In de NW (Nieuwe Wereldvertaling) staat volgens Spreuken 18:8. “De woorden van de lasteraar zijn als dingen die men gulzig inslikt, welke werkelijk afdalen naar de binnenste delen van de buik”.

In de bijbel ‘HET LEVEN praktische lessen’ gebruikt men echter het woord roddelaar.

Wat is het verschil? En wat is correct?

Volgens het Inzichtboek, kan het woord ‘beschuldiging’ evengoed met het woord ‘lasteraar’ worden vertaald. Ik geef hier die paragraaf weer:

it-1 blz. 297 Beschuldiging Eén Hebreeuws woord dat met „beschuldiging” of „aanklacht” wordt vertaald (sit·nah´), stamt van het grondwoord sa·tan´, een werkwoord dat „weerstaan” betekent (Ezr 4:6; vgl. Za 3:1). Het meest gebruikelijke Griekse woord voor „beschuldigen” of „aanklagen” is ka·te·go´re·o, dat de gedachte overbrengt van ’spreken tegen’ iemand ofte wel in iemands nadeel, gewoonlijk in gerechtelijke zin (Mr 3:2; Lu 6:7). In Lukas 16:1 kan het Griekse woord di·a·bal´lo, dat met ’beschuldigen’ is weergegeven, ook met ’lasteren’ worden vertaald (Int). Het is verwant aan di·a´bo·los (lasteraar), het grondwoord waarvan het woord „Duivel” is afgeleid.

Het Inzichtboek geeft geen uitleg over ‘roddelen’, maar wel ‘De Wachttoren’ van 1 aug. “70 blz. 476-477

Het artikel „Praatjes” kunnen dodelijk zijn: ik citeer twee paragrafen en cursiveer terwijl ik bepaalde gedeelten benadruk met vetjes.

“Dat „praatjes” in de dagen van de apostelen problemen veroorzaakten, kan worden opgemaakt uit de woorden die de apostel Paulus over jonge weduwen schreef: „Terzelfder tijd leren zij ook zonder bezigheid te zijn, doelloos bij de huizen rondlopend, ja, niet alleen zonder bezigheid, maar ook als roddelaarsters en zich inlatend met andermans zaken, pratend over dingen waarover zij niet behoren te praten” (1 Tim. 5: 13).

Nadelig over iemand spreken, ofte wel roddelen, houdt verband met ongerechtvaardigde belangstelling voor andermans persoonlijke zaken. En het neemt vaak de vorm van kritiek aan, van een voorbarig oordeel, aangezien men niet van alle feiten van het geval op de hoogte is”.

“Achter iemands rug kwaadspreken kan slecht voor de lasteraar aflopen. De roddelaar zou tot iemand kunnen spreken die een intieme vriend is van degene over wie wordt gepraat, en dan kunnen er twee dingen gebeuren: òf de vriendschap verkoelt òf degene tegen wie de roddelaar heeft gepraat gaat het aan de benadeelde persoon vertellen. Hierdoor kan een geest van vergelding en van vijandige gevoelens in de gemeente ontstaan. In Spreuken wordt terecht gezegd: „Hij die over een zaak blijft praten, scheidt hen die vertrouwelijk met elkaar omgaan” (Spr. 17:9). Een christen zal dit toch stellig niet op zijn geweten willen hebben”!

Dit is de geopenbaarde definitie van zowel “lasteren” als “roddelen”, zoals door de Wachttorenorganisatie en het Besturende lichaam door elkaar worden gebruikt.

Wanneer dit de juiste definitie is komt het overeen met wat er ook in de bijbel ‘HET LEVEN praktische lessen staat.

ik vergelijk het nu met het NL. woordenboek ‘prisma’.                ‘Laster’ = kwaadsprekerij.

                                                                                                                               'Roddel’= kwaadsprekerij.

