FEITEN EN VERWIJZINGEN:

Om te beginnen komt het woord "ORGANISATIE" op zich zelf niet voor in de bijbel.

Het redeneren boek geeft op blz. 337 een zeer logische uitleg over ‘organisatie’. Toch dienen wij ons af te vragen in hoeverre een ‘organisatie’ mag en kan gaan ten einde ons privé- en zeker ons geestelijk leven te leiden.

Om een recente Wachttoren publicatie aan te halen, die van 15 september 2007. in het artikel over Milton blz..13 laatste §, lezen wij het volgende: “Tot op de huidige dag dwingt zijn verhandeling de lezers ertoe hun eigen opvattingen langs de onfeilbare meetlat van de Heilige Schrift te leggen.”

Met het verschuldigde respect voor gelijk welke organisatie, dienen wij hieruit dan af te leiden dat een ieder, ondanks de leringen van een organisatie, toch verantwoordelijk is voor zichzelf? Beslist wel! Neem die meetlat maar bij de hand en doe dat voor de rest van uw term!

Romeinen 14:4 "Wie zijt gij, dat gij de huisknecht van een ander oordeelt? Hij staat of valt voor zijn eigen meester. Hij zal trouwens staande worden gehouden, want Jehovah kan hem staande houden".

2 Korinthiërs 1:24 "Niet dat wij de meesters over UW geloof zijn, maar wij zijn medewerkers tot UW vreugde, want GIJ staat door [UW] geloof".

Wil dit zeggen dat er geen organisatie nodig is?  Charles Taze Russell zelf schreef  in het derde volume van de schriftstudiën, uitgegeven in 1891, dat er geen organisatie nodig is alhoewel er georganiseerd dient te worden.

Hieruit besluiten wij dat de organisatie geen doel op zich zelf mag zijn, maar het  middel dat God eventueel gebruikt. Laten wij het vergelijken met de tempel in Jezus tijd. Deze tempel was een middel om aanbidders van Jehovah te verenigen en te onderwijzen. De synagogen waren daar de verlengstukken van. De beheerders ervan misbruikten die tempel echter om het volk hun wil op te leggen en er  o. a.  aan te verdienen. Daarom reinigde Jezus deze  en veroordeelde hij hen als huichelaars.

Markus 11:15-17 . . . Nu kwamen zij te Jeruzalem. Daar ging hij de tempel binnen en begon hen die in de tempel verkochten en kochten eruit te werpen, en hij keerde de tafels van de geldwisselaars en de banken van de duivenverkopers om; ¹⁶ en hij liet niet toe dat iemand een gebruiksvoorwerp door de tempel droeg, ¹⁷ maar hij bleef leren en zeggen: „Staat er niet geschreven: ’Mijn huis zal een huis van gebed voor alle natiën worden genoemd’? Maar GIJ hebt het tot een rovershol gemaakt. . . .

Johannes 2:14-16 . . . En in de tempel trof hij de verkopers van runderen en schapen en duiven aan en de geldhandelaars die daar op hun plaats zaten. ¹⁵ En nadat hij een zweep van touwen had gemaakt, dreef hij hen allen de tempel uit, met de schapen en runderen, en hij stortte de geldstukken van de geldwisselaars uit en keerde hun tafels om. ¹⁶ En tot de duivenverkopers zei hij: „Neemt deze dingen hier vandaan! Maakt het huis van mijn Vader niet langer tot een huis van koopwaar!”

In het redeneren boekje blz. 333, met de titel Organisatie en de ondertitel op blz. 337  lezen wij:

Hoe kan Jehovah’s zichtbare organisatie in onze tijd geïdentificeerd worden?

1.    Ze verhoogt Jehovah werkelijk als de enige ware God en verheerlijkt zijn naam. — Matth. 4:10; Joh. 17:3.

2.   Ze erkent volkomen de uiterst belangrijke rol van Jezus Christus in Jehovah ’s voornemen — als de rechtvaardiger van Jehovah ’s soevereiniteit, de Voornaamste Bewerker van het leven, het hoofd van de christelijke gemeente, de regerende Messiaanse Koning. — Openb. 19:11-13; 12:10; Hand. 5:31; Ef. 1:22, 23.

