woensdag 20 mei

Niet één onder hen was er overgebleven. - Ex. 14:28.

Jehovah's belofte om zijn volk te beschermen lag opgesloten in zijn verzekering dat hij hen uit Egypte zou bevrijden en hen het beloofde land zou laten binnengaan. Bedenk dat de woedende Farao Israël achternazat met zijn machtige leger, uitgerust met honderden strijdwagens. Wat moet die arrogante man zich zeker van zijn zaak gevoeld hebben, vooral toen de Israëlieten in de val leken te zitten tussen de bergen en de zee! Op dat moment greep God in om zijn volk te beschermen door een wolk tussen de twee kampen te plaatsen. Aan de Egyptische kant was er duisternis; aan de Israëlitische kant was er licht. Terwijl de wolk de opmars van de Egyptenaren tegenhield, hief Mozes zijn staf op, en het water van de Rode Zee spleet in tweeën zodat er een ontsnappingsweg voor de Israëlieten ontstond en tegelijk een val voor de Egyptenaren. Jehovah bracht het machtige militaire apparaat van Farao een vernietigende slag toe en behoedde zijn volk voor een stellige nederlaag. - Ex. 14: 19-28.   

De Wachttoren van 2007 1 november 1^e studieartikel blz. 22 §7.

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  het bijbelse verslag moet met groot geloof worden gelezen omdat die gebeurtenissen zich allemaal op zowat dezelfde dag afspeelden. Vergeten wij niet dat de mensen met zowat drie miljoen waren een evenredig aantal wagens en trek-ossen met hun bezittingen, dan nog al hun klein- en grootvee.

Het blijspel voor de Israëlieten en de tragedie voor de Egyptenaren, allemaal op dezelfde tijd. Heel die geschiedenis is nog steeds een onderwerp van discussie en interpretatie met allerhande interpellaties.

De organisatie en het besturende lichaam gebruiken deze wonderbare ontwikkelingen als parallel voor de bevrijding in deze tijd. Op blz. 24 van De Wachttoren §11, 12 lezen wij dan ook het volgende: §11

¹¹ Wat valt er over onze tijd te zeggen? Op vrijdagmorgen 2 oktober 1914 stapte Charles Taze Russell, die destijds de leiding had over de Bijbelonderzoekers, de eetzaal van Bethel in Brooklyn (New York) binnen. „Goedemorgen allemaal”, zei hij opgewekt. En toen kondigde hij voordat hij naar zijn plaats ging, vreugdevol aan: „De tijden der heidenen zijn geëindigd; hun koningen hebben hun dag gehad.” Opnieuw was voor Jehovah, de Soeverein van het universum, de tijd gekomen om op te treden ten behoeve van zijn volk. En dat deed hij!

Het spijtige van deze weergaven en de opgewektheid van Charles Taze Russell is dat er een verkeerde voorstelling van de feiten wordt gegeven. De aankondiging die Charles Taze Russell op die morgen vreugdevol aankondigde was gebaseerd op het feit dat hijzelf gepubliceerd had dat in 1914 de grote verdrukking zou beginnen en dat dit het begin van het einde zou zijn van de heersende "koningen".

Nu schrijft de organisatie en het besturende lichaam:  opnieuw was voor Jehovah, de Soeverein van het universum, de tijd aangebroken om op te treden ten behoeve van zijn volk. En dat deed hij! Volgens §12 vijf jaar later.

Maar daar ging het in die aankondiging van Charles Taze Russell  niet over, maar wel dat hun verwachtingen om nog diezelfde week nog naar de hemel zouden gaan vervuld zouden worden. Zie het "verkondigersboek" blz. 61, 62.

¹² Vijf jaar later bevrijdde Jehovah zijn volk uit „Babylon de Grote”, het machtige wereldrijk van valse religie (Openbaring 18:2). De meesten van ons zijn niet oud genoeg om die opwindende bevrijding persoonlijk te hebben meegemaakt. Maar we zien duidelijk de resultaten. Jehovah heeft de zuivere aanbidding hersteld en degenen die ernaar verlangden hem te aanbidden, samengebracht. Dat was via de profeet Jesaja voorzegd: „Het moet geschieden in het laatst der dagen dat de berg van het huis van Jehovah stevig bevestigd zal worden boven de top der bergen, en hij zal stellig verheven worden boven de heuvels; en daarheen moeten alle natiën stromen.” — Jesaja 2:2.

