Dinsdag 13 januari

Hun opzet was, mij kwaad te doen. -Neh. 6:2.

Toen Nehemia's vijanden beseften dat hun rechtstreekse aanvallen de herbouw van de muren van Jeruzalem niet konden stilleggen, wendden ze zich tot subtielere vormen van tegenstand. Ten eerste probeerden ze Nehemia te bedriegen. Ze zeiden tegen hem: "Kom toch, en laten wij volgens afspraak samenkomen in de dorpen van de valleivlakte van Ono." Ono lag tussen Jeruzalem en Samaria in. De vijanden stelden dus voor dat Nehemia hen halverwege zou ontmoeten om de geschillen op te lossen. Nehemia had kunnen denken: 'Dat klinkt redelijk. Je kunt beter praten dan vechten.' Maar Nehemia wees het voorstel af. Hij legt uit waarom: "Hun opzet was, mij kwaad te doen." Hij doorzag hun list en liet zich niet bedriegen. Vier keer zei hij tegen zijn tegenstanders: "Ik kan niet afwaarts komen. Waarom zou het werk blijven rusten terwijl ik het in de steek laat en tot u moet afkomen?" Het lukte de vijanden niet om Nehemia concessies te laten doen. Hij bleef zich concentreren op de bouwwerkzaamheden. - Neh. 6:1-4. w07 1/7 2:12,13

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:.  Het beginsel in deze tekst kan uiteraard ook in deze tijd gebruikt worden. Let wel gebruiken, niet misbruiken. In gevallen waar duidelijk kwaad opzet mee gepaard gaat kun je beslist tegenzetten of diplomatie gebruiken. Het mag echter niet de bedoeling zijn van de 'organisatie' om achter alles wat niet direct  ten bate van de ’organisatie’ is als werelds of negatief te bestempelen. In het laatste geval kweekt de ’organisatie’ bij zijn vertegenwoordigers een geest van rechtlijnige ’paranoia’ aan. Ik denk hier voornamelijk bij de uitnodiging om voor een 'comité' te verschijnen. Meestal is het dan zelfs een 'rechterlijk comité' terwijl de uitnodiging praktisch nooit de reden of redenen behelst. Alhoewel de uitnodiging bijna altijd voor uw best wil zal zijn is dit niet altijd zo, maar zal het geweten van de gemeente en het geweten van het collectief lichaam, zeker de doorslag geven. Volgens de Bijbel zou dit 'vóór de gemeente' of in het openbaar dienen te gebeuren in plaats van achter gesloten deuren.

Deze geest kan en zal zeker ontaarden,"als het al niet ZO VER is", in ’vervreemding’ met alles wat niet door de organisatie wordt aanbevolen.

Woensdag 14 januari

Jehovah heeft gerechtigheid lief. -Ps. 37:28.

Wegens die liefde voor gerechtigheid heeft Jehovah de opstandelingen in Eden niet weggevaagd. Waarom niet? Satans opstand wierp een vraag op in verband met de rechtmatigheid van Gods soevereiniteit. Jehovah's gevoel voor gerechtigheid vereiste dat Satans uitdaging een rechtvaardig antwoord zou krijgen. De onmiddellijke terechtstelling van de rebellen, hoewel ze dat verdienden, zou geen rechtvaardig antwoord geweest zijn. Het zou bewezen hebben dat Jehovah oppermachtig is, maar zijn macht werd niet in twijfel getrokken. Bovendien had Jehovah zijn voornemen aan Adam en Eva bekendgemaakt. Ze moesten nakomelingen voortbrengen en de aarde vullen, haar onderwerpen en de hele aardse schepping in onderworpenheid hebben (Gen. 1:28). Als Jehovah Adam en Eva gewoon vernietigd had, zou zijn bekendgemaakte voornemen met de mensen een loze bewering zijn geworden. Jehovah's gerechtigheid zou zo'n afloop nooit toestaan, want zijn voornemen wordt altijd vervuld. - Jes. 55:10, 11. w07 15/5 1:13, 14

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  De gerechtigheid van de God uit de Bijbel stond toentertijd, in het paradijs, absoluut niet ter discussie, om de eenvoudige reden dat die twee mensen in het geheel geen 'geboden of verboden' behoefden. De vrije wil die zij als volmaakte mensen hadden meegekregen liet hen toe te kiezen. Een keuze die onveranderlijk eigen blijkt te zijn aan het individu. Alleen moet men steeds rekening houden met de consequenties voor gelijk welke keuzes. Gezien de opdracht om de aarde te vullen met nakomelingen en de hele aardse schepping in onderworpenheid te hebben NIET vervuld is zijn de gevolgen dan ook legio. De grootste fout naar mijn mening is dat de mensheid eerder de neiging heeft, vanaf het begin, om "de mens" in onderworpenheid te bezitten. Deze gevolgen zijn duidelijk waar te nemen doordat er NÚ nog nooit zoveel "slaven, slavenhandel en onderdrukking" is geweest en als evenveel bewijzen kunnen aangevoerd worden. De tekst voor vandaag stelt duidelijk dat Gods voornemen altijd vervuld zal worden. Veel gelovige mensen zijn daar van overtuigd, ik ook, maar de manier waarop Hij dat zal doen kunnen geen mensen noch 'organisaties' bepalen.

Diegenen die dit wel doen en zich als hedendaagse profeten en uitleggers van de Schriften opwerpen nemen een niet te verantwoorde-verantwoordelijkheid op zich, terwijl zij mensen bewust of onbewust achter zich aantrekken i.p.v. hen naar God en een Godvruchtig (menslievend) leven te leiden. In werkelijkheid spelen die en de 'organisatie' in op de verzuchtingen van het hart, maar tezelfdertijd  ook op het egoïsme van dat eigenste hart en zijn beweegredenen. Hoe goed bedoeld ook?

Donderdag 15 januari

Ik heb niemand anders van gelijke gezindheid als hij, die echt zorg zal dragen voor de dingen die u betreffen. -Fil. 2:20.

