maanDag 16 februari

Blijft door geest wandelen en gij zult in het geheel geen vleselijke begeerte volvoeren. - Gal. 5:16. b

Er is een manier om de angst dat we tegen Jehovah's heilige geest zullen zondigen, te verdrijven. Dat is door te doen wat de apostel Paulus in de tekst voor vandaag zei. Als we ons door Gods geest laten leiden, zullen we niet door onjuiste vleselijke begeerten overwonnen worden (Rom. 8:2-10). Als we 'door geest blijven wandelen', zal Gods werkzame kracht ons motiveren om hem te gehoorzamen. We zullen in onze bediening, in de gemeente, thuis en elders Gods eigenschappen tentoonspreiden. De vrucht van de geest zal duidelijk zichtbaar zijn in de manier waarop we met onze huwelijkspartner, onze kinderen, onze geloofsgenoten en anderen omgaan. Als we "van Gods standpunt uit bezien naar de geest" leven, zijn we in staat op te houden met zondigen (1 Petr. 4:1-6). Wanneer we onder de invloed van Gods geest staan, zullen we beslist geen onvergeeflijke zonde begaan. We zullen in feite een hechte band met God en zijn Zoon behouden. w07 15/72:1-4

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is bijna onmogelijk om tegen de H. Geest te zondigen, zo gemakkelijk laat God zich niet beledigen of zo gemakkelijk is Zijn H. Geest niet gekrenkt waardoor hij gerechtigd of liever verplicht zou zijn die mens te veroordelen tot de eeuwige vernietiging.

Mensen of liever mensen in verantwoordelijke posities hebben soms erg lange teentjes. Die verantwoordelijken eisen gehoorzaamheid voor zichzelf precies alsof zij zichzelf niet in die positie hebben geplaatst.

Zij baseren zich meestal op Hebreeën 13:17. Weest gehoorzaam aan hen die onder U de leiding nemen en weest onderdanig, want zij waken over UW ziel als [mensen] die rekenschap zullen afleggen, opdat zij dit met vreugde en niet met zuchten mogen doen, want dit zou voor U schadelijk zijn.

Maar de tekst die daar aan vooraf gaat is heel wat duidelijker, Hebreeën 13:7. Houdt hen in gedachtenis die onder U de leiding nemen, die het woord van God tot U hebben gesproken, en volgt [hun] geloof na, lettend op het einde van [hun] wandel. Ik benadruk datgene waar zij in de eerste  plaats dienen aan te voldoen. Wat denk jij ervan?

Er is nog zoiets in die trant, maar dan in het boekje "Georganiseerd om Jehovah's wil te doen" (niet beschikbaar voor het publiek) blz. 28 de eerste paragraaf onder het onderkopje

'vereisten voor opzieners'

"om er zeker van te zijn dat er op een goede manier voor de gemeente gezorgd wordt, moeten mannen die als opzieners worden aangesteld, voldoen aan de vereisten in Gods Woord. Alleen wanneer ze hieraan voldoen kan er gezegd worden dat zij door heilige geest zijn aangesteld."

Normaal kan iemand alleen aangesteld worden als hij 'volgens de gemeente', de broeders en zusters dus, zich reeds als een 'opziener' ten overstaan van hen gedraagt.

Dit wordt weergegeven op het einde van dezelfde paragraaf en ik citeer: "Het moet voor iedereen duidelijk zijn dat de opzieners personen zijn die in alle aspecten van hun leven de raad uit de bijbel toepassen".

Ik ben zelf een opziener geweest en weet uit ervaring dat het de ouderlingen uit de plaatselijke gemeente zijn die de aanbevelingen doen, waarbij de kringopziener betrokken wordt en het bijkantoor de uiteindelijke beslissing  met het stempel van de 'organisatie' al of niet goedkeurt.

Daarmee bedoel ik dat het niet aan de willekeur van de ouderlingen wordt overgelaten, maar 'op een redelijke basis aan de vereisten' voldoen zeer relatief is. Daarbij komt nog dat er heel dikwijls een ''Streber' in het lichaam van ouderlingen zit die eerder het genootschap ter wille zal zijn dan de bijbel na te volgen.

dinsdag 17 februari

Gij zijt het die mijn nieren hebt voortgebracht; gij hebt mij afgeschermd gehouden in de buik van mijn moeder. - Ps. 139:13.

Ieder van ons begon zijn bestaan in de buik van zijn moeder als één enkele cel die kleiner was dan de punt aan het eind van deze zin. Die microscopisch kleine cel was buitengewoon complex: een chemisch laboratorium in miniatuur! Ze groeide snel. Tegen het eind van je tweede maand in de baarmoeder waren je belangrijkste organen al gevormd, waaronder je nieren. Bij je geboorte waren je nieren gereed om je bloedvoorraad te filteren: daarbij worden gifstoffen en overtollig water verwijderd terwijl bruikbare stoffen behouden blijven. Je beide nieren doen er, als ze gezond zijn, 45 minuten over om de waterinhoud van je bloed - bij een volwassene ongeveer vijf liter te filteren! Ook bij het reguleren van de hoeveelheid mineralen in je bloed, de zuurgraad van het bloed en je bloeddruk spelen je nieren een rol. Ze vervullen nog veel meer vitale functies. Geen wonder dat de nieren "de meesterscheikundigen van het lichaam" worden genoemd! w07 15/6 1:5, 6

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het volgend vers 14, dat hier heel goed bij past is de uitroep van David. "Ik zal u prijzen omdat ik op een vrees inboezemende wijze wonderbaar ben gemaakt. Uw werken zijn wonderbaar, Zoals mijn ziel zeer wel weet."  

Dat zijn van die teksten die veel mensen aanspreken en terecht want een ieder is uniek als individu. De laatste tijd wordt er nogal ophef gemaakt van 'Darwin' en wie geloof stelt in zijn theorie zal ook zijn of haar redenen hebben.

De reden waarom ik dat nu schrijf staat feitelijk in de voorgaande paragraaf van de aangehaalde wachttoren, w07 15/6 blz. 21 par. 3  onder het onderkopje We zijn ’wonderbaar gemaakt’ ik citeer:

³ "David kwam tot die vaste overtuiging door serieus na te denken. In onze tijd worden we via het onderwijs op school en via de media overstelpt met geloofsverwoestende theorieën over de oorsprong van de mens. Om net zo’n geloof te hebben als David moeten ook wij serieus nadenken. We kunnen het ons niet permitteren anderen voor ons te laten denken, zeker niet als het gaat om zulke fundamentele kwesties als het bestaan en de rol van een Schepper".

Ik moet tot mijn schaamte bekennen dat mijn opvattingen overeenkwamen met die van de organisatie of het besturende lichaam, zoals in deze derde paragraaf hierboven naar voor komt. Daarom benadruk ik de indoctrinatie waar hier gebruik van gemaakt wordt en dat is in praktisch alle publicaties terug te vinden. De uitdrukking "geloofsverwoestende theorieën" dat  is zo definitief dat bijna alle Getuigen van Jehovah dit vol vertrouwen in hun geest planten. Maar die theorieën hoeven daarom niet verwoestend te zijn, dat hangt af van jouw persoonlijke instelling. Ik heb het boek 'Het verdriet van Darwin' gelezen en dat heeft mijn geloof in een Schepper alleen maar bevestigt.

Het belangrijkste staat echter in de zin We kunnen het ons niet permitteren anderen voor ons te laten denken, zeker niet als het gaat om zulke fundamentele kwesties als het bestaan en de rol van een Schepper".

Ik herhaal eveneens een gedeelte uit De Wachttoren van 1 februari 1962 blz. 81  de rechter    kolom  "Kan de individuele lezer de bijbel begrijpen en de verschillende onderdelen ervan met elkaar in overeenstemming brengen? God heeft de bijbel niet aan een afzonderlijk persoon, gegeven, maar aan een natie; eerst aan de Hebreeuwse natie en vervolgens aan wat Petrus Gods "heilige natie" noemt, hetgeen het "Israël Gods" is, waarvan de leden niet in het vlees, maar in het hart zijn besneden. Aldus kan gezegd worden dat de bijbel het boek van een organisatie is. Hij kan alleen met de hulp van Gods ware zichtbare organisatie worden begrepen, de organisatie die met zijn heilige geest is vervuld."

No no no

Wanneer de Getuigen van Jehovah, of moet ik zeggen de 'Getuigen van de Organisatie', beseffen dat zij gedurende meer dan honderd jaar enorm veel leugens of op zijn minst onwaarheden hebben gepredikt, zouden zij toch een beetje beter moeten gaan nadenken over de manier waarop de Organisatie of het besturende lichaam hen gebruikt.

woensdag 18 februari

De wereld gaat bovendien voorbij en ook haar begeerte. - 1 Joh. 2:17.