Dat zij vijf jaar later uit "Babylon de Grote" bevrijd werden is een interpretatie die als een vervolg kan gezien worden van die verkeerde verwachtingen. Zoals de uitdrukking "dat de soep nooit zo heet gegeten wordt als ze opgediend is".

En de paragraaf doet dan een beroep op de emoties door te stellen dat de meesten van ons niet oud genoeg zijn om die opwindende bevrijding persoonlijk mee gemaakt te hebben. Hiermee wordt de aandacht afgeleid van diegene die de organisatie de rug hebben toegekeerd omdat zij zich bedrogen voelden.

De manieren waarop de verkeerde verwachtingen in een positieve richting gedraaid werden is in zo onbijbels dat het mij verwonderd dat, toen ik het jaren geleden gelezen heb, het allemaal als zoete koek heb geslikt.

Nu besef ik, en velen met mij, dat het genootschap echt "de beste" zijn om met bijbelse manipulatie alles recht te trekken wat zij zelf krom hebben gemaakt.

In §18 staat dat wij nu leven in de tijd van het einde, en de ware kennis is inderdaad overvloedig. Wereldwijd heeft de heilige geest waarheidlievende mensen naar nauwkeurige kennis van de ware God en zijn voornemens geleid. (...)

En dan wordt er weer eens afgegeven op de onwetendheid en afvallige christenheid.

§19 doet dan een beroep op wat we met eigen ogen hebben gezien, kunnen we beslist zeggen: "Niet één woord van alle goede woorden die Jehovah, uw God, tot u gesproken heeft, is onvervuld gebleven".

Wat ik met eigen ogen heb waargenomen en gelezen, is dat, wat de organisatie en het besturende lichaam geschreven en voorzegd hebben, herschreven en op terug is moeten komen, mensenwerk is geweest.

Van alle boeken en publicaties is er geen enkele die echt overeind is gebleven. Daarmee bedoel ik dat wat bij de eerdere publicaties bijbels ondersteund en bewezen was niet veranderd kan worden. Wat wel kan en zou moeten, is een rechtzetting met de redenen waarom men een verkeerde toepassing heeft gegeven. Tenzij met het moedwillig heeft gedaan met de bedoeling een bepaalde weg of wegen te volgen of te misleiden.

Daarbij komt dat het afgeven op andere religies eerder een vorm van zelfverheffing blijkt te zijn.

Het aan de kaak stellen van verkeerde leerstellingen of praktijken staat daar uiteraard boven en is eerder een terechtwijzing en soms zelfs een verplichting.

Het kerkelijk recht is juist daarom geen Goddelijk of Schriftuurlijk recht.

Volgens mij zouden de "Universele rechten van de mens" voorrang moeten krijgen op ieder "kerkelijk recht" het misbruik door religie zou daardoor terug gedraaid kunnen worden naar meer menselijkheid, gelijkheid en vrijheid op alle gebied.

DONDERDAG  21  MEI

Hetzij gij daarom eet of drinkt of iets anders doet, doet alle dingen tot Gods heerlijkheid. 1 Kor. 10:31.

Als christenen genieten we van het leven en willen we God in alles wat we doen verheerlijken. Als we ons er getrouw op toeleggen het goede nieuws van het Koninkrijk te prediken en anderen te leren alles te onderhouden wat Jezus geboden heeft, zullen we merken dat er veel lonende gelegenheden voor dienst voor ons openstaan (Matth. 24:14; 28:19, 20). We kunnen natuurlijk met onze plaatselijke gemeente samenwerken, maar misschien hebben we ook de mogelijkheid om te dienen waar de behoefte groter is, in een ander gebied, een ander land of een anderstalig veld. Welke takken van dienst kun jij je ten doel stellen? Zie als opgedragen aanbidder van Jehovah altijd naar hem en naar zijn organisatie op voor leiding. Zijn "goede geest" zal je helpen de juiste beslissing te nemen (Neh. 9:20). De ene toewijzing leidt vaak tot de andere, en de ervaring en bekwaamheden die je in de ene tak van dienst opdoet, komen vaak weer van pas in een latere toewijzing.
De Wachttoren van 2007 1 oktober 2^e studieartikel blz. 21 §11, 12.

