|
Maandag 19 januarixml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Hij zal hem aanstellen over al zijn bezittingen. - Luk. 12:44.
Enkele maanden voordat Jezus zijn profetie uitsprak over het teken van zijn tegenwoordigheid, dat ook de aanwezigheid omvatte van een "slaaf" die hem op aarde vertegenwoordigde, sprak hij over deze "slaaf" in iets andere bewoordingen die duidelijk maakten wat de verantwoordelijkheden van de slaaf waren (Matth. 24:3-47). Jezus zei: "Wie is werkelijk de getrouwe, de beleidvolle beheerder, die door zijn meester over diens lichaam van bedienden zal worden aangesteld om hun te rechter tijd hun mate van voedsel benodigdheden te blijven geven? Ik zeg u naar waarheid: Hij zal hem aanstellen over al zijn bezittingen" (Luk. 12:42,44). Hier wordt de slaaf een beheerder genoemd, wat de vertaling is van een Grieks woord dat duidt op "de bestuurder van een huishouden of landgoed". Behalve dat de collectieve 'getrouwe beheerder' "te rechter tijd" voedzaam geestelijk voedsel zou verschaffen, zou hij ook over al Christus' bedienden worden aangesteld en de toewijzing krijgen al Christus' belangen op aarde, "al zijn bezittingen", te beheren. w07 1/41:6, 7
BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR: In de eerste plaats is het één van de vele illustraties van Jezus Christus, dus geen specifieke toepassing. Zoals je zelf kunt zien staat de illustratie in het enkelvoud. Dat is waarschijnlijk de reden dat Charles Taze Russell het zich kon permitteren of laten aanleunen dat hij "die man" was. Mettertijd veranderde die zienswijze dat het een samengestelde man of orgaan moest zijn gezien door de eeuwen heen één man onmogelijk was. Van hier uit bleek het geen probleem te zijn het in overeenstemming te brengen met "een organisatie of besturend lichaam". Alleen komt die benaming nergens voor in de Schrift en is er alleen onrechtstreeks bewijs, als je al van bewijs mag spreken. Het blijft interpretatie dat het 'besturende lichaam zelfs maar in Jeruzalem functioneerde omdat daar een probleem aan de gang was dat in Antiochië aan het licht was gekomen. Zie handelingen hoofdstuk 15 en merk op dat de 'gemeente' Paulus en Barnabas en enkele anderen, naar Jeruzalem stuurde opdat het probleem vanuit die gemeente kwam. En zo kom je automatisch weer op 'georganiseerde religie' die in de loop der eeuwen haar stempel heeft gedrukt op de gehele mensheid, soms ten goede, meestal tot nu toe echter ten nadelen. Het gebrek aan geloof is grotendeels te wijten in die 'georganiseerde religies'.
Uiteindelijk hebben nog heel veel mensen geloof in 'Iets of iemand of gelijk wie of wat'. En een persoonlijk streven naar een beter leven wat door de omstandigheden en het milieu en de cultuur en wat weet ik veel nooit optimaal kan beleefd worden. Enfin nog niet.
Dinsdag 20 januari
Blijft barmhartig worden, zoals uw Vader barmhartig is. - Luk. 6:36.
De Wet die via Mozes werd gegeven, bevatte zo'n zeshonderd vereisten en voorschriften. Hoewel de verplichtingen van de mozaïsche wet nagekomen moesten worden, was het tonen van barmhartigheid ook heel belangrijk. Denk maar aan Jezus' woorden tot de Farizeeën, die een onbarmhartige houding aan de dag legden. Bij twee gelegenheden berispte hij hen en wees hij erop dat God had geboden: "Ik wil barmhartigheid en geen slachtoffer" (Matth. 9:10-13; 12:1-7; Hos. 6:6). Tegen het einde van zijn bediening zei Jezus: "Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars!, want gij geeft tienden van de munt en de dille en de komijn, maar hebt de gewichtiger zaken van de Wet, namelijk gerechtigheid en barmhartigheid en getrouwheid, veronachtzaamd" (Matth. 23:23). Jezus hechtte beslist veel waarde aan barmhartigheid. Als we de voordelen van barmhartigheid inzien, zullen we ertoe bewogen worden die eigenschap vollediger in ons leven toe te passen. w07 15/9 1:1, 2
BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR: Het medelijden of mededogen dat met barmhartigheid bedoeld wordt gaat bij velen in de organisatie of het besturende lichaam slechts zover als zij zelf bepalen. Als, zoals terecht in het commentaar te lezen is, we de voordelen van barmhartigheid inzien, zullen we ertoe bewogen worden die in volledigere maten toe te passen. In het voorgaande worden Jezus woorden tot de Farizeeën aangehaald, maar in veel opzichten is ook de organisatie en het besturende lichaam in een situatie terechtgekomen die weinig of niets verschild van gelijk welke religieuze organisatie. Neem o.a. de uitsluitingsprocedure, die niet alleen aan veranderingen onderhevig is, maar eerder aangepast om mensen die niet met alles akkoord kunnen gaan, uit te sluiten. De procedures uit de bijbel verschillen nogal veel met elkaar daarom dien je rekening te houden met de situatie en persoonlijkheid. De volgens mij belangrijkste procedure is die van Jezus Christus zelf. Mattheus 18: 15-17 Wanneer voorts uw broeder een zonde begaat, ga zijn fout dan blootleggen tussen u en hem alleen. Indien hij naar u luistert, hebt gij uw broeder gewonnen. 16 Luistert hij echter niet, neem dan nog één of twee met u, opdat uit de mond van twee of drie getuigen elke zaak bevestigd wordt. 17 Indien hij naar hen niet luistert, spreek dan tot de gemeente. Indien hij zelfs naar de gemeente niet luistert, dan zij hij u net als een mens uit de natiën en als een belastinginner Hier specificeert Jezus geen zonde en 'genootschap en het besturende lichaam hebben zich de vrijheid veroorloofd om deze procedure terug te brengen op bijna uitsluitend persoonlijke zaken, financiële, eigendom, fraude, bedrog of om regelrechten laster. Evenwel kun je met deze procedure veel "barmhartiger" bijna alle zonden behandelen zonder partijdigheid en zonder in een doolhof van spitsvondigheden en drogredenen te verdwalen. Vooral wanneer de gemeente erbij betrokken wordt en let wel, Jezus sprak niet over een comité noch over rechters, ook niet over geheimhouding achter gesloten deuren of wat maar ook. Zijn procedure was en is 'MENSLIEVEND' en niet afhankelijk van enkele mensen.
Woensdag 21 januari
Laat al uw aangelegenheden met liefde geschieden. 1 Kor. 16:14.
Veel ouders beseffen dat ze hun kinderen met liefde moeten opleiden. Maar christelijke ouders die zo'n liefdevolle opleiding willen geven, staan voor een moeilijke taak. Wat zijn enkele van de problemen waarmee ze te maken krijgen? We leven nu ver in de laatste dagen van dit stelsel. Zoals voorzegd, is de samenleving doordrongen van een liefdeloze mentaliteit. Zelfs binnen het gezin hebben mensen geen "natuurlijke genegenheid" meer en zijn ze "ondankbaar, deloyaal,... zonder zelfbeheersing, heftig" geworden 2 Tim. 3:1-5. Dagelijks contact met mensen die zulke eigenschappen vertonen, kan invloed hebben op de manier waarop christelijke gezinsleden met elkaar omgaan. Bovendien worstelen ouders met hun eigen overgeërfde neiging om hun zelfbeheersing te verliezen, dingen te zeggen die ze niet menen en in andere opzichten van weinig inzicht blijk te geven (Rom. 3:23; Jak. 3:2, 8, 9. Ondanks die problemen kunnen ouders gelukkige, geestelijk gezinde kinderen grootbrengen door de Bijbelse raad op te volgen die in de tekst voor vandaag staat. w07 1/9 1:1-3
BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR: Het is geloof versterkend om te beseffen dat "liefde", in de definitie dan van 'agapè' of onzelfzuchtige liefde, een enorme kracht kan zijn. Evenwel dienen wij alle omstandigheden te beschouwen die een individu beïnvloeden. Ouders hebben die verantwoordelijkheid in de eerste plaats, maar anderen spelen eveneens een grote rol. En voor de zoveelste keer 'leven wij in de laatste dagen' terwijl dit reeds in het begin van de 'christelijke gemeente' zowas. Wanneer je dit samenstel of de huidige omstandigheden beschouwd zou je dit kunnen bevestigen, maar de geschiedenis is doortrokken van een liefdeloze mentaliteit en de beestigheden, excuseer voor deze vergelijking want beesten doen dit normaal niet, zijn alleen duidelijker en algemener. Dat er in het gezin geen 'natuurlijke genegenheid meer zou zijn is zeer misleidend door het zo te veralgemenen. En de zinsnede van die dagelijkse contacten, mensen, met die verkeerde eigenschappen is gewoon een manier om je te 'vervreemden' van die mensen waar je moet gaan prediken of die dikwijls familieleden zijn of zelfs je eigen gezinsleden. In werkelijkheid creëren de predikers een klimaat van wantrouwen ten opzichten van hun evennaasten en tezelfdertijd breken zij de verbindingslijnen af die zij met 'liefde' zou moeten aanleggen.