Dat we weten wat de toekomst brengt moet een diepgaande invloed hebben op onze manier van leven. De apostel Petrus schreef: "Aangezien al deze dingen aldus ontbonden zullen worden, wat voor mensen behoort gij dan wel te zijn in heilige gedragingen en daden van godvruchtige toewijding, verwachtend en goed in gedachte houdend de tegenwoordigheid van de dag van Jehovah!" (2 Petr. 3:11, 12) 0ns denken en onze levenswijze dienen een weerspiegeling te zijn van onze vaste overtuiging dat de wereld echt voorbijgaat. Het toepassen van Bijbelse richtlijnen zal ons helpen verstandige beslissingen te nemen in verband met onze doeleinden. Jezus zei bijvoorbeeld: "Blijft dan eerst het koninkrijk en Zijn rechtvaardigheid zoeken, en al deze andere dingen zullen u worden toegevoegd" (Matth. 6:33). Wat is het prijzenswaardig dat veel jongeren geloof tonen in Jezus' woorden door in de volletijddienst te gaan! Anderen, hele gezinnen soms, zijn vrijwillig naar landen verhuisd waar dringend behoefte is aan Koninkrijksverkondigers. w07 1/5 1:12, 13

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Laten wij eerst de tekst een beetje meer verduidelijken, soms krijg ik de indruk dat er wat minder getoond wordt omwille van de soevereiniteit van de organisatie of het besturende lichaam.

Hier komt het vers: 1 Johannes 2:17. "De wereld gaat bovendien voorbij en ook haar begeerte, maar wie de wil van God doet, blijft in eeuwigheid".

Die tien onderstreepte woordjes zijn beslist geen overdadige luxe, niet wat ruimte betreft en nog minder om de betekenis. Wat iemand te overstaan van God doet of niet doet is veel meer bepalend dan te weten dat de wereld, de tegen God gekante mensen, ooit zullen voorbij gaan.

Vertel mij nu zelf eens: is de plaats waar je geboren wordt grotendeels bepalend voor wat je gelooft? Is de cultuur waarin je groot gebracht wordt niet grotendeels bepalend voor wat je gelooft? Zijn de omstandigheden waarin je tijdens je opvoeding en verdere leven ook factoren waar je rekening mee moet houden? Ik durf zelfs vragen of de religie waarmee je geconfronteerd wordt tijdens en na je opvoeding soms de oorzaak is dat je minder of helemaal niet meer gelooft?

Is de kennis van georganiseerde religies zowel via de geschiedenis als je eigen waarnemingen van dien aard dat jij je hebt gedistantieerd van alle religieuze denominaties? Ik moet die vragen niet beantwoorden en jij evenmin als je er geen behoefte aan hebt.

Die "tien" woordjes die weggelaten waren spreken toch een duidelijke taal nietwaar. "wie de wil van God doet" en wat is de wil van God? Iedere geloofsstrekking zal dat op een andere manier beantwoorden, zelfs iedere onderwijzer van een religie.

Voor mij zijn de richtlijnen die Micha heeft neergeschreven doorslaggevend: Micha 6:8.

"Hij heeft u verteld, o aardse mens, wat goed is. En wat vraagt Jehovah van u terug dan gerechtigheid te oefenen en goedheid lief te hebben en bescheiden te wandelen met uw God"?

Ik wil geen woordspeling doen, maar Micha sprak tot de Israëlieten over hun God, Jehovah. Hij beëindigt zijn zin met "uw God". Er zijn, volgens ik gelezen heb zo om en bij de 37.000 zich christelijk noemende denominaties en hoeveel zijn er dan nog die de titel 'God' gebruiken? Nog veel en veel meer.

Is datgene wat Micha als richtlijn geeft niet de grondslag om als mensen met mensen om te gaan, mee samen te leven?

Is het niet in overeenstemming met de woorden van de grondlegger van het 'christendom'? Onder andere met de bergrede en rechtstreeks met zijn woorden uit Johannes 13:17. Indien GIJ deze dingen weet, gelukkig zijt GIJ als GIJ ze doet.

donderdag 19 februari

Zij [gingen] ertoe over de vele dingen te vertellen die God door bemiddeling van hen had gedaan. - Hand. 14:27.

Toen Paulus in Antiochië was, rees de vraag of niet-Joodse gelovigen besneden moesten worden. Om de kwestie op te lossen, werden Paulus en Barnabas "naar de apostelen en oudere mannen in Jeruzalem" gezonden (Hand. 15:1-3). De christelijke ouderling Jakobus, een halfbroer van Jezus maar geen apostel, was voorzitter toen "de apostelen en de oudere mannen vergaderden om deze aangelegenheid te overwegen" (Hand. 15:6). Na zorgvuldig overleg en met de hulp van de heilige geest kwamen ze tot een conclusie die in overeenstemming was met de Schriften. Die conclusie stuurden ze in een brief naar de plaatselijke gemeenten (Hand. 15:22-32). De ontvangers van die inlichtingen aanvaardden ze en pasten ze toe. Met welk resultaat? De broeders en zusters werden opgebouwd en aangemoedigd. De Bijbel zegt: "Ja, daarom werden de gemeenten aanhoudend in het geloof bevestigd en namen ze van dag tot dag voortdurend in aantal toe." - Hand. 16:5. w07 15/4 2:7,8

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  heb je de tekst en het commentaar gelezen? Ja, dan is het in orde als je het nog niet hebt gelezen, doe het dan a.u.b. nu.

Daar rees dus volgens het commentaar een vraag, maar dat is niet waar, daar rees geen vraag zoals je in het eerste vers van hoofdstuk 15 kunt lezen of gelezen hebt, maar ik haal die vers toch maar op:

Handelingen 15:1-2. En er kwamen zekere mannen uit Judea, die de broeders begonnen te leren: „Indien GIJ U niet laat besnijden naar het gebruik van Mozes, kunt GIJ niet worden gered.” ² Maar toen er van de zijde van Paulus en Barnabas geen geringe onenigheid en heel wat geredetwist met hen was ontstaan,.........

Kun jij daar een vraag over maken. Ja dat kun je, maar dan moet je wel jongleren met wat er staat.

Die mannen uit Judea kwamen uit de gemeente die in Jeruzalem vergaderde, en die mannen onderwezen een volgens Paulus en Barnabas verkeerde leer, daarom die onenigheid en dat geredetwist. Kun jij daar iets anders uit opmaken?

Daarom stuurde de 'gemeente' uit Antiochíë Paulus en Barnabas en enkele anderen naar de gemeente waar het probleem vandaan kwam, niet de vraag.

Lees nu Handelingen 15:4-5. Bij hun aankomst in Jeruzalem werden zij vriendelijk ontvangen door de gemeente en de apostelen en de oudere mannen, en zij verhaalden de vele dingen die God door bemiddeling van hen had gedaan. ⁵ Maar sommigen van hen die afkomstig waren uit de sekte der Farizeeën en die gelovigen waren geworden, stonden van hun zitplaats op en zeiden: „Het is noodzakelijk dat men hen besnijdt en hun gelast de wet van Mozes te onderhouden.”  

Deze en de verdere context tonen duidelijk aan dat het probleem, zoals de organisatie of het besturende lichaam ons wil doen geloven, dat het BESTURENDE LICHAAM zijn oorsprong vond en ook door wie en waarom. In de bijbel komt zelfs de uitdrukking  het BESTURENDE LICHAAM en ORGANISATIE zelfs niet voor.

Het probleem was daar nog duidelijk aan de orde!

Als ik dan toch nog maar een parallel mag trekken, zonder te vragen uiteraard, dan is er nog niet veel veranderd sedertdien. De meeste problemen of vraagstukken, en een vraagstuk is geen vraag, komen ook nu vanuit de organisatie of het besturende lichaam. Amen en uit.

Nog één vraag, waarom verdraaien zij die bijbelse situatie? Geef jij nu eens een antwoord.

vrijdag 20 februari

Ik ben de voortreffelijke herder, en ik ken mijn schapen en mijn schapen kennen mij.

Joh. 10:14.

Jehovah God en zijn Zoon, Jezus Christus, zijn liefdevolle Herders. Jesaja profeteerde: "Zie! De Soevereine Heer Jehovah zelf zal komen net als een sterke, en zijn arm zal voor hem heersen...  Als een herder zal hij zijn eigen kudde weiden. Met zijn arm zal hij de lammeren bijeenbrengen, en aan zijn boezem zal hij ze dragen. De zogenden zal hij met zorg leiden" (Jes. 40:10, 11). Deze profetie beklemtoont de tederheid waarmee Jehovah zijn volk weidt (Ps. 23:1-6). Ze kreeg een eerste vervulling toen een Joods overblijfsel in 537 v.G.T. naar Juda terugkeerde (2 Kron. 36:22,23). Ze ging opnieuw in vervulling toen het gezalfde overblijfsel in 1919 uit "Babylon de Grote" werd bevrijd door de Grotere Cyrus, Jezus Christus (Openb. 18:2; Jes. 44:28). Hij is Jehovah's "arm" die heerst, die de schapen bijeenbrengt en ze met tedere zorg weidt. w07 1/4 2:1-3.

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het bovenstaande commentaar geeft alleen maar brokstukken weer van de aangeduide drie paragrafen uit de gebruikte wachttoren.

