maanDag 16 februari

Blijft door geest wandelen en gij zult in het geheel geen vleselijke begeerte volvoeren. - Gal. 5:16. b

Er is een manier om de angst dat we tegen Jehovah's heilige geest zullen zondigen, te verdrijven. Dat is door te doen wat de apostel Paulus in de tekst voor vandaag zei. Als we ons door Gods geest laten leiden, zullen we niet door onjuiste vleselijke begeerten overwonnen worden (Rom. 8:2-10). Als we 'door geest blijven wandelen', zal Gods werkzame kracht ons motiveren om hem te gehoorzamen. We zullen in onze bediening, in de gemeente, thuis en elders Gods eigenschappen tentoonspreiden. De vrucht van de geest zal duidelijk zichtbaar zijn in de manier waarop we met onze huwelijkspartner, onze kinderen, onze geloofsgenoten en anderen omgaan. Als we "van Gods standpunt uit bezien naar de geest" leven, zijn we in staat op te houden met zondigen (1 Petr. 4:1-6). Wanneer we onder de invloed van Gods geest staan, zullen we beslist geen onvergeeflijke zonde begaan. We zullen in feite een hechte band met God en zijn Zoon behouden. w07 15/72:1-4

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is bijna onmogelijk om tegen de H. Geest te zondigen, zo gemakkelijk laat God zich niet beledigen of zo gemakkelijk is Zijn H. Geest niet gekrenkt waardoor hij gerechtigd of liever verplicht zou zijn die mens te veroordelen tot de eeuwige vernietiging.

Mensen of liever mensen in verantwoordelijke posities hebben soms erg lange teentjes. Die verantwoordelijken eisen gehoorzaamheid voor zichzelf precies alsof zij zichzelf niet in die positie hebben geplaatst.

Zij baseren zich meestal op Hebreeën 13:17. Weest gehoorzaam aan hen die onder U de leiding nemen en weest onderdanig, want zij waken over UW ziel als [mensen] die rekenschap zullen afleggen, opdat zij dit met vreugde en niet met zuchten mogen doen, want dit zou voor U schadelijk zijn.

Maar de tekst die daar aan vooraf gaat is heel wat duidelijker, Hebreeën 13:7. Houdt hen in gedachtenis die onder U de leiding nemen, die het woord van God tot U hebben gesproken, en volgt [hun] geloof na, lettend op het einde van [hun] wandel. Ik benadruk datgene waar zij in de eerste  plaats dienen aan te voldoen. Wat denk jij ervan?

Er is nog zoiets in die trant, maar dan in het boekje "Georganiseerd om Jehovah's wil te doen" (niet beschikbaar voor het publiek) blz. 28 de eerste paragraaf onder het onderkopje

'vereisten voor opzieners'

"om er zeker van te zijn dat er op een goede manier voor de gemeente gezorgd wordt, moeten mannen die als opzieners worden aangesteld, voldoen aan de vereisten in Gods Woord. Alleen wanneer ze hieraan voldoen kan er gezegd worden dat zij door heilige geest zijn aangesteld."

Normaal kan iemand alleen aangesteld worden als hij 'volgens de gemeente', de broeders en zusters dus, zich reeds als een 'opziener' ten overstaan van hen gedraagt.

Dit wordt weergegeven op het einde van dezelfde paragraaf en ik citeer: "Het moet voor iedereen duidelijk zijn dat de opzieners personen zijn die in alle aspecten van hun leven de raad uit de bijbel toepassen".

Ik ben zelf een opziener geweest en weet uit ervaring dat het de ouderlingen uit de plaatselijke gemeente zijn die de aanbevelingen doen, waarbij de kringopziener betrokken wordt en het bijkantoor de uiteindelijke beslissing  met het stempel van de 'organisatie' al of niet goedkeurt.

Daarmee bedoel ik dat het niet aan de willekeur van de ouderlingen wordt overgelaten, maar 'op een redelijke basis aan de vereisten' voldoen zeer relatief is. Daarbij komt nog dat er heel dikwijls een ''Streber' in het lichaam van ouderlingen zit die eerder het genootschap ter wille zal zijn dan de bijbel na te volgen.

dinsdag 17 februari

Gij zijt het die mijn nieren hebt voortgebracht; gij hebt mij afgeschermd gehouden in de buik van mijn moeder. - Ps. 139:13.

Ieder van ons begon zijn bestaan in de buik van zijn moeder als één enkele cel die kleiner was dan de punt aan het eind van deze zin. Die microscopisch kleine cel was buitengewoon complex: een chemisch laboratorium in miniatuur! Ze groeide snel. Tegen het eind van je tweede maand in de baarmoeder waren je belangrijkste organen al gevormd, waaronder je nieren. Bij je geboorte waren je nieren gereed om je bloedvoorraad te filteren: daarbij worden gifstoffen en overtollig water verwijderd terwijl bruikbare stoffen behouden blijven. Je beide nieren doen er, als ze gezond zijn, 45 minuten over om de waterinhoud van je bloed - bij een volwassene ongeveer vijf liter te filteren! Ook bij het reguleren van de hoeveelheid mineralen in je bloed, de zuurgraad van het bloed en je bloeddruk spelen je nieren een rol. Ze vervullen nog veel meer vitale functies. Geen wonder dat de nieren "de meesterscheikundigen van het lichaam" worden genoemd! w07 15/6 1:5, 6

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het volgend vers 14, dat hier heel goed bij past is de uitroep van David. "Ik zal u prijzen omdat ik op een vrees inboezemende wijze wonderbaar ben gemaakt. Uw werken zijn wonderbaar, Zoals mijn ziel zeer wel weet."  

Dat zijn van die teksten die veel mensen aanspreken en terecht want een ieder is uniek als individu. De laatste tijd wordt er nogal ophef gemaakt van 'Darwin' en wie geloof stelt in zijn theorie zal ook zijn of haar redenen hebben.

De reden waarom ik dat nu schrijf staat feitelijk in de voorgaande paragraaf van de aangehaalde wachttoren, w07 15/6 blz. 21 par. 3  onder het onderkopje We zijn ’wonderbaar gemaakt’ ik citeer:

³ "David kwam tot die vaste overtuiging door serieus na te denken. In onze tijd worden we via het onderwijs op school en via de media overstelpt met geloofsverwoestende theorieën over de oorsprong van de mens. Om net zo’n geloof te hebben als David moeten ook wij serieus nadenken. We kunnen het ons niet permitteren anderen voor ons te laten denken, zeker niet als het gaat om zulke fundamentele kwesties als het bestaan en de rol van een Schepper".

Ik moet tot mijn schaamte bekennen dat mijn opvattingen overeenkwamen met die van de organisatie of het besturende lichaam, zoals in deze derde paragraaf hierboven naar voor komt. Daarom benadruk ik de indoctrinatie waar hier gebruik van gemaakt wordt en dat is in praktisch alle publicaties terug te vinden. De uitdrukking "geloofsverwoestende theorieën" dat  is zo definitief dat bijna alle Getuigen van Jehovah dit vol vertrouwen in hun geest planten. Maar die theorieën hoeven daarom niet verwoestend te zijn, dat hangt af van jouw persoonlijke instelling. Ik heb het boek 'Het verdriet van Darwin' gelezen en dat heeft mijn geloof in een Schepper alleen maar bevestigt.

Het belangrijkste staat echter in de zin We kunnen het ons niet permitteren anderen voor ons te laten denken, zeker niet als het gaat om zulke fundamentele kwesties als het bestaan en de rol van een Schepper".

Ik herhaal eveneens een gedeelte uit De Wachttoren van 1 februari 1962 blz. 81  de rechter    kolom  "Kan de individuele lezer de bijbel begrijpen en de verschillende onderdelen ervan met elkaar in overeenstemming brengen? God heeft de bijbel niet aan een afzonderlijk persoon, gegeven, maar aan een natie; eerst aan de Hebreeuwse natie en vervolgens aan wat Petrus Gods "heilige natie" noemt, hetgeen het "Israël Gods" is, waarvan de leden niet in het vlees, maar in het hart zijn besneden. Aldus kan gezegd worden dat de bijbel het boek van een organisatie is. Hij kan alleen met de hulp van Gods ware zichtbare organisatie worden begrepen, de organisatie die met zijn heilige geest is vervuld."

No no no

Wanneer de Getuigen van Jehovah, of moet ik zeggen de 'Getuigen van de Organisatie', beseffen dat zij gedurende meer dan honderd jaar enorm veel leugens of op zijn minst onwaarheden hebben gepredikt, zouden zij toch een beetje beter moeten gaan nadenken over de manier waarop de Organisatie of het besturende lichaam hen gebruikt.

woensdag 18 februari

De wereld gaat bovendien voorbij en ook haar begeerte. - 1 Joh. 2:17.

Dat we weten wat de toekomst brengt moet een diepgaande invloed hebben op onze manier van leven. De apostel Petrus schreef: "Aangezien al deze dingen aldus ontbonden zullen worden, wat voor mensen behoort gij dan wel te zijn in heilige gedragingen en daden van godvruchtige toewijding, verwachtend en goed in gedachte houdend de tegenwoordigheid van de dag van Jehovah!" (2 Petr. 3:11, 12) 0ns denken en onze levenswijze dienen een weerspiegeling te zijn van onze vaste overtuiging dat de wereld echt voorbijgaat. Het toepassen van Bijbelse richtlijnen zal ons helpen verstandige beslissingen te nemen in verband met onze doeleinden. Jezus zei bijvoorbeeld: "Blijft dan eerst het koninkrijk en Zijn rechtvaardigheid zoeken, en al deze andere dingen zullen u worden toegevoegd" (Matth. 6:33). Wat is het prijzenswaardig dat veel jongeren geloof tonen in Jezus' woorden door in de volletijddienst te gaan! Anderen, hele gezinnen soms, zijn vrijwillig naar landen verhuisd waar dringend behoefte is aan Koninkrijksverkondigers. w07 1/5 1:12, 13

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Laten wij eerst de tekst een beetje meer verduidelijken, soms krijg ik de indruk dat er wat minder getoond wordt omwille van de soevereiniteit van de organisatie of het besturende lichaam.

Hier komt het vers: 1 Johannes 2:17. "De wereld gaat bovendien voorbij en ook haar begeerte, maar wie de wil van God doet, blijft in eeuwigheid".

Die tien onderstreepte woordjes zijn beslist geen overdadige luxe, niet wat ruimte betreft en nog minder om de betekenis. Wat iemand te overstaan van God doet of niet doet is veel meer bepalend dan te weten dat de wereld, de tegen God gekante mensen, ooit zullen voorbij gaan.

Vertel mij nu zelf eens: is de plaats waar je geboren wordt grotendeels bepalend voor wat je gelooft? Is de cultuur waarin je groot gebracht wordt niet grotendeels bepalend voor wat je gelooft? Zijn de omstandigheden waarin je tijdens je opvoeding en verdere leven ook factoren waar je rekening mee moet houden? Ik durf zelfs vragen of de religie waarmee je geconfronteerd wordt tijdens en na je opvoeding soms de oorzaak is dat je minder of helemaal niet meer gelooft?

Is de kennis van georganiseerde religies zowel via de geschiedenis als je eigen waarnemingen van dien aard dat jij je hebt gedistantieerd van alle religieuze denominaties? Ik moet die vragen niet beantwoorden en jij evenmin als je er geen behoefte aan hebt.

Die "tien" woordjes die weggelaten waren spreken toch een duidelijke taal nietwaar. "wie de wil van God doet" en wat is de wil van God? Iedere geloofsstrekking zal dat op een andere manier beantwoorden, zelfs iedere onderwijzer van een religie.

Voor mij zijn de richtlijnen die Micha heeft neergeschreven doorslaggevend: Micha 6:8.

"Hij heeft u verteld, o aardse mens, wat goed is. En wat vraagt Jehovah van u terug dan gerechtigheid te oefenen en goedheid lief te hebben en bescheiden te wandelen met uw God"?

Ik wil geen woordspeling doen, maar Micha sprak tot de Israëlieten over hun God, Jehovah. Hij beëindigt zijn zin met "uw God". Er zijn, volgens ik gelezen heb zo om en bij de 37.000 zich christelijk noemende denominaties en hoeveel zijn er dan nog die de titel 'God' gebruiken? Nog veel en veel meer.

Is datgene wat Micha als richtlijn geeft niet de grondslag om als mensen met mensen om te gaan, mee samen te leven?

Is het niet in overeenstemming met de woorden van de grondlegger van het 'christendom'? Onder andere met de bergrede en rechtstreeks met zijn woorden uit Johannes 13:17. Indien GIJ deze dingen weet, gelukkig zijt GIJ als GIJ ze doet.

donderdag 19 februari

Zij [gingen] ertoe over de vele dingen te vertellen die God door bemiddeling van hen had gedaan. - Hand. 14:27.

Toen Paulus in Antiochië was, rees de vraag of niet-Joodse gelovigen besneden moesten worden. Om de kwestie op te lossen, werden Paulus en Barnabas "naar de apostelen en oudere mannen in Jeruzalem" gezonden (Hand. 15:1-3). De christelijke ouderling Jakobus, een halfbroer van Jezus maar geen apostel, was voorzitter toen "de apostelen en de oudere mannen vergaderden om deze aangelegenheid te overwegen" (Hand. 15:6). Na zorgvuldig overleg en met de hulp van de heilige geest kwamen ze tot een conclusie die in overeenstemming was met de Schriften. Die conclusie stuurden ze in een brief naar de plaatselijke gemeenten (Hand. 15:22-32). De ontvangers van die inlichtingen aanvaardden ze en pasten ze toe. Met welk resultaat? De broeders en zusters werden opgebouwd en aangemoedigd. De Bijbel zegt: "Ja, daarom werden de gemeenten aanhoudend in het geloof bevestigd en namen ze van dag tot dag voortdurend in aantal toe." - Hand. 16:5. w07 15/4 2:7,8

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  heb je de tekst en het commentaar gelezen? Ja, dan is het in orde als je het nog niet hebt gelezen, doe het dan a.u.b. nu.

Daar rees dus volgens het commentaar een vraag, maar dat is niet waar, daar rees geen vraag zoals je in het eerste vers van hoofdstuk 15 kunt lezen of gelezen hebt, maar ik haal die vers toch maar op:

Handelingen 15:1-2. En er kwamen zekere mannen uit Judea, die de broeders begonnen te leren: „Indien GIJ U niet laat besnijden naar het gebruik van Mozes, kunt GIJ niet worden gered.” ² Maar toen er van de zijde van Paulus en Barnabas geen geringe onenigheid en heel wat geredetwist met hen was ontstaan,.........

Kun jij daar een vraag over maken. Ja dat kun je, maar dan moet je wel jongleren met wat er staat.

Die mannen uit Judea kwamen uit de gemeente die in Jeruzalem vergaderde, en die mannen onderwezen een volgens Paulus en Barnabas verkeerde leer, daarom die onenigheid en dat geredetwist. Kun jij daar iets anders uit opmaken?

Daarom stuurde de 'gemeente' uit Antiochíë Paulus en Barnabas en enkele anderen naar de gemeente waar het probleem vandaan kwam, niet de vraag.

Lees nu Handelingen 15:4-5. Bij hun aankomst in Jeruzalem werden zij vriendelijk ontvangen door de gemeente en de apostelen en de oudere mannen, en zij verhaalden de vele dingen die God door bemiddeling van hen had gedaan. ⁵ Maar sommigen van hen die afkomstig waren uit de sekte der Farizeeën en die gelovigen waren geworden, stonden van hun zitplaats op en zeiden: „Het is noodzakelijk dat men hen besnijdt en hun gelast de wet van Mozes te onderhouden.”  

Deze en de verdere context tonen duidelijk aan dat het probleem, zoals de organisatie of het besturende lichaam ons wil doen geloven, dat het BESTURENDE LICHAAM zijn oorsprong vond en ook door wie en waarom. In de bijbel komt zelfs de uitdrukking  het BESTURENDE LICHAAM en ORGANISATIE zelfs niet voor.

Het probleem was daar nog duidelijk aan de orde!

Als ik dan toch nog maar een parallel mag trekken, zonder te vragen uiteraard, dan is er nog niet veel veranderd sedertdien. De meeste problemen of vraagstukken, en een vraagstuk is geen vraag, komen ook nu vanuit de organisatie of het besturende lichaam. Amen en uit.

Nog één vraag, waarom verdraaien zij die bijbelse situatie? Geef jij nu eens een antwoord.

vrijdag 20 februari

Ik ben de voortreffelijke herder, en ik ken mijn schapen en mijn schapen kennen mij.

Joh. 10:14.

Jehovah God en zijn Zoon, Jezus Christus, zijn liefdevolle Herders. Jesaja profeteerde: "Zie! De Soevereine Heer Jehovah zelf zal komen net als een sterke, en zijn arm zal voor hem heersen...  Als een herder zal hij zijn eigen kudde weiden. Met zijn arm zal hij de lammeren bijeenbrengen, en aan zijn boezem zal hij ze dragen. De zogenden zal hij met zorg leiden" (Jes. 40:10, 11). Deze profetie beklemtoont de tederheid waarmee Jehovah zijn volk weidt (Ps. 23:1-6). Ze kreeg een eerste vervulling toen een Joods overblijfsel in 537 v.G.T. naar Juda terugkeerde (2 Kron. 36:22,23). Ze ging opnieuw in vervulling toen het gezalfde overblijfsel in 1919 uit "Babylon de Grote" werd bevrijd door de Grotere Cyrus, Jezus Christus (Openb. 18:2; Jes. 44:28). Hij is Jehovah's "arm" die heerst, die de schapen bijeenbrengt en ze met tedere zorg weidt. w07 1/4 2:1-3.

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het bovenstaande commentaar geeft alleen maar brokstukken weer van de aangeduide drie paragrafen uit de gebruikte wachttoren.

 De nadruk komt echter te liggen op de parallel met de eerste vervulling toen een Joods overblijfsel in 537 v.G.T. hersteld werd. Die parallel werd en wordt nog steeds toegepast op een gezalfd overblijfsel dat in 1919 uit "Babylon de Grote" werd bevrijd.

Deze bevrijding heeft de grondslag gelegd voor de organisatie of het besturende lichaam om zich als het instrument van God te presenteren, dat HIJ vanaf die tijd heeft gebruikt om de ware aanbidding te herstellen. (? uiteraard)

Nu hebben die ontwikkelingen heel wat tijd en herzieningen gekost en herzieningen die herzien moesten worden omdat zij meestal niet houdbaar bleken te zijn of bestand tegen de druk van buitenuit.

Bijna alles wat C. T. Russell als waarheid heeft gepubliceerd is achterhaald en veranderd. Terwijl sommige vereenvoudigingen moeilijker werden in plaats van duidelijker te worden.

Nu mag je natuurlijk zeggen en schrijven dat het toenemende licht helderder schijnt dan ooit. Het is niet omdat je het zegt of schrijft, dat het waar is.

Veel mensen kennen Sigrid Spruyt, ik niet, maar dat doet er niet toe. Zij schreef ooit en dat heb ik wel gelezen "je kunt wel doen of iets van het grootste belang is, maar daarom is dat nog niet zo".

Daarom schrijf ik nu, en jij doet ermee wat je zelf wilt natuurlijk, dat de organisatie of het besturende lichaam wel kan zeggen en schrijven dat het Schriftuurlijk zo is en dat God dat zegt, en dat gij en ik het moeten geloven. Maar moeten is soms een gevaarlijk woord.