Donderdag 22 januari
Ook al heeft iemand overvloed, zijn leven spruit niet voort uit de dingen die hij bezit. - Luk. 12:15.
Geld, bezittingen, prestige, een goedbetaalde baan, afkomst dat zijn enkele dingen die de meeste mensen zien als maatstaf voor succes of als garantie voor een goede toekomst. Het is duidelijk dat in zowel rijke als arme landen de interesses en bezigheden van veel mensen gericht zijn op materiële voordelen en vooruitkomen in de maatschappij. Maar hun belangstelling voor geestelijke dingen, als die er al is, neemt snel af. Dat is precies wat de Bijbel heeft voorzegd. Die zegt dat er 'in de laatste dagen kritieke tijden zullen aanbreken, die moeilijk zijn door te komen. Want de mensen zullen zichzelf liefhebben, het geld liefhebben, zullen meer liefde voor genoegens hebben dan liefde voor God, en zullen een vorm van godvruchtige toewijding hebben, maar de kracht ervan niet blijken te bezitten' 2 Tim. 3:1-5. Ware christenen die dag in, dag uit tussen zulke mensen leven, staan constant onder druk om zich aan die mentaliteit en leefstijl aan te passen. w07 1/81:1,2
BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR: Lukas 12:15. "Vervolgens zei hij tot hen: Let op en hoedt U voor elke soort van hebzucht, want ook al heeft iemand overvloed, zijn leven spruit niet voort uit de dingen die hij bezit".
Ik heb deze schriftuurplaats volledig afgedrukt om de eenvoudige reden dat Jezus het hier over elke soort van 'hebzucht' heeft en dit uiteraard meer inhoudt dan materiele belangen zoals het commentaar belicht. En ook meer betekend dan 'belangstelling' voor geestelijke dingen te hebben. Nu wordt gezegd dat bij de 'meeste mensen' hun geestelijke gezindheid snel afneemt. Wanneer een Getuige van Jehovah zich de moeite zou getroosten en een klein beetje tijd zou inruimen om dat na te gaan dan, zou hij of zij verwonderd kunnen zijn over de hoeveelheid lectuur en andere media die ter beschikking staat van mensen die hun geestelijke nood trachten te lenigen. In alle geloofsstrekkingen, voor alle leeftijden, in heel veel talen. Misschien mag ik eens 'voorbarig' zijn. Jes. 32:4. En zelfs het hart der voorbarigen zal acht geven op kennis, en zelfs de tong der stamelenden zal vaardig zijn in het spreken van duidelijke dingen. Nu bedoel ik dat de profetische tekst van Daniël hoofdstuk 12: 4 zijn vervulling zou kunnen hebben in deze 'tijd van het einde' maar dan niet via één organisatie of het besturende lichaam, maar via de PC en het Internet. Of denk je dat er alleen maar 'uitgeslotenen' commentaar geven? Jezus zei o.a. in Johannes 8: 32 en GIJ zult de waarheid kennen en de waarheid zal U vrijmaken. Wel mijn beste lezer, ik heb daar 35 jaar voor nodig gehad om DE WAARHEID te leren kennen en daardoor en daarom heb ik menselijke waarheid de rug kunnen toekeren, met alle respect voor diegene die nog niet zover zijn. (Gij kunt en zult ook de waarheid over de waarheid te weten komen, als je wilt).
Vrijdag 23 januari
Wreekt uzelf niet, geliefden, maar geeft plaats aan de gramschap;want er staat geschreven: "Aan mij is de wraak; ik wil vergelden, zegt Jehovah."-Rom.12:19.
Paulus noemt een dwingende reden waarom we geen wraak op vervolgers mogen nemen: het getuigt van bescheidenheid. Een christen die probeert wraak te nemen is aanmatigend en overmoedig. Hij eist voor zichzelf een rol op die God toebehoort (Matth. 7:1). Bovendien toont hij door het recht in eigenhanden te nemen gebrek aan geloof in Jehovah's verzekering: "Ik wil vergelden." Ware christenen daarentegen vertrouwen erop dat Jehovah "recht [zal] doen wedervaren aan zijn uitverkorenen" (Luk. 18:7,8; 2 Thess. 1:6-8). Ze laten het wreken van kwaad bescheiden aan God over (Jer. 30:23,24; Rom. 1:18). Als we wraak nemen op een vijand zal dat zijn houding waarschijnlijk verharden, maar een vriendelijke behandeling kan hem milder stemmen. w07 1/7 1:15, 16
BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR: Nu vraag ik mij toch af waarom de organisatie of het besturende lichaam broeders en zusters heeft uitgesloten omdat zij de organisatie of het besturende lichaam aan de kaak stelde? Lees voor u zelf wat in De Wachttoren, 1 februari 1964, blz. 80 staat: "Het is geen vorm van religieuze vervolging wanneer iemand zegt en aantoont dat een andere religie vals of verkeerd is. Er is geen sprake van religieuze vervolging wanneer een welingelicht persoon een bepaalde religie openlijk als vals aan de kaak stelt... Wanneer men valse religie openlijk aan de kaak stelt, doet men een veel waardevoller werk dan wanneer men een nieuwsbericht als onjuist aan de kaak stelt; men verricht er een openbare dienst mee in plaats van dat men zich schuldig maakt aan een daad van religieuze vervolging, want het heeft met het eeuwig leven en geluk van de mensen te maken." Staat de organisatie of het besturende lichaam hier dan boven?