 De nadruk komt echter te liggen op de parallel met de eerste vervulling toen een Joods overblijfsel in 537 v.G.T. hersteld werd. Die parallel werd en wordt nog steeds toegepast op een gezalfd overblijfsel dat in 1919 uit "Babylon de Grote" werd bevrijd.

Deze bevrijding heeft de grondslag gelegd voor de organisatie of het besturende lichaam om zich als het instrument van God te presenteren, dat HIJ vanaf die tijd heeft gebruikt om de ware aanbidding te herstellen. (? uiteraard)

Nu hebben die ontwikkelingen heel wat tijd en herzieningen gekost en herzieningen die herzien moesten worden omdat zij meestal niet houdbaar bleken te zijn of bestand tegen de druk van buitenuit.

Bijna alles wat C. T. Russell als waarheid heeft gepubliceerd is achterhaald en veranderd. Terwijl sommige vereenvoudigingen moeilijker werden in plaats van duidelijker te worden.

Nu mag je natuurlijk zeggen en schrijven dat het toenemende licht helderder schijnt dan ooit. Het is niet omdat je het zegt of schrijft, dat het waar is.

Veel mensen kennen Sigrid Spruyt, ik niet, maar dat doet er niet toe. Zij schreef ooit en dat heb ik wel gelezen "je kunt wel doen of iets van het grootste belang is, maar daarom is dat nog niet zo".

Daarom schrijf ik nu, en jij doet ermee wat je zelf wilt natuurlijk, dat de organisatie of het besturende lichaam wel kan zeggen en schrijven dat het Schriftuurlijk zo is en dat God dat zegt, en dat gij en ik het moeten geloven. Maar moeten is soms een gevaarlijk woord.

Getuige hun eigen op de bijbel veranderende zienswijzen. Als één recent voorbeeld geef ik het 'openbaring boek' dat na meer dan zestig aanpassingen, nog vóór het bestudeerd kon worden, alweer aan verbeteringen toe was.

Wat zei je? Dat je het zelf hebt meegemaakt, dat verwondert mij niet. Waarmee denk je dat ik  bezig ben?

15-02-2009 om 09:09 geschreven door eleutheros  

Vrijdag 6 februari

Verleen kennis aan een rechtvaardige en hij zal in wetenschap toenemen. - Spr. 9:9.

Geestelijke vooruitgang komt niet vanzelf met de jaren. Daarom doen loyale dienstknechten van God hun best om in de loop van de tijd 'In wetenschap toe te nemen' in plaats van alleen maar te teren op de kennis die ze in het verleden hebben opgedaan. Mozes was tachtig jaar toen hij zijn aanstelling van Jehovah kreeg (Ex. 7:7). Tegen die tijd werd dat blijkbaar als een ongewoon hoge leeftijd bezien, want hij schreef: "De dagen van onze jaren zijn op zichzelf genomen zeventig jaren, en... wegens bijzondere kracht, tachtig jaren" (Ps. 90:10.) Toch voelde Mozes zich nooit te oud om te leren. Nadat hij God al tientallen jaren had gediend, veel voorrechten had genoten en zware verantwoordelijkheden had gedragen, smeekte hij ,Jehovah: "Maak mij... alstublieft uw wegen bekend, dat ik u mag kennen" (Ex. 33:13). Mozes wilde altijd groeien in zijn verhouding tot, Jehovah. w07 1/6 1:7

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Volgens mij  gaat het, zoals de organisatie of het besturende lichaam meestal zegt en schrijft, niet over wereldse kennis.

Zoals veel georganiseerde religies, zowel in het verleden als in deze tijd, staan die eerder als vijanden tegenover wetenschap, maar dan wel "pseudo wetenschap".

Het is beslist geestelijk kennis of spiritualiteit en daar is dan meestal wel 'kennis uit de Bijbel' mee bedoeld. Nu mag je spiritualiteit niet in verband brengen met 'spiritisme', absoluut niet.

Om de woorden van Jezus Christus aan te halen uit de bergrede Mattheus 5: 3 'gelukkig zijn zij die zich bewust zijn van hun geestelijke nood'...   daar was ik het volledig mee eens tot het moment dat de organisatie en het besturende lichaam het overnamen.

Met andere woorden, en met het nodige respect voor wat ik via hen en via anderen heb geleerd, maar toen ik na vele jaren inzag dat er mij niet meer geleerd, maar bevolen werd wat ik moest leren, was dit het einde van hun zeggenschap.

Juist zoals men kinderen opvoedt die op een gegeven moment als zelfstandig individu gaan fungeren. Het moet voor iedereen toch duidelijk zijn dat ouders hun kinderen dienen los te laten. Dat hun verantwoordelijkheid over het kind stopt, omdat het kind geen kind meer is en dit in het volle besef dat zij hem of haar goed hebben opgevoed.

De organisatie of het besturende lichaam doet dat nooit, je moet blijvend gehoorzamen op straffe van uitsluiting. In werkelijkheid stellen zij zich niet op een lijn met God, maar erboven. In De Wachttoren van 15 augustus 1956 blz. 374 lezen wij  "De wil van de slaaf is daarom Jehovah's wil. Opstand tegen de slaaf staat gelijk aan opstand tegen God"  

Vervolgens lezen wij in De Wachttoren van 1 juli 1958 blz. 410 "wie weigert de uit Jehovah's Woord of van zijn organisatie afkomstige raad ter harte te nemen en de terechtwijzing in de wind slaat, verwerpt de raad van de Almachtige God.

Volgens fundamentalistische moslims moet de 'Koran' in het Arabisch gelezen worden...  vergelijk dit nu eens met wat De Wachttoren van 1 februari 1962 blz. 82 duidelijk maakt: "om de Bijbel tot hun redding te begrijpen, moest deze door middel van Gods organisatie worden verklaard".

Ik heb daarnet geschreven dat ik via de organisatie of het besturende lichaam het nodige heb geleerd, maar ik  moet er nog bij zeggen dat ik meer geleerd heb dan datgene wat ik onder ogen kreeg toen ik als bijbel beginneling hun toen gangbare lectuur bestudeerde. De publicaties die ik hierboven gebruik kende ik niet, maar door hun raad op te volgen om ook oudere lectuur te lezen kwam ik meer te weten dan gezond voor hen was. Ik zeg voor hen!

Zaterdag 7 februari

[Jehova] zal elke traan uit hun ogen wegwissen, en de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geschreeuw, noch pijn zal er meer zijn. Openb. 21:4.

Wat een schitterende belofte!

Niets wat we in deze wereld vrijwillig of onvrijwillig voor Jehovah opgeven, is te vergelijken met het heerlijke leven dat hij zal schenken aan zijn trouwe dienstknechten die nu lijden verduren. Het lijden dat we misschien nog moeten verduren, zal in geen enkel opzicht van invloed zijn op onze vreugde als we eeuwig in Gods nieuwe wereld leven. Het zal allemaal volledig gecompenseerd worden door de schitterende omstandigheden in de nieuwe wereld. Jesaja 65:17, 18 zegt: "De vroegere dingen zullen niet in de geest worden teruggeroepen, noch zullen ze in het hart opkomen. Maar verheugt u uitbundig en weest blij voor eeuwig over wat ik schep." En Jakobus zei: "Wij prijzen hen die hebben volhard, gelukkig" (Jak. 5:11). Ja, als we getrouw lijden verduren, kan dat ons nu en in de toekomst tot voordeel strekken. w07 15/8 2:17, 18

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Ik kan het niet verbloemen, dit was en is nog steeds een belofte die mij aanspreekt.

Het spreekt beslist heel veel mensen aan, die het misschien graag in vervulling zouden zien gaan. Maar door de vele nog steeds niet vervulde beloften gedurende eeuwen en eeuwen heen, en de bijna evenveel genomineerde religies, niet meer kunnen aanvaarden.

De paragraaf doet direct in die eerste zin reeds een beroep op je menselijke  verlangens, maar tezelfdertijd leggen zij heel subtiel een voorwaarde vast, "trouwe dienstknechten" en die moeten dan nog lijden verduren.

Zo precies of dat diegenen die geen Getuigen van de organisatie of het besturende lichaam zijn geen lijden ondergaan. O die, maar dat is niet hetzelfde, die lijden omdat zij niet verbonden zijn met de organisatie of het besturende lichaam. Wij lijden omwille van ons gelood.

Weet je wat ik uiteindelijk ondervonden heb, dat er, buiten enkele uitzonderingen, meer problemen en lijden is binnen en door de gemeente dan van buitenaf, hier en nu bedoel ik. Een psychiater vertrouwde aan een van zijn cliënten toe dat er meer Jehovah's Getuigen bij hem kwamen dan anderen. Dat heb ik van horen zeggen, maar wel uit de eerste hand.

Nu moet ik natuurlijk ook nog denken aan de miljarden die nog nooit het getuigenis van de organisatie of het besturende lichaam hebben gekregen via de prediking van huis tot huis of van deur tot deur. Al zegt de organisatie of het besturende lichaam wel dat dit wereldwijd gedaan wordt.