Getuige hun eigen op de bijbel veranderende zienswijzen. Als één recent voorbeeld geef ik het 'openbaring boek' dat na meer dan zestig aanpassingen, nog vóór het bestudeerd kon worden, alweer aan verbeteringen toe was.

Wat zei je? Dat je het zelf hebt meegemaakt, dat verwondert mij niet. Waarmee denk je dat ik  bezig ben?

15-02-2009 om 09:09 geschreven door eleutheros  

Vrijdag 6 februari

Verleen kennis aan een rechtvaardige en hij zal in wetenschap toenemen. - Spr. 9:9.

Geestelijke vooruitgang komt niet vanzelf met de jaren. Daarom doen loyale dienstknechten van God hun best om in de loop van de tijd 'In wetenschap toe te nemen' in plaats van alleen maar te teren op de kennis die ze in het verleden hebben opgedaan. Mozes was tachtig jaar toen hij zijn aanstelling van Jehovah kreeg (Ex. 7:7). Tegen die tijd werd dat blijkbaar als een ongewoon hoge leeftijd bezien, want hij schreef: "De dagen van onze jaren zijn op zichzelf genomen zeventig jaren, en... wegens bijzondere kracht, tachtig jaren" (Ps. 90:10.) Toch voelde Mozes zich nooit te oud om te leren. Nadat hij God al tientallen jaren had gediend, veel voorrechten had genoten en zware verantwoordelijkheden had gedragen, smeekte hij ,Jehovah: "Maak mij... alstublieft uw wegen bekend, dat ik u mag kennen" (Ex. 33:13). Mozes wilde altijd groeien in zijn verhouding tot, Jehovah. w07 1/6 1:7

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Volgens mij  gaat het, zoals de organisatie of het besturende lichaam meestal zegt en schrijft, niet over wereldse kennis.

Zoals veel georganiseerde religies, zowel in het verleden als in deze tijd, staan die eerder als vijanden tegenover wetenschap, maar dan wel "pseudo wetenschap".

Het is beslist geestelijk kennis of spiritualiteit en daar is dan meestal wel 'kennis uit de Bijbel' mee bedoeld. Nu mag je spiritualiteit niet in verband brengen met 'spiritisme', absoluut niet.

Om de woorden van Jezus Christus aan te halen uit de bergrede Mattheus 5: 3 'gelukkig zijn zij die zich bewust zijn van hun geestelijke nood'...   daar was ik het volledig mee eens tot het moment dat de organisatie en het besturende lichaam het overnamen.

Met andere woorden, en met het nodige respect voor wat ik via hen en via anderen heb geleerd, maar toen ik na vele jaren inzag dat er mij niet meer geleerd, maar bevolen werd wat ik moest leren, was dit het einde van hun zeggenschap.

Juist zoals men kinderen opvoedt die op een gegeven moment als zelfstandig individu gaan fungeren. Het moet voor iedereen toch duidelijk zijn dat ouders hun kinderen dienen los te laten. Dat hun verantwoordelijkheid over het kind stopt, omdat het kind geen kind meer is en dit in het volle besef dat zij hem of haar goed hebben opgevoed.

De organisatie of het besturende lichaam doet dat nooit, je moet blijvend gehoorzamen op straffe van uitsluiting. In werkelijkheid stellen zij zich niet op een lijn met God, maar erboven. In De Wachttoren van 15 augustus 1956 blz. 374 lezen wij  "De wil van de slaaf is daarom Jehovah's wil. Opstand tegen de slaaf staat gelijk aan opstand tegen God"  

Vervolgens lezen wij in De Wachttoren van 1 juli 1958 blz. 410 "wie weigert de uit Jehovah's Woord of van zijn organisatie afkomstige raad ter harte te nemen en de terechtwijzing in de wind slaat, verwerpt de raad van de Almachtige God.

Volgens fundamentalistische moslims moet de 'Koran' in het Arabisch gelezen worden...  vergelijk dit nu eens met wat De Wachttoren van 1 februari 1962 blz. 82 duidelijk maakt: "om de Bijbel tot hun redding te begrijpen, moest deze door middel van Gods organisatie worden verklaard".

Ik heb daarnet geschreven dat ik via de organisatie of het besturende lichaam het nodige heb geleerd, maar ik  moet er nog bij zeggen dat ik meer geleerd heb dan datgene wat ik onder ogen kreeg toen ik als bijbel beginneling hun toen gangbare lectuur bestudeerde. De publicaties die ik hierboven gebruik kende ik niet, maar door hun raad op te volgen om ook oudere lectuur te lezen kwam ik meer te weten dan gezond voor hen was. Ik zeg voor hen!

Zaterdag 7 februari

[Jehova] zal elke traan uit hun ogen wegwissen, en de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geschreeuw, noch pijn zal er meer zijn. Openb. 21:4.

Wat een schitterende belofte!

Niets wat we in deze wereld vrijwillig of onvrijwillig voor Jehovah opgeven, is te vergelijken met het heerlijke leven dat hij zal schenken aan zijn trouwe dienstknechten die nu lijden verduren. Het lijden dat we misschien nog moeten verduren, zal in geen enkel opzicht van invloed zijn op onze vreugde als we eeuwig in Gods nieuwe wereld leven. Het zal allemaal volledig gecompenseerd worden door de schitterende omstandigheden in de nieuwe wereld. Jesaja 65:17, 18 zegt: "De vroegere dingen zullen niet in de geest worden teruggeroepen, noch zullen ze in het hart opkomen. Maar verheugt u uitbundig en weest blij voor eeuwig over wat ik schep." En Jakobus zei: "Wij prijzen hen die hebben volhard, gelukkig" (Jak. 5:11). Ja, als we getrouw lijden verduren, kan dat ons nu en in de toekomst tot voordeel strekken. w07 15/8 2:17, 18

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Ik kan het niet verbloemen, dit was en is nog steeds een belofte die mij aanspreekt.

Het spreekt beslist heel veel mensen aan, die het misschien graag in vervulling zouden zien gaan. Maar door de vele nog steeds niet vervulde beloften gedurende eeuwen en eeuwen heen, en de bijna evenveel genomineerde religies, niet meer kunnen aanvaarden.

De paragraaf doet direct in die eerste zin reeds een beroep op je menselijke  verlangens, maar tezelfdertijd leggen zij heel subtiel een voorwaarde vast, "trouwe dienstknechten" en die moeten dan nog lijden verduren.

Zo precies of dat diegenen die geen Getuigen van de organisatie of het besturende lichaam zijn geen lijden ondergaan. O die, maar dat is niet hetzelfde, die lijden omdat zij niet verbonden zijn met de organisatie of het besturende lichaam. Wij lijden omwille van ons gelood.

Weet je wat ik uiteindelijk ondervonden heb, dat er, buiten enkele uitzonderingen, meer problemen en lijden is binnen en door de gemeente dan van buitenaf, hier en nu bedoel ik. Een psychiater vertrouwde aan een van zijn cliënten toe dat er meer Jehovah's Getuigen bij hem kwamen dan anderen. Dat heb ik van horen zeggen, maar wel uit de eerste hand.

Nu moet ik natuurlijk ook nog denken aan de miljarden die nog nooit het getuigenis van de organisatie of het besturende lichaam hebben gekregen via de prediking van huis tot huis of van deur tot deur. Al zegt de organisatie of het besturende lichaam wel dat dit wereldwijd gedaan wordt.

Zondag 8 februari 

Jehovah is goedgunstig en barmhartig. - Ps. 145:8.

Jehovah is "de Vader der tedere barmhartigheden en de God van alle vertroosting" (2 Kor. 1:3). Iemand die barmhartig is, behandelt een ander met medegevoel. Dat is een belangrijk facet van Gods persoonlijkheid. Zijn voorbeeld en de instructies die hij ons geeft, kunnen ons leren wat ware barmhartigheid is. Zoals in Jesaja 49:15 staat, zegt Jehovah: "Kan een vrouw haar zuigeling vergeten, zodat zij geen medelijden zou gevoelen voor de zoon van haar buik?" Hebreeuwse woorden die nauw verwant zijn aan het woord dat hier met "medelijden" is vertaald, worden in Psalm 145:8, 9, waaruit de tekst voor vandaag genomen is, in verband met barmhartigheid gebruikt. De emotie die Jehovah ertoe beweegt barmhartig te zijn, wordt vergeleken met de innige gevoelens die een zogende moeder gewoonlijk voor haar kind heeft. Misschien heeft de baby honger of is er iets anders aan de hand. Bewogen door het medegevoel of mededogen dat dit in haar opwekt, geeft de moeder haar baby wat hij nodig heeft. Dit soort tedere gevoelens heeft Jehovah voor degenen jegens wie hij barmhartigheid toont.         w07 15/9 1:3, 4

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Door de jarenlange prediking van deur tot deur heb ik heel dikwijls de beschuldiging gehoord dat God die zo liefdevol, goedgunstig en barmhartig zou zijn toch maar niks doet om de mensen daadwerkelijk te helpen. Natuurlijk  kwam ik goed beslagen bij de mensen en kon die beschuldigingen redelijk, volgens mij dan toch, goed weerleggen.

Door te wijzen op het feit dat mensen alles wat zij nodig hadden aan eten en drinken, kleding en huisvesting ruimschoots voorhanden was. Dat het uiteindelijk aan de mensen zelf lag dat er hongersnood was, oorlog, ziekten. En de vele problemen eerder te danken hadden omdat zij de beginselen van God niet wilden navolgen of gehoorzamen enz. enz... met voorbeelden, illustraties, ervaringen en voorvallen uit hun eigen omgeving enz enz..

Ondertussen heb ik geleerd dat veel van wat ik vertelde als goed nieuws en Gods voornemen steeds weer opgeschoven is geworden en zelfs achterhaald.

Erger werd het toen op een gegeven moment wij, de predikers van huis tot huis, de schuld kregen van datgene wat wij de mensen vertelde. In De Wachttoren van 15 december 2006 blz. 26 paragraaf 5 las ik het volgende: 'ze hebben jarenlang uitgezien naar de dag waarop Jehovah een eind zal maken aan deze goddeloze wereld. Maar toen Armageddon niet op het door hen verwachte tijdstip kwam, raakten ze ontmoedigd. Ze verloren het vertrouwen dat Jehovah's dag van oordeel nabij was. Ze gingen het langzamer aan doen in de dienst en geleidelijk gingen ze zo op in de wereldse bezigheden dat er weinig tijd overbleef voor geestelijke zaken (Lukas 8: 11,13 en 14). Na verloop van tijd 'keerden ze terug tot de dingen die ze hadden achtergelaten'. Wat triest!  

Niet alleen geven zij ONS de schuld, maar zij hebben dan nog de euvele moed om het zo te veralgemenen dat wij ten eerste het 'vertrouwen' verloren dat Gods dag nabij was, vervolgens dat wij het langzamer aan gingen doen in de dienst en dat wij zo maar terug de wereld instapten en ons weinig of niks meer met geestelijke zaken bezig hielden.

En tot slot plakken zij ons nog een etiket op dat we terug keerden naar die verfoeilijke wereld.

En al diegenen die dat lazen en als getrouwe hondjes en ja-knikkers zeggen met tranen in de ogen    Wat triest.

Waarom lasteren zij op die manier? Om al hun leden, zo'n zeven miljoen, zand in de ogen te strooien en de schuld van zich af te schuiven?

Want al die aantijgingen zijn misschien voor sommige waar, maar zeker niet om, zoals ik zei, het te veralgemenen. Meestal wordt dan nog de tekst aangehaald dat al deze die terug gekeerd zijn naar de wereld, dit doen 'zoals een hond naar zijn uitbraaksel'.

JA en JA  "wat triest".

Wat hoor ik van de organisatie of het besturende lichaam?  Mea culpa, mea culpa, nee toch niet!

Maandag 9 februari

Waarom, 0 Jehovah, blijft gij veraf staan? Waarom houdt gij u verborgen in tijden van nood? - Ps. 10:1.

De profeet Habakuk vroeg ooit: "Hoe lang, 0 Jehovah, moet ik om hulp schreeuwen, zonder dat gij hoort? Hoe lang zal ik tot u roepen om hulp tegen geweld, zonder dat gij redt? Waarom doet gij mij het schadelijke zien, en blijft gij niets dan moeite aanzien?" (Hab. 1:2, 3) Habakuk en David, de psalmist die de woorden in de tekst voor vandaag schreef, waren gelovige mannen die heel veel eerbied voor God hadden. Werden ze terechtgewezen omdat ze zulke vragen stelden? Nee, Jehovah liet hun oprechte vragen zelfs in zijn Woord optekenen. In deze tijd kan iemand die zich zorgen maakt over het vele kwaad, in werkelijkheid geestelijke honger hebben: hij of zij verlangt naar antwoorden die alleen de Bijbel kan geven. Bedenk dat Jezus goedkeurend sprak over mensen die "zich bewust zijn van hun geestelijke nood" (Matth. 5:3). Het is beslist een voorrecht zulke mensen te helpen het geluk te gaan ervaren dat Jezus beloofde! w07 15/5 1:6, 7

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is best mogelijk dat zowel Habakuk als David die woorden hebben neergeschreven. Hun woorden gaan ook ons ter harte want het is nog steeds even slecht als toen, zelfs slechter. Dat Habakuk en David gelovige mannen waren dat geloof ik ook, maar van David kan ik alleen maar zeggen dat er enkele momenten in zijn leven waren dat hij de geboden van God vierkantig aan zijn laarzen lapten.

En nu komt er iets interessants in het beeld.

Werden die mannen terechtgewezen omdat zij zulke vragen stelden? Bijlange niet, schrijft de organisatie of het besturende lichaam, nee, zegt 'de beleidvolle beheerder', integendeel, het moest zelfs opgeschreven worden in Gods Woord de Bijbel.

Ik ben meer dan eens geconfronteerd met de uitdrukking "Je mag geen oude koeien uit de gracht halen" jij ook? Toch deed Jezus dat wel! Hoe dikwijls verwees hij niet naar "er staat geschreven of hebt gij nooit gelezen?  Dat ga ik nu ook nog eens doen.

In het tijdschrift Vertroosting, van sept. 1945 blz. 29 (nu ontwaakt!) lezen wij het volgende:

"God heeft nooit bepalingen uitgevaardigd die het gebruik van medicijnen, inspuitingen of bloedtransfusie verbiedt. Het is een uitvinding van menschen, die gelijk de Farizeën Jehova's barmhartigheid en liefde buiten beschouwing laten. Jehova te dienen met geheel ons verstand beteekent niet ons verstand uit te schakelen; vooral dan niet als het om een mensenleven gaat, dat Jehova toegewijd en daarom heilig is".

Wanneer je nu bloed neemt of één van de vier hoofdbestanddelen is er veel kans dat je uitgesloten wordt

Kun je dit aanvaarden als "toenemend licht"?

En ik herinner mij ook nog dat je uitgesloten werd wanneer je orale of anale copulatie had met je partner enz. deze affaire is wel recht gezet, maar de gevolgen moet je volgens de organisatie of het besturende lichaam aan Jehovah overlaten. Dat is gemakkelijk hé, ge moet dat niet geloven dat dit gemakkelijk kan zijn, voor hen ja, maar voor de slachtoffers niet en nooit!

Alleen nog de vraag: wanneer heeft God de Bijbel aangepast?

 Natuurlijk was dat God niet, dat heeft de organisatie en het besturende lichaam gedaan, niet onder leiding van Gods H. Geest, maar op eigen houtje, zoals zij dit met veel doen, alleen noemen zij het 'toenemend licht' of soms 'lichtflitsen'.

En ik zeg dat zij soms het licht uitdoen tenzij er natuurlijk ook zwart licht bestaat.

Woensdag 11 februari

 De Christus [is] het hoofd van de gemeente, hij als redder van dit lichaam. –EF. 5:23.

De Bijbel maakt vaak onderscheid tussen Jezus en de gezalfden, zoals in de zinsnede "met betrekking tot Christus en de gemeente". Jezus is het Hoofd van deze gemeente van met de geest gezalfde christenen. Paulus schreef dat God Jezus "hoofd over alle dingen [heeft] gemaakt met betrekking tot de gemeente, welke zijn lichaam is" (Ef. 1:22, 23; 5:32; Kol. 1:18, 24). In deze tijd is er op aarde slechts een klein overblijfsel van de gezalfde leden van deze gemeente. Maar we kunnen er zeker van zijn dat hun Hoofd, Jezus Christus, hen liefheeft. Zijn gevoelens voor hen worden in Efeziërs 5:25 beschreven: 'Christus heeft de gemeente liefgehad en zich voor haar overgeleverd.' Hij heeft hen lief omdat ze er actief mee bezig zijn God "een slachtoffer van lof Ite] brengen, namelijk de vrucht der lippen die zijn naam in het openbaar bekendmaken", net zoals Jezus dat deed toen hij op aarde was. - Hebr. 13:15. w07 15/41:10

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Juist, daar zijn de Getuigen van Jehovah actief mee bezig, of toch maar niet? Brengen zij echt een slachtoffer van lof? Loven zij de naam van God? Of maken zij die naam te schande? Wat bedoelen zij met 'een klein' overblijfsel? Heeft Jezus hen werkelijk lief? Is Jezus wel degelijk hun hoofd? Heeft Jezus zich echt voor hen overgeleverd? Doen zij werkelijk wat Jezus heeft gedaan?

Dat zijn heel wat vragen, maar er zijn er beslist nog veel meer. Jarenlang was ik ervan overtuigd dat zij, in vergelijking met de andere 'christelijke denominatie', wel degelijk beter waren.

De geschiedenis van de 'christenheid' of 'christendom' - hoe je het ook wilt noemen - is met bloed geschreven en dat was niet wat Jezus predikte en onderwees.

Toch zijn er in diezelfde geschiedenis ontelbare martelaren geweest die het goed wilde doen. Maar martelaren werden veroordeeld en gedood omdat zij in opstand kwamen tegen de georganiseerde religie, soms hun eigen organisatie.

Die zelfde religies hebben zich aangepast en zijn nog steeds in oorlog met elkaar, dat blijkt  zelfs schriftuurlijk te zijn volgens de woorden van Jakobus 4:1-3.

 "Uit welke bron komen er oorlogen en uit welke bron komen er gevechten onder U? Komen ze niet uit deze bron, namelijk uit UW begeerten naar zingenot, die strijd voeren in UW leden? ² GIJ begeert en toch hebt GIJ niet. GIJ blijft moorden en hebzucht koesteren, en toch kunt GIJ niet verkrijgen. GIJ blijft strijden en oorlog voeren. GIJ hebt niet, omdat GIJ niet vraagt. ³ GIJ vraagt en toch ontvangt GIJ niet, omdat GIJ met een verkeerde bedoeling vraagt, om [het] te besteden voor UW begeerten naar zingenot".

En dit is nu één van die hoogstandjes van de organisatie of het besturende lichaam, zij voeren geen oorlog.

JUIST, de geschiedenis bewijst het, maar wie is er dan verantwoordelijk voor de duizenden die uit gehoorzaamheid aan de organisatie of het besturende lichaam gestorven zijn aan die geboden en verboden die NIET schriftuurlijk waren?

Zelfs het niet aanvaarden van 'burgerdienst' in de plaats van soldaat te worden, die 'burgerdienst' is naderhand toch maar tot een gewetenskwestie verklaard.