Dit welgemeende compliment van de apostel Paulus staat in Zijn brief aan de eerste-eeuwse christenen in Filippi. Hij had het over Timotheüs, zijn jongere reisgenoot. Je kunt je wel voorstellen dat het Timotheüs heel veel gedaan moet hebben die woorden te horen, waaruit Paulus' genegenheid en vertrouwen bleek! Geestelijk gezinde jongeren zoals Timotheüs zijn voor Jehovah's volk altijd waardevol geweest (Ps. 110:3). In deze tijd is Gods organisatie gezegend met veel jonge mensen die als pionier, zendeling, bouwvrijwilliger of Betheliet dienen. En ook de jonge Getuigen die ijverig deelnemen aan gemeenteactiviteiten terwijl ze daarnaast nog andere verantwoordelijkheden hebben, verdienen beslist een compliment. Zulke jongeren kunnen je vertellen dat het diepe voldoening geeft doelen na te streven die Jehovah eren. Er kan echt van hen gezegd worden dat ze 'zich oefenen met godvruchtige toewijding als hun doel'. - 1 Tim. 4:7,8. w07 1/5 3:1, 2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   Natuurlijk is het een compliment aan de jonge Timotheüs en zo zijn er in de 'organisatie' wel meer. Langs de andere kant, als Paulus zegt, dat hij niemand anders heeft van gelijke gezindheid was het toch maar triestig gestemd met de jeugd van toen. Ondertussen hebben wij ervaren dat er wel veel geestelijk gezinde verkondigers hun best doen, maar nog veel meer die gewoon 'organisatie' getuigen zijn. Getuige de uitdrukkingen op het einde van de maand zoals, oei, ik moet nog gaan prediken want anders ben ik ongeregeld. Hier is het rapportje belangrijker dan het werk zelf. Mijn besluit, berust niet uitsluitend op dit soort uitingen, maar op veel meer waarnemingen, dat mocht de 'organisatie' de prediking vrij stellen en geen rapportjes meer eisen, de prediking drastisch in het 'water' zou vallen. Wanneer dan nog al die bijzonder bevoorrechte geen titels meer zouden voeren zoals, hulppionier, pionier, speciale pionier zelfs al die onderscheidene met hun  'strepen en sterren' van de bevelvoerende klasse, zoals 'De Gezalfden', (uiteindelijk zijn er dat maar enkele, ra, ra, zeker niet diegene die  wereldwijd van de symbolen gebruiken. En waar staat in de bijbel  dat die 'enkele gezalfden' de duizenden die van de symbolen nemen vertegenwoordigen?) Dan heb je nog de  Kringopziener, Districtopziener, Bijkantooropziener, Zoneopziener, in feite alle verantwoordelijken. Niet dat het verkeerd is, maar wel omdat veel van de ambten 'de ambtdrager' boven de gewone verkondiger verheft, juist zoals een uniform iemand kan en meestal ook veranderd, en niet altijd ten goede. Ben ik negatief of is het waar?

Vrijdag 16 januari

Ik wil uw naam aan mijn broeders bekend maken; in het midden van de gemeente wil ik u loven.  Hebr. 2:12.

Tallozen over de hele wereld verheugen zich in deze tijd in een bijzondere saamhorigheid en geborgenheid in de christelijke gemeente. Of je nu deel uitmaakt van een hecht, liefdevol gezin of niet, je zult kunnen en moeten waarderen wat God via de gemeenteregeling verschaft. Natuurlijk kun je als een van Jehovah's Getuigen bevestigen dat je in de gemeente hartelijke omgang geniet en een gevoel van geborgenheid hebt. De gemeente is niet zomaar een gezelligheidsgroepje. Het is geen vereniging of club waar mensen met dezelfde achtergrond of dezelfde interesse voor een sport of een hobby bij elkaar komen. De gemeenteregeling is er in de eerste plaats tot lof van Jehovah God. In Psalm 35: 18 lezen we: "Ik wil u prijzen in de grote gemeente; onder een talrijk volk zal ik u loven." w07 15/41:1,2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is een waarheid als een koe dat verheuging en samenhorigheid in een "christelijke gemeente" een zekere geborgenheidgevoel teweegbrengen. Dit 'geborgenheidgevoel' wordt veroorzaakt door gehoorzaamheid aan de 'organisatie en het besturende lichaam’. Wie afwijkt van de door hen onderwezen leidraden valt mettertijd zeker uit de boot, met de nek bekeken, als niet voorbeeldig bestempeld en uiteindelijk gebrandmerkt als afvallige met alle gevolgen van dien. Reeds in De Wachttoren van 1 juli 1956 blz. 295 staat "wees dus gehoorzaam en doe Jehovah's werk zoals hij het verricht wil hebben, want het enigen dat telt, is de door middel van zijn organisatie aangegeven manier.

En in De Wachttoren van 15 augustus 1956 blz. 374 staat zonder complimenten of toelichting "De wil van de slaaf is daarom Jehovah's wil. Opstand tegen de slaaf staat gelijk aan opstand tegen God. De problemen in de gemeenten wereldwijd zijn, buiten de 'gegronde' uitsluitingen' en uittredingen of uitschrijvingen of afhaken en noem maar op, bijna uitsluitend terug te brengen op ongehoorzaamheid aan de organisatie of het besturende lichaam. (leg jij eens uit wat het betekent wanneer er 300.000 dopelingen zijn op één jaar, de toename maar 100.000 is? (Controleer het eens via De Wachttoren of jaarboeken?).

Zaterdag 17 januari

[De apostelen waren] verheugd dat zij waardig gerekend waren ten behoeve van [Jezus'] naam oneer te lijden. - Hand. 5:41.