De organisatie of het besturende lichaam heeft zich niet alleen bezondigd aan hun eigen richtlijnen, maar heeft zelfs de 'uitsluitingsprocedure veranderd en o. a. broeder Raymond Franz, de auteur van het boek "GEWETENSCONFLICT" met terugwerkende kracht uitgesloten om hem monddood te maken en voor dat hij zijn boek heeft geschreven Nadien is er een uitsluitingsprocedure ontwikkeld die schijnbaar bijbels zou moeten zijn, maar het niet is. Evenwel is zijn boek een aanrader voor elke gewetensvolle Getuigen van Jehovah. Ik schrijf gewetensvol omdat het rechtvaardig is ook zijn mening te weten. Raymond Franz heeft jarenlang deel uitgemaakt van het besturende lichaam en heeft mee gewerkt aan verschillende publicatie waaronder het boek 'hulp tot begrip van de Bijbel' dat grotendeels zijn inzicht tot stand is gekomen. Dit boek staat niet meer op de index, waarom niet?
Volgens mij uit wraakzucht. Ik schrijf dit omdat het 'Inzicht in de Schrift' boek 1 en 2 praktisch dezelfde stof bevat als het boek 'hulp tot begrip van de Bijbel', heel vlug achter de uitsluiting van Raymond is uitgekomen en dan nog uniek als een luxe uitgave.
Zaterdag 24 januari
Een grote schare der joden dan kwam te weten dat [Jezus] daar was, en zij kwamen niet alleen vanwege Jezus, maar ook om Lazarus te zien, die hij uit de doden had opgewekt. -Joh. 12:9.
Er zijn opstandingen verricht in het bijzijn van ooggetuigen en ze zijn opgetekend in Gods Woord. De Bijbel bevat gedetailleerde beschrijvingen van acht opstandingen van mensen die tot leven op aarde werden teruggebracht. Die wonderen werden niet in het geheim verricht maar openlijk, vaak in het bijzijn van ooggetuigen. Lazarus, die al vier dagen dood was, werd door Jezus opgewekt in het bijzijn van een grote groep treurenden onder wie zich ongetwijfeld familie, vrienden en buren van de man bevonden. Dit bewijs dat Jezus door God was gezonden, was zo krachtig dat Jezus' religieuze vijanden het nooit hebben ontkend. In plaats daarvan beraamden ze plannen om niet alleen Jezus maar ook Lazarus te doden! (Joh. 11:17-44, 53; 12:10, 11) Ja, we kunnen erop vertrouwen dat de opstanding een zekerheid is. God heeft ons een verslag over vroegere opstandingen gegeven om ons te troosten en ons geloof op te bouwen. w07 15/52:9
BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR: De opstanding is een Bijbelse leer en appelleert aan de verlangens van ons hart. Het blijft een feit dat mensen in het algemeen het niet altijd rooskleurige leven hier op en in dit "tranendal" voor een beter en gelukkiger leven willen ruilen. Sommigen leren dit in de vorm van een 'hiernamaals', anderen als een opstandig hier op een paradijsaarde en zo zijn er nog verschillende en verscheidene versies afhankelijk van wat je meekrijgt bij je geboorte en tijdens je leven. De opstandingen uit de Bijbel zijn zoals geschreven bevestigd door ooggetuigen. De Bijbel legt op zijn beurt getuigenis af dat hij door God is geïnspireerd. Velen geloven dit en anderen weer niet. Ik heb het reeds gezegd 'geloof' is een individuele zaak op wat het ook is gebaseerd. In dit verband wil ik wel aantonen dat de Bijbel en zijn canon niet, zoals een schrijver zei, ons per fax uit de hemel is toegezonden. Waar je wel rekening dient mee te houden is dat er geen enkel, maar dan ook geen enkel 'origineel' is o.a. van de Evangeliën. De bewijskracht van de Bijbel ligt volgens mij dan ook in het geloof dat men er in stelt en de kracht die daarmee kan gepaard gaan.