Zondag 8 februari 

Jehovah is goedgunstig en barmhartig. - Ps. 145:8.

Jehovah is "de Vader der tedere barmhartigheden en de God van alle vertroosting" (2 Kor. 1:3). Iemand die barmhartig is, behandelt een ander met medegevoel. Dat is een belangrijk facet van Gods persoonlijkheid. Zijn voorbeeld en de instructies die hij ons geeft, kunnen ons leren wat ware barmhartigheid is. Zoals in Jesaja 49:15 staat, zegt Jehovah: "Kan een vrouw haar zuigeling vergeten, zodat zij geen medelijden zou gevoelen voor de zoon van haar buik?" Hebreeuwse woorden die nauw verwant zijn aan het woord dat hier met "medelijden" is vertaald, worden in Psalm 145:8, 9, waaruit de tekst voor vandaag genomen is, in verband met barmhartigheid gebruikt. De emotie die Jehovah ertoe beweegt barmhartig te zijn, wordt vergeleken met de innige gevoelens die een zogende moeder gewoonlijk voor haar kind heeft. Misschien heeft de baby honger of is er iets anders aan de hand. Bewogen door het medegevoel of mededogen dat dit in haar opwekt, geeft de moeder haar baby wat hij nodig heeft. Dit soort tedere gevoelens heeft Jehovah voor degenen jegens wie hij barmhartigheid toont.         w07 15/9 1:3, 4

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Door de jarenlange prediking van deur tot deur heb ik heel dikwijls de beschuldiging gehoord dat God die zo liefdevol, goedgunstig en barmhartig zou zijn toch maar niks doet om de mensen daadwerkelijk te helpen. Natuurlijk  kwam ik goed beslagen bij de mensen en kon die beschuldigingen redelijk, volgens mij dan toch, goed weerleggen.

Door te wijzen op het feit dat mensen alles wat zij nodig hadden aan eten en drinken, kleding en huisvesting ruimschoots voorhanden was. Dat het uiteindelijk aan de mensen zelf lag dat er hongersnood was, oorlog, ziekten. En de vele problemen eerder te danken hadden omdat zij de beginselen van God niet wilden navolgen of gehoorzamen enz. enz... met voorbeelden, illustraties, ervaringen en voorvallen uit hun eigen omgeving enz enz..

Ondertussen heb ik geleerd dat veel van wat ik vertelde als goed nieuws en Gods voornemen steeds weer opgeschoven is geworden en zelfs achterhaald.

Erger werd het toen op een gegeven moment wij, de predikers van huis tot huis, de schuld kregen van datgene wat wij de mensen vertelde. In De Wachttoren van 15 december 2006 blz. 26 paragraaf 5 las ik het volgende: 'ze hebben jarenlang uitgezien naar de dag waarop Jehovah een eind zal maken aan deze goddeloze wereld. Maar toen Armageddon niet op het door hen verwachte tijdstip kwam, raakten ze ontmoedigd. Ze verloren het vertrouwen dat Jehovah's dag van oordeel nabij was. Ze gingen het langzamer aan doen in de dienst en geleidelijk gingen ze zo op in de wereldse bezigheden dat er weinig tijd overbleef voor geestelijke zaken (Lukas 8: 11,13 en 14). Na verloop van tijd 'keerden ze terug tot de dingen die ze hadden achtergelaten'. Wat triest!  

Niet alleen geven zij ONS de schuld, maar zij hebben dan nog de euvele moed om het zo te veralgemenen dat wij ten eerste het 'vertrouwen' verloren dat Gods dag nabij was, vervolgens dat wij het langzamer aan gingen doen in de dienst en dat wij zo maar terug de wereld instapten en ons weinig of niks meer met geestelijke zaken bezig hielden.

En tot slot plakken zij ons nog een etiket op dat we terug keerden naar die verfoeilijke wereld.

En al diegenen die dat lazen en als getrouwe hondjes en ja-knikkers zeggen met tranen in de ogen    Wat triest.

Waarom lasteren zij op die manier? Om al hun leden, zo'n zeven miljoen, zand in de ogen te strooien en de schuld van zich af te schuiven?

Want al die aantijgingen zijn misschien voor sommige waar, maar zeker niet om, zoals ik zei, het te veralgemenen. Meestal wordt dan nog de tekst aangehaald dat al deze die terug gekeerd zijn naar de wereld, dit doen 'zoals een hond naar zijn uitbraaksel'.

JA en JA  "wat triest".

Wat hoor ik van de organisatie of het besturende lichaam?  Mea culpa, mea culpa, nee toch niet!

Maandag 9 februari

Waarom, 0 Jehovah, blijft gij veraf staan? Waarom houdt gij u verborgen in tijden van nood? - Ps. 10:1.

De profeet Habakuk vroeg ooit: "Hoe lang, 0 Jehovah, moet ik om hulp schreeuwen, zonder dat gij hoort? Hoe lang zal ik tot u roepen om hulp tegen geweld, zonder dat gij redt? Waarom doet gij mij het schadelijke zien, en blijft gij niets dan moeite aanzien?" (Hab. 1:2, 3) Habakuk en David, de psalmist die de woorden in de tekst voor vandaag schreef, waren gelovige mannen die heel veel eerbied voor God hadden. Werden ze terechtgewezen omdat ze zulke vragen stelden? Nee, Jehovah liet hun oprechte vragen zelfs in zijn Woord optekenen. In deze tijd kan iemand die zich zorgen maakt over het vele kwaad, in werkelijkheid geestelijke honger hebben: hij of zij verlangt naar antwoorden die alleen de Bijbel kan geven. Bedenk dat Jezus goedkeurend sprak over mensen die "zich bewust zijn van hun geestelijke nood" (Matth. 5:3). Het is beslist een voorrecht zulke mensen te helpen het geluk te gaan ervaren dat Jezus beloofde! w07 15/5 1:6, 7

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is best mogelijk dat zowel Habakuk als David die woorden hebben neergeschreven. Hun woorden gaan ook ons ter harte want het is nog steeds even slecht als toen, zelfs slechter. Dat Habakuk en David gelovige mannen waren dat geloof ik ook, maar van David kan ik alleen maar zeggen dat er enkele momenten in zijn leven waren dat hij de geboden van God vierkantig aan zijn laarzen lapten.

En nu komt er iets interessants in het beeld.

Werden die mannen terechtgewezen omdat zij zulke vragen stelden? Bijlange niet, schrijft de organisatie of het besturende lichaam, nee, zegt 'de beleidvolle beheerder', integendeel, het moest zelfs opgeschreven worden in Gods Woord de Bijbel.

Ik ben meer dan eens geconfronteerd met de uitdrukking "Je mag geen oude koeien uit de gracht halen" jij ook? Toch deed Jezus dat wel! Hoe dikwijls verwees hij niet naar "er staat geschreven of hebt gij nooit gelezen?  Dat ga ik nu ook nog eens doen.

In het tijdschrift Vertroosting, van sept. 1945 blz. 29 (nu ontwaakt!) lezen wij het volgende:

"God heeft nooit bepalingen uitgevaardigd die het gebruik van medicijnen, inspuitingen of bloedtransfusie verbiedt. Het is een uitvinding van menschen, die gelijk de Farizeën Jehova's barmhartigheid en liefde buiten beschouwing laten. Jehova te dienen met geheel ons verstand beteekent niet ons verstand uit te schakelen; vooral dan niet als het om een mensenleven gaat, dat Jehova toegewijd en daarom heilig is".

Wanneer je nu bloed neemt of één van de vier hoofdbestanddelen is er veel kans dat je uitgesloten wordt

Kun je dit aanvaarden als "toenemend licht"?

En ik herinner mij ook nog dat je uitgesloten werd wanneer je orale of anale copulatie had met je partner enz. deze affaire is wel recht gezet, maar de gevolgen moet je volgens de organisatie of het besturende lichaam aan Jehovah overlaten. Dat is gemakkelijk hé, ge moet dat niet geloven dat dit gemakkelijk kan zijn, voor hen ja, maar voor de slachtoffers niet en nooit!

Alleen nog de vraag: wanneer heeft God de Bijbel aangepast?

 Natuurlijk was dat God niet, dat heeft de organisatie en het besturende lichaam gedaan, niet onder leiding van Gods H. Geest, maar op eigen houtje, zoals zij dit met veel doen, alleen noemen zij het 'toenemend licht' of soms 'lichtflitsen'.

En ik zeg dat zij soms het licht uitdoen tenzij er natuurlijk ook zwart licht bestaat.

Woensdag 11 februari

 De Christus [is] het hoofd van de gemeente, hij als redder van dit lichaam. –EF. 5:23.