3.      Ze houdt zich strikt aan Gods geïnspireerde Woord en baseert al haar leerstellingen en gedragsnormen op de bijbel.  2Tim. 3:16, 17.

4.   Ze houdt zich afgescheiden van de wereld. — Jak. 1:27; 4:4.

5.   Ze handhaaft een hoog peil van morele reinheid onder haar leden, omdat Jehovah zelf heilig is. — 1 Petr. 1:15, 16; 1 Kor.  5:9-13.

6.  Ze wijdt haar krachtsinspanningen voornamelijk aan het werk dat de bijbel voor onze tijd heeft voorzegd, namelijk de prediking van het goede nieuws van Gods koninkrijk in de gehele wereld tot een getuigenis. — Matth. 24:14.

7.  Ondanks menselijke onvolmaaktheden kweken haar leden de vruchten van Gods geest aan — liefde, vreugde, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtaardigheid, zelfbeheersing — en spreiden ze in die mate tentoon dat zij zich daardoor onderscheiden van de wereld in het algemeen. — Gal. 5:22, 23; Joh. 13:35.

Deze zeven punten gaan wij nu eens bespreken. De lezer kan er zijn of haar eigen zienswijze bijvoegen, het analyseren en er kritiek over uiten, let wel, kritiek die bijdraagt tot een beter begrip.

Met andere woorden, opbouwende kritiek. Lees hiervoor het artikel Ontwaakt 91 8/2 blz. 20 U vindt kritiek niet leuk?

Wij willen de nadruk leggen op ‘opbouwende’ kritiek  en stellen deze op dezelfde lijn als ‘terechtwijzen’. Alhoewel de meeste dit als negatief  ervaren is het een liefdevolle handeling. Uiteraard dient zowel de ‘kritiek  als de ‘terechtwijzing’ terecht te zijn.

U hebt het artikel in de Ontwaakt 91 8/2 blz. 20 gelezen, dan zijn wij er aan toe het eerste punt te bespreken

Het gebruik van de naam “JEHOVAH’ is heel zeker één van de sterkste punten van de organisatie.

De verantwoordelijkheid die daarmee gepaard gaat is echter enorm groot. Onvolmaaktheid is niet altijd een argument om de organisatie te verschonen. Temeer dat het geen uitgemaakte zaak is dat de naam "Jehovah" werkelijk de naam van de God van de bijbel is. Zie hiervoor o.a.  it-1 blz. 1216 Jehovah Aangezien er thans geen zekerheid over de uitspraak te verkrijgen is, schijnt er geen reden te zijn om in het Nederlands af te stappen van de welbekende vorm „Jehovah” ten gunste van een andere geopperde uitspraak.

In werkelijkheid bestaat een organisatie niet, maar zijn het mensen die het vormen. Een organisatie neemt uiteraard geen beslissingen, interpreteert niet, stelt geen doeleinden, zet of drukt geen letter, dat zijn de mensen binnen de organisatie.

Wanneer vb. gezegd wordt dat men loyaal dient te zijn aan de organisatie, zegt men in werkelijkheid dat men loyaal aan mensen is!

Het is meer dan duidelijk dat de bijbel het onderschrijft om gehoorzaam te zijn aan de door Gods Geest aangestelde ouderlingen en diegenen die de leiding over de gemeente(n) hebben.

Even duidelijk is dat die leiding in overeenstemming dient te zijn en te blijven met Gods Woord teneinde  Zijn naam te verheerlijken.  De vraag is dan ook:  is dit zo? De problemen wereldwijd in de gemeente(n) tonen aan dat er heel wat verschillende manieren worden gebruikt om uiterlijk aan die norm te voldoen, maar doorgaans blijken mensen, ondanks ‘Gods Geest’ niet in staat datgene wat zo ‘duidelijk’ omschreven werd, toe te  passen.

Wij zetten het woord ‘duidelijk’ tussen haakjes omdat er soms in dezelfde publicatie of die in het verleden behandelde artikelen tegenstrijdigheden zijn. Daar komt nog bij dat meerdere uitlatingen, richtlijnen en zelfs data spijtig genoeg veranderd zijn. Enkele malen zelfs verschillende keren.

Erger is het dat de lezers en de gehoorzamen de schuld krijgen omdat zij het gesuggereerde in de lectuur geloofden en gehoorzaamden.