Nu vallen er uiteraard altijd slachtoffers, ook bij een koude oorlog. Zegt de Bijbel niet, "wee hen die wee veroorzaken", welke dissimulaties er ook voor worden gebruikt?   En zoals Voltaire ooit schreef: 'in alle oorlogen gaat het alleen maar om roof'.

Donderdag 12 februari 

Het is de bestemde tijd dat het oordeel begint bij het huis van God. Als het nu eerst bij ons begint, wat zal dan het einde zijn van hen die het goede nieuws van God niet gehoorzaam zijn? -1 Petr. 4:17.

De profetie van Maleachi voorzei dat Jehovah, "de ware Heer", vergezeld van Zijn "boodschapper van het verbond", zijn pas op de troon geplaatste Zoon, Christus Jezus, zou komen om Zijn "tempel" of geestelijke huis van aanbidding te oordelen en te inspecteren,"De bestemde tijd" waarop 'het oordeel van het huis van God' zou  beginnen, brak kennelijk aan in 1918 (Mal. 3:1). Zij die God en zijn ware aanbidding zeiden te vertegenwoordigen, werden grondig onderzocht. De kerken van de christenheid, die eeuwenlang godonterende leerstellingen hadden onderwezen en die een belangrijke rol hadden gespeeld in het bloedbad van de Eerste Wereldoorlog, werden verworpen. Een getrouw overblijfsel van met de geest gezalfde christenen werd getoetst, als met vuur gelouterd en goedgekeurd, waardoor ze voor Jehovah "mensen [werden] die een offergave aanbieden in rechtvaardigheid". - Mal. 3: 3. w07 1/4 1:4.

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Wel... wel... wel..., dat blijkt een vervolg te worden van 't voorgaande. Ik laat de profetie van Maleachi voor wat ze is, zij spreekt voor zichzelf. Dus kan ik weer enkele vragen stellen. Is het wel degelijk 1918 geweest voor die 'bestemde tijd'?

Is Zijn 'tempel' of 'geestelijk huis' toen wel degelijk grondig geoordeeld en geïnspecteerd?

Zijn die 'God onterende kerken van de christenheid totaal en echt  verworpen?

Is dat tussen haakjes "getrouw overblijfsel" echt getoetst, gelouterd en goedgekeurd? En denk je nu in waarheid dat zij mensen zijn geworden die God een offergave kunnen aanbieden in rechtvaardigheid?

Nu, daar heeft de organisatie of het besturende lichaam allemaal antwoorden op, maar het is wel zo dat de beschuldigde optreedt als rechter.

Volgens mijn niet al te bescheiden mening werd er met deze interpretatie eerder een grondslag gelegd voor een 'nieuwe organisatie en besturend lichaam' als toevoeging aan de lijst van de christenheid.

Natuurlijk kan ik het verkeerd voor hebben, maar bewijs het eerst en komt nu niet af dat ik daar voor uitgesloten moet worden. Wil je ondertussen wel rekening houden met Galaten 4:16-17. "Ben ik nu dan UW vijand geworden omdat ik U de waarheid zeg? ¹⁷ Zij zoeken U ijverig, niet op een voortreffelijke wijze, maar zij willen U [van mij] afsluiten, opdat GIJ hén ijverig zoudt zoeken".

En dat klopt als een bus, niet alleen voor mij, maar voor allen die de organisatie of het besturende lichaam en hun vertegenwoordigers 'terechtwijzen'. Om het volgens de volksmond te zeggen, zij die hun 'vuile wasbuiten hangen' moeten uitgesloten worden.

Wanneer dat niet mag, die 'vuile wasbuiten hangen', dan mankeert er meer aan de organisatie of het besturende lichaam dan je denkt.

Vermits zij er op staan dat zij, en zij alleen de waarheid hebben zouden zij moeten zorgen dat er geen 'vuile was' die openbaar gemaakt moest worden en dan zouden terechtwijzingen welkom moeten zijn. Nogmaals, ik verwacht geen volmaaktheid, wel eerlijkheid.

vrijdag 13 februari

Mijn zoon, indien uw hart wijs geworden is, zal mijn hart zich verheugen.

Spr. 23:15.

Jehovah geeft in de eerste plaatsde ouders de verantwoordelijkheid hun kinderen te onderwijzen (Spr. 1:8; Ef. 6:4). Een gezinsstudie leert de kinderen dat aanbidding geen formeel ritueel is dat alleen in het openbaar wordt uitgevoerd, maar een onderdeel is van het privé-leven van het gezin (Deut. 6:6-9). Bovendien kan een goed geleide gezinsstudie de ouders duidelijk maken hoe hun kinderen over geestelijke en morele zaken denken. Als de kinderen nog jong zijn, kunnen ouders bijvoorbeeld publicaties gebruiken zoals Lessen van de Grote Onderwijzer. In bijna elke paragraaf van dit Bijbelstudiehulpmiddel wordt kinderen gevraagd hun mening te geven over de besproken onderwerpen. Door over de Bijbelteksten in het boek te redeneren, kunnen ouders hun kinderen helpen hun waarnemingsvermogen te ontwikkelen "om zowel goed als kwaad te onderscheiden". Hebr. 5:14. w07 1/92:10-12

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het initiatief om kinderen vroegtijdig te betrekken bij hun geestelijke ontwikkeling is zeker te prijzen.

Dit wil niet zeggen dat het uitsluitend om en over religieuze artikelen moet gaan.

Alle artikelen en beginselen die kinderen kunnen helpen om tot volwassen mensen met verantwoordelijkheidsgevoel op te groeien mogen met enthousiasme begroet en toegepast worden.

Het is waar dat de organisatie of het besturende lichaam meerdere publicaties ter beschikking stelt die daartoe bijdragen, maar de nadruk die op de dienst, prediking, kleding, ontspanning en een carrière in één van de bethelhuizen in die publicaties wordt gelegd is eerder schrikbarend dat educatief.

Het is ook waar dat er veel jongeren te zien zijn op de congressen en kring- en dagvergaderingen. Wat een logisch gevolg is van de gezinsstructuur waar de jongeren mee opgroeien.

Wanneer jongeren mettertijd "zelf" gaan beslissen, naast de door hun ouders genomen beslissingen, haken vele jongeren af van de organisatie of het besturende lichaam. Het gevolg is dat er meer en meer gezinnen ontwricht raken.

Als voorbeeld kan ik stellen dat toen onze jongeren, om hun neutraliteit niet te schenden, in de gevangenis terechtkwamen er t.a.v. de ouderlingen ooit een lezing werd gehouden die duidelijk maakte dat sommige van die jongeren hun standpunt innamen zonder gedoopt te zijn.

Deze lezing kwam als een terechtwijzing over voor de ouderlingen met kinderen in die categorie, ook voor mij dus. Ik moet ook nu weer verwijzen naar de lezing van broeder Splane, die de nadruk legde op het feit dat veel jongeren die 'in de waarheid' waren groot gebracht nog niet gedoopt waren en hij vernoemde de 14 jarigen.

En gij nu, gaat het om de numerieke meerderheid of om de geestelijke rijpheid? Gaat het over een persoonlijke beslissing of gehoorzaamheid aan het geweten van de organisatie of het besturende lichaam? Is het ambt van papa toevallig mee verantwoordelijk voor een vroegtijdige doop?

Ondertussen heb ik ondervonden dat er enorm veel lectuur, buiten die van de organisatie of het besturende lichaam, voor jongeren beschikbaar is en voor alle leeftijden, in alle maten en kleuren. Bij nader inzien is dit zelfs zo voor de lectuur voor de volwassenen.

zaterdag 14 februari 

Zelfs tot in de ouderdom en grijsheid, 0 God, verlaat mij niet, totdat ik over uw arm kan vertellen aan het geslacht, aan allen die nog komen zullen, over uw macht. Ps. 71:18.

De "andere schapen", die de hoop hebben eeuwig op aarde te leven, krijgen door hun omgang met getrouwen van de "kleine kudde", die een hemelse roeping hebben, een onmisbare opleiding (Luk. 12:32; Joh. 10:16). Dat was voorzegd in de tekst voor vandaag. De met de geest gezalfden leiden hun metgezellen, de andere schapen, graag op voor meer verantwoordelijkheden voordat ze hen verlaten om met. Jezus Christus verheerlijkt te worden. Jehovah heeft ouderen het voorrecht verleend getuigenis van hem af te leggen aan degenen die nu de ware aanbidding aanvaarden (Joël 1:2, 3). De andere schapen voelen zich gezegend door wat ze van de gezalfden hebben geleerd en worden aangemoedigd om die Bijbelkennis door te geven aan anderen die Jehovah willen dienen. - Openb. 7:9. 10. w07 1/6 2: 16, 17

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Goed zo, want al die andere schapen verlangen met de moed der wanhoop naar het eeuwige leven.

En zoals we duidelijk kunnen lezen krijgen zij door hun omgang met de getrouwen van de "kleine kudde' een onmisbare opleiding. Daar staan wij eventjes bij stil.

Vermits de organisatie of het besturende lichaam die "kleine kudde" (meer dan 9000 pers.) vertegenwoordigt mag ik toch enkele vragen stellen. Waarom maar enkele en hoe rijm je dit met het bijbels beginsel? In Spreuken 15:22. Plannen zijn tot mislukking gedoemd waar geen vertrouwelijk gesprek is, maar in de veelheid van raadgevers komt iets tot stand.

Hoe kunnen zij nu een vertrouwelijk gesprek hebben met diegenen die zij  beweren te vertegenwoordigen? Hoe kunnen zij spreken van een beleidvolle slaaf wanneer 99,9% van hen nooit betrokken wordt bij het bereiden van het geestelijk voedsel?

Het zou al heel wat redelijker in de oren klinken dat de illustratie waarop zij hun autoriteit  claimen, van toepassing te brengen op iedereen die kennis bezit en die doorgeeft aan zijn naaste. Daarmee bedoel ik niet dat er geen organisatie kan zijn, maar wel dat die organisatie geen doel mag of kan zijn.

Het is een middel dat God kan gebruiken. Voorbeelden genoeg in de Hebreeuwse Geschriften. Ik ga die zelfde zin herschrijven, maar dan met de juiste uitdrukking. "Daarmee bedoel ik niet dat er geen "mensen" kunnen zijn die organiseren, maar wel dat die "mensen" geen doel mogen of kunnen zijn, tenzij zij van oordeel zijn dat zij nu reeds op tronen mogen zitten. Dat is zelfs heel goed mogelijk dat zij dat denken gezien hun autoritaire manier van optreden.

Ik wil dit nog even onderstrepen met de laatste zin uit hun commentaar. Die andere schapen geven de Bijbelkennis die zij van de 'gezalfden' hebben geleerd door aan anderen. Iemand die al dertig jaar of langer met die kennis bezig is heeft mogelijk zonder dat hij of zij het beseft heel wat dingen doorgegeven die veranderd zijn.

En één anekdote is mij persoonlijk overkomen in die richting. Iemand waar ik een nabezoek bracht zei bij mij aankomst en nog voor ik mijn gesprek kon beginnen. En welke leugens ga je mij nu vertellen.  Als je meer dan dertig jaar gepredikt hebt mag je ervan overtuigd zijn dat je heel veel zult moeten gaan rechtzetten, tenzij je ervan overtuigt dat je altijd de waarheid hebt gezegd, maar dan lieg je eens temeer.  Herken je deze? ....

zondag 15 februari  

Gij moet Jehovah, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand en met geheel uw kracht .... Gij moet uw naaste liefhebben als uzelf. -Mark. 12:30, 31.

Niet alleen omdat het juist is vergelden we geen kwaad met kwaad maar ook omdat het liefdevol is. In het boek Romeinen gebruikt hij het woord "liefde" (Grieks: a'gape) verschillende keren als hij het over Gods liefde en die van Christus heeft (Rom. 5:5, 8; 8:35, 39). Maar in hoofdstuk 12 gebruikt hij a'gape op een andere manier: hij spreekt over liefde die aan medemensen betoond wordt. Na te hebben opgemerkt dat er verschillende geestelijke gaven bestaan en dat die onder sommige gelovigen aanwezig zijn, noemt hij een eigenschap die alle christenen moeten ontwikkelen. Hij zegt: "Uw liefde zij zonder huichelarij" (Rom. 12:4-9). Anderen liefde betonen is een fundamenteel kenmerk van ware christenen. Paulus moedigt ons aan ervoor te zorgen dat de liefde die we als christenen tonen, oprecht is. w07 1/7 1:7

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Volgens het commentaar zijn "naasten" onze 'medemensen' en aan ieder medemens dient men liefde te betonen.

Maar dan het soort liefde dat weergegeven wordt met agapè en de vertaling van dit  Griekse woord is: "Onzelfzuchtige liefde" of zoals hun commentaar het weergeeft 'liefde zonder huichelarij'.

Daarna wordt er gezegd dat er  onder christenen verschillende gaven bestaan, maar dat liefde betonen "zonder huichelarij" een fundamenteel kenmerk van ware christenen zou zijn.

Nu die liefde is er niet! En daarmee bedoel ik niet dat er geen liefde is, maar niet in die mate dat men die "onzelfzuchtige liefde" kan noemen.

Het kenmerk van Jehovah's Getuigen wordt echter verlegd naar de prediking van deur tot deur of van huis tot huis en daarom staat er in het organisatie boekje van 2005 op blz. 92 dat dit "min of meer hun 'handelsmerk' is geworden".

In het Franstalig boekje staat het een beetje anders en schrijft men 'caractérisé' of kenmerkend.

Persoonlijk vindt ik de Nederlandstalige versie correcter omdat de organisatie of het besturende lichaam meer de nadruk legt op verspreiding van hun lectuur en het aanvaarden van wat er in staat. Dat hun lectuur zelfs beter is om te onderwijzen dan het lezen van de Bijbel, zonder de waarde van de Bijbel te willen onderwerpen aan de lectuur, maar toch?

Daarom kom ik terug op die eigenschap die Paulus vermeldde als een kenmerk van ware Christenen. Nu zet ik Christenen met een hoofdletter, omdat niet alle Getuigen van Jehovah Christenen zijn en ook, omdat niet alle Christenen op hun beurt Getuigen van Jehovah zijn. Daar bovenop zijn dan nog niet alle Christenen christenen.

Dus, om toch maar in overeenstemming te blijven met het commentaar van de organisatie of het besturende lichaam herhaal ik hun versie en benadruk deze hoedanigheid met hun woorden: Anderen liefde betonen is een fundamenteel kenmerk van ware christenen.

Niet de prediking, maar liefde zonder huichelarij.   HERKEN JE HET VERSCHIL?

12-02-2009 om 00:00 geschreven door eleutheros  

De Wachttoren, 1 februari 1964, blz. 80   "Het is geen vorm van religieuze vervolging wanneer iemand zegt en aantoont dat een andere religie vals of verkeerd is. Er is geen sprake van religieuze vervolging wanneer een wel ingelicht persoon een bepaalde religie openlijk als vals aan de kaak stelt... Wanneer men valse religie openlijk aan de kaak stelt, doet men een veel waardevoller werk dan wanneer men een nieuwsbericht als onjuist aan de kaak stelt; men verricht er een openbare dienst mee in plaats van dat men zich schuldig maakt aan een daad van religieuze vervolging, want het heeft met het eeuwig leven en geluk van de mensen te maken."

BIJBELKENNIS EN INTERPRETATIE door de Wachttoren organisatie  pro / contra

ik herhaal dat het eerste blok telkens een weergave is uit het boekje "Dagelijks de Schrift onderzoeken  2009"  uitgegeven door het Wachttorengenootschap. De eerste paragraaf is dan ook hun commentaar.

De tweede paragraaf is BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR dus mijn commentaar op hun commentaar.

FEBRUARI 2009 onze tweede serie commentaren.

Zondag 1 februari

Blijft... bij [uw vrouw] wonen overeenkomstig kennis, door haar eer toe te kennen als aan een zwakker vat, het vrouwelijke, daar ook Jij met hen erfgenamen zijt van de onverdiende gunst des levens. 1 Petr. 3:7.

Beschouw de liefde van je vrouw nooit als iets vanzelfsprekends. Verzeker haar van je voortdurende liefde. Jezus heeft christelijke mannen het voorbeeld gegeven door de manier waarop hij zijn discipelen behandelde. Hij was zachtmoedig, vriendelijk en vergevensgezind, zelfs als zijn volgelingen herhaaldelijk negatieve eigenschappen vertoonden. Daarom kon hij tegen anderen zeggen: "Komt tot mij, want ik ben zachtaardig en ootmoedig van hart, en gij zult verkwikking vinden voor uw ziel" (Matth. 11:28, 29). Een christelijke man die Jezus navolgt, behandelt zijn vrouw net zoals Jezus zijn discipelen behandelde. Een man die zijn vrouw echt koestert en dit in woord en in daad toont, zal een bron van ware verkwikking voor haar zijn. w07 1/5

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Nu kun je dit absoluut niet mooier zeggen, mijn vrouw zou zeggen, "een mooie ruiker rode rozen." Het mag natuurlijk ook wat anders zijn hoor!

Terzelfder tijd herstelt Jezus de vrouw terug in ere. Wij mogen niet vergeten dat over het algemeen de vrouw, ook bij de Joden, geen al te hoge plaats was voorbehouden. Wanneer wij terug gaan naar het Genesis verslag lezen wij dat God een partner voor Adam creëerde.

Genesis 1:27. En God ging ertoe over de mens te scheppen naar zijn beeld, naar Gods beeld schiep hij hem; als man en als vrouw schiep hij hen. Plus de tekst Genesis 2:18. Verder zei Jehovah God: „Het is niet goed dat de mens alleen blijft. Ik zal een hulp voor hem maken, als zijn tegenhanger.”

Ik ga geen commentaar geven over het verschil van die twee teksten, dat komt misschien later nog eens aan bod.

Het is vooral de tweede tekst die nog al eens misbruikt wordt. Daar staat dat God een hulp voor Adam maakte als zijn tegenhanger. Het woordje hulp, wat een helper of helpster betekent, wordt nogal gemakkelijk gedegradeerd tot "hulpje" en daardoor wordt de vrouw even gemakkelijk vernederd tot een soort slavin voor alle werk en toebehoren. Met alle en vérdragende gevolgen van dien.

Daarom staat het woordje 'tegenhanger' in schril contrast met de verkeerde interpretatie van voorgaande. Het woordenboek definieert 'tegenhanger' als: voorwerp, kunstwerk van dezelfde soort, dat mooi bij een ander past; in fig. zin persoon die bij een ander past of er een tegenstelling mee vormt. Het mij geleerde woord uit het Hebreeuws zegt het toepasselijk als 'evenwaardig' of 'equivalent'.

Ondanks alles en ook in onze tijd, is het duidelijk dat machtsdragers, meestal mannen, de vrouw nog steeds als een voorwerp van discriminatie behandelen, al is er een kentering die weinig diepgang heeft. Ook in religieuze organisaties is dit duidelijk merkbaar, al is de theorie nog zo mooi.

In de Bijbel is er sprake van dienaars, en dat zijn mannen, die als dienaars dan ook bepaalde voorrechten genieten. Toch maakt de Bijbel ook melding van dienaressen, maar in de gemeenten van J.G. zullen vrouwen nooit dezelfde voorrechten genieten als mannen.

Het is waar dat de Bijbel zegt, via Paulus o.a, dat een vrouw niet mag onderwijzen in de gemeente, maar er is geen enkel origineel document uit Paulus tijd voorhanden.