De apostelen waren gelukkig, niet omdat ze gegeseld waren en pijn hadden geleden, maar omdat ze begrepen dat dit was gebeurd omdat ze Jehovah trouw waren gebleven en in Jezus' voetstappen traden (Hand. 16:25; 2 Kor. 12:10; 1 Petr. 4:13). Als we met de juiste houding tegenstand en vervolging verduren, kan dat volharding in ons opbouwen. Dat zal ons helpen toekomstig lijden te doorstaan (Jak. 1:2, 3). En Romeinen 5:3-5 vertelt ons: "Laten wij ook juichen terwijl wij in verdrukkingen zijn, daar wij weten dat verdrukking volharding voortbrengt, volharding vervolgens een goedgekeurde toestand, de goedgekeurde toestand vervolgens hoop, en de hoop leidt niet tot teleurstelling." Dus hoe meer we nu beproevingen als gevolg van onze christelijke loopbaan doorstaan, hoe beter we bestand zullen zijn tegen verdere beproevingen in dit goddeloze stelsel.   w07 15/82:14,15

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is prijzenswaardig dat iemand omwille van zijn geloof zou lijden. Maar wat als je door je geloof anderen doet lijden? Als er iets is waardoor mensen verdeeld zijn en moeilijkheden hebben, zowel op persoonlijk vlak, de gezinskring, in de gemeente, nationaal, internationaal en mondiaal, dan is het grotendeels door religie. Als men door zijn houding echter aanstoot geeft en je juist door interpretaties van andere, met name de organisatie of het besturende lichaam, die rechtstreeks stroken met je eigen bevindingen of ervaring en je daar door lijden of problemen moet verduren heeft dat in werkelijkheid niets met je geloof te maken maar met manipulatie. Er is daarbij een wezenlijk verschil met "religie en geloof". Zo is 'religie' praktisch altijd georganiseerd, wat niet verkeerd hoeft te zijn, maar wel wanneer er moet er gehoorzaamd worden aan de regels en leringen, leerstellingen en instructies, geboden en verboden al of niet volgens de interpretatie van hun Schriftuurlijke basis, welke geschriften het ook maar zijn. Geloof daarentegen is een persoonlijk erfgoed, ik geloof onderandere dat je wat je in je leven ook maar meemaakt, en die omstandigheden verschillen enorm van persoon tot persoon, er moet van leren om het steeds beter te doen. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor anderen.

Dat juichen terwijl wij in verdrukking zijn doet mij denken aan de begin jaren van de katholieke kerk. De geestelijken toen moesten in het algemeen de mensen wijsmaken dat hoe meer lijden in het huidige leven hoe groter de beloning in het hiernamaals, terwijl een bepaald gedeelte van de clerus in schaamteloze weelde leefde.

Zondag 18 januari

Ik Jehovah, ben uw God, die u leert uzelf baat te verschaffen, die u doet treden op de weg die gij dient te bewandelen. - Jes. 48:17.

Gehoorzaamheid aan goddelijke voorschriften leidt tot zegeningen. Door ons bijvoorbeeld van tabak te onthouden, een moreel rein leven te leiden en de heiligheid van bloed te respecteren, kunnen we het vermijden bepaalde ziekten op te lopen. Bovendien kan het in financieel en maatschappelijk opzicht en in ons gezinsleven voordelen afwerpen als we ook in andere aspecten naar de Bijbelse waarheid leven. Zulke tastbare voordelen kunnen terecht beschouwd worden als zegeningen die de praktische waarde van Gods wetten aantonen. Maar de voornaamste reden om Jehovah te gehoorzamen is dat we hem liefhebben. We dienen God niet uit zelfzucht (Job 1:9-11; 2:4, 5). God laat ons vrij om zelf te kiezen wie we willen gehoorzamen. We kiezen ervoor Jehovah te gehoorzamen omdat we hem willen behagen en omdat we willen doen wat juist is. - Rom. 6:16, 17; 1 Joh. 5:3.     w07 15/62:15

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is heel zeker waar dat het toepassen van beginselen en het gehoorzamen aan God op alle terreinen van het leven kan helpen. Daarom kan de 'organisatie of het besturende lichaam' geen vereisten opleggen die betrekking hebben op ons privé leven en privacy en al zeker niet met sanctie. Zie "de universele rechten van de mens" en de persoonlijke verantwoordelijkheid, die altijd primeert  boven de groepsverantwoordelijkheid of het geweten van anderen.

Zie in verband met de 'bloedkwestie' 1945 het tijdschrift 'Vertroosting' (nu ontwaakt) van september 1945 op blz. 29 zegt: "God heeft nooit bepalingen uitgevaardigd die het gebruik van medicijnen, inspuitingen of bloedtransfusies verbiedt. Het is een uitvinding van mensen, die gelijk de Farizeeën Jehova's barmhartigheid en liefde buiten beschouwing laten. Jehova te dienen met geheel ons verstand betekent niet ons verstand uit te schakelen; vooral dan niet, als het om een mensenleven gaat, dat Jehova toegewijd en daarom heilig is."(einde citaat) En vergelijk dit eens met de koninkrijksdienst van november 2006. en probeer dan die verboden eens te vinden in de Bijbel?

08-02-2009 om 14:37 geschreven door eleutheros  

ELETHEROS heet u welkom op zijn blog. Hopelijk kunnen wij wat leren van elkaar tot opbouw van ons menszijn.

Het onderwerp "Herkennen – Erkennen" is gekozen om na te denken over de uitwisseling van gedachten en de eventuele toepassingen in ons dagelijks leven. Hoewel er weinig verschil is tussen de uitspraak van deze twee woorden is het begrip uiteraard erg groot.

Zo kan men gemakkelijk iets 'herkennen', maar daarom hoeft of wilt men het daarom nog niet 'erkennen'.

Volgens het woordenboek betekent "Herkennen": weer kennen; aan bepaalde eigenschappen kennen.

Terwijl "Erkennen": toegeven, inzien, aanvaarden; betekent.

Neen dat is geen les in Nederlandse taal, maar om het mezelf duidelijk te maken wat ik wil weergeven.

Mijn mening is mijn mening, en uw mening is uw mening, akkoord? Dat wil echter niet zeggen dat ik geen kritiek kan of zal verdragen, integendeel. Verschil van mening, voor iemand die voor verstandig wil doorgaan, kan alleen maar bijdragen tot een gemakkelijker leefklimaat, omdat in veel gevallen iemand meer gelijk kan hebben dan de ander. Of een juister inzicht en begrip. Persoonlijk vind ik het geen schande dat een ander het beter weet dan ik, al heb ik graag gelijk. Alhoewel gelijk willen hebben niet betekent dat ik gelijk heb.

Met andere woorden, een meningsverschil mag nooit een kloof veroorzaken tussen mensen en mensen, maar het zoeken naar een oplossing, wat niet altijd noodzakelijk moet, is dan de brug die twee verschillende meningen zal verbinden.

