwijzen naar de 8000 aangehaald in hoofdstukken 2 en 4, aangezien de eerste tekst (5: 14) evenals de andere, pas van toepassing waren op een latere gebeurtenis.
5:14:Wat meer zegt, er bleven gelovigen in de Heer toegevoegd worden, menigten van zowel mannen als vrouwen.
6:7: Zo bleef het woord van God groeien, en het aantal discipelen in Jeruzalem bleef sterk toenemen, en een grote schare priesters werd het geloof gehoorzaam.
9:3:Toen trad er voor de gemeente in heel Judea en Galilea en Samaria werkelijk een periode van vrede in en werd ze opgebouwd ; en daar ze in de vrees van Jehovah en in de vertroosting van de heilige geest wandelde, bleef ze [in aantal] toenemen.
11:24: Hij was een goed man en vol heilige geest en geloof. En een aanzienlijke schare werd aan de Heer toegevoegd.
14:1:In Ikonium nu gingen zij samen de synagoge van de joden binnen en spraken er op zulk een wijze, dat een grote menigte van zowel Joden als Grieken gelovig werd.
16:5:Ja, daarom werden de gemeenten aanhoudend in het geloof bevestigd en namen ze van dag tot dag voortdurend in aantal toe
Hoe kan het genootschap zon klein aantal discipelen rechtvaardigen gedurende de eerste eeuw?
Ik besloot om te schrijven naar het bijkantoor van mijn land en maakte hen deelgenoot van mijn eenvoudige berekening die we zojuist zelf hebben gemaakt.
Ziehier hun antwoord:
Geliefde broeder,
Uw brief van 24 april 1996 aangaande het aantal gezalfden in de eerste eeuw heeft ten volle onze aandacht gekregen. We suggereren dat je de gepubliceerde commentaren zou lezen in de Wachttoren van 1 juni 1973 (in t Frans) of(1 mei 1974 pag. 287-288 Nederlands)
De gegeven uitleg helpt ons te begrijpen dat er geen bewijs is dat er een groot aantal discipelenin de eerste eeuw geroepen werden om deel te hebben aan de hemelse hoop.
De bijbelprofetieën en de geschiedenis bevestigen dat na het verdwijnen van de apostelen, de afval was binnengedrongen in de christelijke gemeente, wat ook een aanwijzing is voor het beperkte aantal getrouwe aanbidders van Jehovah uit die tijd.
We zijn verheugd je te kunnen helpen met je bijbels nazoekwerk en we sturen je, geliefde broeder , onze christelijke groeten.
Uw broeders,
Christelijke gemeente van Jehovahs getuigen.
Deze brief gaat ons begrip te boven.
-Eerst en vooral verwijst het Genootschap naar een Wachttoren van 34 jaar geleden.
-Er is geen enkel bewijs dat een groot aantal in de eerste eeuw zou gekozen zijn om hemels leven te krijgen, durft men zelfs te beweren, alhoewel het boek Handelingen benadrukt dat er een buitengewone groei was. Maar misschien is het boek Handelingen voor de Wachttoren geen bewijs ?
Paragraaf 3 van de brief ontwijkt de vraag door het te hebben over een periode van afval, maar het werkelijke probleem gaat over het aantal gezalfden vóór deze zogenoemde afval.
De zin Wij waren verheugd om je te helpen met je bijbelse nazoekwerk toont aan op welk punt Jehovahs getuigen een belangrijke vraag te laag inschatten door het te herleiden tot een eenvoudig bijbels nazoekwerk.
Wat zegt nu deze fameuze Wachttoren van 1 mei 1974 ?
Vragen van Lezers
Naar men zegt is tijdens de Romeinse vervolging in de eerste eeuw van onze gewone tijdrekening een groot aantal christenen ter dood gebracht.Hoe is het dan mogelijk dat in deze eeuw duizenden zijn geroepen om tot het lichaam van Christus te gaan behoren dat uit slechts 144.000 personen bestaat ? V.S.
Er zijn historische aanwijzingen dat vele christenen in de eerste eeuwen hevig zijn vervolgd en zelfs gedood. Men dient echter te bedenken dat het ondergaan van een marteldood op zich iemand bij Jehovah God nog geen verdienste gaf en hem ook niet van het lidmaatschap in het hemelse koninkrijk verzekerde. Velen,zelfs in recente tijden,zijn bereid geweest voor een religieuze of andere zaak te sterven. Dat iemand beweert een christen te zijn en dat hij zelfs voor zijn overtuiging sterft, wil op zich nog niet zeggen dat hij een goedgekeurde dienstknecht van Jehovah God is. De apostel Paulus schreef in dit verband aan de Korinthiërs : Al geef ik al mijn bezittingen om anderen te spijzigen ,en al geef ik mijn lichaam over om te kunnen roemen ,maar heb geen liefde, dan baat het mij in het geheel niet (1 Kor. 13:3.). Niet de dood, maar getrouwheid tot aan de dood bepaalt of iemand de kroon des levens zal ontvangen. Openb. 2:10. Zo blijkt uit het feit dat er nu nog altijd een overblijfsel van de 144.000 op aarde is ,dat tot op deze twintigste eeuw minder dan 144.000 personen hun aardse loopbaan in getrouwheid heeft beëindigd.
Hoewel sommigen misschien geneigd zijn te denken dat zo lang geleden als in de eerste eeuwen van de gewone tijdrekening stellig al meer personen tot deze klasse hebben behoord,bestaat daarvoor geen enkel werkelijk bewijs. Het is tegenwoordig zelfs onmogelijk vast te stellen hoeveel personen er ter dood werden gebracht, laat staan het aantal van hen die tot de dood toe getrouw bleken te zijn. Wij hebben als het erop aankomt slechts weinig feiten waarop wij kunnen afgaan,schrijft Frederick John Foakes-Jackson in het boek History of Christianity in the Light of Modern Knowledge.
Hij verklaart verder : De vervolging door Nero is te boek gesteld door twee Romeinse historici, Tácitus en Suetonius, die beiden zeer jong waren toen deze plaatsvond en die op rijpe leeftijd schreven.
Er bestaat geen christelijk document uit die tijd waarin de vervolging wordt beschreven ,hoewel er in het boek Openbaring wellicht op wordt gezinspeeld .. Tertullianus, aan het einde van de tweede eeuw ,is onze autoriteit dat Nero en Domitianus,omdat zij de twee slechtste keizers in de eerste eeuwen waren, de christenen hebben vervolgd.In het begin van de derde eeuw G.T. merkte Orígenes (een christelijke schrijver en leraar) op : Ruwweg geteld, zijn er nu en dan slechts enkelen geweest die voor de christelijke religie zijn gestorven.
Veel van wat er over christelijke martelaren is geschreven,is door de overlevering verfraaid en derhalve onbetrouwbaar. Het martelaarschap van Polycarpus uit de tweede eeuw G.T. wordt in Foxs Book of Martyrs bijvoorbeeld als volgt beschreven :
Hij was aan een paal gebonden en de takkenbossen waarmee hij was omringd ,werden in brand gestoken ,maar toen het zo heet werd dat de soldaten gedwongen waren zich terug te trekken ,bleef hij lange tijd bidden en lofliederen voor God zingen . De vlammen woedden fel, maar zijn lichaam verteerde nog altijd niet en glansde als gepolijst goud .Naar verluidt steeg er uit het vuur ook een aangename geur als van mirre op, wat de toeschouwers zozeer verbaasde dat velen zich daardoor tot het christendom bekeerden. Zijn beulen, die bemerkten dat het onmogelijk was hem door vuur ter dood te brengen, staken een speer in zijn zijde ,waaruit zoveel bloed stroomde dat het vuur erdoor werd gedoofd. Toen werd zijn lichaam op last van de proconsul tot as verteerd opdat zijn volgelingen het niet tot een voorwerp van aanbidding zouden maken.