De Bijbel maakt vaak onderscheid tussen Jezus en de gezalfden, zoals in de zinsnede "met betrekking tot Christus en de gemeente". Jezus is het Hoofd van deze gemeente van met de geest gezalfde christenen. Paulus schreef dat God Jezus "hoofd over alle dingen [heeft] gemaakt met betrekking tot de gemeente, welke zijn lichaam is" (Ef. 1:22, 23; 5:32; Kol. 1:18, 24). In deze tijd is er op aarde slechts een klein overblijfsel van de gezalfde leden van deze gemeente. Maar we kunnen er zeker van zijn dat hun Hoofd, Jezus Christus, hen liefheeft. Zijn gevoelens voor hen worden in Efeziërs 5:25 beschreven: 'Christus heeft de gemeente liefgehad en zich voor haar overgeleverd.' Hij heeft hen lief omdat ze er actief mee bezig zijn God "een slachtoffer van lof Ite] brengen, namelijk de vrucht der lippen die zijn naam in het openbaar bekendmaken", net zoals Jezus dat deed toen hij op aarde was. - Hebr. 13:15. w07 15/41:10

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Juist, daar zijn de Getuigen van Jehovah actief mee bezig, of toch maar niet? Brengen zij echt een slachtoffer van lof? Loven zij de naam van God? Of maken zij die naam te schande? Wat bedoelen zij met 'een klein' overblijfsel? Heeft Jezus hen werkelijk lief? Is Jezus wel degelijk hun hoofd? Heeft Jezus zich echt voor hen overgeleverd? Doen zij werkelijk wat Jezus heeft gedaan?

Dat zijn heel wat vragen, maar er zijn er beslist nog veel meer. Jarenlang was ik ervan overtuigd dat zij, in vergelijking met de andere 'christelijke denominatie', wel degelijk beter waren.

De geschiedenis van de 'christenheid' of 'christendom' - hoe je het ook wilt noemen - is met bloed geschreven en dat was niet wat Jezus predikte en onderwees.

Toch zijn er in diezelfde geschiedenis ontelbare martelaren geweest die het goed wilde doen. Maar martelaren werden veroordeeld en gedood omdat zij in opstand kwamen tegen de georganiseerde religie, soms hun eigen organisatie.

Die zelfde religies hebben zich aangepast en zijn nog steeds in oorlog met elkaar, dat blijkt  zelfs schriftuurlijk te zijn volgens de woorden van Jakobus 4:1-3.

 "Uit welke bron komen er oorlogen en uit welke bron komen er gevechten onder U? Komen ze niet uit deze bron, namelijk uit UW begeerten naar zingenot, die strijd voeren in UW leden? ² GIJ begeert en toch hebt GIJ niet. GIJ blijft moorden en hebzucht koesteren, en toch kunt GIJ niet verkrijgen. GIJ blijft strijden en oorlog voeren. GIJ hebt niet, omdat GIJ niet vraagt. ³ GIJ vraagt en toch ontvangt GIJ niet, omdat GIJ met een verkeerde bedoeling vraagt, om [het] te besteden voor UW begeerten naar zingenot".

En dit is nu één van die hoogstandjes van de organisatie of het besturende lichaam, zij voeren geen oorlog.

JUIST, de geschiedenis bewijst het, maar wie is er dan verantwoordelijk voor de duizenden die uit gehoorzaamheid aan de organisatie of het besturende lichaam gestorven zijn aan die geboden en verboden die NIET schriftuurlijk waren?

Zelfs het niet aanvaarden van 'burgerdienst' in de plaats van soldaat te worden, die 'burgerdienst' is naderhand toch maar tot een gewetenskwestie verklaard.

Nu vallen er uiteraard altijd slachtoffers, ook bij een koude oorlog. Zegt de Bijbel niet, "wee hen die wee veroorzaken", welke dissimulaties er ook voor worden gebruikt?   En zoals Voltaire ooit schreef: 'in alle oorlogen gaat het alleen maar om roof'.

Donderdag 12 februari 

Het is de bestemde tijd dat het oordeel begint bij het huis van God. Als het nu eerst bij ons begint, wat zal dan het einde zijn van hen die het goede nieuws van God niet gehoorzaam zijn? -1 Petr. 4:17.

De profetie van Maleachi voorzei dat Jehovah, "de ware Heer", vergezeld van Zijn "boodschapper van het verbond", zijn pas op de troon geplaatste Zoon, Christus Jezus, zou komen om Zijn "tempel" of geestelijke huis van aanbidding te oordelen en te inspecteren,"De bestemde tijd" waarop 'het oordeel van het huis van God' zou  beginnen, brak kennelijk aan in 1918 (Mal. 3:1). Zij die God en zijn ware aanbidding zeiden te vertegenwoordigen, werden grondig onderzocht. De kerken van de christenheid, die eeuwenlang godonterende leerstellingen hadden onderwezen en die een belangrijke rol hadden gespeeld in het bloedbad van de Eerste Wereldoorlog, werden verworpen. Een getrouw overblijfsel van met de geest gezalfde christenen werd getoetst, als met vuur gelouterd en goedgekeurd, waardoor ze voor Jehovah "mensen [werden] die een offergave aanbieden in rechtvaardigheid". - Mal. 3: 3. w07 1/4 1:4.

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Wel... wel... wel..., dat blijkt een vervolg te worden van 't voorgaande. Ik laat de profetie van Maleachi voor wat ze is, zij spreekt voor zichzelf. Dus kan ik weer enkele vragen stellen. Is het wel degelijk 1918 geweest voor die 'bestemde tijd'?

Is Zijn 'tempel' of 'geestelijk huis' toen wel degelijk grondig geoordeeld en geïnspecteerd?

Zijn die 'God onterende kerken van de christenheid totaal en echt  verworpen?

Is dat tussen haakjes "getrouw overblijfsel" echt getoetst, gelouterd en goedgekeurd? En denk je nu in waarheid dat zij mensen zijn geworden die God een offergave kunnen aanbieden in rechtvaardigheid?

Nu, daar heeft de organisatie of het besturende lichaam allemaal antwoorden op, maar het is wel zo dat de beschuldigde optreedt als rechter.

Volgens mijn niet al te bescheiden mening werd er met deze interpretatie eerder een grondslag gelegd voor een 'nieuwe organisatie en besturend lichaam' als toevoeging aan de lijst van de christenheid.

Natuurlijk kan ik het verkeerd voor hebben, maar bewijs het eerst en komt nu niet af dat ik daar voor uitgesloten moet worden. Wil je ondertussen wel rekening houden met Galaten 4:16-17. "Ben ik nu dan UW vijand geworden omdat ik U de waarheid zeg? ¹⁷ Zij zoeken U ijverig, niet op een voortreffelijke wijze, maar zij willen U [van mij] afsluiten, opdat GIJ hén ijverig zoudt zoeken".

En dat klopt als een bus, niet alleen voor mij, maar voor allen die de organisatie of het besturende lichaam en hun vertegenwoordigers 'terechtwijzen'. Om het volgens de volksmond te zeggen, zij die hun 'vuile wasbuiten hangen' moeten uitgesloten worden.

Wanneer dat niet mag, die 'vuile wasbuiten hangen', dan mankeert er meer aan de organisatie of het besturende lichaam dan je denkt.

Vermits zij er op staan dat zij, en zij alleen de waarheid hebben zouden zij moeten zorgen dat er geen 'vuile was' die openbaar gemaakt moest worden en dan zouden terechtwijzingen welkom moeten zijn. Nogmaals, ik verwacht geen volmaaktheid, wel eerlijkheid.

vrijdag 13 februari

Mijn zoon, indien uw hart wijs geworden is, zal mijn hart zich verheugen.

Spr. 23:15.

Jehovah geeft in de eerste plaatsde ouders de verantwoordelijkheid hun kinderen te onderwijzen (Spr. 1:8; Ef. 6:4). Een gezinsstudie leert de kinderen dat aanbidding geen formeel ritueel is dat alleen in het openbaar wordt uitgevoerd, maar een onderdeel is van het privé-leven van het gezin (Deut. 6:6-9). Bovendien kan een goed geleide gezinsstudie de ouders duidelijk maken hoe hun kinderen over geestelijke en morele zaken denken. Als de kinderen nog jong zijn, kunnen ouders bijvoorbeeld publicaties gebruiken zoals Lessen van de Grote Onderwijzer. In bijna elke paragraaf van dit Bijbelstudiehulpmiddel wordt kinderen gevraagd hun mening te geven over de besproken onderwerpen. Door over de Bijbelteksten in het boek te redeneren, kunnen ouders hun kinderen helpen hun waarnemingsvermogen te ontwikkelen "om zowel goed als kwaad te onderscheiden". Hebr. 5:14. w07 1/92:10-12

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het initiatief om kinderen vroegtijdig te betrekken bij hun geestelijke ontwikkeling is zeker te prijzen.

Dit wil niet zeggen dat het uitsluitend om en over religieuze artikelen moet gaan.

Alle artikelen en beginselen die kinderen kunnen helpen om tot volwassen mensen met verantwoordelijkheidsgevoel op te groeien mogen met enthousiasme begroet en toegepast worden.

Het is waar dat de organisatie of het besturende lichaam meerdere publicaties ter beschikking stelt die daartoe bijdragen, maar de nadruk die op de dienst, prediking, kleding, ontspanning en een carrière in één van de bethelhuizen in die publicaties wordt gelegd is eerder schrikbarend dat educatief.