Langs de andere kant beroep ik mij toch op 'vrije meningsuiting' en mijn gewetensvolle overtuiging van wat ik schrijf en mijn ervaring (niet als schrijver).. Een van de redenen waarom ik deze 'blog' vertegenwoordig is juist daarom.

Terwijl men in 'de organisatie' daar van verstoken is van een vrije meningsuiting.

Iedere georganiseerde religie indoctrineert haar leden met HUN eigen waarheden en interpretaties van die waarheden.

Wanneer ik het woord 'organisatie' gebruik dan bedoel ik, die mensen die daar het bewind of het bestuur uitmaken, want een organisatie op zich kan niets, maar dan ook niets doen.

Hierop volgend  zul je voor elke dag een Bijbeltekst en een commentaar aantreffen. De commentaren zijn genomen uit de uitgaven van De Wachttoren van april 2007 tot en met maart 2008. De getallen achter de datum van De Wachttoren verwijzen naar de studieartikelen die in die uitgave voorkomen

De jaartekst voor Jehovah's Getuigen is gebaseerd op Handelingen 20: 24. "Doch ik hecht niet de minste waarde aan mijn ziel als zou ze mij dierbaar zijn, indien ik mijn loopbaan en de bediening die ik van de Heer Jezus heb ontvangen, maar mag voleindigen om grondig getuigenis af te leggen van het goede nieuws van de onverdiende goedheid van God."

Laat mij hierover opmerken dat ‘grondig’ getuigenis afleggen in overeenstemming dient te zijn met ‘waarheid, en dat datgene wat men als ‘goed nieuws’ uitdraagt, het stempel moet dragen van zekerheid, zonder volmaaktheid te verwachten, maar op zijn minst 'eerlijkheid'.            Met andere woorden wat ooit als ‘goed nieuws’ werd verkondigt moet onveranderlijk zijn of op zijn minst verbeterd. Is dat ook zo? Nu heb ik het niet over datgene wat de Bijbel uitsluitend zegt, maar vooral over datgene wat de organisatie zegt ter wille van organisatorische redenen en/of het interpreteren van het ‘goede nieuws’ uit de Bijbel.

Het eerste blok is een weergave van boekje "Dagelijks de Schrift onderzoeken  2009".

Het twee blok is het  BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR. van mij.

Donderdag 1 januari

Euodia vermaan ik en Syntyche vermaan ik gelijkgezind te zijn in de Heer. - Fil. 4:2.

Van tijd tot tijd zullen zich in een gemeente misverstanden of problemen voordoen, net zoals dat in de eerste eeuw het geval was toen er nog enkele apostelen waren. Misschien zegt een opziener of iemand anders iets wat grof, onvriendelijk of niet helemaal waar lijkt. Of misschien denken we dat er iets gebeurt wat in strijd is met de Bijbel en lijkt het of de ouderlingen de kwestie niet rechtzetten ook al weten ze ervan. Het kan natuurlijk zijn dat de kwestie behandeld is, of behandeld wordt, in overeenstemming met de Bijbel en aan de hand van feiten die wij niet kennen. Maar zelfs als de situatie inderdaad zo is als wij denken, zouden we bij het volgende kunnen stilstaan: In de gemeente Korinthe bestond een tijdlang een ernstige misstand. Na verloop van tijd zorgde Jehovah ervoor dat het kwaad correct en vastberaden werd aangepakt (1 Kor. 5:1, 5, 9-11). We kunnen ons afvragen: hoe zou ik intussen gereageerd hebben als ik in die tijd in Korinthe had gewoond? w07 15/42:13

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR.:  Wat  mij hier opvalt is dat de  Bijbel hier twee ‘vrouwen’ in het beeld brengt terwijl die weinig of niets te zeggen hebben in een gemeente. Goed het commentaar gaat dan wel over verantwoordelijken die mettertijd de zaken rechtzetten. En toch is of zijn de gemeenten weinig of niet op verbeterd ondanks dat er meer dan tweeduizend jaar van onderwijs en voedsel ‘te rechter tijd’ verschaft is geworden. Zijn er organisaties die deze ‘besmettelijke’ handelwijze hebben kunnen onderdrukken? Het discrimineren van de vrouw, ondanks bepaalde artikelen, is ook in de organisatie nog steeds 'schering en inslag', vooral bij moeilijkheden in het gezin of de gemeente.

Vrijdag 2 januari

Richt uw hart onwankelbaar op Jehovah en dient hem alleen. 1 Sam. 7:3.

De Bijbel zegt niet hoe oud Samuël was toen hij stierf, maar de gebeurtenissen in het boek Eén Samuël beslaan ongeveer 102 jaar, en Samuël is van de meeste daarvan getuige geweest. In Hebreeën 11:32. 33 lezen we dat oprechte rechters en profeten "rechtvaardigheid bewerkten". Ja, Samuël bewoog sommigen van zijn tijdgenoten ertoe kwaaddoen te mijden of ermee op te houden      (1 Sam. 7:2-4). Hoe deed hij dat? Hij was zijn hele leven loyaal aan Jehovah (1 Sam. 12:2-5). Hij was niet bang om zelfs de koning krachtige raad te geven (1 Sam. 15:16-29). Bovendien gaf Samuël toen hij "oud en grijs [wasl geworden" een goed voorbeeld door voor anderen te bidden. Hij vond het 'ondenkbaar dat hij tegen Jehovah zou zondigen door op te houden te bidden' voor zijn mede Israëlieten (1 Sam. 12:2, 23). Dit alles beklemtoont dat ouderen een positieve invloed kunnen hebben op andere dienstknechten van Jehovah. w07 1/6 2:13, 14

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR.:  Dat  Samuel als oudere man een positieve invloed kan gehad hebben is geen optie voor hem alleen. Wat in deze tekst niet naar voor komt is dat zijn kinderen absoluut geen voorbeeld waren en dat geldt voor heel veel verantwoordelijken in deze eigenste tijd. Hij, Samuel, was niet bang om zelfs de koning krachtige raad te geven, moet jij maar een ouderling of het lichaam van ouderlingen, of gelijk welke verantwoordelijke eens op de vingers tikken, je gaat wat meemaken. Je moet zelfs heel voorzichtig zijn met wat je tegen andere broeders of zusters zegt.