En zoek het ten overvloeden op:

Roddel  1) Achterklap 2) Belastering 3) Geklets 4) Geroddel 5) Gerucht 6) Gif 7) Kletspraat 8) Kletspraatje 9) Kwaadsprekerij 10) Laster 11) Lastering 12) Lasterpraat 13) Lastertaal 14) Ongegrond verhaal 15) Persoonsbenaming 16) Praatjes 17)

Gevonden op http://nl.wikipedia.org/wiki/Roddel

1. laster

1) Aantijging 2) Achterklap 3) Belastering 4) Calumnie 5) Diffamatie 6) Eerkrenking 7) Eerroof 8) Geroddel 9) Gesnap 10) Gif 11) Klad 12) Kwaadsprekerij 13) Kwatongerij 14) Lak 15) Lastering 16) Lasterpraatje 17) Leugenachtige kwaad                 op                                                                                                                Gevonden http://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek.

2. Laster

`Laster` is het zwartmaken van een ander door deze in het openbaar van zaken te beschuldigen welke onwaar zijn. Het doel is het ruïneren van de reputatie van het slachtoffer. De motieven verschillen, maar kunnen vaak gezocht worden in wraak, of frustratie na het beëindigen van een relatie. Belgisch strafrecht : Het Strafwetboek (artikel 443-453) sp

Gevonden op http://nl.wikipedia.org/wiki/Laster

De definitie is hier ongeveer hetzelfde alleen uitgebreider waardoor er eveneens meerdere interpretaties mogelijk zijn.

Er is mij opgevallen dat er daardoor toch verschillen moeten zijn die niet altijd zo gemakkelijk onder woorden te brengen. Klaarblijkelijk met een enorme draagwijdte en consequenties. Bij mijn zoeken vond ik verschillende definities die overeenkomen met mijn eigen waarnemingen en ervaring.

In woorden kunnen roddel en laster dan wel gelijkaardig zijn, maar in de praktijk is het vooral de motivatie en de meestal negatieve en soms positieve resultaten die een rol zullen spelen.

Wanneer men dus negatief spreekt over een persoon of organisatie hoeft dit niet altijd een leugen of leugens te zijn. Wanneer men de waarheid zegt over een persoon of organisatie kan dit voor die persoon of die organisatie uiteraard wel nadelig zijn, maar de oorzaak ligt bij die persoon of die organisatie zelf. Tezelfdertijd kan dit voor anderen een openbaring zijn ten goede.

Daarom haal ik voor de zoveelste keer de Wachttoren van 1974 1/5 blz. 259 aan ‘Kunt u trouw zijn aan God en toch de feiten verbergen’?  ik cursiveer

De derde paragraaf zegt: “Wanneer mensen in groot gevaar verkeren afkomstig uit een bron waarvan zij geen kwaad vermoeden, of als zij door degenen die zij als hun vrienden beschouwen worden misleid, is het dan onvriendelijk hen te waarschuwen? Zij verkiezen het misschien geen geloof aan de waarschuwing te hechten. Zij zijn er misschien zelfs wel gebelgd over. Ontheft dat iemand echter van de morele verantwoordelijkheid die waarschuwing te geven”?

Bij het onderkopje WAT GETROUWHEID VAN ONS EIST in dezelfde wachttoren blz. 261 de eerste § wordt het zelfs duidelijker gezegd:

“Gelooft u dat men leugens zonder protest moet laten passeren? Hoe staat het dan met leugens die over God worden verteld en met het in een verkeerd daglicht stellen van zijn bekendgemaakte voornemen? Dit is zeker niet minder ernstig, maar ernstiger dan leugens van algemene aard. Misschien bent u het erover eens dat wangedrag aan de kaak gesteld dient te worden. Maar als religieuze mensen, misschien personen in uw eigen kerk of koninkrijkszaal*, zich nu eens misdragen? Zal getrouwheid jegens God u dan doen opkomen voor wat juist is? En als wij ons van nature schuldig zouden voelen als wij in gebreke bleven onze buren voor de een of andere dreigende ramp — zoals een naderende overstroming of een hevige storm — te waarschuwen, dienen wij ons dan niet veel schuldiger te voelen als wij in gebreke bleven hen te waarschuwen voor de naderende vernietiging die, zoals Gods Woord positief aantoont, de mensen overal ter wereld thans bedreigt”?

*door mij toegevoegd.

Persoonlijk heb Ik mijn verantwoordelijkheid nooit of te nimmer geminimaliseerd en juist daarom kan ik evenmin de morele verantwoordelijkheid niet aan anderen alleen overlaten.