Uit welke bron Fox zijn inlichtingen ook mag hebben geput, het is duidelijk dat weinig van dit verslag werkelijk historisch is .Indien de zinspeling op het aanbidden van het stoffelijk overschot van Polycarpus als een aanwijzing van het bestaan van relikwieaanbidding onder belijdende christenen uit de tweede eeuw moet worden beschouwd, zou dit niettemin een bewijs te meer zijn dat velen toentertijd geen getrouwe aanbidders van Jehovah God waren. Christenen stonden onder het gebod God te aanbidden en geen relikwieën (Openb. 19:10) .Afgodendienaars behoren in feite tot degenen die in de Schrift specifiek worden genoemd als personen die niet geschikt zijn om het Koninkrijk te beërven. 1Kor. 6:9,10.
We staan hier met onze mond vol tanden.
Het merendeel van de eerste martelaren waren dus valse christenen !
Ze zijn gestorven voor hun geloof in Christus,maar hadden waarschijnlijk geen liefde genoeg !
Men moet dus veronderstellen dat ze hun leven hebben gegeven voor de show, niet meer en niet minder. Maar probeer het eens uit : durf eens te beweren dat de Getuigen van Jehovah die gestorven zijn in de concentratiekampen valse getuigen waren.
Enkele overdenkingen die niet door de beugel kunnen :
De man vertelt mij:.De wereld loopt op zijn einde. Hij is rot tot op het been
En heel stilletjes sluipt hij en duwt hij me de kamer binnen van een ziekenhuis.
Een naakte, witte, koude kamer. Kijk naar dat bed, zegt hij Zie hoe de stervende zijn laatste dagen doorbrengt; De stervende man is "de wereld".
Niets kan hem nog redden. Hij is corrupt, in staat van ontbinding. Zijn vlees valt uiteen vanwege de verrotting.
De man geeft toe dat hij gelukkig is, omdat de verwachte dood goed nieuws is voor hem.
De man die me de kamer binnenliet, bukt zich naar het arme wezen, dat langzaamaan uitdooft, kermend van de pijn, een wezen, we herhalen het, rot tot op het been, en hij wacht met ongeduld op zijn laatste snik.
Maar, zie nu eens, terwijl ik van heel dichtbij kijk, zie ik met afgrijzen dat de man die het slachtoffer aandachtig observeert, met een vreemde blik van medelijden gemengd met minachting, zich te goed doet door te eten van en zijn dorst te lessen met het merg en het bloed van die patiënt.
Het zou beter zijn indien de houding die de organisatie aan de dag legt ten overstaan van de wereld, - die zich inderdaad niet goed voelt in zijn vel - , er één was waarbij men zich zou inspannen om liefde te betonen, medelijden, mildheid en menselijkheid met de bedoeling om te verzorgen en te genezen.
De met hart en ziel toegewijde aanhanger verliest aldus uit het oog, - door zijn onderwerping aan een subtiele indoctrinatie - , dat hij door te zeggen dat de wereld niets waard is, juist dank zij die wereld nog leeft.
Hij maakt gebruik van deze wereld ; Alle faciliteiten : de wegen, de autos, het openbaar vervoer, de brandstof, elektriciteit, gas en alle andere nutsvoorzieningen.
Gaat hij op vakantie, dan neemt hij de trein of het vliegtuig, slaapt in een hotel, eet in een restaurant, gaat misschien naar Disneyland of andere pretparken. Tijdens de zomer gaat hij zonnen. In de winter naar de wintersport. Hij bezoekt plaatsen aangelegd door wezens waarvan hij beweert dat ze onderworpen zijn aan de duivel en dan ook verworpen door God, maar hij geniet er toch maar van. Hij is vertrokken op vakantie met geld dat hij heeft verdiend door de wereld te dienen, een wereld die hem ook aan werk heeft geholpen.
Hij maakt gebruik van de dokters van deze wereld, hun medicatie, hun hospitalen, hun klinieken, hun ambulancewagens, de spoeddiensten, de kraaminrichtingen.
Hij kijkt T.V., luistert naar de radio, gaat naar de bioscoop of naar de schouwburg.
Hij doet ook aan sport ... in deze vestigingen die aan het ontbinden zijn.
Hij opent de kraan en verkrijgt water. Trekt de W.C. door zodat zijn eigen afval verdwijnt.
Zijn keuken is normaal wel voorzien van een volle ijskast, een wasautomaat, een magnetronoven. Hij maakt gebruik van de grootwarenhuizen of van de winkel op de hoek.
Hij deponeert zijn vuil in wegwerpzakken die deze wereld hem verschaft zodat hij niet wordt overstelpt door zijn eigen afval en vuilnis.
Hij leeft in een huis of flat, heeft meubels, kledij, verwarming om niet te creperen van de kou in de winter.
Leest hij graag ? Hij mag (indien zijn geweten het hem toelaat) boeken kopen, tonnen lectuur. Heeft hij moeilijkheden met zijn zicht, dan mag hij naar de oogarts (een man van deze verdorven wereld die niet verder kijkt dan zijn neus lang is), maar hij kan zorgen voor een bril voor je.
Hij gaat naar school en de wereld geeft les aan zijn kinderen.
Hij heeft telefoon, fax, G.S.M., een computer, internet en andere media. Hij heeft ...
Laten we maar stoppen hier. De lijst zou werkelijk te lang kunnen worden.
Het genootschap, die deze aanhangers van hen leidt, heeft ook de wereld nodig. Zonder deze wereld, geen papier of middelen om inkt te maken, geen bijbelstudiehulpmiddelen, geen grote vergaderingen (men moet locaties hebben, openluchtstadia met de toestemming verkregen van corrupte mensen van deze wereld), geen audio en videocassettes, geen cd-rom en dvd, enz ...
Het genootschap heeft zelfs de christenheid nodig. Zonder haar, zou het nooit een bijbel in zijn bezit hebben gehad. Zonder haar, zou men niemand hebben om tegen uit te varen.
Goddelijke organisatie, arme aanhanger, die haar volgt in vol vertrouwen, werkelijk, wat zou jij doen zonder deze wereld die aan t vergaan is ?
Terug naar index zie ook eleuthera.aggelia.be of in het Frans www.aggelia.be
Wanneer je op de vermelde site kijkt, door te klikken op WTBS of New York, dan zult u het volgende kader ontdekken (ga terug op de vorige link hierboven, het kader is heraangepast met een huidig paginaformaat) :
OrgName
OrgAssociation
Address1
Address2
City1
City2
WATCHTOWER BIBLE AND TRACT SOCIETY OF NEW YORK
DPI
25 Columbia Heights
-
Brooklyn
-
StateProvince
PostalCode
CountryName
NY
11201-2483
UNITED STATES
Telephone
Fax
EmailInternet
WebAddress
RegionName
Subject
718 560 5000
718 560 8030
-
-
NORTHERN AMERICA & CARIBBEAN
HUMAN RIGHTS
De WTBT van New York was dus wel, zonder enige twijfel, een NGO.
Maar wat is een NGO? Welke criteria moet zon organisatie naleven ?