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  het studieartikel dat in de dagtekst besproken wordt heeft als thematekst "Leef nu voor het doen van Gods wil" en de leitekst voor dit thema is "Christus is voor allen gestorven, opdat zij die leven, niet langer voor zichzelf zouden leven". – 2 Korinthiërs 5: 15.

Het is prachtig propaganda materiaal en kundig aangepakt. Het laat toe dat je een keuze kunt maken om met succes het doen van Gods Wil op de eerste plaats in je eigen leven te stellen. §5 bijvoorbeeld zegt duidelijk dat 'Om met succes voor het doen van Gods wil te kunnen leven, moeten we bovendien oordeelkundig te werk gaan'. Als we verstandig zijn, vermijden we het ons steeds dieper in de schulden te steken, waardoor we een slaaf van dit stelsel zouden kunnen worden en minder in Gods werk zouden kunnen doen'.

Het is een feit dat iemand die van het leven wil genieten en tezelfdertijd God wil dienen oordeelkundig te werk moet gaan. Dat je er verstandig aan doet om geen schulden te maken is eerder een leefregel die veel mensen navolgen. Daar moet je geen Getuigen van Jehovah voor worden. Het is echter een feit dat 'lenen' door het systeem aangemoedigd wordt om "nu te kopen en later te betalen". Krediet verlenen kan een vorm van gemak betekenen, maar kan tezelfdertijd een strik zijn waardoor men boven zijn budget gaat leven.

§6 toont daarom ook een extreme situatie om de boel op te schroeven, ik citeer: "Als je helemaal bent opgegaan in het nastreven van wereldse doeleinden –financiële of andere – zijn er waarschijnlijk ingrijpende veranderingen nodig om Gods wil op de eerste plaats te gaan stellen".

Deze situaties zijn vooral in de hoogconjuncturele landen schering en inslag. Veel anderen landen hebben niet de mogelijkheden om kredieten te verlenen al komt dit steeds meer in beeld. De economische crisis is gedeeltelijk te wijten aan het feit dat veel mensen kredieten hebben verkregen, later zonder werk kwamen of minder inkomsten en hun aflossingen niet meer konden opbrengen. De levensduurte draagt er eveneens toe bij en dat is eerder een vicieuze cirkel die achter de schermen subtiel gehanteerd kan worden.

Nu staat op blz. 22 onder het onderkopje "leer evenwichtig te zijn" als eerste zin een paradoxale zin, ik citeer §7: ⁷ Voor het doen van Gods wil leven, vraagt onze volledige inzet. Het mag nooit zo zijn dat we onszelf ontzien of er de kantjes van aflopen (Hebreeën 6:11, 12). Maar Jehovah wil ook niet dat we zo veel van onszelf vergen dat we fysiek, mentaal of emotioneel opbranden. Het verheerlijkt hem als we bescheiden erkennen dat we zijn werk niet in eigen kracht kunnen volbrengen, en er blijkt ook uit dat we evenwichtig zijn (1 Petrus 4:11). Jehovah belooft ons de nodige kracht te geven om zijn wil te doen, maar we moeten niet meer willen doen dan we kunnen en geen dingen proberen te doen die hij nie t van  ons  verwacht (2 Korinthiërs 4:7). Om God te kunnen blijven dienen zonder opgebrand te raken moeten we zuinig omspringen met onze energie.

Het is een feit dat miljoenen vrijwilligers het aangenaam vinden of gevonden hebben om andere mensen te dienen of te helpen. Deze manier van werken is over de hele wereld en in alle organisaties een vorm van geven die tot eer strekt van de mensheid.

Het spijtige van heel de situatie is uiteraard dat het gelijktijdig opgaat met een massa profiteurs die zulke gelegenheden uitbuiten. Ik denk bijvoorbeeld aan "artsen zonder grenzen" die ondanks al hun inspanningen in situaties terechtkomen die levensbedreigend zijn.

