Maandag 19 januari

Hij zal hem aanstellen over al zijn bezittingen. - Luk. 12:44.

Enkele maanden voordat Jezus zijn profetie uitsprak over het teken van zijn tegenwoordigheid, dat ook de aanwezigheid omvatte van een "slaaf" die hem op aarde vertegenwoordigde, sprak hij over deze "slaaf" in iets andere bewoordingen die duidelijk maakten wat de verantwoordelijkheden van de slaaf waren (Matth. 24:3-47). Jezus zei: "Wie is werkelijk de getrouwe, de beleidvolle beheerder, die door zijn meester over diens lichaam van bedienden zal worden aangesteld om hun te rechter tijd hun mate van voedsel benodigdheden te blijven geven? Ik zeg u naar waarheid: Hij zal hem aanstellen over al zijn bezittingen" (Luk. 12:42,44). Hier wordt de slaaf een beheerder genoemd, wat de vertaling is van een Grieks woord dat duidt op "de bestuurder van een huishouden of landgoed". Behalve dat de collectieve 'getrouwe beheerder' "te rechter tijd" voedzaam geestelijk voedsel zou verschaffen, zou hij ook over al Christus' bedienden worden aangesteld en de toewijzing krijgen al Christus' belangen op aarde, "al zijn bezittingen", te beheren. w07 1/41:6, 7

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   In de eerste plaats is het één van de vele illustraties van Jezus Christus, dus geen specifieke toepassing. Zoals je zelf kunt zien staat de illustratie in het enkelvoud. Dat is waarschijnlijk de reden dat Charles Taze Russell het zich kon permitteren of laten aanleunen dat hij "die man" was. Mettertijd veranderde die zienswijze dat het een samengestelde man of orgaan moest zijn gezien door de eeuwen heen één man onmogelijk was. Van hier uit bleek het geen probleem te zijn het in overeenstemming te brengen met "een organisatie of besturend lichaam". Alleen komt die benaming nergens voor in de Schrift en is er alleen onrechtstreeks bewijs, als je al van bewijs mag spreken. Het blijft interpretatie dat het 'besturende lichaam zelfs maar in Jeruzalem functioneerde omdat daar een probleem aan de gang was dat in Antiochië aan het licht was gekomen. Zie handelingen hoofdstuk 15 en merk op dat de 'gemeente' Paulus en Barnabas en enkele anderen, naar Jeruzalem stuurde opdat het probleem vanuit die gemeente kwam. En zo kom je automatisch weer op 'georganiseerde religie' die in de loop der eeuwen haar stempel heeft gedrukt op de gehele mensheid, soms ten goede, meestal tot nu toe echter ten nadelen. Het gebrek aan geloof is grotendeels te wijten in die 'georganiseerde religies'.

Uiteindelijk hebben nog heel veel mensen geloof in 'Iets of iemand of gelijk wie of wat'. En een persoonlijk streven naar een beter leven wat door de omstandigheden en het milieu en de cultuur en wat weet ik veel nooit optimaal kan beleefd worden. Enfin nog niet.

Dinsdag 20 januari

Blijft barmhartig worden, zoals uw Vader barmhartig is. - Luk. 6:36.

De Wet die via Mozes werd gegeven, bevatte zo'n zeshonderd vereisten en voorschriften. Hoewel de verplichtingen van de mozaïsche wet nagekomen moesten worden, was het tonen van barmhartigheid ook heel belangrijk. Denk maar aan Jezus' woorden tot de Farizeeën, die een onbarmhartige houding aan de dag legden. Bij twee gelegenheden berispte hij hen en wees hij erop dat God had geboden: "Ik wil barmhartigheid en geen slachtoffer" (Matth. 9:10-13; 12:1-7; Hos. 6:6). Tegen het einde van zijn bediening zei Jezus: "Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars!, want gij geeft tienden van de munt en de dille en de komijn, maar hebt de gewichtiger zaken van de Wet, namelijk gerechtigheid en barmhartigheid en getrouwheid, veronachtzaamd" (Matth. 23:23). Jezus hechtte beslist veel waarde aan barmhartigheid. Als we de voordelen van barmhartigheid inzien, zullen we ertoe bewogen worden die eigenschap vollediger in ons leven toe te passen. w07 15/9 1:1, 2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het medelijden of mededogen dat met barmhartigheid bedoeld wordt gaat bij velen in de organisatie of het besturende lichaam slechts zover als zij zelf bepalen. Als, zoals terecht in het commentaar te lezen is, we de voordelen van barmhartigheid inzien, zullen we ertoe bewogen worden die in volledigere maten toe te passen. In het voorgaande worden Jezus woorden tot de Farizeeën aangehaald, maar in veel opzichten is ook de organisatie en het besturende lichaam’ in een situatie terechtgekomen die weinig of niets verschild van gelijk welke religieuze organisatie. Neem o.a. de uitsluitingsprocedure, die niet alleen aan veranderingen onderhevig is, maar eerder aangepast om mensen die niet met alles akkoord kunnen gaan, uit te sluiten. De procedures uit de bijbel verschillen nogal veel met elkaar daarom dien je rekening  te houden met de situatie en persoonlijkheid. De volgens mij belangrijkste procedure is die van Jezus Christus zelf. Mattheus 18: 15-17 Wanneer voorts uw broeder een zonde begaat, ga zijn fout dan blootleggen tussen u en hem alleen. Indien hij naar u luistert, hebt gij uw broeder gewonnen. ¹⁶ Luistert hij echter niet, neem dan nog één of twee met u, opdat uit de mond van twee of drie getuigen elke zaak bevestigd wordt. ¹⁷ Indien hij naar hen niet luistert, spreek dan tot de gemeente. Indien hij zelfs naar de gemeente niet luistert, dan zij hij u net als een mens uit de natiën en als een belastinginner Hier specificeert Jezus geen zonde en 'genootschap en het besturende lichaam’ hebben zich de vrijheid veroorloofd om deze procedure terug te brengen op bijna uitsluitend persoonlijke zaken, financiële, eigendom, fraude, bedrog of om regelrechten laster. Evenwel kun je met deze procedure veel "barmhartiger" bijna alle zonden behandelen zonder partijdigheid en zonder in een doolhof van spitsvondigheden en drogredenen te verdwalen. Vooral wanneer de gemeente erbij betrokken wordt en let wel, Jezus sprak niet over een comité noch over rechters, ook niet over geheimhouding achter gesloten deuren of wat maar ook. Zijn procedure was en is 'MENSLIEVEND' en niet afhankelijk van enkele mensen.

Woensdag 21 januari

Laat al uw aangelegenheden met liefde geschieden. 1 Kor. 16:14.

Veel ouders beseffen dat ze hun kinderen met liefde moeten opleiden. Maar christelijke ouders die zo'n liefdevolle opleiding willen geven, staan voor een moeilijke taak. Wat zijn enkele van de problemen waarmee ze te maken krijgen? We leven nu ver in de laatste dagen van dit stelsel. Zoals voorzegd, is de samenleving doordrongen van een liefdeloze mentaliteit. Zelfs binnen het gezin hebben mensen geen "natuurlijke genegenheid" meer en zijn ze "ondankbaar, deloyaal,... zonder zelfbeheersing, heftig" geworden 2 Tim. 3:1-5. Dagelijks contact met mensen die zulke eigenschappen vertonen, kan invloed hebben op de manier waarop christelijke gezinsleden met elkaar omgaan. Bovendien worstelen ouders met hun eigen overgeërfde neiging om hun zelfbeheersing te verliezen, dingen te zeggen die ze niet menen en in andere opzichten van weinig inzicht blijk te geven (Rom. 3:23; Jak. 3:2, 8, 9. Ondanks die problemen kunnen ouders gelukkige, geestelijk gezinde kinderen grootbrengen door de Bijbelse raad op te volgen die in de tekst voor vandaag staat. w07 1/9 1:1-3

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is geloof versterkend om te beseffen dat "liefde", in de definitie dan van 'agapè' of onzelfzuchtige liefde, een enorme kracht kan zijn. Evenwel dienen wij alle omstandigheden te beschouwen die een individu beïnvloeden. Ouders hebben die verantwoordelijkheid in de eerste plaats, maar anderen spelen eveneens een grote rol. En voor de zoveelste keer 'leven wij in de laatste dagen' terwijl dit reeds in het begin van de 'christelijke gemeente' zowas. Wanneer je dit samenstel of de huidige omstandigheden beschouwd zou je dit kunnen bevestigen, maar de geschiedenis is doortrokken van een liefdeloze mentaliteit en de beestigheden, excuseer voor deze vergelijking want beesten doen dit normaal niet, zijn alleen duidelijker en algemener. Dat er in het gezin geen 'natuurlijke genegenheid meer zou zijn is zeer misleidend door het zo te veralgemenen. En de zinsnede van die dagelijkse contacten, mensen, met die verkeerde eigenschappen is gewoon een manier om je te 'vervreemden' van die mensen waar je moet gaan prediken of die dikwijls familieleden zijn of zelfs je eigen gezinsleden. In werkelijkheid creëren de predikers een klimaat van wantrouwen ten opzichten van hun evennaasten en tezelfdertijd breken zij de verbindingslijnen af die zij met 'liefde' zou moeten aanleggen.

Donderdag 22 januari 

Ook al heeft iemand overvloed, zijn leven spruit niet voort uit de dingen die hij bezit. - Luk. 12:15.

Geld, bezittingen, prestige, een goedbetaalde baan, afkomst dat zijn enkele dingen die de meeste mensen zien als maatstaf voor succes of als garantie voor een goede toekomst. Het is duidelijk dat in zowel rijke als arme landen de interesses en bezigheden van veel mensen gericht zijn op materiële voordelen en vooruitkomen in de maatschappij. Maar hun belangstelling voor geestelijke dingen, als die er al is, neemt snel af. Dat is precies wat de Bijbel heeft voorzegd. Die zegt dat er 'in de laatste dagen kritieke tijden zullen aanbreken, die moeilijk zijn door te komen. Want de mensen zullen zichzelf liefhebben, het geld liefhebben, zullen meer liefde voor genoegens hebben dan liefde voor God, en zullen een vorm van godvruchtige toewijding hebben, maar de kracht ervan niet blijken te bezitten' 2 Tim. 3:1-5. Ware christenen die dag in, dag uit tussen zulke mensen leven, staan constant onder druk om zich aan die mentaliteit en leefstijl aan te passen. w07 1/81:1,2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   Lukas 12:15. "Vervolgens zei hij tot hen: „Let op en hoedt U voor elke soort van hebzucht, want ook al heeft iemand overvloed, zijn leven spruit niet voort uit de dingen die hij bezit".