Uittreksel van de definitie gegeven door het DPI ( Informatie Departement ) van de UNO : Een NGO is een groep welwillende vrijwillige burgers op plaatselijk, nationaal of internationaal vlak. Gericht en geleid door personen die een gemeenschappelijke belang hebben, schenken de NGOs een verscheidenheid aan diensten en humanitaire functies, daarmee kennisgevend aan de regeringen welke zorgen de burgers hebben. De NGOs moedigen ook aan om een politiek aandeel te hebben op het niveau van de gemeenschap".
De criteria worden volgens verschillende punten geresumeerd.
We onthouden hierbij de volgende criteria :
De NGOs moeten het charter van de Verenigde Naties ondersteunen en respecteren . en dezelfde idealen ondersteunen van de UNO.
De NGOs zullen een bevredigend rapport van samenwerking moeten voorleggen met de centra van het Informatie Departement (DPI) van de Verenigde Naties.
Deze korte bewijsvoering zou (in principe) de ogen moeten openen van veel Getuigen van Jehovah. Zo zouden ze zelf kunnen ontdekken welke dubbelspraak de organisatie gebruikt. Aan de ene kant, heeft de Watchtower van New York deel uitgemaakt (en dat sedert 1991/1992 !) van een NGO, en heeft ze zich verplicht tot het ondersteunen van de UNO en haar idealen (we hebben al zon overeenkomstig engagement gekend in 1933, wanneer het Genootschap de idealen van het Duits nationaal socialisme heeft ondersteund). Aan de andere kant, moet ze haar burgers dus aanmoedigen om deel te nemen aan het politieke leven van het land (door de richtlijnen van de UNO te ondersteunen en te respecteren)
Is het niet ongelofelijk, dat de organisatie van de Getuigen van Jehovah de dreigende vernietiging van de Verenigde Naties voorzegt, een bolwerk van Satan, en dat ze haar leden excommuniceert wanneer één van hen zich in de politiek mengt ?
Dit geschipper van de Wachttoren heeft inderdaad veel van zich laten horen. Heel veel stemmen zijn opgegaan om de aandacht te richten op het dubbel spel van de organisatie die beweert van God afkomstig te zijn. Daarom ook is de Watchtower of New York op 9 oktober 2001, geschrapt van de lijst van de NGO's. Ze heeft inderdaad besloten om zich terug te trekken als NGO wegens de uitgeoefende druk van buitenaf. Ondertussen is ze verwikkeld in een resem van leugens en onwaarachtigheden om zich te rechtvaardigen.
Veel documenten over deze zaak zijn nauwkeurig bestudeerd door Charles Chasson, en we moedigen u aan om zijn dossier te consulteren. Alle bewijzen zijn daar samengebracht.
een kind ten overstaan van zijn ouders, Getuigen van Jehovah
Een dringend dossier
Een kind ten opzichte van zijn ouders, Getuigen van Jehovah .
Heeft een kind wiens ouders Getuigen van Jehovah zijn,echte problemen die hij moet overwinnen ?
Is het een slachtoffer van druk zodathet zijn leven zowel psychologisch als mentaal ziet verstoren ?
Het noteren waard is het feit dat weinig jongeren,Getuigen van Jehovah worden door de intense inspanningen die de groep verricht omproselieten te maken tijdens het van deur tot deur werk.
In vergelijking met andere organisaties,viseren de Getuigen geen specifieke kern van de bevolking, bijvoorbeeld,een doelgroep bestaand uit jongeren op de openbare weg of op een universitaire campus.
In de meeste gevallen zegt men dat een kind een Getuige van Jehovah is,omdat zijn ouders het zijn.
Het is hier echter noodzakelijk een klein verschil waar te nemen.
Men wordt echt een Getuigedoor je te laten dopen.
Degene die van plan is om zich te laten dopen moet met bewijzen naar voor komen dat hij wenst een discipelte worden.Aldus moet hij zich identificeren als een goede nieuws van het Koninkrijk verkondiger,en actief deelnemen aan de vergaderingen in de gemeente.Meer nog,om voor de doopin aanmerking te komen,moet hij akkoord gaan om zich te onderwerpen aan een omvangrijke vragenlijst (over het algemeen onderverdeeldin een serie van drie keer een dertigtal vragen verspreid in drie sessies en dat gedurende verschillende dagen of weken).Deze ondervraging wordt geleid om beurtrol door verschillende verantwoordelijken van de plaatselijke groep.Deze vragen - gebaseerd op de bijbel en op een boek welke de kandidaat krijgt voor zijn doop,en waarin in feite ook alle antwoorden staan zullen uiteindelijk bepalen indien hij geschikt is (waardig) om een dienaar van Jehovah te worden.Ten slotte zijn het de verantwoordelijken of de ouderlingen die zullen beslissen over de persoon in kwestie.
Als het antwoord gunstig is,mag de kandidaat zich laten dopen door onderdompeling bij de volgende kring- of districtsvergadering.
Hieruit kan men constateren dat de doop niet is weggelegd voor heel kleine kinderen,maar alleen voor diegenen die begrijpen wat die stap wagen,inhoudt.In de praktijk ziet men sommigen, zich laten dopen op 10-jarige leeftijd (zelden veel vroeger),anderen niet voor hun 15de(er zijn er bij die nog langer wachten).
Dus,veel kinderen zijn geen Getuigen in de absolute zin van het woord.Ze volgen enkel maar hun ouders.
Je moet ook een goed onderscheid maken tussen een kind dat geboren,opgevoed wordt in een Getuigen familie en bijvoorbeeld iemand die al naar school gaat wanneer de ouders in de beweging komen.Deze laatste hebben het over het algemeen,veel moeilijker om hun kinderen te onderrichten in de nieuwe religie.
De zaak wordt nog moeilijker wanneer één van de ouders,vooral de moeder,de waarheid aanvaardt. Zo kan er aan het kind getrokken worden van beide kanten :enerzijds diegene die de beweging aanhangt en zijn best zal doen om het er bij te krijgen,en anderzijds de andere kant die zich zal inzetten om de krachtsinspanningen van de andere te ondermijnen.Intense druk,die tot een echtscheiding kan leiden,zal beslist de kop opsteken in het familiale milieu en het kind verstoren in zijn gezonde groei.
Ondertussen gebeurt het wel dat degene die de leer van de Getuigen niet aanvaardt,zijn armen zal laten zakken,of onverschillig zal worden,en aldus zijn partner maar zal laten begaan.
Is het kind dat in zon familie woont in de werkelijke zin van het woord,een martelaar ?Absoluut niet.
Krijgt hij slaag ?
Neen,niet meer dan een ander.De bijbel,zeggen degenen die de leiding hebben vanuit het centraal gezag uitBrooklyn,schrijft voor dat de roede moet worden gebruikt.(wij zouden zeggen de karwats)wanneer het echt nodig is.Nemen de ouders,getuigen van Jehovah hun toevlucht tot deze praktijk ?Dat is zeldzaam.Er zijn echter wel enkele uitzonderingen daar gelaten,maar ze komen zelden voor.
Men moet nu eenmaal heel goed begrijpen dat hetgeen het kind het diepst treft, niet het in het oog lopende is.Het is heel wat subtieler.
Het gaat over een serie verboden die hij zal moeten ervaren,zo goed en zo kwaad als het kan,zonderhet waarom ervan wel of niet te begrijpen.
In dit verslag zullen we ons beperken tot de kinderen van een lagere leeftijd.En indien hij het doel is geworden van algemeen gelach en spot door zijn medeleerlingen,dan hebben deze laatste een heel goed excuus hiervoor.Ook zij begrijpen niet wat er gebeurt,omdat de uitleg die hun kleine makker geeft, heel dikwijls verwarrend en vaag is.