Bij een ramp zoals in Italië onlangs, om er maar een te noemen, worden enorme hulpbronnen ingezet.

Dat de organisatie en het besturende lichaam de bijbelse prediking als De Geestelijke Hulp uitoefent is prijzenswaardig, maar dit mag niet gebruikt worden als een reclamebord om de organisatie en het besturende lichaam op de voorgrond te brengen.

Evenmin dat HET een bewijs is dan men een Christen zou zijn.

Een Christelijke levenswijze is geen privilege dat uitsluitend door hen uitgeoefend wordt.

Er is reeds 2000 jaar mee gemoeid en geknoeid en waar mensen hun leven hebben gegeven.

Ik herhaal dan ook dat een Christelijke levenswijze belangrijker is dan de prediking op zichzelf.

Niet dat ik de prediking veroordeel, maar wanneer de prediking als motief gebruikt wordt om de organisatie en het besturende lichaam op de voorgrond te brengen zit er iets verschrikkelijks fout. Zeker de manier waarop de prediking dient te geschieden en die voor de Getuigen van Jehovah tot een leerstelling is verheven.

VRIJDAG  22  MEI

Wie zijn roede inhoudt, haat zijn zoon, maar wie hem liefheeft, die zoekt hem werkelijk met streng onderricht. - Spr. 13:24.

Kinderen die niet met consequent streng onderricht zijn grootgebracht, lopen de kans egocentrisch en ongelukkig te worden. In tegenstelling daarmee heeft men ontdekt dat kinderen met ouders die begrip voor hen hebben maar toch duidelijke grenzen stellen, het op school beter doen, betere sociale vaardigheden hebben en over het algemeen gelukkig zijn. Het is dus beslist zo dat ouders die hun kinderen op een vriendelijke manier streng onderricht geven, laten zien dat ze echt van hen houden. Wat wil het zeggen een kind op een vriendelijke, liefdevolle manier streng onderricht te geven? Ouders moeten met hun kinderen bespreken wat er precies van hen verwacht wordt. Kinderen van christelijke ouders krijgen bijvoorbeeld van jongs af aan fundamentele Bijbelse beginselen onderwezen, en ook wordt hun geleerd dat het belangrijk is aan de verschillende aspecten van de ware aanbidding deel te nemen (Ex. 20:12-17; Matth. 22:37-40; 28:19; Hebr. 10:24, 25). Kinderen moeten weten dat er over deze vereisten niet te onderhandelen valt.

De Wachttoren van 2007 1 september 1^e studieartikel blz. 21 §8, 9.

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  er is reeds commentaar op gegeven en het is zeker waar dat streng onderricht een beter resultaat kan geven. Dit strenge onderricht dient gepaard te gaan met rechtvaardigheid en menselijkheid, consequentheid en het bijbrengen van morele waarden. Het is waar dat een doorgevoerde bijbelstudie zeker kan bijdragen tot een algehele verbeterde persoonlijkheid, inzicht en sociale vaardigheden.

In de genoemde Wachttoren is er een onderkopje "Moedig tot eerlijke communicatie aan".  Dit is zeker geen éénrichtingsverkeer, maar zowel met kinderen als met volwassen moet een open  dialoog mogelijk zijn.

Sommigen hebben gezegd dat bijbelkennis beter is dan universitaire kennis. Dat hangt grotendeels af van WIE die bijbelkennis afkomstig zal zijn, wat er beoogd wordt, de motivatie of de doeleinden.

Je kunt de bijbel op oneindig veel manieren interpreteren en iedere organisatie die er een geloofsbelijdenis wilt van maken kan dit op zijn of haar eigen, zelfs persoonlijke manier uit distilleren. Weet je waarom ik dit woord 'distilleren' gebruik?

Omdat het 1) een proces vertegenwoordigt van 'verdamping en condensatie'; sterke drank stoken. 2) in figuurlijk opzicht heeft het de betekenis van 'op een gezochte wijze afleiden'.