Ik heb deze schriftuurplaats volledig afgedrukt om de eenvoudige reden dat Jezus het hier over elke soort van 'hebzucht' heeft en dit uiteraard meer inhoudt dan materiele belangen zoals het commentaar belicht. En ook meer betekend dan 'belangstelling' voor geestelijke dingen te hebben. Nu wordt gezegd dat bij de 'meeste mensen' hun geestelijke gezindheid snel afneemt. Wanneer een Getuige van Jehovah zich de  moeite zou getroosten en een klein beetje tijd zou inruimen om dat na te gaan dan, zou hij of zij verwonderd kunnen zijn over de hoeveelheid lectuur en andere media die ter beschikking staat van mensen die hun geestelijke nood trachten te  lenigen. In alle geloofsstrekkingen, voor alle leeftijden, in heel veel talen. Misschien mag ik eens 'voorbarig' zijn. Jes. 32:4. En zelfs het hart der voorbarigen zal acht geven op kennis, en zelfs de tong der stamelenden zal vaardig zijn in het spreken van duidelijke dingen.  Nu bedoel ik dat de profetische tekst van   Daniël hoofdstuk 12: 4 zijn vervulling zou kunnen hebben in deze 'tijd van het einde' maar dan niet via één organisatie of het besturende lichaam, maar via  de PC en het Internet. Of denk je dat er alleen maar 'uitgeslotenen' commentaar geven? Jezus zei o.a. in Johannes 8: 32 en GIJ zult de waarheid kennen en de waarheid zal U vrijmaken. Wel mijn beste lezer, ik heb daar 35 jaar voor nodig gehad om DE WAARHEID te leren kennen en daardoor en daarom heb ik menselijke waarheid de rug kunnen toekeren, met alle respect voor diegene die nog niet zover zijn. (Gij kunt en zult ook de waarheid over de waarheid te weten komen, als je wilt).

Vrijdag 23 januari

Wreekt uzelf niet, geliefden, maar geeft plaats aan de gramschap;want er staat geschreven: "Aan mij is de wraak; ik wil vergelden, zegt Jehovah."-Rom.12:19.

Paulus noemt een dwingende reden waarom we geen wraak op vervolgers mogen nemen: het getuigt van bescheidenheid. Een christen die probeert wraak te nemen is aanmatigend en overmoedig. Hij eist voor zichzelf een rol op die God toebehoort (Matth. 7:1). Bovendien toont hij door het recht in eigenhanden te nemen gebrek aan geloof in Jehovah's verzekering: "Ik wil vergelden." Ware christenen daarentegen vertrouwen erop dat Jehovah "recht [zal] doen wedervaren aan zijn uitverkorenen" (Luk. 18:7,8; 2 Thess. 1:6-8). Ze laten het wreken van kwaad bescheiden aan God over (Jer. 30:23,24; Rom. 1:18). Als we wraak nemen op een vijand zal dat zijn houding waarschijnlijk verharden, maar een vriendelijke behandeling kan hem milder stemmen. w07 1/7 1:15, 16

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Nu vraag ik mij toch af waarom de organisatie of het besturende lichaam broeders en zusters heeft uitgesloten omdat zij de organisatie of het besturende lichaam aan de kaak stelde? Lees voor u zelf wat in De Wachttoren, 1 februari 1964, blz. 80 staat:   "Het is geen vorm van religieuze vervolging wanneer iemand zegt en aantoont dat een andere religie vals of verkeerd is. Er is geen sprake van religieuze vervolging wanneer een welingelicht persoon een bepaalde religie openlijk als vals aan de kaak stelt... Wanneer men valse religie openlijk aan de kaak stelt, doet men een veel waardevoller werk dan wanneer men een nieuwsbericht als onjuist aan de kaak stelt; men verricht er een openbare dienst mee in plaats van dat men zich schuldig maakt aan een daad van religieuze vervolging, want het heeft met het eeuwig leven en geluk van de mensen te maken." Staat de organisatie of het besturende lichaam hier dan boven?

De organisatie of het besturende lichaam heeft zich niet alleen bezondigd aan hun eigen richtlijnen, maar heeft zelfs de 'uitsluitingsprocedure veranderd en o. a. broeder Raymond Franz, de auteur van het boek "GEWETENSCONFLICT" met terugwerkende kracht uitgesloten om hem monddood te maken en voor dat hij zijn boek heeft geschreven Nadien is er een uitsluitingsprocedure ontwikkeld die schijnbaar bijbels zou moeten zijn, maar het niet is. Evenwel is zijn boek een aanrader voor elke gewetensvolle Getuigen van Jehovah. Ik schrijf gewetensvol omdat het rechtvaardig is ook zijn mening te weten. Raymond Franz heeft jarenlang deel uitgemaakt van het besturende lichaam en heeft mee gewerkt aan verschillende publicatie waaronder het boek 'hulp tot begrip van de Bijbel' dat grotendeels zijn inzicht tot stand is gekomen. Dit boek staat niet meer op de index, waarom niet?

Volgens mij uit wraakzucht. Ik schrijf dit omdat het 'Inzicht in de Schrift' boek 1 en 2 praktisch dezelfde stof bevat als het boek 'hulp tot begrip van de Bijbel', heel vlug achter de uitsluiting van Raymond is uitgekomen en dan nog uniek als een luxe uitgave.

Zaterdag 24 januari

Een grote schare der joden dan kwam te weten dat [Jezus] daar was, en zij kwamen niet alleen vanwege Jezus, maar ook om Lazarus te zien, die hij uit de doden had opgewekt. -Joh. 12:9.

Er zijn opstandingen verricht in het bijzijn van ooggetuigen en ze zijn opgetekend in Gods Woord. De Bijbel bevat gedetailleerde beschrijvingen van acht opstandingen van mensen die tot leven op aarde werden teruggebracht. Die wonderen werden niet in het geheim verricht maar openlijk, vaak in het bijzijn van ooggetuigen. Lazarus, die al vier dagen dood was, werd door Jezus opgewekt in het bijzijn van een grote groep treurenden onder wie zich ongetwijfeld familie, vrienden en buren van de man bevonden. Dit bewijs dat Jezus door God was gezonden, was zo krachtig dat Jezus' religieuze vijanden het nooit hebben ontkend. In plaats daarvan beraamden ze plannen om niet alleen Jezus maar ook Lazarus te doden! (Joh. 11:17-44, 53; 12:10, 11) Ja, we kunnen erop vertrouwen dat de opstanding een zekerheid is. God heeft ons een verslag over vroegere opstandingen gegeven om ons te troosten en ons geloof op te bouwen. w07 15/52:9

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  De opstanding is een Bijbelse leer en appelleert aan de verlangens van ons hart. Het blijft een feit dat mensen in het algemeen het niet altijd rooskleurige leven hier op en in dit "tranendal" voor een beter en gelukkiger leven willen ruilen. Sommigen leren dit in de vorm van een 'hiernamaals', anderen als een opstandig hier op een paradijsaarde en zo zijn er nog verschillende en verscheidene versies afhankelijk van wat je meekrijgt bij je geboorte en tijdens je leven. De opstandingen uit de Bijbel zijn zoals geschreven bevestigd door ooggetuigen. De Bijbel legt op zijn beurt getuigenis af dat hij door God is geïnspireerd. Velen geloven dit en anderen weer niet. Ik heb het reeds gezegd 'geloof' is een individuele zaak op wat het ook is gebaseerd. In dit verband wil ik wel aantonen dat de Bijbel en zijn canon niet, zoals een schrijver zei, ons per fax uit de hemel is toegezonden. Waar je wel rekening dient mee te houden is dat er geen enkel, maar dan ook geen enkel 'origineel' is o.a. van de Evangeliën. De bewijskracht van de Bijbel ligt volgens mij dan ook in het geloof dat men er in stelt en de kracht die daarmee kan gepaard gaan.

Zondag 25 januari

Zijt indien mogelijk, voor zover het van u afhangt, vredelievend jegens alle mensen. -Rom. 12:18.

Vrede, een aspect van de vrucht van de geest, is een toestand van kalmte en afwezigheid van onrust. Onze hemelse Vader is de God van vrede, en we krijgen de verzekering: "Jehovah zelf zal zijn volk zegenen met vrede" (Ps. 29:11; 1 Kor. 14:33). Jezus zei tegen zijn discipelen: "Vrede laat ik u, mijn vrede geef ik u" (Joh. 14:27). Hoe zou dat zijn volgelingen helpen? De vrede die Jezus zijn discipelen gaf, schonk hun hart en hun geest kalmte en nam hun angsten weg. Ze kregen vooral vrede toen ze de beloofde heilige geest ontvingen (Joh. 14:26). Onder invloed van de geest en in antwoord op onze gebeden genieten we in deze tijd de onvergelijkelijke "vrede van God", die ons hart en onze geest rust geeft (Fi!. 4:6, 7). Bovendien helpt Jehovah's geest ons om kalm en vredelievend te zijn tegenover geloofsgenoten en anderen. 1 Thess. 5:13. w07 15/7 2:11, 12

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Als diegenen die het commentaar hebben geschreven dit zelf geloofden zouden zij het zeker en vast anders hebben opgesteld. Hooguit kunnen zij het hopen met hopen, want als vrede echt het resultaat is van Gods geest, dan moet er nog heel veel en hard gewerkt worden aan de vrucht van Zijn geest. Er is onder de getuigen eerder een geest van angst om een slechte getuigen te zijn dan een goede vredevolle christen. Die geest waarover Jezus sprak is eens te meer een persoonlijk gevoelsuiting die per slot van rekening nog afhangt van het moment of de momenten. Wanneer de schrijvers van het commentaar het hebben over het "genieten van de onvergelijkelijke 'vrede van God' en zij brengen die in verband met de groep, dan blijkt hier uit dat men in werkelijkheid aan groepsmanipulatie doet en indoctrineert. Met andere woorden, je moet dat gevoel en die vrede hebben, anders mankeert er iets met je geloof. Ik kan je nog verzekeren dat het samen zingen en ervaringen beluisteren die gemanipuleerde en geïndoctrineerde methoden hun doel dienen, ik zei hun doel, niet het uwe.

Maandag 26 januari

Jehovah is zich bewust van de dagen der onberispelijken, en hun erfdeel het zal zelfs tot onbepaalde tijd blijven. - Ps. 37:18.

