Napoleon was met zijn echtgenote Marie-Louise op weg van Zinnik (Soignies) naar Brussel Hij hield halt te Halle en bracht een bezoek aan de stad op 21 september 1811. Hij werd door de toenmalige burgemeester Henri Nerinckx ontvangen, maar nogal koeltjes. Napoleon kwam ook om onder andere volk voor zijn oorlogen te ronselen om in Rusland te gaan vechten. Zijn leger bestond toen uit Belgen, Nederlanders, Fransen, Italianen, Duitsers en meerdere anderen nationalitieten uit omringende landen. Bij zijn ronselcampagne toen in 1811 is er een familielid, voorvader, die zich liet inschrijven in het leger van Napoleon. Hij werd ingelijfd als militair werkman bij het "eerste bataljon mariniers" te Brest. Helaas zijn tijdens WO I en WO II de meeste archieven te Brest vernietigd geweest zodat alleen een puur toeval hulp kan bieden om in die richting verder te zoeken.
Antoine Gheyssels (één van de 45 gevonden schrijwijzen van de naam) Deze voorvader is op 18 mei 1813 overleden te Dantzig (Gdansk Polen) Twee jaar later op 14 september 1815 dus na de slag van Waterloo is de overlijdensakte te Halle toegekomen Wat er met de afgestorvene gebeurde is niet bekent. Hij is heel waarschijnlijk ter plaatse begraven. Er zijn onlangs (in 2005) massa graven ontdekt met soldaten gestorven aan een epidemie van lichaamsinsecten.
Hieronder volgt de Franstalig tekst zoals ze op de overlijdensakte te Halle stond
Acte de déces du 14 novembre 1815 Ville de Hal
Lan mille huit cent quinze,le quatorze novembre à dix heures du matin par devant nous
Jean Joseph VandenElschen, adjoint du maire, officier de létat civile de la commune de Hal,
canton de Hal département de Dyle estcomparu:
Monsieur Pierre Joseph Barbandonadjointdumaire
de Hal, faisant les fonctions d officier de police lequelnous a remis un certificat
délivré par le conseil administrative du premier bataillonde ouvriers
militaresde lamarine au service de Franceà Brest.
le premier septembre dix huit cent quinze. Par lequel ilconste que le nommé
ANTOINE GHEYSSELSouvrier militaire au dit bataillon,né a Hal, est
décédé le dix huit Mai dix huit cent treize à
l hopital regimentaire de Dantzich,Que lapièce à
éte remis à sa famille,et il a signé avec nous le présent acte
après lecture leur a été faite
Délégue du maire Van Elschen
Moest er iemand iets meer weten over dit hospitaal of deze geschiedenis dan is alle info welkom Actueel ben ik in contact met de Poolse archieven van Gdansk, met hoop op zege. Indien mij iemand kan helpen om in Gdansk te zoeken dan is die hulp welkom.
Tijdens mijn opzoekingen in de archieven te Halle, heb ik natuurlijk moeten rekening houden metde variaties op mijn naam, die ontstaan zijn door schrijffouten van den beambten in de burgerlijke stand.
Er waren ook uitspraakfouten van de aangever, die familie of buur was, en als ongeletterde alleen de bijnaam van de vader of moeder kende, maar de juiste familienaam, dat was een ander probleem.
De naam juist uitspreken en schrijven liet hij dan ook aan de beambte van de burgelijke stand over.
Meestal hadden beiden al een beetje jenever gedronken om de geboorte te vieren en dat hielp de zaak niet vooruit. Ik heb ook opgemerkt dat de bij dezelfde familie dezelfde personen uit bepaalde winkle kwamen getuigen.
Al deze namen zijn het gevolg van de schrijf- en andere fouten zij zijn allen familie van elkaar:
Deze lijst is wegens de opzoekingen die nog bezig zijn onvolledig (alleeen de naam Ghysels is gebruikt) Ik heb van deze personen tientallen broers en zusters kinderen en nog veel meer in mijn lijsten
Te Halle waren er twee takken Ghysels met de zelfde oorsprong. De ene zwermde uit van Rodenem en de andere kwam van Rodenem via de Arkenveste in Halle Centrum terecht Voor de varianten van de naam Ghysels verwijs ik verder in een ander deel van dit blog. Een vader met 9 kinderen met de naam op 5 verschillende manieren geschreven.
Ik heb Ghyselsen terug gevonden tot in de 13de eeuw die misschien ook familie waren, maar daarvan heb ik nog geen enekel zekerheid.