Het kan zijn dat de ouders op een heel lieve wijze het kind hebben gewaarschuwd.Bijvoorbeeld als volgt :Het is juist goed wanneer de kindjes je niet mogen ;het is omdat je in de ware religie bent. Niet iedereen hield ook van Jezus .
Laten we nu enkele zaken de revue passeren die verboden zijn voor de Getuigen van Jehovah en die de ouders hun kindereninprenten (of ze nu gedoopt zijn of niet).
Men mag geen verjaardagen vieren.
Het gebeurt heel dikwijls,wanneer het een leerling zijn of haar verjaardag is,dat er thuis een fuif wordt georganiseerd en men nodigt daarbij vriendjes en vriendinnetjes uit.
Het kind van een Getuige van Jehovah mag er in geen geval naar toe.
Natuurlijk spreekt het vanzelf dat de ouders nooit iets zullen organiseren wat verjaardagen betreft, gezien het formele verbod om zon feestjes te vieren,want het heeft een heidense oorsprong.De instructies die afkomstig zijn van de organisatie van de Getuigen van Jehovah zijn uiterst definitief op dit vlak.Zon praktijken zouden,in geval van slechte wil,geen berouw,in de fout hervallen,sancties met zich meebrengen die zelfs kunnen leiden tot uitsluiting.
Een kind assimileert of verwerkt niet de bochten van het leven op zon manier,maar hij gehoorzaamt.
Resultaat :hij wenst geen gelukkige verjaardag.Noch aan papa,noch aan mama.Dat is nog geen echt probleem als beide ouders Getuigen van Jehovah zijn.
Wat gebeurt er echter wanneer één van beide ouders geen Getuige is ?Wat valt er te zeggen over de grootouders en de andere gezinsleden ?
Let wel,er is geen sprake van een compromis.De regel is er,onbuigzaam :men zegt tegen niemand gelukkige verjaardag.En het is daarom ook evident dat men dan ook geen wenskaarten verstuurt.
Mogelijke wrijvingen zijn op komst met de familie !En vraag jezelf maar eens af :wat een frustratie voor het jonge kind !
Het is ook verboden om de heiligen van de kalender te vieren.
Ook hier mag een kind van Jehovahs getuigen geen kruisje zetten op zijn of haarfeestdag.
En hij mag zich zeker niet mengen met een feestdag van zijn schoolmakkers.
Dit alles,zegt men,omdat het een satanische oorsprong heeft en integraal deel uitmaakt van een corrupt systeem dat binnenkort zal worden vernietigd.Daarbij,zon feesten (ook de verjaardag herdenking waar we zojuist over gesproken hebben)brengen het individu op een voetstuk wat heel nadelig is.
Andere gevolgen :geen gelukkige feestdag,aan mama,papa,opa en oma en al de anderen.
In het geheel geen moederdag,vaderdag en overeenkomstige vieringen.
Vraagt men aan de leerlingen om een brief,een tekening,een gedichtje of een boeketje bloemen te maken voor deze gelegenheid ?Het kind zal moeten weigeren.
Verlies nooit uit het oog de moeilijkheden die zon verbod met zich mee brengen in het schoolmilieu.We spreken niet over het probleem dat het met zich mee brengt tussen de leerling en zijn leraar (want, over het algemeen,zullen de ouders aan de school verantwoordelijken een brochure hebben gegeven die uitlegt welk standpunt wordt ingenomen door de Getuigen inzake dit onderwerp) maar we leggen hier wel de nadruk op het onbegrip van de medeleerlingen,zeker wanneer ze klein zijn.
We herhalen,onoverkomelijke familiale conflicten ontstaan wanneer één van de ouders geen Getuige is.
Ze zouden misschien wel graag een beetje aandacht willen op zon speciale dagen,de vader,de moeder, de grootvaders,de grootmoeders,de ooms en tantes die de religie van de Wachttoren niet heeft aanvaard.
En het is heel goed mogelijk dat de kleine jongen of het meisje,eens een speciale attentie zou willen brengen aan zijn of haar ouders, juist zoals hun klas kameraadjes doen.
Een kind van Jehovahs getuigenkrijgt geen speelgoed met Sinterklaas.
Want,indien men logisch wil blijven,ondergaat Nicolaas niet hetzelfde lot als al de andere heiligen van de kalender.Stel je eens het volgende tafereel voor wanneer een kind naar school gaat,en tijdens de speeltijd de vraag krijgt van een klein vriendje :Wat heeft de Sint jou gebracht ?
Mij ! Niets.
Hoe! Niets?
Neen
Je bent waarschijnlijk te stout geweest?
(Het kleintje,zich vol vuur verdedigend) Ik ?Neen.Ik ben niet stout geweest ! Maar men viert Sinterklaas niet bij ons thuis.
Waarom niet?
Omdat het niet juist is.Mijn ouders zeggen dat het niets is voor christenen
Mijn papa en mama zijn ook christenen,en ik,ik heb heel veel gekregen!
De getuigen beweren bij hoog en bij laag dat ze speelgoed geven aan hun kinderen op andere momenten van het jaar.Ze argumenteren dat je niet een speciaal moment moet afwachten om een geschenk te geven.Wat waar is,maar het andere zou toch ook moeten kunnen.
Dit alles is heel goed,maar dit zijn redeneringen van volwassenen.
Argumenteert de kleine van 5 of 6 jaar op een overeenkomende wijze?Is het niet eerder gefrustreerd omdat hij niet eens kan behandeld worden als de anderen?
De verantwoordelijken in de gemeente van Jehovahs getuigen zullen je vertellen dat dit alles overdreven is.Kijk naar onze kinderen hoe gelukkig ze eruit zien,roepen ze uit.
Als dit het geval is,zoals we een beetje verder zullen benadrukken,waarom verlaten er dan zo veel jongeren de organisatie ?
Nog één van de grote verboden voor een Getuige: Kerstfeest .
De tijdschriften De Wachttoren en Ontwaakt zullen het u wel aantonen,zeker en vast in die artikelen geschreven rond het einde van het jaar :Kerstmis is een heidens feest,van Babylonische oorsprong en het onteert God en zijn Zoon.
Direct resultaat voor het kind :
Geen kerstman,noch boom noch slingers.
Geen kerstliederen.
Geen kaartjes met Gelukkig Kerstfeest.
Geen kribbe.
Geen geschenken.
Geen boomstronkgebak (alhoewel,het komt wel voor)de ijs boomstronk van het grootwarenhuis
omdat ze niet duur is bij die gelegenheid maar dan moet je nog vallen op een ouder met een brede zienswijzeen wiens geweten niet is aangetast door zon koopje).
En dan hebben we nog alle andere problemen die eruit kunnen voortvloeien,namelijk met de familie.
Zijn ook verboden,die feesten als Pasen en Nieuwjaar .
Wat het Paasfeest betreft,we begrijpen het al :
Geen gekleurde eieren,noch chocolade eieren.
Geen kleine lieve konijntjes.
Geen klokken van Rome !
Geen enz.enz.enz
Waar het helemaal mis gaat is rond de periode van nieuwjaar.
Geen mondelinge wensen,noch aan de familie,noch aan vrienden,noch aan de buren,feitelijk aan niemand.
Geen wenskaarten.
Geen nieuwjaarstaart (behalve misschien zie boomstronk).
Een Getuige van Jehovah,een zoon of een dochter van een Getuige,zal nooit Gelukkig nieuwjaar wensen.