De afschriften die bijbelgenootschappen ter beschikking staan, hoeveel ook, zijn door mannen en voor mannen geschreven en hebben ons bereikt via organisaties die in de loop van de tijd geen 'christelijke reputatie' hebben opgebouwd. Op enkele uitzonderingen na, maar dan meer door individuele mannen die geholpen werden.

Maandag 2 februari

Onredelijke, nog deze nacht eist men uw ziel van u op. Voor wie zullen dan de door u opgeslagen dingen zijn? - Luk. 12:20.

In Jezus' illustratie van de rijke man met overvloedige oogsten, noemde God de man "onredelijk" (Luk. 12:16-21). Dat woord duidt volgens een Bijbels woordenboek op "iemand die weigert te erkennen dat hij afhankelijk is van God". Dat doet denken aan wat Jezus later tegen de eerste-eeuwse gemeente in Laodicea zei: 'Gij zegt: "Ik ben rijk en heb rijkdom verworven en heb in het geheel niets nodig", maar gij weet niet dat gij ellendig en beklagenswaardig en arm en blind en naakt zijt' (Openb. 3: 17). Zijn we misschien net zo bezig als de man in de illustratie? Werken we heel hard voor "vele goede dingen", maar doen we niet wat nodig is om het vooruitzicht te mogen hebben op "vele jaren"? (Joh. 3:16; 17:3) De Bijbel zegt: "Waardevolle dingen zullen niet baten op de dag der verbolgenheid", en "wie op zijn rijkdom vertrouwt hijzelf zal vallen". - Spr. 11:4, 28.

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Zo voor de vuist weg zou je zeggen 'genoeg is genoeg', maar sommigen hebben nooit genoeg en dan mag men dit gerust 'onredelijk' noemen. Langs de andere kant wanneer men te weinig heeft is dit op zijn minst even erg, vooral wanneer dit door anderen is veroorzaakt.

Het Bijbels woordenboek hierboven aangehaald kan toepasselijk zijn in bepaalde gevallen, maar je mag het zeker niet gaan veralgemenen. De vraag die 'de organisatie' hier stelt is niet om je levensnoodzakelijke behoeften te bevredigen, maar toch is die vraag subtiel.

Ik herhaal en benadruk ' Werken we heel hard voor "vele goede dingen", maar doen we niet wat nodig is om het vooruitzicht te mogen hebben op "vele jaren"?

Nu weet jij zo goed als ik, waarde lezer dat het merendeel van de mensen serieus en hard moet werken voor zijn boterhammen. De miljoenen die onder de armoedegrens zitten, zij die verhongeren en creperen omdat zij niet en zelfs nooit de medicijnen of hulp krijgen die beschikbaar is.

Het is niet zo dat de mensen, zowel arm als rijk, zich van God onafhankelijk hebben gemaakt, maar de mens is nu eenmaal afhankelijk van mensen voor zijn fysieke en lichamelijke behoeften. En het vooruitzicht op 'vele jaren' zoals boven vermeld is een loze belofte als je nu reeds aan de noodzakelijke levensbehoefte een tekort hebt.

De georganiseerde religies en vooral de grotere hebben een rijkdom die naar de kroon steekt van zowel de politieke als de commerciële giganten. En toch kun je deze nog niet wegdenken uit het mensdom.

Waar is de samenhang, wanneer zal de mensheid de menselijkheid opbrengen om ooit één gezin te vormen?

Het beginsel 'laat uw redelijkheid' bij alle mensen bekend zijn is erg omstreden. Wat is redelijk? En wat is onredelijk? Wie bepaald dat? Waar ligt het evenwicht?

Dinsdag 3 februari

Bekleedt u ... [met] goedheid. - Kol. 3:12.

We geven blijk van goedheid als we belangstelling voor anderen tonen door in woord en daad vriendelijk en behulpzaam te zijn. Jehovah is vriendelijk, en zijn Zoon eveneens (Matth. 5:45; Luk. 9:11). Van dienstknechten van God en Christus wordt vriendelijkheid verwacht (Spr. 22:9; 2 Tim. 2:24). Zelfs als we terecht boos zijn om iemands kwetsende woorden of onnadenkende daden, kunnen we vriendelijkheid tonen. "Weest toornig en zondigt toch niet", zei Paulus. "Laat de zon niet ondergaan terwijl gij in een geërgerde stemming verkeert... Wordt vriendelijk jegens elkaar, teder meedogend, elkaar vrijelijk vergevend, zoals ook God door Christus u vrijelijk vergeven heeft" (Ef. 4:26, 32). Het is vooral goed om vriendelijk te zijn tegenover degenen die beproevingen ondergaan. Uiteraard zou het van een ouderling niet vriendelijk zijn als hij iemand die duidelijk gevaar loopt het pad van "goedheid en rechtvaardigheid en waarheid" te verlaten, geen Bijbelse raad zou geven alleen om de gevoelens van die persoon niet te kwetsen. - Ef. 5:9. w0715/7 2:15,16

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Ik herinner mij een uitspraak uit mijn jeugd 'je moet niet schoon zijn, als je maar vriendelijk bent'. En waarlijk, dat werkt, maar het kan zijn dat er meningsverschillen rijzen die als een barrière werken en vriendelijkheid kan dan het glijmiddel zijn om de stroefheid te verhelpen.

Nu worden de woorden van Paulus aangehaald 'dat men de zon niet moet laten ondergaan terwijl men in een geërgerde stemming verkeert'.

Dit beginsel wordt nogal gemakkelijk misbruikt door te zeggen dat je voor een oplossing moet zorgen vóór je gaat slapen. In veel gevallen kan dat gewoon niet. En uiteindelijk staat dat er ook niet. Daar staat dat je genoeg zelfbeheersing dient op te brengen om je niet te blijven ergeren.

En dat vrijelijk vergeven mag en zal meestal geen probleem zijn wanneer er sprake is van berouw en een mogelijke rechtzetting waarvoor vergeving gevraagd is geworden.

Uiteraard is het de plicht van 'ouderlingen' om vriendelijk te zijn. Alleen stel ik mij vraagtekens met de aantijging dat er Bijbelse raad moet gegeven worden als iemand het pad van "goedheid en rechtvaardigheid en waarheid" dreigt te verlaten.

Op zichzelf niet verkeerd, maar in de eerste  plaats dient men te weten waarom die persoon of personen het pad van "goedheid en rechtvaardigheid en waarheid" zouden verlaten en dat is niet uitsluitend de plicht van de 'ouderlingen' maar van allen in de gemeente.

In de meeste gevallen blijkt het de organisatie te zijn die ze verlaten omdat die het pad van  "goedheid en rechtvaardigheid en waarheid" kennelijk zelf heeft verlaten.

Hoeveel getuigen moet je daar voor nog hebben?

Woensdag 4 februari

Laten wij volgens afspraak samenkomen in het huis van de ware God, binnen in de tempel, en laten wij de deuren van de tempel sluiten; want zij komen om u te doden. -Neh. 6:10.

Semaja zei dat Nehemia gevaar liep vermoord te worden en dat hij zijn leven kon redden door zich in de tempel te verbergen. Maar Nehemia was geen priester. Hij zou een zonde begaan als hij zich in het huis van God zou verbergen. Zou hij Gods Wet overtreden in een poging zijn leven te redden? Nehemia antwoordde: "Wie is er als ik die' de tempel zou kunnen binnengaan en in leven blijven? Ik zal niet naar binnen gaan!" Waarom liet Nehemia zich niet in de val lokken? Omdat hij wist dat Semaja 'niet door God was gezonden' ook al was hij een mede  Israëliet. Per slot van rekening zou een ware profeet hem nooit aanraden Gods Wet te overtreden. Nehemia liet zich niet door boosaardige tegenstanders overwinnen, en de herbouw van de muren van Jeruzalem kwam "in tweeënvijftig dagen" tot voltooiing. - Neh. 6:10-15; Num. 1:51; 18:7. w07 1/7 2:15

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  De situatie wordt gebruikt als een parallel voor deze tijd, wat niet verkeerd hoeft te zijn. Deze paragraaf wordt ook gebruikt als inleiding voor "valse vrienden', valse beschuldigingen en valse broeders" zie het kader op blz. 29 van vermelde wachttoren. Het bovenstaande commentaar zegt dan ook dat Nehemia zich niet in de val liet lokken omdat hij wist dat Semaja 'niet door God was gezonden' ook al was hij een mede-Israëliet.

De subtiliteit zit wel in de volgende paragraaf 16 van boven vermelde wachttoren, maar die is niet vermeld en daarom doe ik dit gedeeltelijk hier "Net als Nehemia zouden ook wij met tegenstanders te maken kunnen krijgen in de vorm van valse vrienden, valse beschuldigers of valse broeders."

Let op het bijvoeglijk naamwoord "valse". De interpretatie van de organisatie of het besturende lichaam van dat woord "valse" is dat een ieder die negatieve uitspraken over de organisatie of het besturende lichaam verspreidt, ook al is het waarheid, onder die noemer "valse" komt te staan, met alle gevolgen van dien, meestal uitsluiting.

Let nu in dezelfde paragraaf op de zinsnede dat, ''Sommige beschuldigingen zijn in de rechtszaal met succes weerlegd". Nu wordt er met geen enkel woord gerept over alle andere beschuldigingen die in de rechtszaal niet zijn weerlegd! Waarom niet?

Herken je de subtiele misleiding? Moet ik er een tekening bij maken? En met hoeveel moet ik het vermenigvuldigen, ook al waren er geen rechtsgedingen, maar wel uitsluitingen?

Nog één vraagje, waarop baseert de organisatie of het besturende lichaam zich, dat zij "door God zijn gezonden of door Zijn geest worden geleid" vermits ieder gezalfde uiteindelijk maar kan  "belijden" een gezalfde te zijn?

Donderdag 5 februari 

Wie onrechtvaardig is in het geringste, is ook onrechtvaardig in veel. Luk. 16:10.

Wandelen we ook 'binnen ons huis', waar anderen ons niet zien, 'in de rechtschapenheid van ons hart'? (Ps. 101:2) Onze rechtschapenheid zou inderdaad thuis op de proef gesteld kunnen worden. Als we in een van de vele landen wonen waar bijna elk gezin wel een computer heeft, zijn obscene beelden maar een paar muisklikken van ons verwijderd. Wilde iemand een paar jaar geleden zulke beelden zien, dan moest hij daarvoor naar een plaats gaan waar immoreel amusement geboden werd. Zullen we weigeren zelfs maar naar immorele beelden te kijken? (Job 31:1, 9, 10; Ps. 119:37; Spr. 6:24, 25; Matth. 5:28; EL 5:3-5) Hoe staat het met tv-programma's waarin geweld voorkomt? Denken we daar net zo over als onze God, die 'al wie geweld liefheeft, stellig haat'? (Ps. 11:5) En hoe zit het met overmatig drinken als er verder niemand bij is? De Bijbel waarschuwt christenen er geen gewoonte van te maken "veel wijn" te drinken. - Tit. 2:3; Luk. 21:34, 35; 1 Tim. 3:3, vtn. w07 15/6 2:13

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Dit beginsel uit Lukas 16: 10 zou ieder welwillend mens moeten aanspreken. Niet alleen om de redelijkheid ervan, maar vooral omdat kleine dingen het begin zijn van en kunnen uitgroeien tot iets wat je mettertijd niet meer in de hand zult hebben.

Nogmaals, men mag geen volmaaktheid verwachten maar wel eerlijkheid en dat men moeite doet. Natuurlijk zit de paragraaf ook in ons privé leven en dat mag, om ons te waarschuwen.

Waar is de tijd dat de T.V. Satans Trieste Voorraadkast werd genoemd, of Tijd-Vreter. En wie was die gezalfde die ooit heeft gezegd dat broeders en zusters niet te veel vrije tijd mochten hebben omdat zij die dan toch maar zouden gebruiken om voor de T.V. te zitten.

Hij had gelijk maar dan met de woorden van Minister Van den Boeynants in gedachten "trop is teveel".

Het is natuurlijk verstandig om goede raad op te volgen, maar niet als die raad als een bevel gegeven wordt. Ik wil niet al te kritisch overkomen, maar de tekst van Ps. 11: 5 waar God zegt "al wie geweld liefheeft, stellig haat" mag je niet zomaar lukraak gaan gebruiken en toepassen zelfs niet op een media. En weet je waarom niet? Omdat je dan evenmin de Bijbel mag lezen.

Er zijn uiteraard heel wat programma's die echt niet door de beugel kunnen, maar er zijn er heel zeker voldoende die ontspannend en educatief zijn.

Hetzelfde kan gezegd worden van de P.C. en vooral met 'internet', de waarschuwingen door de organisatie of het besturende lichaam zijn niet uit de lucht, maar ik zou durven vragen of het niet juist door dit medium is dat Daniël 12: 4 grotendeels zijn vervulling zou kunnen kennen?

11-02-2009 om 11:26 geschreven door eleutheros  

Maandag 19 januari

Hij zal hem aanstellen over al zijn bezittingen. - Luk. 12:44.

Enkele maanden voordat Jezus zijn profetie uitsprak over het teken van zijn tegenwoordigheid, dat ook de aanwezigheid omvatte van een "slaaf" die hem op aarde vertegenwoordigde, sprak hij over deze "slaaf" in iets andere bewoordingen die duidelijk maakten wat de verantwoordelijkheden van de slaaf waren (Matth. 24:3-47). Jezus zei: "Wie is werkelijk de getrouwe, de beleidvolle beheerder, die door zijn meester over diens lichaam van bedienden zal worden aangesteld om hun te rechter tijd hun mate van voedsel benodigdheden te blijven geven? Ik zeg u naar waarheid: Hij zal hem aanstellen over al zijn bezittingen" (Luk. 12:42,44). Hier wordt de slaaf een beheerder genoemd, wat de vertaling is van een Grieks woord dat duidt op "de bestuurder van een huishouden of landgoed". Behalve dat de collectieve 'getrouwe beheerder' "te rechter tijd" voedzaam geestelijk voedsel zou verschaffen, zou hij ook over al Christus' bedienden worden aangesteld en de toewijzing krijgen al Christus' belangen op aarde, "al zijn bezittingen", te beheren. w07 1/41:6, 7

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   In de eerste plaats is het één van de vele illustraties van Jezus Christus, dus geen specifieke toepassing. Zoals je zelf kunt zien staat de illustratie in het enkelvoud. Dat is waarschijnlijk de reden dat Charles Taze Russell het zich kon permitteren of laten aanleunen dat hij "die man" was. Mettertijd veranderde die zienswijze dat het een samengestelde man of orgaan moest zijn gezien door de eeuwen heen één man onmogelijk was. Van hier uit bleek het geen probleem te zijn het in overeenstemming te brengen met "een organisatie of besturend lichaam". Alleen komt die benaming nergens voor in de Schrift en is er alleen onrechtstreeks bewijs, als je al van bewijs mag spreken. Het blijft interpretatie dat het 'besturende lichaam zelfs maar in Jeruzalem functioneerde omdat daar een probleem aan de gang was dat in Antiochië aan het licht was gekomen. Zie handelingen hoofdstuk 15 en merk op dat de 'gemeente' Paulus en Barnabas en enkele anderen, naar Jeruzalem stuurde opdat het probleem vanuit die gemeente kwam. En zo kom je automatisch weer op 'georganiseerde religie' die in de loop der eeuwen haar stempel heeft gedrukt op de gehele mensheid, soms ten goede, meestal tot nu toe echter ten nadelen. Het gebrek aan geloof is grotendeels te wijten in die 'georganiseerde religies'.

Uiteindelijk hebben nog heel veel mensen geloof in 'Iets of iemand of gelijk wie of wat'. En een persoonlijk streven naar een beter leven wat door de omstandigheden en het milieu en de cultuur en wat weet ik veel nooit optimaal kan beleefd worden. Enfin nog niet.

Dinsdag 20 januari

Blijft barmhartig worden, zoals uw Vader barmhartig is. - Luk. 6:36.

De Wet die via Mozes werd gegeven, bevatte zo'n zeshonderd vereisten en voorschriften. Hoewel de verplichtingen van de mozaïsche wet nagekomen moesten worden, was het tonen van barmhartigheid ook heel belangrijk. Denk maar aan Jezus' woorden tot de Farizeeën, die een onbarmhartige houding aan de dag legden. Bij twee gelegenheden berispte hij hen en wees hij erop dat God had geboden: "Ik wil barmhartigheid en geen slachtoffer" (Matth. 9:10-13; 12:1-7; Hos. 6:6). Tegen het einde van zijn bediening zei Jezus: "Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars!, want gij geeft tienden van de munt en de dille en de komijn, maar hebt de gewichtiger zaken van de Wet, namelijk gerechtigheid en barmhartigheid en getrouwheid, veronachtzaamd" (Matth. 23:23). Jezus hechtte beslist veel waarde aan barmhartigheid. Als we de voordelen van barmhartigheid inzien, zullen we ertoe bewogen worden die eigenschap vollediger in ons leven toe te passen. w07 15/9 1:1, 2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het medelijden of mededogen dat met barmhartigheid bedoeld wordt gaat bij velen in de organisatie of het besturende lichaam slechts zover als zij zelf bepalen. Als, zoals terecht in het commentaar te lezen is, we de voordelen van barmhartigheid inzien, zullen we ertoe bewogen worden die in volledigere maten toe te passen. In het voorgaande worden Jezus woorden tot de Farizeeën aangehaald, maar in veel opzichten is ook de organisatie en het besturende lichaam’ in een situatie terechtgekomen die weinig of niets verschild van gelijk welke religieuze organisatie. Neem o.a. de uitsluitingsprocedure, die niet alleen aan veranderingen onderhevig is, maar eerder aangepast om mensen die niet met alles akkoord kunnen gaan, uit te sluiten. De procedures uit de bijbel verschillen nogal veel met elkaar daarom dien je rekening  te houden met de situatie en persoonlijkheid. De volgens mij belangrijkste procedure is die van Jezus Christus zelf. Mattheus 18: 15-17 Wanneer voorts uw broeder een zonde begaat, ga zijn fout dan blootleggen tussen u en hem alleen. Indien hij naar u luistert, hebt gij uw broeder gewonnen. ¹⁶ Luistert hij echter niet, neem dan nog één of twee met u, opdat uit de mond van twee of drie getuigen elke zaak bevestigd wordt. ¹⁷ Indien hij naar hen niet luistert, spreek dan tot de gemeente. Indien hij zelfs naar de gemeente niet luistert, dan zij hij u net als een mens uit de natiën en als een belastinginner Hier specificeert Jezus geen zonde en 'genootschap en het besturende lichaam’ hebben zich de vrijheid veroorloofd om deze procedure terug te brengen op bijna uitsluitend persoonlijke zaken, financiële, eigendom, fraude, bedrog of om regelrechten laster. Evenwel kun je met deze procedure veel "barmhartiger" bijna alle zonden behandelen zonder partijdigheid en zonder in een doolhof van spitsvondigheden en drogredenen te verdwalen. Vooral wanneer de gemeente erbij betrokken wordt en let wel, Jezus sprak niet over een comité noch over rechters, ook niet over geheimhouding achter gesloten deuren of wat maar ook. Zijn procedure was en is 'MENSLIEVEND' en niet afhankelijk van enkele mensen.

Woensdag 21 januari

Laat al uw aangelegenheden met liefde geschieden. 1 Kor. 16:14.

