Mijn ongewone oplossing om de kippen op hun eigen erf te houden helpt gedeeltelijk. Ons Tjiepke, die we versleten als de domste van de hoop, heeft een nieuwe weg buiten haar gevangenis gevonden. Af en toe brengt ze een paar zusjes mee. Maar zij blijven rond het huis scharrelen, dus de patatten van de buren zijn nog veilig. Maar er heeft zich wel een nieuw en onvoorzien gevolg voorgedaan. Polleke, de opperhaan en koning aller hanen, is van zijn troon gestoten door zijn zoon. Nu hun territorium aanzienlijk verkleind is, heeft er een staatsgreep plaatsgevonden in ons tuintje. Triest maar waar. Enkele dagen geleden kwam ik thuis en alle drie de hanen hun kam leek vol modder te hangen. Ik dacht nog, waar hebben die ingezeten? Maar de volgende ochtend begon het me te dagen: dat is geen modder, maar gestolten bloed. Aangezien ons Polleke blijkbaar de minste verwondingen had, ging ik er vanuit dat hij nog altijd standvastig op zijn troon zat. Maar vanmorgen zag ik onze witte (die noem ik zo omdat hij één witte pluim in zijn staart heeft steken) op zijn eentje door het weiland slenteren. Hij is er per ongeluk terecht gekomen denk ik want hij leek een beetje verloren. Ik liep naar buiten en riep hem en gaf de kippen maar hun dagelijkse portie graan. Polleke en onze witte werden zonder pardon weggejaagd door de nieuwe heerser: Brutus Nu begrijp ik dat Polleke waarschijnlijk al snel het onderspit heeft gedolven en daardoor minder verwondingen had. Want onze nieuwe farao zijn kam ziet bijna zwart van zijn opgelopen littekens en hij draagt ze met trots. En de kippen? Die liggen er volgens mij niet echt wakker van, wie hun leider is.
Ik ben zomaar iemand, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fiep.
Ik ben een vrouw en woon in Balen () en mijn beroep is dromen.
Ik ben geboren op 07/10/1967 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, tekenen, computeren, observeren, mijn huisdieren en mijn lief.
Ik ben herstellend CVS patient. Sinds een paar maanden durf ik opnieuw toekomstplannen maken. Via het schrijven kan ik me uiten en ik hoop om via deze blog nieuwe zielsverwanten te vinden