Maar is het niet eigenaardig,dat ze wel mogen goedendag[*] zeggen,goedemorgen[*], goede namiddag,goedenavond,goede nacht,[**],goede zondag,goede week,goed weekend,goed amusement,goeie reis[***],smakelijk,(en dit zijn in de meeste gevallen ook wensen die een heidense oorsprong hebben,omdat ze bijvoorbeeld te maken hebben met de wonderbare dagelijkse verschijning van de zon[*],of de schrik van de duivelse entiteiten die de nacht vulden[**],of aan het exorcisme van de boze geesten[***] die de wegen onveilig maakten,en nog zoveel andere maar zeker geen goed jaar.
Men kan zich een beetje voorstellen hoe het kind in de war is wanneer het verboden wordt om een gelukkig jaar te wensen aan zijn vriendjes,zijn onderwijzers,zijn familieleden.
En als men je zelf wensen toewerpt,wat moet een Getuige doen die zon naam waardig draagt ?
Hij mag nog niet eens antwoorden: Van t zelfde.Hij zal gewoonweg Dank uzeggen.
Geen of (weinig) buitenschoolse activiteiten .
Indien deze activiteiten niet expliciet (uitdrukkelijk) zijn verboden,zijn ze wel stilzwijgend verboden. Ze worden in elk geval openlijk ontmoedigd.
De ouders - indien ze goede Getuigen van Jehovah zijn - zullen alles doen wat ze kunnen om georganiseerde activiteiten door de school en buiten de lesuren te ontmoedigen,evenals het vermijden om naar het theater te gaan,te gaan dansen,deel te nemen aan een koor,om nog niet te spreken van uitstapjes.
Onder deze buitenschoolse activiteiten mag je de vakantiekolonies bijvoegen.
Alhoewel sommige ouders hun kinderen wel sturen naar zon kolonies (zonder twijfel,zoals bij alle ouders,om een beetje rust te hebben gedurende enkele dagen) handelen ze eigenlijk,zonder zich ervan bewust te zijn,tegen de instructies van de organisatie in.
Indien een Getuige van Jehovah een ambt uitoefent in de gemeente,zou het kunnen gebeuren dat men hem berispt vanwege je een beetje laten gaan.
Zich geen vrienden van de wereld maken .
We hebben zojuist de woorden vriendjes,makkersgebruikt om degenen aan te duiden waar de kinderen van Jehovahs Getuigen mee omgaan.
Deze woorden zijn nog hard uitgedrukt,want een jonge Getuige moet normaal geen echte vriend of makker hebben in deze veroordeelde wereld.Wanneer een goede vrucht lang in contact is met slechte vruchten,zo is dat ook het geval met de omgang in deze slechte wereld.
Het is dus nodig dat hij kiest (of zijn ouders zullen kiezen) welke vriendjes hij zal hebben in de christelijke gemeente.
Bijgevolg,dit kind zal het moeilijk hebben om open te bloeien in zijn schoolmilieu,want men zal hem bij verschillende gelegenheden hebben ingeprent,dat vriendschap met de wereld,vijandschap met God is en dat hij weinig opbouwende dingen zal leren indien hij zich een vriendje maakt met zijn klas- genootjes.
Geen vrienden worden van de wereld.
Dat betekent dat een kind - Getuige zich niet zal interesseren en zich niet zal bezighouden noch van ver noch van dicht met manifestaties op sociaal,politiek of humanitair vlak.
Dus,geen kwestie om mee te doen aan een witte mars (zoals dit heeft plaats gehad in België ter herinnering aan de kindjes die vermoord werden door Dutroux) of om bij te dragen aan eender welk goed werk,waarvan men heel vlug zal concluderen dat het een politieke betrokkenheid heeft.
Deze generatie is wezenlijk verdorven,gaat haar ondergang tegemoet,zonder enige hoop.Waarom dan iets bijdragen aan inspanningen van mensen, die vastberaden tegen Jehovah gekant zijn,en die toch gedoemd zijn om te falen ?
Mag het kind enkele euros in een doosje of een omslag steken om één of ander werk te steunen dat van
t school uitgaat ?Waarschijnlijk zullen zijn ouders het niet toestaan.
Zij zullen het kind eerder leren om centjes te deponeren in de bijdragebussen die in de koninkrijkszalen hangen of staan om aldus het wereldomvattende werk van de Getuigen te ondersteunen.
(Wanneer het verzamelde geld door de school zal gebruikt worden voor een specifiek doel zoals bijvoorbeeld om een kerstboom te versieren,of om het Sinterklaasfeestje voor te bereiden,of andere gelegenheden zoals hierboven opgenoemd,dan is het zeker dat de ouders zullen verbieden aan hun kinderen om voor zo iets bij te dragen).
Een waar gebeurd verhaal :In België hebben Getuigen-ouders verboden aan hun kind om,op vraag van de school,een witte strik te dragen op zijn of haar boekentas als herinnering aan Julie en Melissa,de kleine slachtoffertjes van Dutroux.
Hogere studies ? Niet erg aangemoedigd .
Hogere studies zijn niet verboden .Sommige kinderen worden in die richting geduwd door hun ouders.(Noteer echter dat deze ouders door mede christenen scheef worden bekeken als zwak in het geloof,als christenen die geen groot vertrouwen hebben in de heel nabije nieuwe wereld).
Hogere studies volgen ?Het is verre van de algemene regel.
Tot welk nut zouden zon studies leiden in een systeem dat geen toekomst heeft ?En daarbij,zouden deze studies niet de jongeren verwijderen van hun Schepper ?Zou dit geen toegang kunnen vormen tot de weg van het materialisme ?
Kunnen hogere studies niet beschouwd worden alstijdverlies ?
Is er niet iets beters te doen nu,daar de overgebleven tijd kort is,zoals de bijbel het uitdrukt ?
Waarom zich niet beperken tot het studieniveau zoals de wet van het land je verplicht,om vervolgens werk te vinden voor enkele uren per week,zodat je kunt rondkomen,en zo met je leven,meer tijdbesteden in de pioniersdienst?(een dienst waar men 70 u per maand verricht - zo ongeveer 850 uren per jaar).
Vermeldenswaard is het dat er sedert een geruime tijd,een ommezwaai wordt waargenomen in de gelederen van de Getuigen wat de studies betreft.Inderdaad,het Genootschap heeft nu gespecialiseerde handarbeiders nodig om hun Bethel-gebouwen te beheren alsook hun goederen.We denken hier vooral op het gebied van de informatica.
Kinderen studeren met hun ouders en gaan samen met hen naar de vergaderingen en in de prediking .
Dat kinderen bij hun ouders zijn,is een zeer te prijzen aanbeveling.
Maar wanneer men een opsomming maakt van de vele uren die de Getuigen moeten besteden aan hun godsdienst,dan mag men zich toch vragen beginnen te stellen.
Vier vergaderingen worden elke week gehouden.(Verdeeld onder 1 avond en één voor- of namiddag).
-Theocratische bedieningsschool - (men leert er hoe men zich moet uitdrukken)
-Dienstvergadering - (hier leert men hoe men moet prediken)
-Boekstudie - (men onderzoekt een boek uitgegeven door de organisatie)
-Openbare toespraak - (een lezing over een bijbels onderwerp) : ( ½ uur).
-Wachttorenstudie - (onderzoek van een artikel van het tijdschrift de wachttoren) : 1 uur.
In totaal dus,3 ½ uur.Je moet hier nog de inleiding en het slot bij tellen, de gebeden, de liederen.Men komt zeker aan 4 u.