Zondag 25 januari
Zijt indien mogelijk, voor zover het van u afhangt, vredelievend jegens alle mensen. -Rom. 12:18.
Vrede, een aspect van de vrucht van de geest, is een toestand van kalmte en afwezigheid van onrust. Onze hemelse Vader is de God van vrede, en we krijgen de verzekering: "Jehovah zelf zal zijn volk zegenen met vrede" (Ps. 29:11; 1 Kor. 14:33). Jezus zei tegen zijn discipelen: "Vrede laat ik u, mijn vrede geef ik u" (Joh. 14:27). Hoe zou dat zijn volgelingen helpen? De vrede die Jezus zijn discipelen gaf, schonk hun hart en hun geest kalmte en nam hun angsten weg. Ze kregen vooral vrede toen ze de beloofde heilige geest ontvingen (Joh. 14:26). Onder invloed van de geest en in antwoord op onze gebeden genieten we in deze tijd de onvergelijkelijke "vrede van God", die ons hart en onze geest rust geeft (Fi!. 4:6, 7). Bovendien helpt Jehovah's geest ons om kalm en vredelievend te zijn tegenover geloofsgenoten en anderen. 1 Thess. 5:13. w07 15/7 2:11, 12
BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR: Als diegenen die het commentaar hebben geschreven dit zelf geloofden zouden zij het zeker en vast anders hebben opgesteld. Hooguit kunnen zij het hopen met hopen, want als vrede echt het resultaat is van Gods geest, dan moet er nog heel veel en hard gewerkt worden aan de vrucht van Zijn geest. Er is onder de getuigen eerder een geest van angst om een slechte getuigen te zijn dan een goede vredevolle christen. Die geest waarover Jezus sprak is eens te meer een persoonlijk gevoelsuiting die per slot van rekening nog afhangt van het moment of de momenten. Wanneer de schrijvers van het commentaar het hebben over het "genieten van de onvergelijkelijke 'vrede van God' en zij brengen die in verband met de groep, dan blijkt hier uit dat men in werkelijkheid aan groepsmanipulatie doet en indoctrineert. Met andere woorden, je moet dat gevoel en die vrede hebben, anders mankeert er iets met je geloof. Ik kan je nog verzekeren dat het samen zingen en ervaringen beluisteren die gemanipuleerde en geïndoctrineerde methoden hun doel dienen, ik zei hun doel, niet het uwe.
Maandag 26 januari
Jehovah is zich bewust van de dagen der onberispelijken, en hun erfdeel het zal zelfs tot onbepaalde tijd blijven. - Ps. 37:18.
Hoewel Davids omstandigheden in de loop van de jaren heel wat keren veranderd zijn, bleef hij ervan overtuigd dat Jehovah's zorg voor zijn loyale dienstknechten nooit verandert. Tegen het einde van zijn leven componeerde David het lied dat we nu kennen als Psalm 37. Stel je David eens voor in een mijmerende stemming, terwijl hij zichzelf op de harp begeleidt en zingt: "Door Jehovah zijn zelfs de schreden van een fysiek sterke man bereid, en in zijn weg heeft Hij behagen. Al valt hij, hij zal niet worden neergeslingerd, want Jehovah steunt zijn hand. Eens was ik een jonge man, ook ben ik oud geworden, en toch heb ik geen rechtvaardige volkomen verlaten gezien, noch zijn nageslacht zoekende brood" (Ps. 37:23-25). Het heeft Jehovah goedgedacht in deze geïnspireerde psalm een verwijzing naar Davids leeftijd op te nemen. Wat een diepe gevoelswaarde voegt dat aan die oprechte woorden toe! w07 1/6 1:14
BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR: Dat Jehovah zich bewust blijft van de onberispelijke dagen van zijn onderdanen is uiteraard nog geen garantie dat de organisatie of het besturende lichaam dat ook doet. In de eerste plaats weten die enkele mensen niet eens wat iemand in de organisatie doet of niet doet of wat zijn geestelijke instelling is, al moeten hun vertegenwoordigers het wel weten. De bijkantoor opzieners zullen dus eerder aan de hand van de rapportjes en aan wat de kringopzieners melden 't zij schriftelijk of anderszins een bepaalde indruk krijgen van iemands instelling, maar dat hoeft niet per se correct te zijn. Hier dient vermeld te worden dat deze kennisgeving naar de bijkantoren afhankelijk is van onvolmaakte mensen, van moment opnamen, van datgene wat de ouderlingen de kringopziener vertelde of en van willekeur en voorkeur. Wanneer iemand op een redelijke wijze aan de vereisten voldoet kan hij een aanstelling verwachten. Hier komt dan de aanstelling door H Geest van toepassing. Van een feit ben ik zeker, dat is dat van het moment dat iemand iets of wat afwijkt van de uitleg en de mening van de organisatie of het besturende lichaam je automatisch niet voldoet om verantwoordelijkheid in de gemeente te hebben. Iemand die daartegenover slaafs en gewillig is aan de organisatie of het besturende lichaam en hun gedragslijnen en redelijk veel velddienst verricht zal gemakkelijker en vlugger aan de redelijke norm van de schriftuurlijke vereisten te voldoen en zal dus eerder een aanstelling mogen verwachten. Met andere woorden, als je de gemeente kunt activeren om alles wat de organisatie of het besturende lichaam zegt of schrijft te onderschrijven zit je voor hen op de juiste plaats. Niet direct omdat je de waarheid voorstaan.