Ik weet niet of Karl Marx dat bedoelde waarneer hij 'religie' als 'opium' voor het volk bestempelde. Ik gebruik 'distillatie' om te benadrukken dat bedwelmende drank iemand willoos maakt en uiteindelijk zelfs gewetenloos in de zin dat hij of zij niet meer zichzelf is.

Daarom kan 'religie' gemakkelijk gebruikt worden om mensen te leiden en te misleiden.

Bedenk maar dat er meer dan 37.000 christelijke denominaties vermeld zijn geworden in de publicaties van de Wachttoren organisatie. Die 37.000 denominaties kunnen niet allemaal de gehele waarheid hebben en zij kunnen eveneens niet allemaal leugens vertellen.

Volgens de bijbel, is zelfs Satan n' gast die de bijbel gebruikt op zo'n manier dat hij de "uitverkorenen" kan misleiden.

2 Korinthiërs 11:14-15 "En geen wonder, want Satan zelf blijft zich veranderen in een engel des lichts. ¹⁵ Het is daarom niets groots indien ook zijn dienaren zich blijven veranderen in dienaren van rechtvaardigheid".

Mattheüs 24:24. "Want er zullen valse christussen en valse profeten opstaan, die grote tekenen en wonderen zullen doen ten einde, indien mogelijk, zelfs de uitverkorenen te misleiden".

Ik heb ondervonden dat een 'rechtvaardige instelling' een enorme hulp is bij een menselijke benadering van mensen. Onvolmaaktheid is geen excuus voor 'onrechtvaardigheid'.

Eens te meer komen wij met de vragen: wat is rechtvaardigheid? Wie bepaalt dat? Waar heeft rechtvaardigheid allemaal mee te maken? Wat zijn raakpunten en overeenkomsten?

Misschien helpt de uitspraak van een groot leraar en waarschijnlijk ken je die uitspraak wel, ik citeer "Wie getrouw is in het geringste, is ook getrouw in veel, en wie onrechtvaardig is in het geringste, is ook onrechtvaardig in veel.

Op het einde van de dagtekst worden de 10 geboden aangehaald Ex. 20: 12-17, de twee voornaamste geboden die uiteindelijk gelijk zijn citeer ik :

Mattheüs 22:37-39."Gij moet Jehovah, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand.’ ³⁸ Dit is het grootste en eerste gebod. ³⁹ Het tweede, hieraan gelijk, is dit: ’Gij moet uw naaste liefhebben als uzelf". Daarbij komt de opdracht om discipelen te maken

Mattheüs 28:19 "Gaat daarom en maakt discipelen van mensen uit alle natiën, hen dopende in de naam van de Vader en van de Zoon en van de heilige geest",

En als laatste in dit lijstje

Hebreeën 10:24-25. "En laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, ²⁵ het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar laten wij elkaar aanmoedigen, en dat te meer naarmate GIJ de dag ziet naderen".

En de organisatie en het besturende lichaam besluiten hun commentaar met te zeggen: "Kinderen moeten weten dat er over deze vereisten niet te onderhandelen valt".

Tezelfdertijd, maar zonder woorden, leggen zij dit evengoed vast voor alle volwassenen. Alleen vermelden zij niet dat het uitsluitend toepasselijk is volgens hun interpretatie van deze vereisten.

Ik laat de tien geboden voor wat ze zijn.

Volgens Mattheüs 22:37-39  zijn alle mensen onze naasten, maar blijft de naaste liefhebben beperkt tot diegenen die gehoorzamen aan de organisatie en het besturende lichaam.

Mattheüs 28:19 is een opdracht die volgens de organisatie en het besturende lichaam uitsluitend door Jehovah's Getuigen gehoorzaamd wordt in de "van huis tot huis" of "van deur tot deur" prediking. Hierbij inbegrepen zijn de nabezoeken en huisbijbelstudies.

Hebreeën 10:24-25. hier vallen alleen die vergaderingen onder die door Jehovah's Getuigen in hun afzonderlijke gemeenten, kringen en districten worden belegd.

Geen van de bovenvermelde 37.000 denominaties is daarbij inbegrepen.

Zelfs datgene wat Jezus Christus zei is niet van tel, ik citeer: Mattheüs 18:20: "Want waar twee of drie vergaderd zijn in mijn naam, daar ben ik in hun midden”.