Nu moet je ook nog rekening houden met de afstand van/naar de vergaderbijeenkomst,wat toch op 2 uur neerkomt. (Theocratische school en Dienstvergadering vallen op dezelfde avond,en ook de Openbare lezing en Wachttorenstudie op een andere dag.De boekstudie wordt samen met de Theocratische school en Dienstvergadering gehouden).
-Voor de twee trajecten heen/terug,mag men een gemiddelde nemen van 2 keer 40 minuten, uitgezonderd die families die dicht bij de zaal wonen.Maar er zijn er die veel verder wonen en langere afstanden moeten afleggen).
Eenmaal de vergaderingen ten einde, is het zeldzaam dat ouders stante pede de zaal verlaten.Het Genootschap legt de nadruk op de noodzaak om onderlinge banden te smeden tussen de broeders en de zusters.Een goed moment daarvoor is om een tijdje te converseren vooraleer men naar huis gaat.
Neem voor die twee vergaderingen maar weer eens 1 uur.
Een gezinshoofd,een gewetensvolle Getuige van Jehovah zal aangemoedigd worden om elke week een bijbelstudie te hebben met zijn kind(eren).Indien hij niet in de mogelijkheid is om er één te leiden,dan zal het de moeder het in zijn plaats doen.
Men spoort ook aan dat de gezinsleden al de verschillende vergaderingen voor die week voorbereiden in gezinsverband.
(Theocratische school +dienstvergadering+boekstudie+wachttorenstudie)wat makkelijk 2 uren kan innemen.
En uiteindelijk heb je nog de prediking.De ouders worden er dikwijls aan herinnerd om hun kinderen met zich mee te nemen in de dienst.Veronderstel dat men een activiteit heeft van 2 urenbij het van huis tot huis werk (bijvoorbeeld de zaterdag of de zondag morgen)+ de verplaatsingen,dan komt men gemakkelijk aan 3 uren.
Wanneer je al die uren van activiteit optelt,komt het neer op 12 à 13u per week.
Aan zon ritme zit een kind op zijn knieën.
Voegt dan nog eens bij die 12à 13 uur per week,het huiswerk en dat is niet te doen !
De meeste van de ouders,Getuigen van Jehovah hebben het gelukkig begrepen ! Of eerder,ze worden met de werkelijkheid geconfronteerd en zien dat het niet haalbaar is.
Het is daarom dat veel jongeren niet altijd aanwezig zijn op alle vergaderingen.De moeder (of soms de vader) of de grote broer, of de grote zus,blijven dan thuis.De gezinsstudie en de voorbereiding op die vergaderingen worden dikwijls veronachtzaamd.De kinderen gaan af en toe eens mee in de prediking.
Aldus worden ouders blootgesteld aan een veroordeling.Sommigen,die ijveriger zijn dan anderen,en bij wie het aan gezond verstand ontbreekt,zouden hun uren willen halen en zelfs nog meer willen doen.Is het niet de organisatie,verkozen door God,die dit van ons verlangt ?
Vele kinderen zeggen dan ook met een langdradige stem: Ik ben moe !(Men ziet het immers aan hun klein gezichtje).Soms, na de door de weekse vergaderingen (die meestal eindigen rond 21.15u),hoor je hen soms zeggen :Gaan we naar huis,papa,want ik heb nog huiswerk te maken?
Men spreekt niet met een uitgesloten persoon .
Wanneer iemand wordt uitgesloten uit de organisatie van Jehovahs getuigen,is er een regel waar men niet om heen kan,die toegepast wordt :men mag met zo iemand niet meer spreken,niet op straat,niet in het openbaar,zelfs niet wanneer deze persoon zich in de Koninkrijkszaal bevindt.
Ouders moeten dus hun kinderen leren niet te groeten en geen woord te richten tot een uitgesloten persoon en om zo min mogelijk contact te hebben met een familielid die zich in zon situatie bevindt en die niet meer onder één dak woont.
Wel mogen de normale contacten onderhouden worden met familieleden die uitgesloten zijn en die onder één dak leven,maar men zal vermijden een geestelijk gesprek te hebben.De ouders-Getuigen die een uitgesloten kind hebben zullen het echter mogen helpen met een bijbelstudie,zolang het nog bij hen woont.
Omdat kinderen zich nauwelijks realiseren wat er eigenlijk gebeurt,is het heel triestig te moeten constateren dat men in feite zijn kinderen leert om onbeleefd te zijn.Men ondermijnt hun menselijk gevoel ten opzichte van wezens die nog maar kort geleden hun grote broer of zus waren en die, wegens het hakmes van de uitsluiting,ineensverworpelingenzijn geworden.
Er hoeft geen ander commentaar te worden bijgevoegd.
Laten we de nadruk leggen op de dramatische situaties die breuken hebben veroorzaakt bij diegenen die uitgesloten zijn en die eens deel uitmaakten van de familie.
De bloedkwestie .
Dit is één van de belangrijkste rubrieken.Feitelijk zou ze helemaal bovenaan hebben moeten staan.
Elke gedoopte Getuige van Jehovah heeft een kaart bij zich die elk jaar moet vernieuwd worden als ze up to date willen blijven.Op die kaart wordt er gevraagd aan de dokters om hem of haar geen bloedtransfusie te gevenbij een ongeval of een chirurgische ingreep.Hij ontzet de medische staf uit hun verantwoordelijkheid in geval er complicaties optreden die de dood tot gevolg zouden kunnen hebben.Zijn weigering van een transfusie is gebaseerd op de Bijbel,beweert hij.
Maar deze kaart specificeert echter dat de Getuigen van Jehovah wel een serie bloedfracties aanvaarden.
In sommige ernstige gevallen zullen de ouderlingen,die deel uitmaken van de ziekenhuiscontact comités gevraagd worden om hulp te bieden.Zij zullen de dokters en chirurgen proberen te overtuigenom de opvatting van de patiënt te respecteren.
Maar wat gebeurt er bij een minderjarige ?
De regel is heel simpel en duldt geen uitzondering :ouders zullen elke bloedtransfusie weigeren voor hun kind,zelfs indien het leven op het spel staat.
Het spreekt voor zich dat ouders Getuigen van Jehovah niet de dood wensen voor hun kind.Ze zullen alles in het werk stellen om het probleem op te lossen, indien er bloedtransfusie aan te pas komt.Maar hun gedrag of manier van handelen zal niettemin geleid worden door de formulering die ze vinden in de Bijbel :Men moet God meer gehoorzamen dan mensen.
Daar men overtuigd is dat God een bloedtransfusie verbiedt onder gelijk welke vorm,zullen ze de pijnlijke optie kiezen die erin bestaat een transfusie te weigeren en,misschien hun kind te zien sterven ;een ander alternatief,namelijk ongehoorzaam zijn aan God,is onaanvaardbaar,want daardoor zou je het eeuwige leven kunnen mislopen.
Bij omstreden gevallen gebeurt het wel,in sommige landen althans,dat het gerecht tussenbeide komt en indien ze het nodig vindt,zal ze beslissen dat de bloedtransfusie moet worden toegediend, daar de ouders uit hun ouderlijke macht worden gezet in zon situatie.
Veel kinderen van getuigen van Jehovah zijn gestorven omdat ze een transfusie hebben geweigerd.
De organisatie brengt zon loyale voorbeelden naar voor en stelt ze als een voorbeeld in hun tijdschriften om aldus andere jongeren,in geval van nood,te stimuleren om hetzelfde te doen en indien nodig zelfs hun leven ervoor op te geven.