Dinsdag 27 januari
Wat God ... onder één juk heeft samengebracht, brenge geen mens vaneen. Matth. 19:6.
Het is een feit dat elk huwelijk van tijd tot tijd aandacht nodig heeft. In de meeste gevallen zal het gaan om het bijleggen van kleine meningsverschillen. Maar in sommige huwelijken kunnen er ernstiger problemen zijn, die het fundament van de relatie in gevaar brengen. Soms moet je misschien de hulp inroepen van een ervaren getrouwde ouderling. Zulke situaties betekenen echter niet dat je huwelijk een mislukking is. Ze beklemtonen alleen hoe belangrijk het is om bij het zoeken naar oplossingen stevig aan Bijbelse beginselen vast te houden. Als de Schepper van de mens en de Insteller van de huwelijksregeling weet Jehovah beter dan wie maar ook wat er voor een goed huwelijk nodig is. De vraag is: luisteren we naar de raad in zijn Woord en gehoorzamen we die? We zullen er zeker profijt van hebben als we dat doen (Jes. 48:18). Door ons aan de richtlijnen in de Bijbel te houden, kunnen we ons huwelijk tot een succes maken. w07 1/5 2:3-5
BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR: Het blijft een gegeven dat ouderen en dienovereenkomstig een ouderling met ervaring soms prima raad kan geven. Zelfs rijpe zusters kunnen dienstbaar zijn om raad en ervaring te gebruiken en te helpen. In gevallen waar ernstige problemen zijn is het doel hen te helpen soms uit de hand gelopen omdat de richtlijnen strak en zonder aanzien des persoon toegepast werden. Je moet beseffen dat je in de plaats van hulp te geven eerder zegt wat zij dienen te doen omdat de bijbel of de verklarende lectuur dat zegt. Iedere situatie is verschillend en kan zonder inzicht tot een ramp leiden waardoor de hulpgever eerder als een rechter en beul is opgetreden. In werkelijkheid kan zulke inmenging eerder bemoeizucht betekenen en inbreuk op de privacy van het koppel. Weinig ouderlingen, zelfs rijpe en ervaren mannen hebben de kunst en het recht om ook maar iets te beslissen in zulke aangelegenheden en zeker nooit om voor hen ook maar iets te zeggen wat zij zouden moeten doen of laten, hoe goed bedoeld het ook mogen wezen. Een spreekwoord zegt, dat de weg naar de 'hel' met goede bedoelingen is geplaveid. Ik heb persoonlijk ervaren dat ouderlingen zeiden dat Jehovah echtscheiding haat, zonder de schriftuurlijke reden wanneer dit wel kon, te vermelden.
Woensdag 28 januari
Jehovah is goed jegens allen, en zijn barmhartigheden zijn over al zijn werken.
Ps: 145:9.