ZATERDAG  23  MEI

Predik het woord. - 2 Tim. 4:2.

Jezus stond in de eerste plaats bekend als leraar en niet als genezer of wonderdoener (Mark. 12:19; 13:1). Bij Jezus genoot de bekendmaking van het goede nieuws van Gods koninkrijk prioriteit, en dat geldt ook voor zijn hedendaagse volgelingen. Christenen hebben de opdracht het maken van discipelen voort te zetten door mensen alles wat Jezus geboden heeft te leren onderhouden (Matth. 28:19, 20). Om ons goed van die opdracht te kwijten, doen we voortdurend ons best om onze onderwijs bekwaamheid te verbeteren. De apostel Paulus beklemtoonde het belang van die vaardigheid in een brief aan Timotheüs. Hij schreef: "Schenk voortdurend aandacht aan uzelf en aan uw onderwijs. Blijf bij deze dingen, want door dit te doen, zult gij zowel uzelf redden als hen die naar u luisteren" (1 Tim. 4:16). Het soort onderwijs dat Paulus bedoelde, is niet louter het bijbrengen van kennis. Doeltreffende christelijke bedienaren bereiken het hart van mensen en motiveren hen om veranderingen in hun leven aan te brengen.

De Wachttoren van 2008 15 januari 2^e studieartikel blz. 8 §1, 2.

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  dat is zeker waar en de twee teksten die gebruikt worden van Markus onderstrepen dit door het woord "leraar" te gebruiken.

Uiteindelijk is de leer die Jezus Christus verkondigde eerder een rechtzetting en vervulling van het Judaïsme. Mattheüs 5:17. "Denkt niet dat ik gekomen ben om de Wet of de Profeten teniet te doen. Ik ben niet gekomen om teniet te doen, maar om te vervullen",

Daarom staar er in Romeinen 10:4 "Want Christus is het einde van de Wet, zodat een ieder die geloof oefent, rechtvaardigheid verkrijgt".

Kolossenzen 2:14. "en het met de hand geschreven document dat tegen ons [getuigde], hetwelk uit verordeningen bestond en tegen ons was, uitgewist; en Hij heeft het uit de weg geruimd door het aan de martelpaal te nagelen.

Je kunt deze en andere teksten gebruiken volgens dat het je past, maar hou altijd rekening met de context al staat die op een geheel andere plaats. Probeer eveneens je eigen motivatie en in zo verre, die van een ander, te kennen of te doorgronden.

Ook daarom kom ik terug op de opdracht die Jezus Christus volgens het evangelie van Mattheüs 28:19-20 heeft gegeven "Gaat daarom en maakt discipelen van mensen uit alle natiën, hen dopende in de naam van de Vader en van de Zoon en van de heilige geest, ²⁰ en leert hun onderhouden alles wat ik U geboden heb. En ziet! ik ben met U alle dagen tot het besluit van het samenstel van dingen.

Zoals wij kunnen lezen is het een dubbele opdracht. In de eerste plaats het 'maken van discipelen' en vervolgens die discipelen alles leren onderhouden wat Jezus Christus hen geleerd en voorgedaan had.

Volgens §19 van het voorgaande artikel, maar op dezelfde blz. 8 zegt men dat de prediking van het goede nieuws het belangrijkste werk is dat momenteel op aarde wordt gedaan. En dat werd in voorgaande commentaren belicht.

Wat ik nu wil benadrukken is dat die prediking van het goede nieuws een unieke boodschap zou moeten zijn en blijven.

Als de organisatie en het besturende lichaam "vandaag" zegt dat de 'grote verdrukking' in 1914 zal komen en "morgen" zeggen zij dat het in 1918 is, maar "overmorgen" moeten zij zeggen dat het in 1925 zal zijn omdat het noch in 1914 noch in 1918 is gekomen. Hoe kunnen waarheid minnende mensen daar dan tegenover staan?
Natuurlijk zullen ze zeggen en dat hebben ze ook gedaan, dat het toegenomen licht is en de bijbeltekst gebruiken van Spreuken 4:18 "Maar het pad van de rechtvaardigen is als het glanzende licht, dat steeds helderder wordt tot de dag stevig bevestigd is".