Hoewel Davids omstandigheden in de loop van de jaren heel wat keren veranderd zijn, bleef hij ervan overtuigd dat Jehovah's zorg voor zijn loyale dienstknechten nooit verandert. Tegen het einde van zijn leven componeerde David het lied dat we nu kennen als Psalm 37. Stel je David eens voor in een mijmerende stemming, terwijl hij zichzelf op de harp begeleidt en zingt: "Door Jehovah zijn zelfs de schreden van een fysiek sterke man bereid, en in zijn weg heeft Hij behagen. Al valt hij, hij zal niet worden neergeslingerd, want Jehovah steunt zijn hand. Eens was ik een jonge man, ook ben ik oud geworden, en toch heb ik geen rechtvaardige volkomen verlaten gezien, noch zijn nageslacht zoekende brood" (Ps. 37:23-25). Het heeft Jehovah goedgedacht in deze geïnspireerde psalm een verwijzing naar Davids leeftijd op te nemen. Wat een diepe gevoelswaarde voegt dat aan die oprechte woorden toe! w07 1/6 1:14

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   Dat Jehovah zich bewust blijft van de onberispelijke dagen van zijn onderdanen is uiteraard nog geen garantie dat de organisatie of het besturende lichaam dat ook doet. In de eerste plaats weten die enkele mensen niet eens wat iemand in de organisatie doet of niet doet of wat zijn geestelijke instelling is, al moeten hun vertegenwoordigers het wel weten. De bijkantoor opzieners zullen dus eerder aan de hand van de rapportjes en aan wat de kringopzieners melden 't zij schriftelijk of anderszins een bepaalde indruk krijgen van iemands instelling, maar dat hoeft niet per se correct te zijn. Hier dient vermeld te worden dat deze kennisgeving naar de bijkantoren afhankelijk is van onvolmaakte mensen, van moment opnamen, van datgene wat de ouderlingen de kringopziener vertelde of en van willekeur en voorkeur. Wanneer iemand op een redelijke wijze aan de vereisten voldoet kan hij een aanstelling verwachten. Hier komt dan de aanstelling door H Geest van toepassing.  Van een feit ben ik zeker, dat is dat van het moment dat iemand iets of wat afwijkt van de uitleg en de mening van de organisatie of het besturende lichaam je automatisch niet voldoet om verantwoordelijkheid in de gemeente te hebben. Iemand die daartegenover slaafs en gewillig is aan de organisatie of het besturende lichaam en hun gedragslijnen en redelijk veel velddienst verricht zal gemakkelijker en vlugger aan de redelijke norm van de schriftuurlijke vereisten te voldoen en zal dus eerder een aanstelling mogen verwachten. Met andere woorden, als je de gemeente kunt activeren om alles wat de organisatie of het besturende lichaam zegt of schrijft te onderschrijven zit je voor hen op de juiste plaats. Niet direct omdat je de waarheid voorstaan.

Dinsdag 27 januari

Wat God ... onder één juk heeft samengebracht, brenge geen mens vaneen. Matth. 19:6.

Het is een feit dat elk huwelijk van tijd tot tijd aandacht nodig heeft. In de meeste gevallen zal het gaan om het bijleggen van kleine meningsverschillen. Maar in sommige huwelijken kunnen er ernstiger problemen zijn, die het fundament van de relatie in gevaar brengen. Soms moet je misschien de hulp inroepen van een ervaren getrouwde ouderling. Zulke situaties betekenen echter niet dat je huwelijk een mislukking is. Ze beklemtonen alleen hoe belangrijk het is om bij het zoeken naar oplossingen stevig aan Bijbelse beginselen vast te houden. Als de Schepper van de mens en de Insteller van de huwelijksregeling weet Jehovah beter dan wie maar ook wat er voor een goed huwelijk nodig is. De vraag is: luisteren we naar de raad in zijn Woord en gehoorzamen we die? We zullen er zeker profijt van hebben als we dat doen (Jes. 48:18). Door ons aan de richtlijnen in de Bijbel te houden, kunnen we ons huwelijk tot een succes maken. w07 1/5 2:3-5

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het blijft een gegeven dat ouderen en dienovereenkomstig een ouderling met ervaring soms prima raad kan geven. Zelfs rijpe zusters kunnen dienstbaar zijn om raad en ervaring te gebruiken en te helpen. In gevallen waar ernstige problemen zijn is het doel hen te helpen soms uit de hand gelopen omdat de richtlijnen strak en zonder aanzien des persoon toegepast werden. Je moet beseffen dat je in de plaats van hulp te geven eerder zegt wat zij dienen te doen omdat de bijbel of de verklarende lectuur dat zegt. Iedere situatie is verschillend en kan zonder inzicht tot een ramp leiden waardoor de hulpgever eerder als een rechter en beul is opgetreden. In werkelijkheid kan zulke inmenging eerder bemoeizucht betekenen en inbreuk op de privacy van het koppel. Weinig ouderlingen, zelfs rijpe en ervaren mannen hebben de kunst en het recht om ook maar iets te beslissen in zulke aangelegenheden en zeker nooit om voor hen ook maar iets te zeggen wat zij zouden moeten doen of laten, hoe goed bedoeld het ook mogen wezen. Een spreekwoord zegt, dat de weg naar de 'hel' met goede bedoelingen is geplaveid. Ik heb persoonlijk ervaren dat ouderlingen zeiden dat Jehovah echtscheiding haat, zonder de schriftuurlijke reden wanneer dit wel kon, te vermelden.

Woensdag 28 januari

Jehovah is goed jegens allen, en zijn barmhartigheden zijn over al zijn werken.

Ps: 145:9.

We krijgen de aanmoediging "navolgers van God" te worden en "het goede [te] doen jegens allen" (Ef. 5:1; Gal. 6:10). Daden van barmhartigheid mogen dus niet beperkt blijven tot leden van de gemeente. Hoewel we 'de wereld niet liefhebben noch de dingen in de wereld', zijn we niet ongevoelig voor de behoef ten van de mensen in de wereld (1 Joh. 2:15). Als christenen zijn we altijd bereid alle mogelijke hulp te verlenen aan slachtoffers van "onvoorziene gebeurtenissen" of aan mensen die in een trieste situatie verkeren (Pred. 9:11). Natuurlijk hangt het van de omstandigheden af wat we kunnen doen en hoeveel (Spr. 3:27). Als we anderen materiële hulp geven, moeten we oppassen dat een schijnbaar goede daad niet tot luiheid aanmoedigt (Spr. 20:1,4; 2 Thess. 3:10-12). Een ware daad van barmhartigheid is dus een reactie die uit teder mededogen of medegevoel voortkomt maar waarbij ook het gezonde verstand een rol speelt. w07 15/9 2:15, 16

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Van die daden van barmhartigheid kunnen veel voorbeelden gegeven worden. Niet alleen van en door de organisatie of het besturende lichaam, maar van duizenden en duizenden zowel organisaties als individuele personen. Alleen moet je nog een passende definitie geven van het woord 'goed' en het woord 'barmhartig'. Daarbij komt nog de interpretatie van 'niet ongevoelig' en 'behoeften'. En voor ik het vergeet, moet je ook nog de beweegredenen kennen, waarom je 'goed en barmhartig' wil zijn. Wat is 'goed'? Volgens het woordenboek: wat goed is; tot nut, voordeel. In de volksmond kan dit zijn van wat 'goed' is voor de ene is het daarom nog niet voor de andere. Je kunt ook goed doen om er zelf beter van te worden, ik gebruik 'van' i.p.v. 'door', begrijp je het verschil? Ik doe nu hetzelfde met 'barmhartig' = mededogend, medelijdend. In de praktijk dient dit vergezeld te zijn met werken die onbaatzuchtig tot voordeel van de persoon in kwestie zijn. Hoeveel organisaties ken jij persoonlijk, en hoe reageer jij wanneer zij beroep op jou doen? Begrijp je waarom ik dit vraag? De beweeg redenen kun je soms raden, maar zit je daarom juist?

Donderdag 29 januari

Hoor, 0 onze God, want wij zijn een voorwerp van verachting geworden; en doe hun smaad op hun eigen hoofd terugvallen. -Neh. 4:4.

Nehemia spoorde Zijn volk moedig aan: "Laten wij de muur van Jeruzalem herbouwen." Ze antwoordden: "Wij moeten bouwen." Nehemia zegt: "Zij sterkten hun handen dus voor het goede werk", maar tegenstanders gingen hen "bespotten" (Neh. 2:17-20). Nehemia schonk eenvoudig geen aandacht aan het gespot. Hij gehoorzaamde Gods gebod en deed geen poging om wraak te nemen (Lev. 19:18). Hij liet de kwestie aan Jehovah over. Nehemia vertrouwde op Jehovah's verzekering: "Mij is de wraak en de vergelding" (Deut. 32:35). En Nehemia en zijn volk 'bouwden voort aan de muur'. Ze lieten zich niet afleiden. "De gehele muur werd tot op zijn halve hoogte samengevoegd, en het volk bleef een hart hebben om te werken" (Neh. 4:6). De vijanden van de ware aanbidding waren er niet in geslaagd een eind te maken aan de bouwwerkzaamheden! w07 1/7 2:5, 7

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Nehemia is een schoolvoorbeeld voor deze tijd van het 'einde'. Zowel voor de jongeren als voor alle anderen die, vooral door het predikingwerk, spot en tegenstand ondervinden om hen een hart  onder de riem te steken. De tegenstanders in Nehemia's tijd voorzagen dat door de stad te herbouwen hun eigen invloed te niet gedaan zou worden en dat is ook gebeurd. Tenslotte was Jeruzalem de stad, hun stad die herbouwd diende te worden,zowel voor de veiligheid als voor het herstel van hun aanbidding. Hij, Nehemia, deed geen poging om wraak te nemen, maar volgens het verslag zorgde hij wel voor bewapening bij de verdere werken. Je kunt uiteraard verschillende parallelle trekken maar dan met de nodige vraagtekens. De spot en tegenstand, vooral in verband met de prediking, is niet om het geloof op zich, want bijbels gezien zou het een opdracht van Christus zijn, maar meer omwille van vroeger openbaringen en gepubliceerde geboden en verboden, dat is één. Vervolgens over deelnamen als NGO bij de VN, de pedofilie affaires uitgezonden op BBC en Panorama en  de bloedkwestie die heel zeker is achterhaald en zelfs haaks staat op vroegere gepubliceerde verklaringen. Wij herhalen Zie in verband met de 'bloedkwestie' 1945 het tijdschrift 'Vertroosting' (nu ontwaakt) van september 1945 op blz. 29 zegt: "God heeft nooit bepalingen uitgevaardigd die het gebruik van medicijnen, inspuitingen of bloedtransfusies verbiedt. Het is een uitvinding van mensen, die gelijk de Farizeeën Jehova's barmhartigheid en liefde buiten beschouwing laten. Jehova te dienen met geheel ons verstand betekent niet ons verstand uit te schakelen; vooral dan niet, als het om een mensenleven gaat, dat Jehova toegewijd en daarom heilig is.