Zaterdag 3 januari

Uw woord is een lamp voor mijn voet, en een licht op mijn pad. - Ps. 119:105.

Gods uitspraken en vermaningen kunnen ons helpen om obstakels die we op onze levensweg tegen komen te overwinnen. Als we de Bijbel lezen en die onze gids laten zijn, ondervinden we persoonlijk wat in Jesaja 30:21 wordt beschreven: "Uw eigen oren zullen een woord achter u horen, dat luidt: 'Dit is de weg. Wandelt daarop.'" Let wel dat Psalm 119: 105 op twee verwante functies van Gods Woord wijst. Ten eerste dient het als een lamp voor onze voet. Bij de problemen die we dagelijks meemaken dienen we ons te laten leiden door de beginselen uit de Bijbel, zodat we verstandige beslissingen nemen en de valkuilen van deze wereld vermijden. Ten tweede verlichten Gods vermaningen ons pad: ze helpen ons keuzes te maken die in overeenstemming zijn met onze hoop op eeuwig leven in Gods beloofde paradijs. Bijgevolg zullen we de goede of slechte gevolgen van een bepaalde handelwijze kunnen onderscheiden. - Rom. 14:21; 1 Tim. 6:9; Openb. 22:12. w07 1/5 1:4, 5

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR. Mooie tekst die ons duidelijk kan maken hoe ons leven te  leiden. Ik benadruk ‘UW WOORD’ als een lamp en om keuzes te maken, ja toch? Ik begrijp heel graag dat mensen hulp willen bieden en de organisatie wil dat ook doen. En wat ik niet begrijpis, dat wanneer iemands geweten een andere kijk heeft op datgene wat de organisatie schrijft of zegt dat ‘zo iemand’ echt in de problemen komt, zelfs als ‘zo iemand’ schriftuurlijk juist doet.

Ondertussen heb ik het wel begrepen, want als je ongehoorzaam bent aan de ‘organisatie’ ben je volgens hun instelling ‘ongehoorzaam’ aan God, temeer dat de ‘geest’ van de gemeente behouden moet blijven. Welke Geest dan?

Zondag 4 januari

De Rots, volmaakt is zijn activiteit. - Deut. 32:4.

Denk je graag aan het leven in het Paradijs? Misschien zie je je­zelf onze schitterende planeet verkennen en de bijna eindeloze verscheidenheid aan levensvormen bestuderen. Of misschien mijmer je over de voldoening die je zult hebben terwijl je met anderen samenwerkt om voor de aarde te zorgen en er een wereldomvattend park van te maken. Of je denkt aan de talenten die je zou kunnen ontwikkelen in de kunst, architectuur, muziek of andere bezigheden waar je in het hectische leven van vandaag geen tijd voor hebt. In ieder geval hecht je heel veel waarde aan de hoop op een leven dat in de Bijbel "het werkelijke leven" wordt genoemd: een leven zoals Jehovah het bedoeld heeft, met de eeuwigheid in het vooruitzicht (1 Tim. 6:19). Is het niet een genoegen en een groot voorrecht om met anderen over die Bijbelse hoop te praten? Toch wijzen velen die hoop af als een illusie, een onrealistische droom voor lichtgelovige mensen. w07 15/5 1:1,2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   Hier krijg je nogmaals de ‘drug’ om te volharden, het vooruitzicht op en in het paradijs. Het beslist waar dat het een hulp kan zijn om de juiste prioriteiten in je leven te stellen. Tezelfdertijd is het een impuls om niet te veel waarde en tijd aan het huidige leven, jouw leven, te besteden. En toch zijn er zo velen die het afwijzen. Waarom? Omdat zij ingezien hebben dat het leven door hen geleefd moet worden en niet door de organisatie? Omdat de druk en dringendheid voorrang dient gegeven te worden aan hetgeen de organisatie voorschrijft? Bij ons is er een spreekwoord dat zegt: veel beloven en weinig geven doet de zotten in vreugde leven. Cheerio! Wil je echt een Christen zijn dan moet je het doen, niet zeggen.

Maandag 5 januari

Wie lastert tegen de heilige geest, krijgt in eeuwigheid geen vergiffenis, doch is schuldig aan eeuwige zonde. - Mark. 3:29.

De eerste-eeuwse Joodse religieuze leiders zagen Gods geest in Jezus aan het werk als hij wonderen deed waardoor Jehovah geëerd werd. Toch schreven deze vijanden van Christus die kracht aan Satan de Duivel toe. Volgens Jezus begingen degenen die op zo'n manier tegen Gods heilige geest lasterden, een zonde die "niet in dit samenstel van dingen noch in het toekomende" vergeven zou worden (Matth. 12:22-32). Lastering is beledigende, lasterlijke of schimpende taal. God is de Bron van de heilige geest, en daarom is ten nadele spreken van zijn geest hetzelfde als ten nadele spreken van Jehovah. Het onberouwvol bezigen van dergelijke taal is onvergeeflijk. Omdat de farizeeën zagen dat Jehovah's geest in Jezus werkzaam was maar zij die macht toeschreven aan de Duivel, maakten ze zich schuldig aan lastering tegen de geest. w07 15/7 1:8, 9

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Een eerste vaststelling is dat zondigen tegen de Heilige Geest alleen door God zelf kan en mag bepaald worden. En het is niet omdat Jezus dat kon onderscheiden dat de ‘broeders’ of diegenen die zich broeders van Christus noemen dat ook kunnen of mogen. Het verkeerd voorstellen van God of van zijn vereisten is volgens mij eveneens een lastering die als schimpend over God gedaan wordt, en welke organisatie is daar vrij van?

Dinsdag 6 januari

Heer, hoeveel maal kan mijn broe­der tegen mij zondigen en moet ik hem vergeven? Tot zevenmaal toe? Matth. 18:21.