Kijk daarom eens aandachtig naar de voorpagina van de Ontwaakt van 22 mei 1994.Alle kinderen, zowel diegenen op de voor- als op de achtergrond hebben een brede glimlach ;
maar deze foto,zo maar genomen bij één, twee, drie is een diep bedroevende montage van inwendige clichéshet zijn allemaal kinderen, gestorven omdat ze bloed hebben geweigerd.
Zal de Wachttoren steeds hetzelfde standpunt blijven innemen wat bloedtransfusie betreft ?Wij denken van niet.Er zijn al tekenen aan de wand van voorlopers (gereformeerde dissidente bewegingen,de Bulgaarse kwestie,de leerstellige besluiteloosheid in andere landen) die laten veronderstellen dat de bloedtransfusies in de maanden of de jaren die komen een kwestie van het geweten zullen worden.
Het Genootschap zal eens hetzelfde standpunt innemen als ze heeft gedaan in het verleden voorvaccinatie en orgaantransplantatie.Deze laatste,vroeger verboden voor de Getuigen van Jehovah,met ondersteuning van een bijbeltekst,namelijk,het verbod van bloed,is tegenwoordig toegestaan.
Zie het dossier :vaccinatie,transplantatie,transfusie,driemaal is scheepsrecht.
Conclusie :de Getuigen van Jehovah,voor het merendeel althans,zijn in de grond serieuze personen die hun naaste willen helpen.
Het is waar dat die hulp zich meestal beperkt tot het van huis tot huis gaan,omdat de humanitaire hulp slechts op het tweede plan komt (behalve bij natuurrampen of andere,maar ook hier zullen de Getuigen eerst geholpen worden).
Daarom moet je hen niet laken,maar het systeem dat hen leidt.
Velen doen al wat mogelijk is om hun kinderen de beste opvoeding te geven ;of tenminste ze denken dat ze hen goed opvoeden !
Veel jonge getuigen leren goed op school,respecteren hun leraar,roken niet,gebruiken geen drugs en hebben een goede moraal.
Maar alles en wel beschouwd is het zo dat kinderen van Getuigen van Jehovah niet erg gelukkig zijn.
Daarbij komt nog dat de hele kleintjes een onuitwisbaar spoor zullen overhouden van alle verboden die ze opgelegd kregen,een diep gegraveerd spoor in hun intieme gevoelens van hun eigenlijke wezen.
Het komt vroeg of laat aan het licht.Inderdaad,veel jongeren hebben een reactie van verwerping tegen de tijd dat ze meerderjarig zijn en ze besluiten de organisatie te verlaten.Ze gaan ervan weg,spijtig genoeg in de meeste gevallen,in een staat van verwarring,gedemotiveerd,het helemaal beu en dikwijls ongelovig geworden.
De bewijzen zijn er,je moet alleen je ogen ervoor willen open stellen.Tot grote ergernis en met het nodige hoofdgeschud van de verantwoordelijken.
De jongeren die de organisatie van de Getuigen van Jehovah verlaten,hebben helaas over het algemeen geen vertrouwen meer in iemand,noch in religie,noch in instellingen,noch in de mensheid.
Dat wil niet zeggen dat er geen uitzonderingen bestaan.
Sommigen zullen beweren dat deze houding een karakteristiek tintje is voor de jeugd van tegenwoordig,en dat je daar geen Getuige van Jehovah moet voor zijn.
Dat is waar.
Maar zij, die jongeren van de wereld, hebben de mooiste jaren van hun bestaan,namelijk,hun prille jeugd,niet in frustratie moeten doorbrengen of in een soort van jetlag toestand,die we hierboven al hebben beschreven.
"Trouwen in de Heer en Het groeten van een uitgesloten persoon bij de Getuigen van Jehovah
Over trouwen in de Heer
Thomas : Dag Pierre ! Ik zit met een vraag die me vandaag echt bezig houdt. Ik heb namelijk gehoord dat bij de Getuigen van Jehovah men in principe maar mag trouwen met personen die bij dezelfde religie behoren. Ze beweren dat dit een gebod is dat in de Bijbel staat.
Pierre : Dat is inderdaad hun zienswijze. Maar om terug te keren op je zinsnede, als ik me zo mag uitdrukken, laten we zeggen dat hen gevraagd wordt om niet te trouwen met een iemand uit de wereld. Weet je waar dat staat in de Bijbel ?
Thomas : Ik denk bij de instructies van Paulus gegeven aan de christenen uit Korinthe
Pierre : Dat klopt. In feite, vinden we deze instructie in zijn eerste brief aan de Korinthiërs, hoofdstuk 7, het vers 39. Als je wilt nemen we dit vers uit de Nieuwe Wereldvertaling, gepubliceerd door het Wachttoren genootschap.
Thomas : Goed zo. Het is altijd beter om hun eigen versie te gebruiken.
Pierre : Ziezo Paulus schrijft het volgende : Een vrouw is gebonden gedurende al de tijd dat haar man leeft. Zou haar man echter ontslapen, dan is ze vrij te trouwen met wie zij wil, alleen in de Heer. Heb je niets opgemerkt in deze tekst ?
Thomas : Wel euh, het is toch klaar en duidelijk. De apostel moedigt op een heldere manier aan dat christenen alleen maar trouwen in de Heer !
Pierre : Op het eerste zicht, ja. Maar ga eens dieper in op de tekst aan wie heeft Paulus zich gericht ?
Thomas : De vraag is gemakkelijk. Zonder twijfel, aan een vrouw.
Pierre : Juist. Maar welke soort vrouw ?
Thomas : Wacht eens eventjes Ja, aangezien haar man is gestorven, is het een weduwe.
Pierre : Ja, hier leggen we de vinger op het eerste element van het antwoord. De apostel spreekt voor een weduwe. Maar indien je wilt zullen we het eens anders beredeneren. Indien het uitdrukkelijke bevel om alleen te trouwen in de Heer aan een weduwe wordt gegeven, is dit dan ook van toepassing op een weduwnaar ?
Thomas : Logischerwijze, volgens mij, ja
Pierre : Is dit van toepassing op alle christenen ?
Thomas : volgens mij, ja.
Pierre : Dat is ook de conclusie bij de Getuigen van Jehovah. Men moet zich nu wel iets beginnen af te vragen : als dit bijbels gebod, van zon kapitaal belang was, waarom bevindt het zich dan maar één keer in de Griekse Geschriften ? En daarbij, waarom is deze bijbeltekst alleen maar van toepassing gebracht op weduwen ?
Thomas : Ik moet toegeven dat ik het niet weet. Ik moet daar eens goed over nadenken. Echt.
Pierre : Alles wordt klaar, mijn beste, wanneer men zich verplaatst in de context van die tijd en men de ware redenen ontdekt waarom Paulus dit bevel geeft in zijn brief aan de Korinthiërs en alleen maar aan weduwen
Thomas : Dat lijkt me heel interessant. Je wilt me dus spreken over de geschiedkundige context ?
Pierre : Natuurlijk. Laat me je in het kort eens beschrijven hoe de stad ten tijde van Paulus eruit zag en hoe men daar leefde. Je moet beseffen dat deze stad, vanwege zijn strategische ligging, de voornaamste stad was van Griekenland. De bevolking bestond uit 500.000 à 700.000 inwoners. Ze was beroemd zowel op commercieel als op cultureel en industrieel vlak. Maar ze was, helaas, berucht wegens haar morele ontaarding. In heel de antieke wereld, had deze stad een heel slechte reputatie. Wel, weet je wat in die tijd het Griekse woord KORINTHIAZESTAI(korinthiseren) betekende ?