Het is ook waar dat er veel jongeren te zien zijn op de congressen en kring- en dagvergaderingen. Wat een logisch gevolg is van de gezinsstructuur waar de jongeren mee opgroeien.

Wanneer jongeren mettertijd "zelf" gaan beslissen, naast de door hun ouders genomen beslissingen, haken vele jongeren af van de organisatie of het besturende lichaam. Het gevolg is dat er meer en meer gezinnen ontwricht raken.

Als voorbeeld kan ik stellen dat toen onze jongeren, om hun neutraliteit niet te schenden, in de gevangenis terechtkwamen er t.a.v. de ouderlingen ooit een lezing werd gehouden die duidelijk maakte dat sommige van die jongeren hun standpunt innamen zonder gedoopt te zijn.

Deze lezing kwam als een terechtwijzing over voor de ouderlingen met kinderen in die categorie, ook voor mij dus. Ik moet ook nu weer verwijzen naar de lezing van broeder Splane, die de nadruk legde op het feit dat veel jongeren die 'in de waarheid' waren groot gebracht nog niet gedoopt waren en hij vernoemde de 14 jarigen.

En gij nu, gaat het om de numerieke meerderheid of om de geestelijke rijpheid? Gaat het over een persoonlijke beslissing of gehoorzaamheid aan het geweten van de organisatie of het besturende lichaam? Is het ambt van papa toevallig mee verantwoordelijk voor een vroegtijdige doop?

Ondertussen heb ik ondervonden dat er enorm veel lectuur, buiten die van de organisatie of het besturende lichaam, voor jongeren beschikbaar is en voor alle leeftijden, in alle maten en kleuren. Bij nader inzien is dit zelfs zo voor de lectuur voor de volwassenen.

zaterdag 14 februari 

Zelfs tot in de ouderdom en grijsheid, 0 God, verlaat mij niet, totdat ik over uw arm kan vertellen aan het geslacht, aan allen die nog komen zullen, over uw macht. Ps. 71:18.

De "andere schapen", die de hoop hebben eeuwig op aarde te leven, krijgen door hun omgang met getrouwen van de "kleine kudde", die een hemelse roeping hebben, een onmisbare opleiding (Luk. 12:32; Joh. 10:16). Dat was voorzegd in de tekst voor vandaag. De met de geest gezalfden leiden hun metgezellen, de andere schapen, graag op voor meer verantwoordelijkheden voordat ze hen verlaten om met. Jezus Christus verheerlijkt te worden. Jehovah heeft ouderen het voorrecht verleend getuigenis van hem af te leggen aan degenen die nu de ware aanbidding aanvaarden (Joël 1:2, 3). De andere schapen voelen zich gezegend door wat ze van de gezalfden hebben geleerd en worden aangemoedigd om die Bijbelkennis door te geven aan anderen die Jehovah willen dienen. - Openb. 7:9. 10. w07 1/6 2: 16, 17

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Goed zo, want al die andere schapen verlangen met de moed der wanhoop naar het eeuwige leven.

En zoals we duidelijk kunnen lezen krijgen zij door hun omgang met de getrouwen van de "kleine kudde' een onmisbare opleiding. Daar staan wij eventjes bij stil.

Vermits de organisatie of het besturende lichaam die "kleine kudde" (meer dan 9000 pers.) vertegenwoordigt mag ik toch enkele vragen stellen. Waarom maar enkele en hoe rijm je dit met het bijbels beginsel? In Spreuken 15:22. Plannen zijn tot mislukking gedoemd waar geen vertrouwelijk gesprek is, maar in de veelheid van raadgevers komt iets tot stand.

Hoe kunnen zij nu een vertrouwelijk gesprek hebben met diegenen die zij  beweren te vertegenwoordigen? Hoe kunnen zij spreken van een beleidvolle slaaf wanneer 99,9% van hen nooit betrokken wordt bij het bereiden van het geestelijk voedsel?

Het zou al heel wat redelijker in de oren klinken dat de illustratie waarop zij hun autoriteit  claimen, van toepassing te brengen op iedereen die kennis bezit en die doorgeeft aan zijn naaste. Daarmee bedoel ik niet dat er geen organisatie kan zijn, maar wel dat die organisatie geen doel mag of kan zijn.

Het is een middel dat God kan gebruiken. Voorbeelden genoeg in de Hebreeuwse Geschriften. Ik ga die zelfde zin herschrijven, maar dan met de juiste uitdrukking. "Daarmee bedoel ik niet dat er geen "mensen" kunnen zijn die organiseren, maar wel dat die "mensen" geen doel mogen of kunnen zijn, tenzij zij van oordeel zijn dat zij nu reeds op tronen mogen zitten. Dat is zelfs heel goed mogelijk dat zij dat denken gezien hun autoritaire manier van optreden.

Ik wil dit nog even onderstrepen met de laatste zin uit hun commentaar. Die andere schapen geven de Bijbelkennis die zij van de 'gezalfden' hebben geleerd door aan anderen. Iemand die al dertig jaar of langer met die kennis bezig is heeft mogelijk zonder dat hij of zij het beseft heel wat dingen doorgegeven die veranderd zijn.

En één anekdote is mij persoonlijk overkomen in die richting. Iemand waar ik een nabezoek bracht zei bij mij aankomst en nog voor ik mijn gesprek kon beginnen. En welke leugens ga je mij nu vertellen.  Als je meer dan dertig jaar gepredikt hebt mag je ervan overtuigd zijn dat je heel veel zult moeten gaan rechtzetten, tenzij je ervan overtuigt dat je altijd de waarheid hebt gezegd, maar dan lieg je eens temeer.  Herken je deze? ....

zondag 15 februari  

Gij moet Jehovah, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand en met geheel uw kracht .... Gij moet uw naaste liefhebben als uzelf. -Mark. 12:30, 31.

Niet alleen omdat het juist is vergelden we geen kwaad met kwaad maar ook omdat het liefdevol is. In het boek Romeinen gebruikt hij het woord "liefde" (Grieks: a'gape) verschillende keren als hij het over Gods liefde en die van Christus heeft (Rom. 5:5, 8; 8:35, 39). Maar in hoofdstuk 12 gebruikt hij a'gape op een andere manier: hij spreekt over liefde die aan medemensen betoond wordt. Na te hebben opgemerkt dat er verschillende geestelijke gaven bestaan en dat die onder sommige gelovigen aanwezig zijn, noemt hij een eigenschap die alle christenen moeten ontwikkelen. Hij zegt: "Uw liefde zij zonder huichelarij" (Rom. 12:4-9). Anderen liefde betonen is een fundamenteel kenmerk van ware christenen. Paulus moedigt ons aan ervoor te zorgen dat de liefde die we als christenen tonen, oprecht is. w07 1/7 1:7

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Volgens het commentaar zijn "naasten" onze 'medemensen' en aan ieder medemens dient men liefde te betonen.

Maar dan het soort liefde dat weergegeven wordt met agapè en de vertaling van dit  Griekse woord is: "Onzelfzuchtige liefde" of zoals hun commentaar het weergeeft 'liefde zonder huichelarij'.

Daarna wordt er gezegd dat er  onder christenen verschillende gaven bestaan, maar dat liefde betonen "zonder huichelarij" een fundamenteel kenmerk van ware christenen zou zijn.

Nu die liefde is er niet! En daarmee bedoel ik niet dat er geen liefde is, maar niet in die mate dat men die "onzelfzuchtige liefde" kan noemen.

Het kenmerk van Jehovah's Getuigen wordt echter verlegd naar de prediking van deur tot deur of van huis tot huis en daarom staat er in het organisatie boekje van 2005 op blz. 92 dat dit "min of meer hun 'handelsmerk' is geworden".

In het Franstalig boekje staat het een beetje anders en schrijft men 'caractérisé' of kenmerkend.

Persoonlijk vindt ik de Nederlandstalige versie correcter omdat de organisatie of het besturende lichaam meer de nadruk legt op verspreiding van hun lectuur en het aanvaarden van wat er in staat. Dat hun lectuur zelfs beter is om te onderwijzen dan het lezen van de Bijbel, zonder de waarde van de Bijbel te willen onderwerpen aan de lectuur, maar toch?

Daarom kom ik terug op die eigenschap die Paulus vermeldde als een kenmerk van ware Christenen. Nu zet ik Christenen met een hoofdletter, omdat niet alle Getuigen van Jehovah Christenen zijn en ook, omdat niet alle Christenen op hun beurt Getuigen van Jehovah zijn. Daar bovenop zijn dan nog niet alle Christenen christenen.

Dus, om toch maar in overeenstemming te blijven met het commentaar van de organisatie of het besturende lichaam herhaal ik hun versie en benadruk deze hoedanigheid met hun woorden: Anderen liefde betonen is een fundamenteel kenmerk van ware christenen.

Niet de prediking, maar liefde zonder huichelarij.   HERKEN JE HET VERSCHIL?