Veel ouders beseffen dat ze hun kinderen met liefde moeten opleiden. Maar christelijke ouders die zo'n liefdevolle opleiding willen geven, staan voor een moeilijke taak. Wat zijn enkele van de problemen waarmee ze te maken krijgen? We leven nu ver in de laatste dagen van dit stelsel. Zoals voorzegd, is de samenleving doordrongen van een liefdeloze mentaliteit. Zelfs binnen het gezin hebben mensen geen "natuurlijke genegenheid" meer en zijn ze "ondankbaar, deloyaal,... zonder zelfbeheersing, heftig" geworden 2 Tim. 3:1-5. Dagelijks contact met mensen die zulke eigenschappen vertonen, kan invloed hebben op de manier waarop christelijke gezinsleden met elkaar omgaan. Bovendien worstelen ouders met hun eigen overgeërfde neiging om hun zelfbeheersing te verliezen, dingen te zeggen die ze niet menen en in andere opzichten van weinig inzicht blijk te geven (Rom. 3:23; Jak. 3:2, 8, 9. Ondanks die problemen kunnen ouders gelukkige, geestelijk gezinde kinderen grootbrengen door de Bijbelse raad op te volgen die in de tekst voor vandaag staat. w07 1/9 1:1-3

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is geloof versterkend om te beseffen dat "liefde", in de definitie dan van 'agapè' of onzelfzuchtige liefde, een enorme kracht kan zijn. Evenwel dienen wij alle omstandigheden te beschouwen die een individu beïnvloeden. Ouders hebben die verantwoordelijkheid in de eerste plaats, maar anderen spelen eveneens een grote rol. En voor de zoveelste keer 'leven wij in de laatste dagen' terwijl dit reeds in het begin van de 'christelijke gemeente' zowas. Wanneer je dit samenstel of de huidige omstandigheden beschouwd zou je dit kunnen bevestigen, maar de geschiedenis is doortrokken van een liefdeloze mentaliteit en de beestigheden, excuseer voor deze vergelijking want beesten doen dit normaal niet, zijn alleen duidelijker en algemener. Dat er in het gezin geen 'natuurlijke genegenheid meer zou zijn is zeer misleidend door het zo te veralgemenen. En de zinsnede van die dagelijkse contacten, mensen, met die verkeerde eigenschappen is gewoon een manier om je te 'vervreemden' van die mensen waar je moet gaan prediken of die dikwijls familieleden zijn of zelfs je eigen gezinsleden. In werkelijkheid creëren de predikers een klimaat van wantrouwen ten opzichten van hun evennaasten en tezelfdertijd breken zij de verbindingslijnen af die zij met 'liefde' zou moeten aanleggen.

Donderdag 22 januari 

Ook al heeft iemand overvloed, zijn leven spruit niet voort uit de dingen die hij bezit. - Luk. 12:15.

Geld, bezittingen, prestige, een goedbetaalde baan, afkomst dat zijn enkele dingen die de meeste mensen zien als maatstaf voor succes of als garantie voor een goede toekomst. Het is duidelijk dat in zowel rijke als arme landen de interesses en bezigheden van veel mensen gericht zijn op materiële voordelen en vooruitkomen in de maatschappij. Maar hun belangstelling voor geestelijke dingen, als die er al is, neemt snel af. Dat is precies wat de Bijbel heeft voorzegd. Die zegt dat er 'in de laatste dagen kritieke tijden zullen aanbreken, die moeilijk zijn door te komen. Want de mensen zullen zichzelf liefhebben, het geld liefhebben, zullen meer liefde voor genoegens hebben dan liefde voor God, en zullen een vorm van godvruchtige toewijding hebben, maar de kracht ervan niet blijken te bezitten' 2 Tim. 3:1-5. Ware christenen die dag in, dag uit tussen zulke mensen leven, staan constant onder druk om zich aan die mentaliteit en leefstijl aan te passen. w07 1/81:1,2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   Lukas 12:15. "Vervolgens zei hij tot hen: „Let op en hoedt U voor elke soort van hebzucht, want ook al heeft iemand overvloed, zijn leven spruit niet voort uit de dingen die hij bezit".

Ik heb deze schriftuurplaats volledig afgedrukt om de eenvoudige reden dat Jezus het hier over elke soort van 'hebzucht' heeft en dit uiteraard meer inhoudt dan materiele belangen zoals het commentaar belicht. En ook meer betekend dan 'belangstelling' voor geestelijke dingen te hebben. Nu wordt gezegd dat bij de 'meeste mensen' hun geestelijke gezindheid snel afneemt. Wanneer een Getuige van Jehovah zich de  moeite zou getroosten en een klein beetje tijd zou inruimen om dat na te gaan dan, zou hij of zij verwonderd kunnen zijn over de hoeveelheid lectuur en andere media die ter beschikking staat van mensen die hun geestelijke nood trachten te  lenigen. In alle geloofsstrekkingen, voor alle leeftijden, in heel veel talen. Misschien mag ik eens 'voorbarig' zijn. Jes. 32:4. En zelfs het hart der voorbarigen zal acht geven op kennis, en zelfs de tong der stamelenden zal vaardig zijn in het spreken van duidelijke dingen.  Nu bedoel ik dat de profetische tekst van   Daniël hoofdstuk 12: 4 zijn vervulling zou kunnen hebben in deze 'tijd van het einde' maar dan niet via één organisatie of het besturende lichaam, maar via  de PC en het Internet. Of denk je dat er alleen maar 'uitgeslotenen' commentaar geven? Jezus zei o.a. in Johannes 8: 32 en GIJ zult de waarheid kennen en de waarheid zal U vrijmaken. Wel mijn beste lezer, ik heb daar 35 jaar voor nodig gehad om DE WAARHEID te leren kennen en daardoor en daarom heb ik menselijke waarheid de rug kunnen toekeren, met alle respect voor diegene die nog niet zover zijn. (Gij kunt en zult ook de waarheid over de waarheid te weten komen, als je wilt).

Vrijdag 23 januari

Wreekt uzelf niet, geliefden, maar geeft plaats aan de gramschap;want er staat geschreven: "Aan mij is de wraak; ik wil vergelden, zegt Jehovah."-Rom.12:19.

Paulus noemt een dwingende reden waarom we geen wraak op vervolgers mogen nemen: het getuigt van bescheidenheid. Een christen die probeert wraak te nemen is aanmatigend en overmoedig. Hij eist voor zichzelf een rol op die God toebehoort (Matth. 7:1). Bovendien toont hij door het recht in eigenhanden te nemen gebrek aan geloof in Jehovah's verzekering: "Ik wil vergelden." Ware christenen daarentegen vertrouwen erop dat Jehovah "recht [zal] doen wedervaren aan zijn uitverkorenen" (Luk. 18:7,8; 2 Thess. 1:6-8). Ze laten het wreken van kwaad bescheiden aan God over (Jer. 30:23,24; Rom. 1:18). Als we wraak nemen op een vijand zal dat zijn houding waarschijnlijk verharden, maar een vriendelijke behandeling kan hem milder stemmen. w07 1/7 1:15, 16

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Nu vraag ik mij toch af waarom de organisatie of het besturende lichaam broeders en zusters heeft uitgesloten omdat zij de organisatie of het besturende lichaam aan de kaak stelde? Lees voor u zelf wat in De Wachttoren, 1 februari 1964, blz. 80 staat:   "Het is geen vorm van religieuze vervolging wanneer iemand zegt en aantoont dat een andere religie vals of verkeerd is. Er is geen sprake van religieuze vervolging wanneer een welingelicht persoon een bepaalde religie openlijk als vals aan de kaak stelt... Wanneer men valse religie openlijk aan de kaak stelt, doet men een veel waardevoller werk dan wanneer men een nieuwsbericht als onjuist aan de kaak stelt; men verricht er een openbare dienst mee in plaats van dat men zich schuldig maakt aan een daad van religieuze vervolging, want het heeft met het eeuwig leven en geluk van de mensen te maken." Staat de organisatie of het besturende lichaam hier dan boven?

De organisatie of het besturende lichaam heeft zich niet alleen bezondigd aan hun eigen richtlijnen, maar heeft zelfs de 'uitsluitingsprocedure veranderd en o. a. broeder Raymond Franz, de auteur van het boek "GEWETENSCONFLICT" met terugwerkende kracht uitgesloten om hem monddood te maken en voor dat hij zijn boek heeft geschreven Nadien is er een uitsluitingsprocedure ontwikkeld die schijnbaar bijbels zou moeten zijn, maar het niet is. Evenwel is zijn boek een aanrader voor elke gewetensvolle Getuigen van Jehovah. Ik schrijf gewetensvol omdat het rechtvaardig is ook zijn mening te weten. Raymond Franz heeft jarenlang deel uitgemaakt van het besturende lichaam en heeft mee gewerkt aan verschillende publicatie waaronder het boek 'hulp tot begrip van de Bijbel' dat grotendeels zijn inzicht tot stand is gekomen. Dit boek staat niet meer op de index, waarom niet?

Volgens mij uit wraakzucht. Ik schrijf dit omdat het 'Inzicht in de Schrift' boek 1 en 2 praktisch dezelfde stof bevat als het boek 'hulp tot begrip van de Bijbel', heel vlug achter de uitsluiting van Raymond is uitgekomen en dan nog uniek als een luxe uitgave.

Zaterdag 24 januari

Een grote schare der joden dan kwam te weten dat [Jezus] daar was, en zij kwamen niet alleen vanwege Jezus, maar ook om Lazarus te zien, die hij uit de doden had opgewekt. -Joh. 12:9.

Er zijn opstandingen verricht in het bijzijn van ooggetuigen en ze zijn opgetekend in Gods Woord. De Bijbel bevat gedetailleerde beschrijvingen van acht opstandingen van mensen die tot leven op aarde werden teruggebracht. Die wonderen werden niet in het geheim verricht maar openlijk, vaak in het bijzijn van ooggetuigen. Lazarus, die al vier dagen dood was, werd door Jezus opgewekt in het bijzijn van een grote groep treurenden onder wie zich ongetwijfeld familie, vrienden en buren van de man bevonden. Dit bewijs dat Jezus door God was gezonden, was zo krachtig dat Jezus' religieuze vijanden het nooit hebben ontkend. In plaats daarvan beraamden ze plannen om niet alleen Jezus maar ook Lazarus te doden! (Joh. 11:17-44, 53; 12:10, 11) Ja, we kunnen erop vertrouwen dat de opstanding een zekerheid is. God heeft ons een verslag over vroegere opstandingen gegeven om ons te troosten en ons geloof op te bouwen. w07 15/52:9

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  De opstanding is een Bijbelse leer en appelleert aan de verlangens van ons hart. Het blijft een feit dat mensen in het algemeen het niet altijd rooskleurige leven hier op en in dit "tranendal" voor een beter en gelukkiger leven willen ruilen. Sommigen leren dit in de vorm van een 'hiernamaals', anderen als een opstandig hier op een paradijsaarde en zo zijn er nog verschillende en verscheidene versies afhankelijk van wat je meekrijgt bij je geboorte en tijdens je leven. De opstandingen uit de Bijbel zijn zoals geschreven bevestigd door ooggetuigen. De Bijbel legt op zijn beurt getuigenis af dat hij door God is geïnspireerd. Velen geloven dit en anderen weer niet. Ik heb het reeds gezegd 'geloof' is een individuele zaak op wat het ook is gebaseerd. In dit verband wil ik wel aantonen dat de Bijbel en zijn canon niet, zoals een schrijver zei, ons per fax uit de hemel is toegezonden. Waar je wel rekening dient mee te houden is dat er geen enkel, maar dan ook geen enkel 'origineel' is o.a. van de Evangeliën. De bewijskracht van de Bijbel ligt volgens mij dan ook in het geloof dat men er in stelt en de kracht die daarmee kan gepaard gaan.

Zondag 25 januari

Zijt indien mogelijk, voor zover het van u afhangt, vredelievend jegens alle mensen. -Rom. 12:18.

Vrede, een aspect van de vrucht van de geest, is een toestand van kalmte en afwezigheid van onrust. Onze hemelse Vader is de God van vrede, en we krijgen de verzekering: "Jehovah zelf zal zijn volk zegenen met vrede" (Ps. 29:11; 1 Kor. 14:33). Jezus zei tegen zijn discipelen: "Vrede laat ik u, mijn vrede geef ik u" (Joh. 14:27). Hoe zou dat zijn volgelingen helpen? De vrede die Jezus zijn discipelen gaf, schonk hun hart en hun geest kalmte en nam hun angsten weg. Ze kregen vooral vrede toen ze de beloofde heilige geest ontvingen (Joh. 14:26). Onder invloed van de geest en in antwoord op onze gebeden genieten we in deze tijd de onvergelijkelijke "vrede van God", die ons hart en onze geest rust geeft (Fi!. 4:6, 7). Bovendien helpt Jehovah's geest ons om kalm en vredelievend te zijn tegenover geloofsgenoten en anderen. 1 Thess. 5:13. w07 15/7 2:11, 12

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Als diegenen die het commentaar hebben geschreven dit zelf geloofden zouden zij het zeker en vast anders hebben opgesteld. Hooguit kunnen zij het hopen met hopen, want als vrede echt het resultaat is van Gods geest, dan moet er nog heel veel en hard gewerkt worden aan de vrucht van Zijn geest. Er is onder de getuigen eerder een geest van angst om een slechte getuigen te zijn dan een goede vredevolle christen. Die geest waarover Jezus sprak is eens te meer een persoonlijk gevoelsuiting die per slot van rekening nog afhangt van het moment of de momenten. Wanneer de schrijvers van het commentaar het hebben over het "genieten van de onvergelijkelijke 'vrede van God' en zij brengen die in verband met de groep, dan blijkt hier uit dat men in werkelijkheid aan groepsmanipulatie doet en indoctrineert. Met andere woorden, je moet dat gevoel en die vrede hebben, anders mankeert er iets met je geloof. Ik kan je nog verzekeren dat het samen zingen en ervaringen beluisteren die gemanipuleerde en geïndoctrineerde methoden hun doel dienen, ik zei hun doel, niet het uwe.

Maandag 26 januari

Jehovah is zich bewust van de dagen der onberispelijken, en hun erfdeel het zal zelfs tot onbepaalde tijd blijven. - Ps. 37:18.

Hoewel Davids omstandigheden in de loop van de jaren heel wat keren veranderd zijn, bleef hij ervan overtuigd dat Jehovah's zorg voor zijn loyale dienstknechten nooit verandert. Tegen het einde van zijn leven componeerde David het lied dat we nu kennen als Psalm 37. Stel je David eens voor in een mijmerende stemming, terwijl hij zichzelf op de harp begeleidt en zingt: "Door Jehovah zijn zelfs de schreden van een fysiek sterke man bereid, en in zijn weg heeft Hij behagen. Al valt hij, hij zal niet worden neergeslingerd, want Jehovah steunt zijn hand. Eens was ik een jonge man, ook ben ik oud geworden, en toch heb ik geen rechtvaardige volkomen verlaten gezien, noch zijn nageslacht zoekende brood" (Ps. 37:23-25). Het heeft Jehovah goedgedacht in deze geïnspireerde psalm een verwijzing naar Davids leeftijd op te nemen. Wat een diepe gevoelswaarde voegt dat aan die oprechte woorden toe! w07 1/6 1:14

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   Dat Jehovah zich bewust blijft van de onberispelijke dagen van zijn onderdanen is uiteraard nog geen garantie dat de organisatie of het besturende lichaam dat ook doet. In de eerste plaats weten die enkele mensen niet eens wat iemand in de organisatie doet of niet doet of wat zijn geestelijke instelling is, al moeten hun vertegenwoordigers het wel weten. De bijkantoor opzieners zullen dus eerder aan de hand van de rapportjes en aan wat de kringopzieners melden 't zij schriftelijk of anderszins een bepaalde indruk krijgen van iemands instelling, maar dat hoeft niet per se correct te zijn. Hier dient vermeld te worden dat deze kennisgeving naar de bijkantoren afhankelijk is van onvolmaakte mensen, van moment opnamen, van datgene wat de ouderlingen de kringopziener vertelde of en van willekeur en voorkeur. Wanneer iemand op een redelijke wijze aan de vereisten voldoet kan hij een aanstelling verwachten. Hier komt dan de aanstelling door H Geest van toepassing.  Van een feit ben ik zeker, dat is dat van het moment dat iemand iets of wat afwijkt van de uitleg en de mening van de organisatie of het besturende lichaam je automatisch niet voldoet om verantwoordelijkheid in de gemeente te hebben. Iemand die daartegenover slaafs en gewillig is aan de organisatie of het besturende lichaam en hun gedragslijnen en redelijk veel velddienst verricht zal gemakkelijker en vlugger aan de redelijke norm van de schriftuurlijke vereisten te voldoen en zal dus eerder een aanstelling mogen verwachten. Met andere woorden, als je de gemeente kunt activeren om alles wat de organisatie of het besturende lichaam zegt of schrijft te onderschrijven zit je voor hen op de juiste plaats. Niet direct omdat je de waarheid voorstaan.

Dinsdag 27 januari

Wat God ... onder één juk heeft samengebracht, brenge geen mens vaneen. Matth. 19:6.

Het is een feit dat elk huwelijk van tijd tot tijd aandacht nodig heeft. In de meeste gevallen zal het gaan om het bijleggen van kleine meningsverschillen. Maar in sommige huwelijken kunnen er ernstiger problemen zijn, die het fundament van de relatie in gevaar brengen. Soms moet je misschien de hulp inroepen van een ervaren getrouwde ouderling. Zulke situaties betekenen echter niet dat je huwelijk een mislukking is. Ze beklemtonen alleen hoe belangrijk het is om bij het zoeken naar oplossingen stevig aan Bijbelse beginselen vast te houden. Als de Schepper van de mens en de Insteller van de huwelijksregeling weet Jehovah beter dan wie maar ook wat er voor een goed huwelijk nodig is. De vraag is: luisteren we naar de raad in zijn Woord en gehoorzamen we die? We zullen er zeker profijt van hebben als we dat doen (Jes. 48:18). Door ons aan de richtlijnen in de Bijbel te houden, kunnen we ons huwelijk tot een succes maken. w07 1/5 2:3-5

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het blijft een gegeven dat ouderen en dienovereenkomstig een ouderling met ervaring soms prima raad kan geven. Zelfs rijpe zusters kunnen dienstbaar zijn om raad en ervaring te gebruiken en te helpen. In gevallen waar ernstige problemen zijn is het doel hen te helpen soms uit de hand gelopen omdat de richtlijnen strak en zonder aanzien des persoon toegepast werden. Je moet beseffen dat je in de plaats van hulp te geven eerder zegt wat zij dienen te doen omdat de bijbel of de verklarende lectuur dat zegt. Iedere situatie is verschillend en kan zonder inzicht tot een ramp leiden waardoor de hulpgever eerder als een rechter en beul is opgetreden. In werkelijkheid kan zulke inmenging eerder bemoeizucht betekenen en inbreuk op de privacy van het koppel. Weinig ouderlingen, zelfs rijpe en ervaren mannen hebben de kunst en het recht om ook maar iets te beslissen in zulke aangelegenheden en zeker nooit om voor hen ook maar iets te zeggen wat zij zouden moeten doen of laten, hoe goed bedoeld het ook mogen wezen. Een spreekwoord zegt, dat de weg naar de 'hel' met goede bedoelingen is geplaveid. Ik heb persoonlijk ervaren dat ouderlingen zeiden dat Jehovah echtscheiding haat, zonder de schriftuurlijke reden wanneer dit wel kon, te vermelden.