In de wachttoren van 15 december 2006 op blz. 26 § 5 staat onverbloemd dat: “....Maar toen Armageddon niet op  het door hen verwachte tijdstip kwam, raakten  ze  ontmoedigd. Ze verloren het vertrouwen dat Jehovah ’s dag van oordeel nabij was. Ze gingen het langzamer aan doen in de dienst en geleidelijk gingen ze zo op in wereldse bezigheden dat er weinig tijd overbleef voor geestelijke zaken Lukas 8:11-14 Na verloop van tijd ‘keerden ze terug tot de dingen die ze hadden achtergelaten’ Wat triest!”

Juist, heel erg triestig, om zo te veralgemenen!  En dat schrijven die mensen, die beweren dat zij Gods ‘zichtbare organisatie’ zijn. Wij verwachten heus geen volmaaktheid, maar wel eerlijkheid, om hun eigen woorden te gebruiken. Datgene wat wij hier  vaststellen is hetzelfde als wat de eerste mens deed, de schuld op een ander schuiven. (Gen. 3: 12) Wij zelf hebben, o. a. door deze handelwijze, wat de bekende druppel voor ons betekende, ons vertrouwen in de organisatie verloren, niet in God!

Neem a.u.b. eerst nota van het gepubliceerde in de Wachttoren van 1 december 2006 blz. 19, het onderkopje “Eerlijkheid werpt vruchten af”: Of u eerlijk bent, of juist niet, is van invloed op de kijk die anderen op u hebben. Als mensen erachter komen dat u hen bedrogen hebt, al is het maar één keer, dan zult u hun vertrouwen verliezen, en dat is niet gemakkelijk terug te winnen. Maar als u eerlijk en oprecht bent, zult u een reputatie opbouwen een integer persoon te zijn, iemand die te vertrouwen is. Jehovah ’s Getuigen hebben zo’n reputatie verworven. Ja, over het algemeen wel. Het gaat hier wel om het getuigenis van buitenstaanders. Maar wat valt er te zeggen in de organisatie? Normaal zou dit van zelfsprekend moeten zijn, maar is dit ook zo? De organisatie schreef dat, en wij herhalen het  ‘Als mensen erachter komen dat u hen bedrogen hebt, al is het maar één keer.  Slechts éénmaal??? Heeft de organisatie ons nog nooit bedrogen? Dat is echt niet om mee te lachen, de feiten bewijzen heel iets anders.

Jezus zei duidelijk in Mattheüs 7:1-2 "Houdt op met oordelen, opdat GIJ niet wordt geoordeeld; ² want met het oordeel waarmee GIJ oordeelt, zult GIJ geoordeeld worden; en met de maat waarmee GIJ meet, zal men U meten.

Dat beseffen wij heel goed, daarom hebben wij deze verhandeling bewust de titel gegeven “FEITEN EN VERWIJZINGEN”

En wie staat daarboven? De vertegenwoordigers van de Beleidvolle Slaaf of Beleidvolle Beheerder? De tien mannen die volgens het jaarboek van 2007 het besturend lichaam vormen? Of de organisatie zelf?

In het redeneren boekje blz. 360 in het artikel "Religie" staat een prachtige illustratie.  Is het waar dat er in alle religies iets goeds schuilt?

De meeste religies leren inderdaad dat men niet mag liegen of stelen, enzovoort. Maar is dat voldoende? Zou u graag een glas vergiftigd water drinken omdat iemand u verzekerde dat het meeste dat u naar binnen kreeg, water was?

Uiteraard niet, maar waar het om gaat is niet het water, maar het vergif dat in het water is gedaan, bewust of onbewust, dat laten wij in het midden. Met andere woorden, niet de kennis die doorgespeeld wordt, maar de verkeerd geïnterpreteerde gegevens uit de schrift, die werken als vergif en maken het gevaarlijk.

Daarom gaan wij de eerste kennismaking met GOD, de mens en satan eventjes belichten in een ander licht!