Het mag dan waar zijn dat de waarheid niet altijd dient gezegd worden, maar waar je geestelijke gezondheid gevaar loopt moet de waarheid in alle gevallen geopenbaard worden. Ik heb het niet over beuzelarijen of geklets, maar zaken die voor één iemand of voor velen een wezenlijk verschil kunnen uitmaken. Vooral wanneer je eigen levenswijze er direct bij betrokken is.

Wat de Wachttorenorganisatie en het Besturende lichaam hier publiceerde is niet alleen duidelijk, maar heel zeker ook waar en navolgenswaardig. Alleen mag je het niet tegen hen gebruiken. Je mag het op Jan en alleman van toepassing brengen, maar niet voor de mensen van de Wachttorenorganisatie en het Besturende lichaam. Zij staan daar precies boven! En dat kan toch niet?

Daarom herhaal ik het gedeelte van De Wachttoren’ van 1 augustus 1970 blz. 476 dat alleen maar één zijde belicht van een situatie:

Zesde 6§ (…) “Nadelig over iemand spreken, ofte wel roddelen, houdt verband met ongerechtvaardigde belangstelling voor andermans persoonlijke zaken. En het neemt vaak de vorm van kritiek aan, van een voorbarig oordeel, aangezien men niet van alle feiten van het geval op de hoogte is”.

Ik zet deze nu in een andere context:

“het hoeft echt niet nadelig te zijn wanneer het verband houdt met gerechtvaardigde belangstelling, ja, zelfs voor andermans persoonlijke zaken zoals het Bijbelboek Filippenzen 2:  4 uitdrukkelijk aantoont ”terwijl GIJ niet alleen uit persoonlijke belangstelling het oog houdt op UW eigen zaken, maar ook uit persoonlijke belangstelling op die van de anderen.

En het neemt vaak de vorm van opbouwende kritiek aan waardoor een voorbarig oordeel bijgestuurd kan worden gezien men wel van alle feiten op de hoogte is.

Neen waarde lezer, kritiek is beslist niet altijd afbrekend, maar in de eerste plaats moet kritiek opbouwend zijn, vooral in een religieuze organisatie die beweert de waarheid te bezitten.

De Wachttorenorganisatie en het Besturende lichaam prenten door deze manier van schrijven echter een aangroeiend patroon van negatief denken aan. Te gelijkertijd wordt ook een schuldgevoel opwekt bij de persoon of personen in kwestie.

Klaarblijkelijk is de dieper liggende reden om zelf uit het negatieve beeld te verdwijnen.

De tweede paragraaf druk ik hier in zijn geheel nogmaals af: “Achter iemands rug kwaadspreken kan slecht voor de lasteraar aflopen. De roddelaar zou tot iemand kunnen spreken die een intieme vriend is van degene over wie wordt gepraat, en dan kunnen er twee dingen gebeuren: òf de vriendschap verkoelt òf degene tegen wie de roddelaar heeft gepraat gaat het aan de benadeelde persoon vertellen. Hierdoor kan een geest van vergelding en van vijandige gevoelens in de gemeente ontstaan. In Spreuken wordt terecht gezegd: „Hij die over een zaak blijft praten, scheidt hen die vertrouwelijk met elkaar omgaan” (Spr. 17:9). Een christen zal dit toch stellig niet op zijn geweten willen hebben”!

Ook hier is wederom een eenzijdige belichting. Wanneer je eerst en vooral met de persoon in kwestie hebt gesproken en er geen goed gevolg werd bekomen kan er geen kwaadspreken meer mee gemoeid zijn. Je kunt de persoon in kwestie daarna met getuigen van de kwestie of eventueel als getuigen een tweede en derde maal confronteren om een positief resultaat te bekomen waardoor hij fouten kan verbeteren of rechtzetten. LET WEL: het omgekeerde, dat je zelf in de fout zit, kan ook gebeuren.