Zulke verdraaiingen en tientallen andere veranderingen, ik zeg niet verbeteringen, zijn wat men algemeen noemt en ervaart, oorzaak en gevolg.

Vrijdag 30 januari Jehovah heeft gerechtigheid lief. - Ps. 37:28.

Gerechtigheid is een eigenschap die tegenwoordig ver te zoeken is. Op elk terrein van de samenleving - op ons werk, op school, in onze contacten met gezagdragers en op andere manieren, zelfs binnen de gezinskring - kunnen we het slachtoffer worden van onrecht. Natuurlijk zijn zulke onrechtvaardigheden niet nieuw. De menselijke familie kreeg ermee te maken toen onze eerste ouders in opstand kwamen en wetteloos werden, daartoe aangezet door het opstandige geestelijke schepsel dat Satan de Duivel werd. Het was beslist onrechtvaardig van Adam, Eva en Satan om de schitterende gave van de vrije wil die ze van Jehovah hadden gekregen, te misbruiken. Hun verkeerde handelwijze zou voor de hele menselijke familie tot enorm veel ellende en de dood leiden (Gen. 3:1-6; Rom. 5:12; Hebr. 2:14). Al zo'n zesduizend jaar sinds de opstand in Eden maakt onrecht deel uit van de mensenmaatschappij. Dat was ook te verwachten, want Satan is de god van deze wereld (2 Kor. 4:4). Hij is een leugenaar en de vader van de leugen, een lasteraar en een tegenstrever van Jehovah. - Joh. 8:44. w07 15/8 1:2-4

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Gerechtigheid en rechtvaardigheid zijn zowat eigen aan elkaar. Hiermee kun je gemakkelijker uitmaken hoe iemands instelling en zienswijze is, soms zelfs het karakter, hou wel in gedachten dat je dit nooit als definitief gaat nemen. Ook hier moet je voorzichtig zijn met je oordeel omdat bepaalde dingen moment opnamen zijn. Is het eerder een patroon van de betreffende persoon of organisatie dan ligt de kwestie wel anders en kun je er of liever moet je er rekening mee houden. Het commentaar hierboven zegt dat gerechtigheid tegenwoordig ver te zoeken is, zelfs binnen de gezinskring, en de gemeenten worden beschouwd als gezinnen. Dus weet de organisatie of het besturende lichaam heel goed waarover zij het hebben. En hun aantijgingen naar de wereld toe zijn daar een steeds wederkerende beschuldiging van. Wat daarom zeker en vast niet rechtvaardig is dat hun beschuldigingen nooit naar hen zelf zijn gericht, wat overeenkomt met het meten van twee maten, één voor ander, en een andere maat voor zichzelf, maar dit is zeer opportunistisch en uiteraard onrechtvaardig. Een schrijver bevestigde dit door de uitdrukking te gebruiken: "dat men zo nu en dan eens buiten moet gaan staan om naar binnen te kijken". Dat doen niet alle mensen en nog veel minder de organisatie of het besturende lichaam, integendeel je mag nooit twijfels hebben over wat de organisatie of het besturende lichaam voorschrijft of verandert, zelfs als die verandering haaks op het veranderde staat. Juist, gerechtigheid is verre te zoeken, zelfs in het zogenaamde huisgezin van God, vertegenwoordigd door de organisatie of het besturende lichaam.

Zaterdag 31 januari

Toen trad er voor de gemeente in heel Judea en Galilea en Samaria werkelijk een   periode van vrede in. Hand. 9:31.

Eén manier waarop de Bijbel "gemeente" gebruikt, is van toepassing op alle christenen in een geografisch gebied. Er waren meerdere groepen christenen in het grote gebied dat in de tekst voor vandaag wordt genoemd, maar al die groepen In Judea, Galilea en Samaria bij elkaar werden "de gemeente" genoemd. Gezien het aantal mensen die met Pinksteren 33 G.T. en kort daarna werden gedoopt, kunnen er in het gebied van Jeruzalem meerdere groepen zijn geweest die geregeld bijeenkwamen (Hand. 2:41, 46, 47; 4:4; 6:1, 7). Herodes Agrippa I regeerde over Judea tot aan zijn dood in 44 G.T., en uit 1 Thessalonicenzen 2:14 valt af te leiden dat er in ieder geval in 50 G.T. al een aantal gemeenten in Judea waren. Dus als we lezen dat Herodes 'enkele leden van de gemeente mishandelde', kan dat verwijzen naar meerdere groepen die in Jeruzalem bijeenkwamen. - Hand. 12:1. w07 15/4 1:12

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Zoals veel woorden in gelijk welke taal heeft ook het woord 'gemeente'

08-02-2009 om 14:46 geschreven door eleutheros  

Dinsdag 13 januari

Hun opzet was, mij kwaad te doen. -Neh. 6:2.

Toen Nehemia's vijanden beseften dat hun rechtstreekse aanvallen de herbouw van de muren van Jeruzalem niet konden stilleggen, wendden ze zich tot subtielere vormen van tegenstand. Ten eerste probeerden ze Nehemia te bedriegen. Ze zeiden tegen hem: "Kom toch, en laten wij volgens afspraak samenkomen in de dorpen van de valleivlakte van Ono." Ono lag tussen Jeruzalem en Samaria in. De vijanden stelden dus voor dat Nehemia hen halverwege zou ontmoeten om de geschillen op te lossen. Nehemia had kunnen denken: 'Dat klinkt redelijk. Je kunt beter praten dan vechten.' Maar Nehemia wees het voorstel af. Hij legt uit waarom: "Hun opzet was, mij kwaad te doen." Hij doorzag hun list en liet zich niet bedriegen. Vier keer zei hij tegen zijn tegenstanders: "Ik kan niet afwaarts komen. Waarom zou het werk blijven rusten terwijl ik het in de steek laat en tot u moet afkomen?" Het lukte de vijanden niet om Nehemia concessies te laten doen. Hij bleef zich concentreren op de bouwwerkzaamheden. - Neh. 6:1-4. w07 1/7 2:12,13

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:.  Het beginsel in deze tekst kan uiteraard ook in deze tijd gebruikt worden. Let wel gebruiken, niet misbruiken. In gevallen waar duidelijk kwaad opzet mee gepaard gaat kun je beslist tegenzetten of diplomatie gebruiken. Het mag echter niet de bedoeling zijn van de 'organisatie' om achter alles wat niet direct  ten bate van de ’organisatie’ is als werelds of negatief te bestempelen. In het laatste geval kweekt de ’organisatie’ bij zijn vertegenwoordigers een geest van rechtlijnige ’paranoia’ aan. Ik denk hier voornamelijk bij de uitnodiging om voor een 'comité' te verschijnen. Meestal is het dan zelfs een 'rechterlijk comité' terwijl de uitnodiging praktisch nooit de reden of redenen behelst. Alhoewel de uitnodiging bijna altijd voor uw best wil zal zijn is dit niet altijd zo, maar zal het geweten van de gemeente en het geweten van het collectief lichaam, zeker de doorslag geven. Volgens de Bijbel zou dit 'vóór de gemeente' of in het openbaar dienen te gebeuren in plaats van achter gesloten deuren.

Deze geest kan en zal zeker ontaarden,"als het al niet ZO VER is", in ’vervreemding’ met alles wat niet door de organisatie wordt aanbevolen.

Woensdag 14 januari

Jehovah heeft gerechtigheid lief. -Ps. 37:28.

Wegens die liefde voor gerechtigheid heeft Jehovah de opstandelingen in Eden niet weggevaagd. Waarom niet? Satans opstand wierp een vraag op in verband met de rechtmatigheid van Gods soevereiniteit. Jehovah's gevoel voor gerechtigheid vereiste dat Satans uitdaging een rechtvaardig antwoord zou krijgen. De onmiddellijke terechtstelling van de rebellen, hoewel ze dat verdienden, zou geen rechtvaardig antwoord geweest zijn. Het zou bewezen hebben dat Jehovah oppermachtig is, maar zijn macht werd niet in twijfel getrokken. Bovendien had Jehovah zijn voornemen aan Adam en Eva bekendgemaakt. Ze moesten nakomelingen voortbrengen en de aarde vullen, haar onderwerpen en de hele aardse schepping in onderworpenheid hebben (Gen. 1:28). Als Jehovah Adam en Eva gewoon vernietigd had, zou zijn bekendgemaakte voornemen met de mensen een loze bewering zijn geworden. Jehovah's gerechtigheid zou zo'n afloop nooit toestaan, want zijn voornemen wordt altijd vervuld. - Jes. 55:10, 11. w07 15/5 1:13, 14

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  De gerechtigheid van de God uit de Bijbel stond toentertijd, in het paradijs, absoluut niet ter discussie, om de eenvoudige reden dat die twee mensen in het geheel geen 'geboden of verboden' behoefden. De vrije wil die zij als volmaakte mensen hadden meegekregen liet hen toe te kiezen. Een keuze die onveranderlijk eigen blijkt te zijn aan het individu. Alleen moet men steeds rekening houden met de consequenties voor gelijk welke keuzes. Gezien de opdracht om de aarde te vullen met nakomelingen en de hele aardse schepping in onderworpenheid te hebben NIET vervuld is zijn de gevolgen dan ook legio. De grootste fout naar mijn mening is dat de mensheid eerder de neiging heeft, vanaf het begin, om "de mens" in onderworpenheid te bezitten. Deze gevolgen zijn duidelijk waar te nemen doordat er NÚ nog nooit zoveel "slaven, slavenhandel en onderdrukking" is geweest en als evenveel bewijzen kunnen aangevoerd worden. De tekst voor vandaag stelt duidelijk dat Gods voornemen altijd vervuld zal worden. Veel gelovige mensen zijn daar van overtuigd, ik ook, maar de manier waarop Hij dat zal doen kunnen geen mensen noch 'organisaties' bepalen.

Diegenen die dit wel doen en zich als hedendaagse profeten en uitleggers van de Schriften opwerpen nemen een niet te verantwoorde-verantwoordelijkheid op zich, terwijl zij mensen bewust of onbewust achter zich aantrekken i.p.v. hen naar God en een Godvruchtig (menslievend) leven te leiden. In werkelijkheid spelen die en de 'organisatie' in op de verzuchtingen van het hart, maar tezelfdertijd  ook op het egoïsme van dat eigenste hart en zijn beweegredenen. Hoe goed bedoeld ook?

Donderdag 15 januari

Ik heb niemand anders van gelijke gezindheid als hij, die echt zorg zal dragen voor de dingen die u betreffen. -Fil. 2:20.