Thomas : Niet echt, neen
Pierre : Het betekende een verdorven leven leiden. Dit kunnen we weten door de geschriften van Aristophanus. Zo ook betekende Korinthia Koré, een Corinthische, t.t.z. een prostituee, zoals Plato ons vertelt, en een Korinthiastès was een rokkenjager. Het is vermeldenswaard dat het de titel is van twee Corinthische blijspelen. En ook goed om weten is dat in die theaterstukken, de Korinthiërs over het algemeen dronkaards vertegenwoordigden.
Thomas : Dat geeft geen mooi beeld !
Pierre : Over het algemeen, Thomas, is het zo dat wanneer er overvloed en rijkdom is, er ook heel dikwijls corruptie is. De wereld, op dat gebied is er niet anders om geworden. Ik moet er zelfs aan toevoegen dat de stad Korinthe ook opgedragen was aan de heilige prostitutie, en de verering van Aphrodite en Venus was een bloeiende zaak ... Maar indien je wilt, komen we nu eventjes terug op de weduwen
Thomas : Dus, zij waren arme vrouwen die geen consideratie werd betoond in zon weelderige en rijke wereld.
Pierre : Het is waar dat velen arm waren. Maar niet alle, en onder diegenen die zich te Korinthe bevonden, moeten er vrouwen geweest zijn, dikwijls soldatenweduwen, die zeker en vast goederen bezaten waardoor die Korinthiastès, begerige mannen, het niet serieus namen met trouw zijn aan,maar eerder geneigd waren te leven voor ondeugd en spelen. Wat een buitenkansje voor hen om te beschikken over die goederen zonder zich ervoor te moeten uitsloven. Eenmaal alles op, dan gingen ze wel elders zoeken
Thomas : Als het zo zat, dan kan ik wel begrijpen waarom Paulus aandrong dat de weduwen uit die stad alleen maar in de Heer zouden trouwen.
Pierre : Wat ook niet mag vergeten worden, is dat de eerste gemeenschappen toch grote sommen geld nodig hadden om te overleven. Dus was het beter dat het geld van zon welstellende weduwen binnen de gemeente bleef, dan heel snel te laten verspillen door die beruchte rokkenjagers.
Thomas : Bedankt, Pierre, je uitleg is logisch. Ik bekijk vanaf nu deze tekst uit 1 Korinthiërs 7 : 39 met heel andere ogen.
Pierre : Vergeet ook niet, mijn beste Thomas, dat de gemeente Korinthe in een heel slechte toestand was terechtgekomen. Deze brief houdt ons op de hoogte van de problemen die er toen waren. Er was verdeeldheid, de autoriteit van Paulus werd bekritiseerd, er was een christen die een incestueuze relatie had zonder dat iemand reageerde, de leden van de gemeente sleurden elkaar voor de heidense rechtbanken voor kleinigheden, sommige christenen gingen nog naar de hoeren, enkele vrouwen gedroegen zich onwaardig in de gemeente, bij de agapè-maaltijden waarbij het avondmaal van de Heer werd herdacht, was er wanorde, er waren er die onderwezen dat de opstanding uit de dood een onwaarheid was. Stel je voor, en bovenop dit alles had je nog de infiltratie van die gewetenloze rokkenjagers. Een echte warboel was dit !
Thomas : Ik heb al dikwijls opgemerkt dat de Getuigen van Jehovah conclusies afleiden uit bijbelteksten zonder rekening te houden met de geschiedkundige context !
Pierre : Helaas, ja. Alvast in verschillende gevallen. Om hiermee te eindigen, wil ik natuurlijk wel benadrukken dat wanneer twee mensen gemotiveerd zijn door hetzelfde geloof, dat kan alleen maar hun verbinding sterker maken. Maar natuurlijk, is dit geen garantie voor een absoluut geslaagd huwelijk.
Thomas : t Is dat wat ik bedoelde.
Over het groeten van een uitgesloten persoon bij de Getuigen van Jehovah.
Thomas : Wat is jouw zienswijze over de houding die de Getuigen van Jehovah erop nahouden om iemand die uitgesloten wordt uit hun organisatie, niet meer te groeten ?
Pierre : Het is een keiharde maatregel, dat ligt voor de hand. Nochtans beweren Jehovahs getuigen dat ze daarvoor een goede basis hebben, ondersteund door de Bijbel. Je vraag is heel interessant, en indien je wilt, zullen we samen de kwestie eens onder de loep nemen.
Thomas : Dat is heel vriendelijk van je. Want ik heb een vriend die werd uitgesloten uit de organisatie. De reden hiervoor was, dat hij met enkele punten niet akkoord ging. Deze vriend is nu erg aangedaan vanwege de meedogenloze houding die zijn medegelovigen thans ten opzichte van hem aan de dag leggen. Bijvoorbeeld, wanneer hij op straat sommigen van hen tegenkomt, gaan ze zo ver dat ze verwisselen van trottoir om hem aldus te mijden !!!
Pierre : Dat is ook niet verwonderlijk, mijn beste, want de Getuigen van Jehovah baseren hun gedrag op de tweede brief aan Johannes, vers 10.
Thomas : Wat staat daar geschreven ?
Pierre : Ik lees het voor : Als iemand tot U komt en deze leer niet brengt, ontvangt hem nimmer in UW huis en richt ook geen groet tot hem. Om het geheel te begrijpen moet je er ook het vers 11 bijvoegen :Want wie een groet tot hem richt, heeft deel aan zijn goddeloze werken.
Thomas : Dat lijkt me klaar en duidelijk ! Pierre : Klaar inderdaad. Maar niet in die zin zoals jij het voorstelt ! Graag wil ik je een vraag stellen : Wat is de leer waar Johannes het over heeft ?
Thomas : Ik veronderstel dat het over het onderwijs uit de Bijbel gaat Pierre : Dat klopt. Maar om nauwkeuriger te werk te gaan, laten we zeggen de leer die Jezus predikte. Daarbij komt nog dat het vers 9 het ook zo benadrukt. Johannes schrijft daar : Een ieder die vooruitdringt en niet blijft in de leer van de Christus, heeft God niet. Wie in die leer blijft, hij heeft zowel de Vader als de Zoon. Dus zouden we, door aldus de zin in de Schrift te respecteren, het vers 10 aldus kunnen begrijpen : Wanneer iemand tot je komt en de leer van Christus niet brengt, ontvang hem nimmer bij jou en groet hem evenmin.
Thomas : Dat lijkt me evident !
Pierre : Het Wachttorengenootschap erkent ook dit feit, maar ze zet spijtig genoeg nog een stap verder door die zin als volgt te interpreteren : Indien iemand tot je komt en deze leer zoals ze door de organisatie wordt geleerd , niet brengt, ontvang hem of haar nimmer in je huis en richt ook geen groet tot deze persoon. Dat heb je maar na te gaan, aangezien, voor een Getuige, verwerpen wat het genootschap zegt, een reden is om uitgesloten te worden, en de aanhangers moeten 1 Joh 10 toepassen tegenover uitgeslotenen.
Thomas : Dat doet ons besluiten dat indien je de leer van de organisatie niet aanvaardt je de leer van Christus niet aanvaardt.
Pierre : Dat is correct wat je zegt. Volgens het genootschap kan men niet echt Christus aanhangen, christen zijn, indien men de organisatie niet aanvaardt.
een kind ten overstaan van zijn ouders, Getuigen van Jehovah
Over trouwen in de Heer