Dit is de ingekorte versie van mijn stamboom met een grote zekerheid dat deze personen aan mij hun genen hebben doorgegeven
I Kwintijn Ghysels ° +/- 1623 Huwelijk XXX
Anna Johanna De mesmaeker ° +/- 1623
II Gaspar Ghysels ° Sint Pieters Leeuw +/- 1652Huwelijk XXX
1Cornelia Valkeneer ° +/-1661
2Marie Van Cutsem° Eizingen +/- 1650
Uit eerste huwelijk
IIIGuillam Ghysels ° Sint Pieters Leeuw 29/06/1693 Huwelijk 28/11/1722
Florentina De Neve° Lembeek +/- 1698
IV Peeter Franciscus Ghysels° Halle 1745 Huwelijk Halle 06/05/1759
Uit het huwelijk met Louise Tordeus 4 kinderen X Pierre Ghysels ° Halle 19/01/1933 + Australië 25/01/1983 Huwelijk te Halle 31/03/1959 met Marie-Jeanne Deneef °Halle 20/08/1928 + Australië 16 mei 1998 Twee kinderen XI 1 Cecilia Ghysels ° Halle 26/04/1960 gehuwd in Pentith Australi¨op 24/08/1984 Met Con Spiros ° 24/09/1959 Tabitha Spiros ° Penrith Australië 17/02/1989 Johnatan Spiros ° Penrith Australië 26/08/1990 XI 2 Carla Ghysels ° Halle 23/07/1964 ongehuwd
X Victorine Ghysels ° Halle 1/04/1935 Huwelijk 25/05/1959 met Carlier René ° Halle 24/07/1936 +Jette 27/08/2000 Geen kinderen
X Joseph Ghysels ° Halle 24/12/1936 Huwelijk op Lembeek op 24/08/1959 met Jeaninne Picalausa ° Lembeek 15/08/1938 Drie kinderen XI 1 Lena Ghysels ° Halle 18/05/1960 XI 2 Gerda Ghysels ° Halle 29/04/1963 XI 3 Ilse Ghysels ° Halle 01/12/1964
XVictor Ghysels (dat ben ik) ° Halle 18/04/1942
Huwelijk te Enghien 28/08/1965 met Verdonck Chantalle ° Enghien 29/10/1942 Drie kinderen:
XI 1 Pascale Ghysels ° Schaarbeek 21/10/1965 Huwelijk 22/101994 met Floris Vansina ° Antwerpen 24/07/1963 Drie kinderen XII 1 Katrien Vansina ° St Agathe Berchem 16/02/ 1996 XII 2 Jonathan Vansina ° Jette 22/07/1997 XII 3 Jeroen Vansina ° Jette 18/05/2000 XI 2 Martine Ghysels ° Enghien 15/07/1969 Huwelijk met Walter Stegen ° Genk 22/05/1966 Drie kinderen: XII 1 Kevin Stegen ° Leuven 4 /10/1995 XII 2 Thomas Stegen ° Tienen 16/02/1998 XII 3 Sander Stegen ° Tienen 19/04/2001
XI 3 Stephane Ghysels ° Enghien 26/06/1970 ongehuwd geen kinderen Indien er voor iemand ongewenste informatie staat laat dit weten en het wordt terstond weggehaald Voor meer informatie stuur mij een mailtje.
Dansen en kermis in de schrijnwerkerij rond 1900 en daarna
Hiernaast het Mortierorgel gemaakt in 1928 en dat in het café "De Drie Deuren" speelde in Basiliekstraat te Halle. Voor de oudere Halleren een stukje nostalgie Als ik klein was ging ik met mijn vader naar de mis van 11u30 in de Paterskerk Na de mis gingen wij dan ook een pint drinken. Ik mocht dan mijn lippen eens tegen zijn glas zetten en ik had gedronken, daarna mocht ik in dat gelufje aan de muur in een soort spaarpot een muntje steken en toen speelde dit Mortierorgel een melodietje dat enkele minuten duurde. Dit orgel is heden nog te bezichtigen in het (privaat) museum van mijn broer Joseph te Brussel (1030 Schaarbeek) Nota: Om deze geschiedenis beter te begrijpen is het geraden het volledig blog lezen, omdat mijn meeste artikels in familieverband moeten beschouwd worden.
En naa allemoe op de piste in de zoel ba Pie Kip en Vitrine Kazak
Mij grootmoeder Victorine Smismans ( Vitrine Kazak) hield een café open op de Vogelpers (straat) naast de schrijnwerkerij sinds 1903. Met elke straat- of wijkkermiskwam er een muzikant, meteen accordeonof ander instrument en speelde in het café. Er werd gelachen gezongen, gedanst en gedronken.Rond 1905 had Pierre Ghysels (Pie Kip), haar man, het idee om in de schrijnwerkerij de schaafbanken op zij te schuiven en in het atelier te dansen omdat er meer plaats was. Toen was er alleen gasverlichting om tot laat in de nacht of ochtend te kunnen dansen.
Toen het atelier nogmaals vergroot werd rond 1910 om beter te kunnen werken en ook dansen,huurde men een monumentaal dansorgel van Mortier om met elke kermis te dansen. In die tijd waren er tientallen kermissen: er was kermis Vogelpers, Rodenem, Sint Rochus, Biezeweide, Halle enzen dit minstens twee maal per jaar. Er werd een plankenvloer gelegd voor het orgel waarop men veel parafine en zagemeel strooide om goed te glijden.