Als antwoord op Petrus' vraag, zei Jezus: "Ik zeg u, niet tot zevenmaal toe, maar tot zevenenzeventig maal toe" (Matth. 18: 22. Een barmhartig iemand is dus bereid "tot zevenenzeventig maal toe", dat wil zeggen onbeperkt, te vergeven. Jezus zei in zijn Bergrede: "Houdt op met oordelen, opdat gij niet wordt geoordeeld; want met het oordeel waarmee gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden... Waarom kijkt gij dan naar het strootje in het oog van uw broeder, maar beschouwt niet de balk in uw eigen oog? Of hoe kunt gij tot uw broeder zeggen: 'laat mij het strootje uit uw oog halen', wanneer er, zie! een balk in uw eigen oog is?" (Matth. 7:1-4) We kunnen dus dagelijks barmhartigheid beoefenen door de zwakheden van anderen te verdragen zonder snel met een oordeel klaar te staan of overkritisch te zijn. Jehovah heeft ons een reusachtige schuld aan zonden vergeven. Zouden ook wij dan niet 'de mensen hun overtredingen moeten vergeven'?  Matth. 6:14, 15. w07 15/9 2: 13, 14

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  De beginselen die in deze paragraaf aangehaald worden zijn praktisch en in werkelijkheid zeer doeltreffend om zaken bij te  leggen. Op zichzelf is het prijzenswaardig om vergiffenis te geven, alleen reeds omwille van jezelf. Het antwoord van Jezus geeft echter een bijkomende en sluitende reden om te kunnen vergeven, namelijk berouw. Wanneer er geen oprecht berouw bij betrokken is heeft vergeven geen enkele zin, integendeel men moedigt dan aan tot een willekeur van zonden. Daar tegenover staat in de bijbel dat, waar en wanneer het ook maar mogelijk is de dingen recht te zetten dit als een bewijs van oprecht berouw kan gelden.

Woensdag 7 januari

Luistert... naar het strenge onderricht van een vader. - Spr. 4:1.

Wil een band groeien en intact blijven, dan moeten de betrokken personen niet alleen met elkaar praten maar ook luisteren. Een van de manieren waarop we naar Jehovah luisteren, is door de Bijbel te bestuderen aan de hand van publicaties die 'de getrouwe slaaf' verschaft (Matth. 24:45-47. Om hun kinderen te helpen een duurzame band van liefde met Jehovah te ontwikkelen, moeten de ouders hen er dus toe aanmoedigen de gewoonte te ontwikkelen om Gods Woord te bestuderen. Hoe kunnen kinderen geholpen worden goede studiegewoonten te ontwikkelen? Het voorbeeld van de ouders is de beste onderwijsmethode. Zien je kinderen dat je het fijn vindt geregeld in de Bijbel te lezen of te studeren? Je hebt het vast heel druk met de zorg voor je kinderen, en misschien vraag je je af waar je de tijd vandaan moet halen om te lezen en te studeren. Maar stel jezelf de vraag: zien mijn kinderen me geregeld tv-kijken? Zou je dan iets van die tijd kunnen gebruiken om hen een goed voorbeeld te geven in verband met persoonlijke studie? w07 1/9 2:8, 9

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het commentaar in deze paragraaf is niet alleen beschuldigend maar ook aanmatigend.1) niet alleen met elkaar praten maar  ook luisteren. = prima

2) Een van de manieren waarop wij naar Jehovah luisteren, is door de Bijbel te bestuderen. = prima. Maar dat dit bestuderen uitsluitend via de publicaties van ’de getrouwe slaaf’ moet gebeuren is wat anders. Waarom? Omdat die publicaties in de loop van de tijd niet eenmaal, maar meermaals iets anders dan de waarheid hebben verteld. En dat waren niet altijd vereenvoudigingen of verbeteringen. Één van de redenen waarom zoveel kinderen de organisatie of het besturende lichaam de rug toekeren is dat niet de ouders hen opvoeden, maar de publicaties, zonder daarom de goeie dingen eruit te willen gooien. Ik bedoel dat veel ouders in plaats van hun geweten en verantwoordelijkheid te oefenen eerder de raad gaan toepassen in het volle vertrouwen dat de 'organisatie en het besturende lichaam’ het altijd beter weten dan zijzelf met inbegrip van het kennen van hun eigen kinderen. In werkelijkheid is het voor diegenen die een klein beetje dieper gaan dan de doorsnee verkondiger-onderzoeker duidelijk dat niet Jehovah’s Geest hen leidt. Moet je voorbeelden hebben? Bij een  persoonlijk onderzoek en een klein beetje zelf kritiek maar vooral eerlijkheid en je kunt deze bij

je eigen vinden. Ik verduidelijk het: wanneer je oprecht met je zelf bent kun je gemakkelijk uitmaken dat er dingen zijn die de ‘organisatie’ voorschrijft maar die gij niet aanvaard, maar het toch   maar doet  omdat zij, de 'organisatie en het besturende lichaam’ zich verschansen achter ‘onvolmaaktheid’.

Donderdag 8 januari

Ik, Jehovah, heb gerechtigheid lief· -Jes. 61:8.

Het begrip gerechtigheid is wel gedefinieerd als 'op een billijke en onpartijdige manier, en in overeenstemming met een bepaalde standaard of norm, handhaven wat juist is of recht doen wedervaren'. Onrecht omvat alles wat onbillijk, bevooroordeeld, slecht is; kwaad dat anderen onverdiend wordt aangedaan. Bijna 3500 jaar geleden schreef Mozes over de Universele Soeverein, Jehovah: ,,Al zijn wegen zijn gerechtigheid. Een God van getrouwheid, bij wie geen onrecht is" (Deut. 32:4). Ruim zeven eeuwen later tekende Jesaja onder inspiratie de woorden in de tekst voor vandaag op. In de eerste eeuw riep Paulus uit: "Is er onrechtvaardigheid bij God? Moge dat nooit waar worden!" (Rom. 9:14) En in diezelfde eeuw verklaarde Petrus: 'God is niet partijdig, maar in elke natie is de mens die hem vreest en rechtvaardigheid beoefent, aanvaardbaar voor hem' (Hand. 10:34, 35). Ja, "Jehovah heeft gerechtigheid lief". - Ps. 37:28; Mal. 3:6. w07 15/8 1:1,2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Dat is nu eens een paragraaf die je mag omcirkelen. De definitie die gegeven wordt is perfect, de toepassing is het in het geheel niet. Laat ons aannemen, iets dat regelmatig gebeurd is, dat op één jaar tijd er 300.000 dopelingen zijn. Terwijl er 6.000.000 verkondigers geregistreerd. De normale toename zou dus als cijfer 6.300.000 moeten geven. Het is echter zo dat de ’echte’ toename slechts 6.100.000 aantoont. Concreet zijn er dus 200.000 weg gegaan, waarom? Om verschillende redenen, maar de werkelijkheid dwingt ons toe te geven dat het merendeel door ’onrechtvaardige’ behandelingen weggaan. Wanneer je nu nog de tekst van Handelingen serieus toepast dan wordt er nog veel meer duidelijk dat niets met één ’organisatie’ of meerdere ’organisaties’ te maken heeft. wij cursiveren de tekst: Handelingen     10: 34, 35 ‘God is niet partijdig, maar in elke natie is de  mens die hem vreest en rechtvaardigheid beoefent, aanvaardbaar voor Hem’