Het gaat hier echter over het pad van de rechtvaardigen en niet over hen die een datum moeten veranderen en hun beweringen moeten aanpassen omdat het niet  uitgekomen is.

Goed, het is dan niet in 1925 gekomen en daarom werd een opnieuw een andere datum aangewezen in de jaren 1940 en die was dan verbonden met de tweede wereldoorlog.

De ervaring van Henry Dornik in de Wachttoren van 1 september 2007 blz. 11 einde van §1 toont duidelijk de verwachtingen van diegenen die in de kampen opgesloten zaten. Ik citeer: (...) "Dat stemde ons blij en hoopvol, want we hadden gedacht dat de Tweede Wereldoorlog zijn hoogtepunt zou bereiken in Armageddon.

Dat zelfde heeft ook de belijdende gezalfde Gijsbertus van der Bijl, mij persoonlijk gezegd.

Ook deze jaren passeerde zonder de beoogde verwachtingen. Ondertussen gingen er wel profetieën in vervulling die alle ontgoochelingen overvleugelden.

Een grondige herziene studie van de bijbel en de nodige aanpassingen brachten 1975 in de kijker. Nu kon het niet anders, 6000 jaar menselijk bestaan en de 1000 jarige regering van de vredevorst maakte uiteindelijk duidelijk dat één scheppingsdag, de zevende alias Gods rustdag, geëindigd zou zijn.

Dit was een hoogtepunt in toename en verwachtingen. 

Maar deze periode was er ook eentje waar ongeveer vijf jaar voor nodig was om weer boven het peil van verkondigers te komen die er in 1976 geregistreerd stonden.

Ik durf zeggen en kan het ook aantonen dat er bijna zoveel weggegaan zijn als dat er nu zijn. Natuurlijk zal er altijd, maar dan wereldwijd, een toename blijven om de eenvoudige reden dat mensen zoeken en geloven.

De christenheid heeft een bericht opgebouwd dat hemeltergend is, maar zij zijn numeriek noch steeds zeer sterk. In feite is "Babylon de Grote", het wereldrijk van valse religie, blijft numeriek nog steeds in groei.

Met andere woorden gezegd, het is religie die satans troefkaart is.

Maar een spel wordt niet uitsluitend met 'troefkaarten' gespeeld, noch gewonnen.

Voor dat ik het vergeet, de w81 15/1 blz. 32 Vragen van lezers "En indien het goddeloze samenstel van deze wereld tot de eeuwwisseling zou blijven bestaan, wat met het oog op de tendensen in de wereld en de vervulling van bijbelse profetieën hoogst onwaarschijnlijk is, zouden er nog steeds overlevenden van het geslacht van de Eerste Wereldoorlog zijn. Dat hun aantal afneemt, vormt echter een bewijs te meer dat „het besluit van het samenstel van dingen” snel zijn einde nadert.

Twee opmerkelijke uitlatingen van de organisatie en het besturende lichaam.
De eerste is dat het onwaarschijnlijk is dat het goddeloze samenstel tot het jaar 2000 zou blijven bestaan.

De tweede is dat het aantal 'belijdende' gezalfde afneemt, wat een bewijs temeer is.

Ondertussen is het aantal 'belijdende' gezalfden op drie jaar tijd (2005-2008) met 1462 exemplaren verrijkt. Dat betekent zo'n 17% en plus.

Welke conclusie moet je daar uit trekken? Hou er rekening mee dat de uitleg van dit 'geslacht' ondertussen breedvoerig of juister gezegd 'breedsprakerig' is aangepast.

zondag 24 mei

Indien wij alleen in dit leven op Christus hebben gehoopt, zijn wij van alle mensen het meest te beklagen. - 1 Kor. 15:19.