Achter het orgel zorgde één orgeldraaier de ganse avond voor muziek daar er geen elektriciteit was hing alles af van zijn draaibewegingen aan het grote wiel. Hij sliep zoals gewoonte achter het orgel op de grond. Bij ons in de schrijnwerkerij sliep hij met meer comfort in de schavelingen. Sommige kermissen duurden tot drie weekendentelkens begon men te dansen van vrijdagavond, zaterdag na het werk, zondag na de mis en ook maandagavond telkens tot laat in de avond zoniet tot vroeg in de morgen. De mensen kwamenkilometers te voet van de naastliggende dorpen Lembeek, Breedhout, Pepingen, Essenbeek, Buizingen, om te komen dansen en naar het orgel te kijken en luisteren. In die tijd ging men kijken op verscheidene plaatsen om te zoeken waar het beste en mooiste orgel stond. Daar er in het atelier plaats zat was stonde daar altijd één van de grootste orgels. Het dansen ging zo: Het monumentaal orgel speelde een liedje, wals, slow, tango, fox-trot, scotisch, quadrille, enz, dat maar anderhalve minuut duurde en dan was het halve dans. Iemand van de familie kwam rond op de piste om dansgeld te ontvangen. Indertijd was dat maar een muntje van 1 of 5 cent volgens de periode. Dan speelde het orgel terug hetzelfde korte liedje. Diegene die tot de dans uitnodigde betaalde uiteraard en dat was meestal de galante man, de vrouw betaalde zelden of niet. Ook was het zo dat de vrouwen altijd op de kosten van de man dronken. Dus uw lief betaalde u nooit een pint in die tijd. Vooraan in het atelier kon men in die tijd een bokske, een geuze, een faro, Halse duvel of een Spa-citron drinken. Cola en al de rest bestond nog niet.Voor de vrouwendeed men meestal een stuk suiker in de geuze om zoeter te smaken, dan moest de suiker met een "stoemper" verbrijzeld worden en opgelost.
De ingang van de danszaal (het atelier) was gratis. Meestal ging men een pint drinken in het café ernaast omdat voor de piste maar een beperkt aantal tafeltjes en stoelen stonden. Bij elke kermis kocht Vitrine Kazak een nieuwe stijve straatborstel in geval dat men begon te vechten, dan ging zij er letterlijk met de stijven borstel door, zij duwde deze in het gezicht van de vechter(s) en die waren dan rap gekalmeerd en aan de deur gezet. Er waren vechterbendes die alleen maar kwamen om boel op stelten te zetten. Men had de bende van de Postweg, van Stroppe, van 't plaan, eigenlijk had elke wijk zijn bende.
Rond 1920 had mijn grootmoeder een precisieweegschaal gekocht om haar muntstukjes, na het sorteren op grootte en waarde, te wegen.Men wist hoeveel muntjes er in één kilo ging van die soort en zo was de rekening sneller gemaakt. en wist men wat er deze maal verdiend werd . Er waren verscheidene aarden potten vol met geld, en men sliepop het geld tegen de eventuele dieven.
In 1922 dan was er elektriciteit in de straat Pie Kip kocht dan een gans atelier machines en betaalde contant. Met een electrische motor van een der machines, had mijn vader een mechanisme gemaakt zodat het wiel van het orgel zonder armkracht draaide. Het werkt achter het orgel beperkte zich nog alleen tot boeken steken, (de muziekkartons). De kermissen volgenden elkaar op jaar na jaar. Tijdens de WO I werd er niet gedanst omdat de mensen hun geld spaarden.
In 1933 overlijd Pie Kip door een eigenaardig toeval en fout van de belastingen, hij kreeg de belastingsbrief van een andere fabriek met dezelfde naam Pierre Ghysels en moest toen 400.000 Bf betalen, dit is in zijn hoofd geslagen en zes maand daarna overlijd hij aan de gevolgen. Mijn vader doet alles verder, de schrijnwerkerij en kermis tot WO IIin 1940, dan wordt er niet gedanst.
In 1945 na de oorlog dacht iedereen terug aan kermis en geld ontvangen en wegen en verdienen. De eerste maal was het terug "vollen bak" veel gedans en vertier. De tweede kermis kwammen voor de dag met taksen op amusement, de auteursrechten SAMBAM en die taksen waren zo hoog dat het niet meer rendabel was om nog een orgel te huren en te dansen op de orgelklanken. Ook brachten de Amerikanen de gekende Juke Box in ons land en dansen in een zaal met dakpannen en witgekalkte muren was volledig uit de mode.
Zo eindigde een halve eeuw volksvermaak op de Vogelpers (straat)te Halle