Vrijdag 9 januari

Ziel, gij hebt vele goede dingen opgelegd voor vele jaren; neem uw gemak, eet, drink en wees vrolijk. -Luk.12:19.

Zoals in Jezus' gelijkenis naar voren kwam, bood het plan van de rijke man slechts een vals gevoel van zekerheid. Hoe praktisch het ook leek, het liet één heel belangrijk element buiten beschouwing: Gods wil. De man dacht alleen aan zichzelf, hoe hij er zijn gemak van kon nemen en kon eten, drinken en vrolijk zijn. Omdat hij "vele goede dingen" had, dacht hij dat hij ook "vele jaren" zou hebben. Maar helaas liep het anders af. Zoals Jezus even daarvoor had gezegd, 'spruit iemands leven niet voort uit de dingen die hij bezit, ook al heeft hij overvloed' (Luk. 12:15). Nog diezelfde nacht kwam er een abrupt einde aan alles waar de man voor had gewerkt, want God zei tegen hem: "Onredelijke, nog deze nacht eist men uw ziel van u op. Voor wie zullen dan de door u opgeslagen dingen zijn?" - Luk. 12:20. w07 1/82:7,8

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   Deze illustratie maakt het ons duidelijk dat wij niet kunnen of mogen vertrouwen op onze aardse goederen op rijkdom. Het omgekeerde van rijkdom is uiteraard eveneens een bron van moeilijkheden en niet minder gevaarlijk om je geloof te verliezen. De manier om hier  evenwichtig in  te zijn is geen sinecure. De ’organisatie’ moedigt daarom aan om eenvoudig te leven en geen grootse dingen te zoeken. De uitwerking van haar manipulatie is wel van dien aard dat zij meer dan ooit de nadruk legt om geen hogere studies of tijdverslindende werkzaamheden te verrichten, zelfs het hebben van ‘kinderen’ nog steeds afraad, waar of niet?

Zaterdag 10 januari

[Anna] kwam... naderbij en ging dank aan God brengen en... over het kind spreken. Luk.2:38.

Denk eens aan de profetes Anna. Op 84-jarige leeftijd 'ontbrak ze nimmer in de tempel, terwijl ze nacht en dag heilige dienst verrichtte met vasten en smekingen'. Als dochter van een niet-levitische vader "uit de stam Aser" kon Anna niet letterlijk in de tempel wonen. Stel je eens voor wat het van haar krachten gevergd moet hebben om elke dag van het morgen tot het avondoffer in de tempel te zijn! Maar Anna's toewijding werd rijk beloond. Ze had het voorrecht aanwezig te zijn toen Jozef en Maria het kind Jezus naar de tempel brachten om hem in overeenstemming met de Wet aan Jehovah aan te bieden. (Luk. 2:22-24, 36, 37; Num. 18:6, 7. Veel ouderen onder ons zijn net als Anna wat betreft hun geregelde vergaderingbezoek, hun oprechte smeekbeden voor de ware aanbidding en hun onbedwingbare verlangen het goede nieuws te prediken. w07 1/6 1:4, 5

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Nogmaals worden ouderen aangehaald als voorbeelden voor oprechte dienst en de voorrechten die daarmee gepaard gaan. Het is echter duidelijk dat de juiste motivatie een grote rol speelt bij een godsdienstig leven. Er wordt hier in de laatste alinea een woord gebruikt dat toch wel overtrokken blijkt te zijn. Dat woord is ‘onbedwingbare’ en verbonden met ‘verlangen’. Als, ja als, de ‘organisatie’ de rapportjes, die uiteindelijk niet bijbels zijn, alhoewel niet verkeerd op zich zelf, zouden wegnemen en dus geen ‘uren’ meer gerapporteerd moesten worden dan zou de ‘prediking’ van ‘het goede nieuws’ een geheel ander beeld geven van wie een ‘christenmens’ is.

Zondag 11 januari

Ik zal u prijzen omdat ik op een vrees inboezemende wijze wonder­baar ben gemaakt. - Ps. 139:14.

De natuur is rijk aan wonderen van schoonheid en ontwerp. Hoe zijn die tot bestaan gekomen? Volgens sommigen laat die vraag zich beantwoorden zonder dat er een intelligente Schepper aan te pas hoeft te komen. Anderen zijn van mening dat we de natuur nooit goed kunnen verklaren als we er al bij voorbaat van uitgaan dat er geen Schepper is. Ze vinden dat de levensvormen op aarde veel te ge­compliceerd, te gevarieerd en misschien zelfs te wonderbaarlijk zijn om door toeval te zijn ontstaan. Volgens velen, onder wie ook een aantal wetenschappers, geven de bewijzen te kennen dat het universum een wijze, machtige en welwillende Maker heeft gehad. Koning David van het oude Israël bijvoorbeeld was ervan overtuigd dat een Maker lof verdient voor Zijn prachtige scheppingen. Hoewel David lang voor ons huidige wetenschappelijke tijdperk leefde, zag hij zich omringd door schitterende voorbeelden van Gods scheppingswerk. David hoefde maar naar zijn eigen lichaam te kijken om diep onder de indruk te zijn van Gods kwaliteiten als Schepper. w07 15/6 1:1, 2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:   Zoals de paragraaf aantoont is er nog steeds verdeeldheid in verband met God, schepping of anderszins. Voor diegene die de schepping zien als bewijs hebben geen probleem met het bestaan van een hogere macht, wie of wat die of dat zou zijn. Voor anderen kun je dezelfde bewijzen niet aanvoeren om de simpele reden dat zij deze gewoon niet aanvaarden. Daartegenover staat dat er veel van wat religies hebben onderwezen niet wetenschappelijk verantwoord kan worden, zelfs hedendaagse toepassingen, zoals ‘de bloedkwestie’, voor J. G., de lengte van de scheppingsdagen, de wereldomvattende ‘zondvloed enz..