12-02-2009 om 00:00 geschreven door eleutheros  

De Wachttoren, 1 februari 1964, blz. 80   "Het is geen vorm van religieuze vervolging wanneer iemand zegt en aantoont dat een andere religie vals of verkeerd is. Er is geen sprake van religieuze vervolging wanneer een wel ingelicht persoon een bepaalde religie openlijk als vals aan de kaak stelt... Wanneer men valse religie openlijk aan de kaak stelt, doet men een veel waardevoller werk dan wanneer men een nieuwsbericht als onjuist aan de kaak stelt; men verricht er een openbare dienst mee in plaats van dat men zich schuldig maakt aan een daad van religieuze vervolging, want het heeft met het eeuwig leven en geluk van de mensen te maken."

BIJBELKENNIS EN INTERPRETATIE door de Wachttoren organisatie  pro / contra

ik herhaal dat het eerste blok telkens een weergave is uit het boekje "Dagelijks de Schrift onderzoeken  2009"  uitgegeven door het Wachttorengenootschap. De eerste paragraaf is dan ook hun commentaar.

De tweede paragraaf is BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR dus mijn commentaar op hun commentaar.

FEBRUARI 2009 onze tweede serie commentaren.

Zondag 1 februari

Blijft... bij [uw vrouw] wonen overeenkomstig kennis, door haar eer toe te kennen als aan een zwakker vat, het vrouwelijke, daar ook Jij met hen erfgenamen zijt van de onverdiende gunst des levens. 1 Petr. 3:7.

Beschouw de liefde van je vrouw nooit als iets vanzelfsprekends. Verzeker haar van je voortdurende liefde. Jezus heeft christelijke mannen het voorbeeld gegeven door de manier waarop hij zijn discipelen behandelde. Hij was zachtmoedig, vriendelijk en vergevensgezind, zelfs als zijn volgelingen herhaaldelijk negatieve eigenschappen vertoonden. Daarom kon hij tegen anderen zeggen: "Komt tot mij, want ik ben zachtaardig en ootmoedig van hart, en gij zult verkwikking vinden voor uw ziel" (Matth. 11:28, 29). Een christelijke man die Jezus navolgt, behandelt zijn vrouw net zoals Jezus zijn discipelen behandelde. Een man die zijn vrouw echt koestert en dit in woord en in daad toont, zal een bron van ware verkwikking voor haar zijn. w07 1/5

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Nu kun je dit absoluut niet mooier zeggen, mijn vrouw zou zeggen, "een mooie ruiker rode rozen." Het mag natuurlijk ook wat anders zijn hoor!

Terzelfder tijd herstelt Jezus de vrouw terug in ere. Wij mogen niet vergeten dat over het algemeen de vrouw, ook bij de Joden, geen al te hoge plaats was voorbehouden. Wanneer wij terug gaan naar het Genesis verslag lezen wij dat God een partner voor Adam creëerde.

Genesis 1:27. En God ging ertoe over de mens te scheppen naar zijn beeld, naar Gods beeld schiep hij hem; als man en als vrouw schiep hij hen. Plus de tekst Genesis 2:18. Verder zei Jehovah God: „Het is niet goed dat de mens alleen blijft. Ik zal een hulp voor hem maken, als zijn tegenhanger.”

Ik ga geen commentaar geven over het verschil van die twee teksten, dat komt misschien later nog eens aan bod.

Het is vooral de tweede tekst die nog al eens misbruikt wordt. Daar staat dat God een hulp voor Adam maakte als zijn tegenhanger. Het woordje hulp, wat een helper of helpster betekent, wordt nogal gemakkelijk gedegradeerd tot "hulpje" en daardoor wordt de vrouw even gemakkelijk vernederd tot een soort slavin voor alle werk en toebehoren. Met alle en vérdragende gevolgen van dien.

Daarom staat het woordje 'tegenhanger' in schril contrast met de verkeerde interpretatie van voorgaande. Het woordenboek definieert 'tegenhanger' als: voorwerp, kunstwerk van dezelfde soort, dat mooi bij een ander past; in fig. zin persoon die bij een ander past of er een tegenstelling mee vormt. Het mij geleerde woord uit het Hebreeuws zegt het toepasselijk als 'evenwaardig' of 'equivalent'.

Ondanks alles en ook in onze tijd, is het duidelijk dat machtsdragers, meestal mannen, de vrouw nog steeds als een voorwerp van discriminatie behandelen, al is er een kentering die weinig diepgang heeft. Ook in religieuze organisaties is dit duidelijk merkbaar, al is de theorie nog zo mooi.

In de Bijbel is er sprake van dienaars, en dat zijn mannen, die als dienaars dan ook bepaalde voorrechten genieten. Toch maakt de Bijbel ook melding van dienaressen, maar in de gemeenten van J.G. zullen vrouwen nooit dezelfde voorrechten genieten als mannen.

Het is waar dat de Bijbel zegt, via Paulus o.a, dat een vrouw niet mag onderwijzen in de gemeente, maar er is geen enkel origineel document uit Paulus tijd voorhanden.

De afschriften die bijbelgenootschappen ter beschikking staan, hoeveel ook, zijn door mannen en voor mannen geschreven en hebben ons bereikt via organisaties die in de loop van de tijd geen 'christelijke reputatie' hebben opgebouwd. Op enkele uitzonderingen na, maar dan meer door individuele mannen die geholpen werden.

Maandag 2 februari

Onredelijke, nog deze nacht eist men uw ziel van u op. Voor wie zullen dan de door u opgeslagen dingen zijn? - Luk. 12:20.

In Jezus' illustratie van de rijke man met overvloedige oogsten, noemde God de man "onredelijk" (Luk. 12:16-21). Dat woord duidt volgens een Bijbels woordenboek op "iemand die weigert te erkennen dat hij afhankelijk is van God". Dat doet denken aan wat Jezus later tegen de eerste-eeuwse gemeente in Laodicea zei: 'Gij zegt: "Ik ben rijk en heb rijkdom verworven en heb in het geheel niets nodig", maar gij weet niet dat gij ellendig en beklagenswaardig en arm en blind en naakt zijt' (Openb. 3: 17). Zijn we misschien net zo bezig als de man in de illustratie? Werken we heel hard voor "vele goede dingen", maar doen we niet wat nodig is om het vooruitzicht te mogen hebben op "vele jaren"? (Joh. 3:16; 17:3) De Bijbel zegt: "Waardevolle dingen zullen niet baten op de dag der verbolgenheid", en "wie op zijn rijkdom vertrouwt hijzelf zal vallen". - Spr. 11:4, 28.

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Zo voor de vuist weg zou je zeggen 'genoeg is genoeg', maar sommigen hebben nooit genoeg en dan mag men dit gerust 'onredelijk' noemen. Langs de andere kant wanneer men te weinig heeft is dit op zijn minst even erg, vooral wanneer dit door anderen is veroorzaakt.

Het Bijbels woordenboek hierboven aangehaald kan toepasselijk zijn in bepaalde gevallen, maar je mag het zeker niet gaan veralgemenen. De vraag die 'de organisatie' hier stelt is niet om je levensnoodzakelijke behoeften te bevredigen, maar toch is die vraag subtiel.

Ik herhaal en benadruk ' Werken we heel hard voor "vele goede dingen", maar doen we niet wat nodig is om het vooruitzicht te mogen hebben op "vele jaren"?

Nu weet jij zo goed als ik, waarde lezer dat het merendeel van de mensen serieus en hard moet werken voor zijn boterhammen. De miljoenen die onder de armoedegrens zitten, zij die verhongeren en creperen omdat zij niet en zelfs nooit de medicijnen of hulp krijgen die beschikbaar is.

Het is niet zo dat de mensen, zowel arm als rijk, zich van God onafhankelijk hebben gemaakt, maar de mens is nu eenmaal afhankelijk van mensen voor zijn fysieke en lichamelijke behoeften. En het vooruitzicht op 'vele jaren' zoals boven vermeld is een loze belofte als je nu reeds aan de noodzakelijke levensbehoefte een tekort hebt.

De georganiseerde religies en vooral de grotere hebben een rijkdom die naar de kroon steekt van zowel de politieke als de commerciële giganten. En toch kun je deze nog niet wegdenken uit het mensdom.

Waar is de samenhang, wanneer zal de mensheid de menselijkheid opbrengen om ooit één gezin te vormen?

Het beginsel 'laat uw redelijkheid' bij alle mensen bekend zijn is erg omstreden. Wat is redelijk? En wat is onredelijk? Wie bepaald dat? Waar ligt het evenwicht?

Dinsdag 3 februari

Bekleedt u ... [met] goedheid. - Kol. 3:12.