Genesis 3:1-5  De slang nu bleek het omzichtigste te zijn van al het wild gedierte van het veld dat Jehovah God gemaakt had. Ze zei dan tot de vrouw: „Is het werkelijk zo dat God heeft gezegd dat GIJ niet van elke boom van de tuin moogt eten?” ² Hierop zei de vrouw tot de slang: „Van de vrucht der bomen van de tuin mogen wij eten. ³ Maar wat [het eten] van de vrucht van de boom die in het midden van de tuin staat betreft, God heeft gezegd: ’GIJ moogt daarvan niet eten, neen, GIJ moogt ze niet aanraken, opdat GIJ niet sterft.’” ⁴ Hierop zei de slang tot de vrouw: „GIJ zult volstrekt niet sterven. ⁵ Want God weet dat nog op de dag dat GIJ ervan eet, UW ogen stellig geopend zullen worden en GIJ stellig als God zult zijn, KENNEND goed en kwaad.”

Meestal wordt de nadruk gelegd op de leugen in het vers 4, maar wat ging er aan vooraf?  Wij herhalen en  benadrukken dit gedeelte:

„Is het werkelijk zo dat God heeft gezegd dat GIJ niet van elke boom van de tuin moogt eten?”

Juist, niet echt een verkeerde voorstelling van zaken! Maar wel een subtiele beïnvloeding naar en conditionering van Eva’s denkvermogen en hart!

Let nu op de gevolgen van deze manipulatie:

Genesis 3:6 "Dientengevolge zag de vrouw dat de boom goed was tot voedsel en dat hij iets was waarnaar het verlangen der ogen uitging, ja, de boom was begeerlijk om naar te kijken. Zij nam dan van zijn vrucht en ging ervan eten".

Wij bemerken de veranderde instelling van Eva en wij kennen eveneens de gevolgen, maar daar gaat het niet om. waar gaat het dan wel over?

Er werd en wordt op het ‘christelijk terrein’ enorme moeite gedaan noch kosten gespaard,  om ‘bijbelse kennis’ te verbreiden  en te verkrijgen. Ieder bijbelgenootschap heeft daar toe bijgedragen. Eveneens de veelheid van ‘christelijke groeperingen’. Door de eeuwen heen is de christelijke gemeente(n) uitgegroeid en versnipperd tot wat wij kennen als de ‘christenheid’. Toch kunnen wij niet voorbijgaan aan al de inspanningen en opofferingen uit het verleden om Jezus opdracht te volbrengen. Bedenk dat in de voorbije eeuwen velen hun leven hebben besteed en soms gelaten om Gods Woord toegankelijk te maken voor de mensheid.

In deze laatste dagen, om die uitdrukking te gebruiken, hebben Jehovah ’s Getuigen eveneens een geweldig werk verwezenlijkt. Met hun imposante drukkerij faciliteiten zijn zij wellicht uitgegroeid tot een, of misschien wel ‘s werelds grootste concern. De verbreiding van de bijbel en bijbel verklarende publicaties hebben als zelfstandige groep hun weerga niet. Het gebruik van de vroegere, meest gebruikte naam van God is eveneens een sterke pijler voor hun streven.  Waar zij nog het meest gekend en mogelijk zelfs ‘berucht’ om zijn is hun prediking ‘van deur tot deur’ of ‘van huis tot huis’. Het bouwen en verbouwen van faciliteiten is eveneens een onderwerp van gesprekken en discussies. 

Het punt waar het om gaat, is echter of zij, ‘Jehovah’s aardse organisatie’, Gods naam  werkelijk verheerlijken?

Wij willen daar geen direct antwoord op geven.

Wat wij wel willen, maar niet echt mogen van de ‘aardse organisatie, is de feiten of toch enkele ervan aanstippen. De conclusies die u trekt zijn uw persoonlijke zaak. Hou er echter  rekening mee dat meerdere oprechte broeders en zusters uitgesloten werden, niet omdat zij verkeerd deden, maar omdat zij niet akkoord konden gaan  met verkeerde niet theocratische beslissingen en toestanden. Die zij dan uiteindelijk  aan de kaak stelden door die gewetensvol in de openbaarheid te brengen. (zie het boek ‘Gewetensconflict’ van broeder Raymond Franz, voormalig lid van het besturend lichaam)

De volgende bladzijden zullen uitmaken of de aardse organisatie Gods naam werkelijk verhoogt en verheerlijkt? Aan u de eer.