Woensdag 28 januari

Jehovah is goed jegens allen, en zijn barmhartigheden zijn over al zijn werken.

Ps: 145:9.

We krijgen de aanmoediging "navolgers van God" te worden en "het goede [te] doen jegens allen" (Ef. 5:1; Gal. 6:10). Daden van barmhartigheid mogen dus niet beperkt blijven tot leden van de gemeente. Hoewel we 'de wereld niet liefhebben noch de dingen in de wereld', zijn we niet ongevoelig voor de behoef ten van de mensen in de wereld (1 Joh. 2:15). Als christenen zijn we altijd bereid alle mogelijke hulp te verlenen aan slachtoffers van "onvoorziene gebeurtenissen" of aan mensen die in een trieste situatie verkeren (Pred. 9:11). Natuurlijk hangt het van de omstandigheden af wat we kunnen doen en hoeveel (Spr. 3:27). Als we anderen materiële hulp geven, moeten we oppassen dat een schijnbaar goede daad niet tot luiheid aanmoedigt (Spr. 20:1,4; 2 Thess. 3:10-12). Een ware daad van barmhartigheid is dus een reactie die uit teder mededogen of medegevoel voortkomt maar waarbij ook het gezonde verstand een rol speelt. w07 15/9 2:15, 16

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Van die daden van barmhartigheid kunnen veel voorbeelden gegeven worden. Niet alleen van en door de organisatie of het besturende lichaam, maar van duizenden en duizenden zowel organisaties als individuele personen. Alleen moet je nog een passende definitie geven van het woord 'goed' en het woord 'barmhartig'. Daarbij komt nog de interpretatie van 'niet ongevoelig' en 'behoeften'. En voor ik het vergeet, moet je ook nog de beweegredenen kennen, waarom je 'goed en barmhartig' wil zijn. Wat is 'goed'? Volgens het woordenboek: wat goed is; tot nut, voordeel. In de volksmond kan dit zijn van wat 'goed' is voor de ene is het daarom nog niet voor de andere. Je kunt ook goed doen om er zelf beter van te worden, ik gebruik 'van' i.p.v. 'door', begrijp je het verschil? Ik doe nu hetzelfde met 'barmhartig' = mededogend, medelijdend. In de praktijk dient dit vergezeld te zijn met werken die onbaatzuchtig tot voordeel van de persoon in kwestie zijn. Hoeveel organisaties ken jij persoonlijk, en hoe reageer jij wanneer zij beroep op jou doen? Begrijp je waarom ik dit vraag? De beweeg redenen kun je soms raden, maar zit je daarom juist?

Donderdag 29 januari

Hoor, 0 onze God, want wij zijn een voorwerp van verachting geworden; en doe hun smaad op hun eigen hoofd terugvallen. -Neh. 4:4.

Nehemia spoorde Zijn volk moedig aan: "Laten wij de muur van Jeruzalem herbouwen." Ze antwoordden: "Wij moeten bouwen." Nehemia zegt: "Zij sterkten hun handen dus voor het goede werk", maar tegenstanders gingen hen "bespotten" (Neh. 2:17-20). Nehemia schonk eenvoudig geen aandacht aan het gespot. Hij gehoorzaamde Gods gebod en deed geen poging om wraak te nemen (Lev. 19:18). Hij liet de kwestie aan Jehovah over. Nehemia vertrouwde op Jehovah's verzekering: "Mij is de wraak en de vergelding" (Deut. 32:35). En Nehemia en zijn volk 'bouwden voort aan de muur'. Ze lieten zich niet afleiden. "De gehele muur werd tot op zijn halve hoogte samengevoegd, en het volk bleef een hart hebben om te werken" (Neh. 4:6). De vijanden van de ware aanbidding waren er niet in geslaagd een eind te maken aan de bouwwerkzaamheden! w07 1/7 2:5, 7

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Nehemia is een schoolvoorbeeld voor deze tijd van het 'einde'. Zowel voor de jongeren als voor alle anderen die, vooral door het predikingwerk, spot en tegenstand ondervinden om hen een hart  onder de riem te steken. De tegenstanders in Nehemia's tijd voorzagen dat door de stad te herbouwen hun eigen invloed te niet gedaan zou worden en dat is ook gebeurd. Tenslotte was Jeruzalem de stad, hun stad die herbouwd diende te worden,zowel voor de veiligheid als voor het herstel van hun aanbidding. Hij, Nehemia, deed geen poging om wraak te nemen, maar volgens het verslag zorgde hij wel voor bewapening bij de verdere werken. Je kunt uiteraard verschillende parallelle trekken maar dan met de nodige vraagtekens. De spot en tegenstand, vooral in verband met de prediking, is niet om het geloof op zich, want bijbels gezien zou het een opdracht van Christus zijn, maar meer omwille van vroeger openbaringen en gepubliceerde geboden en verboden, dat is één. Vervolgens over deelnamen als NGO bij de VN, de pedofilie affaires uitgezonden op BBC en Panorama en  de bloedkwestie die heel zeker is achterhaald en zelfs haaks staat op vroegere gepubliceerde verklaringen. Wij herhalen Zie in verband met de 'bloedkwestie' 1945 het tijdschrift 'Vertroosting' (nu ontwaakt) van september 1945 op blz. 29 zegt: "God heeft nooit bepalingen uitgevaardigd die het gebruik van medicijnen, inspuitingen of bloedtransfusies verbiedt. Het is een uitvinding van mensen, die gelijk de Farizeeën Jehova's barmhartigheid en liefde buiten beschouwing laten. Jehova te dienen met geheel ons verstand betekent niet ons verstand uit te schakelen; vooral dan niet, als het om een mensenleven gaat, dat Jehova toegewijd en daarom heilig is.

Zulke verdraaiingen en tientallen andere veranderingen, ik zeg niet verbeteringen, zijn wat men algemeen noemt en ervaart, oorzaak en gevolg.

Vrijdag 30 januari Jehovah heeft gerechtigheid lief. - Ps. 37:28.

Gerechtigheid is een eigenschap die tegenwoordig ver te zoeken is. Op elk terrein van de samenleving - op ons werk, op school, in onze contacten met gezagdragers en op andere manieren, zelfs binnen de gezinskring - kunnen we het slachtoffer worden van onrecht. Natuurlijk zijn zulke onrechtvaardigheden niet nieuw. De menselijke familie kreeg ermee te maken toen onze eerste ouders in opstand kwamen en wetteloos werden, daartoe aangezet door het opstandige geestelijke schepsel dat Satan de Duivel werd. Het was beslist onrechtvaardig van Adam, Eva en Satan om de schitterende gave van de vrije wil die ze van Jehovah hadden gekregen, te misbruiken. Hun verkeerde handelwijze zou voor de hele menselijke familie tot enorm veel ellende en de dood leiden (Gen. 3:1-6; Rom. 5:12; Hebr. 2:14). Al zo'n zesduizend jaar sinds de opstand in Eden maakt onrecht deel uit van de mensenmaatschappij. Dat was ook te verwachten, want Satan is de god van deze wereld (2 Kor. 4:4). Hij is een leugenaar en de vader van de leugen, een lasteraar en een tegenstrever van Jehovah. - Joh. 8:44. w07 15/8 1:2-4

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Gerechtigheid en rechtvaardigheid zijn zowat eigen aan elkaar. Hiermee kun je gemakkelijker uitmaken hoe iemands instelling en zienswijze is, soms zelfs het karakter, hou wel in gedachten dat je dit nooit als definitief gaat nemen. Ook hier moet je voorzichtig zijn met je oordeel omdat bepaalde dingen moment opnamen zijn. Is het eerder een patroon van de betreffende persoon of organisatie dan ligt de kwestie wel anders en kun je er of liever moet je er rekening mee houden. Het commentaar hierboven zegt dat gerechtigheid tegenwoordig ver te zoeken is, zelfs binnen de gezinskring, en de gemeenten worden beschouwd als gezinnen. Dus weet de organisatie of het besturende lichaam heel goed waarover zij het hebben. En hun aantijgingen naar de wereld toe zijn daar een steeds wederkerende beschuldiging van. Wat daarom zeker en vast niet rechtvaardig is dat hun beschuldigingen nooit naar hen zelf zijn gericht, wat overeenkomt met het meten van twee maten, één voor ander, en een andere maat voor zichzelf, maar dit is zeer opportunistisch en uiteraard onrechtvaardig. Een schrijver bevestigde dit door de uitdrukking te gebruiken: "dat men zo nu en dan eens buiten moet gaan staan om naar binnen te kijken". Dat doen niet alle mensen en nog veel minder de organisatie of het besturende lichaam, integendeel je mag nooit twijfels hebben over wat de organisatie of het besturende lichaam voorschrijft of verandert, zelfs als die verandering haaks op het veranderde staat. Juist, gerechtigheid is verre te zoeken, zelfs in het zogenaamde huisgezin van God, vertegenwoordigd door de organisatie of het besturende lichaam.

Zaterdag 31 januari

Toen trad er voor de gemeente in heel Judea en Galilea en Samaria werkelijk een   periode van vrede in. Hand. 9:31.

Eén manier waarop de Bijbel "gemeente" gebruikt, is van toepassing op alle christenen in een geografisch gebied. Er waren meerdere groepen christenen in het grote gebied dat in de tekst voor vandaag wordt genoemd, maar al die groepen In Judea, Galilea en Samaria bij elkaar werden "de gemeente" genoemd. Gezien het aantal mensen die met Pinksteren 33 G.T. en kort daarna werden gedoopt, kunnen er in het gebied van Jeruzalem meerdere groepen zijn geweest die geregeld bijeenkwamen (Hand. 2:41, 46, 47; 4:4; 6:1, 7). Herodes Agrippa I regeerde over Judea tot aan zijn dood in 44 G.T., en uit 1 Thessalonicenzen 2:14 valt af te leiden dat er in ieder geval in 50 G.T. al een aantal gemeenten in Judea waren. Dus als we lezen dat Herodes 'enkele leden van de gemeente mishandelde', kan dat verwijzen naar meerdere groepen die in Jeruzalem bijeenkwamen. - Hand. 12:1. w07 15/4 1:12

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Zoals veel woorden in gelijk welke taal heeft ook het woord 'gemeente'

08-02-2009 om 14:46 geschreven door eleutheros  

Dinsdag 13 januari

Hun opzet was, mij kwaad te doen. -Neh. 6:2.

Toen Nehemia's vijanden beseften dat hun rechtstreekse aanvallen de herbouw van de muren van Jeruzalem niet konden stilleggen, wendden ze zich tot subtielere vormen van tegenstand. Ten eerste probeerden ze Nehemia te bedriegen. Ze zeiden tegen hem: "Kom toch, en laten wij volgens afspraak samenkomen in de dorpen van de valleivlakte van Ono." Ono lag tussen Jeruzalem en Samaria in. De vijanden stelden dus voor dat Nehemia hen halverwege zou ontmoeten om de geschillen op te lossen. Nehemia had kunnen denken: 'Dat klinkt redelijk. Je kunt beter praten dan vechten.' Maar Nehemia wees het voorstel af. Hij legt uit waarom: "Hun opzet was, mij kwaad te doen." Hij doorzag hun list en liet zich niet bedriegen. Vier keer zei hij tegen zijn tegenstanders: "Ik kan niet afwaarts komen. Waarom zou het werk blijven rusten terwijl ik het in de steek laat en tot u moet afkomen?" Het lukte de vijanden niet om Nehemia concessies te laten doen. Hij bleef zich concentreren op de bouwwerkzaamheden. - Neh. 6:1-4. w07 1/7 2:12,13

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:.  Het beginsel in deze tekst kan uiteraard ook in deze tijd gebruikt worden. Let wel gebruiken, niet misbruiken. In gevallen waar duidelijk kwaad opzet mee gepaard gaat kun je beslist tegenzetten of diplomatie gebruiken. Het mag echter niet de bedoeling zijn van de 'organisatie' om achter alles wat niet direct  ten bate van de ’organisatie’ is als werelds of negatief te bestempelen. In het laatste geval kweekt de ’organisatie’ bij zijn vertegenwoordigers een geest van rechtlijnige ’paranoia’ aan. Ik denk hier voornamelijk bij de uitnodiging om voor een 'comité' te verschijnen. Meestal is het dan zelfs een 'rechterlijk comité' terwijl de uitnodiging praktisch nooit de reden of redenen behelst. Alhoewel de uitnodiging bijna altijd voor uw best wil zal zijn is dit niet altijd zo, maar zal het geweten van de gemeente en het geweten van het collectief lichaam, zeker de doorslag geven. Volgens de Bijbel zou dit 'vóór de gemeente' of in het openbaar dienen te gebeuren in plaats van achter gesloten deuren.

Deze geest kan en zal zeker ontaarden,"als het al niet ZO VER is", in ’vervreemding’ met alles wat niet door de organisatie wordt aanbevolen.

Woensdag 14 januari

Jehovah heeft gerechtigheid lief. -Ps. 37:28.

Wegens die liefde voor gerechtigheid heeft Jehovah de opstandelingen in Eden niet weggevaagd. Waarom niet? Satans opstand wierp een vraag op in verband met de rechtmatigheid van Gods soevereiniteit. Jehovah's gevoel voor gerechtigheid vereiste dat Satans uitdaging een rechtvaardig antwoord zou krijgen. De onmiddellijke terechtstelling van de rebellen, hoewel ze dat verdienden, zou geen rechtvaardig antwoord geweest zijn. Het zou bewezen hebben dat Jehovah oppermachtig is, maar zijn macht werd niet in twijfel getrokken. Bovendien had Jehovah zijn voornemen aan Adam en Eva bekendgemaakt. Ze moesten nakomelingen voortbrengen en de aarde vullen, haar onderwerpen en de hele aardse schepping in onderworpenheid hebben (Gen. 1:28). Als Jehovah Adam en Eva gewoon vernietigd had, zou zijn bekendgemaakte voornemen met de mensen een loze bewering zijn geworden. Jehovah's gerechtigheid zou zo'n afloop nooit toestaan, want zijn voornemen wordt altijd vervuld. - Jes. 55:10, 11. w07 15/5 1:13, 14

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  De gerechtigheid van de God uit de Bijbel stond toentertijd, in het paradijs, absoluut niet ter discussie, om de eenvoudige reden dat die twee mensen in het geheel geen 'geboden of verboden' behoefden. De vrije wil die zij als volmaakte mensen hadden meegekregen liet hen toe te kiezen. Een keuze die onveranderlijk eigen blijkt te zijn aan het individu. Alleen moet men steeds rekening houden met de consequenties voor gelijk welke keuzes. Gezien de opdracht om de aarde te vullen met nakomelingen en de hele aardse schepping in onderworpenheid te hebben NIET vervuld is zijn de gevolgen dan ook legio. De grootste fout naar mijn mening is dat de mensheid eerder de neiging heeft, vanaf het begin, om "de mens" in onderworpenheid te bezitten. Deze gevolgen zijn duidelijk waar te nemen doordat er NÚ nog nooit zoveel "slaven, slavenhandel en onderdrukking" is geweest en als evenveel bewijzen kunnen aangevoerd worden. De tekst voor vandaag stelt duidelijk dat Gods voornemen altijd vervuld zal worden. Veel gelovige mensen zijn daar van overtuigd, ik ook, maar de manier waarop Hij dat zal doen kunnen geen mensen noch 'organisaties' bepalen.

Diegenen die dit wel doen en zich als hedendaagse profeten en uitleggers van de Schriften opwerpen nemen een niet te verantwoorde-verantwoordelijkheid op zich, terwijl zij mensen bewust of onbewust achter zich aantrekken i.p.v. hen naar God en een Godvruchtig (menslievend) leven te leiden. In werkelijkheid spelen die en de 'organisatie' in op de verzuchtingen van het hart, maar tezelfdertijd  ook op het egoïsme van dat eigenste hart en zijn beweegredenen. Hoe goed bedoeld ook?

Donderdag 15 januari

Ik heb niemand anders van gelijke gezindheid als hij, die echt zorg zal dragen voor de dingen die u betreffen. -Fil. 2:20.

Dit welgemeende compliment van de apostel Paulus staat in Zijn brief aan de eerste-eeuwse christenen in Filippi. Hij had het over Timotheüs, zijn jongere reisgenoot. Je kunt je wel voorstellen dat het Timotheüs heel veel gedaan moet hebben die woorden te horen, waaruit Paulus' genegenheid en vertrouwen bleek! Geestelijk gezinde jongeren zoals Timotheüs zijn voor Jehovah's volk altijd waardevol geweest (Ps. 110:3). In deze tijd is Gods organisatie gezegend met veel jonge mensen die als pionier, zendeling, bouwvrijwilliger of Betheliet dienen. En ook de jonge Getuigen die ijverig deelnemen aan gemeenteactiviteiten terwijl ze daarnaast nog andere verantwoordelijkheden hebben, verdienen beslist een compliment. Zulke jongeren kunnen je vertellen dat het diepe voldoening geeft doelen na te streven die Jehovah eren. Er kan echt van hen gezegd worden dat ze 'zich oefenen met godvruchtige toewijding als hun doel'. - 1 Tim. 4:7,8. w07 1/5 3:1, 2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   Natuurlijk is het een compliment aan de jonge Timotheüs en zo zijn er in de 'organisatie' wel meer. Langs de andere kant, als Paulus zegt, dat hij niemand anders heeft van gelijke gezindheid was het toch maar triestig gestemd met de jeugd van toen. Ondertussen hebben wij ervaren dat er wel veel geestelijk gezinde verkondigers hun best doen, maar nog veel meer die gewoon 'organisatie' getuigen zijn. Getuige de uitdrukkingen op het einde van de maand zoals, oei, ik moet nog gaan prediken want anders ben ik ongeregeld. Hier is het rapportje belangrijker dan het werk zelf. Mijn besluit, berust niet uitsluitend op dit soort uitingen, maar op veel meer waarnemingen, dat mocht de 'organisatie' de prediking vrij stellen en geen rapportjes meer eisen, de prediking drastisch in het 'water' zou vallen. Wanneer dan nog al die bijzonder bevoorrechte geen titels meer zouden voeren zoals, hulppionier, pionier, speciale pionier zelfs al die onderscheidene met hun  'strepen en sterren' van de bevelvoerende klasse, zoals 'De Gezalfden', (uiteindelijk zijn er dat maar enkele, ra, ra, zeker niet diegene die  wereldwijd van de symbolen gebruiken. En waar staat in de bijbel  dat die 'enkele gezalfden' de duizenden die van de symbolen nemen vertegenwoordigen?) Dan heb je nog de  Kringopziener, Districtopziener, Bijkantooropziener, Zoneopziener, in feite alle verantwoordelijken. Niet dat het verkeerd is, maar wel omdat veel van de ambten 'de ambtdrager' boven de gewone verkondiger verheft, juist zoals een uniform iemand kan en meestal ook veranderd, en niet altijd ten goede. Ben ik negatief of is het waar?

Vrijdag 16 januari

Ik wil uw naam aan mijn broeders bekend maken; in het midden van de gemeente wil ik u loven.  Hebr. 2:12.