We krijgen de aanmoediging "navolgers van God" te worden en "het goede [te] doen jegens allen" (Ef. 5:1; Gal. 6:10). Daden van barmhartigheid mogen dus niet beperkt blijven tot leden van de gemeente. Hoewel we 'de wereld niet liefhebben noch de dingen in de wereld', zijn we niet ongevoelig voor de behoef ten van de mensen in de wereld (1 Joh. 2:15). Als christenen zijn we altijd bereid alle mogelijke hulp te verlenen aan slachtoffers van "onvoorziene gebeurtenissen" of aan mensen die in een trieste situatie verkeren (Pred. 9:11). Natuurlijk hangt het van de omstandigheden af wat we kunnen doen en hoeveel (Spr. 3:27). Als we anderen materiële hulp geven, moeten we oppassen dat een schijnbaar goede daad niet tot luiheid aanmoedigt (Spr. 20:1,4; 2 Thess. 3:10-12). Een ware daad van barmhartigheid is dus een reactie die uit teder mededogen of medegevoel voortkomt maar waarbij ook het gezonde verstand een rol speelt. w07 15/9 2:15, 16
BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR: Van die daden van barmhartigheid kunnen veel voorbeelden gegeven worden. Niet alleen van en door de organisatie of het besturende lichaam, maar van duizenden en duizenden zowel organisaties als individuele personen. Alleen moet je nog een passende definitie geven van het woord 'goed' en het woord 'barmhartig'. Daarbij komt nog de interpretatie van 'niet ongevoelig' en 'behoeften'. En voor ik het vergeet, moet je ook nog de beweegredenen kennen, waarom je 'goed en barmhartig' wil zijn. Wat is 'goed'? Volgens het woordenboek: wat goed is; tot nut, voordeel. In de volksmond kan dit zijn van wat 'goed' is voor de ene is het daarom nog niet voor de andere. Je kunt ook goed doen om er zelf beter van te worden, ik gebruik 'van' i.p.v. 'door', begrijp je het verschil? Ik doe nu hetzelfde met 'barmhartig' = mededogend, medelijdend. In de praktijk dient dit vergezeld te zijn met werken die onbaatzuchtig tot voordeel van de persoon in kwestie zijn. Hoeveel organisaties ken jij persoonlijk, en hoe reageer jij wanneer zij beroep op jou doen? Begrijp je waarom ik dit vraag? De beweeg redenen kun je soms raden, maar zit je daarom juist?
Donderdag 29 januari
Hoor, 0 onze God, want wij zijn een voorwerp van verachting geworden; en doe hun smaad op hun eigen hoofd terugvallen. -Neh. 4:4.
Nehemia spoorde Zijn volk moedig aan: "Laten wij de muur van Jeruzalem herbouwen." Ze antwoordden: "Wij moeten bouwen." Nehemia zegt: "Zij sterkten hun handen dus voor het goede werk", maar tegenstanders gingen hen "bespotten" (Neh. 2:17-20). Nehemia schonk eenvoudig geen aandacht aan het gespot. Hij gehoorzaamde Gods gebod en deed geen poging om wraak te nemen (Lev. 19:18). Hij liet de kwestie aan Jehovah over. Nehemia vertrouwde op Jehovah's verzekering: "Mij is de wraak en de vergelding" (Deut. 32:35). En Nehemia en zijn volk 'bouwden voort aan de muur'. Ze lieten zich niet afleiden. "De gehele muur werd tot op zijn halve hoogte samengevoegd, en het volk bleef een hart hebben om te werken" (Neh. 4:6). De vijanden van de ware aanbidding waren er niet in geslaagd een eind te maken aan de bouwwerkzaamheden! w07 1/7 2:5, 7
BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR: Nehemia is een schoolvoorbeeld voor deze tijd van het 'einde'. Zowel voor de jongeren als voor alle anderen die, vooral door het predikingwerk, spot en tegenstand ondervinden om hen een hart onder de riem te steken. De tegenstanders in Nehemia's tijd voorzagen dat door de stad te herbouwen hun eigen invloed te niet gedaan zou worden en dat is ook gebeurd. Tenslotte was Jeruzalem de stad, hun stad die herbouwd diende te worden,zowel voor de veiligheid als voor het herstel van hun aanbidding. Hij, Nehemia, deed geen poging om wraak te nemen, maar volgens het verslag zorgde hij wel voor bewapening bij de verdere werken. Je kunt uiteraard verschillende parallelle trekken maar dan met de nodige vraagtekens. De spot en tegenstand, vooral in verband met de prediking, is niet om het geloof op zich, want bijbels gezien zou het een opdracht van Christus zijn, maar meer omwille van vroeger openbaringen en gepubliceerde geboden en verboden, dat is één. Vervolgens over deelnamen als NGO bij de VN, de pedofilie affaires uitgezonden op BBC en Panorama en de bloedkwestie die heel zeker is achterhaald en zelfs haaks staat op vroegere gepubliceerde verklaringen. Wij herhalen Zie in verband met de 'bloedkwestie' 1945 het tijdschrift 'Vertroosting' (nu ontwaakt) van september 1945 op blz. 29 zegt: "God heeft nooit bepalingen uitgevaardigd die het gebruik van medicijnen, inspuitingen of bloedtransfusies verbiedt. Het is een uitvinding van mensen, die gelijk de Farizeeën Jehova's barmhartigheid en liefde buiten beschouwing laten. Jehova te dienen met geheel ons verstand betekent niet ons verstand uit te schakelen; vooral dan niet, als het om een mensenleven gaat, dat Jehova toegewijd en daarom heilig is.