Dit welgemeende compliment van de apostel Paulus staat in Zijn brief aan de eerste-eeuwse christenen in Filippi. Hij had het over Timotheüs, zijn jongere reisgenoot. Je kunt je wel voorstellen dat het Timotheüs heel veel gedaan moet hebben die woorden te horen, waaruit Paulus' genegenheid en vertrouwen bleek! Geestelijk gezinde jongeren zoals Timotheüs zijn voor Jehovah's volk altijd waardevol geweest (Ps. 110:3). In deze tijd is Gods organisatie gezegend met veel jonge mensen die als pionier, zendeling, bouwvrijwilliger of Betheliet dienen. En ook de jonge Getuigen die ijverig deelnemen aan gemeenteactiviteiten terwijl ze daarnaast nog andere verantwoordelijkheden hebben, verdienen beslist een compliment. Zulke jongeren kunnen je vertellen dat het diepe voldoening geeft doelen na te streven die Jehovah eren. Er kan echt van hen gezegd worden dat ze 'zich oefenen met godvruchtige toewijding als hun doel'. - 1 Tim. 4:7,8. w07 1/5 3:1, 2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   Natuurlijk is het een compliment aan de jonge Timotheüs en zo zijn er in de 'organisatie' wel meer. Langs de andere kant, als Paulus zegt, dat hij niemand anders heeft van gelijke gezindheid was het toch maar triestig gestemd met de jeugd van toen. Ondertussen hebben wij ervaren dat er wel veel geestelijk gezinde verkondigers hun best doen, maar nog veel meer die gewoon 'organisatie' getuigen zijn. Getuige de uitdrukkingen op het einde van de maand zoals, oei, ik moet nog gaan prediken want anders ben ik ongeregeld. Hier is het rapportje belangrijker dan het werk zelf. Mijn besluit, berust niet uitsluitend op dit soort uitingen, maar op veel meer waarnemingen, dat mocht de 'organisatie' de prediking vrij stellen en geen rapportjes meer eisen, de prediking drastisch in het 'water' zou vallen. Wanneer dan nog al die bijzonder bevoorrechte geen titels meer zouden voeren zoals, hulppionier, pionier, speciale pionier zelfs al die onderscheidene met hun  'strepen en sterren' van de bevelvoerende klasse, zoals 'De Gezalfden', (uiteindelijk zijn er dat maar enkele, ra, ra, zeker niet diegene die  wereldwijd van de symbolen gebruiken. En waar staat in de bijbel  dat die 'enkele gezalfden' de duizenden die van de symbolen nemen vertegenwoordigen?) Dan heb je nog de  Kringopziener, Districtopziener, Bijkantooropziener, Zoneopziener, in feite alle verantwoordelijken. Niet dat het verkeerd is, maar wel omdat veel van de ambten 'de ambtdrager' boven de gewone verkondiger verheft, juist zoals een uniform iemand kan en meestal ook veranderd, en niet altijd ten goede. Ben ik negatief of is het waar?

Vrijdag 16 januari

Ik wil uw naam aan mijn broeders bekend maken; in het midden van de gemeente wil ik u loven.  Hebr. 2:12.

Tallozen over de hele wereld verheugen zich in deze tijd in een bijzondere saamhorigheid en geborgenheid in de christelijke gemeente. Of je nu deel uitmaakt van een hecht, liefdevol gezin of niet, je zult kunnen en moeten waarderen wat God via de gemeenteregeling verschaft. Natuurlijk kun je als een van Jehovah's Getuigen bevestigen dat je in de gemeente hartelijke omgang geniet en een gevoel van geborgenheid hebt. De gemeente is niet zomaar een gezelligheidsgroepje. Het is geen vereniging of club waar mensen met dezelfde achtergrond of dezelfde interesse voor een sport of een hobby bij elkaar komen. De gemeenteregeling is er in de eerste plaats tot lof van Jehovah God. In Psalm 35: 18 lezen we: "Ik wil u prijzen in de grote gemeente; onder een talrijk volk zal ik u loven." w07 15/41:1,2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is een waarheid als een koe dat verheuging en samenhorigheid in een "christelijke gemeente" een zekere geborgenheidgevoel teweegbrengen. Dit 'geborgenheidgevoel' wordt veroorzaakt door gehoorzaamheid aan de 'organisatie en het besturende lichaam’. Wie afwijkt van de door hen onderwezen leidraden valt mettertijd zeker uit de boot, met de nek bekeken, als niet voorbeeldig bestempeld en uiteindelijk gebrandmerkt als afvallige met alle gevolgen van dien. Reeds in De Wachttoren van 1 juli 1956 blz. 295 staat "wees dus gehoorzaam en doe Jehovah's werk zoals hij het verricht wil hebben, want het enigen dat telt, is de door middel van zijn organisatie aangegeven manier.

En in De Wachttoren van 15 augustus 1956 blz. 374 staat zonder complimenten of toelichting "De wil van de slaaf is daarom Jehovah's wil. Opstand tegen de slaaf staat gelijk aan opstand tegen God. De problemen in de gemeenten wereldwijd zijn, buiten de 'gegronde' uitsluitingen' en uittredingen of uitschrijvingen of afhaken en noem maar op, bijna uitsluitend terug te brengen op ongehoorzaamheid aan de organisatie of het besturende lichaam. (leg jij eens uit wat het betekent wanneer er 300.000 dopelingen zijn op één jaar, de toename maar 100.000 is? (Controleer het eens via De Wachttoren of jaarboeken?).

Zaterdag 17 januari

[De apostelen waren] verheugd dat zij waardig gerekend waren ten behoeve van [Jezus'] naam oneer te lijden. - Hand. 5:41.

De apostelen waren gelukkig, niet omdat ze gegeseld waren en pijn hadden geleden, maar omdat ze begrepen dat dit was gebeurd omdat ze Jehovah trouw waren gebleven en in Jezus' voetstappen traden (Hand. 16:25; 2 Kor. 12:10; 1 Petr. 4:13). Als we met de juiste houding tegenstand en vervolging verduren, kan dat volharding in ons opbouwen. Dat zal ons helpen toekomstig lijden te doorstaan (Jak. 1:2, 3). En Romeinen 5:3-5 vertelt ons: "Laten wij ook juichen terwijl wij in verdrukkingen zijn, daar wij weten dat verdrukking volharding voortbrengt, volharding vervolgens een goedgekeurde toestand, de goedgekeurde toestand vervolgens hoop, en de hoop leidt niet tot teleurstelling." Dus hoe meer we nu beproevingen als gevolg van onze christelijke loopbaan doorstaan, hoe beter we bestand zullen zijn tegen verdere beproevingen in dit goddeloze stelsel.   w07 15/82:14,15

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is prijzenswaardig dat iemand omwille van zijn geloof zou lijden. Maar wat als je door je geloof anderen doet lijden? Als er iets is waardoor mensen verdeeld zijn en moeilijkheden hebben, zowel op persoonlijk vlak, de gezinskring, in de gemeente, nationaal, internationaal en mondiaal, dan is het grotendeels door religie. Als men door zijn houding echter aanstoot geeft en je juist door interpretaties van andere, met name de organisatie of het besturende lichaam, die rechtstreeks stroken met je eigen bevindingen of ervaring en je daar door lijden of problemen moet verduren heeft dat in werkelijkheid niets met je geloof te maken maar met manipulatie. Er is daarbij een wezenlijk verschil met "religie en geloof". Zo is 'religie' praktisch altijd georganiseerd, wat niet verkeerd hoeft te zijn, maar wel wanneer er moet er gehoorzaamd worden aan de regels en leringen, leerstellingen en instructies, geboden en verboden al of niet volgens de interpretatie van hun Schriftuurlijke basis, welke geschriften het ook maar zijn. Geloof daarentegen is een persoonlijk erfgoed, ik geloof onderandere dat je wat je in je leven ook maar meemaakt, en die omstandigheden verschillen enorm van persoon tot persoon, er moet van leren om het steeds beter te doen. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor anderen.

Dat juichen terwijl wij in verdrukking zijn doet mij denken aan de begin jaren van de katholieke kerk. De geestelijken toen moesten in het algemeen de mensen wijsmaken dat hoe meer lijden in het huidige leven hoe groter de beloning in het hiernamaals, terwijl een bepaald gedeelte van de clerus in schaamteloze weelde leefde.

Zondag 18 januari

Ik Jehovah, ben uw God, die u leert uzelf baat te verschaffen, die u doet treden op de weg die gij dient te bewandelen. - Jes. 48:17.

Gehoorzaamheid aan goddelijke voorschriften leidt tot zegeningen. Door ons bijvoorbeeld van tabak te onthouden, een moreel rein leven te leiden en de heiligheid van bloed te respecteren, kunnen we het vermijden bepaalde ziekten op te lopen. Bovendien kan het in financieel en maatschappelijk opzicht en in ons gezinsleven voordelen afwerpen als we ook in andere aspecten naar de Bijbelse waarheid leven. Zulke tastbare voordelen kunnen terecht beschouwd worden als zegeningen die de praktische waarde van Gods wetten aantonen. Maar de voornaamste reden om Jehovah te gehoorzamen is dat we hem liefhebben. We dienen God niet uit zelfzucht (Job 1:9-11; 2:4, 5). God laat ons vrij om zelf te kiezen wie we willen gehoorzamen. We kiezen ervoor Jehovah te gehoorzamen omdat we hem willen behagen en omdat we willen doen wat juist is. - Rom. 6:16, 17; 1 Joh. 5:3.     w07 15/62:15

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is heel zeker waar dat het toepassen van beginselen en het gehoorzamen aan God op alle terreinen van het leven kan helpen. Daarom kan de 'organisatie of het besturende lichaam' geen vereisten opleggen die betrekking hebben op ons privé leven en privacy en al zeker niet met sanctie. Zie "de universele rechten van de mens" en de persoonlijke verantwoordelijkheid, die altijd primeert  boven de groepsverantwoordelijkheid of het geweten van anderen.

Zie in verband met de 'bloedkwestie' 1945 het tijdschrift 'Vertroosting' (nu ontwaakt) van september 1945 op blz. 29 zegt: "God heeft nooit bepalingen uitgevaardigd die het gebruik van medicijnen, inspuitingen of bloedtransfusies verbiedt. Het is een uitvinding van mensen, die gelijk de Farizeeën Jehova's barmhartigheid en liefde buiten beschouwing laten. Jehova te dienen met geheel ons verstand betekent niet ons verstand uit te schakelen; vooral dan niet, als het om een mensenleven gaat, dat Jehova toegewijd en daarom heilig is."(einde citaat) En vergelijk dit eens met de koninkrijksdienst van november 2006. en probeer dan die verboden eens te vinden in de Bijbel?