De geest van vergelding en van vijandige gevoelens die er in een gemeente zijn, ontstaan juist omdat de beginselen niet toegepast worden of niet op de juiste manier(en). Ouderlingen laten zich heel gemakkelijk verleiden om bij persoonlijke zaken, en bijna alles is een persoonlijke zaak, betrokken te worden. Hun betrokkenheid lijkt verwonderlijk veel op biechten en het daarmee gaande biechtgeheim.

De Wachttorenorganisatie en het Besturende lichaam halen hier Spreuken 17: 9 aan “hij die over een zaak blijft praten, scheidt hen die vertrouwelijk met elkaar omgaan”. Hier gaat het meestal over zaken die door een religieus rechterlijk comité zijn beslecht. Of waarover de verantwoordelijken zich hebben uitgesproken. Uiteraard kan de gemeente niet van alles op de hoogte zijn, omdat zij er niet bij betrokken werden. Nochtans zijn de Bijbelse procedures van dien aard dat een rechtspraak door de gehele gemeente gehoord en besproken dient te zijn. Juist omdat de gemeente niet van alles op de hoogte zijn is er verdeeldheid. De gewone leden zullen dan partij kiezen omdat zij bepaalde zaken weten of op de hoogte zijn.

Heeft Jezus Christus, volgens Mattheüs 18:15-17 dit niet gezegd “Wanneer voorts uw broeder een zonde begaat, ga zijn fout dan blootleggen tussen u en hem alleen. Indien hij naar u luistert, hebt gij uw broeder gewonnen. ¹⁶ Luistert hij echter niet, neem dan nog één of twee met u, opdat uit de mond van twee of drie getuigen elke zaak bevestigd wordt. ¹⁷ Indien hij naar hen niet luistert, spreek dan tot de gemeente. Indien hij zelfs naar de gemeente niet luistert, dan zij hij u net als een mens uit de natiën en als een belastinginner”.

Deze procedures kunnen in ALLE gevallen gevolgd worden en niet uitsluitend op persoonlijke geschillen zoals hun Organisatieboekje het voorstelt op blz 147 en 148 waar overtredingen zoals hoererij, overspel, homoseksualiteit, godslastering, afval, afgoderij en soortgelijke grove zonden op een andere manier moeten behandeld worden. Nochtans zijn ook die situaties vaak persoonlijke kwesties.

De verwijzingen naar de teksten 1 Kor. 5: 6 en Jak. 5: 14, 15 verwijzen beslist niet naar een religieus rechterlijk comité. Alle zaken in het begin van de christelijke gemeenten werden per gemeente door de oudere mannen en met de gemeente behandeld. Zelfs die van de gemeente in Jeruzalem.

Wanneer de Wachttorenorganisatie en het Besturende lichaam andere procedures volgen zijn die niet alleen volgens eigen interpretatie van Bijbelteksten en improvisatie, maar meer aangepast aan hun eigen persoonlijke en organisatorische maatstaven.

Zij lassen vervolgens wederom een schuldvraag in op het einde van de vernoemde paragraaf: “Een christen zal dit toch stellig niet op zijn geweten willen hebben”!

Dit is zeer een subtiele en suggestieve manipulatie!

Ten eerste kan hij niet gewetensvol oordelen want hij is buiten spel gezet omdat hij geen inspraak heeft gehad.

Ten tweede wordt hij hier gelijk gesteld met alle christenen wereldwijd die in andere organisaties zitten. Of alle anderen zijn geen christenen, of alleen getuigen van Jehovah zijn christenen?

Normaal schrijven de Wachttorenorganisatie en het Besturende lichaam bepaalde lectuur uitsluitend voor hun leden of het aanwerven van leden en dan dienen zij toch in overeenstemming te blijven met de benaming, Jehovah’s getuigen, die zij zichzelf hebben gegeven,. Daarom moest die zinsnede zijn: “Een Jehovah’s getuige zal dit toch stellig niet op zijn geweten willen hebben”! Een opmerkelijk nadenkertje.

Ik heb hierboven gezegd dat de Wachttorenorganisatie en het Besturende lichaam deze kwestie ‘eenzijdig belichten’ maar tezelfdertijd veralgemenen zij op een subtiele criminele manier.

TOT HIER OVER DE INTERPRETATIES VAN  ‘RODDEL & LASTER’ Bedankt voor het lezen.