Zulke verdraaiingen en tientallen andere veranderingen, ik zeg niet verbeteringen, zijn wat men algemeen noemt en ervaart, oorzaak en gevolg.
Vrijdag 30 januari Jehovah heeft gerechtigheid lief. - Ps. 37:28.
Gerechtigheid is een eigenschap die tegenwoordig ver te zoeken is. Op elk terrein van de samenleving - op ons werk, op school, in onze contacten met gezagdragers en op andere manieren, zelfs binnen de gezinskring - kunnen we het slachtoffer worden van onrecht. Natuurlijk zijn zulke onrechtvaardigheden niet nieuw. De menselijke familie kreeg ermee te maken toen onze eerste ouders in opstand kwamen en wetteloos werden, daartoe aangezet door het opstandige geestelijke schepsel dat Satan de Duivel werd. Het was beslist onrechtvaardig van Adam, Eva en Satan om de schitterende gave van de vrije wil die ze van Jehovah hadden gekregen, te misbruiken. Hun verkeerde handelwijze zou voor de hele menselijke familie tot enorm veel ellende en de dood leiden (Gen. 3:1-6; Rom. 5:12; Hebr. 2:14). Al zo'n zesduizend jaar sinds de opstand in Eden maakt onrecht deel uit van de mensenmaatschappij. Dat was ook te verwachten, want Satan is de god van deze wereld (2 Kor. 4:4). Hij is een leugenaar en de vader van de leugen, een lasteraar en een tegenstrever van Jehovah. - Joh. 8:44. w07 15/8 1:2-4
BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR: Gerechtigheid en rechtvaardigheid zijn zowat eigen aan elkaar. Hiermee kun je gemakkelijker uitmaken hoe iemands instelling en zienswijze is, soms zelfs het karakter, hou wel in gedachten dat je dit nooit als definitief gaat nemen. Ook hier moet je voorzichtig zijn met je oordeel omdat bepaalde dingen moment opnamen zijn. Is het eerder een patroon van de betreffende persoon of organisatie dan ligt de kwestie wel anders en kun je er of liever moet je er rekening mee houden. Het commentaar hierboven zegt dat gerechtigheid tegenwoordig ver te zoeken is, zelfs binnen de gezinskring, en de gemeenten worden beschouwd als gezinnen. Dus weet de organisatie of het besturende lichaam heel goed waarover zij het hebben. En hun aantijgingen naar de wereld toe zijn daar een steeds wederkerende beschuldiging van. Wat daarom zeker en vast niet rechtvaardig is dat hun beschuldigingen nooit naar hen zelf zijn gericht, wat overeenkomt met het meten van twee maten, één voor ander, en een andere maat voor zichzelf, maar dit is zeer opportunistisch en uiteraard onrechtvaardig. Een schrijver bevestigde dit door de uitdrukking te gebruiken: "dat men zo nu en dan eens buiten moet gaan staan om naar binnen te kijken". Dat doen niet alle mensen en nog veel minder de organisatie of het besturende lichaam, integendeel je mag nooit twijfels hebben over wat de organisatie of het besturende lichaam voorschrijft of verandert, zelfs als die verandering haaks op het veranderde staat. Juist, gerechtigheid is verre te zoeken, zelfs in het zogenaamde huisgezin van God, vertegenwoordigd door de organisatie of het besturende lichaam.
Zaterdag 31 januari
Toen trad er voor de gemeente in heel Judea en Galilea en Samaria werkelijk een periode van vrede in. Hand. 9:31.
Eén manier waarop de Bijbel "gemeente" gebruikt, is van toepassing op alle christenen in een geografisch gebied. Er waren meerdere groepen christenen in het grote gebied dat in de tekst voor vandaag wordt genoemd, maar al die groepen In Judea, Galilea en Samaria bij elkaar werden "de gemeente" genoemd. Gezien het aantal mensen die met Pinksteren 33 G.T. en kort daarna werden gedoopt, kunnen er in het gebied van Jeruzalem meerdere groepen zijn geweest die geregeld bijeenkwamen (Hand. 2:41, 46, 47; 4:4; 6:1, 7). Herodes Agrippa I regeerde over Judea tot aan zijn dood in 44 G.T., en uit 1 Thessalonicenzen 2:14 valt af te leiden dat er in ieder geval in 50 G.T. al een aantal gemeenten in Judea waren. Dus als we lezen dat Herodes 'enkele leden van de gemeente mishandelde', kan dat verwijzen naar meerdere groepen die in Jeruzalem bijeenkwamen. - Hand. 12:1. w07 15/4 1:12
BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR: Zoals veel woorden in gelijk welke taal heeft ook het woord 'gemeente'
|