08-02-2009 om 14:37 geschreven door eleutheros  

ELETHEROS heet u welkom op zijn blog. Hopelijk kunnen wij wat leren van elkaar tot opbouw van ons menszijn.

Het onderwerp "Herkennen – Erkennen" is gekozen om na te denken over de uitwisseling van gedachten en de eventuele toepassingen in ons dagelijks leven. Hoewel er weinig verschil is tussen de uitspraak van deze twee woorden is het begrip uiteraard erg groot.

Zo kan men gemakkelijk iets 'herkennen', maar daarom hoeft of wilt men het daarom nog niet 'erkennen'.

Volgens het woordenboek betekent "Herkennen": weer kennen; aan bepaalde eigenschappen kennen.

Terwijl "Erkennen": toegeven, inzien, aanvaarden; betekent.

Neen dat is geen les in Nederlandse taal, maar om het mezelf duidelijk te maken wat ik wil weergeven.

Mijn mening is mijn mening, en uw mening is uw mening, akkoord? Dat wil echter niet zeggen dat ik geen kritiek kan of zal verdragen, integendeel. Verschil van mening, voor iemand die voor verstandig wil doorgaan, kan alleen maar bijdragen tot een gemakkelijker leefklimaat, omdat in veel gevallen iemand meer gelijk kan hebben dan de ander. Of een juister inzicht en begrip. Persoonlijk vind ik het geen schande dat een ander het beter weet dan ik, al heb ik graag gelijk. Alhoewel gelijk willen hebben niet betekent dat ik gelijk heb.

Met andere woorden, een meningsverschil mag nooit een kloof veroorzaken tussen mensen en mensen, maar het zoeken naar een oplossing, wat niet altijd noodzakelijk moet, is dan de brug die twee verschillende meningen zal verbinden.

Langs de andere kant beroep ik mij toch op 'vrije meningsuiting' en mijn gewetensvolle overtuiging van wat ik schrijf en mijn ervaring (niet als schrijver).. Een van de redenen waarom ik deze 'blog' vertegenwoordig is juist daarom.

Terwijl men in 'de organisatie' daar van verstoken is van een vrije meningsuiting.

Iedere georganiseerde religie indoctrineert haar leden met HUN eigen waarheden en interpretaties van die waarheden.

Wanneer ik het woord 'organisatie' gebruik dan bedoel ik, die mensen die daar het bewind of het bestuur uitmaken, want een organisatie op zich kan niets, maar dan ook niets doen.

Hierop volgend  zul je voor elke dag een Bijbeltekst en een commentaar aantreffen. De commentaren zijn genomen uit de uitgaven van De Wachttoren van april 2007 tot en met maart 2008. De getallen achter de datum van De Wachttoren verwijzen naar de studieartikelen die in die uitgave voorkomen

De jaartekst voor Jehovah's Getuigen is gebaseerd op Handelingen 20: 24. "Doch ik hecht niet de minste waarde aan mijn ziel als zou ze mij dierbaar zijn, indien ik mijn loopbaan en de bediening die ik van de Heer Jezus heb ontvangen, maar mag voleindigen om grondig getuigenis af te leggen van het goede nieuws van de onverdiende goedheid van God."

Laat mij hierover opmerken dat ‘grondig’ getuigenis afleggen in overeenstemming dient te zijn met ‘waarheid, en dat datgene wat men als ‘goed nieuws’ uitdraagt, het stempel moet dragen van zekerheid, zonder volmaaktheid te verwachten, maar op zijn minst 'eerlijkheid'.            Met andere woorden wat ooit als ‘goed nieuws’ werd verkondigt moet onveranderlijk zijn of op zijn minst verbeterd. Is dat ook zo? Nu heb ik het niet over datgene wat de Bijbel uitsluitend zegt, maar vooral over datgene wat de organisatie zegt ter wille van organisatorische redenen en/of het interpreteren van het ‘goede nieuws’ uit de Bijbel.

Het eerste blok is een weergave van boekje "Dagelijks de Schrift onderzoeken  2009".

Het twee blok is het  BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR. van mij.

Donderdag 1 januari

Euodia vermaan ik en Syntyche vermaan ik gelijkgezind te zijn in de Heer. - Fil. 4:2.

Van tijd tot tijd zullen zich in een gemeente misverstanden of problemen voordoen, net zoals dat in de eerste eeuw het geval was toen er nog enkele apostelen waren. Misschien zegt een opziener of iemand anders iets wat grof, onvriendelijk of niet helemaal waar lijkt. Of misschien denken we dat er iets gebeurt wat in strijd is met de Bijbel en lijkt het of de ouderlingen de kwestie niet rechtzetten ook al weten ze ervan. Het kan natuurlijk zijn dat de kwestie behandeld is, of behandeld wordt, in overeenstemming met de Bijbel en aan de hand van feiten die wij niet kennen. Maar zelfs als de situatie inderdaad zo is als wij denken, zouden we bij het volgende kunnen stilstaan: In de gemeente Korinthe bestond een tijdlang een ernstige misstand. Na verloop van tijd zorgde Jehovah ervoor dat het kwaad correct en vastberaden werd aangepakt (1 Kor. 5:1, 5, 9-11). We kunnen ons afvragen: hoe zou ik intussen gereageerd hebben als ik in die tijd in Korinthe had gewoond? w07 15/42:13

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR.:  Wat  mij hier opvalt is dat de  Bijbel hier twee ‘vrouwen’ in het beeld brengt terwijl die weinig of niets te zeggen hebben in een gemeente. Goed het commentaar gaat dan wel over verantwoordelijken die mettertijd de zaken rechtzetten. En toch is of zijn de gemeenten weinig of niet op verbeterd ondanks dat er meer dan tweeduizend jaar van onderwijs en voedsel ‘te rechter tijd’ verschaft is geworden. Zijn er organisaties die deze ‘besmettelijke’ handelwijze hebben kunnen onderdrukken? Het discrimineren van de vrouw, ondanks bepaalde artikelen, is ook in de organisatie nog steeds 'schering en inslag', vooral bij moeilijkheden in het gezin of de gemeente.

Vrijdag 2 januari

Richt uw hart onwankelbaar op Jehovah en dient hem alleen. 1 Sam. 7:3.

De Bijbel zegt niet hoe oud Samuël was toen hij stierf, maar de gebeurtenissen in het boek Eén Samuël beslaan ongeveer 102 jaar, en Samuël is van de meeste daarvan getuige geweest. In Hebreeën 11:32. 33 lezen we dat oprechte rechters en profeten "rechtvaardigheid bewerkten". Ja, Samuël bewoog sommigen van zijn tijdgenoten ertoe kwaaddoen te mijden of ermee op te houden      (1 Sam. 7:2-4). Hoe deed hij dat? Hij was zijn hele leven loyaal aan Jehovah (1 Sam. 12:2-5). Hij was niet bang om zelfs de koning krachtige raad te geven (1 Sam. 15:16-29). Bovendien gaf Samuël toen hij "oud en grijs [wasl geworden" een goed voorbeeld door voor anderen te bidden. Hij vond het 'ondenkbaar dat hij tegen Jehovah zou zondigen door op te houden te bidden' voor zijn mede Israëlieten (1 Sam. 12:2, 23). Dit alles beklemtoont dat ouderen een positieve invloed kunnen hebben op andere dienstknechten van Jehovah. w07 1/6 2:13, 14

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR.:  Dat  Samuel als oudere man een positieve invloed kan gehad hebben is geen optie voor hem alleen. Wat in deze tekst niet naar voor komt is dat zijn kinderen absoluut geen voorbeeld waren en dat geldt voor heel veel verantwoordelijken in deze eigenste tijd. Hij, Samuel, was niet bang om zelfs de koning krachtige raad te geven, moet jij maar een ouderling of het lichaam van ouderlingen, of gelijk welke verantwoordelijke eens op de vingers tikken, je gaat wat meemaken. Je moet zelfs heel voorzichtig zijn met wat je tegen andere broeders of zusters zegt.

Zaterdag 3 januari

Uw woord is een lamp voor mijn voet, en een licht op mijn pad. - Ps. 119:105.

Gods uitspraken en vermaningen kunnen ons helpen om obstakels die we op onze levensweg tegen komen te overwinnen. Als we de Bijbel lezen en die onze gids laten zijn, ondervinden we persoonlijk wat in Jesaja 30:21 wordt beschreven: "Uw eigen oren zullen een woord achter u horen, dat luidt: 'Dit is de weg. Wandelt daarop.'" Let wel dat Psalm 119: 105 op twee verwante functies van Gods Woord wijst. Ten eerste dient het als een lamp voor onze voet. Bij de problemen die we dagelijks meemaken dienen we ons te laten leiden door de beginselen uit de Bijbel, zodat we verstandige beslissingen nemen en de valkuilen van deze wereld vermijden. Ten tweede verlichten Gods vermaningen ons pad: ze helpen ons keuzes te maken die in overeenstemming zijn met onze hoop op eeuwig leven in Gods beloofde paradijs. Bijgevolg zullen we de goede of slechte gevolgen van een bepaalde handelwijze kunnen onderscheiden. - Rom. 14:21; 1 Tim. 6:9; Openb. 22:12. w07 1/5 1:4, 5

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR. Mooie tekst die ons duidelijk kan maken hoe ons leven te  leiden. Ik benadruk ‘UW WOORD’ als een lamp en om keuzes te maken, ja toch? Ik begrijp heel graag dat mensen hulp willen bieden en de organisatie wil dat ook doen. En wat ik niet begrijpis, dat wanneer iemands geweten een andere kijk heeft op datgene wat de organisatie schrijft of zegt dat ‘zo iemand’ echt in de problemen komt, zelfs als ‘zo iemand’ schriftuurlijk juist doet.

Ondertussen heb ik het wel begrepen, want als je ongehoorzaam bent aan de ‘organisatie’ ben je volgens hun instelling ‘ongehoorzaam’ aan God, temeer dat de ‘geest’ van de gemeente behouden moet blijven. Welke Geest dan?

Zondag 4 januari

De Rots, volmaakt is zijn activiteit. - Deut. 32:4.