Tallozen over de hele wereld verheugen zich in deze tijd in een bijzondere saamhorigheid en geborgenheid in de christelijke gemeente. Of je nu deel uitmaakt van een hecht, liefdevol gezin of niet, je zult kunnen en moeten waarderen wat God via de gemeenteregeling verschaft. Natuurlijk kun je als een van Jehovah's Getuigen bevestigen dat je in de gemeente hartelijke omgang geniet en een gevoel van geborgenheid hebt. De gemeente is niet zomaar een gezelligheidsgroepje. Het is geen vereniging of club waar mensen met dezelfde achtergrond of dezelfde interesse voor een sport of een hobby bij elkaar komen. De gemeenteregeling is er in de eerste plaats tot lof van Jehovah God. In Psalm 35: 18 lezen we: "Ik wil u prijzen in de grote gemeente; onder een talrijk volk zal ik u loven." w07 15/41:1,2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is een waarheid als een koe dat verheuging en samenhorigheid in een "christelijke gemeente" een zekere geborgenheidgevoel teweegbrengen. Dit 'geborgenheidgevoel' wordt veroorzaakt door gehoorzaamheid aan de 'organisatie en het besturende lichaam’. Wie afwijkt van de door hen onderwezen leidraden valt mettertijd zeker uit de boot, met de nek bekeken, als niet voorbeeldig bestempeld en uiteindelijk gebrandmerkt als afvallige met alle gevolgen van dien. Reeds in De Wachttoren van 1 juli 1956 blz. 295 staat "wees dus gehoorzaam en doe Jehovah's werk zoals hij het verricht wil hebben, want het enigen dat telt, is de door middel van zijn organisatie aangegeven manier.

En in De Wachttoren van 15 augustus 1956 blz. 374 staat zonder complimenten of toelichting "De wil van de slaaf is daarom Jehovah's wil. Opstand tegen de slaaf staat gelijk aan opstand tegen God. De problemen in de gemeenten wereldwijd zijn, buiten de 'gegronde' uitsluitingen' en uittredingen of uitschrijvingen of afhaken en noem maar op, bijna uitsluitend terug te brengen op ongehoorzaamheid aan de organisatie of het besturende lichaam. (leg jij eens uit wat het betekent wanneer er 300.000 dopelingen zijn op één jaar, de toename maar 100.000 is? (Controleer het eens via De Wachttoren of jaarboeken?).

Zaterdag 17 januari

[De apostelen waren] verheugd dat zij waardig gerekend waren ten behoeve van [Jezus'] naam oneer te lijden. - Hand. 5:41.

De apostelen waren gelukkig, niet omdat ze gegeseld waren en pijn hadden geleden, maar omdat ze begrepen dat dit was gebeurd omdat ze Jehovah trouw waren gebleven en in Jezus' voetstappen traden (Hand. 16:25; 2 Kor. 12:10; 1 Petr. 4:13). Als we met de juiste houding tegenstand en vervolging verduren, kan dat volharding in ons opbouwen. Dat zal ons helpen toekomstig lijden te doorstaan (Jak. 1:2, 3). En Romeinen 5:3-5 vertelt ons: "Laten wij ook juichen terwijl wij in verdrukkingen zijn, daar wij weten dat verdrukking volharding voortbrengt, volharding vervolgens een goedgekeurde toestand, de goedgekeurde toestand vervolgens hoop, en de hoop leidt niet tot teleurstelling." Dus hoe meer we nu beproevingen als gevolg van onze christelijke loopbaan doorstaan, hoe beter we bestand zullen zijn tegen verdere beproevingen in dit goddeloze stelsel.   w07 15/82:14,15

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is prijzenswaardig dat iemand omwille van zijn geloof zou lijden. Maar wat als je door je geloof anderen doet lijden? Als er iets is waardoor mensen verdeeld zijn en moeilijkheden hebben, zowel op persoonlijk vlak, de gezinskring, in de gemeente, nationaal, internationaal en mondiaal, dan is het grotendeels door religie. Als men door zijn houding echter aanstoot geeft en je juist door interpretaties van andere, met name de organisatie of het besturende lichaam, die rechtstreeks stroken met je eigen bevindingen of ervaring en je daar door lijden of problemen moet verduren heeft dat in werkelijkheid niets met je geloof te maken maar met manipulatie. Er is daarbij een wezenlijk verschil met "religie en geloof". Zo is 'religie' praktisch altijd georganiseerd, wat niet verkeerd hoeft te zijn, maar wel wanneer er moet er gehoorzaamd worden aan de regels en leringen, leerstellingen en instructies, geboden en verboden al of niet volgens de interpretatie van hun Schriftuurlijke basis, welke geschriften het ook maar zijn. Geloof daarentegen is een persoonlijk erfgoed, ik geloof onderandere dat je wat je in je leven ook maar meemaakt, en die omstandigheden verschillen enorm van persoon tot persoon, er moet van leren om het steeds beter te doen. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor anderen.

Dat juichen terwijl wij in verdrukking zijn doet mij denken aan de begin jaren van de katholieke kerk. De geestelijken toen moesten in het algemeen de mensen wijsmaken dat hoe meer lijden in het huidige leven hoe groter de beloning in het hiernamaals, terwijl een bepaald gedeelte van de clerus in schaamteloze weelde leefde.

Zondag 18 januari

Ik Jehovah, ben uw God, die u leert uzelf baat te verschaffen, die u doet treden op de weg die gij dient te bewandelen. - Jes. 48:17.

Gehoorzaamheid aan goddelijke voorschriften leidt tot zegeningen. Door ons bijvoorbeeld van tabak te onthouden, een moreel rein leven te leiden en de heiligheid van bloed te respecteren, kunnen we het vermijden bepaalde ziekten op te lopen. Bovendien kan het in financieel en maatschappelijk opzicht en in ons gezinsleven voordelen afwerpen als we ook in andere aspecten naar de Bijbelse waarheid leven. Zulke tastbare voordelen kunnen terecht beschouwd worden als zegeningen die de praktische waarde van Gods wetten aantonen. Maar de voornaamste reden om Jehovah te gehoorzamen is dat we hem liefhebben. We dienen God niet uit zelfzucht (Job 1:9-11; 2:4, 5). God laat ons vrij om zelf te kiezen wie we willen gehoorzamen. We kiezen ervoor Jehovah te gehoorzamen omdat we hem willen behagen en omdat we willen doen wat juist is. - Rom. 6:16, 17; 1 Joh. 5:3.     w07 15/62:15

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is heel zeker waar dat het toepassen van beginselen en het gehoorzamen aan God op alle terreinen van het leven kan helpen. Daarom kan de 'organisatie of het besturende lichaam' geen vereisten opleggen die betrekking hebben op ons privé leven en privacy en al zeker niet met sanctie. Zie "de universele rechten van de mens" en de persoonlijke verantwoordelijkheid, die altijd primeert  boven de groepsverantwoordelijkheid of het geweten van anderen.

Zie in verband met de 'bloedkwestie' 1945 het tijdschrift 'Vertroosting' (nu ontwaakt) van september 1945 op blz. 29 zegt: "God heeft nooit bepalingen uitgevaardigd die het gebruik van medicijnen, inspuitingen of bloedtransfusies verbiedt. Het is een uitvinding van mensen, die gelijk de Farizeeën Jehova's barmhartigheid en liefde buiten beschouwing laten. Jehova te dienen met geheel ons verstand betekent niet ons verstand uit te schakelen; vooral dan niet, als het om een mensenleven gaat, dat Jehova toegewijd en daarom heilig is."(einde citaat) En vergelijk dit eens met de koninkrijksdienst van november 2006. en probeer dan die verboden eens te vinden in de Bijbel?

08-02-2009 om 14:37 geschreven door eleutheros  

ELETHEROS heet u welkom op zijn blog. Hopelijk kunnen wij wat leren van elkaar tot opbouw van ons menszijn.

Het onderwerp "Herkennen – Erkennen" is gekozen om na te denken over de uitwisseling van gedachten en de eventuele toepassingen in ons dagelijks leven. Hoewel er weinig verschil is tussen de uitspraak van deze twee woorden is het begrip uiteraard erg groot.

Zo kan men gemakkelijk iets 'herkennen', maar daarom hoeft of wilt men het daarom nog niet 'erkennen'.

Volgens het woordenboek betekent "Herkennen": weer kennen; aan bepaalde eigenschappen kennen.

Terwijl "Erkennen": toegeven, inzien, aanvaarden; betekent.

Neen dat is geen les in Nederlandse taal, maar om het mezelf duidelijk te maken wat ik wil weergeven.

Mijn mening is mijn mening, en uw mening is uw mening, akkoord? Dat wil echter niet zeggen dat ik geen kritiek kan of zal verdragen, integendeel. Verschil van mening, voor iemand die voor verstandig wil doorgaan, kan alleen maar bijdragen tot een gemakkelijker leefklimaat, omdat in veel gevallen iemand meer gelijk kan hebben dan de ander. Of een juister inzicht en begrip. Persoonlijk vind ik het geen schande dat een ander het beter weet dan ik, al heb ik graag gelijk. Alhoewel gelijk willen hebben niet betekent dat ik gelijk heb.

Met andere woorden, een meningsverschil mag nooit een kloof veroorzaken tussen mensen en mensen, maar het zoeken naar een oplossing, wat niet altijd noodzakelijk moet, is dan de brug die twee verschillende meningen zal verbinden.

Langs de andere kant beroep ik mij toch op 'vrije meningsuiting' en mijn gewetensvolle overtuiging van wat ik schrijf en mijn ervaring (niet als schrijver).. Een van de redenen waarom ik deze 'blog' vertegenwoordig is juist daarom.

Terwijl men in 'de organisatie' daar van verstoken is van een vrije meningsuiting.

Iedere georganiseerde religie indoctrineert haar leden met HUN eigen waarheden en interpretaties van die waarheden.

Wanneer ik het woord 'organisatie' gebruik dan bedoel ik, die mensen die daar het bewind of het bestuur uitmaken, want een organisatie op zich kan niets, maar dan ook niets doen.

Hierop volgend  zul je voor elke dag een Bijbeltekst en een commentaar aantreffen. De commentaren zijn genomen uit de uitgaven van De Wachttoren van april 2007 tot en met maart 2008. De getallen achter de datum van De Wachttoren verwijzen naar de studieartikelen die in die uitgave voorkomen

De jaartekst voor Jehovah's Getuigen is gebaseerd op Handelingen 20: 24. "Doch ik hecht niet de minste waarde aan mijn ziel als zou ze mij dierbaar zijn, indien ik mijn loopbaan en de bediening die ik van de Heer Jezus heb ontvangen, maar mag voleindigen om grondig getuigenis af te leggen van het goede nieuws van de onverdiende goedheid van God."

Laat mij hierover opmerken dat ‘grondig’ getuigenis afleggen in overeenstemming dient te zijn met ‘waarheid, en dat datgene wat men als ‘goed nieuws’ uitdraagt, het stempel moet dragen van zekerheid, zonder volmaaktheid te verwachten, maar op zijn minst 'eerlijkheid'.            Met andere woorden wat ooit als ‘goed nieuws’ werd verkondigt moet onveranderlijk zijn of op zijn minst verbeterd. Is dat ook zo? Nu heb ik het niet over datgene wat de Bijbel uitsluitend zegt, maar vooral over datgene wat de organisatie zegt ter wille van organisatorische redenen en/of het interpreteren van het ‘goede nieuws’ uit de Bijbel.

Het eerste blok is een weergave van boekje "Dagelijks de Schrift onderzoeken  2009".

Het twee blok is het  BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR. van mij.

Donderdag 1 januari

Euodia vermaan ik en Syntyche vermaan ik gelijkgezind te zijn in de Heer. - Fil. 4:2.

Van tijd tot tijd zullen zich in een gemeente misverstanden of problemen voordoen, net zoals dat in de eerste eeuw het geval was toen er nog enkele apostelen waren. Misschien zegt een opziener of iemand anders iets wat grof, onvriendelijk of niet helemaal waar lijkt. Of misschien denken we dat er iets gebeurt wat in strijd is met de Bijbel en lijkt het of de ouderlingen de kwestie niet rechtzetten ook al weten ze ervan. Het kan natuurlijk zijn dat de kwestie behandeld is, of behandeld wordt, in overeenstemming met de Bijbel en aan de hand van feiten die wij niet kennen. Maar zelfs als de situatie inderdaad zo is als wij denken, zouden we bij het volgende kunnen stilstaan: In de gemeente Korinthe bestond een tijdlang een ernstige misstand. Na verloop van tijd zorgde Jehovah ervoor dat het kwaad correct en vastberaden werd aangepakt (1 Kor. 5:1, 5, 9-11). We kunnen ons afvragen: hoe zou ik intussen gereageerd hebben als ik in die tijd in Korinthe had gewoond? w07 15/42:13

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR.:  Wat  mij hier opvalt is dat de  Bijbel hier twee ‘vrouwen’ in het beeld brengt terwijl die weinig of niets te zeggen hebben in een gemeente. Goed het commentaar gaat dan wel over verantwoordelijken die mettertijd de zaken rechtzetten. En toch is of zijn de gemeenten weinig of niet op verbeterd ondanks dat er meer dan tweeduizend jaar van onderwijs en voedsel ‘te rechter tijd’ verschaft is geworden. Zijn er organisaties die deze ‘besmettelijke’ handelwijze hebben kunnen onderdrukken? Het discrimineren van de vrouw, ondanks bepaalde artikelen, is ook in de organisatie nog steeds 'schering en inslag', vooral bij moeilijkheden in het gezin of de gemeente.

Vrijdag 2 januari

Richt uw hart onwankelbaar op Jehovah en dient hem alleen. 1 Sam. 7:3.

De Bijbel zegt niet hoe oud Samuël was toen hij stierf, maar de gebeurtenissen in het boek Eén Samuël beslaan ongeveer 102 jaar, en Samuël is van de meeste daarvan getuige geweest. In Hebreeën 11:32. 33 lezen we dat oprechte rechters en profeten "rechtvaardigheid bewerkten". Ja, Samuël bewoog sommigen van zijn tijdgenoten ertoe kwaaddoen te mijden of ermee op te houden      (1 Sam. 7:2-4). Hoe deed hij dat? Hij was zijn hele leven loyaal aan Jehovah (1 Sam. 12:2-5). Hij was niet bang om zelfs de koning krachtige raad te geven (1 Sam. 15:16-29). Bovendien gaf Samuël toen hij "oud en grijs [wasl geworden" een goed voorbeeld door voor anderen te bidden. Hij vond het 'ondenkbaar dat hij tegen Jehovah zou zondigen door op te houden te bidden' voor zijn mede Israëlieten (1 Sam. 12:2, 23). Dit alles beklemtoont dat ouderen een positieve invloed kunnen hebben op andere dienstknechten van Jehovah. w07 1/6 2:13, 14

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR.:  Dat  Samuel als oudere man een positieve invloed kan gehad hebben is geen optie voor hem alleen. Wat in deze tekst niet naar voor komt is dat zijn kinderen absoluut geen voorbeeld waren en dat geldt voor heel veel verantwoordelijken in deze eigenste tijd. Hij, Samuel, was niet bang om zelfs de koning krachtige raad te geven, moet jij maar een ouderling of het lichaam van ouderlingen, of gelijk welke verantwoordelijke eens op de vingers tikken, je gaat wat meemaken. Je moet zelfs heel voorzichtig zijn met wat je tegen andere broeders of zusters zegt.

Zaterdag 3 januari

Uw woord is een lamp voor mijn voet, en een licht op mijn pad. - Ps. 119:105.

Gods uitspraken en vermaningen kunnen ons helpen om obstakels die we op onze levensweg tegen komen te overwinnen. Als we de Bijbel lezen en die onze gids laten zijn, ondervinden we persoonlijk wat in Jesaja 30:21 wordt beschreven: "Uw eigen oren zullen een woord achter u horen, dat luidt: 'Dit is de weg. Wandelt daarop.'" Let wel dat Psalm 119: 105 op twee verwante functies van Gods Woord wijst. Ten eerste dient het als een lamp voor onze voet. Bij de problemen die we dagelijks meemaken dienen we ons te laten leiden door de beginselen uit de Bijbel, zodat we verstandige beslissingen nemen en de valkuilen van deze wereld vermijden. Ten tweede verlichten Gods vermaningen ons pad: ze helpen ons keuzes te maken die in overeenstemming zijn met onze hoop op eeuwig leven in Gods beloofde paradijs. Bijgevolg zullen we de goede of slechte gevolgen van een bepaalde handelwijze kunnen onderscheiden. - Rom. 14:21; 1 Tim. 6:9; Openb. 22:12. w07 1/5 1:4, 5

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR. Mooie tekst die ons duidelijk kan maken hoe ons leven te  leiden. Ik benadruk ‘UW WOORD’ als een lamp en om keuzes te maken, ja toch? Ik begrijp heel graag dat mensen hulp willen bieden en de organisatie wil dat ook doen. En wat ik niet begrijpis, dat wanneer iemands geweten een andere kijk heeft op datgene wat de organisatie schrijft of zegt dat ‘zo iemand’ echt in de problemen komt, zelfs als ‘zo iemand’ schriftuurlijk juist doet.

Ondertussen heb ik het wel begrepen, want als je ongehoorzaam bent aan de ‘organisatie’ ben je volgens hun instelling ‘ongehoorzaam’ aan God, temeer dat de ‘geest’ van de gemeente behouden moet blijven. Welke Geest dan?

Zondag 4 januari

De Rots, volmaakt is zijn activiteit. - Deut. 32:4.

Denk je graag aan het leven in het Paradijs? Misschien zie je je­zelf onze schitterende planeet verkennen en de bijna eindeloze verscheidenheid aan levensvormen bestuderen. Of misschien mijmer je over de voldoening die je zult hebben terwijl je met anderen samenwerkt om voor de aarde te zorgen en er een wereldomvattend park van te maken. Of je denkt aan de talenten die je zou kunnen ontwikkelen in de kunst, architectuur, muziek of andere bezigheden waar je in het hectische leven van vandaag geen tijd voor hebt. In ieder geval hecht je heel veel waarde aan de hoop op een leven dat in de Bijbel "het werkelijke leven" wordt genoemd: een leven zoals Jehovah het bedoeld heeft, met de eeuwigheid in het vooruitzicht (1 Tim. 6:19). Is het niet een genoegen en een groot voorrecht om met anderen over die Bijbelse hoop te praten? Toch wijzen velen die hoop af als een illusie, een onrealistische droom voor lichtgelovige mensen. w07 15/5 1:1,2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   Hier krijg je nogmaals de ‘drug’ om te volharden, het vooruitzicht op en in het paradijs. Het beslist waar dat het een hulp kan zijn om de juiste prioriteiten in je leven te stellen. Tezelfdertijd is het een impuls om niet te veel waarde en tijd aan het huidige leven, jouw leven, te besteden. En toch zijn er zo velen die het afwijzen. Waarom? Omdat zij ingezien hebben dat het leven door hen geleefd moet worden en niet door de organisatie? Omdat de druk en dringendheid voorrang dient gegeven te worden aan hetgeen de organisatie voorschrijft? Bij ons is er een spreekwoord dat zegt: veel beloven en weinig geven doet de zotten in vreugde leven. Cheerio! Wil je echt een Christen zijn dan moet je het doen, niet zeggen.

Maandag 5 januari

Wie lastert tegen de heilige geest, krijgt in eeuwigheid geen vergiffenis, doch is schuldig aan eeuwige zonde. - Mark. 3:29.