We geven blijk van goedheid als we belangstelling voor anderen tonen door in woord en daad vriendelijk en behulpzaam te zijn. Jehovah is vriendelijk, en zijn Zoon eveneens (Matth. 5:45; Luk. 9:11). Van dienstknechten van God en Christus wordt vriendelijkheid verwacht (Spr. 22:9; 2 Tim. 2:24). Zelfs als we terecht boos zijn om iemands kwetsende woorden of onnadenkende daden, kunnen we vriendelijkheid tonen. "Weest toornig en zondigt toch niet", zei Paulus. "Laat de zon niet ondergaan terwijl gij in een geërgerde stemming verkeert... Wordt vriendelijk jegens elkaar, teder meedogend, elkaar vrijelijk vergevend, zoals ook God door Christus u vrijelijk vergeven heeft" (Ef. 4:26, 32). Het is vooral goed om vriendelijk te zijn tegenover degenen die beproevingen ondergaan. Uiteraard zou het van een ouderling niet vriendelijk zijn als hij iemand die duidelijk gevaar loopt het pad van "goedheid en rechtvaardigheid en waarheid" te verlaten, geen Bijbelse raad zou geven alleen om de gevoelens van die persoon niet te kwetsen. - Ef. 5:9. w0715/7 2:15,16

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Ik herinner mij een uitspraak uit mijn jeugd 'je moet niet schoon zijn, als je maar vriendelijk bent'. En waarlijk, dat werkt, maar het kan zijn dat er meningsverschillen rijzen die als een barrière werken en vriendelijkheid kan dan het glijmiddel zijn om de stroefheid te verhelpen.

Nu worden de woorden van Paulus aangehaald 'dat men de zon niet moet laten ondergaan terwijl men in een geërgerde stemming verkeert'.

Dit beginsel wordt nogal gemakkelijk misbruikt door te zeggen dat je voor een oplossing moet zorgen vóór je gaat slapen. In veel gevallen kan dat gewoon niet. En uiteindelijk staat dat er ook niet. Daar staat dat je genoeg zelfbeheersing dient op te brengen om je niet te blijven ergeren.

En dat vrijelijk vergeven mag en zal meestal geen probleem zijn wanneer er sprake is van berouw en een mogelijke rechtzetting waarvoor vergeving gevraagd is geworden.

Uiteraard is het de plicht van 'ouderlingen' om vriendelijk te zijn. Alleen stel ik mij vraagtekens met de aantijging dat er Bijbelse raad moet gegeven worden als iemand het pad van "goedheid en rechtvaardigheid en waarheid" dreigt te verlaten.

Op zichzelf niet verkeerd, maar in de eerste  plaats dient men te weten waarom die persoon of personen het pad van "goedheid en rechtvaardigheid en waarheid" zouden verlaten en dat is niet uitsluitend de plicht van de 'ouderlingen' maar van allen in de gemeente.

In de meeste gevallen blijkt het de organisatie te zijn die ze verlaten omdat die het pad van  "goedheid en rechtvaardigheid en waarheid" kennelijk zelf heeft verlaten.

Hoeveel getuigen moet je daar voor nog hebben?

Woensdag 4 februari

Laten wij volgens afspraak samenkomen in het huis van de ware God, binnen in de tempel, en laten wij de deuren van de tempel sluiten; want zij komen om u te doden. -Neh. 6:10.

Semaja zei dat Nehemia gevaar liep vermoord te worden en dat hij zijn leven kon redden door zich in de tempel te verbergen. Maar Nehemia was geen priester. Hij zou een zonde begaan als hij zich in het huis van God zou verbergen. Zou hij Gods Wet overtreden in een poging zijn leven te redden? Nehemia antwoordde: "Wie is er als ik die' de tempel zou kunnen binnengaan en in leven blijven? Ik zal niet naar binnen gaan!" Waarom liet Nehemia zich niet in de val lokken? Omdat hij wist dat Semaja 'niet door God was gezonden' ook al was hij een mede  Israëliet. Per slot van rekening zou een ware profeet hem nooit aanraden Gods Wet te overtreden. Nehemia liet zich niet door boosaardige tegenstanders overwinnen, en de herbouw van de muren van Jeruzalem kwam "in tweeënvijftig dagen" tot voltooiing. - Neh. 6:10-15; Num. 1:51; 18:7. w07 1/7 2:15

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  De situatie wordt gebruikt als een parallel voor deze tijd, wat niet verkeerd hoeft te zijn. Deze paragraaf wordt ook gebruikt als inleiding voor "valse vrienden', valse beschuldigingen en valse broeders" zie het kader op blz. 29 van vermelde wachttoren. Het bovenstaande commentaar zegt dan ook dat Nehemia zich niet in de val liet lokken omdat hij wist dat Semaja 'niet door God was gezonden' ook al was hij een mede-Israëliet.

De subtiliteit zit wel in de volgende paragraaf 16 van boven vermelde wachttoren, maar die is niet vermeld en daarom doe ik dit gedeeltelijk hier "Net als Nehemia zouden ook wij met tegenstanders te maken kunnen krijgen in de vorm van valse vrienden, valse beschuldigers of valse broeders."

Let op het bijvoeglijk naamwoord "valse". De interpretatie van de organisatie of het besturende lichaam van dat woord "valse" is dat een ieder die negatieve uitspraken over de organisatie of het besturende lichaam verspreidt, ook al is het waarheid, onder die noemer "valse" komt te staan, met alle gevolgen van dien, meestal uitsluiting.

Let nu in dezelfde paragraaf op de zinsnede dat, ''Sommige beschuldigingen zijn in de rechtszaal met succes weerlegd". Nu wordt er met geen enkel woord gerept over alle andere beschuldigingen die in de rechtszaal niet zijn weerlegd! Waarom niet?

Herken je de subtiele misleiding? Moet ik er een tekening bij maken? En met hoeveel moet ik het vermenigvuldigen, ook al waren er geen rechtsgedingen, maar wel uitsluitingen?

Nog één vraagje, waarop baseert de organisatie of het besturende lichaam zich, dat zij "door God zijn gezonden of door Zijn geest worden geleid" vermits ieder gezalfde uiteindelijk maar kan  "belijden" een gezalfde te zijn?

Donderdag 5 februari 

Wie onrechtvaardig is in het geringste, is ook onrechtvaardig in veel. Luk. 16:10.

Wandelen we ook 'binnen ons huis', waar anderen ons niet zien, 'in de rechtschapenheid van ons hart'? (Ps. 101:2) Onze rechtschapenheid zou inderdaad thuis op de proef gesteld kunnen worden. Als we in een van de vele landen wonen waar bijna elk gezin wel een computer heeft, zijn obscene beelden maar een paar muisklikken van ons verwijderd. Wilde iemand een paar jaar geleden zulke beelden zien, dan moest hij daarvoor naar een plaats gaan waar immoreel amusement geboden werd. Zullen we weigeren zelfs maar naar immorele beelden te kijken? (Job 31:1, 9, 10; Ps. 119:37; Spr. 6:24, 25; Matth. 5:28; EL 5:3-5) Hoe staat het met tv-programma's waarin geweld voorkomt? Denken we daar net zo over als onze God, die 'al wie geweld liefheeft, stellig haat'? (Ps. 11:5) En hoe zit het met overmatig drinken als er verder niemand bij is? De Bijbel waarschuwt christenen er geen gewoonte van te maken "veel wijn" te drinken. - Tit. 2:3; Luk. 21:34, 35; 1 Tim. 3:3, vtn. w07 15/6 2:13

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Dit beginsel uit Lukas 16: 10 zou ieder welwillend mens moeten aanspreken. Niet alleen om de redelijkheid ervan, maar vooral omdat kleine dingen het begin zijn van en kunnen uitgroeien tot iets wat je mettertijd niet meer in de hand zult hebben.

Nogmaals, men mag geen volmaaktheid verwachten maar wel eerlijkheid en dat men moeite doet. Natuurlijk zit de paragraaf ook in ons privé leven en dat mag, om ons te waarschuwen.

Waar is de tijd dat de T.V. Satans Trieste Voorraadkast werd genoemd, of Tijd-Vreter. En wie was die gezalfde die ooit heeft gezegd dat broeders en zusters niet te veel vrije tijd mochten hebben omdat zij die dan toch maar zouden gebruiken om voor de T.V. te zitten.

Hij had gelijk maar dan met de woorden van Minister Van den Boeynants in gedachten "trop is teveel".

Het is natuurlijk verstandig om goede raad op te volgen, maar niet als die raad als een bevel gegeven wordt. Ik wil niet al te kritisch overkomen, maar de tekst van Ps. 11: 5 waar God zegt "al wie geweld liefheeft, stellig haat" mag je niet zomaar lukraak gaan gebruiken en toepassen zelfs niet op een media. En weet je waarom niet? Omdat je dan evenmin de Bijbel mag lezen.

Er zijn uiteraard heel wat programma's die echt niet door de beugel kunnen, maar er zijn er heel zeker voldoende die ontspannend en educatief zijn.

Hetzelfde kan gezegd worden van de P.C. en vooral met 'internet', de waarschuwingen door de organisatie of het besturende lichaam zijn niet uit de lucht, maar ik zou durven vragen of het niet juist door dit medium is dat Daniël 12: 4 grotendeels zijn vervulling zou kunnen kennen?

11-02-2009 om 11:26 geschreven door eleutheros