Denk je graag aan het leven in het Paradijs? Misschien zie je je­zelf onze schitterende planeet verkennen en de bijna eindeloze verscheidenheid aan levensvormen bestuderen. Of misschien mijmer je over de voldoening die je zult hebben terwijl je met anderen samenwerkt om voor de aarde te zorgen en er een wereldomvattend park van te maken. Of je denkt aan de talenten die je zou kunnen ontwikkelen in de kunst, architectuur, muziek of andere bezigheden waar je in het hectische leven van vandaag geen tijd voor hebt. In ieder geval hecht je heel veel waarde aan de hoop op een leven dat in de Bijbel "het werkelijke leven" wordt genoemd: een leven zoals Jehovah het bedoeld heeft, met de eeuwigheid in het vooruitzicht (1 Tim. 6:19). Is het niet een genoegen en een groot voorrecht om met anderen over die Bijbelse hoop te praten? Toch wijzen velen die hoop af als een illusie, een onrealistische droom voor lichtgelovige mensen. w07 15/5 1:1,2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   Hier krijg je nogmaals de ‘drug’ om te volharden, het vooruitzicht op en in het paradijs. Het beslist waar dat het een hulp kan zijn om de juiste prioriteiten in je leven te stellen. Tezelfdertijd is het een impuls om niet te veel waarde en tijd aan het huidige leven, jouw leven, te besteden. En toch zijn er zo velen die het afwijzen. Waarom? Omdat zij ingezien hebben dat het leven door hen geleefd moet worden en niet door de organisatie? Omdat de druk en dringendheid voorrang dient gegeven te worden aan hetgeen de organisatie voorschrijft? Bij ons is er een spreekwoord dat zegt: veel beloven en weinig geven doet de zotten in vreugde leven. Cheerio! Wil je echt een Christen zijn dan moet je het doen, niet zeggen.

Maandag 5 januari

Wie lastert tegen de heilige geest, krijgt in eeuwigheid geen vergiffenis, doch is schuldig aan eeuwige zonde. - Mark. 3:29.

De eerste-eeuwse Joodse religieuze leiders zagen Gods geest in Jezus aan het werk als hij wonderen deed waardoor Jehovah geëerd werd. Toch schreven deze vijanden van Christus die kracht aan Satan de Duivel toe. Volgens Jezus begingen degenen die op zo'n manier tegen Gods heilige geest lasterden, een zonde die "niet in dit samenstel van dingen noch in het toekomende" vergeven zou worden (Matth. 12:22-32). Lastering is beledigende, lasterlijke of schimpende taal. God is de Bron van de heilige geest, en daarom is ten nadele spreken van zijn geest hetzelfde als ten nadele spreken van Jehovah. Het onberouwvol bezigen van dergelijke taal is onvergeeflijk. Omdat de farizeeën zagen dat Jehovah's geest in Jezus werkzaam was maar zij die macht toeschreven aan de Duivel, maakten ze zich schuldig aan lastering tegen de geest. w07 15/7 1:8, 9

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Een eerste vaststelling is dat zondigen tegen de Heilige Geest alleen door God zelf kan en mag bepaald worden. En het is niet omdat Jezus dat kon onderscheiden dat de ‘broeders’ of diegenen die zich broeders van Christus noemen dat ook kunnen of mogen. Het verkeerd voorstellen van God of van zijn vereisten is volgens mij eveneens een lastering die als schimpend over God gedaan wordt, en welke organisatie is daar vrij van?

Dinsdag 6 januari

Heer, hoeveel maal kan mijn broe­der tegen mij zondigen en moet ik hem vergeven? Tot zevenmaal toe? Matth. 18:21.

Als antwoord op Petrus' vraag, zei Jezus: "Ik zeg u, niet tot zevenmaal toe, maar tot zevenenzeventig maal toe" (Matth. 18: 22. Een barmhartig iemand is dus bereid "tot zevenenzeventig maal toe", dat wil zeggen onbeperkt, te vergeven. Jezus zei in zijn Bergrede: "Houdt op met oordelen, opdat gij niet wordt geoordeeld; want met het oordeel waarmee gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden... Waarom kijkt gij dan naar het strootje in het oog van uw broeder, maar beschouwt niet de balk in uw eigen oog? Of hoe kunt gij tot uw broeder zeggen: 'laat mij het strootje uit uw oog halen', wanneer er, zie! een balk in uw eigen oog is?" (Matth. 7:1-4) We kunnen dus dagelijks barmhartigheid beoefenen door de zwakheden van anderen te verdragen zonder snel met een oordeel klaar te staan of overkritisch te zijn. Jehovah heeft ons een reusachtige schuld aan zonden vergeven. Zouden ook wij dan niet 'de mensen hun overtredingen moeten vergeven'?  Matth. 6:14, 15. w07 15/9 2: 13, 14

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  De beginselen die in deze paragraaf aangehaald worden zijn praktisch en in werkelijkheid zeer doeltreffend om zaken bij te  leggen. Op zichzelf is het prijzenswaardig om vergiffenis te geven, alleen reeds omwille van jezelf. Het antwoord van Jezus geeft echter een bijkomende en sluitende reden om te kunnen vergeven, namelijk berouw. Wanneer er geen oprecht berouw bij betrokken is heeft vergeven geen enkele zin, integendeel men moedigt dan aan tot een willekeur van zonden. Daar tegenover staat in de bijbel dat, waar en wanneer het ook maar mogelijk is de dingen recht te zetten dit als een bewijs van oprecht berouw kan gelden.

Woensdag 7 januari

Luistert... naar het strenge onderricht van een vader. - Spr. 4:1.

Wil een band groeien en intact blijven, dan moeten de betrokken personen niet alleen met elkaar praten maar ook luisteren. Een van de manieren waarop we naar Jehovah luisteren, is door de Bijbel te bestuderen aan de hand van publicaties die 'de getrouwe slaaf' verschaft (Matth. 24:45-47. Om hun kinderen te helpen een duurzame band van liefde met Jehovah te ontwikkelen, moeten de ouders hen er dus toe aanmoedigen de gewoonte te ontwikkelen om Gods Woord te bestuderen. Hoe kunnen kinderen geholpen worden goede studiegewoonten te ontwikkelen? Het voorbeeld van de ouders is de beste onderwijsmethode. Zien je kinderen dat je het fijn vindt geregeld in de Bijbel te lezen of te studeren? Je hebt het vast heel druk met de zorg voor je kinderen, en misschien vraag je je af waar je de tijd vandaan moet halen om te lezen en te studeren. Maar stel jezelf de vraag: zien mijn kinderen me geregeld tv-kijken? Zou je dan iets van die tijd kunnen gebruiken om hen een goed voorbeeld te geven in verband met persoonlijke studie? w07 1/9 2:8, 9

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het commentaar in deze paragraaf is niet alleen beschuldigend maar ook aanmatigend.1) niet alleen met elkaar praten maar  ook luisteren. = prima

2) Een van de manieren waarop wij naar Jehovah luisteren, is door de Bijbel te bestuderen. = prima. Maar dat dit bestuderen uitsluitend via de publicaties van ’de getrouwe slaaf’ moet gebeuren is wat anders. Waarom? Omdat die publicaties in de loop van de tijd niet eenmaal, maar meermaals iets anders dan de waarheid hebben verteld. En dat waren niet altijd vereenvoudigingen of verbeteringen. Één van de redenen waarom zoveel kinderen de organisatie of het besturende lichaam de rug toekeren is dat niet de ouders hen opvoeden, maar de publicaties, zonder daarom de goeie dingen eruit te willen gooien. Ik bedoel dat veel ouders in plaats van hun geweten en verantwoordelijkheid te oefenen eerder de raad gaan toepassen in het volle vertrouwen dat de 'organisatie en het besturende lichaam’ het altijd beter weten dan zijzelf met inbegrip van het kennen van hun eigen kinderen. In werkelijkheid is het voor diegenen die een klein beetje dieper gaan dan de doorsnee verkondiger-onderzoeker duidelijk dat niet Jehovah’s Geest hen leidt. Moet je voorbeelden hebben? Bij een  persoonlijk onderzoek en een klein beetje zelf kritiek maar vooral eerlijkheid en je kunt deze bij

je eigen vinden. Ik verduidelijk het: wanneer je oprecht met je zelf bent kun je gemakkelijk uitmaken dat er dingen zijn die de ‘organisatie’ voorschrijft maar die gij niet aanvaard, maar het toch   maar doet  omdat zij, de 'organisatie en het besturende lichaam’ zich verschansen achter ‘onvolmaaktheid’.

Donderdag 8 januari

Ik, Jehovah, heb gerechtigheid lief· -Jes. 61:8.

Het begrip gerechtigheid is wel gedefinieerd als 'op een billijke en onpartijdige manier, en in overeenstemming met een bepaalde standaard of norm, handhaven wat juist is of recht doen wedervaren'. Onrecht omvat alles wat onbillijk, bevooroordeeld, slecht is; kwaad dat anderen onverdiend wordt aangedaan. Bijna 3500 jaar geleden schreef Mozes over de Universele Soeverein, Jehovah: ,,Al zijn wegen zijn gerechtigheid. Een God van getrouwheid, bij wie geen onrecht is" (Deut. 32:4). Ruim zeven eeuwen later tekende Jesaja onder inspiratie de woorden in de tekst voor vandaag op. In de eerste eeuw riep Paulus uit: "Is er onrechtvaardigheid bij God? Moge dat nooit waar worden!" (Rom. 9:14) En in diezelfde eeuw verklaarde Petrus: 'God is niet partijdig, maar in elke natie is de mens die hem vreest en rechtvaardigheid beoefent, aanvaardbaar voor hem' (Hand. 10:34, 35). Ja, "Jehovah heeft gerechtigheid lief". - Ps. 37:28; Mal. 3:6. w07 15/8 1:1,2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Dat is nu eens een paragraaf die je mag omcirkelen. De definitie die gegeven wordt is perfect, de toepassing is het in het geheel niet. Laat ons aannemen, iets dat regelmatig gebeurd is, dat op één jaar tijd er 300.000 dopelingen zijn. Terwijl er 6.000.000 verkondigers geregistreerd. De normale toename zou dus als cijfer 6.300.000 moeten geven. Het is echter zo dat de ’echte’ toename slechts 6.100.000 aantoont. Concreet zijn er dus 200.000 weg gegaan, waarom? Om verschillende redenen, maar de werkelijkheid dwingt ons toe te geven dat het merendeel door ’onrechtvaardige’ behandelingen weggaan. Wanneer je nu nog de tekst van Handelingen serieus toepast dan wordt er nog veel meer duidelijk dat niets met één ’organisatie’ of meerdere ’organisaties’ te maken heeft. wij cursiveren de tekst: Handelingen     10: 34, 35 ‘God is niet partijdig, maar in elke natie is de  mens die hem vreest en rechtvaardigheid beoefent, aanvaardbaar voor Hem’

Vrijdag 9 januari

Ziel, gij hebt vele goede dingen opgelegd voor vele jaren; neem uw gemak, eet, drink en wees vrolijk. -Luk.12:19.