Wat treurig als iemand al zijn hoop stelt op het leven in deze wereld! Degenen die geloven dat dit leven alles is wat er is, hebben vaak de instelling: "Laat ons eten en drinken, want morgen sterven wij" (1 Kor. 15:32). Maar er bestaat een toekomst: "nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, die wij overeenkomstig IGods I belofte verwachten, en daarin zal rechtvaardigheid wonen" (2 Petr. 3:13). Dan zullen christenen van "het werkelijke leven" kunnen genieten, dat wil zeggen, eeuwig leven in volmaaktheid, hetzij in de hemel of onder het liefdevolle bestuur van Gods Koninkrijksregering! (1 Tim. 6:12) Alleen Gods koninkrijk zal de problemen van de mensheid helemaal kunnen oplossen. Werken om de belangen van Gods koninkrijk te bevorderen is dus het zinvolste dat iemand kan doen (Joh. 4:34). Terwijl we daarmee bezig zijn, verheugen we ons in een gezegende band met onze hemelse Vader.  De Wachttoren van 2007 1 oktober 1^e studieartikel blz. 16 §10, 11.

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  het tegenovergestelde is eveneens waar.

Ik bedoel dat wanneer je uitsluitend gericht bent op het leven in de hemel of het paradijs op aarde dan vervreemd je van de werkelijkheid, nu reeds.

In de eerste plaats zijn wij mensen en gemaakt met het doel de Schepper te eren. Dat wil zeggen dat wij ons als mensen dienen te gedragen en als mensen van het leven dienen te genieten.

De organisatie en het besturende lichaam gebruiken graag de tekst van 1 Kor. 15: 32 en het is duidelijk dat veel  mensen die instelling hebben en van het leven willen genieten terwijl ze nu leven. Ik heb reeds benadrukt dat er miljoenen mensen zijn die over eten en drinken niet moeten nadenken om er van te genieten, maar eerder hoe zij het kunnen bemachtigen.

De miljoenen die door tekorten aan eten en drinken dagelijks sterven zijn een schandvlek voor de mensheid. Het is geen verwijt of een verwijzing naar God, wie of wat Het ook zou zijn, want de aarde heeft het vermogen om veel meer mensen het nodige te verschaffen dan diegenen die er nu zijn.

Het is duidelijk dat in de bijbel verwezen wordt naar een hemelse regering en een nieuwe mensenmaatschappij met o.a. de woorden van 2 Petrus 3: 13 zoals in hun commentaar en de Wachttoren geschreven staat.

Waar ik moeite mee heb, en dat is reeds van in het begin zo geweest, is dat men in de organisatie en het besturende lichaam, maar ook in vele andere organisaties, alle anderen uitsluit voor redding. Ik heb het reeds gezegd en herhaald, Jezus Christus is gestorven voor alle mensen.

Waarom zegt de organisatie en het besturende lichaam dan dat christenen van het 'werkelijke leven', dus eeuwig leven, zullen kunnen genieten?

Herhaaldelijk heb ik verwezen naar teksten die aantonen dat God de rechtvaardige en de onberispelijke kent en zal erkennen en hen eeuwig leven zal toebedelen.

Dat lijkt mij heel wat meer in overeenstemming te zijn met een God van liefde dan alle uitleg die aan de bijbel wordt gegeven en aan alle heilige boeken ter wereld.

En er mogen nog zoveel afschriften opgegraven of aangehaald worden, er zijn momenteel geen originele geschriften, aan ons bekend, van de Griekse Geschriften. Wat wij hebben als erkend en als canon van de bijbel is ons toegekomen via de christenheid en dat blijkt niet de aangewezen bron te zijn om honderd procent op te vertrouwen. Al zeg ik dat zelf.

In het commentaar van de organisatie en het besturende lichaam staat dat "Werken om de belangen van Gods koninkrijk te bevorderen dus het zinvolste is dat iemand kan doen".

Ik zeg, zonder afbreuk aan die 'werken' te willen doen, dat men in de eerste plaats zijn eigen persoonlijkheid en zijn eigen werken tot eer van God op een niveau moet brengen dat je God tot heerlijkheid strekt. Tezelfdertijd moet men ook een goed getuigenis hebben van buiten.

Hoe onvolmaakt men ook is, eerlijkheid is rechtstreeks in verband te brengen met heerlijkheid. En eerlijkheid staat zeker rechtstreeks en evenredig op gelijke voet met rechtvaardigheid.

Hoe eerlijk zijn organisaties?

19-05-2009 om 13:23 geschreven door eleutheros