De eerste-eeuwse Joodse religieuze leiders zagen Gods geest in Jezus aan het werk als hij wonderen deed waardoor Jehovah geëerd werd. Toch schreven deze vijanden van Christus die kracht aan Satan de Duivel toe. Volgens Jezus begingen degenen die op zo'n manier tegen Gods heilige geest lasterden, een zonde die "niet in dit samenstel van dingen noch in het toekomende" vergeven zou worden (Matth. 12:22-32). Lastering is beledigende, lasterlijke of schimpende taal. God is de Bron van de heilige geest, en daarom is ten nadele spreken van zijn geest hetzelfde als ten nadele spreken van Jehovah. Het onberouwvol bezigen van dergelijke taal is onvergeeflijk. Omdat de farizeeën zagen dat Jehovah's geest in Jezus werkzaam was maar zij die macht toeschreven aan de Duivel, maakten ze zich schuldig aan lastering tegen de geest. w07 15/7 1:8, 9

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Een eerste vaststelling is dat zondigen tegen de Heilige Geest alleen door God zelf kan en mag bepaald worden. En het is niet omdat Jezus dat kon onderscheiden dat de ‘broeders’ of diegenen die zich broeders van Christus noemen dat ook kunnen of mogen. Het verkeerd voorstellen van God of van zijn vereisten is volgens mij eveneens een lastering die als schimpend over God gedaan wordt, en welke organisatie is daar vrij van?

Dinsdag 6 januari

Heer, hoeveel maal kan mijn broe­der tegen mij zondigen en moet ik hem vergeven? Tot zevenmaal toe? Matth. 18:21.

Als antwoord op Petrus' vraag, zei Jezus: "Ik zeg u, niet tot zevenmaal toe, maar tot zevenenzeventig maal toe" (Matth. 18: 22. Een barmhartig iemand is dus bereid "tot zevenenzeventig maal toe", dat wil zeggen onbeperkt, te vergeven. Jezus zei in zijn Bergrede: "Houdt op met oordelen, opdat gij niet wordt geoordeeld; want met het oordeel waarmee gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden... Waarom kijkt gij dan naar het strootje in het oog van uw broeder, maar beschouwt niet de balk in uw eigen oog? Of hoe kunt gij tot uw broeder zeggen: 'laat mij het strootje uit uw oog halen', wanneer er, zie! een balk in uw eigen oog is?" (Matth. 7:1-4) We kunnen dus dagelijks barmhartigheid beoefenen door de zwakheden van anderen te verdragen zonder snel met een oordeel klaar te staan of overkritisch te zijn. Jehovah heeft ons een reusachtige schuld aan zonden vergeven. Zouden ook wij dan niet 'de mensen hun overtredingen moeten vergeven'?  Matth. 6:14, 15. w07 15/9 2: 13, 14

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  De beginselen die in deze paragraaf aangehaald worden zijn praktisch en in werkelijkheid zeer doeltreffend om zaken bij te  leggen. Op zichzelf is het prijzenswaardig om vergiffenis te geven, alleen reeds omwille van jezelf. Het antwoord van Jezus geeft echter een bijkomende en sluitende reden om te kunnen vergeven, namelijk berouw. Wanneer er geen oprecht berouw bij betrokken is heeft vergeven geen enkele zin, integendeel men moedigt dan aan tot een willekeur van zonden. Daar tegenover staat in de bijbel dat, waar en wanneer het ook maar mogelijk is de dingen recht te zetten dit als een bewijs van oprecht berouw kan gelden.

Woensdag 7 januari

Luistert... naar het strenge onderricht van een vader. - Spr. 4:1.

Wil een band groeien en intact blijven, dan moeten de betrokken personen niet alleen met elkaar praten maar ook luisteren. Een van de manieren waarop we naar Jehovah luisteren, is door de Bijbel te bestuderen aan de hand van publicaties die 'de getrouwe slaaf' verschaft (Matth. 24:45-47. Om hun kinderen te helpen een duurzame band van liefde met Jehovah te ontwikkelen, moeten de ouders hen er dus toe aanmoedigen de gewoonte te ontwikkelen om Gods Woord te bestuderen. Hoe kunnen kinderen geholpen worden goede studiegewoonten te ontwikkelen? Het voorbeeld van de ouders is de beste onderwijsmethode. Zien je kinderen dat je het fijn vindt geregeld in de Bijbel te lezen of te studeren? Je hebt het vast heel druk met de zorg voor je kinderen, en misschien vraag je je af waar je de tijd vandaan moet halen om te lezen en te studeren. Maar stel jezelf de vraag: zien mijn kinderen me geregeld tv-kijken? Zou je dan iets van die tijd kunnen gebruiken om hen een goed voorbeeld te geven in verband met persoonlijke studie? w07 1/9 2:8, 9

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het commentaar in deze paragraaf is niet alleen beschuldigend maar ook aanmatigend.1) niet alleen met elkaar praten maar  ook luisteren. = prima

2) Een van de manieren waarop wij naar Jehovah luisteren, is door de Bijbel te bestuderen. = prima. Maar dat dit bestuderen uitsluitend via de publicaties van ’de getrouwe slaaf’ moet gebeuren is wat anders. Waarom? Omdat die publicaties in de loop van de tijd niet eenmaal, maar meermaals iets anders dan de waarheid hebben verteld. En dat waren niet altijd vereenvoudigingen of verbeteringen. Één van de redenen waarom zoveel kinderen de organisatie of het besturende lichaam de rug toekeren is dat niet de ouders hen opvoeden, maar de publicaties, zonder daarom de goeie dingen eruit te willen gooien. Ik bedoel dat veel ouders in plaats van hun geweten en verantwoordelijkheid te oefenen eerder de raad gaan toepassen in het volle vertrouwen dat de 'organisatie en het besturende lichaam’ het altijd beter weten dan zijzelf met inbegrip van het kennen van hun eigen kinderen. In werkelijkheid is het voor diegenen die een klein beetje dieper gaan dan de doorsnee verkondiger-onderzoeker duidelijk dat niet Jehovah’s Geest hen leidt. Moet je voorbeelden hebben? Bij een  persoonlijk onderzoek en een klein beetje zelf kritiek maar vooral eerlijkheid en je kunt deze bij

je eigen vinden. Ik verduidelijk het: wanneer je oprecht met je zelf bent kun je gemakkelijk uitmaken dat er dingen zijn die de ‘organisatie’ voorschrijft maar die gij niet aanvaard, maar het toch   maar doet  omdat zij, de 'organisatie en het besturende lichaam’ zich verschansen achter ‘onvolmaaktheid’.

Donderdag 8 januari

Ik, Jehovah, heb gerechtigheid lief· -Jes. 61:8.

Het begrip gerechtigheid is wel gedefinieerd als 'op een billijke en onpartijdige manier, en in overeenstemming met een bepaalde standaard of norm, handhaven wat juist is of recht doen wedervaren'. Onrecht omvat alles wat onbillijk, bevooroordeeld, slecht is; kwaad dat anderen onverdiend wordt aangedaan. Bijna 3500 jaar geleden schreef Mozes over de Universele Soeverein, Jehovah: ,,Al zijn wegen zijn gerechtigheid. Een God van getrouwheid, bij wie geen onrecht is" (Deut. 32:4). Ruim zeven eeuwen later tekende Jesaja onder inspiratie de woorden in de tekst voor vandaag op. In de eerste eeuw riep Paulus uit: "Is er onrechtvaardigheid bij God? Moge dat nooit waar worden!" (Rom. 9:14) En in diezelfde eeuw verklaarde Petrus: 'God is niet partijdig, maar in elke natie is de mens die hem vreest en rechtvaardigheid beoefent, aanvaardbaar voor hem' (Hand. 10:34, 35). Ja, "Jehovah heeft gerechtigheid lief". - Ps. 37:28; Mal. 3:6. w07 15/8 1:1,2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Dat is nu eens een paragraaf die je mag omcirkelen. De definitie die gegeven wordt is perfect, de toepassing is het in het geheel niet. Laat ons aannemen, iets dat regelmatig gebeurd is, dat op één jaar tijd er 300.000 dopelingen zijn. Terwijl er 6.000.000 verkondigers geregistreerd. De normale toename zou dus als cijfer 6.300.000 moeten geven. Het is echter zo dat de ’echte’ toename slechts 6.100.000 aantoont. Concreet zijn er dus 200.000 weg gegaan, waarom? Om verschillende redenen, maar de werkelijkheid dwingt ons toe te geven dat het merendeel door ’onrechtvaardige’ behandelingen weggaan. Wanneer je nu nog de tekst van Handelingen serieus toepast dan wordt er nog veel meer duidelijk dat niets met één ’organisatie’ of meerdere ’organisaties’ te maken heeft. wij cursiveren de tekst: Handelingen     10: 34, 35 ‘God is niet partijdig, maar in elke natie is de  mens die hem vreest en rechtvaardigheid beoefent, aanvaardbaar voor Hem’

Vrijdag 9 januari

Ziel, gij hebt vele goede dingen opgelegd voor vele jaren; neem uw gemak, eet, drink en wees vrolijk. -Luk.12:19.

Zoals in Jezus' gelijkenis naar voren kwam, bood het plan van de rijke man slechts een vals gevoel van zekerheid. Hoe praktisch het ook leek, het liet één heel belangrijk element buiten beschouwing: Gods wil. De man dacht alleen aan zichzelf, hoe hij er zijn gemak van kon nemen en kon eten, drinken en vrolijk zijn. Omdat hij "vele goede dingen" had, dacht hij dat hij ook "vele jaren" zou hebben. Maar helaas liep het anders af. Zoals Jezus even daarvoor had gezegd, 'spruit iemands leven niet voort uit de dingen die hij bezit, ook al heeft hij overvloed' (Luk. 12:15). Nog diezelfde nacht kwam er een abrupt einde aan alles waar de man voor had gewerkt, want God zei tegen hem: "Onredelijke, nog deze nacht eist men uw ziel van u op. Voor wie zullen dan de door u opgeslagen dingen zijn?" - Luk. 12:20. w07 1/82:7,8

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   Deze illustratie maakt het ons duidelijk dat wij niet kunnen of mogen vertrouwen op onze aardse goederen op rijkdom. Het omgekeerde van rijkdom is uiteraard eveneens een bron van moeilijkheden en niet minder gevaarlijk om je geloof te verliezen. De manier om hier  evenwichtig in  te zijn is geen sinecure. De ’organisatie’ moedigt daarom aan om eenvoudig te leven en geen grootse dingen te zoeken. De uitwerking van haar manipulatie is wel van dien aard dat zij meer dan ooit de nadruk legt om geen hogere studies of tijdverslindende werkzaamheden te verrichten, zelfs het hebben van ‘kinderen’ nog steeds afraad, waar of niet?

Zaterdag 10 januari

[Anna] kwam... naderbij en ging dank aan God brengen en... over het kind spreken. Luk.2:38.

Denk eens aan de profetes Anna. Op 84-jarige leeftijd 'ontbrak ze nimmer in de tempel, terwijl ze nacht en dag heilige dienst verrichtte met vasten en smekingen'. Als dochter van een niet-levitische vader "uit de stam Aser" kon Anna niet letterlijk in de tempel wonen. Stel je eens voor wat het van haar krachten gevergd moet hebben om elke dag van het morgen tot het avondoffer in de tempel te zijn! Maar Anna's toewijding werd rijk beloond. Ze had het voorrecht aanwezig te zijn toen Jozef en Maria het kind Jezus naar de tempel brachten om hem in overeenstemming met de Wet aan Jehovah aan te bieden. (Luk. 2:22-24, 36, 37; Num. 18:6, 7. Veel ouderen onder ons zijn net als Anna wat betreft hun geregelde vergaderingbezoek, hun oprechte smeekbeden voor de ware aanbidding en hun onbedwingbare verlangen het goede nieuws te prediken. w07 1/6 1:4, 5

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Nogmaals worden ouderen aangehaald als voorbeelden voor oprechte dienst en de voorrechten die daarmee gepaard gaan. Het is echter duidelijk dat de juiste motivatie een grote rol speelt bij een godsdienstig leven. Er wordt hier in de laatste alinea een woord gebruikt dat toch wel overtrokken blijkt te zijn. Dat woord is ‘onbedwingbare’ en verbonden met ‘verlangen’. Als, ja als, de ‘organisatie’ de rapportjes, die uiteindelijk niet bijbels zijn, alhoewel niet verkeerd op zich zelf, zouden wegnemen en dus geen ‘uren’ meer gerapporteerd moesten worden dan zou de ‘prediking’ van ‘het goede nieuws’ een geheel ander beeld geven van wie een ‘christenmens’ is.

Zondag 11 januari

Ik zal u prijzen omdat ik op een vrees inboezemende wijze wonder­baar ben gemaakt. - Ps. 139:14.

De natuur is rijk aan wonderen van schoonheid en ontwerp. Hoe zijn die tot bestaan gekomen? Volgens sommigen laat die vraag zich beantwoorden zonder dat er een intelligente Schepper aan te pas hoeft te komen. Anderen zijn van mening dat we de natuur nooit goed kunnen verklaren als we er al bij voorbaat van uitgaan dat er geen Schepper is. Ze vinden dat de levensvormen op aarde veel te ge­compliceerd, te gevarieerd en misschien zelfs te wonderbaarlijk zijn om door toeval te zijn ontstaan. Volgens velen, onder wie ook een aantal wetenschappers, geven de bewijzen te kennen dat het universum een wijze, machtige en welwillende Maker heeft gehad. Koning David van het oude Israël bijvoorbeeld was ervan overtuigd dat een Maker lof verdient voor Zijn prachtige scheppingen. Hoewel David lang voor ons huidige wetenschappelijke tijdperk leefde, zag hij zich omringd door schitterende voorbeelden van Gods scheppingswerk. David hoefde maar naar zijn eigen lichaam te kijken om diep onder de indruk te zijn van Gods kwaliteiten als Schepper. w07 15/6 1:1, 2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   Zoals de paragraaf aantoont is er nog steeds verdeeldheid in verband met God, schepping of anderszins. Voor diegene die de schepping zien als bewijs hebben geen probleem met het bestaan van een hogere macht, wie of wat die of dat zou zijn. Voor anderen kun je dezelfde bewijzen niet aanvoeren om de simpele reden dat zij deze gewoon niet aanvaarden. Daartegenover staat dat er veel van wat religies hebben onderwezen niet wetenschappelijk verantwoord kan worden, zelfs hedendaagse toepassingen, zoals ‘de bloedkwestie’, voor J. G., de lengte van de scheppingsdagen, de wereldomvattende ‘zondvloed enz..

Ook in verband met leerstellingen die niet meer houdbaar zijn of data die reeds lang voorbij zijn. Misschien heb je dat zelf wel meegemaakt, maar het gemakkelijkst gevonden er aan voorbij te gaan?

Maandag 12 januari

Geloof is de verzekerde verwachting van dingen waarop wordt gehoopt, de duidelijke demonstratie van werkelijkheden die echter niet worden gezien.

Hebr. 11:1.

Als we geloof hebben, zijn we ervan overtuigd dat alles wat Jehovah belooft, zo goed als vervuld is. Het overtuigende bewijs van ongeziene werkelijkheden is zo krachtig dat geloof gelijkgesteld wordt met dat bewijsmateriaal. De schepping overtuigt ons er bijvoorbeeld van dat er een Schepper is. Dat is het soort geloof dat we aan de dag zullen leggen als we door geest blijven wandelen. Gebrek aan geloof is "de zonde die ons gemakkelijk verstrikt" (Hebr. 12:1. We moeten ons op Gods geest verlaten om werken van het vlees, materialisme en valse leringen die ons geloof kunnen verwoesten, te vermijden (Kol. 2:8; 1 Tim. 6:9, 10; 2 Tim. 4:3-5. Gods geest brengt in Jehovah's hedendaagse dienstknechten een geloof voort als dat van voorchristelijke Getuigen en anderen in het Bijbelverslag (Hebr. 11:2-40. En ons "geloof zonder huichelarij" zou heel goed tot opbouw kunnen dienen van het geloof van anderen. - 1 Tim. 1:5; Hebr. 13:7. w07 15/7 2:19,20

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Dat de beloften van Jehovah vervuld zullen worden is voor velen een vaststaand feit. Wat de voorspellingen, zelfs als die op de bijbel gebaseerd waren, door mensen of hun organisatie, geïnterpreteerd en niet uitkwamen is een geheel andere zaak. Al met al zullen die mensen van langsom het vertrouwen verliezen van hun beste krachten. Zoals de paragraaf zegt dient het een ‘geloof zonder huichelarij’ te zijn. ‘zonder huichelarij’ is iets anders dan fouten maken die recht gezet kunnen worden. Wat het wel is, huichlarij, wanneer men moedwillig verkeerde dingen publiceert of te hoogmoedig om correctie te aan te brengen of te aanvaarden.

Dinsdag 13 januari 08-02-2009 om 14:10 geschreven door eleutheros  

Zaterdag 31 januari

Toen trad er voor de gemeente in heel Judea en Galilea en Samaria werkelijk een   periode van vrede in. Hand. 9:31.

Eén manier waarop de Bijbel "gemeente" gebruikt, is van toepassing op alle christenen in een geografisch gebied. Er waren meerdere groepen christenen in het grote gebied dat in de tekst voor vandaag wordt genoemd, maar al die groepen In Judea, Galilea en Samaria bij elkaar werden "de gemeente" genoemd. Gezien het aantal mensen die met Pinksteren 33 G.T. en kort daarna werden gedoopt, kunnen er in het gebied van Jeruzalem meerdere groepen zijn geweest die geregeld bijeenkwamen (Hand. 2:41, 46, 47; 4:4; 6:1, 7). Herodes Agrippa I regeerde over Judea tot aan zijn dood in 44 G.T., en uit 1 Thessalonicenzen 2:14 valt af te leiden dat er in ieder geval in 50 G.T. al een aantal gemeenten in Judea waren. Dus als we lezen dat Herodes 'enkele leden van de gemeente mishandelde', kan dat verwijzen naar meerdere groepen die in Jeruzalem bijeenkwamen. - Hand. 12:1. w07 15/4 1:12

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Zoals veel woorden in gelijk welke taal heeft ook het woord 'gemeente' meerdere toepassingen. De meest toepasselijke is dat het over een groep mensen gaat die samenkomen. Uit het bovenstaande commentaar blijk duidelijk dat er in Judea, Galilea en Samaria groepen van christenen waren die "de gemeente" werd genoemd. En die in het gebied van Jeruzalem geregeld bijeenkwamen. Bij de aangehaalde teksten is er slecht één die verwijst naar een particulier huis waar zij samenkwamen en dat was dan nog voor hun stutten op te eten. Ik besluit hieruit dat er in werkelijkheid geen specifieke verzamelplaats in Jeruzalem was en mijn vraag als gevolg daaruit is dan ook, waar zetelde het besturende lichaam? In geheel handelingen is er nergens spraak van één vaste verzamelplaats noch van een organisatie of besturend lichaam. Als, ja als   het fundament van de christelijke organisatie in Jeruzalem gegrondvest was, waarom is daar dan geen enkele directe verwijzing naar, zelfs de woorden 'de organisatie' of ' het besturend lichaam' komen in het verslag of zelfs in de Bijbel niet specifiek uit de verf. Daarmee bedoel ik niet dat er geen 'organisatie' of geen 'bestuurszetel' mag zijn, maar dan moeten die wel ten diensten staan van de leden en niet de leden ten dienste van en onderwerpen aan 'de organisatie of het besturende lichaam, zijn, wat heden ten dage wel is.   

De verwijzing naar het 'particulier huis' mag je, als je wilt markeren of noteren, omdat dit te maken zal hebben met de van huis tot huis prediking, maar dat is voor een andere keer.

08-02-2009 om 00:00 geschreven door eleutheros