Zoals in Jezus' gelijkenis naar voren kwam, bood het plan van de rijke man slechts een vals gevoel van zekerheid. Hoe praktisch het ook leek, het liet één heel belangrijk element buiten beschouwing: Gods wil. De man dacht alleen aan zichzelf, hoe hij er zijn gemak van kon nemen en kon eten, drinken en vrolijk zijn. Omdat hij "vele goede dingen" had, dacht hij dat hij ook "vele jaren" zou hebben. Maar helaas liep het anders af. Zoals Jezus even daarvoor had gezegd, 'spruit iemands leven niet voort uit de dingen die hij bezit, ook al heeft hij overvloed' (Luk. 12:15). Nog diezelfde nacht kwam er een abrupt einde aan alles waar de man voor had gewerkt, want God zei tegen hem: "Onredelijke, nog deze nacht eist men uw ziel van u op. Voor wie zullen dan de door u opgeslagen dingen zijn?" - Luk. 12:20. w07 1/82:7,8

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   Deze illustratie maakt het ons duidelijk dat wij niet kunnen of mogen vertrouwen op onze aardse goederen op rijkdom. Het omgekeerde van rijkdom is uiteraard eveneens een bron van moeilijkheden en niet minder gevaarlijk om je geloof te verliezen. De manier om hier  evenwichtig in  te zijn is geen sinecure. De ’organisatie’ moedigt daarom aan om eenvoudig te leven en geen grootse dingen te zoeken. De uitwerking van haar manipulatie is wel van dien aard dat zij meer dan ooit de nadruk legt om geen hogere studies of tijdverslindende werkzaamheden te verrichten, zelfs het hebben van ‘kinderen’ nog steeds afraad, waar of niet?

Zaterdag 10 januari

[Anna] kwam... naderbij en ging dank aan God brengen en... over het kind spreken. Luk.2:38.

Denk eens aan de profetes Anna. Op 84-jarige leeftijd 'ontbrak ze nimmer in de tempel, terwijl ze nacht en dag heilige dienst verrichtte met vasten en smekingen'. Als dochter van een niet-levitische vader "uit de stam Aser" kon Anna niet letterlijk in de tempel wonen. Stel je eens voor wat het van haar krachten gevergd moet hebben om elke dag van het morgen tot het avondoffer in de tempel te zijn! Maar Anna's toewijding werd rijk beloond. Ze had het voorrecht aanwezig te zijn toen Jozef en Maria het kind Jezus naar de tempel brachten om hem in overeenstemming met de Wet aan Jehovah aan te bieden. (Luk. 2:22-24, 36, 37; Num. 18:6, 7. Veel ouderen onder ons zijn net als Anna wat betreft hun geregelde vergaderingbezoek, hun oprechte smeekbeden voor de ware aanbidding en hun onbedwingbare verlangen het goede nieuws te prediken. w07 1/6 1:4, 5

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Nogmaals worden ouderen aangehaald als voorbeelden voor oprechte dienst en de voorrechten die daarmee gepaard gaan. Het is echter duidelijk dat de juiste motivatie een grote rol speelt bij een godsdienstig leven. Er wordt hier in de laatste alinea een woord gebruikt dat toch wel overtrokken blijkt te zijn. Dat woord is ‘onbedwingbare’ en verbonden met ‘verlangen’. Als, ja als, de ‘organisatie’ de rapportjes, die uiteindelijk niet bijbels zijn, alhoewel niet verkeerd op zich zelf, zouden wegnemen en dus geen ‘uren’ meer gerapporteerd moesten worden dan zou de ‘prediking’ van ‘het goede nieuws’ een geheel ander beeld geven van wie een ‘christenmens’ is.

Zondag 11 januari

Ik zal u prijzen omdat ik op een vrees inboezemende wijze wonder­baar ben gemaakt. - Ps. 139:14.

De natuur is rijk aan wonderen van schoonheid en ontwerp. Hoe zijn die tot bestaan gekomen? Volgens sommigen laat die vraag zich beantwoorden zonder dat er een intelligente Schepper aan te pas hoeft te komen. Anderen zijn van mening dat we de natuur nooit goed kunnen verklaren als we er al bij voorbaat van uitgaan dat er geen Schepper is. Ze vinden dat de levensvormen op aarde veel te ge­compliceerd, te gevarieerd en misschien zelfs te wonderbaarlijk zijn om door toeval te zijn ontstaan. Volgens velen, onder wie ook een aantal wetenschappers, geven de bewijzen te kennen dat het universum een wijze, machtige en welwillende Maker heeft gehad. Koning David van het oude Israël bijvoorbeeld was ervan overtuigd dat een Maker lof verdient voor Zijn prachtige scheppingen. Hoewel David lang voor ons huidige wetenschappelijke tijdperk leefde, zag hij zich omringd door schitterende voorbeelden van Gods scheppingswerk. David hoefde maar naar zijn eigen lichaam te kijken om diep onder de indruk te zijn van Gods kwaliteiten als Schepper. w07 15/6 1:1, 2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   Zoals de paragraaf aantoont is er nog steeds verdeeldheid in verband met God, schepping of anderszins. Voor diegene die de schepping zien als bewijs hebben geen probleem met het bestaan van een hogere macht, wie of wat die of dat zou zijn. Voor anderen kun je dezelfde bewijzen niet aanvoeren om de simpele reden dat zij deze gewoon niet aanvaarden. Daartegenover staat dat er veel van wat religies hebben onderwezen niet wetenschappelijk verantwoord kan worden, zelfs hedendaagse toepassingen, zoals ‘de bloedkwestie’, voor J. G., de lengte van de scheppingsdagen, de wereldomvattende ‘zondvloed enz..

Ook in verband met leerstellingen die niet meer houdbaar zijn of data die reeds lang voorbij zijn. Misschien heb je dat zelf wel meegemaakt, maar het gemakkelijkst gevonden er aan voorbij te gaan?

Maandag 12 januari

Geloof is de verzekerde verwachting van dingen waarop wordt gehoopt, de duidelijke demonstratie van werkelijkheden die echter niet worden gezien.

Hebr. 11:1.

Als we geloof hebben, zijn we ervan overtuigd dat alles wat Jehovah belooft, zo goed als vervuld is. Het overtuigende bewijs van ongeziene werkelijkheden is zo krachtig dat geloof gelijkgesteld wordt met dat bewijsmateriaal. De schepping overtuigt ons er bijvoorbeeld van dat er een Schepper is. Dat is het soort geloof dat we aan de dag zullen leggen als we door geest blijven wandelen. Gebrek aan geloof is "de zonde die ons gemakkelijk verstrikt" (Hebr. 12:1. We moeten ons op Gods geest verlaten om werken van het vlees, materialisme en valse leringen die ons geloof kunnen verwoesten, te vermijden (Kol. 2:8; 1 Tim. 6:9, 10; 2 Tim. 4:3-5. Gods geest brengt in Jehovah's hedendaagse dienstknechten een geloof voort als dat van voorchristelijke Getuigen en anderen in het Bijbelverslag (Hebr. 11:2-40. En ons "geloof zonder huichelarij" zou heel goed tot opbouw kunnen dienen van het geloof van anderen. - 1 Tim. 1:5; Hebr. 13:7. w07 15/7 2:19,20

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Dat de beloften van Jehovah vervuld zullen worden is voor velen een vaststaand feit. Wat de voorspellingen, zelfs als die op de bijbel gebaseerd waren, door mensen of hun organisatie, geïnterpreteerd en niet uitkwamen is een geheel andere zaak. Al met al zullen die mensen van langsom het vertrouwen verliezen van hun beste krachten. Zoals de paragraaf zegt dient het een ‘geloof zonder huichelarij’ te zijn. ‘zonder huichelarij’ is iets anders dan fouten maken die recht gezet kunnen worden. Wat het wel is, huichlarij, wanneer men moedwillig verkeerde dingen publiceert of te hoogmoedig om correctie te aan te brengen of te aanvaarden.

Dinsdag 13 januari 08-02-2009 om 14:10 geschreven door eleutheros  

Zaterdag 31 januari

Toen trad er voor de gemeente in heel Judea en Galilea en Samaria werkelijk een   periode van vrede in. Hand. 9:31.

Eén manier waarop de Bijbel "gemeente" gebruikt, is van toepassing op alle christenen in een geografisch gebied. Er waren meerdere groepen christenen in het grote gebied dat in de tekst voor vandaag wordt genoemd, maar al die groepen In Judea, Galilea en Samaria bij elkaar werden "de gemeente" genoemd. Gezien het aantal mensen die met Pinksteren 33 G.T. en kort daarna werden gedoopt, kunnen er in het gebied van Jeruzalem meerdere groepen zijn geweest die geregeld bijeenkwamen (Hand. 2:41, 46, 47; 4:4; 6:1, 7). Herodes Agrippa I regeerde over Judea tot aan zijn dood in 44 G.T., en uit 1 Thessalonicenzen 2:14 valt af te leiden dat er in ieder geval in 50 G.T. al een aantal gemeenten in Judea waren. Dus als we lezen dat Herodes 'enkele leden van de gemeente mishandelde', kan dat verwijzen naar meerdere groepen die in Jeruzalem bijeenkwamen. - Hand. 12:1. w07 15/4 1:12

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Zoals veel woorden in gelijk welke taal heeft ook het woord 'gemeente' meerdere toepassingen. De meest toepasselijke is dat het over een groep mensen gaat die samenkomen. Uit het bovenstaande commentaar blijk duidelijk dat er in Judea, Galilea en Samaria groepen van christenen waren die "de gemeente" werd genoemd. En die in het gebied van Jeruzalem geregeld bijeenkwamen. Bij de aangehaalde teksten is er slecht één die verwijst naar een particulier huis waar zij samenkwamen en dat was dan nog voor hun stutten op te eten. Ik besluit hieruit dat er in werkelijkheid geen specifieke verzamelplaats in Jeruzalem was en mijn vraag als gevolg daaruit is dan ook, waar zetelde het besturende lichaam? In geheel handelingen is er nergens spraak van één vaste verzamelplaats noch van een organisatie of besturend lichaam. Als, ja als   het fundament van de christelijke organisatie in Jeruzalem gegrondvest was, waarom is daar dan geen enkele directe verwijzing naar, zelfs de woorden 'de organisatie' of ' het besturend lichaam' komen in het verslag of zelfs in de Bijbel niet specifiek uit de verf. Daarmee bedoel ik niet dat er geen 'organisatie' of geen 'bestuurszetel' mag zijn, maar dan moeten die wel ten diensten staan van de leden en niet de leden ten dienste van en onderwerpen aan 'de organisatie of het besturende lichaam, zijn, wat heden ten dage wel is.   

De verwijzing naar het 'particulier huis' mag je, als je wilt markeren of noteren, omdat dit te maken zal hebben met de van huis tot huis prediking, maar dat is voor een andere keer.

08-02-2009 om 00:00 geschreven door eleutheros