Ook in verband met leerstellingen die niet meer houdbaar zijn of data die reeds lang voorbij zijn. Misschien heb je dat zelf wel meegemaakt, maar het gemakkelijkst gevonden er aan voorbij te gaan?

Maandag 12 januari

Geloof is de verzekerde verwachting van dingen waarop wordt gehoopt, de duidelijke demonstratie van werkelijkheden die echter niet worden gezien.

Hebr. 11:1.

Als we geloof hebben, zijn we ervan overtuigd dat alles wat Jehovah belooft, zo goed als vervuld is. Het overtuigende bewijs van ongeziene werkelijkheden is zo krachtig dat geloof gelijkgesteld wordt met dat bewijsmateriaal. De schepping overtuigt ons er bijvoorbeeld van dat er een Schepper is. Dat is het soort geloof dat we aan de dag zullen leggen als we door geest blijven wandelen. Gebrek aan geloof is "de zonde die ons gemakkelijk verstrikt" (Hebr. 12:1. We moeten ons op Gods geest verlaten om werken van het vlees, materialisme en valse leringen die ons geloof kunnen verwoesten, te vermijden (Kol. 2:8; 1 Tim. 6:9, 10; 2 Tim. 4:3-5. Gods geest brengt in Jehovah's hedendaagse dienstknechten een geloof voort als dat van voorchristelijke Getuigen en anderen in het Bijbelverslag (Hebr. 11:2-40. En ons "geloof zonder huichelarij" zou heel goed tot opbouw kunnen dienen van het geloof van anderen. - 1 Tim. 1:5; Hebr. 13:7. w07 15/7 2:19,20

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Dat de beloften van Jehovah vervuld zullen worden is voor velen een vaststaand feit. Wat de voorspellingen, zelfs als die op de bijbel gebaseerd waren, door mensen of hun organisatie, geïnterpreteerd en niet uitkwamen is een geheel andere zaak. Al met al zullen die mensen van langsom het vertrouwen verliezen van hun beste krachten. Zoals de paragraaf zegt dient het een ‘geloof zonder huichelarij’ te zijn. ‘zonder huichelarij’ is iets anders dan fouten maken die recht gezet kunnen worden. Wat het wel is, huichlarij, wanneer men moedwillig verkeerde dingen publiceert of te hoogmoedig om correctie te aan te brengen of te aanvaarden.

Dinsdag 13 januari 08-02-2009 om 14:10 geschreven door eleutheros  

Zaterdag 31 januari

Toen trad er voor de gemeente in heel Judea en Galilea en Samaria werkelijk een   periode van vrede in. Hand. 9:31.

Eén manier waarop de Bijbel "gemeente" gebruikt, is van toepassing op alle christenen in een geografisch gebied. Er waren meerdere groepen christenen in het grote gebied dat in de tekst voor vandaag wordt genoemd, maar al die groepen In Judea, Galilea en Samaria bij elkaar werden "de gemeente" genoemd. Gezien het aantal mensen die met Pinksteren 33 G.T. en kort daarna werden gedoopt, kunnen er in het gebied van Jeruzalem meerdere groepen zijn geweest die geregeld bijeenkwamen (Hand. 2:41, 46, 47; 4:4; 6:1, 7). Herodes Agrippa I regeerde over Judea tot aan zijn dood in 44 G.T., en uit 1 Thessalonicenzen 2:14 valt af te leiden dat er in ieder geval in 50 G.T. al een aantal gemeenten in Judea waren. Dus als we lezen dat Herodes 'enkele leden van de gemeente mishandelde', kan dat verwijzen naar meerdere groepen die in Jeruzalem bijeenkwamen. - Hand. 12:1. w07 15/4 1:12

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Zoals veel woorden in gelijk welke taal heeft ook het woord 'gemeente' meerdere toepassingen. De meest toepasselijke is dat het over een groep mensen gaat die samenkomen. Uit het bovenstaande commentaar blijk duidelijk dat er in Judea, Galilea en Samaria groepen van christenen waren die "de gemeente" werd genoemd. En die in het gebied van Jeruzalem geregeld bijeenkwamen. Bij de aangehaalde teksten is er slecht één die verwijst naar een particulier huis waar zij samenkwamen en dat was dan nog voor hun stutten op te eten. Ik besluit hieruit dat er in werkelijkheid geen specifieke verzamelplaats in Jeruzalem was en mijn vraag als gevolg daaruit is dan ook, waar zetelde het besturende lichaam? In geheel handelingen is er nergens spraak van één vaste verzamelplaats noch van een organisatie of besturend lichaam. Als, ja als   het fundament van de christelijke organisatie in Jeruzalem gegrondvest was, waarom is daar dan geen enkele directe verwijzing naar, zelfs de woorden 'de organisatie' of ' het besturend lichaam' komen in het verslag of zelfs in de Bijbel niet specifiek uit de verf. Daarmee bedoel ik niet dat er geen 'organisatie' of geen 'bestuurszetel' mag zijn, maar dan moeten die wel ten diensten staan van de leden en niet de leden ten dienste van en onderwerpen aan 'de organisatie of het besturende lichaam, zijn, wat heden ten dage wel is.   

De verwijzing naar het 'particulier huis' mag je, als je wilt markeren of noteren, omdat dit te maken zal hebben met de van huis tot huis prediking, maar dat is voor een andere keer.

08-02-2009 om 00:00 geschreven door eleutheros